Ο γυμνός βασιλιάς

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Ο νυσταλέος Jo έρχεται αυτή τη βδομάδα στην ευρώπη. Και θα πρέπει να γίνει δεκτός με όλες τις τιμές ξεγυμνωμένου βασιλιά. Έχει (ή θέλει να έχει) ηγεμονικές φιλοδοξίες· ή, το πιθανότερο, πάσχει (και) από νοσταλγία για τις «παλιές καλές μέρες» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Να μια φράση από χτεσινό άρθρο του στην καθεστωτική washington post:

…. Είτε πρόκειται για τον τερματισμό της πανδημίας του covid-19 παντού, για την υιοθέτηση των απαιτήσεων μιας επιταχυνόμενης κλιματικής κρίσης ή την αντιμετώπιση των βλαπτικών δραστηριοτήτων των κυβερνήσεων της Κίνας και της Ρωσίας, οι ΗΠΑ πρέπει να οδηγήσουν τον κόσμο από θέση ισχύος…

Καλωσύνη του παρακμιακού αμερικάνου προέδρου που θέλει «το τέλος της πανδημίας παντού» αλλά κάποιος πρέπει να τον ενημερώσει ότι σε διάφορα σημεία του πλανήτη έχει τελειώσει εδώ και καιρό· και μάλιστα χωρίς την «σωτήρια» γενετική μηχανική των αμερικανικών φαρμακομαφιών. Καλωσύνη του επίσης που είναι φίλος του κλίματος, αλλά θα πρέπει να αναμετρηθεί με τους δικούς πετρελαιάδες των σχιστολιθικών κοιτασμάτων.

Απομένει, φυσικά, το κυρίως πιάτο. Η αντιμετώπιση των rivals. Πράγματι η αναζήτηση συμμάχων (και) στην ευρώπη στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο είναι μια λογική ανάγκη της Ουάσιγκτον· σίγουρα και του Λονδίνου (και της Αθήνας…). Ωστόσο οι πραγματικοί (παγκόσμιοι) συσχετισμοί είναι σε διαρκή εξέλιξη, και το μπλοκ στο οποίο θέλει να ηγηθεί η Ουάσιγκτον βρίσκεται ήδη (από καπιταλιστική άποψη) σε θέση άμυνας, αν και όχι ακόμα στρατιωτικής.

Το Joνυσταλεάν είχε δηλωμένη πρόθεση, πριν ήδη απ’ τις εκλογές, να φτιάξει κάτι σαν «συμμαχία του ελεύθερου κόσμου», των «δημοκρατιών», ή κάπως έτσι. Το κακό για αυτήν την μιλιταριστική «ελευθερία» που ονειρεύεται ο νυσταλέος είναι πως ποτέ δεν ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει την αμερικανική ηγεμονία· δικτατορίες έσπερνε (ή στήριζε) ακόμα και στα καλύτερά της χρόνια. Κι έτσι, ενώ προσπαθεί να αναβιώσει την αντίθεση του 3ου παγκόσμιου («ελευθερία εναντίον ολοκληρωτισμού») επειδή απλά δεν έχει κάποιο καλύτερο on/off να πουλήσει, η Ουάσιγκτον είναι καταδικασμένη να κοροϊδεύει – όσους και για όσο καιρό μπορεί ακόμα.

Έχουμε ξαναπεί γνώμη γι’ αυτό: το αντίπαλο μπλοκ δεν συγκροτείται με σημαία την «ελευθερία» δυτικού τύπου, αλλά με σημαία αυτό που παρουσιάζει σαν (κοινωνική) δικαιοσύνη. Μετά από 4 δεκαετίες νεοφιλελευθερισμού (και άγριας εκμετάλλευσης διαφόρων περιοχών του πλανήτη) συν 30 χρόνια αμερικανικών στρατιωτικών εκστρατειών εδώ κι εκεί, είναι αδύνατο οι ατζέντηδες της «ελευθερίας» να πείσουν ακόμα και τα παιδιά στην αφρική. Αυτό που ονομάζουν «ελευθερία» το ξεφορτώνονται πια ακόμα και στις δικές τους επικράτειες: τόσα συνταγματικά πραξικοπήματα μαζεμένα ο δυτικός κόσμος είχε να ζήσει απ’ την δεκαετία του 1930. Κι αν οι δυτικοί υπήκοοι χώνουν τα κεφάλια τους στην άμμο (ή στις οθόνες), δεν είναι όλος ο πλανήτης τυφλός. Σε τελευταία ανάλυση εκατομύρια δυτικοί αποδέχτηκαν το δίλημα «ελευθερία ή υγεία» και ψήφισαν το δεύτερο. Αλλού στον πλανήτη τα άμεσα προβλήματα αφορούν ακόμα και την επιβίωση, ακόμα και το καθαρό νερό, ακόμα και το να μην σε πυροβολούν κατά βούληση ή να γκρεμίζουν το σπίτι σου (όπως στην Παλαιστίνη). Όλα αυτά τα «ταπεινά προβλήματα των Άλλων» έχουν ανεξίτηλα πάνω τους τα δακτυλικά αποτυπώματα του δυτικού ιμπεριαλισμού.

