Ριζικές λύσεις

Δευτέρα 16 Γενάρη>> Δύο (ιδιωτικά υποθέτουμε) σχολεία στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασιλιά της αγγλίας κλπ κλπ, το Hylands School στο Chelmsford και το Southchurch High School στο Southhend δείχνουν τον δρόμο για το πολιτικά και υγιειονομικά ορθό μέλλον: απαγόρευσαν πρόσφατα οποιοδήποτε είδος φυσικής επαφής μεταξύ των μαθητών (πιο σωστά: αιχμαλώτων). Don’t touch!!! Κι όταν λένε «μην αγγίζετε» το εννοούν: θα απαγορεύονται αγκαλιές, φιλιά (: κίνδυνος θάνατος!), χειραψίες, φιλικά κτυπήματα στην πλάτη… τα πάντα. Εννοείται θα απαγορεύεται και οποιαδήποτε «romantic relationship» που μεταφράζεται σε «αισθηματική σχέση». Και ο νοών νοείτω.

… Αν το παιδί σας ακουμπάει κάποιον άλλο, είτε με συναίνεση είτε όχι, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Μπορεί να προκύψει τραυματισμός, ή κάποιος να νοιώσει άβολα, ή κάποιος να αγγιχθεί με τον όχι σωστό τρόπο… δήλωσε η Catherine McMillan, προϊστάμενη στο Hylands.

Δεν ξέρουμε αν η καθημερινή ζωή σ’ αυτά (ή και σε άλλα) τα σχολεία της επικράτειας περιλαμβάνει τακτικά γροθιές, κλωτσιές, ή/και μπαλαμουτιάσματα. Μάλλον αποκλείεται. Συνεπώς ο ριζικός τρόπος με τον οποίο απαγορεύεται κάθε σωματική επαφή δένει με «δημιουργικό τρόπο» την χρήσιμη εμπειρία του υγιειονομικού social distancing (που γνώρισε λαμπρές μέρες και νύχτες) με την επιβολή της γενικευμένης ψηφιακής μεσολάβησης σε κάθε δευτερόλεπτο των ανθρώπινων σχέσεων – (εκτός σχολείου προς το παρόν). Ανήκει στη σχολή της μασκοφορίας-παντού-στο-σχολείο.

Συνεπώς αυτή η απαγόρευση δεν θα πρέπει να θεωρηθεί περιθωριακή όπως βολεύει τις απωθήσεις.

Μάλλον είναι ταυτόχρονα πρωτοπόρα και διδακτική: θα τα μάθουμε να συμπεριφέρονται όπως περιμένουν οι μελλοντικοί εργοδότες τους είπαν οι υπεύθυνοι στους θορυβημένους γονείς για τα παιδιά τους. Ας μην αγνοηθεί η φροντίδα για την ένταξη σε κάποια (μελλοντική) «αγορά εργασίας».

(Παρ’ όλα αυτά, μέσα στη μαυρίλα του πολιτικά, παιδαγωγικά και οτιδήποτε άλλο “σωστού” νεοφασισμού,  υπάρχει κάτι αισιόδοξο. Αν οι αγκαλιές και τα φιλιά απαγορευτούν εδώ κι εκεί, τότε ίσως η παρανομία τα κάνει πιο γεμάτα, πιο γλυκά, πιο επιθυμητά – και πιο συνειδητά…).

Ουκρανικό πεδίο θανάτου

Πάνω κει που περιμέναμε να ξεμείνει η ανεγκέφαλη αλεπού από πυρομαχικά (σύμφωνα με τις δυτικές εκτιμήσεις αυτό έπρεπε να έχει γίνει απ’ τον περασμένο Μάρτη – και έκτοτε οι ίδιες εκτιμήσεις το αναγγέλλουν κάθε βδομάδα…) μπας και ησυχάσει ο πλανήτης, έρχεται ο κυρ Wolfgang Ischinger και μας τα γυρίζει. Πρώην πρόεδρος του «συμβουλίου ασφαλείας του Μονάχου» ο γερμανός κυρ Wolfgang λέει προχτές ότι «η ουκρανία χρησιμοποιεί τόσα πυρομαχικά καθημερινά όσα παράγουμε σε μισό χρόνο», οπότε βλέπει να τελειώνουν τα αποθέματα… “Τι απομένει” αναρωτιέται; Να γίνουμε «πολεμική οικονομία»! Εννοεί άραγε ότι αυτή η “ευρωπαϊκή πολεμική οικονομία” πρέπει να παράγει καθημερινά τα πυρομαχικά που τώρα παράγει σε 180 ημέρες κι αυτό μόνο για να ταϊζει τους τοξικούς του Κιέβου;

