Category: Ασταμάτητη μηχανή

Τετράδιο για εργατική χρήση νο 8

Δευτέρα 7 Οκτώβρη >>

Η κατασκευή της ζωής στην εποχή του γονιδιωματικού κεφάλαιου: Μεγάλα (μεταφρασμένα) αποσπάσματα απ’ το Mutant ecologies, manufacturing life in the age of genomic capital των Erica Borg και Amedeo Policante, εκδ. Pluto Press, 2022: μια μαρξιστική κριτική στην τεχνο-βιομηχανική ανακατασκευή της ζωής, στη χειραγώγηση των δυνατοτήτων της, και στο εμπόριό της.

Και επειδή το ελλαδιστάν είναι τίγκα στους φοβερούς και τρομερούς «μαρξίζοντες» (κατά τη γνώμη τους…) ας προειδοποιήσουμε: όσοι από δαύτους, επώνυμοι περισσότερο ή λιγότερο, υποστήριξαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, το πραξικόπημα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής (με την μορφή των mRNA πλατφορμών), καλύτερα να μην το διαβάσουν! Κάτι ψωνάρες από δω κι από κεί, που ευχαρίστως έθαψαν τα δικά τους «ιερά και όσια» εξαιτίας του φόβου τους και έγιναν κράχτες του κάθε κτηνίατρου ceo, του κάθε π.ο.υ., και του κάθε «ιερέα της προσευχής των 6.00 το απόγευμα», δεν χρειάζεται να ξοδεύονται και να χαλάνε τα ματάκια τους!!! Δεν χρειάζεται να «δίνουν πόντους» ούτε σ’ εμάς ούτε και στην επερχόμενη σκληρή και εύστοχη αντικαπιταλιστική / αντικρατική κριτική του 21ου αιώνα!!! Ας μείνουν στην μακαριότητά τους – οι καιροί τους έχουν ξεπεράσει και τους έχουν ξεράσει προ πολλού….

Για όλους τους υπόλοιπους και τις υπόλοιπες να μια απ’ τις πολλές σοβαρές εκτιμήσεις γι’ αυτό το βιβλίο, απ’ τον (τον ξέρετε; αν όχι κρίμα!…) καναδό Nick Dyer-Witheford, μεταξύ άλλων συγγραφέα των βιβλίων Cyber–Marx και Cyber–Proletariat:

To “Mutant Ecologies” είναι μια οργισμένη εικονογράφηση της μοριακής επανάστασης του ίδιου του κεφάλαιου. Με βαθιά έρευνα και έξυπνη ανάλυση οι Borg και Policante μας μεταφέρουν στις πιο πρόσφατες θέσεις παραγωγής του πλανητικού εργοστάσιου, εκεί όπου τα γονιδιωματικά εργαλεία κατασκευάζουν μορφές ζωής κατάλληλες για καπιταλιστική συσσώρευση σ’ έναν φλεγόμενο πλανήτη. Διαβάστε το οπωσδήποτε.

Όπως είπε η Leila Khaled

Δευτέρα 7 Οκτώβρη >> Οι The Teardrop Explodes, μια βρετανική postpunk μπάντα, τραγουδούν το 1981: Like Leila Khaled Said

7 Οκτώβρη 2023: η μέρα που αποκάλυψε ξεβρακώνοντάς την την δύση!

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.35) >> Ήξεραν, άραγε, οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής αντίστασης, όταν οργάνωναν στο σπάσιμο της φυλακής της Γάζα, πόσο μακριά θα πάει η «πλημμύρα του al Aqsa»; Ίσως όχι. Ή μπορεί και ναι – περίπου. Ο άμεσος σκοπός τους ήταν απλός: η απαγωγή όσο το δυνατόν περισσότερων ζωντανών ομήρων, κατά προτίμηση με στολή, για να αναγκάσουν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς σε σοβαρή «ανταλλαγή αιχμαλώτων».