Αντίθετα, ειδικά το Πεκίνο, που δεν έχει κανένα παρελθόν στρατιωτικών κατακτήσεων και, αντίθετα, μπορεί να επιδεικνύει πρακτικά εκείνο το είδος καπιταλισμού που ενδιαφέρεται να μειώσει αποτελεσματικά την φτώχια και το κάνει, έχει ένα σαφές ιδεο-πολιτικό πλεονέκτημα στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό. Η “soft power” του κινέζικου καπιταλισμού είναι σαφώς πιο πειστική απ’ τα κουρέλια των δυτικών δημοκρατιών ύστερα από 5 αιώνες λεηλασιών, κατακτήσεων, δολοφονιών, πολέμων που έχουν στο λογαριασμό τους.

Το καλύτερο (για τα 7,5 δισεκατομμύρια του πλανήτη) θα ήταν το Joνυσταλεάν και οι σύμμαχοί του να χάσουν οριστικά την ηγεμονία χωρίς να σκοτωθεί ένα δισεκατομύριο ψυχές. (Με βάση την ιστορία και την υψηλή καταστροφικότητα του σύγχρονου κεφάλαιου, ένας «θερμός» και στα ίσια παγκόσμιος πόλεμος θα είχε τέτοιο ρεκόρ “απωλειών”…)

Όχι επειδή το κινεζικό καθεστώς είναι «καλύτερο» – στον καπιταλισμό επιλογές τέτοιου είδους είναι ολέθριες! Αλλά επειδή οι όποιες κατακτήσεις του δυτικού πνεύματος (αναμφίβολα υπάρχουν σημαντικές τέτοιες!) θα χρειαστούν χρόνο κι όχι αίμα για να αποκαθαρθούν μετά από μισή χιλιετία πλιάτσικου.

Χρόνο – και αποκατάσταση κοινωνικών και φυσικών καταστροφών…

(φωτογραφίες: Απ’ το βιετνάμ (επάνω) ως το ιράκ (κάτω) και απ’ την αφρική ως τη λατινική αμερική, όλοι έχουν να θυμούνται την καλωσύνη και την ανωτερότητα του “λευκού ανθρώπου”. Κι αυτά μόνο στον 20ο αιώνα· μερικοί πληθυσμοί έχουν να θυμούνται πολύ περισσότερα και πιο πίσω στο χρόνο…)

Όταν κάτι είναι οργανωμένο…

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Ας ξεκουραστούν οι λοιμωξιολόγοι· η μπογιά τους ξέβαψε και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Ας αναλάβουν οι εγκληματολόγοι. Το ελλαδιστάν ανακάλυψε (πάντα με όρους Θεάματος) πως έχει σοβαρό πρόβλημα οργανωμένου εγκλήματος! Ποιός τσαχπίνης; Οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι…

Το «οργανωμένο έγκλημα» είναι ένας παράλληλος καπιταλισμός, χωρίς τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς της νομιμότητας. Στον «τυπικό» καπιταλισμό, για παράδειγμα, υπάρχει ένα περιθώριο για νομική διεκδίκηση των δεδουλευμένων μετά από μια απόλυση. Στον «άτυπο» όχι. Μια σφαίρα στο κεφάλι, και όλα τελειώνουν. Υπάρχει κι ένα κάποιο πτωχευτικό δίκαιο (στον «τυπικό»). Πέραν αυτού; Το μεγαλύτερο ψάρι απλά τρώει το μικρότερο…

Αλλά οι νομιμόφρονες είναι 110% ηθικολόγοι· ακόμα κι όταν δρουν οι ίδιοι υπόγεια και παράνομα. Έτσι το «οργανωμένο έγκλημα» πουλιέται σα μια ξαφνική συμφορά, που οφείλεται (τάχα) στο ότι οι φυλακές δεν χωράνε όλους τους «οργανωμένους εγκληματίες» – λες και οι φυλακές είναι κάτι άλλο απ’ το «άτυπο εκπαιδευτικό σύστημα» αυτού του «άτυπου» καπιταλισμού.

Εν τω μεταξύ κανείς δεν τολμάει να παραδεχτεί ότι η πραξικοπηματική τρομοδιαχείριση αν είχε μια φορά συνέπειες στην «τυπική» οικονομία είχε δέκα στην «άτυπη»! Σ’ αυτήν την τελευταία δεν έφταναν βέβαια τα επιδόματα, οι επιστρεπτέες, οι φοροελαφρύνσεις και η υπόλοιπη κρατική φροντίδα. Αίφνης ο τομέας προστασία καταστημάτων κατέρρευσε για αρκετούς μήνες… Ή το ξέπλυμα μέσω λευκών καταστημάτων το ίδιο. Ή η πορνεία του πεζοδρομίου (και η προστασία της). Απ’ την άλλη μεριά ο τομέας εμπόριο ναρκωτικών εκτοξεύτηκε! (Δεν προσέξατε τα μαρτυριάρικα τα λύματα τι έλεγαν; Μόνο το «ιικό φορτίο» ενδιέφερε; Όχι η κόκα;) Πιθανότατα να αναπτύχθηκε κι ένας τομέας κατ’ οίκον διανομής… (Μια υπόθεση κάνουμε).

