Category: Ασταμάτητη μηχανή

Τα «καινούργια» σαν παμπάλαια

Τετάρτη 10 Μάη. Τα διάφορα κατά καιρούς εκπαιδευτικά “μέτρα” της φαιορόζ κυβέρνησης τα 2 και κάτι χρόνια της βασιλείας της, είναι ολοφάνερα μουχλιασμένες αναβιώσεις διάφορων “αριστερών μεταρρυθμίσεων” του παρελθόντος· που τότε ήταν από προβληματικές έως ύποπτες και τώρα πια, στην επανάληψή τους, απλά γελοίες. Είναι τέτοιο στοιχείο η αναβίωση της “συνδιοίκησης”… Ίσως όχι το πιο καίριο, οπωσδήποτε όμως χαρακτηριστικό.

Για να είμαστε ειλικρινείς: δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο. Η διαχείριση μιας κρίσης εσωτερικής, διαρκούς και δομικής, όπως είναι η κρίση του παραδοσιακού μαζικού, φορντικού συστήματος εκπαίδευσης, στο τελευταίο που θα περίμενε είναι άνθρωποι που έχουν καθηλωθεί ιδεολογικά στα μέσα του 20ου αιώνα. Η συνέλευση του game over έχει πει όσα δεν τολμούν να διανοηθούν 1000 από τέτοιου είδους «αναμορφωτές»!!! Πρακτικά, όσο και να μασκαρεύουν τα μέτρα τους, οι πολιτικές βιτρίνες αυτό που προσπαθούν εδώ και χρόνια είναι να κρατάνε υπό έλεγχο το μαζικό parking ανέργων που λέγεται εκπαίδευση. Και σ’ αυτή τη δουλειά έχουν την πολύτιμη υποστήριξη της φυλακής που λέγεται «οικογένεια».

Ένα μόνο συμπέρασμα λοιπόν, χωρίς παραπάνω εξηγήσεις: οι μικροαστοί και οι νεόπλουτοι μικροαστοί των χρόνων της ευδαιμονίας (που πλασσάρονται σαν “μεσαία τάξη”) θα συνεχίσουν να τρώνε τα παιδιά τους.

Απ’ την παλιά παρατήρηση των Καταστασιακών περί “ειδικευμένων ηλίθιων” που παράγουν τα πανεπιστήμια (όχι μόνο τα ελληνικά…) με τον καιρό έγινε μόνο αυτή η αλλαγή: ξέπεσε η καπιταλιστική αξία των ειδικοτήτων… Απέμειναν οι προδομένοι (πτυχιούχοι), σαν κήρυκες της υποτίμησης της “χειρωνακτικής” εργασίας… Απέμειναν οι δήθεν “διανοούμενοι” της άρνησης της (ύπαρξης της) σύγχρονης εργατικής τάξης.

Απέμειναν και μερικοί που παριστάνουν ότι την αναγνωρίζουν…

(Αν αναβιώσει το «υφαρπαγείο νέας γενιάς», ένα μόνο θα απομένει: να ξαναβγεί ο κυρ Κώστας στο πολιτικό μειντάνι!!!)

(φωτογραφία: με τούτα και με τ’ άλλα, σε λίγο θα ξαναγίνει μόδα το “wall”…. των pink floyd πάντα…)

Νότια κορέα

Τετάρτη 10 Μάη. Όπως αναμενόταν, ο “αριστερός / φιλελεύθερος” Moon Jae-in είναι ο καινούργιος πρόεδρος της νότιας κορέας· νικητής των πρόωρων εκλογών που έγιναν μετά την καθαίρεση της προέδρου Park Geun-hye τον περασμένο Δεκέμβρη, λόγω “σκανδάλου”.