Να δείτε κυρ Wolfgang μας ότι αυτός ο φύλακας-της-δημοκρατίας στο Κίεβο, ο κλόουν, κάνει επίτηδες αυτήν την σπατάλη για να σας αφήσει ρέστους και ξεβράκωτους. Κι αν εσείς αυξήσετε την παραγωγή και τις παροχές αυτός θα διατάξει τους πιστούς του να βαράνε στον γάμο του καραγκιόζη, για να σας στεγνώσει πάλι. Ρε μπας και είναι πράκτορας της ανεγκέφαλης αλεπούς και δεν το έχετε πάρει χαμπάρι;

Δευτέρα 16 Γενάρη>> Η κατάληψη (απελευθέρωση την ονομάζει η Μόσχα) του Soledar, μιας μικρής μεν αλλά στρατηγικής σημασίας πόλης στην επαρχία του Donetsk μπορεί να αποδειχθεί σημείο καμπής για τον πόλεμο στην ουκρανία. Το καθεστώς του Κιέβου και οι δυτικοί σύμμαχοί του (ή μπορεί η σειρά να είναι διαφορετική: πρώτα οι σύμμαχοι…) απαξιώνουν το γεγονός παρουσιάζοντας την Soledar σαν μια ασήμαντη περίπτωση. Οριακά αρνούνται ότι την έχουν χάσει. Αδύνατο φυσικά να εξηγήσουν γιατί ο κλόουν «θυσίασε» χιλιάδες στρατιώτες εντόπιους και μισθοφόρους εδώ και μήνες (μαζί με μεγάλες ποσότητες οχημάτων, τανκς, κλπ) για την υπεράσπιση δρόμο δρόμο μιας «ασήμαντης θέσης»… Οι νεκροί και οι τραυματίες είναι τόσοι πολλοί ώστε ο κλόουν κομπιάζει να πει «το Soledar χάθηκε» – κινδυνεύει να τον πνίξει το αίμα τους…

Το Soledar δεν είναι ασήμαντο. Είναι στη μέση της καλά οχυρωμένης «δεύτερης γραμμής άμυνας» του Κιέβου, σε τέτοια θέση ώστε η κατάληψή του βολεύει την Μόσχα στο σταδιακό ξεδόντιασμα όλου αυτού του μετώπου∙ αναγκάζοντας τον ουκρανικό στρατό και τους μισθοφόρους του να υποχωρήσουν κάμποσα χιλιόμετρα δυτικότερα, με άγνωστο το αν θα τα καταφέρουν να το κάνουν με συγκροτημένο τρόπο ή άτακτα.

Την ίδια στιγμή Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Βερολίνο (μέσω Βαρσοβίας) σχεδιάζουν να σπρώξουν στο Κίεβο τα καλύτερα διαθέσιμα τανκς τους. Όχι πολλά κομμάτια. Όμως 50 ή 100 ή 150 δυτικά τανκς (όχι όλα τοις μετρητοίς…), 3 διαφορετικών τύπων, με 3 διαφορετικές κατηγορίες ανταλλακτικών, με 3 διαφορετικά know how συντήρησης και επισκευών, με γνωστά τρωτά σημεία (εφόσον έχουν πουληθεί σε διάφορους πελάτες ανά την υφήλιο), με 3 διαφορετικά συνεργεία εκτός ουκρανίας για λόγους ασφαλείας και, φυσικά, με 3 διαφορετικά know how χειρισμού αυτών των αρκετά σύνθετων μηχανών-με-ερπύστριες είναι συνταγή καταστροφής: δεν θα το ονειρευόταν κάποιος ούτε για τον χειρότερο εχθρό του. Είναι γνωστό ότι η πολυτυπία των όπλων και της επιμελητείας που τους αντιστοιχεί «σκοτώνει» και τον καλύτερο αρχικαραβανά ωστόσο αυτή εμφανίζεται σα συμμαχική βοήθεια. Και μάλιστα εναντίον των μάλλον θρυλικών και σίγουρα μυστηριωδών για τους δυτικούς ρωσικών Τ-90Μ (υπάρχει η φήμη ότι παράγονται ήδη με ρυθμό τουλάχιστον 100 τον μήνα), για τα οποία κανείς μη ρώσος δεν ξέρει τι μπορούν (και τι δεν μπορούν) να κάνουν.