Αυτά σημαίνουν ότι οι όποιες ισορροπίες επιχειρηματικού καταμερισμού και επαγγελματικών προσόδων του «άτυπου» καπιταλισμού διαταράχτηκαν σοβαρά στη διάρκεια των αποκλεισμών και των απαγορεύσεων· χωρίς επίσημο «κρατικό» μαξιλάρι για μια κάποια εξομάλυνση. Και τι θα περίμενε κανείς απ’ την στιγμή που ο «τυπικός» καπιταλισμός ξαναμπαίνει σε λειτουργία; Οι νικητές των απαγορεύσεων (εκείνοι, δηλαδή, που πραγματοποίησαν σημαντική συσσώρευση χάρη στον τσαχπίνη) θα προσπαθήσουν να φάνε εντελώς τους χαμένους· κι αυτοί, απ’ τη μεριά τους, θα προσπαθήσουν να αμυνθούν.

Αν ο «άτυπος» καπιταλισμός είχε έναν «άτυπο» υπ.οικ., έναν «άτυπο» υπουργό ανάπτυξης και έναν «άτυπο» υπουργό εργασίας θα τα εξηγούσαν όλα αυτά. Και ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 (της «τυπικής» δημόσιας τάξης) θα μπορούσε να υπανιχθεί ότι η εγκληματοφοβία είναι φρένο στην εθνική ανάπτυξη. Η οποία, τουρισμός γαρ (έστω και κολοβός), στηρίζεται και στην «άτυπη» παροχή υπηρεσιών – μην κάνετε τους άσχετους.

Αλλά δεν έχει. Και μένει έρμαιο των συκοφαντιών… Όμως αν η ηθικολογία του «τυπικού» καπιταλισμού μπορούσε να στεγνώσει τις παράνομες δρατηριότητες, θα το είχε πετύχει προ πολλού σε άλλα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Πουθενά δεν το κατάφερε· μάλλον το αντίθετο. Έχουν να το λένε οι πρωτοκλασάτοι «ειδικοί» πως ο «λευκός» καπιταλισμός γίνεται όλο και περισσότερο δραστηριότητα του «μαύρου» και το αντίστροφο. Και, μεταξύ μας, το «οργανωμένο έγκλημα» στο ελλαδιστάν έχει καταθέσει το δικό του αναπτυξιακό σχέδιο για τον λαό και τον τόπο, απ’ την δεκαετία του ’90 ήδη…

Έχει αποδειχθεί το μόνο πετυχημένο…

(φωτογραφία: Το ιαπωνικό “τυπικό” κράτος / κεφάλαιο είναι συμφιλιωμένο με την yakuza· και είναι δύσκολο πράγματι να πει κάποιος με σιγουριά ποιος είναι τμήμα του άλλου. Εν πάσει περιπτώσει δεν πρόκειται για δευτεράτζα! Για g7 πρόκειται!!! Προκομένα πράματα και καμμία περιττή σπατάλη δυνάμεων…)

Rage against the machine

Δευτέρα 31 Μάη>> Οργή κατά της μηχανής, εις διπλούν. Με την ρητορική απορία: Tόσοι τους υιοθέτησαν σε άλλους καιρούς… Τι να κάνουν τώρα; Πόσοι συμφιλιώθηκαν με τους εχθρούς τους ελπίζοντας στα συνηθισμένα ψίχουλα;

Kαλή βδομάδα. Κι όπου χρειάζεται θυμωμένη.


Ο κυνισμός είναι trendy; “Συμφέρει”;

Δευτέρα 31 Μάη>> Οι θάνατοι που σχετίζονται άμεσα και οργανικά με τις πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης αυξάνουν συνέχεια· είναι ήδη χιλιάδες (σε ευρώπη, βόρεια αμερική, αλλά και σε ασιατικά κράτη που τις χρησιμοποιούν – κάποιοι αριθμοί στη συνέχεια…). Πρόκειται για κάτι εγκληματικά πρωτοφανές όχι μόνο για την ιατρική γενικά αλλά και για την κοινωνική πρόσληψη της ζωής και του θανατου: μιλάμε όχι απλά για «φάρμακο» αλλά για «προληπτικά μέτρα υγείας» (τέτοια ήταν τα εμβόλια και οι εμβολιασμοί όταν υπήρχαν πράγματι εμβόλια και όχι ψευδώνυμα…) που επιβάλλονται, με βαρύ ψυχο-συναισθηματικό πόλεμο, απ’ τα κράτη· με την απειλή του καταναγκασμού να κρέμεται ακριβώς πάνω απ’ τα κεφάλια μας!!!