Παρότι η εκλογή του Moon Jae-in δεν τράβηξε στη δύση την ίδια προσοχή με την εκλογή του Macron (όπως θα έπρεπε) ίσως είναι σημαντικότερη. Ο Moon Jae-in είναι οπαδός της “σταδιακής προσέγγισης” με το βορειοκορεατικό καθεστώς, σε αντίθεση με τις προηγούμενες συντηρητικές διοικήσεις. Αυτό, με τη σειρά του, περιορίζει σε κάποιον βαθμό τις πολεμοκάπηλες πρωτοβουλίες της Ουάσιγκτον και του Τόκιο με θέμα “κορέα”. Γι’ αυτό άλλωστε η πρώτη φρόντισε να φυτέψει το αντιαεροπορικό σύστημα thaad στο νοτιοκορεατικό έδαφος πριν τις εκλογές.

Εικάζουμε ότι η περιστασιακή μπόρα στην κορεατική χερσόνησο πέρασε. Είμαστε σίγουροι πως όχι, όμως, δεν πέρασαν και οι βαθύτερες αντιθέσεις του 4ου παγκόσμιου…

(φωτογραφία: ο νικητής πανηγυρίζει στις πλάτες ενός οπαδού του. Ποιος είπε ότι οι ασιάτες είναι “ψυχροί”; Ποιος ευρωπαίος θα πανηγύριζε έτσι;)

Παλιοί, καλοί φίλοι

Τρίτη 9 Μάη. Είναι μια από μερικές φωτογραφίες που δεν δημοσιοποιήθηκαν κατά λάθος. “Έτσι ξαφνικά” (καθόλου…) ο μοχθηρός ρώσος πρόεδρος Πούτιν σκέφτηκε να κάνει μια επίσκεψη στα 90α γενέθλια ενός παλιού γνώριμου· συνοδεία φωτογράφων… Έτσι κτύπησε την πόρτα του Lazar Matveev, στο Zhulebino, ένα προάστειο της Μόσχας. Ποιος είναι ο κύριος Matveev; Δεν θα το ξέραμε (και μαζί μας χιλιάδες άλλοι) αν δεν αποφάσιζε να μας το πει ο Πούτιν: ήταν ο προϊστάμενος του, στην ανατολική γερμανία, στη Δρέσδη· ο προϊστάμενός του στην kgb…

Και δεν πήγε μόνος να κτυπήσει την πόρτα του παλιού chief. Πήρε μαζί του δυο καλούς συναδέλφους εκείνων των καιρών: τον Sergey Chemezov και τον Nikolay Tokarev. «Παλιούς»; Οι δεσμοί που σφυρηλατούνται σε δύσκολες εποχές αντέχουν. Σήμερα ο Chemezov είναι επικεφαλής της Rostec, ενός ρωσικού κρατικού ομίλου που ασχολείται με την ανάπτυξη και την εξαγωγή υψηλής τεχνολογίας, ενώ ο Tokarev είναι διευθυντής της Trasneft, του ρωσικού κρατικού μονοπωλίου πετρελαϊκών αγωγών.

Κι έτσι, απλά και ανθρώπινα, οι παλιοί κατάσκοποι έφαγαν τούρτα και θυμήθηκαν εκείνους τους ωραίους καιρούς του ψυχρού πολέμου, πίνοντας ένα ποτήρι. Έτσι, επίσης, θα πρέπει να θυμήθηκε ο υπόλοιπος πλανήτης ποιοι κυβερνούν στην Μόσχα: οι πρώην καγκεμπίτες.

Αν, τώρα, συνυπολογίσει κανείς την πείρα που κουβαλάει ένας τέτοιος αξιωματικός κατάσκοπος σαν τον Matveev, που γεννήθηκε το 1927, και έχει ζήσει από πρώτο χέρι το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, τον ψυχρό πόλεμο και όλα τα υπόλοιπα, τότε μπορεί να γυρίσει προς την μεριά του ψόφιου κουναβιού (και του επιτελείου του) και να αναφωνήσει:

Που πας ρε Καραμήτρο;

(στη φωτογραφία, από αριστέρα προς τα δεξιά: ο Matveev, ο Tokarev, ο… (ποιος είπαμε ότι είναι αυτός;) και ο Chemezov.)

