Η σουπιά!

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.18) >> Ο πατέρας, ο γίγαντας Κωνσταντίνος, προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας (τότε: ΕΑΣ), και το έκανε με άγαρμπο και μικροαστικό τρόπο: πουλούσε άδειες δρομολογίων και λεωφορεία στους οδηγούς τους… Αυτά το 1992. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό, και ο γίγαντας ήταν άξιος θαυμασμού γι’ αυτό: προκάλεσε μια απ’ τις πιο δυναμικές ως άγριες εργατικές εξεγέρσεις στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών, ένα πραγματικό εργατικό «θερμό καλοκαίρι» και «θερμό φθινόπωρο» ως και το 1993. Αξέχαστες (θα έπρεπε να έχουν μείνει) οι οδομαχίες στο αμαξοστάσιο της Π. Ράλλη, οι ευφάνταστες ενέργειες εργατικού σαμποτάζ, ο διασυρμός των απεργοσπαστών, η (τελικά «αυτοσυγκρατημένη»…) πορεία προς τη Σαλονίκη∙ και πολλά άλλα.

Ο γόνος, ο μάνατζερ Κυριάκος, κινήθηκε πιο πονηρά. Στις αρχές του 2020 κάποιος ίσως του «σφύριξε» ότι η επερχόμενη «πανδημία» ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών στην Αθήνα. (Ας σημειωθεί ότι σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις του ελλαδιστάν οι αστικές συγκοινωνίες είναι ιδιωτικές: ΚΤΕΛ…) Έτσι, με νόμο που επισημοποιήθηκε στον φ.ε.κ. στις 12 Φλεβάρη 2020, ένα μήνα πριν την εκκίνηση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατρείας (νόμος 4663/20), ένα απ’ αυτά τα «πολυνομοσχέδια» που πρέπει να ψαχουλέψεις για να καταλάβεις τι λένε, εξασφάλισε ότι τα κτελ α.ε. μπορούν να πιάσουν δουλειά και στις συγκοινωνίες της Αθήνας:

Η δικαιολογία λίγο αργότερα, προς το φθινόπωρο του 2020, με ψηφισμένο ήδη το νόμο, ήταν ότι λόγω «κοινωνικής αποστασιοποίησης» τα λεωφορεία που υπήρχαν δεν έφταναν, οπότε έπρεπε να μπουν κι άλλα στην κυκλοφορία – που δεν υπήρχαν. Οι κτελατζήδες ήταν η σωτηρία:

Ήταν βέβαια μια λύση ανάγκης, λόγω έκτακτης κατάστασης, μόνο για 2 χρόνια… Ε;

Αμ δε!!!

Μετά από διάφορες εκτός νόμου παρατάσεις, τον Μάρτη του 2024, σε επίσημο διαγωνισμό (όπως θα δείτε αμέσως μετά η λέξη «διαγωνισμός» για την συγκεκριμένη περίπτωση είναι το λιγότερο κοροϊδία…) κάποια κτελ πήραν 63 δρομολόγια σε ανατολική και δυτική αττική, για τα επόμενα 8 χρόνια.

Να πως καμάρωνε το κτελ (η ανώνυμη εταιρεία δηλαδή…) Μαγνησίας για την «διόγκωση του αποτυπώματός» της λίγο πριν την πρόσφατη ανακοίνωση της «ανακήρυξης αναδόχου» στη μοναδική συμμετοχή στον «διαγωνισμό», στην κοινοπραξία δηλαδή των α.ε. των κτελ Μαγνησίας, Κορίνθου, Άργους, Θήβας, Χανίων και Σαλαμίνας με τα τουριστικά γραφεία Maroulis Travel και Smile Acadimos:

Δεν πρέπει να έχετε παράπονο! Δύο απ’ τις μεγαλύτερες τουριστικές εταιρείες του λαού και του τόπου συν έξι ανώνυμες εταιρείες επαρχιακές αστικών / υπεραστικών συγκοινωνιών είναι μια γερή ιδιωτικοποίηση των αθηναϊκών αστικών συγκοινωνιών! Γερή … και απαρατήρητη!!! (;;;)