Σ’ αυτήν την εξέλιξη υπάρχουν δύο συστατικά, εξίσου τρομακτικά, το καθένα με το δικό του βάρος. Το ένα είναι αυτή η περίεργη ακηδία όσων πλατφορμιάζονται, μετά φόβου μεν, αλλά με την περίεργη «κρυφή ελπίδα» ότι δεν θα τύχει σ’ αυτούς…. Σα να αποδέχονται ότι οι φονικές συνέπειες ενός ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ τεχνολογικού / επιχειρηματικού κόλπου με μαζικά επιβεβλημένη (μέσω απειλών, απαγορεύσεων και υποσχέσεων) χρήση είναι ζήτημα «τύχης»… Ρωσική ρουλέτα…. Σα να παραιτούνται ήδη από καθε ικμάδα αντίληψης ότι γίνονται κρέας για βιοτεχνολογικά πειράματα…. Το δεύτερο είναι το εξίσου τρομακτικό «επιχείρημα» των κάθε είδους λακέδων και φερέφωνων, ειδικών και μη, ότι «το όφελος είναι μεγαλύτερο απ’ το κόστος»! Μια απάνθρωπη λογιστική θανάτου, ένα εγκληματικό «συμφέρει»· όπου οι μόνοι που έχουν αληθινό όφελος και μάλιστα με πολλές μορφές είναι οι φαρμακομαφίες και τα κράτη….

Ειλικρινά: η ασταμάτητη μηχανή δεν θέλει να την «πέσει» σε κανέναν απ’ την πρώτη κατηγορία. Όμως στα 41 γεμάτα χρόνια της πολιτικής της διαδρομής ποτέ δεν συνάντησε κάτι τέτοιο, ούτε στα μέρη μας ούτε πουθενά αλλού. Να κυκλοφορεί ένα τρόφιμο δηλητηριώδες (γιατί περί αυτού πρόκειται με τις πλατφόρμες γενετικής παρέμβασης στα κύτταρα…) και οι καταναλωτές να το «ψωνίζουν» ένας ένας έχοντας την ατομική ελπίδα (και μετά την «ικανοποίηση»…) ότι «εμένα δεν με σκότωσε»!!!

Προσέξτε, αυτή η κοινωνική πόρωση / τρομακτικότητα δεν επιδέχεται αμφισβήτηση! Αν η αστυνομία (στα μέρη μας και στην υπόλοιπη ευρώπη) πυροβολούσε στο κεφάλι κάθε «υποψήφιο» διαρρήκτη (ή, απλά, «ύποπτο») θα μπορούσε να πει ακριβώς το ίδιο: «το όφελος είναι μεγαλύτερο απ’ το κόστος»! (Αυτό κάνει στο αμέρικα!!!) Κι ύστερα; Ύστερα όλοι εσείς που κλείνετε τα μάτια σ’ αυτήν την απάνθρωπη σύγκριση μεταξύ «αρρώστιας» και «θεραπείας» πάνω στον πάγκο του χασάπη θα διαδηλώνατε φωνάζοντας «black life matters», όπου «blacks» θα ήταν χιλιάδες υγιείς άνθρωποι που απλά έτυχε να μην είναι γνωστοί και φίλοι σας; Αυτό θα κάνατε;

Όσο κι αν είναι μάταιο (;) πρέπει να θυμίσουμε ότι στον δυτικό «πολιτισμένο» κόσμο (πλην ηπα…) η θανατική καταδίκη έχει καταργηθεί εδώ και πολύ καιρό, σαν απάνθρωπη. Κι όμως: μπροστά στα μάτια μας, μπροστά στα «μπράτσα» του καθενός και της καθεμιάς, η θανατική καταδίκη έχει επανέλθει πανηγυρικά σαν το «τυχαίο, τυφλό, στατιστικό αποτέλεσμα» ενός κυριαρχικού επιχειρηματικού / κρατικού σχεδίου που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω απ’ την «δημόσια υγεία»!!! Θανατική καταδίκη χωρίς καν «αδίκημα» – το ίδιο που έχουν νοιώσει εκατοντάδες χιλιάδες στο ιράκ ή στο αφγανιστάν, το “πρωτότυπο” των παράπλευρων απωλειών· θανατική καταδίκη επειδή «αξίζει τον κόπο» όπως είχε δηλώσει για το ιράκ ένα κάθαρμα της εξουσίας…

Ποιο είναι το «αντάλλαγμα» για αυτόν τον ψυχρό κυνισμό, γι’ αυτήν την σιωπηλή αποδοχή ότι «ναι, πολλές χιλιάδες θα πεθάνουν» όχι από κάποιον ιό αλλά επειδή αυτό συμφέρει τα λογιστήρια και τους μετόχους των φαρμακομαφιών που ενώ πουλάνε «υγεία» στην πραγματικότητα κατασκευάζουν μαζικά κάθε είδους κοινωνική νοσηρότητα;

