Οι εθνικοί υδρογονάνθρακες και το «I have a dream»

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Η «εστία» είναι πολύ παλιά, δεξιά εφημερίδα – όχι, όμως, λούμπεν. Το ρεπορτάζ της στις 27 Σεπτέμβρη δεν διαψεύστηκε γιατί ήταν ακριβές… Έμεινε, όμως, σαν «μυστικό», κάτι δύσκολο να εξηγηθεί αφού η καρέκλα του ρημαδοΚούλη πριονίζεται απ’ τους πιο κλασσικούς πατριώτες / εθνικιστές του κόμματός του – ενώ και η αντιπολίτευση (απ’ το μαγαζί της Κουμουνδούρου ως τον γραμματοκομιστή του γιού του αφεντικού) δείχνει τακτικά εθνοπατριωτικό οίστρο.

Το ρεπορτάζ αναφερόταν στην ομιλία του ρημαδοΚούλη στη γενική συνέλευση του οηε στη Ν. Υόρκη τρεις μέρες νωρίτερα. Το εθνοπατριωτικό ενδιαφέρον της «εστίας» εστίασε σ’ αυτό το απόσπασμα:

… Έχω ένα όραμα για την Ανατολική Μεσόγειο: Αντί να συνεχίσουμε τις διαμάχες του προηγούμενου αιώνα για τους υδρογονάνθρακες – ένα αγαθό που χάνει την αξία του – θα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συνεργαστούμε ενάντια στους νέους κοινούς εχθρούς. Την κλιματική κρίση, η οποία επηρεάζει εξίσου τις δύο χώρες μας. Αλλά και την απειλή της παράνομης μετανάστευσης, όπου η Τουρκία έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει συνεργαζόμενη με εμάς προκειμένου να εξαλείψουμε τα παράνομα δίκτυα διακινητών που εκμεταλλεύονται την απόγνωση ευάλωτων ανθρώπων.

Υπάρχουν πολλά που οι δυο χώρες μας μπορούν να κάνουν από κοινού. Είμαστε προορισμένοι από την ιστορία και τη γεωγραφία να συνυπάρχουμε. Είναι προς το κοινό μας συμφέρον να το κάνουμε με τρόπο ειρηνικό και με στόχο την ευημερία…

Εκτός συνόρων ο ρημαδοΚούλης επιδεικνύει τον ρεαλισμό του, κι όχι γενικά κι αόριστα. Η πιο πάνω θέση ταυτίζεται με την “win – win” άποψη που επαναλαμβάνει μόνοτονα ο Ερντογάν εδώ και χρόνια. Όμως εντός συνόρων αυτός ο ρεαλισμός είναι ο ορισμός της «εθνικής προδοσίας»! Κι ωστόσο δεν ξέρουμε γιατί οι αντίπαλοί του δεν του την έχουν καταλογίσει ως τώρα εν χορδαίς και οργάνοις. Του την φυλάνε, άραγε, για την προεκλογική περίοδο;

Το βέβαιο είναι ότι η εγκατάλειψη «των διαμαχών του προηγούμενου αιώνα για τους υδρογονάνθρακες, ένα αγαθό που χάνει την αξία του» σημαίνει επίσης εγκατάλειψη των εθνικών φιλοδοξιών για μια ανατολική Μεσόγειο «ελληνική λίμνη». Χωρίς το κυνήγι πετρελαίου ή γκαζιού στον πάτο της θάλασσας η ΑΟΖ χάνει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της αξίας της (απομένουν μόνο τα ψάρια). Κι αν η ΑΟΖ γίνει επίσημα τριτεύουσας σημασίας ζήτημα, γκρεμίζεται το βάθρο πάνω στο οποίο ο ελληνικός ιμπεριαλισμός έχει στήσει εδώ και πολλά χρόνια την αντιτουρκική ρητορική του… Αυτό είναι «εθνική προδοσία» με κεφαλαία γράμματα!! (Πώς θα εξασφαλίζεται η εθνική υποτέλεια των πληβείων αν «τα βρούμε με τον αιώνιο εχθρό»;)

Πριν μερικούς μήνες, τον Απρίλη, ο υπ.εξ. ρημαδο_____Νικόλας, και πάλι εκτός συνόρων, είχε δηλώσει στην arab news ότι «… η ελλάδα δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει την Μεσόγειο για να βρει πετρέλαιο και αέριο, ούτε θα μετατρέψει το Αιγαίο σε κόλπο του Μεξικό». Τότε γιατί το ρημαδογκουβέρνο τρώγεται με την συμφωνία αοζ μεταξύ τουρκίας και λιβύης, και τι αξία έχει η συμφωνία που πιεστικά επεδίωξε με την χούντα του Καϊρου; Όλα για τις εντυπώσεις; Και οι αμερικανικές βάσεις plus κι αυτές για την “ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ γειτόνων”;

Η εσωτερική κατανάλωση εθνικισμού παίζει πάντα τον «πολιτικό» ρόλο της. Απ’ την άλλη μεριά όμως η εξαγωγή ρεαλισμού θα πρέπει να καταλήξει σε πρακτικά αποτελέσματα, διαφορετικά είναι αέρας κοπανιστός (και πανάκριβος).

Ίσως η απάντηση να βρίσκεται σε κάτι παλιό: οι ελληνικές πολιτικές βιτρίνες είναι διαχρονικά και πάνω απ’ όλα έλληνες! Που σημαίνει: ειδικοί στην εξαπάτηση… Εξ ου και έχουν «οράματα» που τα συντηρούν σαν τέτοια…

Πρωταθλητισμός

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Είχαμε προτείνει λίγο παλιότερα πως θα έπρεπε να θεωρηθεί εθνική επέτειος η στιγμή όπου η ελληνική «κοινή δεξαμενή» θανάτων χρεωμένων στον τσαχπίνη ξεπέρασε την ιαπωνική, παρότι εκεί ο πληθυσμός είναι 13 φορές μεγαλύτερος. Δυστυχώς η ιαπωνική κοινωνία έκανε φιλότιμη προσπάθεια και κατάφερε να ξαναπάρει κεφάλι. Όχι σπουδαία πράγματα, αλλά οπωσδήποτε βγήκε μπροστά.