Η don Rico & Co ξέρει να κάνει τις δουλίτσες της…

(Μια απορία έχουμε μόνο: τα λεωφορεία για συγκοινωνίες αστικού τύπου πού τα βρίσκουν όλοι αυτοί οι ιδιώτες και δεν μπορούσε να τα βρει ο καϋμένος ο Ο.Α.Σ.Α.;)

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Επάνω: Μια νεαρή ιρανή κάνει στον φακό το σήμα της νίκης σε δρόμο της Τεχεράνης, μπροστά σε πανώ με το πυραυλικό οπλοστάσιο των «φρουρών της επανάστασης» – 15 Απρίλη 2024. Κάτω: άλλη ιρανή, μπροστά σε παρόμοιο πανώ, πάντα στην Τεχεράνη την ίδια ημέρα…

Όσοι / όσες ενδιαφέρονται για στρατιωτικά γκάτζετς έχουν μια κάποια ιδέα. Όσοι / όσες ενδιαφέρονται για το τυραννικό για τις ιρανές hijab, μπορούν στην πάνω εικόνα να τo αναζητήσουν μάταια – και στην κάτω να ανακαλύψουν την συνηθισμένη πια, μάλλον κομψή θέση του…

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.15) >> Αφού αποδείχθηκαν ικανοί να υποστηρίζουν για πάνω από 1,5 χρόνο ότι το φασιστοΚίεβο νικάει τον ρωσικό στρατό θα δυσκολεύονταν να φωνάζουν ότι την νύχτα 13 προς 14 Απρίλη το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς νίκησε την Τεχεράνη; Όχι. Απλά πράγματα: η «απόδειξη» αυτής της νίκης λέγεται 99%. «Το 99% των ιρανικών drones και πυραύλων καταρρίφθηκε – άρα νίκη!» (Επίσης, λίγο παλιότερα: «τα εμβόλια είναι κατά 99% αποτελεσματικά» – και «100% ασφαλή» – άρα σωτηρία!…)

Θα πρέπει να θυμίσουμε σ’ όλους αυτούς τους δυτικούς εραστές της στατιστικής κάτι που θα μπορούσε να έχει πει ένας βασιλιάς, πριν κάτι αιώνες: Αμυνόμαστε εξαιρετικά, τα τείχη μας έχουν αντέξει… μόνο μια μικρή πορτούλα βρήκαν για να μπουν… (Υποθέτουμε ότι καταλαβαίνετε για ποια περίπτωση πρόκειται…)

Αν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς είχε νικήσει με οποιαδήποτε έννοια, τότε θα απολάμβανε την επιτυχία του – και δεν θα επεδίωκε καινούργια επίθεση κατά της Τεχεράνης. Η λύσσα του είναι από μόνη της απόδειξη μιας συγκεκριμένης ήττας: ΔΕΝ μπορεί πια να θεωρεί την επικράτειά του «ασφαλή», ακόμα και με την γεμάτη ζήλο βοήθεια των καλύτερων συμμάχων του. Κι εδώ είναι που ξεβράζονται οι «ιδιαιτερότητες» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, από καπιταλιστική και κρατική άποψη.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (γεω-ιστορικές σημειώσεις 1)

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.13) >> Ένας χωροφύλακας που αντί να προστατεύει τα αφεντικά του χρειάζεται την ενεργή, άμεση, τοις μετρητοίς δική τους προστασία για να συνεχίσει να υπάρχει είναι ένας χωροφύλακας ξεπερασμένος… μπελάς… μπορεί και επικίνδυνος.

Η μεγάλη χρησιμότητα για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς της εποικιστικής αποικιοκρατίας που μορφοποιεί το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς στη μέση Ανατολή άρχισε να ατονεί απ’ τα ‘90s και μετά: όταν η Ουάσιγκτον απέκτησε, για πρώτη φορά στον 20ο αιώνα, δικές της βάσεις στην αραβική χερσόνησο, μετά την «καταιγίδα της ερήμου». Θυμίζουμε την reason d’etre της δημιουργίας, μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο, του ισραηλινού κράτους: ο δυτικός στρατιωτικός έλεγχος στην αραβική χερσόνησο και στα πετρέλαιά της – και στη διώρυγα του Σουέζ.

