Category: Ασταμάτητη μηχανή

Ha noi…

Οι Vietcong βρίσκονται στο κέντρο της Sai gon (από τότε και μετά: Ho Chi Minh City) έξω απ’ το παλάτι. Το ημερολόγιο δείχνει 30 Απρίλη 1975. Την ίδια ακριβώς μέρα και ώρα

ο αμερικανικός στρατός εκκενώνει την πρεσβεία του στην ίδια πόλη. Μερικά χρόνια αργότερα η Ουάσιγκτον κατεδάφισε το κτίριο: δεν ήθελε να υπάρχει ένα τέτοιο μνημείο της συντριβής της!

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> Η Ουάσιγκτον (και το Παρίσι) «φλερτάρουν» επιθετικά το βιετναμέζικο καθεστώς. Πρόκειται για τους δύο ιμπεριαλισμούς που έκαναν ότι μπορούσαν για να καταστρέψουν τους βιετναμέζους και τις βιετναμέζες: ο γαλλικός έχοντας σαν αποικία με όλη την βαρβαρότητα που μπορείτε να φανταστείτε την ευρύτερη περιοχή (που ονόμαζε «ινδοκίνα») επί δεκαετίες (ως τα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν ηττήθηκε / ταπεινώθηκε στρατιωτικά απ’ το επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα του βιετνάμ)∙ ο αμερικανικός μεταξύ 1965 και 1975, όταν έκαιγε, σκότωνε και κατέστρεφε ό,τι μπορούσε, και πάλι εναντίον του κομμουνιστικού κόμματος, για να «ανασχέσει την επιρροή» της σοβιετικής ένωσης και της κίνας. Όπως είναι γνωστό ηττήθηκε / ταπεινώθηκε στρατιωτικά…

Οι βιετναμέζοι είναι ο ορισμός του cool πληθυσμού. Στα πάντα της καθημερινής τους ζωής. Αξίζει να σκεφτεί όμως ο καθένας ότι ο συγκεκριμένος πληθυσμός κουβαλάει μια απίστευτη ιστορία. Ανάμεσα στο 1935 και στο 1975, επί 4 δεκαετίες,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η φωτιά πάνω απ’ τις φωτιές: financialization of nature

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> Πριν λίγες εβδομάδες (Δευτέρα 24 Ιούλη, πυρκαγιές…) ανάμεσα στα υπόλοιπα γράφαμε:

… Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (και) τα δάση θεωρούνται πια «οικονομικός πόρος». Όχι για όσους έχουν μελίσσια ή για τους ρετσινάδες. Γενικά. Κι όταν κάτι γίνεται «οικονομικός πόρος» γενικά, υπάγεται σε καπιταλιστική διαχείριση μεγάλης κλίμακας και υψηλής έντασης. Αυτό ισχύει και για τις πυρκαγιές, εντελώς άσχετα απ’ τις αιτίες τους! «Οικονομικός πόρος» σημαίνει υποχρεωτικά «διαχείριση», «απόδοση» – και στο βάθος «ιδιοκτησία». Ναι: όποιος νομίζει ότι τα δάση, καμένα ή όχι, μπορεί να γίνουν κερδοφόρα στρέμμα – στρέμμα, μια βιλίτσα εδώ και μια μπετονένια βάση ανεμογεννήτριας εκεί, κοιτάει πίσω… Τότε υποδεικνύαμε την προοπτική των «νέων δένδρων», μ’ αλλά λόγια της γενετικής μηχανικής κλίμακας δασών, με γενετικά τροποποιημένα είδη…

Από τότε παρακολουθώντας (θέλοντας και μη) τον «δημόσιο θόρυβο» (κοινοβουλευτικό, μηντιακό, (αντι)socialμηντιακό…) με αφορμή τις φετινές δασικές πυρκαγιές, επιβεβαιώσαμε δυστυχώς πόσο μεγάλο όπλο είναι η σύγχυση, η βλακεία, η (οργανωμένη ή «αυθόρμητη»!) δημαγωγία και, πάντα, η άγνοια του σύγχρονου καπιταλισμού (και) στο ζήτημα «δάση». Δεν είμαστε εμείς που θα σώσουμε-τον-κόσμο, θα κάνουμε όμως το καλύτερο που μας αναλογεί.

Πρώτο θέμα: financialization of nature. Που σημαίνει: χρηματιστικοποίηση της φύσης.