Δεν έβλεπαν, άραγε, τον ορίζοντα μακρύτερα; Μάλλον ναι, σίγουρα κάποιοι επικεφαλής. Η γρήγορη συστράτευση της Hezb’ Allah δεν έπεσε απ’ τον ουρανό. Ούτε η ανάλογη της Ansar Allah (Houthis) και των ιρακινών πολιτοφυλακών. Ο πολυεπίπεδος και πολυδιάστατος «σιδερένιος κλοιός» κατά των αμερικάνων και των εργολάβων τους στη μέση Ανατολή δουλευόταν στην πράξη απ’ το 2015. Αλλά η εισβολή των ισόβια καταδικασμένων της Γάζα στα «ιερά φρούρια» και στα rave party των δεσμοφυλάκων τους ήταν, πράγματι, η αρχική έκρηξη που άναψε το φυτίλι. Ένα χρόνο μετά το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, νομίζει ότι «ελέγχει την κατάσταση» και, μάλιστα, ότι «έχει το πάνω χέρι»… ενώ ακόμα δεν έχουν ανοίξει καν όλα τα χαρτιά απέναντι σ’ αυτό και τ’ αφεντικά του!

Έχουν τελειώσει οι λέξεις μας για την σφαγή αυτών των δώδεκα μηνών. Ας είναι αυτό το αίμα να πνίξει τους χασάπηδες και τους κυρίους τους στη δύση.

Γι’ αυτή τη μέρα, προς τιμήν ζωντανών και δολοφημένων, ένοπλων και μη, πάντα περήφανων, πάντα όρθιων, δύο video. Το ένα είναι της αμερικανικής καθεστωτικής wall street journal: μια μίξη από video που είχε ανεβάσει η ίδια η Παλαιστινιακή οργάνωση απ’ τις ασκήσεις προετοιμασίας, σε συνδυασμό με πλάνα απ’ την εισβολή. Ενδιαφέρον, από δύο απόψεις. Πρώτον, επειδή η πρώτη πράξη της «πλημμύρας» οργανωνόταν σε κοινή θέα (με επιλογή της αντίστασης αλλά και επειδή δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς…) για πολύ καιρό. Δεύτερον, επειδή το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς και οι σύμμαχοί του θα σκέφτηκαν «κοίτα τους μαλάκες τους ξυπόλυτους που νομίζουν ότι…».

Ένα χρόνο μετά, οι ξυπόλυτοι συνεχίζουν όχι απλά να πολεμούν αλλά να «κτυπάνε» ξανά και ξανά τον κατοχικό στρατό, κουβαλώντας το βάρος χιλιάδων δολοφονημένων ως την Μεγάλη Έξοδο, κυριολεκτική αυτή τη φορά, όποτε κι αν επιτευχθεί. Οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες πολέμησαν κι άλλες φορές στο παρελθόν∙ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ!!!

Το δεύτερο video είναι της Παλαιστινιακής αντίστασης, και αφορά επιθέσεις στους κατοχικούς πριν λίγες ημέρες. Ξεκινάει με κτυπημένα και παρατημένα ισραηλινά τανκς / μπουλντόζες…

Πολλών ειδών «σοφοί» (του σκοινιού και του παλουκιού) προσπαθώντας να αποκαταστήσουν το κύρος και την υπεροχή του κατοχικού στρατού, ισχυρίστηκαν ή υπονόησαν τότε, πριν ένα χρόνο, ότι η εξέγερση της 7ης Οκτώβρη ήταν «στημένη», «συμφωνημένη» μεταξύ Παλαιστινιακής αντίστασης και θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ ή, ακόμα ακόμα, ότι δεν υπάρχει Παλαιστινιακή αντίσταση αλλά είναι όλοι πράκτορες της μοσάντ… Προστυχιές: ένα χρόνο μετά κάπου έχουν χωθεί (οι τρύπες τους είναι άνετες αλλά βαθιές…), κι έτσι χάνουμε τις «εξηγήσεις» τους για το πόσο «στημένη» και πόσο «συμφωνημένη» είναι η στρατιωτική αποτυχία / ήττα των θεοναζί…

 

Μαγικές εικόνες…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.26) >> Ούτε πρωτάρης gamer δεν θα καταδεχόταν να υποστηρίξει ότι «έριξε τους πυραύλους»!! Ούτε πιτσιρικάς που χαζεύει τ’ άστρα το καλοκαίρι δεν θα μπερδευόταν με το τι πέφτει απ’ τον ουρανό και τι μένει στη θέση του! Η καθεστωτική «καθημερινή», με την πρωτοσέλιδη φωτογραφία και την λεζάντα της, ξέρει όμως (στις 2 Οκτώβρη): Ο Σιδερένιος Θόλος, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, αναχαιτίζει ιρακινούς βαλλιστικούς πυραύλους πάνω από την Ασκελόν. Πράγμα που αλλιώς λέγεται: το αφεντικό βρίσκεται «στη σωστή μεριά της ιστορίας»!