Να ποιο είναι το αντάλλαγμα: μια ψευδής, αόριστη και αυθαίρετη «υπόσχεση» ψευτοανοσίας· ταξίδια για τα οποία αύριο και μεθαύριο τα αφεντικά θα ζητούν ακόμα περισσότερο φακέλωμα· παγωτά· μπέργκερ· λοταρίες με αυτοκίνητα· μπύρες· κλειστές απαρτχάιντ ζώνες κατανάλωσης «μόνο για λευκούς» («μόνο για εγκεκριμένους» απ’ τις φαρμακομαφίες· μόνο για πειθαρχημένους πελάτες τους δηλαδή)· «δικαίωμα στη δουλειά» (μέχρι να έρθουν απ’ τα αφεντικά οι επόμενες και οι μεθεπόμενες απαιτήσεις ψηφιακού φακελώματος)…. Αυτά είναι τα ανταλλάγματα…

Χιλιάδες σήμερα και ελπίζουμε εκατοντάδες χιλιάδες αύριο δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε απέναντι σε όλα αυτά. Όταν επελαύνει ένα τόσο εγκληματικό κόλπο, το «εγώ την γλύτωσα» είναι προδοσία του οτιδήποτε ανθρώπινου έχει απομείνει πάνω μας….

Κι ακόμα χειρότερο είναι το πιεστικό «κάντο κι εσύ – κι ό,τι βγει»…

(φωτογραφία πάνω: Έχει κάποιος υπόψη του τι θα έλεγαν οι ναζί γιατροί αν τα «πειραματόζωά» τους δεν ήταν φυλακισμένα στα στρατόπεδα και μπορούσαν να πουν «όχι»;

φωτογραφία κάτω: Το ρεπορτάζ του νοτιοκορεατικού site αναφέρει μεταξύ άλλων: … Από την ημέρα που ξεκίνησε το εμβολιαστικό πρόγραμμα, στις 26 Φλεβάρη, ως τις 24 Μάη, έχουν καταγραφεί συνολικά 153 θάνατοι μετά τον εμβολιασμό σύμφωνα με τα στοιχεία του Korea Disease Control and Prevention Agency (KDCA). Η Pfizer έχει προκαλέσει 93 θανάτους και η AstraZeneca 60. Η ειρωνεία είναι ότι κάποιοι κορεάτες αποφεύγουν το εμβόλιο της AstraZeneca και προτιμούν εκείνο της Pfizer… Πρόσφατα αναφέρθηκαν περιπτώσεις καρδιακών φλεγμονών σε νέους ανθρώπους μετά τον εμβολιασμό τους – στις ηπα και στο ισραήλ – αλλά δεν έχουν βγει ακόμα οριστικά συμπεράσματα…

In memoriam

Δευτέρα 31 Μάη>> Δεν αρέσει καθόλου στην ασταμάτητη μηχανή, αλλά πρέπει να το κάνει. Το σύστημα «φαρμακοεπαγρύπνησης» για βλάβες από εμβόλια των αμερικανικών cdc, ονόματι VAERS, είχε καταγράψει (μόνο στις ηπα) ως τις 7 Μάη του 2021 4.057 θανάτους και 192.954 άλλες «παρανέργειες» (από ήπιες μέχρι εξαιρετικά σοβαρές, που αντιμετωπίστηκαν ιατρικά) άμεσα συνδεδεμένα με τις γενετικές πλατφόρμες που χρησιμοποιούνται εκεί (phizer/biontech, moderna, johnson&johnson – χωρίς astrazeneca). Το αντίστοιχο ευρωπαϊκό σύστημα, ονόματι EudraVigilance είχε καταγράφει ως τις 8 Μάη του 2021, 10.570 θανάτους και 405.259 άλλες «παρενέργειες» στην ευρώπη, επίσημα άμεσα συνδεδεμένα με τις γενετικές πλατφόρμες που «έχουν αδειοδοτηθεί για χρήση έκτακτης ανάγκης»….

Υπάρχει βεβαιότητα ότι αυτά είναι μεγέθη «υποκαταγραφής»· όμως δεν θα τα πολλαπλασιάσουμε επί 10 όπως κάνουν όσοι γνωρίζουν πως δουλεύουν τέτοιες βάσεις δεδομένων. Θα θυμίσουμε μόνο ότι στις ηπα οι ως τώρα θάνατοι απ’ τις πλατφόρμες είναι περισσότεροι απ’ τους θανάτους εξαιτίας επιπλοκών ΟΛΩΝ των εμβολίων εδώ και 15 χρόνια, συνολικά· and still counting… Θα θυμίσουμε επίσης ότι το 1976 μια εκστρατεία εμβολιασμού κατά της γρίπης σταμάτησε εντελώς μετά από 30 (ολογράφως: τριάντα) θανάτους και περίπου 400 περιπτώσεις μερικής νευρικής παράλυσης (σύνδρομο Guillain-Barre)…

Τι έχει αλλάξει τόσο δραματικά απ’ το 1976 ως το 2021; Για τι πρέπει να θρηνήσουμε; Για εκείνους που καταδικάζονται ερήμην σε θάνατο και εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες από καπιταλιστικές επιχειρήσεις ή για τους επιζώντες που πεθαίνουν ηθικά βουλιάζοντας στη συνένοχη και τελικά αυτο-υπόδουλη αδιαφορία τους;