Λίγο πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος απ’ την ρωσική εισβολή, η κατάσταση δεν εμπνέει αισιοδοξία ότι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί αναγνωρίζουν (ή θα αναγνωρίσουν σύντομα) την ουκρανική ήττα τους. Αντίθετα


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Sarajevo 176α – μεταλλαγμένα made in EU

Ο σκοπός της επιτροπής (commission) είναι, παίζοντας με τις λέξεις και χαρακτηρίζοντας τις πιο πρόσφατες τεχνικές μεταλλάξεων “καινούργιες ακίνδυνες τεχνικές”, να βγάλει απ’ την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία εκείνα τα μεταλλαγμένα (ζωϊκά) είδη (σ’ αυτή τη φάση φυτά) στων οποίων το DNA “δεν έχει προστεθεί σκόπιμα ξένο DNA”. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζει η υλοποίηση του όνειρου των γενετιστών, των βιομηχανιών μεταλλαγμένων, και του κυρίου Gates προσωπικά: δεν θα είναι υποχρεωμένοι (όλοι αυτοί) να καταθέτουν μελέτες επικινδυνότητας για να πάρουν την άδεια καλλιεργειών και εμπορίου, δεν θα απαιτείται η ιχνηλάτηση της διαδρομής (από οργανισμό σε οργανισμό) των μεταλλάξεων και, φυσικά, δεν θα υπάρχει καμμία σήμανση που να προειδοποιεί τους αγοραστές για το περί τίνος πρόκειται.

[ Συνδεθείτε για να διαβάσετε ή κατεβάσετε το pdf αρχείο ]


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Moonchild

Δευτέρα 9 Γενάρη>> …Ο ιστορικός υλιστής αφήνει τους άλλους να εξαντληθούν με την πόρνη που ονομάζεται «μια φορά κι ένα καιρό» στο μπουρδέλο του ιστορικισμού… Αυτό έγραψε κάποτε ο W. Benjamin. Εν τω μεταξύ το μπουρδέλο του ιστορικισμού έγινε αυνανιστήριο, οπότε εκεί εξαντλούνται όσοι θαυμάζουν τον εαυτό τους.

Ευτυχώς! Δεν θα μάθουν ποτέ πόσο έρωτα είχαν οι άγριες καταλήψεις των εργοστασίων στις βιομηχανικές ζώνες του ελλαδιστάν το 1976, ούτε το πως το φεγγαρόφωτο και η stratocaster πήγαιναν τα δώρα τους στα γεννητούρια της εργατικής αυτονομίας γύρω απ’ τις νυχτερινές φωτιές…

Ευτυχώς!

Και για όσους / όσες ήξεραν νωρίς νωρίς ότι σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπάνε τρώνε βρώμικο ψωμί, ένας Rory ακόμα – απ’ το 1974, όταν το υπόγειο έβραζε…

Περί εμφυλίων πολέμων…

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Οι mainstream δημαγωγοί θα συγκρίνουν το ντου των οπαδών του Bolsonaro στη Μπραζίλια με το ντου των οπαδών του ψόφιου κουναβιού πριν 2 χρόνια στην Ουάσιγκτον. Υπάρχουν ομοιότητες∙ όμως το σωστό είναι να περιληφθεί η βραζιλία μαζί με το περού στο τι συμβαίνει στην «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον, και ποιες τακτικές έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το αμερικανικό βαθύ κράτος για να φρενάρει την παρακμή του (και τις επιρροές των rivals). Τακτικές που χρησιμοποίησε και στη βενεζουέλα.

Το ότι το βραζιλιάνικο ντου θα το «καταδικάσει» το αμερικανικό άσπρο σπίτι (ενώ το ‘παλατιανό πραξικόπημα’ στη Λίμα το υποστήριξε διακριτικά) δεν λέει πολλά. Η «δημιουργική καταστροφή» είναι μέθοδος υπεράνω προσώπων…

Δεν θα πούμε τώρα περισσότερα. Θα επανέλθουμε.