Δυο λεπτά όμως! Μήπως εκείνοι που αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα τόσο χυδαία ξέρουν κάτι, όχι μόνο για την πραγματικότητα και την αντιστροφή της αλλά και για το κοινό τους;

Ναι – ξέρουν!

Ξέρουν, για παράδειγμα, ότι η μεγάλη μάζα των υποτελών χάνει ραγδαία την δυνατότητα να ξέρει και την βεβαιότητα πως ένα κι ένα κάνουν δύο! Ισοπεδωμένη (με την θέλησή της) αυτή η μεγάλη μάζα απ’ το carpet bombing της συστηματικής υπερ-πληροφοριοποίησης, πνιγμένη (και πάλι με την θέλησή της) μέσα σε θύελλες καθημερινών «μηνυμάτων», χωρίς συνοχή και συχνά χωρίς καν τυπική λογική, παραδέρνει ψυχοσυναισθηματικά και υποχωρεί στο να «πιστεύει» μόνο τα ένστικτα και τις προκαταλήψεις της.

Ιράν; «Δέρνουν τις γυναίκες»!!! (Παρεπιπτόντως, στις πρωτοκοσμικές γαλλία και γερμανία, οι δολοφονίες γυναικών – αναλογικά με τον πληθυσμό – είναι περισσότερες απ’ ότι στο ιράν… Αλλά κανείς δεν διανοείται καν να ψιθυρίσει: στη γαλλία, στη γερμανία, στην ελλάδα, σκοτώνουν τις γυναίκες – άρα βομβαρδίστε τις πόλεις τους…!)

Η κοινωνία του ιράν είναι, λοιπόν, απολίτιστη – δεν χρειάζονται αποδείξεις, απλά το είπαν ξανά και ξανά οι δημαγωγοί και οι ειδικοί. “Αυτοί ξέρουν”…. Αντίθετα η θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνία είναι πολιτισμένη: «πήγε μια φίλη μου στο Τελ Αβίβ πέρυσι, για το πανεπιστήμιο, και…». Κατά συνέπεια (κι αυτό είναι πραγματική συνέπεια της καθολικής αντιστροφής της πραγματικότητας) αποκλείεται αυτό που δείχνει η φωτογραφία να είναι ιρανικοί πύραυλοι που πέφτουν σαν χαλάζι! Αποκλείεται!!! Είναι, αντίθετα, αντιαεροπορικοί ισραηλινοί πύραυλοι που ανεβαίνουν για αναχαίτιση!!!

Καθώς οι μαζικές, οργανωμένες, βιομηχανικά κατασκευασμένες ψευδαισθήσεις επελαύνουν (: «εικονική πραγματικότητα»!!!!) το κοινό προετοιμάζεται: να μην μπορεί καν να διακρίνει, απλά να υπακούει…

(Κατά τα υπόλοιπα: Ωραίο φαίνεται αυτό το iron dome… ΡημαδοΓουαϊδοΝικόλα υπ.αμ. παρήγγειλε δυο τρία κομμάτια να τα έχετε!!! Και να σου τυλίξουν δώρο και δυο τενεκέδες γράσο. Θα το χρειαστείτε…)

Mέση Ανατολή: φθινόπωρο…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.18) >> Η βροχή πυραύλων που αφού διέσχισαν έως και σχεδόν 2 χιλιάδες χιλιόμετρα κτύπησαν δύο (ή, κατ’ άλλους, τρεις) αεροπορικές βάσεις του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και μερικές δεκάδες μέτρα μακριά απ’ τα «κεντρικά» της mossad, ενθουσίασε εκατομμύρια αιχμαλώτους σε μεγάλο μέρος του κόσμου, αποστόμωσε πολλούς που είχαν διαγνώσει «δειλία» του ιρανικού καθεστώτος∙ και έχει ωθήσει τον άξονα Ουάσιγκτον / Λονδίνο / (Αθήνα) / Τελ Αβίβ όχι απλά να οργανώσει μια κάποια «απάντηση» αλλά μάλλον να «αρπάξει την ευκαιρία» – μια «ευκαιρία» που πριν ακριβώς ένα χρόνο και μια μέρα δεν υπήρχε στον ορίζοντα.