Μετά το τέλος του 3ου παγκόσμιου (ψυχρού) πολέμου και την γρήγορη αμερικανο-αγγλική στρατιωτική απόβαση στην αραβική χερσόνησο, η σημασία του δυτικού χωροφύλακα άρχισε να σχετικοποιείται.

Ήταν τότε, το 1992, που το δημοκρατικό γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον υπό τον Clinton, υποχρέωσε το Τελ Αβίβ και τον Αραφάτ να υπογράψουν τις (στην πραγματικότητα άθλιες για τους Παλαιστίνιους) «συμφωνίες του Όσλο». Εκείνο που επεδίωκε ουσιαστικά η Ουάσιγκτον έχοντας αποβιβαστεί πια «αυτοπροσώπως» στις ακτές-των-βαρβάρων (άρα με σαφώς μικρότερη ανάγκη για έναν χωροφύλακα…), ήταν να μετατρέψει την κατοχή της Παλαιστίνης από διεθνές ζήτημα (όπως ήταν ως τότε επί δεκαετίες, ακόμα πιο έντονα μετά την πρώτη intifada) σε διμερές, μεταξύ Τελ Αβίβ και «παλαιστινιακής αρχής». Στην μεγάλη κλίμακα ήταν ένα είδος υποτίμησης-του-χωροφύλακα, κάτι που οι αποικιοκράτες / κατοχικοί του Τελ Αβίβ κατάλαβαν εύκολα: θα μπορούσαν μεν να βασίζονται στην δυτική ανοχή (ακόμα και να την αγοράζουν!!!) ενεργώντας αποκλειστικά για δικό τους λογαριασμό (δηλαδή: επιταχύνοντας το απαρτχάιντ) αλλά δεν επρόκειτο να έχουν την γεωπολιτική αξία των ‘60s, των ‘70s και των ‘80s.

Εκτιμάμε πως εξαιτίας αυτής της σχετικής μείωσης-της-γεωπολιτικής-αξίας του χωροφύλακα της δύσης στη μέση Ανατολή άρχισε απ’ την δεκαετία του 1990 και μετά η όλο και πιο βίαιη μετατροπή του δυτικού χωροφύλακα / αποικιοκράτη σε «θεοναζί κράτος για τον εαυτό του». Η εθνικιστική διάσταση του project ισραήλ έπρεπε όχι απλά να υπερκαλύψει την διεθνή έκπτωση της (δυτικής) αξίας του αλλά, επιπλέον, να του δώσει μια καινούργια διεθνή / ρατσιστική αξία, ως προπύργιο του πρωτοκοσμικού «πολιτισμού» απέναντι στην «μουσουλμανική / ισλαμική βαρβαρότητα», την καπιταλιστικά πρωτόγονη Ανατολή.

H «επίσκεψη» (η εισβολή δηλαδή) του φασίστα (και μετέπειτα πρωθυπουργού) Ariel Saron, των μπράβων του και όλης της κουστωδίας του στο al Aqsa τον Σεπτέμβρη του 2000 (που προκάλεσε την 2η intifada, ως το 2005), εισβολή που τυπικά απαγορευόταν επί δεκαετίες (το al Aqsa είναι ο 3ος σε παγκόσμια σημασία ιερός τόπος για τα σχεδόν 2 δις μουσουλμάνων του πλανήτη) υπήρξε μια κομβική στιγμή αυτής της εκστρατείας αυτο-επιβεβαίωσης και αυτο-νομιμοποίησης του χωροφύλακα∙ εκστρατεία που κλιμακώνεται ως σήμερα.

Απ’ την άλλη μεριά η αμερικανική (δυτική) «γραμμή» για την «τύχη-του-χωροφύλακα» άρχισε να γίνεται αναγκαστικά τακτικίστικη αφού χανόταν πια η στρατηγική σημασία του:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (γεω-ιστορικές σημειώσεις 2)

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.10) >>Ας ανακεφαλαιώσουμε επιγραμματικά:

Απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα:

– ένα αμερικανικό σχέδιο (ιδιαίτερα φιλικό προς το απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς…) για καταστροφή του ιράκ, του ιράν, της συρίας, και του λιβάνου – ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ!

– δεύτερο αμερικανικό σχέδιο (ιδιαίτερα φιλικό προς το απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς…) για διάλυση του ιράκ και της συρίας και την δημιουργία ενός μεγάλου «κράτους isis» κλπ – ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ!

