Category: Ασταμάτητη μηχανή

Παλαιστίνη

Παράρτημα του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ το αξιοσέβαστο απαρτχάιντ think tank Institute for National Security Studies προσπαθεί να απαλύνει την ήττα με «φρέσκιες ιδέες νίκης», που έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο. (: Ο φάντης είναι τραπουλόχαρτο…) Όσο για την ήττα; Την σημειώνει όσο πιο κομψά γίνεται ο τίτλος: «η νίκη … δεν επιτεύχθηκε»…

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.16) >> Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν μπορεί να χωνέψει την ήττα του στη Γάζα (γιατί θα έπρεπε;) Ύστερα από μια θηριωδία / γενοκτονία / Ολοκαύτωμα μηνών, οι βιτρίνες του το έχουν ρίξει τώρα στις τσογλανιές, για τις οποίες κανείς δεν θα το κατηγορήσει με το ποινικό μητρώο που κουβαλάει. Τώρα δεν απελευθερώνει τους 600τόσους Παλαιστίνιους αιχμάλωτους της 7ης ανταλλαγής (με βάση τον πρώτο γύρο της συμφωνίας που έχει υπογράψει – υπογράψει; σιγά!!! σιγά μην τιμούν τα καθάρματα την υπογραφή τους!!!) προβάλλοντας ως «απαίτηση» να καταργήσει η Παλαιστινιακή αντίσταση το τελετουργικό της απελευθέρωσης των ομήρων.

Πονάει; Πονάει! Και πονάει πολύ, πάρα πολύ! Η αντίσταση θα έπρεπε να έχει εξοντωθεί∙ θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο ελάχιστοι ρακένδυτοι αντάρτες, οι περισσότεροι με πατερίτσες, να σέρνονται στα ερείπια συνοδεύοντας τους ομήρους. Που θα έπρεπε να φτύνουν δεξιά κι αριστερά…

Όμως ξέρετε τι συμβαίνει. Κι αυτό που συμβαίνει είναι ταπείνωση για ολόκληρο το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς…

Εκείνο που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν αυτή η στιγμή, απ’ την πρόσφατη (το περασμένο Σάββατο) απελευθέρωση 6 ομήρων:

Ο όμηρος ονόματι Omer (: Όμηρος…) Shem Tov έσκυψε και φίλησε στο κεφάλι, πάνω στο σήμα της Hamas, δύο απ’ τους αντιστασιακούς φρουρούς του∙ κι αυτό ενόσω στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς όλα τα κανάλια ήταν «συντονισμένα» στο al Jazeera που έδειχνε την διαδικασία απελευθέρωσης…

Μια ανθρώπινη στιγμή μεγάλης χαράς για τον όμηρο Όμηρο… Κι ίσως μια ένδειξη ευγνωμοσύνης απ’ την μεριά του προς τους Παλαιστίνιους αντάρτες / φύλακές του που τον προστάτεψαν απ’ το «δόγμα Hannibal», απ’ την εξόντωσή του δηλαδή απ’ το ίδιο το κράτος του.

Ένα καθεστώς ηττημένο, με την εθνικόφρονα, ρατσιστική, ιμπεριαλιστική νευρική κρίση του να σέρνεται, με 62 ακόμα ομήρους (με ακόμα μεγαλύτερη «ανταλλακτική αξία»…) να πρέπει να απελευθερωθούν προσεχώς, πράγματι δεν αντέχει ούτε καν μια χούφτα τέτοια δευτερόλεπτα… Γιατί, το καταλαβαίνει, αυτή η διαδικασία διαβρώνει (και το κάνει ισχυρά) όλα τα ανθρωποφάγα στερεότυπά του. Σκότωνε σε παγκόσμια «ζωντανή» μετάδοση επειδή έπρεπε οι πληθυσμοί του πλανήτη να συνηθίσουν στον θάνατο∙ των Άλλων και, μελλοντικά, τον δικό τους / δικό μας. Αλλά δεν αντέχει σε «ζωντανή» μετάδοση τη νίκη της θέλησης και της αξιοπρέπειας των Ξυπόλυτων!

