Το δυτικό μέτωπο (4)…

Δευτέρα 27 Δεκέμβρη>> Το τι κάνει το ελλαδιστάν το ξέρουμε (ή θα έπρεπε!). Μέσα στην υγιεινιστική μέγγενη δεν παίρνει την σημασία που θα έπρεπε… Αλλά, δυστυχώς, ο λάκος μας σκάβεται από πολλές μεριές. Kι αυτό δεν είναι σύμπτωση!

Να πόσα «φιλελληνικά» έγραφε η καθεστωτική Wall Street Journal πριν 5 μέρες:

Στον κουκιδωτό χάρτη της Ουάσιγκτον για την Ευρώπη, η εδώ και πολύ καιρό στριμωγμένη Ελλάδα είναι ένα απρόσμενα λαμπερό σημείο. Στα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας, των ενεργειακών επενδύσεων και της ανάπτυξης επιχειρήσεων, η χώρα που επί χρόνια ήταν υπόδειγμα των κρίσεων στην Ευρώπη γίνεται όλο και περισσότερο ένας εποικοδομητικός εταίρος των ΗΠΑ καθώς και των συμμάχων τους στην περιοχή. Υγροποιημένο αέριο μεταφέρεται απ’ τις ΗΠΑ σε μια καινούργια τεράστια δεξαμενή κοντά στην Αθήνα. Αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανόμενων των Microsoft, Pfizer, και Amazon έχουν ξεκινήσει ή ανακοινώσει τα τελευταία 3 χρόνια τοπικές επενδύσεις, μπαίνοντας σε μια αγορά που επί χρόνια δεν είχε σημασία για τις αμερικανικές εταιρείες.

Επιπλέον, καθώς οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία χειροτερεύουν, η Ελλάδα έχει γίνει το καινούργιο hub του Πενταγώνου για τις μετακινήσεις του στρατού στα Βαλκάνια και στη Μαύρη Θάλασσα… Η αναθέρμανση των σχέσεων είναι αξιοσημείωτη καθώς ξεκίνησε πριν περίπου 5 χρόνια, κάτω από έναν ακροαριστερό κυβερνητικό συνασπισμό, και έχει επιταχυνθεί με την τωρινή κεντρο-δεξιά κυβέρνηση… Σήμερα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υποστηρίζει τις αμερικανικές θέσεις απέναντι στη Ρωσία, αφήνοντας τα παλιά ανοίγματα της Αθήνας στη Μόσχα, και έχει κάνει την Ελλάδα λιγότερο φιλόξενη σε Κινεζικές εταιρείες. Ο αμερικανοσπουδαγμένος Μητσοτάκης βοηθάει επίσης την Ουάσιγκτον που αναζητεί την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο ενισχύοντας τους δεσμούς με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τον Λίβανο και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής…

… Ο Pyatt που κάνει μια ασυνήθιστα πολύχρονη θητεία σαν πρεσβευτής στην Αθήνα, θεωρεί τις Ελληνο-Αμερικανικές σχέσεις ένα παράδειγμα για την κυβέρνηση Biden, στην προσπάθειά της να ξαναβρεθεί στο κέντρο της παγκόσμιας σκηνής. «Πρέπει, σαν αμερικανική κυβέρνηση,  να χρησιμοποιούμε ολόκληρη τη εργαλειοθήκη που έχουμε» λέει μιλώντας για την πολυεπίπεδη προσπάθεια να σπρωχτούν πίσω οι ανταγωνιστές που είχαν εμπλακεί βαθιά στις τοπικές υποθέσεις και στην πολιτική. «Δεν μπορείς να πολεμήσεις κάτι τσάμπα» συμπληρώνει.

Πράγματι, δεν είναι ούτε τσάμπα ούτε, όμως, πληρώνουν κάτι το νο 1 εθνικό κεφάλαιο (τους εφοπλιστές), οι σύμμαχοί τους και οι εντόπιες πολιτικές βιτρίνες να μας κάνουν «λαμπερό σημείο» τους. Μπορούν επίσης να δοκιμάσουν να αναβοσβήνουμε∙ μια γενετική επέμβαση χρειάζεται, κι αυτό είναι όλο…

Το κόστος είναι (και θα είναι ακόμα περισσότερο) δικό μας – εφόσον συνεχίσουμε να τους δίνουμε το Ο.Κ.

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 1

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Είχαμε μείνει προχτές σ’ ένα σύντομο video. Το ξαναβάζουμε για να φρεσκάρουμε το περιεχόμενό του:

Υποθέτουμε ότι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι η εφεύρεση του «ηλεκτρονικού χαπιού»: καταπίνει κάποιος ένα φάρμακο μαζί μ’ ένα (βιολογικό) κυκλωματάκι*…  Όμως αυτό που είναι το πιο εντυπωσιακό σ’ αυτό το video απόσπασμα δεν είναι (κατά τη γνώμη μας) το πιο σημαντικό! Το πιο σημαντικό είναι εκείνο που λέει, και κυρίως εκείνο που εννοεί, ο ceo της nokia Rajeev Suri. Δεύτερο σε σημασία εκείνο που λέει ο άλλος ceo, ο αγαπημένος μας κτηνίατρος (που, ας το θυμήσουμε, τότε δεν ήταν ο «θεός / σωτήρας» που έγινε μετά) για την χρησιμότητα του e-pill: την συμμόρφωση και τον έλεγχο… Ας τα δούμε με την σειρά της σπουδαιότητάς τους.