– τρίτο αμερικανικό σχέδιο (ιδιαίτερα φιλικό…) για την δημιουργία ενός μπλοκ αραβικών κρατών συμμαχικών προς το Τελ Αβίβ, ένα “αραβο-ισραηλινό” νατο εν τέλει, κατά του ιράν – ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ!!!

Σ’ όλο αυτό το διάστημα, μιας εικοσαετίας, το καθεστώς του Τελ Αβίβ δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια!!! Η διαμόρφωση ενός «θεοναζί κράτους για τον εαυτό του», ενός κράτους αρκετά συμπαγούς από κάθε άποψη ώστε να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι αν η δύση δεν είχε μεγάλη ανάγκη την χωροφυλακή του, είχε πολλές διαστάσεις. Εκτός και εντός συνόρων. Εκτός συνόρων βασική ήταν η εκστρατεία απονομιμοποίησης / απαγόρευσης οποιασδήποτε αναφοράς ή έστω μνείας στην κατοχή και στα δικαιώματα των Παλαιστινίων: μέσω της κατηγορίας του «αντισημιτισμού»… Οι ισραηλινές υπηρεσίες εξαγόρασαν στη δύση κάθε τι που ήθελε να πουληθεί, εκβίασαν, συκοφάντησαν και φρόντισαν να καταστρέψουν οτιδήποτε δεν πουλιόταν (θυμάστε εκείνον τον Jeremy Corbyn και τις συνοπτικές διαδικασίες με τις οποίες άνοιξε-η-γη-να-τον-καταπιεί επειδή τόλμησε να είναι υπέρ των παλαιστινιακών δικαίων; δεν ήταν κάποιος τυχαίος!…). Το κίνημα BDS πολεμήθηκε με κάθε μέσο εκτός από σφαίρες, και η προοπτική «άκρας του τάφου σιωπής» για την Παλαιστίνη (μια θανάσιμη διεθνής σιωπή που έδειξε σπουδαίες δυνατότητες στη διάρκεια της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής στη Γάζα, απ’ τα τέλη Μάρτη του 2018 ως τα τέλη Δεκέμβρη του 2019…) ήταν πια σχεδόν κατακτημένη το 2020, το 2021, το 2022, το 2023… Κράτη και παρακράτη νομοθετούσαν υπέρ της προστασίας του απαρτχάιντ καθεστώτος από οποιαδήποτε κριτική, κλπ κλπ…

Ταυτόχρονα στο εσωτερικό του καθεστώτος η ιδεολογική, πολιτική και μιλιταριστική σκλήρυνση απογειωνόταν με λαμπρά αποτελέσματα, για λογαριασμό ενός «θεοναζί κράτους για τον εαυτό του». To καλοκαίρι του 2018

Διαβάστε τη συνέχεια »

Circles of fire

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.08)>> Αν δει κάποιος την μέση Ανατολή (γενικά) και την Παλαιστίνη (ειδικά) όχι μόνο τους τελευταίους 6 -7 μήνες αλλά τα τελευταία 35 χρόνια θα καταλάβει ότι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί (γενικά) και ο θεοναζί χωροφύλακάς τους (ή «θεοναζί για τον εαυτό του») έχουν ηττηθεί: μετά από μια αλληλουχία διαδοχικών αποτυχιών να διαμορφώσουν τους συσχετισμούς και την πραγματικότητα-επί-του-εδάφους κατά τα συμφέροντά τους, έχουν απομείνει με μόνη δυνατότητα την «παραγωγή θανάτου», το κάψιμο-των-ανθρώπων-και-της-γης χωρίς καν οι «μεγάλοι» αντίπαλοί τους (μπλοκ της Αστάνα, ευρασιατικό project) να έχουν χρησιμοποιήσει έστω ένα μικρό μέρος των δυνατοτήτων τους. Ούτε η σφαγή στη Γάζα, ούτε οι βομβαρδισμοί στο λίβανο και στη συρία έχουν κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα υπέρ τους: σκοτώνουν επειδή μπορούν να το κάνουν∙ τελεία! Σκοτώνουν επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν ακόμα περισσότερο∙ χωρίς να μπορούν να κερδίσουν ούτε καν την αυταπάτη μιας ισοπαλίας.

