«Ενεργειακή κρίση» – ή πως βγαίνουν τα σπασμένα

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> … Οι συνέπειες της πανδημίας covid-19 ήταν συντριπτικές σε βάρος της πετρελαϊκής βιομηχανίας το 2020, σπρώχνοντας τις τιμές του αμερικανικού πετρελαίου στο να γίνουν αρνητικές για πρώτη φορά στην ιστορία. Μέσα σε λίγες ώρες στις 20 Απρίλη, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης [futures] για τον Μάη του 2020 και για το West Texas Intermediate [σ.σ.: τύπος πετρελαίου που χρησιμοποιείται για την διεθνή τιμολόγηση, όπως το brent] βούλιαξε απ’ τα 18 δολάρια το βαρέλι στα -37 δολάρια.

Οι εταιρείες εξόρυξης πετρελαίου βρέθηκαν με μια θάλασσα πετρελαίου ζορισμένες στο να βρουν χώρο για να το αποθηκεύσουν ενώπιον αυτής της υπερπαραγωγής. Και οι τιμές του brent βούλιαξαν, κλείνοντας στα 9,12 δολάρια το βαρέλι στις 21 Απρίλη, πολύ κάτω απ’ τα 70 δολάρια που ήταν η τιμή στις αρχές του 2020.

Αν και η πτώση των αμερικανικών πετρελαϊκών futures σε αρνητικό έδαφος δεν κράτησε πολύ, το γεγονός ότι η πτώση στη ζήτηση ήταν τόσο γρήγορη και εκρηκτική οδηγεί πολλούς να αναρωτηθούν για το αν η πετρελαϊκή βιομηχανία θα καταφέρει να ανακάμψει πλήρως το 2021…

Αυτά γράφονταν μεταξύ άλλων σ’ ένα (σοβαρό…) χρηματιστηριακό site στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη. Αν δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει «αρνητική τιμή ενός εμπορεύματος» (και μάλιστα στρατηγικής σημασίας), είναι το να πρέπει ο πωλητής (πετρελαίου) να πληρώσει τον αγοραστή 37 δολάρια το βαρέλι για να το ξεφορτωθεί! Τόσο καλά!!!

Την στιγμή που γραφόταν το συγκεκριμένο άρθρο, πριν σχεδόν ένα μήνα, η απάντηση είχε δοθεί: φυσικά και «μπορεί να ανακάμψει» το εμπόρευμα υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) παρά την σχεδιαζόμενη «αλλαγή ενεργειακού μοντέλου»! ‘H, ίσως, για να αποκτήσει αυτή η αλλαγή τόσο χειροπιαστά δραματικό χαρακτήρα ώστε να εμφανίζει σαν καινούργιο και κάτι παλιό: τα πυρηνικά…

Στα μέσα Αυγούστου του 2021 το brent είχε πάει στα 71 δολάρια το βαρέλι – και οι τζογαδόροι των «συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης» θα το ήθελαν ακόμα και στα 100 πριν το τέλος του χρόνου. Κάπως πρέπει να βγουν τα σπασμένα του 2020, και αυτό το «κάπως» είναι παιχνιδάκι για τ’ αφεντικά: μια «κρίση», και οι δουλειές επιστρέφουν στην κανονικότητά τους (παλιά ή καινούργια η ίδια είναι).

Η αναζήτηση των αιτίων που οι ειδικοί επικαλούνται για να κάνουν την τρέχουσα «ενεργειακή κρίση» σχεδόν αυτονόητη είναι σπουδή στην καπιταλιστική συσκότιση. Για παράδειγμα, σε ότι αφορά το φυσικό αέριο και την δική του συμβολή στην «ενεργειακή κρίση», μπορεί κανείς να συναντήσει εδώ κι εκεί πραγματικούς λόγους, των οποίων όμως η αιτία παραμένει σκόπιμα θολή και μυστηριώδης. Οι αποθήκες φυσικού αερίου (να κάτι που μπορεί να επιβεβαιωθεί) στην ευρώπη δεν γέμισαν φέτος όσο θα έπρεπε, άρα να ένας λόγος έλλειψης / αύξησης της τιμής του… Ναι, αλλά γιατί δεν γέμισαν; Αυτό που δεν λέγεται είναι πως επρόκειτο για σκόπιμη παράλειψη εκ μέρους των εμπόρων (αλλά και των τζογαδόρων του είδους), με προοπτική αυτό που συμβαίνει τώρα. Επιπλέον ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός των ιδιωτικών εταιρειών εμπορίου ηλεκτρικού ρεύματος (με παραγωγή από φυσικό αέριο…) με προσφορές μειωμένων τιμών για τους ιδιώτες καταναλωτές, σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, είχε γίνει εκνευριστικός για τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου. Μια αύξηση στις τιμές της πρώτης ύλης (του φυσικού αερίου) πετάει έξω τους σχετικά μικρότερους προμηθευτές ηλεκτρισμού, ενισχύοντας την κεφαλαιακή «συγκεντροποίηση» του κλάδου. Not bad από καπιταλιστική άποψη. Να προσθέσουμε ότι μια «ενεργειακή κρίση» μετατρέπεται εύκολα σ’ αυτήν την τόσο επιθυμητή και αναγγελμένη από καιρό «κρίση τροφίμων» ή θα σας τρομάξουμε;

Το ότι αυτές οι δύο καινούργιες κρίσεις, «ενεργειακή» και «πρώτων υλών τροφίμων», κτίζονται πάνω στην «υγιεινιστική» χρησιμοποιώντας την σαν το νο 1 ακλόνητο υπερ-επιχείρημα μπορεί να θεωρηθεί απλά σαν επιβεβαίωση των καπιταλιστικών θαυμάτων! Οι τερατολόγοι, που κατά βάθος βολεύονται μια χαρά απ’ τον καπιταλισμό αλλά δεν αντέχουν εκείνες τις αιχμές του που στρέφονται εναντίον τους, θα αναζητήσουν κι εδώ κάποια «προδοσία», κάποια «συνωμοσία»! Ίσως για να μειωθεί (πάλι;) ο παγκόσμιος πληθυσμός… Η αλήθεια όμως είναι ότι σε κάθε ιστορική περίοδο δομικών αλλαγών, Αλλαγών Παραδείγματος στην καπιταλιστική «ανάπτυξη», οι «κρίσεις» είναι το πασίγνωστο λιπαντικό επιτάχυνσης (βίαιης πάντα…) της συσσώρευσης / αναδιάρθρωσης. Κι η ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια είναι ότι αν σε τέτοιες «ταραγμένες» περιόδους, ακόμα περισσότερο απ’ τις «ήρεμες», δεν υπάρχει ο καλά οργανωμένος και με πολύ καλή γνώση των πραγματικών δεδομένων ταξικός αντίπαλος (τμήματα έστω της εργατικής τάξης), το λιπαντικό των κρίσεων εκτός απ’ τις δημιουργικές καταστροφές διευκολύνει και την αποβλάκωση.