Τι λέει ο κυρ Suri; Μεταβαίνουμε λέει απ’ την ιατρική που ήταν νοσοκομειακο-κεντρική και ιατρο-κεντρική στην ιατρική που είναι ασθενο-κεντρική… Ουπς!!! Για δυο λεπτά! Δεν είχε πάντα η ιατρική τον άνθρωπο στο κέντρο της; Δεν ήταν πάντα ανθρωπο-κεντρική; Τι μας λέτε κυρ Suri; Μας πουλάτε τα παλιά για καινούργια;

Αμ δε!! Αυτός ο «ασθενής» που (θα) βρίσκεται στο κέντρο (δηλαδή στο στόχαστρο) της βιομηχανίας της υγείας 4.0 ΔΕΝ είναι το πάσχον υποκείμενο, αν αυτό νομίζετε! Είναι εκείνο που έχει πει μόλις πριν λίγα δευτερόλεπτα ο κτηνίατρος ceo: το συμμορφούμενο άτομο! Έτσι, ενώ από πρώτη ματιά η απάντηση του κυρ Suri μοιάζει άσχετη με την ερώτηση που έχει γίνει (περί «εμπλοκής του ασθενή») ουσιαστικά είναι η συνέχεια της απάντησης του κτηνίατρου ceo. Για να γίνει δε ξεκάθαρο τι ακριβώς είναι η «ασθενο-κεντρική» βιομηχανία της υγείας 4.0 δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο απ’ το να δει κάνεις το πάνελ. Να δει ποιοι «μιλάνε» γι’ αυτήν, ποιοι «εργάζονται» γι’ αυτήν, ποιοι βρίσκονται πράγματι στο κέντρο της: φαρμακομαφίες, εταιρείες πληροφορικής, ιδιωτικές ασφαλιστικές! (Θα μπορούσε να υπάρχει και κάποιος ceo ιατρικής εταιρείας, αλλά στη συγκεκριμένη εκδήλωση φαίνεται ότι το «μήνυμα» έπρεπε να είναι λιτό και εστιασμένο με ακρίβεια…)

Η μετατόπιση, λοιπόν, που ανακοινώνει ο κυρ Suri (καθόλου ο μοναδικός!) η οποία περιλαμβάνει ρητά την (σχεδον…) έκλειψη και της κλινικής / νοσοκομείου και του γιατρού (όπως τα γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα) σημαίνει το ότι στο «κέντρο» μπαίνει πια το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα! Με βία, απάτη, δωροδοκίες, γενετική μηχανική, βιοτεχνολογίες, κοινωνική / συμπεριφορική μηχανική, απαλλοτρίωση των data, μ’ έναν ασύμμετρο και ανορθόδοξο πόλεμο δηλαδή∙ αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό!

Ας το πούμε λοιπόν από τώρα, αξιωματικά: ΑΥΤΟ το κέντρο, ΑΥΤΗ η γενικευμένη μηχανική μεσολάβηση (βιοτεχνολογική, πληροφορική…), ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, συνεπάγεται και επιβάλλει ότι τα εκατομμύρια των πλανητών που θα περιστρέφονται γύρω του θα είναι «υγιείς» ή «άρρωστοι» μόνο σε σχέση με την συμμόρφωσή τους ή όχι στις «βαρυτικές», ελκτικές δυνάμεις του!

Τι είναι, συνεπώς, αυτός ο «ασθενής» που μνημονεύει ο κυρ Suri; ΔΕΝ είναι εκείνη η φιγούρα που όταν νοιώθει άρρωστη πηγαίνει στον «ειδικό» (στον γιατρό) – όπως σημείωνε πριν 180 χρόνια ο νεαρός Marx… Είναι, αντίθετα, η φιγούρα που έχει καταδικαστεί να αυτο-επιτηρείται διαρκώς, σ’ όλη της τη ζωή, για «προληπτικούς λόγους», με βάση τις προδιαγραφές / εντολές που του δίνει εκείνο που βρίσκεται στο «κέντρο»: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Είναι το ελεγχόμενο / συμμορφούμενο άτομο∙ το άτομο που επιτηρείται («για το καλό του») 24/7 ηλεκτρονικά, μέσω αισθητήρων παντού, μέσω εξωσωματικών φορετών (wearables), smart phones και ενδοσωματικών «βιολογικών κυκλωμάτων»∙ το άτομο που είναι διαρκώς ένα «ανοικτό αρχείο data» τα οποία εκπέμπονται απ’ τη μεριά του, ψηφιακές κωδικώσεις της ζωής του, και συλλαμβάνονται προς επεξεργασία και αποθήκευση (: διαρκής πρωταρχική συσσώρευση…) απ’ τις μηχανές και τους αλγόριθμους των εταιρειών του συμπλέγματος.

Γιατί υποστηρίζουμε πως τέτοια είναι η ιδέα που μέσα σε λίγες μόνο φράσεις διατύπωσαν οι ceo του συμπλέγματος πριν σχεδόν 4 χρόνια; Επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καπιταλιστικός έλεγχος της κοινωνικής και της φυσικής αναπαραγωγής του είδους μας γίνεται απόλυτος (ένα παμπάλαιο όνειρο όλων των εξουσιών!!!)∙ και επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καθολικός έλεγχος γίνεται φτηνός!