Κι όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία των ιμπεριαλισμών, ακόμα και πριν τους καπιταλιστικούς τέτοιους, όταν ο «ηγεμόνας ηττάται στην περιφέρεια» (αδιάφορο αν το παραδέχεται ή όχι!) η ένταση επιστρέφει στο «κέντρο» του. Δύο παραδείγματα είναι αρκετά για να αποδείξουν αυτήν την αναπόδραση Ιστορική εξέλιξη.

Στις ηπα, τον γενναιόδωρο υποστηρικτή του θεοναζί, απαρτχάιντ χασάπη, το βαθύ κράτος είναι υποχρεωμένο πια να «αμύνεται» μέσα στα καλύτερα πανεπίστημιά του καταστρέφοντας τα έσχατα προσχήματα περί «ακαδημαϊκής ελευθερίας» και όχι μόνο:

Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί απ’ τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, στη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ∙ μόνο που τώρα συμβαίνει με ακόμα χειρότερους διεθνείς όρους για την Ουάσιγκτον.

Στη γερμανία, τον δεύτερο σε μέγεθος γενναιοδωρίας υποστηρικτή του μεσανατολίτη χασάπη, το Βερολίνο στη ραγδαία παρακμή του καθεστώτος, συνεργάζεται ανοικτά για δεύτερη φορά με τον «σιωνισμό» (η πρώτη ήταν πριν 80 χρόνια…) κυνηγώντας ακόμα και εβραίους αντιεθνικιστές και αντιμιλιταριστές υπηκόους της, όπως έγινε πολύ πρόσφατα στο «συνέδριο για την Παλαιστίνη» στο Βερολίνο:

Αντίστοιχα έχουν αρχίσει να συμβαίνουν και σε γαλλικά πανεπιστήμια… H κρατική εμπειρία του “κυνηγάμε όσους δε δίνουν μπράτσο” το 2021 και το 2022, ή για να το πούμε με κλασσικό τρόπο η ποινικοποίηση / εγκληματοποίηση της διαφωνίας και της αμφισβήτησης της κρατικής “αλήθειας” μετατοπίζεται σε καινούργιο πεδίο (κι αυτό θα συνεχιστεί, θα συνεχιστεί, θα συνεχιστεί…)

Αυτά είναι «δείγματα» – όχι όλη η ιστορία. Η Ιστορία γίνεται…

Overcapacity!

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.05)>> Θα ήταν γελοίο, αλλά μπορεί να είναι κάτι χειρότερο: βλακωδώς επικίνδυνο. Οι πολιτικές βιτρίνες της δύσης κατηγορούν το Πεκίνο ότι παράγει πολύ και πολλά (εμπορεύματα) καλώντας το (απαιτώντας πιο σωστά…) να περιορίσει την παραγωγή του… Αυτό έκανε η αμερικανίδα υπ.οικ. Janet Yellen στο πρόσφατο πέρασμά της απ’ το Πεκίνο, το ίδιο μουρμούρισε στη συνέχεια ο θλιβερός «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» κύριος Scholz, επίσης ως επισκέπτης… Ώστε υπάρχουν καπιταλισμοί που είναι περισσότερο ή και πολύ περισσότερο παραγωγικοί από άλλους; Αίσχος!!! Ντροπή!!! Τι πράματα είναι αυτά;;;

Η αλήθεια είναι πως η εποχή που «κινέζικο» σήμαινε φτηνά T-shirts και σαγιονάρες έχει χαθεί στα βάθη της ιστορίας (παρότι είναι πριν 15 το πολύ χρόνια…) Ενόσω, για παράδειγμα, οι δυτικοί «τεχνολογικοί παίκτες» χρησιμοποιούν τους σύνθετους αλγόριθμους (αυτούς που καταχρηστικά ονομάζουν «τεχνητή νοημοσύνη»…) για επικοινωνιακές χρήσεις (ψαρεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο μαζικά και διαρκώς τα data των «χρηστών» της…) το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο τους χρησιμοποιεί για να αυτοματοποιήσει / ρομποτοποιήσει τμήματα της βιομηχανίας του (από εργοστάσια μέχρι λιμάνια και ορυχεία…) εκτοξεύοντας την παραγωγικότητά τους στην στρατόσφαιρα!