Η απίστευτη μαλακία! («αποτελεσματικά και ασφαλή»…)

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Τον Christian Velot θα πρέπει να το θυμάστε. Σχεδόν 4.500 άτομα είδαν το υποτιτλισμένο video που βάλαμε εδώ (Τα κλειδιά του εφιάλτη, Δευτέρα 19 Απρίλη 2021), όπου με μεγάλη ηρεμία και απλό τρόπο εξηγούσε τι είναι και πως δουλεύουν τα εμβόλια, τι ΔΕΝ είναι εμβόλια (οι mRNA πλατφόρμες…) και γιατί οι δεύτερες ούτε χρειάζονταν ούτε έπρεπε να βγουν-στην-πιάτσα (σε εκατοντάδες εκατομμύρια μπράτσα), με δεδομένο μάλιστα πως όπου είχαν δοκιμαστεί στο παρελθόν είχαν αποδειχθεί (το λιγότερο) επικίνδυνες.

Γράφαμε τότε:

…Για όσους φοβούνται (ή παρασταίνουν ότι φοβούνται…) μην κυλήσουν στον βούρκο της τερατολογίας αν κατανοήσουν τι είναι ο βιοτεχνολογικός βραχίονας της τρέχουσας υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, ας το επαναλάβουμε. Ο Christian Velot (ο ομιλητής) δεν είναι χριστιανός φονταμενταλιστής, οπαδός του ψόφιου κουναβιού ή του Bolsonaro, περσόνα των αντιsocial media που κυνηγάει likes. Είναι πανεπιστημιακός, μοριακός βιολόγος, οικολόγος, με δράση στη γαλλία εναντίον της απελευθέρωσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον, με συνέπειες απ’ αυτήν την δράση του. Πολιτικά δηλαδή ανήκει στην παράδοση του ανταγωνιστικού κινήματος απ’ τα ‘80ς και μετά. Και ξέρει για ποιο πράγμα μιλάει περιγράφοντάς το όσο επιστημονικά (εντός ή εκτός εισαγωγικών) γίνεται. Όσο για το κύρος του; Έχει όλα τα «δεδομένα» που τόσοι θαυμάζουν: είναι καθηγητής πανεπιστημίου· ε;…

Εδώ είναι πάλι∙ το ίδιο επεξηγηματικός – αλλά αυτή τη φορά θυμωμένος. Δεν προχωράει στα πολιτικά συμπεράσματα (για τα οποία είμαστε σίγουροι ότι είναι ικανός, όμως αν έχεις ήδη ένα δικαστήριο στην πλάτη σου για δράση κατά των μεταλλαγμένων είσαι προσεκτικός…). Απλά εκθέτει συνοπτικά την αναποτελεσματικότητα και, κυρίως, την επικινδυνότητα των mRNA πλατφορμών. Όχι σ’ όλο το φάσμα αυτής της τελευταίας. Μόνο σε ένα σετ «παρενεργειών».

Καθώς τα κόκκινα μαντήλια έχουν ξεκινήσει την εκστρατεία για την αναγνώριση των καταστροφικών παρενεργειών των mRNA πλατφορμών («εμβόλια COVID 19») – ζήτημα στο οποίο θα επανερχόμαστε ξανά και ξανά – οι υποκειμενικές εμπειρίες όσων τις έχουν υποστεί (και οι θάνατοι / δολοφονίες!) πρέπει να βγουν μια για πάντα απ’ το σκοτάδι της αυτο-ενοχοποίησης ή/και των πλαστών «εξηγήσεων» που σπρώχνουν οι κάθε είδους εγκάθετοι ή άσχετοι.

Είναι δύσκολο, το καταλαβαίνουμε. Είναι δύσκολο ύστερα από τέτοιας έντασης και έκτασης τρομοεκστρατεία. Αλλά δεν είναι αδύνατο∙ και είναι απαραίτητο για όλους τους λόγους του κόσμου!

Ακριβώς γι’ αυτό οι διαπιστώσεις και οι αποδείξεις απ’ την μεριά των έντιμων ειδικών (χωρίς εισαγωγικά)∙ πιο σωστά οι διαπιστώσεις και οι αποδείξεις απ’ την μεριά όλων εκείνων που δεν έχουν πουληθεί στις φαρμακομαφίες και στα κράτη∙ έρευνες, διαπιστώσεις και αποδείξεις που αυξάνουν εδώ και μήνες εκθετικά σ’ όλο τον κόσμο, είναι σημαντικό στήριγμα.