Γιατί γίνεται φτηνός; Πρώτον, επειδή το ζωντανό σώμα που εκπέμπει διαρκώς τα data του τα οποία επεξεργάζονται «έξυπνοι αλγόριθμοι» τεχνητής νοημοσύνης, γίνεται οργανικό μέρος της μηχανικής, απρόσωπης, στατιστικής «διάγνωσης», περικόπτοντας έτσι τα σχετικά έξοδα. Δεύτερον, επειδή λαμβάνοντας, σαν «απάντηση» (και πάλι μηχανικά σε μεγάλο βαθμό) τις «οδηγίες σωστής συμπεριφοράς», αναλαμβάνει και το κόστος (την ποινή…) της μη συμμόρφωσής του (εδώ οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα σχετικά ταμεία ανάβουν καπνογόνα!). Ο «ανεύθυνος» δεν είναι πια τέτοιος ως προς τον εαυτό του∙ είναι «κοινωνικά ανεύθυνος», κατάπτυστος, απόβλητος, αφού επιβαρύνει με τις παραβάσεις του το σύνολο (αν σας θυμίζει κάτι…)! Τρίτον, επειδή διάφορες θεραπείες θα γίνονται μέσω γρήγορων παρεμβάσεων (injections ή/και e-χαπιών ή/και άλλων τρόπων που θα δημιουργηθούν), πράγμα που επίσης γλυτώνει διάφορα έξοδα. Τέταρτον, τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο: επειδή μέσω αυτού του ηλεκτρονικού διπόλου εκπομπή δεδομένων ζωής / λήψη εντολών όχι μόνο ο γενικός έλεγχος επί των συμπεριφορών αλλά και η ταξική διαστρωμάτωση (ακόμα και στο εσωτερικό της εργατικής τάξης) θα γίνονται σχεδόν αυτόματα! Η γενετική τυποποίηση μαζί με τη συμπεριφορική τυποποίηση (profiling) (θα) εμφανίζεται σαν «αντικειμενική» διαδικασία, πέρα από ταξικές αντιθέσεις – κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη! Είναι η φράση που γίνεται όλο και πιο κοινότοπη σε διάφορες περιπτώσεις: «το σύστημα με πέταξε έξω»….

(Να πόσο ανόητος είναι εκείνος που λέει «σιγά μωρέ! τι τα θέλουν τα data μου, τι τα θέλουν τα κύτταρά μου;» Είναι η ζωτική δύναμή σου απρόσεκτε, που ενσωματώνει και συνθέτει τόσο την μυϊκή όσο και την διανοητική σου δύναμη, άρα είναι εκείνο που είσαι αναγκασμένος να πουλάς στ’ αφεντικά! Τόσο απλά, τόσο καθαρά: αυτά ξέρουν!!!)

*Για όποιον / όποιαν ενδιαφέρεται υπάρχουν κάμποσα κείμενα σχετικά με το ζήτημα… Προτείνουμε ενδεικτικά το φορητά, φορετά, υποδόρεια: το σώμα σαν motherboard, στο τεύχος νο 10 του cyborg, Οκτώβρης 2017… που, ξέρετε, το γράφουν και το εκδίδουν εδώ και 7 χρόνια κάτι «ψεκασμένοι» και, ευτυχώς, το αγνοούν όσοι έχουν πέσει στο βαρέλι…

 

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 2

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Μήπως αυθαιρετούμε; Μήπως «βγάζουμε διάφορα απ’ το κεφάλι μας»; Επιτρέψτε μας να αποδείξουμε παραδειγματικά πως όχι! Πριν πάνω από ένα χρόνο, στις 17 Νοέμβρη του 2020, κάτω απ’ τον τίτλο mRNAγράφαμε μεταξύ άλλων (σήμερα ίσως κάποιοι καταλάβουν περισσότερα):

Τί είναι όμως αυτά τα mRNA εμβόλια, τα εμβόλια «γενετικού αναπρογραμματισμού», που θα μας «σώσουν» και, για τα οποία, δεν πρέπει να ξέρουμε τίποτα εκτός απ’ το πόσο θαυματουργά είναι;

Κάναμε την παρουσίασή τους στο cyborg 18, τον περασμένο Ιούλη [2020]. Αντιγράφουμε λίγα αποσπάσματα (αναγκαστικά)… Ο τονισμός δικός μας:

…Η Isabelle Bekeredjian-Ding, επικεφαλής του τμήματος μικροβιολογίας του γερμανικού ινστιτούτου Paul-Ehrlich που ανήκει στο ομοσπονδιακό ινστιτούτο εμβολίων και βιοϊατρικής της γερμανίας, εξηγεί χωρίς περιστροφές (άρθρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό Horizon, το «περιοδικό για την έρευνα και την καινοτομία της ε.ε.», 1 Απρίλη 2020) :

… Υπάρχουν δύο μέρη στο ανοσοποιητικό μας σύστημα: το έμφυτο (η άμυνα που έχει ο οργανισμός απ’ την γέννησή μας) και το επίκτητο (αυτό που αναπτύσσεται καθώς ερχόμαστε σε επαφή με παθογόνους παράγοντες). Τα κλασσικά εμβόλια συνήθως δουλεύουν με το επίκτητο ανοσοποιητικό σύστημα, και το έμφυτο ενεργοποιείται με ένα άλλο στοιχείο, που το ονομάζουμε συμπληρωματικό. Είναι ενδιαφέρον ότι το mRNA μπορεί επίσης να προκαλέσει την αντίδραση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, προσφέροντας ένα επιπλέον επίπεδο άμυνας, χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί κάτι συμπληρωματικό…

Κάνοντας το ανθρώπινο σώμα να παράξει το ίδιο της παθολογικές πρωτεΐνες, τα εμβόλια mRNA περικόπτουν την βιομηχανική διαδικασία παραγωγής [σ.σ.: εννοεί των πρωτεϊνών που χρειάζονται για τα κλασσικού τύπου εμβόλια] κι έτσι μπορούν να παραχθούν ευκολότερα και γρηγορότερα απ’ τα παραδοσιακά. Σ’ αυτήν την περίπτωση το κύριο όφελος είναι η ευκολία παραγωγής και, επίσης, είναι πιθανόν εύκολο να αυξηθεί η παραγωγή, που οπωσδήποτε είναι κάτι πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε την ανάπτυξη ενός εμβολίου για όλη την ευρώπη και τον κόσμο…

Για να το πούμε με απλά λόγια: η τεχνολογία mRNA αναγκάζει το σώμα να κάνει ένα μέρος της δουλειάς που ως τώρα έκανε η φαρμακοβιομηχανία· κι έτσι γλυτώνει χρόνο και αυξάνει τα κέρδη για λογαριασμό των εταιρειών!..