Απομένουν άφωνοι όλοι όσοι (με απεριόριστη εξυπνάδα και σοφία…) είδαν στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία το αντίθετό της: κάποιου είδους καπιταλιστική υποχώρηση. Και χάρηκαν…

Κρίμα μωρέ… Κρίμα…

Ινδοκούς

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Φεύγοντας απ’ το αφγανιστάν ο αμερικανο/νατοϊκός στρατός κατοχής έμεινε – για να χρησιμοποιήσει την εναλλακτική τακτική του. Το «πόλεμο 4ης γενιάς» ή, στην κοινή γλώσσα, την τρομοκρατία. Βόμβες στο ψαχνό. Η Ουάσιγκτον έχει μεταφέρει στην αφγανική επικράτεια περίπου 2.000 μέλη και στελέχη του isis απ’ την συρία, που ενώ δεν κατέχουν αξιόλογο έδαφος, είναι ικανοί για την βασική δουλειά. Την διαρκή αποσταθεροποίηση του καθεστώτος των ταλιμπάν. Συνεπώς; Βόμβες σε τζαμιά και σε αγορές…

Αυτά τα ξέρουν πολύ καλύτερα όχι μόνο οι ταλιμπάν αλλά και οι φανεροί πια σύμμαχοί τους. Πριν πέντε ημέρες (στις 20 Οκτώβρη) έγινε στη Μόσχα η πρώτη διευρυμένη συνάντηση υψηλού επιπέδου εκείνου που αποκαλούμε «μπλοκ του ινδοκούς» + το Ν. Δελχί. Τυπικά και κανονικά το ραντεβού ήταν μεταξύ Μόσχας, Πεκίνου, Ισλαμαμπάντ και Ουάσιγκτον. Η Μόσχα μεγάλωσε τον κατάλογο των καλεσμένων, συμπεριλαμβάνοντας το ιράν, το καζακστάν, το τατζικιστάν, το τουρκμενιστάν, το κιργιζιστάν, το ουζμπεκιστάν – και την ινδία. Για λόγους γεωπολιτικής ευγένειας αυτήν την τελευταία, αφού είναι γνωστό ότι το ινδικό καθεστώς θεωρεί τις εξελίξεις στο αφγανιστάν αντίθετες με τα συμφέροντά του… Διαβλέποντας η Ουάσιγκτον την βεβαιότητα ότι με την παρουσία της στο ραντεβού απλά θα νομιμοποιούσε την περιθωριοποίησή της, δεν πήγε – βρήκε κάποια πρόφαση. Ακόμα καλύτερα: η «τύχη» της κεντρικής ασίας βρίσκεται πια στα χέρια (και στις μπίζνες) του ευρασιατικού project σχεδόν αποκλειστικά.

Λέμε «σχεδόν». Προς το παρόν το μπλοκ του Ινδοκούς δεν αναγνωρίζει μεν επίσημα το καθεστώς των ταλιμπάν, το αναγνωρίζει όμως ανεπίσημα. Όχι μόνο για να το στηρίξει απέναντι σε οποιαδήποτε αμερικανική τακτική αποσταθεροποίησης. Αλλά και για να κρατήσει ανοικτές σε διεθνείς οργανισμούς (κυρίως στον οηε) το ζήτημα των αμερικανικών / νατοϊκών ευθυνών για την 20χρονη κατοχή και για το «πάγωμα» σημαντικών ποσών που βρίσκονται σε διεθνείς τράπεζες∙ ποσά που θα έπρεπε να έχουν αποδοθεί στην Καμπούλ. Αυτή η μισο-αναγνώριση σημαίνει ότι τα κράτη του μπλοκ θα μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια και χρήμα (όχι και τόσο ανοικτά το δεύτερο) στην κυβέρνηση των ταλιμπάν∙ αλλά επίσης ότι η Μόσχα (και όχι μόνο…) θα βοηθήσει «αθόρυβα» τους ταλιμπάν στην εκκαθάριση των ενόπλων του isis.

Η κινεζική προσέγγιση είναι σαφής. Πρόσφατο άρθρο στους καθεστωτικούς global times εξηγούσε: Το αφγανιστάν έχει εξαιρετικές προοπτικές ανάπτυξης και αξίζει για επενδύσεις… η χώρα είναι πλούσια σε ορυκτό πλούτο… αν το αφγανιστάν μπορεί να στηριχτεί στις εξορύξεις για να ξεπεράσει τα οικονομικά του προβλήματα, θα συμβάλει σημαντικά στην περιφερειακή σταθερότητα και αυτό εξυπηρετεί τα κινεζικά συμφέροντα. Το κατά πόσο θα επενδύσουν κινεζικές επιχειρήσεις εξαρτιέται σε πολύ μεγάλο βαθμό απ’ το κατά πόσον οι ταλιμπάν μπορούν να εγγυηθούν αποτελεσματικά την ασφάλεια της εγχώριας παραγωγής και των κατασκευών, την κοινωνική ειρήνη, την ασφάλεια, και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έτσι ώστε να κερδηθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών…

Οι καθεστωτικοί global times λένε την μισή αλήθεια: κινεζικές επιχειρήσεις έχουν κάνει ήδη συμφωνίες εκμετάλλευσης διαφόρων κοιτασμάτων, με το προηγούμενο καθεστώς…. Αλλά, προφανώς, το ζήτημα της ασφάλειας έναντι των βομβών-στο-ψαχνό είναι σημαντικό, ειδικά αφού τέτοιες επιθέσεις εναντίον κινέζων μηχανικών και εργατών έχουν ξεκινήσει στο πακιστάν μετά την «αποχώρηση» των στρατών κατοχής στο αφγανιστάν.

Το βασικό, κατά συνέπεια, είναι να «κοπούν τα αμερικανικά χέρια» στο αφγανιστάν όσο περισσότερο γίνεται. Κι αυτό είναι το πιο άμεσο συμπέρασμα (διατυπωμένο έμμεσα) της συνάντησης στη Μόσχα. Που έχει γρήγορη συνέχεια. Στις 21 Οκτώβρη ο πακιστανός υπ.εξ. Shad Mahmood Qureshi μαζί με στελέχη διαφόρων υπουργείων βρέθηκε στην Καμπούλ. Και μεθαύριο (27 Οκτώβρη) οι υπ.εξ των άμεσων γειτόνων του αφγανιστάν (ιράν, πακιστάν, τουρκμενιστάν, ουζμπενιστάν, τατζικιστάν, κίνα) συν την ρωσία, θα συναντηθούν στην Τεχεράνη.