Και μην πει κανείς την γνωστή βλακεία «ο Velot δεν είναι γιατρός»! Πράγματι. Οι ειδικευμένοι που καταλάβαιναν και καταλαβαίνουν την απειλή των γενετικών τροποποιήσεων των κυττάρων (: μεταλλάξεων, όπως κι αν αποκαλούνται πλέον!…) ΔΕΝ είναι γιατροί! Δεν είναι παθολόγοι, ορθοπεδικοί ή … πλαστικοί και ψυχίατροι! Δεν μπορεί να είναι τέτοιοι: οι γιατροί δεν έχουν ασχοληθεί με την μοριακή βιολογία, την εξελιγκτική βιολογία, κλπ…

Δείτε το υποτιτλισμένο video με τον Velot ομιλητή σε εκδήλωση, διάρκειας σχεδόν 10 λεπτών. (Ευχαριστούμε τους Α. και Σ. για όλη την δουλειά που έκαναν σε μετάφραση και υποτιτλισμό. Και τον Β. για την τεχνική υποστήριξη).

Soylent grey (1)

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Ο κύριος Magnus Soderlund, μπηχεβιοριστής και σχεδιαστής στρατηγικών αγοράς εκ σουηδίας ορμώμενος, κέρδισε πρόσφατα τα 5 λεπτά δημοσιότητας (και μάλιστα εκτεταμένης) που αναζητούσε. Μιλώντας στις αρχές Σεπτέμβρη σ’ ένα συνέδριο για το «μέλλον των τροφίμων» και με σκοπό ευγενή πάντα (την αντιμετώπιση των «κλιματικών αλλαγών»…) αναρωτήθηκε δημόσια όταν ήρθε η σειρά του να δώσει τα φώτα του: Μπορείτε να σας φανταστείτε να τρώτε ανθρώπινο κρέας; Ίσως όχι… απάντησε μόνος του …επειδή είστε πολύ εγωϊστές. Αλλά (σαν μπηχεβιοριστής) δεν είναι απαισιόδοξος. … Οι ανθρώπινες συμπεριφορές ρυθμίζονται… είπε …και μπορούν να ξεγελαστούν ώστε να γίνουν σωστές… Στο τέλος αυτής της διάλεξης υπέρ του σωτήριου κανιβαλισμού ρώτησε το κοινό του πόσοι/ες θα ήταν διατεθειμένοι/ες να δοκιμάσουν ανθρώπινη σάρκα. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ το 8% σήκωσε το χέρι του, πράγμα που μπορεί να θεωρηθεί «αισιόδοξο»: υπάρχει στον πρώτο κόσμο μια κάποια μαγιά μη-εγωϊστών, «αλτρουιστών» ίσως, που έχουν την κατ’ αρχήν έφεση στην ανθρωποφαγία… (Και δεν φταίει καθόλου το ότι είναι σουηδοί…)

Αν αυτή η καινοτόμα ιδέα μπει σε εφαρμογή κάποτε (κάτι που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε…) θα πρέπει νωρίτερα να έχουν τακτοποιηθεί μερικές λεπτομέρειες. Όπως, για παράδειγμα, πότε θα αρχίζει και πόσο θα διαρκεί η κυνηγετική περίοδος; Θα υπάρχουν ηλικίες που θα προστατεύονται, κι αν ναι ποιες; Θα υπάρχουν φάρμες καλλιέργειας (ανθρώπων), κονσέρβες, παστή ανθρώπινη σάρκα, καπνιστή, αλλαντικά, κατεψυγμένα και νωπά, εισαγωγές κι εξαγωγές, και τα υπόλοιπα; Θα φτιαχτούν συνταγές μαγειρέματος;