Προλαβαίνουμε να θρηνήσουμε; Προλαβαίνουμε να πολεμήσουμε;

(φωτογραφία: Τα αμερικανικά cdc δίνουν οδηγία να σταματήσουν τα μοριακά τεστ (PCR) για τους πλατφορμιασμένους! Η προηγούμενη οδηγία τους ήταν να βγαίνουν αποτελέσματα μόνο με 28 «κύκλους», αντί για 35, 40 ή 45 που γίνεται εδώ και μήνες. Φαίνεται ότι αποφάσισαν πως οι ριζικές λύσεις είναι οι αποτελεσματικότερες…

Γιατί αυτή η οδηγία; Καταλαβαίνετε: για να εξαφανιστούν οι «positive» πλατφορμιασμένοι και να μείνει η «πίστη» ότι με τις πλατφόρμες δεν κολλάς και δεν μεταδίδεις….

Όχι το 1976 αλλά ούτε το 1996 θα «περνούσαν» τέτοια ψέμματα ολκής!)

Διασκεδαστικό απαρτχάιντ

Δευτέρα 31 Μάη>> Η punk συναυλία αναμένεται δυνατή. MakeWar, Rutterkin και Teenage Bottlerocket θα είναι τα τρία πιο γνωστά ονόματα επί σκηνής. Θα γίνει στη Florida, στο παραλιακό και τουριστικό St. Petersburg. Ήλιος, ζέστη, μπύρες… Χμμμ…. Αλλά το εισιτήριο είναι ακριβό. Χίλια δολάρια (999,99 για την ακρίβεια). Ουπς; Γιατί έτσι; Μήπως συγκεντρώνονται λεφτά για την αποπεράτωση κάποιου ιερού punk ναού;

Όχι. Το εισιτήριο είναι απρόσιτο … αλλά μόνο για τους «μη εγκεκριμένους». Για όσους δεν έχουν πλατφορμιαστεί. Οι υπόλοιποι; Με την επίδειξη του «πιστοποιητικού» τους θα έχουν έκπτωση 98,2%. Θα πληρώσουν μόνο 18 δολάρια….

Ο (συντηρητικός) κυβερνήτης της πολιτείας απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση τους πλατφορμιασμούς. Γι’ αυτό και ο (προοδευτικός…;) μάνατζερ του event σκέφτηκε να μην κάνει διακρίσεις· μόνο έκπτωση… Τα μέλη των συγκροτημάτων συμφωνούν: «αν δεν θέλετε να εμβολιαστείτε κάντε ρεφενέ να στείλετε έναν απ’ την παρέα σας – με 1000 δολάρια εισίτηριο» είπε ένα από δαύτα, των Teenage Boottlerocket. Κάπως κομμουνιστικό ακούγεται, έτσι δεν είναι; Ή μήπως υπάρχει «μαύρη χρηματοδότηση» αυτής της ξεφτίλας από κάποια φαρμακομαφία;

Η φαντασία της εξουσίας είναι δυνατή όσο και πρόστυχη· ακόμα και με μοϊκάνα. Κι ύστερα με την τέχνη υπήρχε συχνά ένα σοβαρό πρόβλημα: άλλα λες κι άλλα κάνεις.

Ισχύει όμως κι αυτό για κάθε είδους τσάτσους, αναιδείς, κλπ: κούνια που σας κούναγε…

Μέση Ανατολή

Δευτέρα 31 Μάη>> Και ξαφνικά (;) στη διάρκεια του 11ήμερου βομβαρδισμού της Γάζας (και της ρουκετοβολίας της Χαμάς) διάφορα δυτικά κράτη άρχισαν να μουρμουρίζουν…. Με την συνηθισμένη γραφειοκρατική τους κομψότητα φάνηκαν να κρατούν κάποια (μικρή…) απόσταση απ’ το φασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ· ενώ πριν 3 χρόνια, στη διάρκεια των μαζικών δολοφονιών άοπλων διαδηλωτών στην Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής που κράτησαν μήνες, «δεν ήξεραν τίποτα»…. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι «κάτι αλλάζει» στη στάση των δυτικών ιμπεριαλισμών απέναντι στους Παλαιστίνιους και το Τελ Αβίβ… Είναι έτσι; Κι αν είναι έτσι τι είδους είναι αυτή η «αλλαγή»;

Κατά την ταπεινή μας άποψη τα δυτικά κράτη έχουν ξεκινήσει ένα είδος προληπτικού πολέμου εναντίον του ενδεχόμενου να πιεστούν (απ’ τα κάτω) να αντιμετωπίσουν το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς σαν αυτό που είναι. Αυτό το ενδεχόμενο είναι πια όλο και περισσότερο ορατό εξαιτίας της (συνεχιζόμενης) εξέγερσης των Παλαιστίνιων μέσα στην τωρινή ισραηλινή επικράτεια· τόσο στην Ιερουσαλήμ / al Quds (Sheikh Jarrah) όσο και σε πολλές ακόμα πόλεις· μια εξέγερση που συνειδητά ή όχι δίνει πολιτικό βάρος στον αντι-απαρτχάιντ αγώνα που γίνεται ήδη σε διάφορα σημεία του πλανήτη.