Εννοείται ότι αυτή τη φορά η Ουάσιγκτον δεν είναι καλεσμένη…

(φωτογραφία: Πανοραμική άποψη της συνάντησης στη Μόσχα).

Μαύρη Θάλασσα

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Η αναγκαστική αναδίπλωση του us army απ’ το Ινδοκούς έχει οδηγήσει (αναπόφευκτα δυστυχώς…) στην ακόμα πιο έντονη δραστηριοποίηση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στα δυτικά ρωσικά σύνορα, δηλαδή στον Καύκασο και στη Μαύρη Θάλασσα. Ο αμερικάνος υπ.αμ. Lloyd Austin έκανε μια μίνι περιοδεία στην περιοχή, με πρώτο σταθμό το Tbilisi (Τυφλίδα) και δεύτερο το Κίεβο.

Στην γεωργία, στις 18 Οκτώβρη, ο Austin υπέγραψε «μνημόνιο συναντίληψης για την άμυνα της χώρας» – όπου η Ουάσιγκτον έχει ήδη εγκαταστήσει «εκπαιδευτές» του γεωργιανού στρατού. Αλλά η γεωργία είναι ασήμαντη στρατιωτικά, έχει ηττηθεί ήδη μια φορά απ’ τον ρωσικό στρατό σε χρόνο dt, και δεν απασχολεί την Μόσχα.

Η επίσκεψη στο Κίεβο, στις 19 Οκτώβρη, είχε διαφορετικό βάρος. … Ας το ξεκαθαρίσουμε, η Ρωσία ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και είναι εμπόδιο σε μια ειρηνική λύση… καλούμε ξανά την Ρωσία να τερματίσει την κατάληψη της Κριμαίας, να σταματήσει να ενισχύει τον πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία, να σταματήσει τις αποσταθεροποιητικές της ενέργειες στη Μαύρη Θάλασσα και στα σύνορα της Ουκρανίας, και να σταματήσει τις διαρκείς κυβερνοεπιθέσεις και τις υπόλοιπες κακόβουλες ενέργειές της κατά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους… Αυτά δήλωσε ο Austin στη συνέντευξη τύπου μετά την συνάντησή του με τον ουκρανό υπ.αμ. (υπάρχει και τέτοιος εκεί…) Andriy Taran.

Η Ουάσιγκτον υποτίθεται ότι προωθεί την ένταξη του Κιέβου στο νατο, αλλά αυτό είναι μόνο ένα κακοφτιαγμένο προπέτασμα καπνού. Το ουκρανικό φασιστοκαθεστώς δεν μπορεί να μπει στο νατο πρώτον επειδή Παρίσι και Βερολίνο βάζουν βέτο, και δεύτερον επειδή απαγορεύεται να γίνει μέλος ένα κράτος με ανοικτά συνοριακά ζητήματα. Ουσιαστικά, κάτω απ’ το πέπλο της νατοϊκής ένταξης, η Ουάσιγκτον προωθεί την δική της «στρατιωτική συνεργασία» με το ουκρανικό φασιστοκαθεστώς, σε διμερή βάση. Και αυτό είναι που εκνευρίζει (όχι άδικα) την Μόσχα.

Έχει ενδιαφέρον κατά συνέπεια η αντίδραση της «ανεγκέφαλης» αλεπούς (aka: Putin):

…Η στρατιωτική ανάπτυξη [των ηπα] στην περιοχή της Ουκρανίας είναι ήδη σε εξέλιξη, κι αυτό αποτελεί μια αληθινή απειλή για την Ρωσία. Έχουμε το νου μας. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ουκρανίας στο εγγύς μέλλον.

Απαγορεύεται στον Ουκρανικό λαό να έχει κυβερνητικά σώματα που θα υπηρετούν άμεσα τα συμφέροντά του… Η Ουκρανία πρακτικά ελέγχεται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι νίκησαν στον αγώνα για ανεξαρτησία και έχουν εξτρεμιστικές πολιτικές απόψεις, αδιάφορο ποιος είναι κατ’ όνομα ο επικεφαλής του κράτους… Η σιωπηλή πλειοψηφία ψηφίζει [αυτούς τους κατ’ όνομα…] με την ελπίδα ότι θα εκπληρώσουν τις εκλογικές τους υποσχέσεις, αλλά η όχι και τόσο σιωπηλή, καταπιεστική εθνικιστική μειοψηφία τους κλέβει την ελευθερία να παίρνουν τις αποφάσεις που περιμένει ο Ουκρανικός πληθυσμός. Αυτοί είναι που στην πραγματικότητα κυβερνούν… Αυτή η κατάσταση είναι αδιέξοδη.

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες (προηγήθηκε ο Medvedev, δες προηγούμενη Δευτέρα Black sea) που το ρωσικό καθεστώς αναφέρεται σε αναμενόμενη «εσωτερική αλλαγή» στο Κίεβο – και δεν υπάρχουν εκλογές στον ορίζοντα (οι βουλευτικές είναι το 2023 και οι προεδρικές το 2024). Επιπλέον ο Putin μοιάζει να αθωώνει τον τωρινό ουκρανό πρόεδρο (και πρώην επαγγελματία κωμικό…) Zelensky, που θεωρούνταν φιλορώσος πριν εκλεγεί, για να γίνει στη συνέχεια υποχείριο των φασιστών της ουκρανίας.

Φλυαρεί λοιπόν αυτοσχεδιάζοντας η Μόσχα; Ή πράγματι «κάτι» περιμένει (και όχι απλά «περιμένει»);

Θα δούμε… (Εν τω μεταξύ οι τυπικές «διπλωματικές» σχέσεις μεταξύ Μόσχας και νατο έχουν γίνει παγόβουνο, πράγμα που σημαίνει ότι το θρυλικό «φαινόμενο του θερμοκηπίου» δεν έχει καμμία ισχύ σ’ αυτή την πλευρά του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Αλλά για την Μόσχα, το έχουμε υποστηρίξει ήδη, δεν χρειάζεται κάποιου είδους «θερμός πόλεμος» σε ευρωπαϊκό έδαφος. Αρκεί το Κίεβο να γλυστρίσει απ’ τα αμερικανικά χέρια… Τα υπόλοιπα θα γίνουν ασήμαντα και συμβολικά…)

Μια αμερικανική ύαινα

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Έχει περάσει κι απ’ τα μέρη μας. Ανάμεσα στα 1997 και 2001 ο Nicholas Burns ήταν πρεσβευτής των ηπα στην Αθήνα. Αλλά η ιστορία του είναι ιδιαίτερα πυκνή. Εκτός απ’ τις θητείες του στο αμερικανικό υπ.εξ. και στο συμβούλιο ασφαλείας, έχει περάσει απ’ το νατο. Και (σαν γνήσιος πατριώτης) υποστήριξε την εισβολή στο ιράκ το 2003. Επιπλέον θεωρεί τον Snowden προδότη… επειδή πέρασε απ’ την κίνα για να καταλήξει ζητώντας άσυλο στη ρωσία.