Το να εν-σωματώνεται (κυριολεκτικά!) ένα καλό τμήμα μιας καπιταλιστικής βιομηχανικής διαδικασίας, το να απαλλοτριώνεται δηλαδή το ζωντανό σώμα στις νόρμες της μηχανής (με την ευρεία έννοια της λέξης «μηχανή») θα μπορούσε να φαίνεται καινοφανές∙ ή όχι. Η φράση «με έχετε κάνει εξάρτημα της μηχανής σας» βγήκε οργισμένη απ’ το στόμα εκατοντάδων χιλιάδων βιομηχανικών εργατών στην άγρια έκρηξή τους στη δεκαετία του 1960, σ’ όλο τον καπιταλιστικό βορρά, σ’ ανατολή και δύση. Αυτό, το να γίνει ο «ανειδίκευτος» εργάτης εξάρτημα της μηχανής σαν απλός χειριστής της, το να δουλεύει στους κολασμένους μηχανικούς ρυθμούς, το να είναι το σώμα του σαν ζωντανή εργασία το μισθωτό αλλά και αναλώσιμο τμήμα της μαζικής παραγωγής, ήταν ο πυρήνας της σκέψης και των εφαρμογών του Ταίηλορ απ’ τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Είχε προβλεφθεί δεκαετίες νωρίτερα απ’ τον Marx (οπωσδήποτε στα Grundrisse, απόσπασμα για τις μηχανές). Aυτή ήταν η πρώτη μεγάλης έκτασης μαζική «απαλλότριωση» των ανθρώπινων σωμάτων (και των γνώσεων) απ’ το μηχανικό μέρος του καπιταλισμού. Ή, αν το δούμε απ’ την αντίθετη μεριά, η πρώτη απόπειρα μαζικής «εν-σωμάτωσης» απ’ την εργατική τάξη των μηχανικών ρυθμών και προσταγών∙ η πρώτη μελετημένη, σχεδιασμένη εργαλειοποίηση της ζωής. Ονομάστηκε 2η βιομηχανική επανάσταση.

Απ’ την οπτική της ιστορικής διαδρομής της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» η τωρινή βιο-γενετικο-πληροφορική εν-σωμάτωση είναι λοιπόν ταυτόχρονα καινοφανής και μη. Είναι η βίαιη αναβάθμιση της Ταιηλορικής «λογικής»∙ αλλά ταυτόχρονα είναι η πρώτη μαζική εισβολή του «πάγιου» κεφάλαιου (με την μορφή των τεχνολογιών του) στα ανθρώπινα κύτταρα… Πίσω, δηλαδή, απ’ την συνείδηση, στην πλάτη της!!

Η εν-σωμάτωση που περιέγραφε η Isabelle Bekeredjian-Ding πριν πάνω από 1,5 χρόνο αφορούσε την εισβολή των γενετιστών και των φαρμακομαφιόζων στα ανθρώπινα κύτταρα και την απαλλοτρίωσή τους (αφού πρώτα είχαν εισβάλει σε όσα κύτταρα άλλων ειδών ήθελαν, απ’ τους ιούς και τα μικρόβια μέχρι τα φυτά, μέχρι τα ανώτερα θηλαστικά: GMO, genetic modified organisms…): τα χακαρισμένα κύτταρα (θα) κάνουν ένα μέρος της «δουλειάς» της φαρμακοχημικής βιομηχανίας…  Όμως στο σύνολό της η διαδικασία του τέλους της κλινικής είναι μια διαδικασία διευρυμένης εν-σωμάτωσης καπιταλιστικών μηχανών στο όνομα της “φροντίδας υγείας”: απ’ τα βιολογικά κυκλώματα ως τα wearables, και απ’ εμφυτεύσιμα κυκλώματα του Μ.Ι.Τ. ως τις εφαρμογές της neurolink (του Musk…). Σε κάμποσες περιπτώσεις αυτή η σύμφυση ζωντανού και μηχανικού σε κυτταρική κλίμακα (θα) είναι διαδικασία όχι εν-σωμάτωσης αλλά απο-σωματικοποίησης (στην φυσική αναπαραγωγή, για παράδειγμα…)