Τι θα γίνει, για παράδειγμα, αν στην επόμενη φάση (νο 2) κάποιοι απ’ τους ομήρους αγκαλιάσουν τους Παλαιστίνιους φρουρούς τους; Τι θα γίνει αν, γυρνώντας πίσω, μέσα στην δόξα της απελευθέρωσής τους, γίνουν κήρυκες του Παλαιστινιακού δικαίου, του δικαίου που συνειδητοποίησαν ζώντας (όπως έζησαν…) «απ’ έξω» την εθνική τους βαρβαρότητα;

Ναι: μέσα στην ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στη Γάζα υπάρχει κι αυτή: οι πιο διαβολικές, high-tech μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη (ισραηλινές + αμερικανικές + αγγλικές…) απέτυχαν να εντοπίσουν έγκαιρα τους ομήρους ώστε να τους «καθαρίσουν». Και τώρα τόσο το θεοναζί καθεστώς όσο και οι σύμμαχοί του κινδυνεύουν απ’ αυτούς τους αγγελιοφόρους…

Δεν μπόρεσε το φασιστοκαθεστώς του Τελ Αβίβ να τους σκοτώσει έγκαιρα. Και τώρα προσπαθεί να σκοτώσει την απελευθέρωσή τους… Ή, τουλάχιστον, τις εικόνες της…

 

Η συνθηκολόγηση…

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.12) >> Είναι δυνατόν ο τοξικός του Κιέβου να υπογράψει μια «εκεχειρία» που έμμεσα θα αναγνωρίζει την κυριότητα της Μόσχας στις περιοχές που έχουν ήδη κατακτηθεί απ’ τον ρωσικό στρατό; Δύσκολο, πολύ δύσκολο…

Είναι δυνατόν να το κάνει κάποιος άλλος ουκρανός στη θέση του, μετά από εκλογές, πραξικόπημα, φυσικό θάνατο (του τοξικού), τεχνητό θάνατο, οτιδήποτε τέλος πάντων; Δύσκολο, πολύ δύσκολο…

Μα τότε ΠΟΙΟΣ (στο διάβολο) ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ (για λογαριασμό της «συλλογικής δύσης»), ε; Πρωτοπόρα στην αναίδεια η ασταμάτητη μηχανή έχει την απάντηση, και αφήνει σ’ εσάς να επιβεβαιώσετε το γιατί ΑΥΤΟΣ είναι η καλύτερη επιλογή για την υπογραφή:

(Αρκεί κάποιος να τον κουβαλήσει απ’ τις αγγλικές κρυψώνες του στο Κίεβο, με το καλό ή το κακό, και να τον κηρύξει έστω και για μια βδομάδα «προσωρινό» εκεί∙ αφού έτσι κι αλλιώς για πρωθυπουργός αλλού δεν έκανε…

Η μεγαλοφυής δήλωσή του είναι του Απρίλη του 2024…)

Πολιτικές βιτρίνες

Σ’ αυτό το σπιτούδι γεννήθηκε και μεγάλωσε ο νέος γερμανός πρωθυπουργός – προίκα της μαμάς. Διηγούνται ακόμα (και ξεκαρδίζονται) πως σαν μικρό παιδί έτρεχε στους διαδρόμους – και σκόνταφτε συνέχεια πάνω στις υπηρέτριες…

Με γειά! 

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (01.09) >> Ο ένας παππούς του, ο Josef Paul Sauvingy, ήταν ναζί – οργανωμένος… Όμως δεν πρέπει «οι αμαρτίες των γονιών να παιδεύουν τα τέκνα» – ούτε οι αμαρτίες των προ-γονιών.  Εξάλλου ο Joachim-Friedrich Martin Josef Merz (πλήρες όνομα) πέτυχε στη ζωή του, πριν σκαρφαλώσει στην καγκελαρία.