Το ότι ο νυσταλέος Jo τον διόρισε πρεσβευτή στο Πεκίνο θα μπορούσε να είναι αδιάφορο γεγονός αν δεν φρόντιζε ο ίδιος να εμφανιστεί σαν κομμάντο. Στην ακρόασή του στο κογκρέσσο επαίνεσε (αν και δημοκρατικός) το ψόφιο κουνάβι και τον υπ.εξ. Πομπηία για την συγκρότηση της αντισινικής συμμαχίας με την ινδία, την αυστραλία και την ιαπωνία (παρότι είναι ακόμα μια συμμαχία – στα – χαρτιά) καταγγέλοντας την κίνα σαν επιθετική κατά της ταϊβάν, του βιετνάμ, της ιαπωνίας και των φιλιππίνων… Το Πεκίνο υποστηρίζει ότι η Ανατολή ανεβαίνει και η Δύση παρακμάζει… Έχω εμπιστοσύνη στην ανωτερότητά μας στον στρατό, στο υπουργείο εξωτερικών και στο εκπαιδευτικό μας σύστημα… Η ευθύνη που έχουμε είναι να κάνουμε την ταϊβάν σκληρό καρύδι για τα κινεζικά δόντια… δήλωσε όλο καμάρι.

Γαλουχημένος στα ψυχροπολεμικά «νάματα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ο 65χρονος Burns αξίζει πράγματι ένα θλιβερό τέλος στην καριέρα του, στο Πεκίνο, αν συνεχίσει να θέλει να σπάσει τα δόντια του κινεζικού καθεστώτος με ένα σκληρό καρύδι made in taiwan.  Υποτίθεται ότι οι πρεσβευτές έχουν την ευθύνη (γενικά) να εξομαλύνουν τις αντιθέσεις∙ δεν κηρύσσουν πόλεμο πριν καν πατήσουν το πόδι τους στο πόστο τους.

Φαίνεται ότι το Joνυσταλεάν δεν έχει περιθώριο για αβρότητες. Ή (εξίσου πιθανό) προσπαθεί να κρατήσει την αίγλη του στο εσωτερικό με φτηνά καουμποϊλίκια που προκαλούν χειροκρότημα εντός έδρας. Αν ο πραγματικός ιμπεριαλισμός συναντάει όλο και περισσότερο ανυπέρβλητα εμπόδια, ο virtual είναι μια κάποια λύση. Το έχουν οι (καπιταλιστικοί) καιροί.

Για το καλό της επιστήμης και μόνο

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Αυτό το κάθαρμα, ο πάπας της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στη δύση ονόματι Anthony Fauci, δεν περνάει τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του. Θα έχουμε περισσότερο και ενδιαφέροντα αύριο για τον ρόλο του στην κατασκευή κορωνοϊών, ένα θέμα που μοιάζει με φυτίλι καθώς μόλις τώρα έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται στις ηπα (μακριά από εμάς δηλαδή…). Να όμως που τώρα είναι κατηγορούμενος, με στοιχεία και αποδείξεις, για μια άλλη βαρβαρότητα απ’ αυτές που αγαπούν οι «ειδικοί» και οι «επιστήμονες».

Ο Fauci κατηγορείται πως σα διευθυντής του διάσημου πια «εθνικού ινστιτούτου αλλεργιών και μολυσματικών ασθενειών» (NIAID) χρηματοδότησε με 424.000 δολάρια δύο «ερευνητές», για να δοκιμάσουν ένα πειραματικό φάρμακο πάνω σε κουτάβια, στην τυνησία. Το πείραμα περιλάμβανε το να ακινητοποιηθούν πάνω από 40 κουτάβια με τα κεφάλια τους μέσα σε κλουβιά όπου υπήρχαν σκνίπες φορτωμένες με παράσιτα, ώστε αυτές (οι σκνίπες) να τους φάνε τα κεφάλια ζωντανά… Σε άλλο σκέλος του ίδιου πειράματος, άλλα κουτάβια κλειδώθηκαν σε κλουβιά που πετάχτηκαν στην έρημο, ώστε να γίνουν εκεί μενού για τις ίδιες σκνίπες. Σε κάποια απ’ αυτά τα «πειραματόζωα» είχαν πριν αφαιρεθεί οι φωνητικές χορδές, ώστε να μην ενοχλούνται απ’ τα γαυγίσματα οι ερευνητές στη διάρκεια της παρακολούθησης της προόδου του πειράματος… Και στα δύο σκέλη στα κουτάβια είχαν γίνει πριν ενέσεις με το υπό δοκιμή φάρμακο.

Η επίγνωση του πως γίνεται η «επιστημονική πρόοδος» σε συγκεκριμένους κλάδους προκαλεί ναυτία και αναγούλα το λιγότερο. Δεν απλά ζήτημα φιλοζωϊας. Είναι μάλλον το θέμα του πόσο διεστραμμένοι μπορεί να είναι οι εγκέφαλοι διάφορων που εμφανίζονται σαν «σωτήρες», απολαμβάνοντας δόξα και τιμές…

Αυτός ο εγκληματίας και όλο του συνάφι του δεν πρέπει να  γλυτώσουν αυτό που τους αξίζει.

Οι σωστές δουλειές (1)

Τρίτη 19 Οκτώβρη>> Βάλτε στην άκρη, προς στιγμήν, αυτά που ξέρετε για την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Και δείτε το παρακάτω video, διάρκειας 1,5 λεπτού. Θα χρειαστεί να το ξαναδείτε, ίσως και τρίτη φορά – δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας. Στη συνέχεια θα σας βοηθήσουμε εξηγώντας.

Πριν απ’ όλα οι συστάσεις. Εκτός απ’ τον δημοσιογράφο και τον Fauci, ο τρίτος που μιλάει είναι ο Rick Bright, πρώην διευθυντής της Biomedical Advanced Research and Development Authority (BARDA). H BARDA είναι υπηρεσία του αμερικανικού υπουργείου υγείας, αρμόδια κυρίως για αντίμετρα κατά της βιοτρομοκρατίας και, επιπρόσθετα, για τις πανδημίες γρίπης ή καινούργιες ιώσεις.

Πρόκειται για εκδήλωση του Milken Institute. Αυτό το «μαγαζί» δημιουργήθηκε το 1991 από τον πρώην τραπεζίτη Michael Milken, που έγινε γνωστός σαν πρωτοπόρος στη δημιουργία και στην αξιοποίηση των «junk bonds», των χρηματιστηριακών προϊόντων / σκουπιδιών, ενώ καταδικάστηκε σε φυλάκιση για παραβίαση της χρηματιστηριακής νομοθεσίας. Το «ινστιτούτο» του, τυπικό παράδειγμα του κυριλέ μαφιόζικου ξεπλύματος στις ηπα, εμφανίζεται σαν think tank που ασχολείται με την «επίλυση κοινωνικών προβλημάτων μέσω χρηματιστηριακών καινοτομιών και των νόμων της αγοράς» με έμφαση στο «ανθρώπινο κεφάλαιο».