Να γιατί λοιπόν ο «ασθενής» όπως τον υπονοούσε ο κυρ Suri της nokia κι όλο το συνάφι του (του συμπλέγματος) δεν είναι καθόλου αυτό που ξέρουμε! Είναι εκείνο που κατασκευάζεται μαζικά ήδη, αυτά τα 2 χρόνια της υγιεινιστικής τρμοεκστρατείας: είναι κάτι σαν υβρίδιο υγιούς και άρρωστου, άρρωστος «εν δυνάμει», ίσως, ενδεχομένως, μπορεί, ποτέ δεν ξέρεις, «positive», «κρούσμα» (;;)… Στη συντριπτική πλειονότητα αυτός ο «ασθενής» ΔΕΝ θα είναι καν άρρωστος με την παλιά, ιστορική έννοια. Το αν έχει συμπτώματα ή όχι (θα) είναι αδιάφορο. Αιωρούμενη σ’ ένα «τεχνολογικά προσδιορισμένο» κενό μεταξύ των παλιών ορισμών υγείας και αρρώστιας στην ολοκλήρωσή της αυτή η φιγούρα θα είναι διαρκώς, πάντα επιτηρούμενη∙ κι αυτό θα είναι το δεσπόζον χαρακτηριστικό της. Η συγκεκριμένη κατηγορία επιτήρησης και εκμετάλλευσης θα λέγεται «επιστημονικά οργανωμένη πρόληψη» (όπως κάποτε η βίαιη αποειδίκευση των μαστόρων και η δημιουργία του διευθυντικού σώματος των μάνατζερ / μηχανικών παραγωγής ονομάστηκε “επιστημονική οργάνωση της εργασίας”): θα (πρέπει να) νομίζει ότι αυτο-επιτηρείται αυτή η φιγούρα, ότι είναι «ελεύθερη» ενόσω θα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! (Αυτή η ψευδαίσθηση, η αυταπάτη, κατασκευάζεται ήδη: «ελευθερία» ονομάζεται η αποδοχή των εκβιασμών, των καταναγκασμών, των εντολών…)

Να πως τελειώνει η νοσοκομειο-κεντρική και ιατρο-κεντρική αντίληψη περί υγείας / αρρώστιας: μέσω της διαρκούς, πιθανολογικής, ενδεχόμενης, στατιστικής «νοσηρότητας» των υποτελών, μέσω της μηχανικά μεσολαβημένης και προσδιορισμένης παθο-λογίας τους, μέσω της πλήρους υπαγωγής τους («συμμόρφωση» λέει ο κτηνίατρος ceo) στις νόρμες του συμπλέγματος…

Το αντάλλαγμα του μαζικού πλατφορμιασμού

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Είχαμε τις υποψίες μας για την ιδιαίτερη λύσσα με την οποία η ρημαδοκυβέρνηση (με την σιωπηλή στήριξη όλου του πολιτικού φάσματος) προσπαθεί να επιβάλλει τους πλατφορμιασμούς∙ μια λύσσα που συχνά την κάνει να μοιάζει «πρωτοπορεία σκληρότητας» μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών… Υποθέταμε ότι υπάρχει κάποιο υπόγειο deal με το σύμπλεγμα… Τώρα μπορούμε να πούμε ότι κάποιες διαστάσεις του ξετυλίγονται: λέγονται «επενδύσεις» εταιρειών του συμπλέγματος, τέτοιες που δεν θα περίμενε κάποιος πριν 2 ή 3 χρόνια στα μέρη μας. Προφανώς ο manager ρημαδοΚούλης θέλει να κοκορεύεται ότι έβαλε το ελλαδιστάν στον «χάρτη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης» – κι αυτό το πληρώνουμε εμείς.

Όπως έχει γίνει με την προσπάθεια να κινηματογραφούνται στο ελλαδιστάν διάφορες «παραγωγές» με βαριά ονόματα (έτσι ώστε να γίνεται στη συνέχεια το μέρος τουριστικός προορισμός), έτσι και με τις τεχνολογικές επενδύσεις ο βασικός κράχτης είναι ότι το ελληνικό κράτος πληρώνει. Τ’ ακουμπάει είτε στους παραγωγούς ταινιών (με διάφορους τρόπους) είτε στους τεχνο-επενδυτές. Έχει κατασκευαστεί γι’ αυτό το σκοπό ο όρος «στρατηγικές επενδύσεις» (νόμος 4608/2019) που προβλέπει την παροχή «κινήτρων» στους επενδυτές, μεταξύ των οποίων κινήτρων χωροθέτησης, μείωσης φορολογίας, γρήγορης αδειοδότησης και χρηματοδότησης των δαπανών (του επενδυτή…) για έρευνες αλλά και για το «εργατικό κόστος». Κάτω απ’ αυτόν τον γενικόλογο νόμο μπορεί να υποθέσει ο καθένας ό,τι νομίζει…

Την προσοχή μας τράβηξε ένα δημοσίευμα της καθεστωτικής «καθημερινής» για την δημιουργία «πάρκου βιοτεχνολογίας» στο 2ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Παιανίας – Μαρκοπούλου, στο «βιομηχανικό πάρκο» της Παιανίας, στις 19 Δεκέμβρη. Πέρα απ’ τις εταιρείες κατασκευής και εκμετάλλευσης ακινήτων που εμπλέκονται στη δημιουργία του συγκεκριμένου «βιοτεχνολογικού πάρκου» έχουν ενδιαφέρον και οι εταιρείες που πρόκειται να στήσουν εκεί ανάπτυξη, παραγωγή και διάθεση κυτταρικών και γονιδιακών θεραπειών…

Η μία φέρεται σαν ελληνική, ονόματι Theracell Advanced Biotechnology. H «καθημερινή» την παρουσιάζει εσφαλμένα (σκόπιμα;) σαν «εταιρεία αναγεννητικής ιατρικής» αλλά η ίδια η εταιρεία συστήνεται σαν καθαρόαιμη εταιρεία γενετικής μηχανικής (φωτογραφία κάτω).

Ο βασικός (και μάλλον ο μοναδικός) «συνεργάτης» της Theracell είναι η αμερικανική Orgenesis, εισηγμένη στο χρηματιστήριο τεχνολογικών εταιρειών των ηπα (Nasdaq). H διαφορά μεγεθών είναι τέτοια που θα μας πέρναγε απ’ το μυαλό ότι η Theracell είναι θυγατρική της Orgenesis – αλλά δεν έχουμε τέτοια στοιχεία. (Η Orgenesis έχει πάντως θυγατρικές στη νότια κορέα, στο βέλγιο, στο ισραήλ, και στην ελβετία).