Πέτυχε πολύ. Έγινε “πολυεκατομμυριούχος”:

Κι από που δεν πέρασαν τα οπίσθια του νέου πρωθ.; Απ’ την bosch, απ’ την big 4 ασφαλιστική ernst & young∙ τις ασφαλιστικές dbv-winterhur, axa konzern, hcbc trinkaus∙ την χρηματιστηριακή deutsche borse, την κατασκευαστική ivg immobilien… και, το διαμάντι στο στέμμα του, την blackrock… Αν έκανε συλλογή απ’ τις καρέκλες (του) θα επίπλωνε ψαροταβέρνα στην Πειραϊκή!

Άξιος! Με το ιδιωτικό του τζετ, με την πόρσε του, δεν έπρεπε να γίνει ο εκλεκτός του λαού;

Ευτυχώς που δεν ήρθαν πρώτοι οι φασίστες!

(H Weidel του afd υστερεί. Μόνο 1 χρόνο goldman sachs και 2 allianz… Ωστόσο δεν είναι σωστό να ακούγεται ότι μόνο στις ηπα κυβερνούν οι ολιγάρχες. Σε κάθε κράτος ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί – και στο γερμανικό επίσης)!

 

Narcorubi

Δευτέρα 24 Φλεβάρη (00.56) >> Το όνομά του θα το ακούτε/ακούμε συχνά… Είναι μήπως ένας καινούργιος «αμερικάνος φίλος» που το ελλαδιστάν θα αγκαλιάσει με στοργή και ζεστασιά όπως αξίζει στο αξίωμά του; Θα μείνει καιρό στο πόστο; Ποιος ξέρει;

Αλλά δεν είναι άχρηστο να ξέρουμε δυο τρία πράγματα. Να, για παράδειγμα, ο λυρισμός με τον οποίο ο ανταποκριτής της καθεστωτικής «καθημερινής» τον εισάγει στην εντόπια δημαγωγία – την Κυριακή 17 Νοέμβρη 2024 (μέρα που βρήκε!!)

… Το όνομα του Μάρκο Ρούμπιο ως δυνάμει συμμάχου της Ελλάδας και της Κύπρου το είχε ρίξει στο τραπέζι ο Ρόμπερτ Μενέντεζ. Τους δύο γερουσιαστές έδενε κάτι περισσότερο από την κοινή κουβανέζικη καταγωγή. Τους έδεναν οι δύσκολες κοινοβουλευτικές μάχες που έδωσαν μαζί, κυρίως την περίοδο του ανοίγματος Ομπάμα στην Κούβα, το οποίο ποτέ δεν του συγχώρησαν. Τους έδεναν σκληρές ιστορίες πόνου από τον τόπο τους και η ίδια ακριβώς δυσανεξία για θέματα καταπάτησης για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είτε αφορούσαν στο καθεστώς της πατρίδας τους είτε αλλού. Πολύ συχνά στις προσωπικές συζητήσεις των δύο ανθρών, αργά τα βράδια στο κτίριο Hart της Γερουσίας, ένα όνομα ερχόταν και επανερχόταν. Αυτό του Ερντογάν…

Συγκινητικό! Σχεδόν ανατριχιαστικό!!! Οι «σκληρές ιστορίες πόνου» ειδικά… Αλλά εκείνη η ύαινα, ο Μενέντεζ, ορκισμένος φίλος του ελλαδιστάν (και ορκισμένος εχθρός του «σουλτάνου»…), τι να έγινε; Φαίνεται ότι πληρωνόταν χοντρά απ’ τους φίλους του – ειδάλλως δεν θα καταδικαζόταν τον περασμένο Γενάρη σε 11 χρόνια φυλακή για 16 αδικήματα πολιτικής διαφθοράς (σίγουρα στοιχεία για δωροδοκία με διάφορους τρόπους απ’ την χούντα του Καϊρου…). Αυτό έγινε… Κι έτσι έχασε το ελλαδιστάν έναν γνήσιο και αφοσιωμένο φιλέλληνα… δωρεάν φιλελληνισμός υποθέτουμε…