To «συνέδριο για το μέλλον της υγείας» έγινε στις 28, 29 και 30 Οκτώβρη του 2019. Μεταξύ των χορηγών ήταν φαρμακοβιομηχανίες όπως η Genentech (θυγατρική της Roche), η Merck, η Pfizer, η Heron…

Ανάμεσα στα πολλά παράλληλα workshops και διαλέξεις που έγιναν στις 3 ημέρες (με μια χιλιάδα συμμετέχοντες…) υπήρχαν θέματα όπως «Οι νέες τεχνολογίες που τουρμπο-αλλάζουν την εξέλιξη της ιατρικής», «Η ενεργοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης στην έρευνα και στις εφαρμογές των βιο-φαρμακευτικών εταιρειών», «Η δύναμη των data στην πρόληψη, στην πρόβλεψη και στην εξατομίκευση της φροντίδας υγείας», «Ξαναορίζοντας την φιλανθρωπική ανακάλυψη φαρμάκων», «Οι θεραπείες 2.0 του 21ου αιώνα», κλπ. Με λίγα λόγια δεν επρόκειτο για κρυφή συνάντηση συνωμοτών, αλλά για ένα (ακόμα) κεντρικό δημόσιο ραντεβού όλων των ενδιαφερόμενων της βιομηχανίας της υγείας εν όψει (τότε) του μεγάλου άλματος της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Στους ομιλητές, εκτός από δεκάδες ceo και ιδιοκτήτες πολλών ειδών επιχειρήσεων (φαρμακευτικές, ασφαλιστικές, μήντια) και πανεπιστημιακούς / ερευνητές, υπήρχαν υπουργοί του ψόφιου κουναβιού (υγείας, αστικής ανάπτυξης…) γερουσιαστές, βουλευτές… Όλος ο καλός ο κόσμος.

(Είναι η πραγματικότητα που διάφοροι ηλίθιοι ή εγκάθετοι επώνυμοι influencers caradinieri και pfizerοι αρνούνται να παραδεχτούν ότι υπηρετούν.)

Το συγκεκριμένο video είναι μοντάζ 2 αποσπασμάτων απ’ την συζήτηση με θέμα «Ξεπερνώντας την γρίπη: η αναζήτηση ενός παγκόσμιου εμβολίου», που απασχόλησε στις 29 Οκτώβρη 2019. Εν τω μεταξύ εντελώς συμπτωματικά το εν λόγω συνέδριο ξεκίνησε 10 ημέρες μετά από ένα άλλο σημαντικό γεγονός, μια άσκηση «φονικής πανδημίας κορωνοϊού», που έγινε στις 18 Οκτώβρη 2019 στη Ν. Υόρκη, οργανωμένο απ’ το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ», το «ίδρυμα Bill & Melinda Gates», και το χωμένο παντού «John Hopkins Center for Health Security». Αναφερόμαστε στο “event 201”.

Εντελώς συμπτωματικά; Καθώς πλησίαζε το τέλος του 2019, τα δυτικά αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος ένοιωθαν όλο και μεγαλύτερη ασφυξία επειδή καθυστερούσαν την κατάληψη του κοινωνικού εργοστάσιου ενόσω ο ασιάτης αντίπαλός τους προέλαυνε… Μια ασφυξία που την διαχειρίζονταν με όλο και πυκνότερες (και προπαγανδιστικές) προετοιμασίες για το «μεγάλο ντου»….

Οι σωστές δουλειές (2)

Τρίτη 19 Οκτώβρη>> Και τώρα στο κυρίως θέμα. Οι καθεστωτικοί συνήγοροι που αποκαλούνται «fact checkers» προσπάθησαν να αθωώσουν τους Fauci και Bright… Πουθενά στη διάρκεια της συζήτησης δεν έκαναν κάποιο σχόλιο που να υποδεικνύει ένα σχέδιο «μαζικού κοινωνικού εκφοβισμού» χρησιμοποιώντας έναν «καινούργιο ιό» έγραψαν οι «fact checkers» στις 10 Ιούνη του 2021, μετά την ανακάλυψη της συγκεκριμένης εκδήλωσης και την δημοσιοποίηση του video της.

Πράγματι… Η λέξη «φόβος» δεν αναφέρεται καθαρά… Μετά την εντυπωσιακή «θέση» του δημοσιογράφου περί “ανατίναξης του συστήματος υγείας”, οι δυο «ειδικοί» μιλούν για την αποδιάρθρωση του υπάρχοντος (ως το 2019) συστήματος διαγνώσεων και εμβολιαστικών θεραπειών∙ μιλούν για τα εμπόδια που δημιουργεί ο «παλιός τρόπος» των κλασσικών και αποτελεσματικών εμβολίων (οι αδρανοποιημένοι ιοί των παραδοσιακών εμβολίων παράγονταν σε αυγά) ∙ παραδέχονται πως αν εφαρμοστούν οι κανόνες ασφαλείας σε ένα «νέο εμβόλιο» θα χρειαστούν 10 χρόνια για να βγει στην αγορά (άρα αυτοί οι κανόνες πρέπει να σμπαραλιαστούν για να τελειώνει η ιστορία με την ασφάλεια των γενετικών επεμβάσεων…)∙ δεν αναφέρονται ρητά στη γενετική μηχανική σαν το «μέλλον» αλλά είναι ξεκάθαρο πως αυτήν εννοούν∙ αναφέρονται εν τέλει ελάχιστα συγκεκαλυμένα στη δημιουργία ενός «σοκ» που θα μετατρέψει το RNA ‘ενός νέου ιού που θα προκύψει στην κίνα’ (διαβολεμένη σύμπτωση!!!) σε ‘νέου τύπου εμβόλια’ (σαν «έμπλαστρα» τα φαντάζεται ο Bright…)

Όντως, στο στόμα αυτού του πρώην κρατικού μεγαλοστελέχους ο «νέος ιός» δεν σημαίνει υποχρεωτικά κορωνοϊό. Θα μπορούσε να εννοεί έναν «νέο ιό γρίπης», αφού άλλωστε το θέμα της συζήτησης ήταν το «ξεπέρασμα της γρίπης». Έχοντας όμως δίπλα του τον Fauci αποκλείεται να αγνοούσε ότι ο συγκεκριμένος μαφιόζος ήταν χωμένος βαθιά σε πειράματα μετατροπής κορωνοϊών σε όπλα (και) στο βιολογικό εργαστήριο της Wuhan… Εξάλλου, ακριβώς για μια πανδημία κορωνοϊού είχαν ασχοληθεί πριν λίγες ημέρες στο “event 201”, αν και όχι κινεζικής προέλευσης. Αποκλείεται κοτζάμ Bright να μην παρακολούθησε την συγκεκριμένη «άσκηση».