Πιο σοβαρά τώρα (ίσως όχι τόσο όσο ο κύριος Soderlund και το κοινό του): θα μπορούσε να έχει ξεστομηθεί μια τέτοια «πρόταση», «ιδέα», πείτε την όπως θέλετε, πριν 30 ή 40 χρόνια; Όχι: οι «κλιματικές αλλαγές» δεν ήταν ψυχωσικά αποδεκτές ως πρόβλημα έτσι ώστε να φυτρώνει κάθε είδους «λύση». Ένα το κρατούμενο, λοιπόν: χρειάζεται κάποια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κατασκευασμένη και συσκευασμένη κατάλληλα, και οπωσδήποτε χρειάζεται η μαζική αποδοχή της ως τέτοιας για να κομματιάζουμε ο ένας τον άλλον∙ ή, έστω, να τρώμε ανθρώπινα πτώματα. Μήπως δεν είναι γνωστές κάποιες (λίγες) περιπτώσεις ναυαγών που αναγκάστηκαν να φάνε τους πρώτους νεκρούς της βάρκας για να επιβιώσουν μέχρι να διασωθούν; Ε, (μεταφορικά…) ναυάγια χρειάζονται! Οπότε θα φτιαχτούν.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, καινούργιο: μήπως το ανθρώπινο σώμα έχει αρχίσει να χάνει την «αξία» του, το «νόημά» του, μήπως έχει αρχίσει να θεωρείται (απ’ τους κατόχους του τους ίδιους) μπελάς, προβληματικό, αρρωστιάρικο, λίγο πολύ άχρηστο; Μήπως αυτή η μεταβατική, καπιταλιστική περίοδος, το πέρασμα στην 4η βιομηχανική επανάσταση, έχει (υπόγεια και σιωπηλά) πολλά ερωτηματικά για το σώμα, πολύ κατάρα ή/και αμηχανία για την σωματική υλικότητα (και αδυναμία), πολύ human-, πολύ human minus δηλαδή, από νοηματική, ιδεολογική, σημασιολογική άποψη, έτσι ώστε να «χρειάζεται» ένα ή περισσότερα human plus, human+, ας πούμε «νέες αξίες», «νέες χρησιμότητες», «νέες σημασίες», «νέες επενδύσεις»; Και μήπως αυτή η γενική αναθεώρηση (όσο τρομακτική κι αν είναι) έχει αρχίσει ήδη εδώ κι εκεί στις δυτικές μητροπόλεις;

Σκεφτείτε το∙ κι αν χρειάζεται φωνάξτε τον καταραμένο, αποκαθηλωμένο κύριο Foucault για βοήθεια. Θα επανέλθουμε. Εν τω μεταξύ η ιδέα / πρόταση του επιστήμονα, «ειδικού» ανθρωποφάγου κυρίου Magnus Soderlund μπορεί να χρειάζεται κάποιο χρόνο ωρίμανσης. Άλλες όμως «στην ίδια κατεύθυνση» (όπως θα έλεγε η πολιτική αργκώ…) προχωρούν κανονικά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Soylent grey (2)

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Ίσως νοιώθετε μια κάποια στομαχική αναταραχή με τα πιο πάνω, και η «έξοδος» είναι γνωστή. Απώθηση. Αυτά είναι περιθωριακά, παρανοϊκά και αποκλείεται να γενικευτούν. Δεν θα σας (μας) παρηγορήσουμε. Επί δύο (τουλάχιστον) χρόνια, με τρόπο όσο πιο φρικτά παρανοϊκό θα μπορούσε να διανοηθεί (;) ο ανθρώπινος εγκέφαλος (σίγουρα στη δύση…), ο τσαχπίνης ανακηρύχτηκε ικανός να επιζεί επ’ αόριστον επί πτωμάτων… Κι όχι μόνο αυτό: ανακηρύχτηκε ικανός να πετάει απ’ την θέση τους τα καπάκια των φερέτρων και να ξεχύνεται με λύσσα στη γύρα… Για να αποφευχθεί λοιπόν από το «κακό», οι νεκροί positive συσκευάζονταν μέσα σε χοντρές, μαύρες σακούλες σκουπιδιών και το καπάκι το κολλούσαν με σιλικόνη – εννοείται πως όσοι μετάφεραν τα φέρετρα ήταν ντυμένοι κατάλληλα όχι για κηδεία αλλά για βιολογικό πόλεμο… Όλα αυτά ήταν οδηγίες, ντιρεκτίβες, μέτρα υποχρεωτικά… Και κανέναν (εκτός απ’ τους επαγγελματίες της ταφής) δεν απασχόλησε το γεγονός ότι αν τυλίξεις ένα νεκρό σώμα με πλαστικό αυτό δεν θα λιώσει∙ κι όταν έρθει η ώρα της εκταφής και της περισυλλογής-των-οστών, συνήθως μετά από μια 5ετία, μέσα στους τάφους θα υπάρχουν μουμιοποιημένα πτώματα. (Κάτι εξαιρετικά δυσάρεστο γενικά, κι ακόμα περισσότερο για τους πιστούς χριστιανούς…)