Στο site της (που είναι σα στήσιμο αντίγραφο εκείνου της Orgenesis…) η πρώτη λέει ότι θα φτιάξει (σε συνεταιρισμό με την δεύτερη και για λογαριασμό της) Orgenesis Mobil Processing Units and Labs (OMPULs) – κινητά βιοτεχνολογικά εργαστήρια δηλαδή … «Για να βρίσκονται κοντά στα σημεία που θα γίνεται η εφαρμογή» (κάτι δεν μας αρέσει σ’ αυτήν την κινητικότητα… σαν μηχανισμός εκστρατείας δείχνει…)

Η Orgenesis είναι λοιπόν ο συνεταίρος που θα στήσει εγκατάσταση στο βιομηχανικό πάρκο της Παιανίας, η δεύτερη εταιρεία. Σας θυμίζει κάτι το όνομά της; Θα έπρεπε. Πριν 3 βδομάδες (6 Δεκέμβρη), κάτω απ’ τον τίτλο Η σιωπή μας είναι ο χρυσός τους! γράφαμε μεταξύ άλλων, σχολιάζοντας τις επιδόσεις και τα κατορθώματα της κυρίας Ursula von der Leyen στον «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού»:

… Εντελώς συμπτωματικά ο κύριος Heiko von der Leyen (ο σύζυγος της κυρίας Ursula…), σαν φαρμακοποιός, είναι ιατρικός διευθυντής της αμερικανικής βιοτεχνολογικής εταιρείας Orgenesis, που ειδικεύεται στις κυτταρικές και γενετικές επεμβάσεις, κατασκευάζοντας και δοκιμάζοντας διάφορες πλατφόρμες γενετικού ελέγχου των ανθρώπινων κυττάρων…

Ωωω!!! Ο σύζυγος της συζύγου του στα μέρη μας! Κόκκινο χαλί σ’ όλη την λεωφόρο Παιανίας – Μαρκοπούλου πρέπει να στρωθεί!

(Και άμποτε να μάθουμε τι κρυφά deal έκανε η κυρία von der Leyen με τον κτηνίατρο ceo μέσω εκείνων των μεταξύ τους mail, που όταν της τα ζήτησαν απ’ την επιτροπή διαφάνειας της ε.ε. είπε ότι τα «έχασε»…)

«Ισλαμικός» καπιταλισμός: κατάρρευση ή απογείωση;

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>>Τι κάνει, λοιπόν, αυτός ο τρισάθλιος «σουλτάνος» και κατά τους έλληνες βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού; Κάνει αυτό ακριβώς που θα έκανε το ντόπιο κόμμα της δραχμής αν ο πολιτικός του εκπρόσωπος, ο τενεκεδένιος, δεν βρισκόταν μπροστά στον τόμο με τις «επείγουσες οδηγίες εξόδου απ’ την ευρωζώνη» που είχαν ετοιμάσει οι γραφειοκράτες των Βρυξελών, το καλοκαίρι του 2015: υποτιμάει το εθνικό τουρκικό νόμισμα έτσι ώστε να κάνει την εργασία και τα πάγια (π.χ. ακίνητα) φτηνά μέσα στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό!!!..

Αυτά γράφαμε μεταξύ άλλων πριν 3 βδομάδα (1 Δεκέμβρη) υπό τον τίτλο «Η τουρκία υπό κατάρρευση». Να τώρα μερικά στοιχεία από μια πηγή υπεράνω υποψίας για «φιλοτουρκισμό» ή μειωμένο πατριωτισμό: την ναυτεμπορική στις 15 Δεκέμβρη (Η «μαγική εικόνα» των Erdoganomics):

… Η τουρκική κυβέρνηση αναμένεται να παρουσιάσει σύντομα στο Κοινοβούλιο συμπληρωματικό προϋπολογισμό για το επόμενο έτος, όπως ανέφεραν δύο αξιωματούχοι, καθότι η ελεύθερη πτώση της λίρας, που έχει απολέσει φέτος 50% της αξίας της έναντι του δολαρίου, έχει «γονατίσει» τον υφιστάμενο προϋπολογισμό με έξτρα δαπάνες. Παρ’ όλα αυτά, το έλλειμα του προϋπολογισμού έχει μειωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ στη διάρκεια του 2021 και προβλέπεται να διαμορφωθεί στο 3,5% φέτος και το επόμενο έτος.

Την ίδια στιγμή, τα τελευταία στατιστικά στοιχεία στην Τουρκία έδειξαν ότι οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 33,44% τον Νοέμβριο φθάνοντας στα 21,5 δις δολάρια συγκριτικά με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Στο ενδεκάμηνο του 2021, οι συνολικές εξαγωγές της Τουρκίας εκτινάχτηκαν στα 203,1 δις δολάρια, αυξανόμενες 33,82% σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Επίσης, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας εκτιμάται ότι παρουσίασε πλεόνασμα ρεκόρ τον Οκτώβριο, ύψους 2,4 δις δολαρίων, έχοντας άνοδο για τρίτο διαδοχικό μήνα, σύμφωνα με αναλυτές του Reuters.