Τότε εθνική επέτειος πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να μείνει το ότι τα ελληνικά νούμερα ξεπέρασαν πρόσφατα τα σουηδικά, και μάλιστα κάνοντας παιχνίδι θανατοπολιτικής σε βαρύ γήπεδο: στη σουηδία τα θεωρούμενα ως «κρούσματα» είναι σχεδόν διπλάσια. Πράγμα που σημαίνει ότι στο ελλαδιστάν το «φονικό ένστικτο» του τσαχπίνη είναι ανάλογα διπλάσιο…

Είναι γνωστό το μίσος που εκδήλωσαν όλοι οι ντόπιοι caradinieri κατά της «ανευθυνότητας» της (σοσιαλδημοκρατικής) σουηδικής κυβέρνησης που έκανε πέρυσι τα ελάχιστα απέναντι στο «θανατικό», αφήνοντας τους υπήκοους της στην ησυχία τους. Το ότι απαγορεύτηκαν οι συναυλίες και τα μαγαζιά διασκέδασης έκλειναν κανά δυο ώρες νωρίτερα, κι αυτό ήταν όλο, αποδείκνυε (για τους ντόπιους caradinieri) ότι στη Στοκχόλμη «βάζουν τα κέρδη πάνω απ’ τους ανθρώπους». Περίμεναν, παραφύλαγαν, να γεμίσει πτώματα σουηδών η Βαλτική… Πώς αλλιώς να χαρεί κανείς το νέο ολοκληρωτισμό αν δεν υποστηρίζει φανατικά  πως όσοι τον απορρίπτουν είναι (εκτός από ψεκασμένοι και) εγκληματίες;

Τώρα; Τώρα θα πουν «ααααα, τα μικρά νούμερα στη σουηδία οφείλονται στο ότι έχουν εμβολιαστεί πολύ περισσότερο»… Βολικό, αλλά παραμυθάκι. Πριν 3 ημέρες (τα στοιχεία απ’ τον tracker των financial times) στη σουηδία φερόταν ως πλατφορμιασμένο το 64,9% του γενικού πληθυσμού, ενώ στο ελλαδιστάν το 58,3%. Αυτή η διαφορά τoυ 6,5% ΔΕΝ μπορεί να εξηγήσει το γιατί στην ελληνική κοινή δεξαμενή χωράνε περισσότεροι απ’ την σουηδική, παρά τα κλειδαμπαρώματα, την κοινωνική αποξένωση, την τρομοκρατία. Ούτε, φυσικά, στηρίζει το ντόπιο παραληρηματικό θεώρημα / ψέμα ότι «αρρωσταίνουν σοβαρά και πεθαίνουν οι ανεμβολίαστοι» (το οποίο διαψεύδεται απ’ το συμμαχικό Τελ Αβίβ…). Ειδικά όταν οι δηλωμένοι εκβιαστικοί, καταναγκαστικοί «εθνικοί στόχοι» είναι ο πλατφορμιασμός του 80% το λιγότερο – για να σωθούμε…

Ξέρουμε τι είναι «δημιουργική λογιστική θανάτου» και πόσο συστηματικά έχει χρησιμοποιηθεί σε ορισμένα κράτη. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η καταμέτρηση στη σουηδία είναι πιο ειλικρινής και ότι στο ελλαδιστάν τα νούμερα των θανάτων που χρεώθηκαν και χρεώνονται στον τσαχπίνη είναι υπερ-φουσκωμένα. Ο.Κ…. Θα ήταν όμως ενδιαφέρον να ακούσουμε μια τέτοια εξήγηση απ’ τους εντόπιους caradinieri / pfizerοι! Γιατί αυτήν ακριβώς την εθνική δημιουργική λογιστική θανάτου επικαλούνταν επί μήνες για να παίξουν τους ρολάκους τους στο θρίλερ της τρομοεκστρατείας!

Κι άλλος πρωταθλητισμός

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Οι εντόπιοι caradinieri / pfizerοι δείχνουν όμως αμέλεια και για κάτι ακόμα, που για πολύ καιρό ήταν το αγαπημένο τους: δεν μιλάνε για την excess mortality (τους παραπάνω απ’ το συνηθισμένο θανάτους) που πέρυσι αποδείκνυε, κατά την γνώμη τους (και τη γνώμη του κράτους και των λακέδων του) το πόσο φονιάς ήταν ο Sars-CoV-2…

Φέτος αυτή η excess δεν είναι της μόδας… Κι όμως: φέτος είναι που μετά το τέλος Μάρτη οι θάνατοι έχουν ξεφύγει κυριολεκτικά – αλλά δεν αντιστοιχούν στην «κοινή δεξαμενή». Η ελληνική στατιστική αρχή συνεχίζει την δουλειά της, και… Πιο συγκεκριμμένα, απ’ την τελευταία εβδομάδα του περασμένου Μάρτη ως την πρώτη του Αυγούστου, έχουν πεθάνει 8.713 άνθρωποι (στην συντριπτική τους πλειονότητα από 35 χρονών και πάνω) περισσότεροι απ’ το «φονικό λόγω covid» 2020 αντιστρέφοντας μια τάση για λιγότερους θανάτους που παρατηρήθηκε τις πρώτες 7 βδομάδες του 2021. 8.713 θάνατοι το 2021 επιπλέον εκείνων του 2020 και πολύ πάνω απ’ τον μέσο όρο 2015 – 2020 (πάνω πίνακας), μέσα σε μόνο 20 εβδομάδες, απ’ την τελευταία εβδομάδα του Μάρτη ως την πρώτη του Αυγούστου (σε λιγότερο από μισό χρόνο δηλαδή) χωρίς κανέναν επίσημα γνωστό λόγο είναι πάρα πολλοί για να περνάνε απαρατήρητοι!!!