Εκείνο που κουβεντιαζόταν λοιπόν, όμορφα κι ωραία, στις 29 Οκτώβρη του 2019, ήταν αυτό που μπορείτε να διαβάσετε πιο αναλυτικά στο ερχόμενο cyborg 22 σε ένα κείμενο για τις «πατέντες κορωνοϊών»: επειδή η γρίπη ήταν και είναι εξαιρετικά οικεία στους πληθυσμούς, η προσπάθεια καθολικής τεχνολογικής επιβολής μέσω σοκ γύρω από έναν ιό γρίπης είχε ανυπέρβλητα κοινωνικά όρια. (Ουσιαστικά απέτυχε δυο φορές, το 2003 και το 2009). Το τεχνολογικά «καινούργιο» για να επιβληθεί καθολικά (σαν «παγκόσμιο εμβόλιο»…) χρειαζόταν μια «καινούργια αφορμή», τέτοια που οι δημαγωγοί του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος να πουν στους υποτελείς («από μέσα», δηλαδή σαν «ειδικοί») … δεν μας νοιάζει ποια είναι η αντίληψή σας, εμείς θα ορίσουμε το πρόβλημα…. με αποδιοργανωτικό και επαναληπτικό τρόπο… (γιατί χρειάζονται και τα δύο…)» Σαν carpet bombing που θα έλεγε η περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή.

Η κατάλληλη «καινούργια αφορμή» θα μπορούσε να κατασκευαστεί μόνο γύρω από «κάτι» που θα προβαλλόταν σαν «καινούργιο, άγνωστο, φονικό» – ενώ στην πραγματικότητα ήταν παλιό, γνωστό, πατενταρισμένο, και όχι ιδιαίτερα επικίνδυνο…

Αν τα πιο πάνω σας φαίνεται ότι ανταποκρίνονται στο περιεχόμενο όσων που είδατε και ακούσατε σε 1,5 λεπτό, βάλτε ξανά στη θέση τους όσα ξέρετε και έχετε / έχουμε ζήσει και ζούμε με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Ταιριάζουν απόλυτα… Όχι;

Συμβαίνουν στην ιταλία

Τρίτη 19 Οκτώβρη>> Δεν υπάρχει παντού ο ελληνικός κοινωνικός και ιδεολογικός ξεπεσμός (για να μην πούμε ξεφτίλα).

Στην ιταλία, στις 11 Οκτώβρη, έγινε παν-ιταλική απεργία, οργανωμένη απ’ τις επιτροπές και τα σωματεία βάσης, κόντρα στα 3 μεγάλα καθεστωτικά συνδικάτα (Cgil, Cisl και Uil). Μια σειρά ομοσπονδιών σωματείων βάσης (οι cobas, που είναι η εξέλιξη της εργατικής αυτονομίας και οι cub, unicobas, sgb, orsa) οργάνωσαν απεργίες, μεγάλες διαδηλώσεις, αποκλεισμούς, μπλοκαρίσματα δρόμων, και άλλες παράλληλες ενέργειες. Με μια σειρά επιμέρους αιτήματα (τις περισσότερες φορές αυξήσεις μισθών), αλλά κοινό και ενιαίο την απόρριψη του «green pass» που ο φασιστοφιλελεύθερος Ντράγκι έκανε υποχρεωτικό για όλους τους εργάτες και εργάτριες απ’ τις 15 Οκτώβρη. Λιμάνια, σχολεία, μαζικά μέσα μεταφοράς, αεροδρόμια, ντελίβερι, μεταφορές και αποθήκες, εμπορικές αλυσίδες λιανικής και άλλοι τομείς όπου κυριαρχούν μεταξύ των εργατών οι επιτροπές βάσης «νέκρωσαν»: έστω και με καθυστέρηση μεγάλο μέρος της ιταλικής εργατικής τάξης προσπαθεί να πάρει πίσω το έδαφος που έχασε εξαιτίας της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Και πολύ καλά κάνει! Τορίνο, Μιλάνο, Γένοβα, Μπολώνια, Φλωρεντία, Ρώμη, Νάπολη, Τάραντας, Παλέρμο ήταν τα μαζικότερα κέντρα της απεργίας. Εννοείται πως ο ιταλικός ΣΕΒ, η confindustria, στηρίζει φανατικά την επιβολή των πλατφορμιασμών σ’ όλους τους μισθωτούς… (Όπως θα έλεγαν και οι ντόπιοι caradinieri / pfizerοι, ο καπιταλισμός φροντίζει την υγεία του προλεταριάτου…)

(Μια προσπάθεια του ιταλικού βαθέος κράτους να προβοκάρει τις ριζοσπαστικές εργατικές  οργανώσεις κινητοποιώντας το φασισταριό δυο μέρες πριν την γενική απεργία απέτυχε: μόνο οι ηλίθιοι τρώνε στην ιταλία όπως άλλωστε και στο ελλαδιστάν οποιαδήποτε συσχέτιση μεταξύ φασιστών και της αντικαπιταλιστικής εργατικής απόρριψης των πλατφορμιασμών…)

Ειδική αναφορά χρειάζεται για τους λιμενεργάτες της Τεργέστης κατά κύριο λόγο, καθώς και εκείνους στη Γένοβα και στην Ανκόνα. Ήδη απ’ την ημέρα που ο Ντράγκι ανακοίνωσε τον μέγα-εκβιασμό της απαίτησης «διαβατηρίου υγείας» σε όλες τις δουλειές, στην Τεργέστη, με 950 εργάτες απ’ τους οποίους μόνο οι 350 έχουν πλατφορμιαστεί, ξεκίνησαν κινητοποιήσεις του σωματείου βάσης εκεί. Στην πρώτη απεργία τους (πριν την 11 Οκτώβρη) συμμετείχαν οι 900 απ’ τους 950, ενώ στη διαδήλωση που έγινε στο κέντρο της Τεργέστης συμμετείχαν 30.000 άτομα. Μετά την 11η Οκτώβρη, στις 15 (ημέρα έναρξης της εφαρμογής του «υγιειονομικού διαβατηρίου») έγινε καινούργια απεργία καλεσμένη απ’ τις επιτροπές βάσης (παρότι κηρύχτηκε «παράνομη») στο λιμάνι και σε άλλες δουλειές στην πόλη, με περίπου 8.000 εργάτες να συγκεντρώνονται και να αποκλείουν όλες τις πύλες του λιμανιού. «Είναι κανείς που θέλει να μπει για δουλειά;» ήταν ένα κεντρικό σύνθημα, εννοώντας ότι και οι πλατφορμιασμένοι πρέπει να αντισταθούν στον υγιειονομικό ρατσισμό. Το αυτόνομο συνδικάτο απειλεί ότι θα κατέβει σε απεργία διαρκείας ως το τέλος Δεκέμβρη…