Οι «σκληρές ιστορίες πόνου» κατά του Castro είναι βέβαια συγκινητικές – αλλά ψεύτικες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα και των δυο οι γονείς τους είχαν «διαφύγει απ’ τα νύχια του». Μόνο που οι γονείς του Menendez την έκαναν απ’ την Κούβα για την Φλόριντα το 1953… και οι γονείς του Rubio το 1956… Οι επαναστάτες μπήκαν στην Havana την πρωτοχρονιά του 1959 – καμία σχέση λοιπόν της μετανάστευσης των Menendez και των Rubio με τον Castro… (Στην πραγματικότητα μάλιστα η μάνα Rubio ταξίδεψε αρκετές φορές στην κούβα μετά την επανάσταση, την μια φορά για διακοπές ενός μήνα…)

Να ήταν όμως μόνον αυτό (το ψέμα)…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη

Διάβασε παιδί μου… Κι όταν μεγαλώσεις, αν αυτά τα καθάρματα είναι ακόμα εδώ γύρω, θα ξέρεις τι να κάνεις… (Μια Παλαιστίνια με το παιδί της γύρισαν στα χαλάσματα του σπιτιού τους στην Tel-al-Hawa, γειτονιά της πόλης της Γάζα – 29 Γενάρη 2025)

Δευτέρα 17 Φλεβάρη >>

Η 6η κατά σειρά ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ Παλαιστινιακής αντίστασης και απαρτχάιντ καθεστώτος. Απελευθερώθηκαν 3 όμηροι απ’ την μια μεριά και 369 αιχμάλωτοι απ’ την άλλη.

Παλαιστίνη Στο πανό που κρέμεται στην μπροστινή μεριά του βάθρου εικονίζονται 11 εποικιστικοί οικισμοί και στρατιωτικές θέσεις που καταλήφθηκαν στη διάρκεια της «εισβολής του al Aqsa» στις 7 Οκτώβρη του 2023, με τον τονισμό ότι επιχειρησιακός συντονιστής της ήταν η «Ταξιαρχία της Khan Yunis» (του Mohammed Sinwar, που τώρα είναι ο επικεφαλής της Hamas στο σύνολο της λωρίδας). Γράφεται επίσης το σύνθημα «Είμαστε οι στρατιώτες, ω! Ιερουσαλήμ, ερχόμαστε».

Στο μεγάλο πανό, στην “πλάτη”, δεξιά είναι 8 σημαντικοί αξιωματικοί της Παλαιστινιακής αντίστασης που σκοτώθηκαν στη διάρκεια αυτών των 16 μηνών. Και αριστερά είναι μια απεικόνιση του Yahua Sinwar, που κάθεται στην πολυθρόνα όπου σκοτώθηκε στη Ράφα, με την φράση «Κανένας εξοστρακισμός».

Αυτό είναι το «φόντο» της 6ης ανταλλαγής αιχμαλώτων. Σε κάθε μια απ’ αυτές η Παλαιστινιακή αντίσταση παρουσιάζει ένα διαφορετικό. Έχετε την απορία που τυπώνονται αυτά τα πανό;

Όπου κι αν τυπώνονται δείχνουν μια ρωμαλέα και καλά οργανωμένη αντίσταση….

(Σε αντάλλαγμα το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς αναγκάστηκε να απελευθέρωσει 333 αιχμαλώτους που έδεσε μετά την 7η Οκτώβρη, και 36 καταδικασμένους σε ισόβια…)

Ο άλλος θάνατος…

Δευτέρα 17 Φλεβάρη >> Το ξέραμε. Όχι μόνο εκτός της κατεχόμενης Παλαιστίνης. Αλλά και μέσα στην θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνία. Κι εκεί και παντού το ήξεραν καλά: στις λίγες ώρες της «εισβολής του al Aqsa» στις 7 Οκτώβρη του 2023 ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός σκότωσε εκατοντάδες υπηκόους του… Ο IDF – όχι η Παλαιστινιακή αντίσταση.