Η γνωστή ως κατασκευάστρια κινητών xiaomi

Διαβάστε τη συνέχεια »

Digging the grave

Δευτέρα 15 Απρίλη>> Δύο επί Faith no more…

Σαν τους τυφλούς στον Άδη;

Δευτέρα 15 Απρίλη (00.35)>> Οι δημαγωγοί δεν το έριξαν στα πανηγύρια, πράγμα που από μόνο του θα έπρεπε να προκαλέσει υποψίες: στις 28 Φλεβάρη το ευρωκοινοβούλιο (ναι, αυτό για το οποίο θα εξουσιοδοτήσετε διάφορους και διάφορες προσεχώς θεωρώντας πως εκεί, στις Βρυξέλες, είναι απλά καλοπληρωμένες διακοπές στην εξοχή…) ενέκρινε με 335 ψήφους υπέρ (έναντι 190 κατά και 31 αποχών) τον κανονισμό για την ρύθμιση της ψηφιακής αναγνώρισης των πολιτών – γι’ αυτό που, χωρίς υπερβολές, είναι το αναμενόμενο (και προετοιμαζόμενο απ’ το 2018…) ψηφιακό φακέλωμα των υπηκόων. Το συμβούλιο υπουργών έδωσε τις ευλογίες του ένα μήνα μετά, στις 26 Μάρτη. Αυτό που απομένει είναι η επίσημη δημοσίευση του «κανονισμού» και η έναρξη της ισχύος του 20 μέρες μετά. Χοντρικά σ’ κανά μήνα.

Τον Σεπτέμβρη του 2018 το γνωστό «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» πανηγύριζε για το επερχόμενο ψηφιακό φακέλωμα… «Για το καλό των ανθρώπων» βέβαια (αλλοίμονο!) αλλά και επειδή «θα δημιουργηθούν νέες αγορές και επιχειρηματικές ευκαιρίες»….

Το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» ή, πιο σωστά, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα του οποίου είναι ένας απ’ τους εκπροσώπους, ξέρει καλά την αξία του «ψηφιακού φακελώματος»…

Γιατί, λοιπόν, ένα τόσο σπουδαίο (για τους υπηκόους υποτίθεται…) μέτρο δεν πανηγυρίστηκε; Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν (και στα μέρη μας) οι κατάλληλοι δημαγωγοί για να υμνήσουν την «εξέλιξη» και την «πάταξη της γραφειοκρατίας» – και να ελεεινολογήσουν οποιονδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει αυτές τις «αλήθειες»!!! Διέπρεψαν άλλωστε συνηγορώντας στην εντόπια (;) «ψηφιακή ταυτότητα» (όταν θα περιλαμβάνει πλήρη ιατρικά δεδομένα…) ξεχνώντας ευσχήμως να θυμίσουν ότι σε αντίθεση με το «παραδοσιακό φακέλωμα» (με «χαρτιά»…) το ψηφιακό έχει α) απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης και γρήγορης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων και, κυρίως, β) απεριόριστες δυνατότητες η αποθήκευση και η επεξεργασία να γίνεται κρυφά, ερήμην, ανεξέλεγκτα… Απλά «δείξτε royalty στο κράτος και στις εταιρείες!!!»… Εμπιστοσύνη ρε μαλάκες, τι σας ζητάνε;;;

Εταιρείες είπαμε; Να μία: η γαλλική πολεμική βιομηχανία Thales! Τι δουλειά έχει μια πολεμική βιομηχανία στην «ψηφιακή εξυπηρέτηση των πολιτών»; Μα ελάτε τώρα! Είπαμε: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο (καπιταλιστικό) σύμπλεγμα φροντίζει πια για το καλό μας!!!