Τι είναι αυτό; Μεταφράζουμε:

Η χρηματιστικοποίηση της φύσης περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα μηχανισμών, συμπεριλαμβανόμενης της Μείωσης των Εκπομπών εξαιτίας της Αποψίλωσης και της Υποβάθμισης των Δασών, συμψηφισμούς του άνθρακα, τράπεζες βιοποικιλότητας και οικοτόπων, συμψηφισμούς βιοποικιλότητας, μεταξύ άλλων. Αυτοί οι μηχανισμοί μοιράζονται το κοινό χαρακτηριστικό της τιμολόγησης της φύσης, μετατρέποντάς την σε ένα χρηματιστηριακό περιουσιακό στοιχείο, σε κάτι που μπορεί να γίνει εμπόρευμα…

Παρακάτω, ο ίδιος ορισμός, συμπληρώνει:

… Η διαδικασία χρηματιστικοποίησης της φύσης … κάνει εφικτή την κατοχή, αγορά και πώληση ενός ολόκληρου δάσους ή ενός μεμονωμένου δένδρου, ή ακόμα και μιας λειτουργίας του δάσους, όπως για παράδειγμα η ικανότητά του να συγκρατεί το νερό ή να απορροφά διοξείδιο του άνθρακα…

Αν και μπορεί να υπάρξει μια κάποια «υποψία» του τι και πως γίνεται ήδη η χρηματιστικοποίηση της φύσης, οι κάθε φορά συγκεκριμένες μεθοδεύσεις παραπέμπουν περισσότερο σε «οικονομικές σπουδές» και λογιστήρια παρά σε οτιδήποτε φυσικό. Ο παρακάτω πίνακας, που αφορά την «εκτίμηση της οικονομικής αξίας» των δασών στις ηπα, μπορεί να δώσει μια πρώτη πιο καθαρή ιδέα:

Στην αριστερή στήλη παρατάσσονται τα επιμέρους χαρακτηριστικά (ή δυνατότητες) ενός δάσους και στην δεξιά γίνεται η μετάφρασή τους σε δις δολάρια. Κλιματική ρύθμιση, ρύθμιση των υδάτινων υποθεμάτων, προμήθεια νερού, διαμόρφωση του εδάφους, βιολογικός έλεγχος, παραγωγή τροφίμων, πρώτες ύλες, γενετικές πρώτες ύλες είναι μερικά απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά (ή δυνατότητες) που μεταφράζονται σε δις δολαρίων.

Προσέξτε την δεύτερη απ’ τα αριστερά στήλη: NM σημαίνει κυρίως (primarily) εκτός αγοράς απ’ την φύση τους (non market in nature). Η έμφαση βρίσκεται στο «κυρίως»: το νόημα είναι, προφανώς, ότι απ’ την φύση τους δεν είναι εμπορεύματα, αλλά…

Έχουμε μήπως ήδη παραδείγματα φυσικών καταστάσεων ή φαινομένων που απ’ την φύση τους δεν είναι εμπορεύματα, αλλά…; Ναι!!!! Τον αέρα και τον ήλιο! Έχουν μετατραπεί σε «ακατέργαστες πρώτες ύλες» της ιδιωτικής (βιομηχανικής) παραγωγής ρεύματος (με τις ανεμογεννήτριες / φωτοβολταϊκά)∙ κι έτσι ενώ «δεν είναι εμπορεύματα απ’ την φύση τους» μετατράπηκαν σε ουσιαστικούς παράγοντες παραγωγής του εμπορεύματος ηλεκτρική ενέργεια… Μέχρι του σημείου να χρηματιστικοποιηθούν. (Συμβαίνει λοιπόν το εξής: οι αντιδράσεις κυρίως κατά των ανεμογεννητριών εστιάζουν στα προβλήματα που δημιουργούν, παρακάμπτωντας όμως το πιο καίριο και με προεκτάσεις ζήτημα, της ιδιωτικοποίησης / εμπορευματοποίησης φυσικών υποθεμάτων όπως ο αέρας και ο ήλιος που θεωρητικά δεν έχουν ιδιοκτήτη… Μέχρι, ίσως, να αποκτήσουν…)

Financialization of nature 2

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> H χρηματιστικοποίηση της φύσης επιδιώκει μεν την ιδιοκτησία επάνω σε διάφορα φυσικά υποθέματα, αλλά μπορεί να γίνει και χωρίς ιδιοκτησία με την στενή έννοια. Μέσω της (ιδιωτικής) διαχείρισης ενός τέτοιου υποθέματος. Μια εταιρεία / ιδιοκτήτρια ενός δικτύου ύδρευσης, για παράδειγμα, δεν έχει την ιδιοκτησία του νερού με την στενή έννοια. Διαχειρίζεται όμως τις ροές του. Αυτό δεν σημαίνει λιγότερη εμπορευματοποίηση. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ιδιωτικοποιημένους highways: δεν είναι ιδιοκτησία των εταιρειών, αυτές τους διαχειρίζονται / εκμεταλλεύονται.