Υπήρξαν δημοσιογραφικές έρευνες μέσα στο καθεστώς:

Υπήρξαν απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες μεταξύ των βομβαρδιστικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων και των «κέντρων»…

Υπήρξαν δηλώσεις και εξομολογήσεις καραβανάδων που συμμετείχαν στην εφαρμογή του «δόγματος Hannibal» εκείνο το πρωί…

Υπήρξαν καταθέσεις πολιτών / αυτοπτών μαρτύρων…

Υπήρξαν φωτογραφίες:

Δεκάδες καμένα αυτοκίνητα, συγκεντρωμένα εκ των υστέρων, δίπλα στο rave party: κτυπήθηκαν εν κινήσει, καθώς οι συμμετέχοντες στο party προσπάθησαν να απομακρυνθούν… Κτυπήθηκαν από πυραύλους hellfire, εκτοξευμένους από ελικόπτερα – καθόλου ο οπλισμός της Παλαιστινιακής αντίστασης…

Εντέλει, πριν δέκα μέρες, το παραδέχτηκε ακόμα και ο Yoav Gallant, που τότε ήταν υπουργός άμυνας (παραιτήθηκε πρόσφατα). Το παραδέχτηκε όχι για την 7η Οκτώβρη, αλλά για «μετά»:

Οι 1200 δολοφονημένοι στη διάρκεια της εισβολής στις 7 Οκτώβρη, που «χρεώθηκαν» στην Παλαιστινιακή αντίσταση (μαζί με τα «αποκεφαλισμένα μωρά» και τους «βιασμούς», που ποτέ δεν έγιναν…) ήταν κυρίως «δουλειά» του θεοναζί, απαρτχάιντ στρατού!

Μετρήστε αν θέλετε τα καμένα αυτοκίνητα στην πιο πάνω φωτογραφία (δείχνει μόνο ένα μέρος του parking-του-θανάτου). Είναι γύρω στα 110. Νομίζετε ότι μέσα ήταν μόνο ο/η οδηγός; Όχι βέβαια! Στο πανικό που ακολούθησε την εισβολή θα έμπαιναν όσοι χωρούσαν: τουλάχιστον 300 δολοφονίες-απ’-τον-αέρα αναλογούν σ’ αυτούς τους καμένους σκελετούς. Και δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα. Κτυπήθηκαν σπίτια, κτυπήθηκαν ακόμα και στρατιωτικά φυλάκια, καθώς είχαν καταληφθεί απ’ την αντίσταση που είχε «δέσει» καραβανάδες…

Η ομολογία του Gallant αφορά το «μετά»: τους ομήρους. Γλύτωσαν στις 7 Οκτώβρη, έπρεπε να δολοφονηθούν μετά, για να «πέσει η ανταλλακτική αξία» τους… Χρειάζεται να το πούμε; Οι πληρωμένοι δυτικοί δημαγωγοί (και εντός ελλαδιστάν) φρόντισαν να εξαφανίσουν οποιαδήποτε αναφορά στις δηλώσεις Gallant…. μην διαταραχτεί η συμμαχία Αθήνας – Τελ Αβίβ….

Το ότι τέτοιο είναι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ακόμα και απέναντι στους υπηκόους του το ξέρουμε. Το ότι, όμως, αυτό έχει γίνει ευμενώς αποδεκτό απ’ τους όποιους «διεθνείς υποστηρικτές» του, που μιλούν ακόμα για «σφαγή της Hamas» στις 7 Οκτώβρη για να «δικαιολογήσουν» την γενοκτονία, το Ολοκαύτωμα της Γάζα, αυτό είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα.