Κάποια τσακάλια (και, δυστυχώς, ο συνήθως προσεκτικός Ιωαννίδης του Stratford…) απέδωσαν (ψιθυριστά, για να μην ανοίξει η πληγή…) τους 1.146 επιπλέον νεκρούς της πρώτης εβδομάδας του Αυγούστου στην κακή ποιότητα του αέρα της Αθήνας λόγω της πυρκαγιάς στη Βαρυμπόμπη… Βολικό… Έστω… Αλλά τότε θα πρέπει να ανακαλύψουν φωτιές, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς και τις εβδομάδες από 12 έως και 18 Απρίλη (606 επιπλέον νεκροί), από 26 Απρίλη έως και 9 Μάη (δύο εβδομάδες, συνολικά 1.228 επιπλέον νεκροί), από 21 έως και 27 Ιούνη (602 επιπλέον νεκροί), από 28 Ιούνη έως και 4 Ιούλη (972 επιπλέον νεκροί).

Οποιαδήποτε προσπάθεια να αποδοθούν σε «φυσικά φαινόμενα» αυτοί οι πάνω από 8.000 επιπλέον θάνατοι μέσα σε μόλις 20 εβδομάδες είναι συνενοχή στο έγκλημα!! Οι αιτίες είναι, και δεν μπορεί παρά να είναι, «ανθρώπινες»! Δύο ομάδες αιτίων μπορούμε να εντοπίσουμε γι’ αυτήν την επιπλέον θνησιμότητα του πληθυσμού (πάντα σε σχέση με το «covid-αιμοβόρο» 2020, για να μην ξεχνιόμαστε…), που έχουν την ίδια καταγωγή: είτε περιπτώσεις ανθρώπων που πέθαναν επειδή είχαν χρόνια, σοβαρά νοσήματα και δεν είχαν την φροντίδα που έπρεπε απ’ το σύστημα υγείας (για τους γνωστούς λόγους) είτε δολοφονίες των πλατφορμών γενετικής μηχανικής.

Και οι δύο εκδοχές ανήκουν απόλυτα στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Η πρώτη κατηγορία είναι έμμεσες δολοφονίες, η δεύτερη άμεσες και εκ προμελέτης. Δεν ξέρουμε πόσοι νεκροί ανήκουν στην κάθε μια (πώς θα μπορούσαμε;), αλλά όταν υπάρχει ένας αριθμός 8.173 επιπλέον θανάτων μέσα σε μόλις 140 ημέρες, δεν έχει προκύψει από ένα άθροισμα του είδους 8.170 + 3!!! Οι προσπάθειες να κουκουλωθούν και οι μεν και οι δε δολοφονίες καταρρέουν όταν το άθροισμά τους δείχνει ότι είναι πολλές πολλές εκατοντάδες στην κάθε περίπτωση χωριστά.

Όσοι / όσες έχουν παίξει τον ρολάκο τους φωνάζοντας με βαθιά συγκίνηση «ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη!» τον καιρό που προετοιμάζονταν αυτές οι δολοφονίες δεν πρόκειται να ιδρώσουν. (Το πολύ πολύ να μας ξαναβρίσουν αφοδεύοντας στα πληκτρολόγιά τους). Οι υπόλοιποι / ες όμως δεν μπορούμε ούτε να αγνοήσουμε ούτε να προσπεράσουμε αυτήν την πραγματικότητα. Ο καπιταλισμός, ειδικά όταν βρίσκεται σε φάση κρίσης / αναδιάρθρωσης, δεν είναι κάτι αόριστο που «μακρυά απ’ τον κώλο μας κι ας είναι δέκα πόντους»! Η αναδιάρθρωση σκοτώνει και θα σκοτώσει ακόμα περισσότερο…

(Μεγάλους αριθμούς και ποσοστά επιπλέον θανάτων – πάντα σε σχέση με το 2020 – έχουν κι άλλα κράτη. Οι ηπα και η ιταλία για παράδειγμα. Δεν έχουμε χρόνο να μελετήσουμε τα στοιχεία, αλλά όποιος / όποια έχει χρόνο και όρεξη μπορεί να τα βρει στο https://stats.oecd.org/index.aspx?queryid=104676. Για το ελλαδιστάν τα νούμερα του οοσα διαφέρουν, αλλά χρησιμοποιήσαμε εκείνα της ελληνικής στατιστικής.

Επιπλέον στο https://www.globalresearch.ca/covid-19-vaccines-lead-to-new-infections-and-mortality-the-evidence/5746393 μπορείτε να δείτε την συσχέτιση πλατφορμιασμών και θανάτων σε διάφορα κράτη…)

 

Moderna

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> …Ta περισσότερα απ’ τα ερευνητικά μας εμβόλια μορφοποιούνται και επενεργούν μέσα σ’ ένα LNP (νανολιπίδιο) το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε συστημικές παρενέργειες που έχουν σχέση με την σύνθεση του LNP το οποίο μπορεί να μην έχει δοκιμαστεί στους ανθρώπους. Ενόσω συνεχίζουμε να βελτιώνουμε τα LNP μας δεν υπάρχει καμμία βεβαιότητα ότι δεν θα έχουν παρενέργειες. Τα LNP μας μπορεί να προκαλέσουν, εν όλω ή εν μέρει, ένα ή περισσότερα απ’ τα κάτωθι: ανοσοαντιδράσεις, αλλεργικές αντιδράσεις, ανοσολογικά προβλήματα διαφόρων τύπων, αντιδράσεις παραγωγής αντισωμάτων IgA, IgM, IgE, ή IgG…