Με την ίδια έννοια μια εταιρεία που αναλαμβάνει την αναδάσωση μιας καμένης δασικής έκτασης δεν αναγορεύεται αυτόματα σε ιδιοκτήτη της… Ωστόσο, με βάση την υπουργική απόφαση (του 2021…) έχει την πλήρη ευθύνη της αναδάσωσης, με έναν τυπικό έλεγχο από κάποια κρατική υπηρεσία (ότι κι αν σημαίνει τέτοιου είδους «έλεγχος»…)

Ο “ΑνΑΑ” είναι ο ανάδοχος αναδάσωσης…

Με δεδομένο ότι μπορεί να αγοράσει «το απαραίτητο φυτευτικό υλικό» από ιδιωτικά φυτώρια, μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι η εταιρεία / ανάδοχος έχει ουσιαστική, αποφασιστική αρμοδιότητα για το «μελλοντικό δάσος», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό… Επιπλέον, μπορεί να συμπεριλάβει αυτήν την δραστηριότητά της (σαν χρήμα / έξοδο) στο portfolio των δραστηριοτήτων της, να επιδείξει «πράσινο» προφίλ, και να πετύχει άνοδο της μετοχής της χάρη στην επίδειξη «κοινωνικής υπευθυνότητας». Μπορεί ακόμα να συμψηφίσει (σε κάποιο χρηματιστήριο «αποτυπωμάτων άνθρακα»…) αυτήν την «ενάρετη» και «κατά της κλιματικής κρίσης» δραστηριότητά της, με κάποια άλλη όχι και τόσο φιλική, κι έτσι να μειώσει τις «ποινές» της. Επειδή άλλωστε η αναδάσωση δεν είναι μια στιγμιαία πράξη αλλά περιλαμβάνει την παρακολούθηση, την φροντίδα των νέων δέντρων, το πότισμά τους επί χρόνια, συχνά αντιπλημμυρικά έργα και την συντήρησή τους, η ιδιωτική διαχείριση του καμένου δάσους που εμπορευματοποιείται έμμεσα μπορεί να θεωρηθεί ακόμα και «επένδυση». Η οποία («επένδυση») μπορεί να έχει ανταλλάγματα (απ’ το κράτος για παράδειγμα) σε άλλες επενδύσεις, πιο κλασσικές.

Δεν πρέπει να μπερδευτεί κανείς με τους παλιούς «εθνικούς ευεργέτες»! Εκείνοι ήταν αστοί της διασποράς που ήθελαν να βοηθήσουν τον πληθυσμό της ελληνικής ενδοχώρας παρακάπτοντας το κράτος στο οποίο δεν είχαν ιδιαίτερη εμπιστοσύνη… Τώρα πρόκειται για «εισηγμένες» στην εποχή του «εμπορίου ρύπων»…

Πέρα απ’ αυτά το δίκτυο της δεη θα μπορούσε να κατηγορηθεί ακόμα και για εμπρησμούς…

Συμβαίνουν μάλιστα και ενδιαφέρουσες (ας πούμε…) συμπτώσεις:

Η «φιλική» προς τα καμένα δάση στη βόρεια Εύβοια EREN Group είναι μια γαλλική εταιρεία που μεταξύ άλλων εγκαθιστά και εκμεταλλεύεται αιολικά πάρκα…

Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του – για την εταιρική καλοσύνη…

Financialization of nature 3

Θα γίνει άραγε και ο us army «ανάδοχος»; Έχουν δημιουργηθεί πολλά στρέμματα ευκαιριών και γι’ αυτόν… στον Έβρο…