Θέλουμε να πούμε: τις εξετάσεις μαζικής παράνοιας σε σχέση ακόμα και με τους νεκρούς (τι να πούμε για τους ζωντανούς;) οι δυτικές κοινωνίες τις πέρασαν ήδη με άριστα. Επειδή (υποψιαζόμαστε) το ανθρώπινο έχει ξεπέσει, επειδή υπάρχει πολύ human minus… Δείτε λοιπόν την Καλιφόρνια με πιο εξονυχιστικό τρόπο – ίσως (μέσα στην γενικευμένη παράνοια) δεν είναι τόσο περιθωριακή όσο ξορκίζετε…

Δεν είναι, επίσης, αν-ιστορική! Οι επαγγελματίες ιστορικιστές δεν τα λένε αυτά, κοσκινίζουν το παρελθόν, ακόμα και το πρόσφατο. Αλλά ολόκληρο τον 19ο αιώνα γινόταν


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Soylent grey (3)

Οι πνιγμένοι το 2013 μετανάστες έξω απ’ την ιταλική Lambedusa, στα φέρετρά τους, επιστρατεύτηκαν για να παίξουν στην παράσταση θανάτου στο επίσης ιταλικό Bergamo, την άνοιξη του 2020. «Ούτε ακόμη και οι νεκροί…»

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Αυτή η μικρή ιστορική αναδρομή στο όχι μακρινό παρελθόν δεν έχει βέβαια σκοπό να ανακουφίσει μ’ ένα «έλα μωρέ, και παλιά τα έκαναν αυτά». Ο θάνατος και, κυρίως, η κηδεία και το πένθος, έχουν διάφορα τελετουργικά σε διαφορετικούς πολιτισμούς ή και εποχές – τελετουργικά που αφορούν και την ζωή ή κυρίως αυτήν.

Ο δυτικός 19ος αιώνας ήταν καπιταλιστικός, καπιταλιστικότατος, έστω κι αν με τα σημερινά κριτήρια θα θεωρούνταν πρωτόγονα τέτοιος. Σε κάθε περίπτωση η (καπιταλιστική) «αξιοποίηση του θανάτου», και μάλιστα η εισαγωγή «νεωτεριστικών» ιδεών (με «πρόσημο» δηλαδή πρόσχημα την πανταχού παρούσα κλιματική κρίση και την σωτηρία του πλανήτη…) σχετικά μ’ αυτήν την αξιοποίηση, δεν δείχνει ούτε να σέβεται ούτε να τροποποιεί το πένθος. Μάλλον το θεωρεί περιττό, άχρηστο, προβληματικό.

Όπως το α-μήχανο σώμα…

Όμως η «αξιοποίηση του θανάτου» δεν είναι τίποτα άλλο απ’ την πίσω όψη της καπιταλιστικής «αξιοποίησης της ζωής» – στο σύνολό της. Όσο το γρηγορότερο καταλάβουμε τα «πως» αυτής της τελευταίας τόσο πιθανότερο είναι να μην κινδυνεύουμε… είτε ζωντανοί, είτε πεθαμένοι…

… Ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά… έγραφε ο Benjamin, με διαφορετική αφορμή.

Ισχύει. Θανατοπολιτική λέγεται.

Sarajevo 176α – μεταλλαγμένα made in EU

Ο σκοπός της επιτροπής (commission) είναι, παίζοντας με τις λέξεις και χαρακτηρίζοντας τις πιο πρόσφατες τεχνικές μεταλλάξεων “καινούργιες ακίνδυνες τεχνικές”, να βγάλει απ’ την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία εκείνα τα μεταλλαγμένα (ζωϊκά) είδη (σ’ αυτή τη φάση φυτά) στων οποίων το DNA “δεν έχει προστεθεί σκόπιμα ξένο DNA”. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζει η υλοποίηση του όνειρου των γενετιστών, των βιομηχανιών μεταλλαγμένων, και του κυρίου Gates προσωπικά: δεν θα είναι υποχρεωμένοι (όλοι αυτοί) να καταθέτουν μελέτες επικινδυνότητας για να πάρουν την άδεια καλλιεργειών και εμπορίου, δεν θα απαιτείται η ιχνηλάτηση της διαδρομής (από οργανισμό σε οργανισμό) των μεταλλάξεων και, φυσικά, δεν θα υπάρχει καμμία σήμανση που να προειδοποιεί τους αγοραστές για το περί τίνος πρόκειται.

[ Συνδεθείτε για να διαβάσετε ή κατεβάσετε το pdf αρχείο ]


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.