Συρία

Τρίτη 9 Μάη. Ποια είναι η στρατιωτική σκοπιμότητα της ανακήρυξης των 4 “ζωνών αποκλιμάκωσης” στο συριακό έδαφος απ’ την συμμαχία Μόσχας – Τεχεράνης – Δαμασκού – Άγκυρας (δες σχόλιο 5 Μάη), ε; Αυτό που μισολέγεται είναι ότι έτσι η πλευρά του Άσαντ θα μπορέσει να συγκεντρώσει δυνάμεις για να επιτεθεί στον isis, απ’ την Palmyra που βρίσκεται τώρα ως τον θύλακα της Deir ez-Zor. Είναι μια απόσταση 200 χιλιομέτρων, αραιοκατοικημένη, ελεγχόμενη απ’ τους ουαχαβίτες σκληροπυρηνικούς…

Ωστόσο θα μπορούσαν να υπάρχουν κι άλλοι υπολογισμοί. Πρώτον, η δυνατότητα να επιστρέψει ένα μέρος των ένοπλων της Χεζμπ’ αλλάχ πίσω στα σπίτια τους, στο νότιο λίβανο, όπου πολλοί περιμένουν ισραηλινή επίθεση. Δεύτερον, μια αναδιάταξη των στρατών της πλευράς του Άσαντ, προς το νότο, απ’ την Darra και για 150 χιλιόμετρα περίπου προς τα ανατολικά: στο ιορδανικό έδαφος που βρίσκεται ακριβώς απο κάτω «παρατηρούνται κινήσεις και συγκέντρωση αμερικανικού και ιορδανικού στρατού». Η Δαμασκός, η Τεχεράνη και η Μόσχα εικάζουν (και φοβούνται) εισβολή του αμερικανικού στρατού και του όποιου «φιλικού» πεζικού και απο εκεί. Ειδικά η Τεχεράνη (που έχει, ως τώρα, περίπου 1000 νεκρούς απ’ την συμμετοχή των «φρουρών της επανάστασης» στον πόλεμο στη συρία) σκέφτεται να στείλει κι άλλο στρατό στη συρία, ακριβώς για να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο… Αλλά πως θα αντιμετωπιστεί; Με ανοικτή ιρανο-αμερικανική σύγκρουση;

Η «ζώνη αποκλιμάκωσης» στην Daraa, που είναι μεταξύ άλλων «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» οποιουδήποτε, φαίνεται ότι έχει σκοπό να εμποδίσει την δράση είτε της αμερικανικής, είτε της ισραηλινής αεροπορίας· είτε και των δύο. Παρότι η συγκεκριμένη συμφωνία (στην Astana) έχει γίνει δεκτή θετικά απ’ τον γ.γ. του οηε, η Ουάσιγκτον δεν την δέχεται. (Και ποιος χέζει τον οηε;). Σίγουρα το αμερικανικό πεντάγωνο δεν γουστάρει να του επιβάλλουν απαγορεύσεις οι αντίπαλοί του!

Κοιτώντας τον χάρτη της συρίας η χρησιμότητα που καταλαβαίνουμε σε μια τέτοια πιθανή αμερικανική εισβολή απ’ το νότο είναι να «ενωθεί» η ελεγχόμενη από δαύτους νότια ζώνη (όταν την καταλάβουν) με την από βορρά προώθησή τους (μαζί με τους συμμάχους των ypg), που προς το παρόν λέει ότι έχει στόχο την Raqqah. Ώστε να κοπεί η δυτική συρία που ελέγχει ο Άσαντ απ’ την ανατολική. Απ’ την όποια μελλοντική σύνδεση με το ιράκ και μέσω αυτού με το ιράν. Απ’ αυτήν την άποψη ο δρόμος Palmyra – Deir ez-Zor είναι κρίσιμος. Αλλά δεν είναι μόνον αυτός κρίσιμος· και φαίνεται ότι με τα τωρινά δεδομένα η συμμαχία γύρω απ’ τον Άσαντ και, κυρίως, ο δικός του στρατός, δεν έχει την δυνατότητα να δρα σε πολλά μέτωπα. (Απ’ την μεριά της η Βαγδάτη στέλνει εσπευσμένα ενισχύσεις στα σύνορα του ιράκ με την συρία και την ιορδανία, θεωρώντας την προστασία τους προτεραιότητα για το επόμενο διάστημα…)