Πριν, όμως, απ’ το «τώρα» πρέπει να θυμίσουμε μια «ιστορική λεπτομέρεια» (;;;) για όσους (που δεν είναι λίγοι) επιμένουν να υποτιμούν την Τεχεράνη, εκδηλώνοντας (τι άλλο;) τον οριενταλισμό / πρωτοκοσμικό ρατσισμό τους.

Από τον Σεπτέμβρη του 1980 ως τον Αύγουστο του 1988 έγινε ο πόλεμος ανάμεσα στο ιράκ (του Σαντάμ Χουσεϊν…) και το ιράν (όπου μόλις πριν 1,5 χρόνο είχε ανατραπεί ο σάχης, και βρισκόταν στην πρώτη μετεπαναστατική «χαοτική» φάση του). Η Βαγδάτη επεδίωκε να καταλάβει εδάφη του ιράν, και ο πόλεμος ξεκίνησε με εισβολή του ιρακινού στρατού. Στο πλευρό του Σαντάμ Χουσεϊν σ’ εκείνο τον πόλεμο προμηθεύοντάς τον με κάθε είδους όπλα συμπεριλαμβανομένων χημικών (: απαγορευμένα «όπλα μαζικής καταστροφής» που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον – προμηθευτής ήταν οι ηπα…) βρίσκονταν (προσέξτε): οι ηπα, η αγγλία, η σοβιετική ένωση, η γαλλία, η ιταλία, η (ενιαία ακόμα) γιουγκοσλαβία, και σχεδόν το σύνολο των αραβικών πετροδικτατοριών. Βοήθεια στην Τεχεράνη προσέφεραν η συρία, η λιβύη, η (τότε…) κίνα και η (τότε..) βόρεια κορέα. Παρά το γεγονός ότι υπήρχε τέτοια τεράστια διαφορά (υπέρ της Βαγδάτης) στη διεθνή υποστήριξη∙ παρά το γεγονός ότι η συστηματική χρήση χημικών αερίων (με την έγκριση της «δύσης» και της τότε σοβιετικής ένωσης) απ’ τον στρατό του Χουσεϊν είχε σαν αποτέλεσμα διπλάσιες απώλειες του ιρανικού στρατού (τόσο σε νεκρούς όσο και σε τραυματίες) σε σχέση με εκείνον του ιράκ∙ παρά το γεγονός ότι ο ιρακινός στρατός (χάρη στη συστηματική βοήθεια από τις μείζονες βιομηχανικές «μεγάλες δυνάμεις» του πλανήτη…) είχε φτάσει στο τέλος του 1987 να έχει εξαπλάσιο αριθμό τανκς και δεκαπλάσιο αριθμό αεροπλάνων σε σχέση με τον ιρανικό, παρ’ όλα αυτά η Τεχεράνη δεν ηττήθηκε! Αντίθετα προσπάθησε πάνω από μια φορά (με προσωρινή επιτυχία) να καταλάβει ιρακινά εδάφη, κυρίως την Βασόρα.

Η διαφαινόμενη και πιθανή ήττα του (τότε) προστατευόμενού τους, ανάγκασε τις «μεγάλες δυνάμεις» να προωθήσουν μια απόφαση του «συμβουλίου ασφαλείας» του οηε για τερματισμό του πολέμου, που έγινε δεκτή και απ’ τις δύο πλευρές, το καλοκαίρι του 1988. Στην πράξη τα 4 απ’ τα 5 μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας ήταν με την μεριά του Χουσεϊν, οπότε…

Ας το επαναλάβουμε: απ’ το 1980 ως το 1988 το (προφανώς ανοργάνωτο ακόμα) νέο ιρανικό καθεστώς πολεμούσε εναντίον του ιρακινού και, έμμεσα αλλά καθαρά, εναντίον των ηπα, της αγγλίας, της γαλλίας, της ιταλίας, της σοβιετικής ένωσης και των θησαυροφυλακίων των πετροδικτατοριών… Όμως όλοι αυτοί μαζί, με «εργολάβο» το μεγάλο στρατό του Σαντάμ Χουσεϊν, ΔΕΝ κατάφεραν να το καταβάλλουν! (Αντίθετα διάφοροι παρατηρητές εκείνου του πολέμου εντυπωσιάστηκαν απ’ την ταχύτητα με την οποία το καινούργιο ιρανικό καθεστώς κατάφερνε να διασταυρώνει την φαντασία με την μηχανική, φτάνοντας να γίνει σχεδόν αυτάρκες σε πολλά είδη χερσαίων και θαλάσσιων όπλων, φτιάχνοντας ως και τα πρώτα drones…)

Αυτά έγιναν τότε… Ποιοι είναι οι πολεμοκάπηλοι «εγκέφαλοι» που διανοούνται ότι τώρα θα πετύχουν εκείνο που τότε στάθηκε αδύνατο για την αφρόκρεμα του βιομηχανικού καπιταλισμού;

Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι!!