Η διακήρυξη της Ρώμης (1)

Τρίτη 19 Οκτώβρη>> Δεν είναι μόνο οι αντιτρομοκρατικές απεργίες που συμβαίνουν στην ιταλία. Στις 6 Σεπτέμβρη στη Ρώμη οι υπουργοί υγείας των “g20” δήλωσαν την πρόθεσή τους να «προστατέψουν την δημόσια υγεία» – με τους γνωστούς τρόπους…

Σαν απάντηση, απ’ τις 12 ως τις 14 Σεπτέμβρη, έγινε στην ίδια πόλη μια παγκόσμια συνάντηση γιατρών για να απαντήσουν με αλήθειες στην εξουσία σε σχέση με την έρευνα και την θεραπεία της covid. Συμμετείχαν εκατοντάδες γιατροί και νοσοκόμοι, και την διακήρυξη που εξέδωσαν (Physicians Declaration) υπέγραψαν μέσα σε λίγες ώρες πάνω από 10.000 γιατροί από διάφορα μέρη του κόσμου. Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντικές θέσεις, και θα πούμε δυο λόγια γι’ αυτές στη συνέχεια:

   Εμείς, γιατροί του κόσμου, ενωμένοι και πιστοί στον Όρκο του Ιπποκράτη, αναγνωρίζοντας ότι το επάγγελμα του γιατρού όπως το γνωρίζουμε βρίσκεται σε σταυροδρόμι, είμαστε υποχρεωμένοι να δηλώσουμε τα εξής:

Με δεδομένο πως είναι υπέρτατη ευθύνη και καθήκον μας να στηρίξουμε και να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια, την ακεραιότητα, την τέχνη και την επιστήμη της ιατρικής∙

Με δεδομένο ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στη δυνατότητά μας να φροντίζουμε τους ασθενείς μας∙

Με δεδομένο ότι οι πολιτικοί έχουν αποφασίσει να επιβάλλουν μια «one size fits all» στρατηγική θεραπείας, που οδηγεί σε αχρείαστες ασθένειες και θανάτους αντί να εφαρμοστούν οι βασικές αντιλήψεις της ατομικής, προσωπικής προσέγγισης στη φροντίδα κάθε ασθενούς που είναι αποδεδειγμένα ασφαλής και πιο αποτελεσματική∙

Με δεδομένο ότι οι γιατροί και όλοι οι άλλοι πάροχοι υπηρεσιών υγείας που δουλεύουν στην πρώτη γραμμή, αξιοποιώντας τις γνώσεις επιδημιολογίας, παθοφυσιολογίας και φαρμακολογίας, είναι συχνά οι πρώτοι που εντοπίζουν καινούργιες, εν δυνάμει σωτήριες θεραπείες∙

Με δεδομένο ότι οι γιατροί όλο και περισσότερο εμποδίζονται απ’ το να συμμετάσχουν σε ανοικτό επιστημονικό διάλογο και ανταλλαγή απόψεων για καινούργιες και εκκολαπτόμενες ασθένειες, διακινδυνεύοντας όχι μόνο την ουσία του ιατρικού επαγγέλματος αλλά, ακόμα πιο σημαντικό και ακόμα πιο τραγικό, τις ζωές των ασθενών μας∙

Με δεδομένο ότι χιλιάδες γιατροί εμποδίζονται απ’ το να παράσχουν θεραπείες στους ασθενείς τους, εξαιτίας φραγμών που μπαίνουν από φαρμακευτικές εταιρείες, διοικήσεις νοσοκομείων και δημόσιες υπηρεσίες υγείας, ακυρώνοντας την μεγάλη πλειοψηφία των παρόχων υπηρεσιών υγείας στο να προστατέψουν τους ασθενείς τους απ’ την ασθένεια. Οι γιατροί τώρα συμβουλεύουν τους ασθενείς τους απλά να γυρίσουν στο σπίτι τους (επιτρέποντας έτσι τον πολλαπλασιασμό του ιού) και να επιστρέψουν όταν χειροτερέψει η ασθένεια, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς να πεθαίνουν εξαιτίας του ότι δεν είχαν έγκαιρη φροντίδα∙

Με δεδομένο ότι αυτό δεν είναι ιατρική, αυτό δεν είναι φροντίδα. Αυτές οι πολιτικές πρακτικά μπορεί να συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Με αυτά τα δεδομένα:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ότι η σχέση ανάμεσα στον ασθενή και τον γιατρό πρέπει να αποκατασταθεί. Η καρδιά της ιατρικής είναι αυτή ακριβώς η σχέση, που επιτρέπει στους γιατρούς να καταλαβαίνουν τους ασθενείς και την κατάστασή τους, να διαμορφώνουν θεραπείες με τις καλύτερες πιθανότητας επιτυχίας, ενόσω ο ασθενής είναι ενεργητικός μέτοχος στη θεραπεία του.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ότι οι πολιτικές παρεμβάσεις στην ιατρική πρακτική και στη σχέση γιατρού – ασθενούς πρέπει να σταματήσει. Οι γιατροί και όλοι όσοι προσφέρουν φροντίδα υγείας πρέπει να είναι ελεύθεροι να ασκούν την τέχνη και την επιστήμη της ιατρικής χωρίς τον φόβο τιμωρίας, λογοκρισίας, λασπολογίας εναντίον τους, πειθαρχικών διώξεων, ακύρωσης της άδειάς τους, απώλειας της ασφαλιστικής τους κάλυψης, χωρίς να ανακατεύονται κυβερνητικές υπηρεσίες και οργανισμοί – που μας εμποδίζουν ακόμα περισσότερο να φροντίζουμε όσους έχουν ανάγκη. Περισσότερο από ποτέ το δικαίωμα και η δυνατότητα της ανταλλαγής αντικειμενικών επιστημονικών ευρημάτων που επιτρέπουν την καλύτερη κατανόηση της ασθένειας πρέπει να προστατευτούν.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ότι οι γιατροί πρέπει να προστατέψουμε το δικαίωμά μας να συνταγογραφούμε θεραπείες, τηρώντας την αρχή ΠΡΩΤ’ ΑΠ ΟΛΑ ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ ΒΛΑΒΗ. Δεν πρέπει να απαγορεύεται στους γιατρούς να συνταγογραφούν ασφαλείς και αποτελεσματικές θεραπείες. Αυτές οι απαγορεύσεις συνεχίζουν να προκαλούν αχρείαστη αρρώστια και θάνατο. Το δικαίωμα των ασθενών να επιλέγουν θεραπεία αφού πρώτα ενημερωθούν πλήρως για τους κινδύνους και τα οφέλη κάθε επιλογής, πρέπει να αποκατασταθεί.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να καλέσουμε τους γιατρούς όλου του κόσμου και όλους τους παρόχους φροντίδας υγείας να ενωθούν μαζί μας στον ευγενή αγώνα να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη, την ακεραιότητα και τον επαγγελματισμό των ιατρικών πράξεων.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να καλέσουμε τους επιστήμονες όλου του κόσμου  που κάνουν βιοϊατρικές έρευνες και υπηρετούν τις υψηλότερες ηθικές και δεοντολογικές προδιαγραφές, να επιμείνουν στη δυνατότητά τους να πραγματοποιούν και να δημοσιοποιούν αντικειμενικές, εμπειρικές έρευνες χωρίς τον φόβο των αντιποίνων στην υπόληψη, στην καριέρα και στην ζωή τους.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να προσκαλέσουμε τους ασθενείς που πιστεύουν στη σημασία της σχέσης γιατρού – ασθενούς και στη δυνατότητά τους να είναι ενεργητικοί συμμέτοχοι στη θεραπεία τους, να απαιτήσουν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα βασισμένη στην επιστήμη.