… Ο Ερντογάν ακολουθεί ένα παράδοξο μοντέλο υποτίμησης του νομίσματος για να δώσει ώθηση στις εξαγωγές… προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του που είναι ανάπτυξη βασιζόμενη σε επενδύσεις, απασχόληση και παραγωγή, όπως έχει δηλώσει κατά καιρούς, με φιλοδοξία να καταστήσει την Τουρκία το πιο σημαντικό μεταποιητικό κέντρο μεταξύ Κίνας και Ευρώπης. Το τουρκικό ΑΕΠ αυξήθηκε με ρυθμό 7,4% το τρίτο τρίμηνο του 2021, που είναι ο υψηλότερος μεταξύ των χωρών μελών του G20…

Έτσι έχουν τα πράγματα, και ούτε οι ισλαμοδημοκράτες είναι τρελοί, ούτε το επιχείρημα περί «ισλαμικής λογικής» για τα χαμηλά επιτόκια των τουρκικών τραπεζών είναι κάτι παραπάνω από προπέτασμα καπνού απ’ την μεριά τους για εσωτερική χρήση. Η τωρινή κυβέρνηση στην Άγκυρα ακολουθεί συνειδητά μια τυπικά καπιταλιστική τακτική υποτίμησης του νομίσματος (άρα σχετικής υποτίμησης της εργασίας και των ακινήτων με βάση τους διεθνείς όρους) έτσι ώστε να εκτοξεύσει με εξαγωγικό προσανατολισμό την αγροτοκτηνοτροφική και την βιομηχανική παραγωγή της, «τραβώντας και ξένες επενδύσεις». Κάποιος ίσως σκεφτεί ότι πρόκειται για εξαγωγές εμπορευμάτων «έντασης εργασίας», χαμηλής ποιότητας, που δεν θα μπορούσαν να σταθούν στη διεθνή αγορά αν δεν ήταν εξαιρετικά φτηνά… Λάθος! Ο τουρκικός καπιταλισμός εξάγει (μεταξύ άλλων) στρατιωτικά drones και ελικόπτερα (άρα είδη υψηλής τεχνολογίας), τα οποία όμως πουλάει σε κράτη / καπιταλισμούς της «περιφέρειας»: στην αφρική ή/και στην ασία. Θέλουν λοιπόν οι ισλαμοδημοκράτες να είναι και αυτά φτηνά. Εν τέλει, ας το επαναλάβουμε, επιδιώκουν αυτό: στο βαθμό που ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί θέλουν να «μικρύνουν» την εδαφική και την πολιτική απόσταση μεταφοράς εμπορευμάτων, μηχανημάτων και εξαρτημάτων που κατασκευάζονται στην ανατολική ασία, να επιλέξουν σαν «κοντινό» προμηθευτή τον τουρκικό καπιταλισμό…

Αλλά αυτή η τυπικά καπιταλιστική τακτική υποτίμησης του νομίσματος έχει συνέπειες, κυρίως σε ότι αφορά την εσωτερική κατανάλωση και την καθημερινή ζωή της τουρκικής εργατικής τάξης, και των μικροαστών, αλλά και τμημάτων των μεσοαστών. (Επιτρέπει επίσης το διεθνές χρηματιστηριακό τζογάρισμα εναντίον της τουρκικής λίρας, πράγμα που αποδεικνύεται απ’ τις απότομες αυξομειώσεις της συναλλαγματικής ισοτιμίας της, ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα…)

Ο υψηλός πληθωρισμός (21,3%) είναι η αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της τακτικής∙ το ξέρουν οι πάντες, άσχετα από θρησκεία! Το ξέρει και ο Ερντογάν, που υποσχέθηκε προχτές πως «όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή θα τον πάει στο 4%», όπως έκανε και στην πρώτη φάση της πρωθυπουργίας του, πριν κάμποσα χρόνια… Δεν είπε πότε θα γίνει αυτό (μέσω αύξησης των επιτοκίων…) Εν τω μεταξύ ανακοίνωσε τον διπλασιασμό του βασικού μισθού, (που ακόμα κι έτσι παραμένει συγκριτικά ιδιαίτερα χαμηλός)…

Την «κατάρρευση της τουρκίας» την βλέπουν μόνο οι ανοιχτομάτηδες του ελληνικού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού. Είναι οι τελευταίοι που ενδιαφέρονται για την κατάσταση της εργατικής τάξης εκεί∙ θα τους ήταν υπεραρκετό αν ανέτρεπε τον «σουλτάνο».

(φωτογραφίες πάνω: Μπορεί η πατριωτική, εθνικιστική δημαγωγία να ενημερώνει για το αν έβηξε ο “σουλτάνος” (με τον ίδιο επαγγελματισμό που προπαγανδίζει πόσους σκοτώνει ο ιός…) αλλά για τέτοιες “κακές” ειδήσεις κουβέντα. Επικεφαλής 16 αφρικανικών κρατών και πάνω από 100 υπουργοί και εκπρόσωποι της αφρικανικής ένωσης και της οικονομικής κοινότητας των κρατών της δυτικής αφρικής συμμετείχαν πρόσφατα σε 3ήμερη σύνοδο στην Άγκυρα, με θέμα τις οικονομικές σχέσεις τους με τον τουρκικό καπιταλισμό. Εισαγωγές / εξαγωγές… τα γνωστά. Τον περασμένο Οκτώβρη είχε γίνει άλλη μια τέτοια σύνοδος, με επιχειρηματίες και δεκάδες υπουργούς από αφρικανικά κράτη, ενώ τον ίδιο μήνα ο “ετοιμόρροπος” Ερντογάν πήγε στη νιγηρία, στην αγκόλα και στο τόγκο.