Mέση Ανατολή: παλιοί χειμώνες…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.15) >> Μπορεί την δεκαετία του ’80 να απέτυχαν, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν! Τι; Ότι η ισλαμική επανάσταση στο ιράν κρατικοποίησε το 1979 τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στερώντας τα απ’ την agglo-persian oil company, που συστάθηκε το 1909 για να εκμεταλλεύεται αυτά ακριβώς τα κοιτάσματα: μετά αυτήν την τεράστια απώλεια η εταιρεία ονομάστηκε «british petroleum» – BP…

Όταν, για παράδειγμα, το 2001 η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον «μακρύ, προληπτικό, αντιτρομοκρατικό πόλεμο», η Τεχεράνη ήταν στη λίστα των 7 κρατών που ο us army σκόπευε να «καθαρίσει». Αμέσως μετά την αμερικανική εισβολή στο ιράκ (άλλο μέλος της λίστας…) η Ουάσιγκτον ετοιμαζόταν για την συρία, τον λίβανο και το ιράν:

Κάποιοι θα πρέπει να τον θυμούνται τον αμερικάνο στρατηγό Wesley Clark: ήταν ο ανώτατος διοικητής του νατο στα τέλη της δεκαετίας του ’90… Αυτός ο τύπος λοιπόν, στην αποστρατεία πια, διηγείται (η συνέντευξη είναι το 2007) πως ανακάλυψε τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη του 2001 ότι ο us army επρόκειτο να “τακτοποιήσει” 7 (ολογράφως: επτά) κράτη, μέσα σε 5 χρόνια: ιράκ, συρία, λίβανο, λιβύη, σομαλία, σουδάν∙ and last but not least ιράν…

Παρά τις θριαμβευτικές δηλώσεις η κατοχή του ιράκ δεν πήγε καθόλου καλά για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, σχεδόν εξ’ αρχής. Η «τακτοποίηση» της Τεχεράνης και της Δαμασκού αναβλήθηκε, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε! Με τις «δυσκολίες» της κατοχής του ιράκ (αλλά και του αφγανιστάν) να οξύνονται, η Ουάσιγκτον έπρεπε να βρει έναν «εργολάβο», να κάνει τη βρώμικη δουλειά της “δημιουργίας της νέας μέσης Ανατολής”… Ένας που δημιουργήθηκε ήταν ο isis, αλλά από καθαρά στρατιωτική άποψη είχε περιορισμένα μέσα. Ένας πληρέστερος και καλύτερος ήταν επίσης εύκολος: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ήταν πρόθυμο και διατεθειμένο – πάντα για λόγους «αυτοάμυνας». To 2005:

Αλλά ακόμα και το 2019:

το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορούσε να ποντάρει στο ιμπεριαλιστικό βαθύ κράτος των ηπα (και το ανάποδο) αν θεωρούσε/σαν ότι υπάρχει μια «ευκαιρία». Υπάρχει;

Ένα γαλλικό φασιστόμουτρο «νέος φιλόσοφος» κάποτε, θεωρεί πως «ναι»:

Το ισραήλ δεν έχει εισβάλει στον λίβανο – τον απελευθερώνει…

Ένα αμερικανικό φασιστόμουτρο, «πολιτικός σχολιαστής», θεωρεί το ίδιο:

Και ένα γνωστό παράσιτο, ο βασιλικός σώγαμπρος (του ψόφιου κουναβιού) Kushner, που ονειρεύεται μια άδεια Γάζα ώστε να φτιάξει εκεί ακριβές τουριστικές βίλες με θέα στη θάλασσα, θέλει κι αυτός «να τελειώνει η δουλειά» (και με το ιράν…)