Προκειμένου να βρεθούν ανοικτά υπόλογα για την υποστηρίξη ενός καθαρόαιμα φασιστικού καθεστώτος σαν το ισραηλινό (την ώρα που πουλάνε διάφορες «ευαισθησίες» για «ατομικά δικαιώματα»…) τα δυτικά αφεντικά προτιμούν να παραστήσουν ότι θυμήθηκαν τους Παλαιστίνιους, αλλά με συγκεκριμένο τρόπο: σαν υποψήφιους για ένα κάποιο «κράτος», κάπου, κάποτε, σύμφωνα με τις «συμφωνίες του Όσλο»… Αυτό προϋποθέτει κάτι σαν εικονική (πολιτική) νεκρανάσταση του καθεστώτος Abbas στη Ραμάλα· αλλά και μικρότερο κατηγορητήριο κατά της Χαμάς… Μ’ άλλα λόγια οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί προτιμούν τους τωρινούς «πολιτικούς παράγοντες» των Παλαιστίνιων (και το γαϊτανάκι του «παλαιστινιακού κράτους») παρά έναν αντι-απαρτχάιντ αγώνα που μαζί με τα υπόλοιπα εντός του κατοχικού καθεστώτος θα συμπαρασύρει κι ό,τι έχει απομείνει από δυτική «ηγεμονία» στη μέση Ανατολή.

Ο γνωστός και «πολύς» αρθρογράφος των καθεστωτικών New York Times Thomas Friedman κάλεσε πρόσφατα τον νυσταλέο Jo και το γκουβέρνο του να διαμηνύσουν στο Τελ Αβίβ οτι «… θα θεωρήσουμε την Παλαιστινιακή Αρχή στη δυτική Όχθη σαν ένα Παλαιστινιακό κράτος υπό κατασκευή, και θα κάνουμε μια σειρά διπλωματικών βημάτων για να συγκεκριμενοποιήσουμε την κρατική ύπαρξη της Παλαιστίνης με σκοπό να διατηρήσουμε την βιωσιμότητα της λύσης των δύο κρατών…»

Πιο καθαρά δεν θα μπορούσε να ειπωθεί. Υπάρχει μια διαφοροποίηση απ’ την «γραμμή πάρτα όλα» του ψόφιου κουναβιού απέναντι στον υπόδικο Netanyahu, αλλά αυτή η διαφοροποίηση (όπως και άλλες στην «εξωτερική πολιτική» του Joνυσταλεάν) είναι το είδους «πάμε πίσω», στις παλιές καλές μέρες του παραμυθιού περί «δύο κρατών». Για να γλυτώσουμε τις ανατροπές που θα φέρει η απαίτηση ενός ενιαίου, δημοκρατικού και πολυεθνικού κράτους, όπου η πλειοψηφία θα είναι Παλαιστίνιοι / άραβες.

Η (πολιτική και οικονομική) ενίσχυση της «παλαιστινιακής αρχής» στη Ραμάλα εκ μέρους του Joνυσταλεάν έχει δώσει ήδη τα πρώτα της αποτελέσματα: συλλήψεις δεκάδων αγωνιστών (στη δυτική Όχθη) που είναι εναντίον της – από τους μπάτσους του Abbas φυσικά. Το ερώτημα, του οποίου η απάντηση θα επιβεβαιώσει (ή θα διαψεύσει) την θέση μας, είναι η (δυτική) αντιμετώπιση της Χαμάς.

Η οργάνωση έχει κάνει βήματα: αναθεωρώντας άρθρα του καταστατικού της το 2017 είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει de facto ένα ισραηλινό κράτος όπως επίσης να κυβερνήσει το οτιδήποτε θεωρηθεί «παλαιστινιακό κράτος» με βάση τις αρχές της PLO (μεταξύ των οποίων αποδεχόμενη τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η PLO και την μη χρήση βίας). Αυτός ο πραγματισμός μπορεί να σοκάρει όσους δίνουν μεγαλύτερη σημασία απ’ ότι πρέπει στη ρητορική της Χαμάς (επιπλέον: δεν είναι αποδεκτός απ’ όλα τα μέλη της), ωστόσο είναι αυτό που η Χαμάς μπορεί να θεωρεί σαν τις μεγαλύτερες δυνατές υποχωρήσεις εκ μέρους της εάν πρόκειται το Τελ Αβίβ να υποχωρήσει επίσης· να σταματήσει τον εποικισμό στη δυτική Όχθη και να διαλύσει κάποιους υπάρχοντες οικισμούς, αποχωρώντας από κρίσιμα εδάφη (όπως έκανε απ’ την Γάζα το 2005).