Η υποστήριξη αυτή είναι ακόμα πιο βρώμικη, πιο άθλια, πιο απάνθρωπη απ’ την υποστήριξη στους ναζί της δεκαετίας του ’40. Γιατί αφορά την ολική, μανιακή, εγκληματική φονικότητα, του καθεστώτος, χωρίς καν την διάκριση «οι δικοί μας και οι άλλοι»…

Το ζήτημα θα ήταν θεωρητικό αν δεν συνέβαινε αυτοί οι υποστηρικτές να είναι ζωντανοί, υπαρκτοί, συχνά σε θέσεις εξουσίας ή, οι υπόλοιποι, σε θέσεις κλακαδόρων. Δεν είναι λίγοι σ’ όλη την «πολιτισμένη δύση» – εξακολουθούν όμως να έχουν ασυλία, εξακολουθούν να διαδίδουν την απανθρωπιά τους, εξακολουθούν να αγορεύουν περί «αντισημιτισμού».

Έχουμε πρόβλημα αντιφασισμού; Ναι, έχουμε, είναι πολύ μεγάλο και πολύ σοβαρό… Και το βρίσκουμε εδώ και καιρό μπροστά μας…

Fuck E.U.!*

Δευτέρα 17 Φλεβάρη >> Η «ιστορία δεν γράφεται με τα ‘αν’…». Σωστό. Ωστόσο τα κοινά ιμπεριαλιστικά σχέδια της Ουάσιγκτον και των ευρωπαίων συμμάχων της για το ουκρανικό πεδίο μάχης δεν είναι κάποιο ‘αν’: δηλωμένα ανοικτά και συνεχόμενα απ’ το 2022 ως πρόσφατα, καταγραμμένα, διατυπωμένα με κάθε έπαρση, συμπυκνωμένα στην αλαζονική φράση «είμαστε στη σωστή μεριά της ιστορίας» (αυτής που δεν γράφεται με ‘αν’ αλλά με αίμα…) αποτελούν (κατά τη γνώμη μας) το ιστορικό και πολιτικό μέτρο όσων έχουν αρχίσει να συμβαίνουν (και θα συνεχίσουν…) σ’ αυτή τη μεριά του καπιταλιστικού πλανήτη που λέγεται «δύση».

Στην περίπτωση που (σύμφωνα με τις στοχεύσεις, τις επιθυμίες, τις προβλέψεις και τις μεθοδεύσεις αυτής της «δύσης») κάπου το καλοκαίρι του 2022 ή το αργότερο το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς η «ρωσική οικονομία» είχε αρχίσει να τρεκλίζει∙ το ρούβλι κατέρρεε και κατέρρεε∙ οι τράπεζες έκλειναν η μία μετά την άλλη∙ η «πολιτική ζωή» έβραζε∙ οι ολιγάρχες είχαν αρχίσει να στρέφονται κατά της διοίκησης Putin∙ οι ρώσοι διαδήλωναν μέρα νύχτα πολιορκώντας το Κρεμλίνο∙ και επιπλέον το καλοκαίρι του 2023 είχε αρχίσει να καταρρέει και ο ρωσικός στρατός∙ το καλά εξοπλισμένο φασισταριό του Άζοφ είχε καταφέρει να φτάσει στη θάλασσα του Αζόφ κάνοντας δυο κομμάτια τις ως τότε ρωσικές κατακτήσεις, αποκόπτωντας ουσιαστικά την Κριμαία∙ οι ρώσοι στρατιώτες λιποτακτούσαν μαζικά… … σ’ αυτήν την περίπτωση λοιπόν νομίζετε πως θα υπήρχαν εξελίξεις, γεγονότα και δηλώσεις σαν τις τρέχουσες;