Το σίγουρο είναι ότι καθώς οι «τζιχαντιστές τρομοκράτες» στη συρία χάνουν την στρατηγική σημασία του (απομένουν μόνο σαν όπλα τακτικής) όλοι οι «επίσημοι» εμπλεκόμενοι, σίγουρα η Τεχεράνη, η Μόσχα και η Ουάσιγκτον αυξάνουν τους στρατούς τους εκεί.

Καλό δεν το λες…

Μόνοι οι έλληνες!

Τρίτη 9 Μάη. Οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη, είτε στην ανατολική ασία είτε στην λατινική αμερική, όπου δοκιμάστηκαν οι απάτες τύπου “Σώρρας» (απ’ το ίδιο, μάλλον, κύκλωμα), όταν άρχισαν οι αποκαλύψεις οι μεν «ηγέτες» την έκαναν προς άγνωστη κατεύθυνση για να μην καταλήξουν στη μπουζού, οι δε οπαδοί κούρνιασαν πίσω στα σπίτια τους σιχτιρίζοντας την ευπιστία τους.

Όχι, όμως, εδώ! Το πρώτο μισό έγινε – αρχηγός την έκανε… Αλλά, όλα κι όλα, οι οπαδοί είναι ακατάβλητοι! Διαδηλώνουν, ξαναδιαδηλώνουν, καταγγέλουν την «σκευωρία» (αλλοίμονο!!!) και την συνωμοσία, μοιράζουν φυλλάδια στα διόδια και στις κεντρικές διασταυρώσεις των πόλεων, “τα έχουν στηλώσει”…. με δυο λόγια «συνεχίζουν την αντίσταση»!! Είναι, σα να λέμε, «κινηματικοί»!!! Ότι και να ειπωθεί εναντίον του «αφεντικού», απ’ το ένα αυτί τους μπαίνει και απ’ το άλλο βγαίνει.

Η ελληνική κοινωνία είναι η παγκόσμια πρωτοπορεία των «εναλλακτικών πραγματικοτήτων»!!! Και δεν είναι «πειραματόζωο» – πρόκειται για αυτοφυές, αυθεντικά ελληνικό προϊόν, ίσως το μόνο που δικαιούται το παγκόσμιο trade mark made in greece!

Ηλίθιοι υπάρχουν παντού. Στην ελλάδα όμως, εκτός από πολλοί, είναι και με περικεφαλαία!!!

Πεζοδρόμιο: ο κόσμος μας

Δευτέρα 8 Μάη. Μια ιρανοεβραία συνθέτης και τραγουδίστρια (η Michal Elia Kamal) ένας τούρκος σαντουρί-στας (o Metehan Çifçi) και ένας γάλλος κιθαρίστας (ο Julien Demarque) παίζουν στην Istiklal, στην Istanbul. Μια μπάντα του δρόμου, μια μπάντα του κόσμου. Είναι οι Light in Babylon. Εδώ σ’ ένα ερωτικό τραγούδι.

Ποιος, άραγε, γνώρισε τον Κόσμο και δεν τον αγάπησε; Ποιος γνώρισε τον Κόσμο και δεν μίσησε τα σύνορα κι όλους τους διαχωρισμούς, όλες τις ταξινομήσεις, όλες τις ιεραρχήσεις;

(Καλή βδομάδα αλάνια και αλήτισσες!)