Συγκεκριμένες πλευρές των πειραματικών φαρμάκων μας μπορεί να προκαλέσουν ανοσολογικές αντιδράσεις είτε απέναντι στο mRNA είτε απέναντι στο λιπίδιο, καθώς και παρενέργειες στο συκώτι ή εκφυλισμό του mRNA ή του LNP, και οτιδήποτε απ’ τα πιο πάνω μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές παρενέργειες σε μια ή περισσότερες απ’ τις κλινικές μας μελέτες… Μπορεί να υπάρξει αβεβαιότητα για τις αιτίες οποιασδήποτε παρενέργειας, πράγμα που θα κάνει δύσκολο να προβλέψουμε τις όποιες παρενέργειες σε μελλοντικές κλινικές δοκιμές…

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων η εταιρεία moderna σε γράμμα της στην επιτροπή που εποπτεύει την ασφαλιστική αγορά των ηπα, στις 9 Νοέμβρη του 2018 (φωτο επάνω). Η ειλικρίνεια ήταν υποχρεωτική. Η εταιρεία θεωρούνταν από πολλούς «σκοτωμένο φίδι» αφού μετά από 9 χρόνια χρηματοδότηση και την υποστηρίξη των ερευνών της απ’ την DARPA και άλλους, και παρά τον «απόρρητο» χαρακτήρα των πειραμάτων της, δεν είχε καταφέρει να ξεμυτίσει στην φαρμακοπιάτσα με ένα “προϊόν”, ωστόσο αναζητούσε επιπλέον χρηματοδοτήσεις. Έμοιαζε με φιλόδοξο βαρέλι χωρίς πάτο… Και, κατά συνέπεια, έπρεπε να παρουσιάσει με κάποιο κομψό τρόπο τα προβλήματα που είχαν οι «πρωτοποριακές» φιλοδοξίες της, ώστε να δικαιολογήσει την εμπορική ανυπαρξία της… Περιμένετε και θα δείτε ήταν ο επιχειρηματικός κράχτης των ceo της, που προσπαθούσαν ταυτόχρονα να σταματήσουν την διαρροή στελεχών της επιχείρησης σε άλλες φαρμακομαφίες…

Νωρίτερα η διοίκηση της moderna είχε αναρωτηθεί για το όφελος του να αλλάξει επιχειρηματικό προφίλ. Αντί να είναι μια I gonna be (αποτυχημένη) φαρμακευτική, να γίνει κάτι σαν think tank για άλλες, κάνοντας και πατεντάροντας τις εφευρέσεις γενετικής μηχανικής, αλλά μεταφέροντας αλλού τις ευθύνες για τις αποτυχίες και τις παρενέργειες. Έψαχνε για μαλάκες, για να το πούμε πεζοδρομιακά. Όμως ούτε σ’ αυτό βρήκε σπουδαία επιχειρηματική προθυμία. Στα ’10s, ως το 2019 δηλαδή, οι μαζικές γενετικές επεμβάσεις στο ανθρώπινο είδος έμοιαζαν dirty και επικίνδυνη δουλειά. Μόνο οι “πεφωτισμένοι” με τα πολλά μηδενικά φρόντιζαν και ετοιμάζονταν να αλλάξουν δια παντός τον ορίζοντα…

Κι ύστερα; Ένα χρόνο και κάτι μετά την παραδοχή ότι «θέλουμε να κάνουμε βιοτεχνολογική τομή αλλά προχωράμε στα σκοτάδια» ήρθε η ευκαιρία – ξέρετε ποια. Χάρη στην «έκτακτη υγιεινομική ανάγκη» κανείς δεν έψαξε αν τα προβλήματα που παραδεχόταν η ίδια η εταιρεία στα τέλη του 2018 (κι εκείνα που δεν παραδεχόταν) μετά από 9 χρόνια καλοχρηματοδοτημένων ερευνών, δοκιμών, πειραμάτων και αποτυχιών, είχαν λυθεί ως δια μαγείας στις αρχές του 2020, μέσα σ’ ένα χρόνο.

Αντίθετα έγινε μόδα το εξής επιχείρημα: Αυτά τα «εμβόλια» που φτιάχτηκαν σε χρόνο dt είναι αποτελεσματικά και ασφαλή επειδή έπεσαν πολλά λεφτά στις έρευνές τους… (Αν τα λεφτά φτιάχνουν θεραπείες, τότε τα καλύτερα ιατρεία είναι οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια!)

Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε: τίποτα δεν είχε λυθεί! Τίποτα!! Βρέθηκαν όμως τρομοκρατημένοι και καταναγκασμένοι αγοραστές σε μεγάλη ποσότητα, που θα δέχονταν οτιδήποτε σαν «σωτηρία», χωρίς απαιτήσεις, επειδή αυτό τους είπαν οι «ειδικοί»…

Πώς λέγεται αυτό; «Θεία τύχη»; Ή μήπως καπιταλιστική αναγκαιότητα;

Crisis? What crisis?

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Εξηγούσαμε την προηγούμενη Δευτέρα τον μηχανισμό δημιουργίας «κρίσεων στις τιμές» οποιουδήποτε σημαντικού εμπορεύματος, μέσω των «συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης»: futures. Μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να εντοπίσει την κεντρική θέση τους στην τρέχουσα «ενεργειακή κρίση», πρέπει όμως να ψάξει σε εξειδικευμένη ειδησειογραφία. Αλλιώς, για τον «πολύ κόσμο», οι δημαγωγοί δουλεύουν όπως πάντα: πουλώντας ανεξήγητα φαινόμενα τα οποία παριστάνουν ότι «εξηγούν» κατά τα γούστα τους και στο πόδι.