Όχι! Οι σωστομερίτες θα είχαν ξανα-αρχίσει το πλιάτσικο που σταμάτησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και θα ξεκοκάλιζαν ό,τι καπιταλιστικό δημιουργήθηκε στη ρωσία απ’ το 2000 και μετά∙ ο Putin και το επιτελείο του θα ήταν στη φυλακή ή στο χώμα∙ το Πεκίνο (και η Τεχεράνη και η Άγκυρα…) θα είχαν πέσει σε κατάθλιψη∙ οι brics θα ήταν ένα φάντασμα∙ το ψόφιο κουνάβι δεν θα είχε εκλεγεί (ποιος θα κόντραρε τους «τροπαιούχους δημοκρατικούς» που θα περιέφεραν το κεφάλι της Zaharova, καθαρά για λόγους συμπερίληψης, στην πλατεία Lafayette;)∙ οι αμερικανικές (και ευρωπαϊκές) εταιρείες θα έκαναν εξορύξεις «σπάνιων γαιών» και θα έσπερναν ngt και gain-of-function παράγοντες νοσηρότητας κατά βούληση∙ και φυσικά κανένα ψόφιο κουνάβι δεν θα είχε κάνει κανένα τηλεφώνημα σε καμμιά ανεγκέφαλη αλεπού και κανένας αντιπρόεδρος Vance δεν θα είχε σηκώσει το μεσαίο δάκτυλό του στους ευρωπαίους «εταίρους»!!!

Λέμε ότι τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν στις δύο όχθες του Ατλαντικού δεν μπορεί να εννοηθεί και να εξηγηθεί έξω απ’ αυτήν την (κοινή) δυτική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Ήττα που η στρατηγική σημασία της είναι 10 και 100 φορές μεγαλύτερη απ’ την ήττα στο Ινδοκούς (παρά το ότι και στο αφγανιστάν υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα σημαντικών πρώτων υλών): λόγω γεωγραφίας, λόγω timing, και κυρίως λόγω της αφηνιασμένης επένδυσης του νατο (ναι, του νατο!) σε μια νίκη διαλυτική επί της ρωσίας, σαν προϋπόθεση ελέγχου όχι μόνο των πρώτων υλών και της εργασίας στην ρωσική επικράτεια αλλά, επιπλέον, τόσο του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου όσο και οποιουδήποτε άλλου «αμφισβητία».

Πόσες φορές δεν διακηρύχτηκε δημόσια από καθεστωτικά δυτικά χείλια και πληκτρολόγια, απ’ το 2022 και μετά, ότι το ζητούμενο είναι η διάλυση της ρωσίας σε 5 – 6 αδύναμα κρατίδια; Πόσες φορές ο ουκρανικός στρατός (και οι δυτικοί μισθοφόροι, υπό την διεύθυνση νατοϊκών αξιωματικών, απόστρατων ή μη) νικούσε και νικούσε και νικούσε (ενώ υποχωρούσε και υποχωρούσε…) απλά και μόνο επειδή ήταν αδιανόητο να συμβεί οτιδήποτε άλλο; Κι όχι μόνο αδιανόητο αλλά καταστροφικό – για το ναζιστοΚίεβο αλλά κυρίως για την «δημοκρατική» δύση;

Μέσα Φλεβάρη 2023… Oι ομιλούσες κεφαλές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, o υπ.αμ. (Lloyd Austin) και o αρχιστράτηγος (Mark Milley), το δηλώνουν κατηγορηματικά με το στόμα του δεύτερου (προς το τέλος του clip): «η ρωσία ηττήθηκε, και έχει ηττηθεί στρατηγικά, επιχειρησιακά και τακτικά»….

Κινούμενοι από ποια τόσο οξυμένη «ανάγκη» έφτασαν οι σωστομερίτες να απαγορεύσουν οτιδήποτε ρωσικό, απ’ τον Τσαϊκόσφκι μέχρι το φτηνό και ρέον φυσικό αέριο, κορυφώνοντας την γελοιότητά τους με την απαγόρευση ακόμα και του γράμματος «Ζ»;