Η Σκύλλα έχασε (καλώς!) Τώρα η “γαλλική δημοκρατία” παίζει μόνη της (κακώς!)

Δευτέρα 8 Μάη. Τώρα που ο σοσιαλφιλελεύθερος νίκησε στο Παρίσι καιρός για μια (ακόμη) “μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας”. Στα γρήγορα και στα όρθια.

Μακρον-τάκη θα τον έλεγε κάποιος· αν δεν είχε χεστεί (κι αυτός και οι υπόλοιποι) απ’ τις χαρές της καρέκλας. Αλλά τι να κάνει κι αυτός ο έρμος; Προσπαθεί να επιπλεύσει πάνω σε μια τρύπια εθνική σαμπρέλα…

Αλλά η τάξη μας; Η πιο έξυπνη και μορφωμένη (σα σύνολο) εργατική τάξη ever στην ιστορία του καπιταλισμού… κι όμως: τόσο φοβισμένη και ηττοπαθής! Μπορεί να κατέβει στους γαλλικούς δρόμους… Ίσως… Αλλά εκείνες οι μακρόπνοες (και όχι «μακρόν»πνοες!) γραμμές άμυνας και αντεπίθεσης που τόσο απαραίτητες ήταν και είναι, αυτές λοιπόν δεν υπάρχουν.

Ασφαλώς η ιστορία δεν τέλειωσε. Καθόλου. Όμως μην αναβάλλουμε άλλο για «κάποτε» εκείνα που θα έπρεπε να έχουμε ξεκινήσει από χτες…

Κάτι «χοντρά»

Δευτέρα 8 Μάη. Πρέπει να σημειώσουμε ότι “το φάντασμα που πλανιόταν πάνω απ’ την ευρώπη”, ειδικά πάνω από τις εκλογές, ο γνωστός καγκεμπίτης δηλαδή, δεν φαίνεται να τα πήγε καλά στη γαλλία· αν υποθέσουμε ότι προσπάθησε. Σύμφωνα με τις φήμες στις αρχές της χρονιάς, ο καταχθόνιος Πούτιν θα φρόντιζε να νικήσουν οι φασίστες στις ολλανδικές και στις γαλλικές εκλογές (όπως, άλλωστε, πέτυχε να εκλεγεί ένας φασίστας στις ηπα…), προκειμένου να γίνουν όλα μπάχαλο και να στεφτεί αυτός τσάρος του σύμπαντος.

Ήταν βάσιμες εκείνες οι φήμες ή απλά το προϊόν του πεπτικού συστήματος του εργοστάσιου του θεάματος; Εκ των υστέρων είναι εύκολο να πει κανείς “βλακείες”. Τότε όμως το πράγμα ήταν σχεδόν βέβαιο, σαν πρόβλεψη χιονιά μέσα στον βαρύ χειμώνα…

Τελικά ίσως αυτό είναι η troll αλήθεια: είναι εύκολο να βάλει ένας ρώσος τον «δικό του» στο Λευκό Οίκο, αφού η αυτοκρατορία είναι υπό κατάρρευση… Όχι όμως και στις επαρχίες του project europe, όπου κουτσά στραβά τα παλιά και ξεπερασμένα αποικιακά μεγαλεία ψάχνουν έναν κοινό παρονομαστή / αναβιωτή / πολλαπλασιαστή.

Έμεινε η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας να λέει ότι “γίνεται παρέμβαση στις εκλογές” (του ερχόμενου Ιούνη). Παραδόξως όχι απ’ τον Πούτιν… αλλά απ’ τις Βρυξέλες!

Σουρρεαλιστικό, όσο η εποχή: ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ το Λονδίνο: το Παρίσι και το Βερολίνο!!!