Θα περίμενε κανείς να υπάρχει κάμποση καχύποπτη νοημοσύνη στους υποτελείς. Ξέρουμε όμως ότι το είδος αυτό έχει εξαφανιστεί προ πολλού – το απέδειξε η τρομοεκστρατεία. Όταν, για παράδειγμα, οι τιμές του πετρελαίου ή/και του φυσικού αερίου ανεβοκατεβαίνουν μέσα σε λίγες ώρες ή από μέρα σε μέρα, σε ποια πραγματική μεταβολή είτε στην προσφορά είτε στη ζήτηση σε τόσο σύντομα χρονικά διαστήματα ανταποκρίνονται; Σε καμία!! Τα χρηματιστήρια είναι ναοί της εικονικότητας και του «το χρήμα γεννάει χρήμα».

Ωστόσο αυτή η εικονικότητα έχει πρακτικές συνέπειες. Το πραγματικό εμπόριο φυσικού αερίου, για παράδειγμα, γίνεται μέσω σχετικά μακρόχρονων συμβολαίων, άρα σε σταθερές τιμές. Αυτή εκτιμάμε πως είναι η περίπτωση των αγωγών σταθερής ροής που οργώνουν όλο και περισσότερο χερσαίες επικράτειες. Δεν είμαστε σίγουροι ότι συμβαίνει το ίδιο με το υγροποιημένο αέριο: εκεί, πέρα απ’ τον πωλητή και τον αγοραστή, μεσολαβεί και ο μεταφορέας (το γκαζάδικο, ο εφοπλιστής). Αν αυτός δεν δεσμεύεται με μεσο-μακροπρόθεσμο συμβόλαιο μπορεί, από φορτίο σε φορτίο, να δηλώνει διαφορετικό «κόστος» εκμεταλλευόμενος παράγοντες που είναι άσχετοι μ’ αυτό καθ’ αυτό το φορτίο. Γι’ αυτόν η τεχνητή χρηματιστηριακή «κρίση» των futures είναι χρυσή ευκαιρία έξτρα κερδών.

Εκεί που τα πράγματα γίνονται γρήγορα ροντέο (προς όφελος διάφορων αφεντικών) είναι στο εμπόριο πρώτων υλών και στην παραγωγή τροφίμων. Η ευκολία με την οποία τα «ενεργειακά κόστη» μπορούν να περνούν μέσα απ’ τις βιομηχανίες τροφίμων στους τελικούς αγοραστές είναι μνημειώδης. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει την ακρίβεια ισχυρισμών του είδους «ακρίβυνε το ρεύμα» ή «ακρίβυναν τα μεταφορικά» μέσα στο συνολικό κόστος παραγωγής. Αν μάλιστα οι βιομηχανίες τροφίμων ελέγχουν α λα καρτέλ την αγορά (όπως είναι η ελληνική περίπτωση…) οποιαδήποτε πρόφαση αυξημένης κερδοφορίας περνάει στις ρηχές τσέπες πολλών, με την ίδια βαρύτητα που τα μήλα πέφτουν κάτω απ’ τις μηλιές.

Δυστυχώς πληθυσμοί που έχουν τσακιστεί απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και προσπαθούν να επιπλεύσουν πάνω στην παθητικότητα και στην μοιρολατρεία τους είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουν τις μπλόφες. Τα κράτη ξαναεμφανίζονται σαν «πατερούληδες» με διάφορες επιδοτήσεις που δεν αλλάζουν ούτε τους συσχετισμούς δύναμης ούτε την πρακτική λεηλασία. Απλά θολώνουν ακόμα περισσότερο τα νερά.

Την ίδια στιγμή μπορεί κάποιος να μάθει («καθημερινή» 8 Οκτώβρη) πως:

Όλα δείχνουν πως το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι γεμάτο καυτό χρήμα, προϊόν των εκτεταμένων προγραμμάτων κατά του οικονομικού αντίκτυπου της πανδημίας. Όπως επισημαίνει σχετικό ρεπορτάζ του CNN, όπου κι αν κοιτάξει κανείς υπάρχουν σαφείς αποδείξεις ότι το σύστημα βρίσκεται μέσα σε μια πλημμύρα χρήματος που εξωθεί τους διαχειριστές κεφαλαίων να επινοούν νέους τρόπους για να το αξιοποιήσουν…

Αν πούμε ότι στη διάρκεια της τρομοεκστρατείας και χάρη σ’ αυτήν εκτός απ’ τα υπόλοιπα έχει γίνει μια «μεταφορά γενικής συνειδησιακής / διανοητικής πειθαρχίας» προς τα κάτω και μια «μεταφορά χρήματος» προς τα πάνω θα είμαστε …. ψεκασμένοι;

Η πατρίς θωρακίζεται!

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Αν σας διέφυγαν τα κείμενα της περασμένης Πέμπτης έχετε πάντα την ευκαιρία να επανορθώσετε. Σας περιμένουν κάτω απ’ τα σημερινά. Είναι «εθνικού» ενδιαφέροντος, με την ειρωνεία που χρειάζεται εδώ κι εκεί…

Γριμόριο

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Έτσι (grimoire) έλεγαν στη γαλλία το βιβλίο των μαγικών επικλήσεων. Ή, αν ψάξει κανείς την καταγωγή της λέξης, ήταν το μυστικό βιβλίο των Λόγων με υπερβατικές ικανότητες. Grimoire χαρακτηρίζονταν επίσης, στη γαλλία του 18ου αιώνα, τα λόγια που ήταν δύσκολο να καταλάβει ο μέσος άνθρωπος.

Ασταμάτητοι οι Active Member, όπως πρέπει, ξανακτυπούν μ’ έναν λεκτικό ανάγλυφο χάρτη της «μεγάλης επανεκκίνησης» που εξαγγέλουν οι «μάγοι» του καπιταλιστικού κόσμου.