Αυτοί βέβαια είναι μεμονωμένα πρόσωπα μέσα σε πολλά άλλα μεμονωμένα πρόσωπα του ίδιου φυράματος (και του ίδιου πελατολογίου…) Οι μηχανισμοί, οι κρατικοί / παρακρατικοί μηχανισμοί, ειδικά στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, θεωρούν ότι η βροχή-από-ιρανικούς-πυραύλους στις 1 Οκτώβρη είναι μια «ευκαιρία»;

Ή μήπως οι πνιγμένοι (του ουκρανικού πεδίου μάχης) προσπαθούν να πιαστούν απ’ τα μαλλιά τους; Μήπως νομίζουν ότι βρήκαν το λίγο «Περλ Χάρμπορ» που τους βολεύει, χωρίς νεκρούς μεν, αλλά…;

Mέση Ανατολή: νέοι χειμώνες;

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.00) >>

Ο φασίστας αρχιχασάπης επιδεικνύει στο άδειο αμφιθέατρο του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, στις 27 Σεπτέμβρη 2024, την «κακή» και την «καλή» μέση Ανατολή. Είναι εικονογράφηση της απελπισίας: ούτε ο τοξικός του Ριάντ, ούτε ο χασάπης του Καϊρου, ούτε στο σουδάν ενδιαφέρονται για τέτοιες (εντελώς μπαγιάτικες) «προσφορές». Ωστόσο, «μπαγιάτικες» ή «φρέσκιες», οι ιδέες του αρχιχασάπη ίσως εκφράζουν συμφέροντα (και ελπίδες) πέρα απ’ αυτά του δικού του χασάπικου…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η αυτοσυγκράτηση…

Από το Νοέμβρη του 2023 η Ουάσιγκτον (με απόφαση του κογκρέσου) έχει κηρύξει πόλεμο στην Τεχεράνη είτε άμεσα είτε μέσω του χωροφύλακα των δυτικών ιμπεριαλισμών… «για να μην αποκτήσει πυρηνικά…» Οι τελευταίες φράσεις της απόφασης λένε ότι:

Η βουλή των αντιπροσώπων δηλώνει ότι είναι πολιτική των ΗΠΑ:

– πως μια πυρηνική ισλαμική δημοκρατία του ιράν δεν είναι αποδεκτή∙

– πως το ιράν πρέπει να εμποδιστεί να αποκτήσει πυρηνικό όπλο υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις ή συνθήκες∙

– να χρησιμοποιήσει όλα τα αναγκαία μέσα για να εμποδίσει το ιράν απ’ το να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο∙

– να αναγνωρίσει και να υποστηρίξει την ελευθερία δράσης εταίρων και συμμάχων, συμπεριλαμβανόμενου του ισραήλ, για να εμποδίσει το ιράν απ’ το να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο.

Σκεφτείτε μόνον αυτό: η κήρυξη «προληπτικού» πολέμου είναι απλά κήρυξη πολέμου με ανοικτή ημερομηνία…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.54) >> Ο πόλεμος είναι παγκόσμιος – οι απωθήσεις δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Το ότι αυτή η πλανητική διάσταση ξεδιπλώνεται (σχετικά) αργά, επίσης δεν αλλάζει κάτι.

Όταν, για παράδειγμα, ο νυσταλέος Jo λέει ότι «δεν συμφωνεί με επιθέσεις στις ιρανικές (νόμιμες…) πυρηνικές ή πετρελαϊκές εγκαταστάσεις» ή φιλοσοφεί ότι «εγώ στη θέση τους θα έψαχνα άλλους στόχους» εννοεί: Κτυπήστε όπου θέλετε, θα σας βοηθήσουμε, και ταυτόχρονα θα πω «αααα, δεν το ξέραμε», «αααα, δεν μας ειδοποίησαν», κλπ κλπ. Πόλεμος-μέσω-εργολάβων – και ένα μεγάλο φωτοστέφανο πάνω απ’ την Ουάσιγκτον…

Οι ιρανικές (επαναλαμβάνουμε, επειδή θα ειπωθούν πολλά) πυρηνικές εγκαταστάσεις είναι το όνειρο των θεοναζί, της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου εδώ και πολλά χρόνια! Αυτές είναι ο κύριος στόχος, «ευκαιρίας δοθείσης». Προστατεύονται από ρωσικούς S-400, με χειριστές ρώσους καραβανάδες. Επιπλέον η Μόσχα θα προσφέρει στην Τεχεράνη «εικόνα σε πραγματικό χρόνο» οποιασδήποτε αερο-εκστρατείας εναντίον της, μέσω των κατασκοπευτικών δορυφόρων της.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Συμπαράσταση