Το απαρτχάιντ καθεστώς δεν πρόκειται φυσικά να αυτο-περιοριστεί εδαφικά. Έχει «παγώσει» προς το παρόν την προσάρτηση μεγάλων τμημάτων της δυτικής Όχθης, και μπορεί να κρατήσει αυτό το «πάγωμα» μέχρι να βρει καλύτερη ευκαιρία. Εννοείται ότι τα αφεντικά του (και οι πολυάριθμοι οπαδοί τους) τρομάζουν με το ενδεχόμενο ενός μαζικού αντι-απαρτχάιντ κινήματος μέσα κι έξω απ’ την Παλαιστίνη – όμως δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε χαρακτήρα ούτε προσανατολισμούς. Το πολύ πολύ να υπάρξει μια «αλλαγή στυλ».

Αυτό το θέατρο σκιών, «η προοπτική δύο κρατών», είναι το ξαναζεσταμένο παραμύθι που βρίσκεται πίσω απ’ την υποτιθέμενη «αλλαγή» (εικονική έτσι κι αλλιώς) της δυτικής ρητορικής. Το μέτρο αυτής της «αλλαγής» είναι η γραμμή του ψόφιου κουναβιού· ωστόσο η καθαυτό ισραηλινή «πολιτική» δεν θεωρείται ζήτημα. Εκείνοι που θέλουν να εμφανιστούν σαν «ειρηνοποιοί» (Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Κάιρο, Ριάντ) είναι οι ίδιοι όπως πάντα· οι τακτικές τους επίσης. Η φονική «ακινησία» δεκαετιών τους βόλευε· τώρα την νοσταλγούν…

Όμως ακόμα κι αν μοιάζει να συμφέρει διάφορες πλευρές το «γυρίζουμε πίσω τον χρόνο», αυτό είναι αδύνατο….

Η γεωπολιτική της νοσηρότητας

Δευτέρα 31 Μάη>> Γιατί ο νυσταλέος ξαναζεσταίνει το ζήτημα «του ιού που διέφυγε απ’ το βιολογικό ινστιτούτο της Wuhan»; Γιατί ζητάει απ’ τις μυστικές του υπηρεσίες νέες εκτιμήσεις επί του θέματος;

Ο πρώτος που είχε αυτήν την έμπνευση ήταν ο φασίστας Steve Bannon (που ήταν τότε σύμβουλος του ψόφιου κουναβιού) και διάφοροι φανατικοί αντικινέζοι ρεπουμπλικάνοι. Στη συνέχεια το πήρε πάνω του το ψόφιο κουνάβι, και ο υπ.εξ. του Πομπηίας (Pompeo). Τότε οι δημοκρατικοί (που ήταν αντιπολίτευση) και τα maistream media τους κατηγόρησαν το ψόφιο κουνάβι για «συνωμοσιολογία». Αλλά το Joνυσταλεάν συνεχίζει τον πόλεμο του ψόφιου κουναβιού, και φαίνεται ότι θέλει μια ετυμηγορία παρόμοια μ’ εκείνην για τα «χημικά και βιολογικά όπλα» του Χουσεΐν…

Τι αξία μπορεί να έχει κάτι τέτοιο όταν η πρόσφατη έκθεση του οηε (και διάφορα άλλοι ειδικοί) έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο ο τσαχπίνης να είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα; Η λογική της ενοχοποίησης του κινεζικού καθεστώτος «για το κακό που κτύπησε τον πλανήτη» είναι γνήσια γκεμπελική, με κάποιες όχι ασήμαντες πρακτικές συνέπειες. Αν υπάρξει τέτοια (αμερικανική) γνωμάτευση, τότε χιλιάδες υπήκοοι θα προσφύγουν στα αμερικανικά δικαστήρια ζητώντας κολοσσιαίες αποζημιώσεις απ’ το Πεκίνο. Τα δικαστήρια θα τους τις επιδικάσουν· το Πεκίνο θα καταγγείλει. Τότε όμως το Joνυσταλεάν θα μπορεί να αρχίσει κατασχέσεις κινεζικών περιουσιακών στοιχείων, όχι μόνο στο αμερικανικό έδαφος αλλά και οπουδήποτε αλλού τα βρίσκει αφύλακτα· ας πούμε κινεζικών εμπορικών πλοίων, σε διεθνή ύδατα. Ταυτόχρονα το Joνυσταλεάν θα ζητάει πιεστικά απ’ τους συμμάχους του (οπωσδήποτε τους ευρωπαίους….) να συμπαρασταθούν στον δίκαιο αγώνα των θυμάτων του τσαχπίνη…

Θα πρέπει να το θυμάστε: έγκαιρα έχουμε αναλύσει τις διάφορες πολιτικές, ιδεολογικές, πειθαρχικές αλλά και γεωπολιτικές πλευρές της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο – εκεί βρίσκεται ο πυρήνας. Και φοβόμαστε ότι αρκετοί caradinieri, όσο πειθαρχημένοι στρατιώτες «κατά του αόρατου εχθρού» αποδείχθηκαν, άλλο τόσο ικανοί είναι να δείξουν την ανάλογη πειθαρχία …. ζητώντας φράγκα απ’ το άθλιο Πεκίνο που «σκότωσε τους συγγενείς» τους….

Εδώ είμαστε…