Κρίσεις, κι άλλες κρίσεις!

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Κρίση ηλεκτρικής ενέργειας!… Κρίση τροφίμων (και των τιμών τους)!… Αν ο καπιταλισμός ήταν φυσικό υποκείμενο θα πανηγύριζε!! Αλλά και σαν σύστημα πανηγυρίζει επίσης – για την ακρίβεια διάφορες κατηγορίες αφεντικών είναι που κάνουν πάρτυ.

Αυτές οι «κρίσεις» έχουν προαναγγελθεί. Μαζί με κανά δυο ακόμα. Θα πείτε: τα αφεντικά έχουν οξυδερκείς αναλυτές, σοφούς ανθρώπους, που βλέπουν το μέλλον… Μπααα… Κάτι διαφορετικό είναι που συμβαίνει: τα αφεντικά έχουν μηχανισμούς για να δημιουργούν κρίσεις! Και να τις αξιοποιούν…

Το «μυστικό» (όχι και τόσο…) είναι ότι οι τιμές των βασικών εμπορευμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται σχεδόν τα πάντα, απ’ το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο μέχρι τις βασικές πρώτες ύλες τροφίμων και απ’ τα στρατηγικά μέταλλα ως…, ΔΕΝ διαμορφώνονται με τον τρόπο που νομίζουν οι πολλοί. Δηλαδή απ’ την καθημερινή προσφορά και ζήτηση. Διαμορφώνονται απ’ τα «futures». Τα οποία είναι τα «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης», που αποτελούν επίσης εμπορεύματα στα χρηματιστήρια του κόσμου. Ειδικά στα μεγάλα.

Τι σημαίνει «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης» σαν χρηματιστηριακό είδος; Σημαίνει πως διάφοροι «ειδικοί» (απ’ αυτούς που δεν εμφανίζονται στα media, δεν έχουν λόγο…) εκτιμούν τι θα γίνει στο μέλλον (σε 3, 6 μήνες ή σε ένα χρόνο) με το τάδε ή το δείνα εμπόρευμα. Όπως όλες οι «εκτιμήσεις» στους ναούς όπου το χρήμα-γεννάει-χρήμα, έτσι κι αυτές είναι αυθαίρετες, με «καμπύλες» και «data» (όπως οι προβλέψεις για την φονικότητα του τσαχπίνη…) σε συσκευασία post modern τεχνο-μαντείου. Είναι όμως αρκετές για να ανεβοκατεβαίνουν οι τιμές αυτών των (μελλοντικών) συμβολαίων, και να πουλιούνται (οι προθέσεις μελλοντικών συμβολαίων αγοράς ή/και πώλησης) σαν ανεξάρτητα χρηματιστηριακά «είδη», αδιάφορο με το ποια θα αποδειχθεί η (μελλοντική) πραγματικότητα. Πωλήσεις του είδους: “έχω ένα συμβόλαιο αγοράς χ ποσότητας πετρελαίου, σε 5 μήνες, στην Ψ τιμή. Το πουλάω 1,5Ψ, γιατί οι προβλέψεις λένε ότι όποιος πάει να αγοράσει αυτές τις χ ποσότητες σε 5 μήνες θα πληρώσει 2Ψ”. Το τι θα γίνει σε 5 μήνες είναι πρακτικά άγνωστο στη διάρκεια της τωρινής δοσοληψίας. No problem. Στο κάτω κάτω κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν στο τζογάρισμα. Έτσι κι αλλιώς.

Το ζήτημα είναι όμως ότι οι εκτιμήσεις και οι αγοραπωλησίες των futures επηρεάζουν συχνά και τις πραγματικές τιμές των εμπορευμάτων. Αν υπάρχει εκτίμηση των «ειδικών» ότι η τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου θα ανέβει σε 3 μήνες (επειδή «ο χειμώνας στο βόρειο ημισφαίριο θα είναι βαρύς»…) τότε δεν θα ανέβουν οι τιμές σε 3 μήνες. Θα ανέβουν από αύριο! Εκείνοι που πουλάνε αύριο και μεθαύριο θα φροντίσουν να έχουν άμεσα μεγαλύτερο κέρδος απ’ ότι χτες και δεν θα περιμένουν το πλήρωμα του χρόνου, ενώ εκείνοι που αγοράζουν θα αγοράσουν ακριβότερα αύριο και μεθαύριο επειδή σε δυο βδομάδες θεωρούν ότι θα είναι ακόμα ακριβότερα. Δημιουργείται έτσι, μέσω των χρηματιστηριακών, εικονικών futures, ένας καλοκουρδισμένος και αόρατος μηχανισμός τεχνητής ζήτησης / σπάνης ή το ανάποδο – στις πραγματικές αγορές εμπορευμάτων, ειδικά πρώτων υλών…

Αυτός είναι ο μηχανισμός. Προσθέστε τώρα τις «αναγγελίες» των σοφών του καπιταλισμού. Όπου υπάρχουν τέτοιες «προβλέψεις» υπάρχουν ανάλογα συμφέροντα. Και όπου υπάρχουν συμφέροντα υπάρχουν και μεθοδεύσεις. Μια «κρίση ενέργειας» για παράδειγμα μπορεί να χρειάζεται για να μειωθεί, μέσω απ’ την ακραία αύξηση των τιμών, η οικιακή κατανάλωση ρεύματος εφόσον η παραγωγή δεν μπορεί να αυξηθεί με γρήγορους ρυθμούς αλλά εν τω μεταξύ είναι στην αναμονή η μαζικοποίηση της «αγοράς» των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και τα όλο και πιο θηριώδη data centers, που είναι ενεργειακά αδηφάγα. Αν το ηλεκτρικό ρεύμα – δεν – φτάνει – για – όλους (στο ορατό μέλλον) αλλά κανείς δεν θέλει να πει ανοικτά ότι χρειάζεται μια ανακατανομή στη χρήση του, τότε τα κατάλληλα futures ενεργειακών πρώτων υλών μπορούν να υπηρετήσουν όχι μόνο τα άμεσα κέρδη των αρμόδιων εμπόρων αλλά και την πειθάρχηση των πληθυσμών.