Οι ισλαμοδημοκράτες της Άγκυρας, δίπλα στη Μόσχα και στο Πεκίνο, βρίσκουν “χρυσό” στα αφρικανικά κράτη καθώς αυτά απομακρύνονται με ταχύτητα απ’ τους λευκούς αποικιοκράτες της δύσης. Σε κάθε περίπτωση αυτά δεν είναι συμπτώματα κατάρρευσης…)

Ζει το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ;

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Δώσαμε αυτό το όνομα στη «συνεννόηση» ανάμεσα στη Μόσχα, το Πεκίνο, την Σεούλ και την Πγιονγκγιάνγκ το 2017 σε σχέση με το μέλλον της κορεατικής χερσονήσου: την μείωση της αμερικανικής επιρροής και παρουσίας στη (νότια κορέα), και δευτερευόντως την στάση απέναντι στον αναδυόμενο ιαπωνικό μιλιταρισμό. Ήταν το 2018 που με την «επίθεση γοητείας» προς το ψόφιο κουνάβι (: Τραμπ) το μπλοκ προσπάθησε να αποσπάσει την υπογραφή του σε μια διακήρυξη τέλους του πολέμου στην κορεατική χερσόνησο που (είτε το ξέρετε είτε όχι) τυπικά συνεχίζεται απ’ το 1953 (όταν έληξε ουσιαστικά), πράγμα που επιτρέπει στην Ουάσιγκτον να διατηρεί μεγάλες βάσεις στη νότια κορέα. Η προσπάθεια, ως γνωστόν, απέτυχε, αφού το «βαθύ κράτος» του ψοφιοκουναβιστάν (με επικεφαλής τον υπ.εξ. Πομπηία) κατάφερε να φρενάρει τον Τραμπ, που φλέρταρε ιδιαίτερα με την ιδέα ενός νόμπελ ειρήνης (αν υπέγραφε τη λήξη του πολέμου…)

Από τότε το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ σταμάτησε να «ακούγεται». Εξαφανίστηκε; Όχι βέβαια. Και τα 4 κράτη ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την όποια έστω μετρημένη «από-αμερικανοποίηση» της κορεατικής χερσονήσου, τώρα ακόμα περισσότερο καθώς οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στο Joνυσταλεάν και τους συμμάχους του απ’ τη μια μεριά και το ευρασιατικό project απ’ την άλλη.

Πριν μια βδομάδα ο σοσιαλδημοκράτης νοτιοκορεάτης πρόεδρος Moon Jae-in, συνεντευξιαζόμενος στην Canberra (αυστραλία) δήλωσε ότι τα δύο κορεατικά κράτη έχουν συμφωνήσει στα βασικά για την υπογραφή της τυπικής λήξης του πολέμου. Πρόσθεσε ότι δεν έχει γίνει δυνατό να υπογραφτεί επειδή η Πγιονγκγιάνγκ βάζει σαν όρο τον τερματισμό της αμερικανικής επιθετικότητας εναντίον της, που σημαίνει τον τερματισμό διάφορων οικονομικών και εμπορικών κυρώσεων κατά του βορειοκορεατικού καθεστώτος.

Η δήλωση του Moon (και η στιγμή που έγινε) έχει ενδιαφέρον. Πρώτον, επειδή τοποθετεί την Πγιονγκγιάνγκ (περίπου) στη θέση της Τεχεράνης, η οποία απαιτεί το ίδιο (τον τερματισμό των αμερικανικών κυρώσεων σε βάρος της) έχοντας την φανερή και πολύπλευρη υποστήριξη τόσο της Μόσχας όσο και του Πεκίνου. Και δεύτερον επειδή η Kim Yo-jong, η ντίβα αδελφή του βορειοκορεάτη προέδρου Kim Jong-un (η οποία θεωρείται νο 2 στο καθεστώς) είχε δηλώσει νωρίτερα ότι «βρίσκει ενδιαφέρουσα και καλή την πρόταση του Moon για τερματισμό του πολέμου» – μια κουβέντα που είχε να ακουστεί απ’ το 2018.

Μπορεί αυτά να υποδεικνύουν κάποιες υπόγειες κινήσεις του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ; Δεν το ξέρουμε… Ωστόσο, μετά την αποτυχία της ρυμούλκησης του ψόφιου κουναβιού το 2018 και τα 4 κράτη ξέρουν ότι θα πρέπει να βρουν ένα τρόπο να παρακάμψουν πιέζοντας (ή να πιέσουν παρακάμπτοντας) την Ουάσιγκτον. Για την οποία οι βάσεις στη νότια κορέα είναι στρατηγικής σημασίας, και απέναντι στην κίνα. Αν και η αμερικανική υπογραφή είναι απόλυτα απαραίτητη για μια πλήρη τυπικά συμφωνία ειρήνης, το να υπογράψουν ένα σχετικά απλό και λιτό κείμενο η Πγιονγκγιάνγκ, η Σεούλ και το Πεκίνο, και στη συνέχεια να το φέρουν στο συμβούλιο ασφαλείας του οηε (όπου θεωρείται δεδομένη η υποστήριξή του και απ’ το Παρίσι) θα ήταν μια σημαντική πίεση προς την Ουάσιγκτον. Οι πιο σκληροί εκπρόσωποι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ασφαλώς θα γίνονταν έξαλλοι και θα χρησιμοποιούσαν σαν επιχείρημα τα πυρηνικά όπλα της βόρειας κορέας. Αλλά είναι αμφίβολο αν, πέρα απ’ το Τόκιο και την Καμπέρα, θα έβρισκαν άλλους σημαντικούς υποστηρικτές.

Ουκρανία

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Λόγω του μεγέθους των σημερινών σχολίων αλλά και της σοβαρότητας του θέματος, το μεταθέτουμε για την επόμενη εβδομάδα…

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Σε δυο μέρες η συνέχεια των σημερινών αναφορών + μια επισκόπηση περιοχών του πλανήτη: Τι εξακολουθεί να θέλει η Ουάσιγκτον απ’ το «ουκρανικό πρόβλημα»; Κινείται το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ»; Αν δεν καταρρέει ο τουρκικός καπιταλισμός μήπως απογειώνεται;

Eδώ την ερχόμενη Τετάρτη.