Όλα αυτά είναι πολύ πρόσφατα, και πολύ ενοχλητικά για τα δυτικά αφεντικά τώρα πια… Η νίκη έχει πολλούς πατεράδες∙ αλλά η ήττα είναι ορφανή… Είναι «ορφανή» επειδή κανένας καθωσπρέπει ηττημένος δεν την αναγνωρίζει∙ προσπαθεί μόνο (αν μπορεί) να την φορτώσει σε κάποιον άλλο ηττημένο. Κι επειδή έτσι συμβαίνει σχεδόν πάντα, ήταν βέβαιο (το διαβάσατε εδώ κάμποσες φορές τον τελευταίο 1,5 χρόνο) ότι αυτή η συγκεκριμένη ήττα θα επιταχύνει την δυτική παρακμή αναγκάζοντας τους (ηττημένους στο ουκρανικό πεδίο μάχης) δυτικούς ιμπεριαλισμούς να κανιβαλιστούν μεταξύ τους. Πιο σωστά: ο σχετικά πιο δυνατός ανάμεσά τους να κανιβαλίσει τους υπόλοιπους.

Έτσι έχουν τα πράγματα! Αυτό έχει ξεκινήσει! (Και μάλιστα όχι μετά την 20η Γενάρη του 2025 – τουλάχιστον 1,5 χρόνο νωρίτερα, επί γκουβέρνου νυσταλέου Jo… Το ψόφιο κουνάβι ανεβάζει ταχύτητα, εξηγούμε στη συνέχεια το γιατί).

* Η διάσημη κουβέντα της νεοσυντηρητικής αμερικανίδας ύαινας Nuland, η οποία (μαζί με τον πρεσβευτή Pyatt) επέβλεψε αυτοπροσώπως το πραξικόπημα στην πλατεία Maydan του Κιέβου πριν ακριβώς 11 χρόνια, στις 21 Φλεβάρη του 2014…

Ο «καινούργιος σερίφης στην πόλη» κτυπάει το κουδούνι του … παλιού ξενοδόχου (σε άλλη πόλη)

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.31) >> Επειδή δεν γίνονται λογαριασμοί χωρίς τον ξενοδόχο…

Υπάρχουν ακόμα πολλοί που πιστεύουν ότι το ψόφιο κουνάβι θέλει να τελειώσει τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης επειδή είναι … ειρηνόφιλο! Αν είναι δυνατόν!!

Υπάρχουν επίσης αρκετοί που πιστεύουν ότι ο αντιπρόεδρος Vance έκανε αυτήν την «άσεμνη» ομιλία του την περασμένη Παρασκευή στο «συνέδριο για την ασφάλεια στο Μόναχο» έχοντας ιδεολογικά κίνητρα…

Αν είναι δυνατόν!!! Τόση ευπιστία πια;;;;;*

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η καϋμένη η ευρώπη…

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.15) >> Η «επί του Μονάχου» ομιλία του αντιπροέδρου Vance έχει προκαλέσει στην παρακμιακή ευρώπη την σπασμωδικότητα που θα περίμενε κανείς.

Σ’ αυτό το μικρό κομμάτι του πλανήτη είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι ιστορικοί κρατικοί ιμπεριαλισμοί πριν τον αμερικανικό (ο καθένας με την δική του ιστορία βαρβαρότητας): μεγάλη βρετανία, ολλανδία, βέλγιο, γαλλία, ισπανία, πορτογαλία, γερμανία, δανία, ιταλία, ελλάδα, βουλγαρία. Είναι κράτη / κεφάλαια που οραματίζονται ένα great again, σε μια ιστορική περίοδο που τα «περιθώριά» τους έχουν στενέψει ασφυκτικά, όχι μόνο στην ασία (ανατολική, κεντρική και δυτική), αλλά και στην αφρική.

Τα περισσότερα απ’ αυτά τα κράτη/κεφάλαια/ιστορικούς ιμπεριαλισμούς βαφτίστηκαν «σωστομερίτες» από τις αρχές του 2014 και μετά: επεδίωκαν το μέλλον τους, το again τους, άσχετα απ’ τους ψοφιοκουναβισμούς: υπό το Joνυσταλεάν. Τα περισσότερα

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.