Γιατί όχι και τα τρόφιμα ή κάποια απ’ αυτά; Αν πρόκειται να εμφανιστεί κάποια στιγμή όχι στο μακρινό μέλλον μια θύελλα «τεχνητού κρέατος» ή/και μεταλλαγμένων πρώτων υλών (στάρι, ρύζι…), δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να πει ο πολύς κόσμος «το ψωμί ψωμάκι» (με την ευρεία έννοια). Άρα η δημιουργία τεχνητής έλλειψης (και ακρίβειας), που αποδίδεται όπως πάντα σε μια ομίχλη αιτίων (στην οποία δεν περιλαμβάνονται οι πραγματικές!), δεν αποφέρει μόνο κέρδη μέσω της ανόδου των τιμών. Φέρνει και «σφίξιμο των ζωναριών» (και των λουριών), πειθάρχηση… Είναι πολύτιμα αυτά, ειδικά αν επιτείνουν την σύγχυση και την μοιρολατρεία που έχουν ήδη δημιουργηθεί και εμπεδωθεί μέσω της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας….

Πώς θα σας φαινόταν η ιδέα να γίνεται αντικαπιταλιστές και αντικρατιστές του 21ου αιώνα; Δεν θα είναι hype, μόδα, μόστρα, κάτι απ’ αυτά που δίδαξαν αποτελεσματικά 40 χρόνια νεοφιλελευθερισμού. Θα είναι δύσκολο, κουραστικό, αβέβαιο, επικίνδυνο – και θα χρειαστεί αρκετό χρόνο. Θα είναι κομμουνιστικό με έναν εντελώς σύγχρονο και οξυδερκή τρόπο.

Αλλά θα είναι καλύτερο απ’ την μοιρολατρεία και τον εξυπνακισμό…

 Όχι;

«Δημιουργική καταστροφή» 1

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Πάνω από 80.000 είναι οι υγειονομικοί που απ’ την 1η Οκτώβρη πετάχτηκαν έξω απ’ τα νοσοκομεία της (πολιτείας) της Ν. Υόρκης («αναστολή εργασίας»…) επειδή δεν δίνουν μπράτσο. Ογδόντα χιλιάδες σε σύνολο τετρακοσίων χιλιάδων… και δεν έχει αξία να αναζητήσετε το «ποσοστό». Η κλίμακα αυτής της προσωρινής (;) εκκαθάρισης στο «σύστημα υγείας» μιας μονάχα αμερικανικής πολιτείας (όπου υποτίθεται πέρυσι εξελισσόταν ένα «αμερικανικό Bergamo»…) φωτίζει τις ανάλογες εκκαθαρίσεις στο ελληνικό και στο ιταλικό – δεν ξέρουμε αλλού τι γίνεται. Φωτίζει (κατά την αιρετική αλλά καθόλου αυθαίρετη άποψή μας) εκείνο που ονομάζουμε αναδιάρθρωση υπέρ των συμφερόντων της «βιομηχανίας της υγείας» – ή, διαφορετικά, το τέλος της κλινικής όπως την γνωρίσαμε απ’ τον 19ο και, κυρίως, στην «ωρίμανσή» της, στον 20ο αιώνα.

Θα πουν όσοι επιμένουν να απωθούν την πραγματικότητα «μα είναι κάτι προσωρινό – δεν απολύονται οι ‘αρνητές’ υγιειονομικοί». Θα το δούμε αυτό. Ωστόσο θα ήταν παρανοϊκό (και θα προκαλούσε τεράστιες κοινωνικές αντιδράσεις) ίσως πριν από μόνο μια δεκαετία, το να υποστηρίζουν οι πολιτικές βιτρίνες της μορφής – κράτος, ταυτόχρονα, ότι «νοιάζονται για την δημόσια υγεία» και «εκκενώνουν τα νοσοκομεία από εργάτες / εργάτριες, ειδικευμένους…» Λέμε «θα ήταν παρανοϊκό …και θα προκαλούσε τεράστιες κοινωνικές αντιδράσεις». Το ότι δεν είναι (πια) δείχνει πολλά για την χρεωκοπία εκείνου που άλλοτε θα λεγόταν «στοιχειώδης κοινωνική συνείδηση»…

Σ’ αυτούς τους 20 μήνες που η ασταμάτητη μηχανή κάνει το εργατικό της καθήκον εναντίον της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας τονίσαμε / υποδείξαμε δύο προηγούμενα βήματα της ίδιας διαδικασίας εκκαθάρισης / εκκένωσης / αναδιάρθρωσης. Πρώτον, το ότι τα (δημόσια) νοσοκομεία έγιναν για πολλούς μήνες «μονοθεματικά» (εξαιτίας της δήθεν φονικότητας του τσαχπίνη) πετώντας έξω κάθε άλλη κατηγορία ασθενών, πολλοί απ’ τους οποίους είχαν παθήσεις σοβαρές έως θανατηφόρες χωρίς σταθερή ιατρική παρακολούθηση. Είναι άγνωστος ο αριθμός εκείνων που πέθαναν / δολοφονήθηκαν ή θα πεθάνουν / δολοφονηθούν στο μέλλον εξαιτίας αυτής της εκκαθάρισης – δεν είναι πάντως καθόλου μικρός. (Δείτε, επ’ ευκαιρία, την ανεξήγητη αλλά σοβαρή αύξηση των θανάτων φέτος, στα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας. Αναμφίβολα εκεί περιλαμβάνονται και οι άγνωστο πόσοι δολοφονημένοι απ’ τις πλατφόρμες. Αλλά όχι μόνον αυτοί…) Δεύτερον, το ότι η τηλεφωνική παροχή συμβουλών «πρώτων βοηθειών» σε περιπτώσεις πραγματικών (ή κατά φαντασίαν, λόγω αυξημένου φόβου / άγχους) συμπτωμάτων ασθένειας covid 19, αυτό δηλαδή που άλλοτε ονομαζόταν «πρώτος βαθμός φροντίδας υγείας» ΔΕΝ γινόταν από γιατρούς ή/και νοσοκόμους, αλλά από εργάτριες / εργάτες τηλεφωνικών κέντρων… Που είχαν μπροστά τους στην οθόνη του υπολογιστή, έναν απλό πίνακα «οδηγιών ανάλογα με τα αναφερόμενα συμπτώματα»… (Θα μπορούσε στο κοντινό μέλλον να είναι απλά μια on line μηχανή “τεχνητής νοημοσύνης” για το μεγαλύτερο μέρος της “πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας”).