Για να αποφύγουν τα ευρωαφεντικά κάθε είδους τις αντιδράσεις μετά την έγκριση του ευρωφακελώματος, ο κανονισμός προβλέπει ότι η «ψηφιακή αναγνώριση» (μέσω «κινητών»…) είναι προαιρετική. Ονομάζεται «digital identity wallet» – ο χαρακτηρισμός «πορτοφόλι» είναι για να αποπροσανατολίσει απ’ το περί τίνος πρόκειται. Ωστόσο, επαναλαμβάνουμε, αυτό το «wallet» είναι προαιρετικό: δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις σε βάρος όσων δεν το έχουν, δεν το θέλουν, κλπ – αυτό προβλέπεται (κατ’ αρχήν θα προσθέταμε…)

Κι εδώ μπαίνει στη σκηνή, στο κέντρο της μάλιστα, το μαγαζί της don Rico & Co, με όλους τους πολιτικο/κομματικούς κολαούζους της.

Το γκουβέρνο έχει προωθήσει το «ψηφιακό πορτοφόλι» απ’ το καλοκαίρι του 2022!! Σεμνά και ταπεινά (κατ’ αρχήν), με περιεχόμενο του «wallet» την ταυτότητα και την άδεια οδήγησης… Και προαιρετικά (πάντα κατ’ αρχήν…)

Και ύστερα; Ύστερα η don Rico & Co έφτιαξε μια χρυσή ευκαιρία για την γενίκευση του «wallet» – και την άρπαξε!!! Την «καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα»! Και το «ηλεκτρονικό εισιτήριο»!! Η «μηχανή» του ψηφιακού φακελώματος απλά, πολύ απλά, έγινε τώρα υποχρεωτική για να μπει κάποιος σε γήπεδο…

Τελευταία (κοκκινισμένη) παράγραφος: Πρόσφατα η κυβέρνηση επεξέτεινε την χρήση της εφαρμογής [το “digital wallet”] κάνοντάς την υποχρεωτική για την είσοδο στα γήπεδα από τις 9 Απρίλη…

Υποχρεωτικό το «wallet»;;; Μα δεν λέει η «ευρώπη» ότι είναι προαιρετικό, και ότι δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις; Εντάξει, η don Rico & Co δίνει μια μικρή παράταση «συμμόρφωσης», ως το τέλος της ποδοσφαιρικής σαιζόν… Απ’ την επόμενη όμως…

Το εντόπιο γκουβέρνο, αξιοποιώντας όσο περισσότερο μπορεί τον κοινωνικό / πολιτικό τεχνο-επαρχιωτισμό που γεννάει θαυμασμό και ανέμελη αδιαφορία για τα «θαύματα» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος (τροφοδοτώντας, είναι αλήθεια, μόνο τα συντηρητικά αντανακλαστικά ώστε να προβοκαριστεί η τεκμηριωμένη εργατική κριτική, όσο «μειοψηφική» κι αν είναι…), προσπαθεί και τα καταφέρνει να μπαίνει στην «πρωτοπορεία» (και) του ψηφιακού ευρω-φακελώματος! Για να το πούμε διαφορετικά: το ελλαδιστάν έχει γίνει «δοκιμαστικός σωλήνας» για λογαριασμό του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος! Ίσως όχι ο μοναδικός, σίγουρα ένας απ’ τους βασικούς. ­(Κάτι ανάλογο έγινε και με τις mRNA πλατφόρμες…) Γι’ αυτό και τα «όργανα» της ε.ε., κάτι Ούρσουλες, κάτι Σχοινάδες κλπ, κλείνουν κάθε τόσο το μάτι στην don Rico & Co: Καλά το πάτε λεβεντόπαιδα! Συνεχίστε έτσι!!!

Ακούμε ήδη τα κάθε είδους ερπετά των anti-social media: «είστε ψεκασμένοι!!», «είστε οπισθοδρομικοί!!!», «είστε ανορθολογικοί!!!» Τα ξέρουμε αυτά – υπάρχουν ωστόσο και χειρότεροι από εμάς! Για παράδειγμα το Κέντρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παγκόσμιας δικαιοσύνης της νομικής σχολής του πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης εξέδωσε τον Ιούνη του 2022 μια έκθεση 103 σελίδων για τον ρόλο της «παγκόσμιας τράπεζας» και άλλων συναφών ιδρυμάτων, μηχανισμών, βαθύπλουτων φιλανθρώπων του σκοινιού και του παλουκιού και εταιρειών, στην επιβολή του ψηφιακού φακελώματος των πληθυσμών, τόσο στον «βορρά» όσο και στο «νότο» του καπιταλιστικού πλανήτη.