Κάτι «ψιλά»

Δευτέρα 8 Μάη. Ναι μεν η (αναμενόμενη, έτσι κι αλλιώς) νίκη του σοσιαλφιλελεύθερου Μακρόν είναι καλή για το project europe, όμως η ισχυροποίηση του ευρώ (έναντι του δολαρίου), συνέπεια αυτών των καλών νέων, είναι κακή.

Χρειάζονται, επειγόντως, κάποια «κακά νέα» για να ξαναπέσει η ισοτιμία. Κάτι πρέπει να γίνει μ’ αυτήν την ευρωζώνη…

(Αλήθεια, μια απορία: εκείνα τα ντόπια τσακάλια της αριστέρας και της προόδου που πόνταραν σε εκλογικές επιτυχίες των φασιστών στην ολλανδία και την γαλλία ώστε «να φοβηθεί το Βερολίνο» και να κάνει χάρες στην Αθήνα ασχολήθηκαν με το ανάποδο ενδεχόμενο; Το ενδεχόμενο, δηλαδή, να αποτύχουν τα φασιστρόνια; Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να έχει «αρνητικές συνέπειες» για το ελλαδιστάν, κατά συμμετρία των «θετικών» στις ακροδεξιές φαντασιώσεις τους;

Μια ερώτηση κάνουμε… Απάντηση δεν θα πάρουμε: οι «Όλυμποι» της ντόπιας πολιτικής διανόησης είναι πολύ ψηλά για να ασχοληθούν…)

Χαρμόσυνα νέα

Δευτέρα 8 Μάη. Η πατρίς τον χρειάζεται επειγόντως! Είναι ο μόνος που ξέρει αυτή τη δουλειά. Οπότε, όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο (όλα είναι περίεργα πια) ο κυρ Παναγιώτης ο Λαφαζάνης θα μπορούσε να ξαναγίνει “υπουργός παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιβάλλοντος και ενέργειας”! Εξωκοινοβουλευτικός φυσικά.

Ο λόγος είναι απλός. Η gazprom, μετά από διάφορα μπρος–πίσω, άρχισε να συναρμολογεί τον σωλήνα που θα πηγαίνει αέριο, γκάζι, στην τουρκία. Οπότε; Οπότε μπορεί να χρειαστεί να περάσει και απ’ τα ιερά ελληνικά χώματα πηγαίνοντας προς ευρώπη μεριά· άρα ο κυρ Παναγιώτης πρέπει Τώρα να τρέξει να εξασφαλίσει εκατομμύρια ρούβλια, σαν μπροστάτζα, να τα τρίψει στα μούτρα του κάθε παλιοευρωπαίου και του κάθε παλιοδντ.

Αλλά, δυστυχώς, αυτό είναι μόνο ένα όνειρο. Ακόμα και για τον κυρ Παναγιώτη, που είναι αληθινός πατριώτης. “Δεν τα έχουμε τώρα ανάγκη τα λεφτά των ρώσων! Δεν τα θέλουμε τα παλιορούβλια… – θα πάρουμε σεκέλ!”.

Μάλιστα. Ισραηλινά εκατομμύρια θα πάρει η πατρίς, χάρη στους άλλους αγωγούς που περήφανα και αθόρυβα υπέγραψε ένας άλλος υπουργός, ο κυρ Γιώργος (ο Σταθάκης) για τα κοιτάσματα που κλέβει το Τελ Αβίβ απ’ τους παλαιστίνιους.

Μωρέ σωλήνες νάναι, παραδάκι να πέσει, κι ας είναι ότι νάναι!

(Αν είχατε απορία πως στρώνονται οι σωλήνες στους βυθούς, αυτό το ειδικό πλοίο της ελβετικής εταιρείας Allseas Group, που είναι συνεταίρος της gazprom, μπορεί να σας δώσει μια πολύ γενική ιδέα. Αν, ύστερα, αποκτήσετε την απορία από που ως που οι ελβετοί είναι ειδικοί σε δουλειές στις θάλασσες, δεν έχουμε απάντηση…)