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> Το ότι «το Ελληνικό Δημόσιο δεν απεμπολεί οποιοδήποτε δικαίωμα του επί των εκτάσεων αυτών» πιθανόν να αφορά την ιδιοκτησία με την στενή έννοια των εκτάσεων που υιοθετούν οι «ανάδοχοι» (νονοί;), αλλά δεν σημαίνει κάτι παραπάνω. Ούτε και στις εκτάσεις των αμερικανικών βάσεων «το ελληνικό δημόσιο απεμπολεί…» – και λοιπόν;

Το ουσιαστικό στη συγκυρία των τελευταίων χρόνων είναι (κατά την ταπεινή άποψη της ασταμάτητης μηχανής) το αν γίνεται (και πως γίνεται…) μια «υπόγεια» μετάβαση προς την χρηματιστικοποίηση φυσικών υποθεμάτων (στην προκείμενη περίπτωση δασικών εκτάσεων) στο ελλαδιστάν – και κατά πόσον οι όποιες αδυναμίες προφύλαξης των δασών σχετίζονται («υποκειμενικά» ή «αντικειμενικά» είναι ένα υπο-θέμα) μ’ αυτήν την μετάβαση.

Κομβική κίνηση (για να βγει συμπέρασμα)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μόνον ο ειδικός

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Η εξαιρετική κυρία Laurie Anderson …. σε μια ωδή στους ειδικούς… Ή, ίσως, σ’ έναν ειρωνικό ύμνο προς όλους όσους εμπιστεύονται τους ειδικούς – και την κατασκευή προβλημάτων: Only an expert…

Ζωντανή ερμηνεία απ’ το 2010, με διαχρονική αξία.

Βλήματα (γενικά)

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Υπάρχει μια μικρή παράδοση «υπόγειου» εμπορίου (300.000…) βλημάτων, απ’ την εποχή του ψεκασμένου υπ.αμ. και του φαιορόζ γκουβέρνου. Αλλά τα νταραβέρια αναβαθμίζονται.

Πρώτα το ξεκάρφωμα: το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου θα γίνει βαλκανικό, αλλιώς τι δουλειά είχε ο κλόουν σε μια «άτυπη» βαλκανική συνάντηση;

Είχε και παραείχε!! Ως γνωστόν από άλλες εποχές το ελλαδιστάν έχει μερικά ρωσικά αντιαεροπορικά. Με βάση το συμβόλαιο της αγοράς και συντήρησής τους δεν μπορούσε να τα πουλήσει ή χαρίσει αλλού, χωρίς την άδεια της Μόσχας. Ε, τερματίζει το συμβόλαιο, και τα κάνει ό,τι γουστάρει!

(Η «πηγή» της διακοπής των συμβάσεων είναι όσο πιο επίσημη γίνεται: έγγραφο του υπ.αμ. προς την βουλή. Τα υπόλοιπα τεκμαίρονται λογικά… και γεωπολιτικά…)

Οι εθνικόφρονες θα διαμαρτυρηθούν βέβαια ότι «έτσι τα νησιά θα μείνουν αφύλακτα» (οι TORm1 είναι διάσπαρτοι στο Αιγαίο). Ας μην ανησυχούν! Όσο πιο βαθιά το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο (μας) τραβάει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, τόσο πιο «εθνικά απαραίτητο» θα γίνει να στήσουν βάση ή βάσεις οι σύμμαχοι απ’ το αμέρικα σε κάποιο / κάποια απ’ τα νησιά∙ κι έτσι να ξανα«θωρακιστούν». (Και μετά;;;;)

Η don Rico & Co έχει ακόμα μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Το γνωστό νατο (του Ατλαντικού) δεν την χωράει! Θέλει να μπει και στο καινούργιο, υπό κατασκευήν, του Ειρηνικού. Ο don Rico υπόσχεται (ή απειλεί;) και καμαρώνει:

…Έχουμε, φυσικά, πετύχει πολλά ήδη. Στην άμυνα, η ινδική αεροπορία και το ναυτικό συμμετείχε πρόσφατα σε κοινή άσχηση με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, ενώ η ελληνική αεροπορία και το ναυτικό θα είναι σύντομα παρόντα στον Ινδικο-Ειρηνικό, ενισχύοντας τις δυνατότητες για την διαφύλαξη ειρηνικών, ανοικτών και περιεκτικών θαλάσσιων δρόμων…

Αυτά έγραψε στους καθεστωτικούς times of india στις 25 Αυγούστου (2023). Η ρητορική περί «διαφύλαξης των θαλάσσιων δρόμων» είναι της Ουάσιγκτον στον πόλεμό της κατά του Πεκίνου και των συμμάχων του∙ και ωωωω! μα τα χίλια ναυάγια, ταιριάζει στην «οπτική» του νο 1 εθνικού κεφάλαιου (: των εφοπλιστών).