Σ’ αυτήν την έκθεση τεκμηριώνεται ότι η συγκέντρωση των βιομετρικών δεδομένων (ένας πολύ πιο ακριβής τρόπος για να περιγραφτεί τι είναι αυτά τα wallet!!!)

… Μπορεί πολύ εύκολα να γίνει διαδικασία αποκλεισμού, επιτήρησης και καταπίεσης…

Το ερώτημα της «ψηφιακής κόλασης» στο τίτλο της έκθεσης δεν είναι υπερβολή: ξέρουμε ήδη το πως αξιοποιούνται από κράτη και αφεντικά τα ψηφιοποιημένα προσωπικά δεδομένα: από απαγορεύσεις κυκλοφορίας ως κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, με απλές διοικητικές πράξεις…

Απομένει μια απορία: κάποτε οι «γηπεδικοί» ήταν πολύ προσεκτικοί έως εύστοχα καχύποπτοι απέναντι σε μέτρα ελέγχου και διάφορους «δούρειους ίππους» που ήταν, υποτίθεται, «για το καλό τους». Τώρα; Τώρα πέφτουν στην παγίδα χαρούμενοι; Χωρίς τις απαραίτητες – για την εποχή – αντιδράσεις;

 

Μαθήματα ιμπεριαλιστικής ιστορίας

Δευτέρα 15 Απρίλη (00.25)>> Αφιερώστε μια ώρα απ’ την ζωή σας, για να δείτε τα δύο (όχι υποτιτλισμένα) video που ακολουθούν: θα μάθετε τι είναι η φασιστική, πρωτοκοσμική εποικιστική αποικιοκρατία στην Παλαιστίνη∙ θα μάθετε τι και πως προσπαθεί να καταστρέψει ο «πολιτισμένος, θεοναζί λευκός» σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου∙ θα μάθετε πόσο βαθιά είναι η  ιστορική αντίσταση εκεί∙ θα μάθετε πόσα ψέματα έχετε ακούσει (και συνεχίζετε να ακούτε) για τους «βάρβαρους» και «απολίτιστους» Παλαιστίνιους που «κουράζουν» με την ύπαρξή τους τους «πολιτισμένους» πρωτοκοσμικούς.

Το πρώτο video, διάρκειας 47 λεπτών, είναι ένα ιστορικό ντοκυμαντέρ του al Jazeera (προβλήθηκε πριν 2 χρόνια), για το πόσο αναπτυγμένη (καπιταλιστικά) ήταν η Παλαιστίνη στις αρχές του 20ου αιώνα, πριν την εποικιστική αποικιοκρατία∙ και για το πως ο αγγλικός ιμπεριαλισμός επέβαλε τους εποίκους του πριν, πολύ πριν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο (και το Ολοκαύτωμα), σα χωροφύλακες και πλιατσικολόγους.

Στο δεύτερο video, διάρκειας 5 λεπτών και κάτι (πριν 3 ημέρες), ο «καταραμένος» και αυτοεξόριστος ισραηλινός ιστορικός Illan Pappe, θυμίζει τι είναι η λωρίδα της Γάζα.

Δείτε τα – μόνο όφελος θα έχετε!!! (Και θα ξαφνιαστείτε!)

Khan Younis

Δευτέρα 15 Απρίλη (00.21)>> Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν μετά την ανακοίνωση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος ότι αποσύρει τον στρατό του απ’ την Khan Younis, μια πόλη όπου επί 4 μήνες προσπαθούσε να καταβάλει την παλαιστινιακή αντίσταση. Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν ως εξήγηση: λιγότερο ή περισσότερο ευφάνταστα, λιγότερο ή περισσότερο πιθανά.

Όμως η απάντηση ίσως βρίσκεται στην άκρη του ντουφεκιού. Η παλαιστινιακή αντίσταση (η Hamas συγκεκριμένα) δημοσιοποίησε στις 9 Απρίλη ένα video με την προετοιμασία και την εκτέλεση ενέδρας, σε κεντρικό σημείο στα ανατολικά αυτής της ίδιας Khan Younis, στην οποία σύμφωνα με το αρχηγείο του θεοναζί καθεστώτος «η Χαμάς είχε εξουδετερωθεί»:

Διαβάστε τη συνέχεια »