Και τα δύο αυτά φαινόμενα δεν ήταν κρυφά. Έγιναν, εξελίχθηκαν, σε κοινή θέα. Το γεγονός ότι τόσο οι δημαγωγοί και οι κάθε είδους ειδικοί της τρομοεκστρατείας, όσο και οι πειθαρχημένοι caradinieri τα αντιμετώπισαν ως «μη γενόμενα», με εγκληματική αδιαφορία, δείχνει μόνο την συνέργεια των «κάτω» με τους «πάνω». Κι ωστόσο το γεγονός ότι ένα «θέμα υγείας» χρησιμοποιήθηκε ήδη απ’ το 2020 για να καταστραφεί όχι μόνο κάθε προϋπάρχουσα αντίληψη περί υγείας και αρρώστιας (είτε κοινωνική είτε ιατρική) αλλά για να αρχίσει και η κατεδάφιση των ιστορικών θεσμών φροντίδας υγείας (: το γενικό, μαζικό νοσοκομείο) είναι δραματικό. Και τώρα γίνεται ένα επόμενο βήμα, κτυπώντας εκείνους κι εκείνες που είχαν «παρασημοφορηθεί» σαν «ήρωες», οξύνοντας τεχνητά την «κρίση του συστήματος υγείας» (του προηγούμενου…)

Οξύνοντας τεχνητά την “κρίση του συστήματος υγείας”; Ακριβώς! Να ένα κοντινό παράδειγμα. Οι ντόπιοι δημαγωγοί ουρλιάζουν για τις “γεμάτες μεθ” στα νοσοκομεία της Σαλονίκης… κάτι που, υποτίθεται, δείχνει την ανευθυνότητα των βορειοελλαδιτών. Η αλήθεια είναι ανάποδη. Τα περιφερειακά νοσοκομεία της Δράμας, της Ξάνθης και της Καβάλας και αλλού έχουν “χάσει” ικανό μέρος απ’ το προσωπικό τους. Πρόκειται για τις εκατοντάδες γιατρών, νοσοκόμων κλπ, που πετάχτηκαν έξω επειδή δεν έδιναν μπράτσο. Σαν αποτέλεσμα ένα μέρος των “ασθενών covid” μεταφέρονται στη Σαλονίκη, όπου ωστόσο οι λεγόμενες “κλίνες covid” έχουν μειωθεί στο μισό σε σχέση με πέρυσι… Χοντροκομμένο το θέαμα της “έκτακτης ανάγκης”, αλλά στην ημερήσια διάταξη…

Ακόμα κι αν όλοι όσοι πετιούνται τώρα έξω απ’ το (ιστορικό) νοσοκομείο, είτε πρόκειται για γιατρούς, νοσοκόμες, τραυματιοφορείς και άλλες κατηγορίες μισθωτών, είτε πρόκειται για ασθενείς, «επιστρέψουν» μετά από κάποιους μήνες, το βήμα-της-αναδιάρθρωσης θα έχει γίνει. Και θα έχει γίνει για δύο λόγους, έναν πολιτικό / ιδεολογικό και έναν κατ’ αρχήν τεχνικό. Πρώτον επειδή η κοινωνική αντίδραση γι’ αυτήν την καταστροφή είναι σχεδόν μηδενική, θεωρώντας το ζήτημα των «εξόριστων» υγειονομικών ένα (ακόμα) συντεχνιακό, κορπορατίστικο θέμα, αδιάφορο για την ζωή των κοινωνιών. Και δεύτερον επειδή αναπόφευκτα αρκετοί απ’ αυτούς που έχουν ανάγκη ιατρικής φροντίδας (που κανονικά θα δινόταν πρόσωπο με πρόσωπο) να κατευθυνθούν στην αναζήτηση «διαγνώσεων» και «θεραπειών» μέσω internet. Πρόκειται για μια τάση που έχει αναπτυχθεί ήδη την προηγούμενη δεκαετία (άσχετα αν μνημονεύεται επίσημα) και ταιριάζει μια χαρά στο μοντέλο και στα συμφέροντα όχι μόνο της βιομηχανίας της υγείας αλλά και (εξίσου σημαντικό) στη συμπίεση του κόστους της κοινωνικής αναπαραγωγής…

(Μπορεί, όποιος θέλει, να κάνει την αναλογία με την «τηλε-εργασία» πριν και μετά την τρομοεκστρατεία. Υπήρχε εν σπέρματι ήδη… Με τα πραξικοπήματα γενικεύτηκε… Μετά την άρση των απαγορεύσεων έχει παραμείνει, σε έναν βαθμό σαφώς μεγαλύτερο απ’ ότι το 2018 ή το 2019 – και, κυρίως, οργανικά σε σχέση με την οργάνωση της εκμετάλλευσης της εργασίας στον 21ο αιώνα.)