Η διακήρυξη της Ρώμης (2)

Τρίτη 19 Οκτώβρη>> Είναι ξεκάθαρο τι λένε χιλιάδες γιατροί (είναι αμφίβολο αν υπάρχουν έλληνες ανάμεσά τους και πόσοι είναι). Στην ιταλία, περισσότεροι από 6.000 κλινικοί γιατροί, δημιούργησαν από πέρυσι ένα λογαριασμό (σε anti-social μήντιο – μερικές φορές μπορούν να αξιοποιηθούν για καλό σκοπό!) για την φροντίδα στο σπίτι όσων έχουν ήπια ή μέτρια συμπτώματα μόλυνσης απ’ τον τσαχπίνη, με ιατρικές φυσικά οδηγίες… Η λογική του εγχειρήματος ήταν διπλή: απ’ την μια μεριά να πάψει να φοβάται και να τρέμει ο κόσμος, πράγμα που επιδεινώνει όποια ασθένεια∙ και απ’ την άλλη να σταματήσουν οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και οι διασωληνώσεις που σκοτώνουν από μόνες τους. Στο βάθος του το εγχείρημα λέει καθαρά: δεν χρειάζονται πλατφορμιασμοί γενετικής μηχανικής! Το ζητούμενο αυτής της δράσης ήταν και είναι διπλό: σπάσιμο της υγιεινιστικής τρομοκρατίας και των φονικών συνεπειών της, αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων με ήπια, πλατιά διαθέσιμα και αποτελεσματικά μέσα / φάρμακα. Ταυτόχρονα οι ίδιοι γιατροί έκαναν μηνύσεις στο ιταλικό κράτος κατηγορώντας το ότι τα «πρωτόκολλα» που επέβαλε στα νοσοκομεία ήταν συνταγές θανάτου. Κατηγορούν την πολιτική εξουσία του ιταλικού κράτους / κεφάλαιου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας… Νομικά μπορεί να μην πετύχουν. Από πολιτική άποψη όμως και αυτή η πλευρά της δράσης τους έχει σημασία.

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες / δράσεις δημιουργήθηκαν απ’ τα κάτω σε πολλά κράτη του κόσμου. Απ’ τις ηπα μέχρι την ασία και την αφρική (όχι, πάντως, στο ελλαδιστάν!!). Όπου εντοπιστούν λοιδωρούνται, ποινικοποιούνται, εμποδίζονται με κάθε τρόπο… Ήταν και είναι η γενναία απάντηση της έντιμης ιατρικής απέναντι στα αφεντικά της καταστροφής / αναδιάρθρωσής της, απέναντι στην «βιοτεχνολογικοποίηση», στην «μηχανοποίηση» και στην «datoποίηση» που προωθεί βίαια και τρομοκρατικά για δικό της όφελος η επελαύνουσα βιομηχανία της υγείας.

Η πιο πάνω διακήρυξη είναι η ως τώρα κορύφωση αυτής της λίγο πολύ υπόγειας διεργασίας. Και όποιος καταλαβαίνει βρίσκει σ’ αυτήν δυο τουλάχιστον στοιχεία που κατάγονται κατευθείαν απ’ την κινηματική, ανταγωνιστική κριτική των ‘60s και των ‘70s, απέναντι στην τότε «μαζική, φορντική» ιατρική. Πρώτο, την αξία της αμεσότητας, της φυσικής σχέσης ανάμεσα σε θεράποντα και θεραπευόμενο. Και, δεύτερο, ακόμα σημαντικότερο, το ότι ασθενής δεν είναι «ουδέτερος», δεν είναι ένα «πράγμα» πάνω στο οποίο ασκείται βία, μονοπώλιο γνώσης, εξουσία∙ αλλά είναι το ζωντανό στοιχείο της θεραπείας, πρωταγωνιστής της, συν-εταίρος της διαδικασίας.

Στο ελληνικό σύστημα υγείας, είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό, αυτά είχαν χαθεί προ πολλού (ή, για να μην είμαστε άδικοι και ισοπεδωτικοί, υπάρχουν μόνο σαν εξαιρέσεις) θαμμένα πίσω από ψευδεπίγραφο «ενδιαφέρον του γιατρού» που στην ουσία μετράει πελάτες και φράγκα. Είναι ίσως αυτή η εξαφάνιση που έκανε εύκολα εφικτό για το μεγαλύτερο μέρος των εντόπιων γιατρών το να ταχθούν με τις φαρμακομαφίες, συστήνοντας στους «πελάτες τους» (άσχετα με την ειδικότητά τους και την πλήρη άγνοιά τους για τις εξελίξεις στη γενετική μηχανική) να κάνουν το «εμβόλιο» – χωρίς, φυσικά, να αναλαμβάνουν οποιαδήποτε απτή, συγκεκριμένη ευθύνη για τις συνέπειες! Είναι αυτή η εξαφάνιση που πιθανότατα δεν είναι τόσο μεγάλη σε άλλες καπιταλιστικές κοινωνίες, εξαφάνιση του πραγματικού, αληθινού, έντιμου ενδιαφέροντος του θεράποντα για τον θεραπευόμενο, που έχει οδηγήσει τους εντόπιους γιατρούς να αρνούνται την σχέση της γενετικής μηχανικής με σοβαρές βλάβες ή και θανάτους.

Αυτήν την διακήρυξη την κρατάμε σε θέση καλή. Δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, ξέρουμε όμως τι πολεμάμε.