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.07) >> Ποτέ πριν τα τελευταία 30 χρόνια ο αγώνας των Παλαιστινίων δεν είχε τόσους πολλούς συμπαραστάτες σ’ όλο τον πλανήτη! Και ποτέ πριν δεν δολοφονούνταν τόσο μαζικά, τόσο σαδιστικά, τόσο ανεμπόδιστα επί εκατοντάδες μέρες και νύχτες∙ ατιμώρητα, χωρίς καμιά – καμιά – απολύτως καμιά πρακτική συνέπεια. Ακόμα και οι δημαγωγοί τους feel fine…

Αν οι δολοφονημένοι / ες αυτής μόνο της χρονιάς ανασταίνονταν για μια μέρα, τότε μαζί με τους τραυματισμένους θα έκαναν την μεγαλύτερη διαδήλωση!

Όμως… Όμως νέες σημαίες προστίθενται στις διαδηλώσεις συμπαράστασης (τώρα του λιβάνου)… και ο δυτικός ιμπεριαλισμός / φασισμός προελαύνει…  

Κάτι συμβαίνει και κάτι λείπει, δε νομίζετε;

(Όλες οι διαδηλώσεις των φωτογραφιών στη συνέχεια έγιναν κάποια στιγμή τις τρεις τελευταίες ημέρες. Σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότερες πόλεις στις οποίες έγιναν διαδηλώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστινιακή και λιβανέζικη αντίσταση – αλλά δεν είχαμε χρόνο για ψάξιμο…).

Amman

Amsterdam

Athens

Baghdad

Barcelona

Berlin

Cairo

Caracas

Detroit

Doha

Dublin

Istanbul

Jakarta

Johannesburg

Karachi

Kuala Lumpur

L.A.

Lisbon

London

Madrid

Melbourne

MexicoCity

Ν. York

Najaf (Iraq)

Paris

Rome (απαγορευμένη)

Shana’a (υεμένη)

Stockholm

Tokyo

Toronto

Tunis

Ουκρανικό πεδίο μάχης (ιμπεριαλιστικά προβλήματα…)

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.06) >> Δεν θα ήταν αναγκαία μια σύντομη αναφορά στο άλλο «μέτωπο» του 4ου παγκόσμιου πολέμου: ο ρωσικός στρατός προωθείται σταθερά και ο ουκρανικός υποχωρεί επίσης σταθερά αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, τόσο αξιοθρήνητα, με τόσες απώλειες, ώστε μόνοι τους οι επιζώντες λένε όλο και πιο φωναχτά «δεν αξίζει τον κόπο». Δεν άξιζε απ’ την αρχή∙ ωστόσο αν εν γνώσει ή εν αγνοία σου είσαι «εργολάβος» για λογαριασμό άλλων, μακρινών και εξασφαλισμένων, θα υποστείς και τις απάνθρωπες συνέπειες ενός πολέμου που (πραγματικά!) δεν τον άξιζες. Εκτός απ’ τους ουκρανούς φασίστες, όσοι κι αν είναι, κανένας άλλος ουκρανός και ουκρανή δεν άξιζε μια τέτοια «μοίρα»…

Εν τω μεταξύ η επική «κατάληψη ρωσικού εδάφους» στο Kursk αποδεικνύεται αυτό που επρόκειτο να αποδειχθεί: μια αιματηρή, καταστροφική παγίδα.

Δεν θα ήταν λοιπόν αναγκαία η σημερινή αναφορά αν δεν συνέβαινε αυτή η ήττα να μην περνάει πια καθόλου «απαρατήρητη», τόσο απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς όσο και απ’ τους «σκελετούς» των κρατών. Και κατά την ταπεινή μας άποψη αυτή η ήττα και η διαχείρισή της σχετίζεται άμεσα με το μεσανατολικό πεδίο μάχης, πέρα απ’ τις ορέξεις και τα μακάβρια συμφέροντα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.

Ξαφνικά (ή όχι και τόσο…) στους financial times εμφανίστηκαν προχτές, σ’ ένα τέτοιο άρθρο «μνημόσυνο της ουκρανίας», κι αυτά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.