Έχουμε και λέμε: το ελλαδιστάν ως κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος θέλει να απλωθεί – πολεμικά. Έχει μεγάλη όρεξη… Είναι η στιγμή που οι αιχμάλωτοι υποτελείς πρέπει να αλλάξουν πλευρό και να συνεχίσουν να ροχαλίζουν – σωστά;

Χμμμμμ….

Να και λίγος Χαρχούδας, περσινός αλλά σταθερή αξία, για να μην ξεχνιόμαστε:

Σιγά το θέμα!

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Καλά κάνουν οι πανέλληλες, άρχοντες και αρχόμενοι, που δεν ασχολούνται με τέτοια τριτεύοντα θέματα όπως … οι brics… Θα πείτε: όταν καίγεται το πελεκούδι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες «διεθνείς έγνοιες». Σωστά. Αλλά δεν είναι μόνον αυτός ο λόγος. Γιατί το ελλαδιστάν, άρχοντες και αρχόμενοι, είχε μια σύντομη «σχέση» με το project των brics, μια «σχέση» έντονη, κάτι σαν «έρωτα κεραυνοβόλο», όταν καιγόταν όχι πελεκούδι αλλά τα μπατζάκια μας… Εκεί γύρω στο 2015, ίσως και λίγο μετά… Μια σχέση που έσβησε άδοξα κι αθόρυβα μέσα στο χρόνο σα να μην υπήρξε ποτέ.

Υπήρξε όμως!!! Η λήθη δεν αρέσει στην ασταμάτητη μηχανή. Να λοιπόν λίγο φρεσκάρισμα:

Λίγος λυρισμός για τόνωση – το καλοκαίρι του 2016…

Έφταιγαν οι ζέστες; Καλοκαίρι του 2017 και το “όνειρο είναι ακόμα ζωντανό”…

Ήταν ένα αστείο, ένα διεθνές αστείο, χοντροκομμένο και κακόγουστο. Το φαιορόζ γκουβέρνο (τότε) ήθελε να πιστεύει ότι το χρεωκοπημένο ελλαδιστάν θα γίνει «μέλος» για να μπορεί να δανείζεται και απ’ την (υπό δημιουργία τότε) «νέα αναπτυξιακή τράπεζα» των brics… H άλλη πλευρά πιθανότατα αντιμετώπιζε τις πολιτικές βιτρίνες του ελλαδιστάν σαν ηλίθιους – όχι άδικα. Εν τέλει το ειδύλλιο ήταν μονομερές και συμφεροντολογικό: το ελλαδιστάν ήθελε να πάρει (επειγόντως) προίκα, αλλά «δεν»…

Ο καιρός πέρασε, το ελλαδιστάν έγινε προκεχωρημένο φυλάκιο του 4ου παγκόσμιου κατά του ευρασιατικού project (και του project bricks φυσικά!), έχει σαν καλύτερους φίλους έναν Menendez και κάποια κυρία Ursula, οπότε τώρα πια δεν υπάρχει λόγος ενασχόλησης με τα «τούβλα» (: «bricks») απ’ το ελλαδιστάν (που παραμένει το «κέντρο του κόσμου», η «χρυσή βίδα», κλπ).

Αλλά κι αυτοί οι brics δεν αποδέχτηκαν σαν ήττα την απαξίωσή τους απ’ το ελλαδιστάν. Δεν έκατσαν στ’ αυγά τους…

Brics 1

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο μπορεί να παριστάνει το αδιάφορο… αλλά οι βασικοί σύμμαχοί του ανησυχούν όλο και περισσότερο. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο μπορεί επίσης να ονομάζει «υβριδικό πόλεμο» δασικές φωτιές που δεν μπορεί να σβήσει… αλλά η πολιτική / γεωπολιτική / γεωοικονομική διάσταση του 4ου παγκόσμιου πολέμου (διάσταση που φωτίζει με διαφορετικό τρόπο την γελοιότητα της τρυφερότητας με το φασιστικό καθεστώς του Κιέβου…), «υβριδική» ή όχι, γίνεται όλο και πιο απειλητική – για τα δυτικά αφεντικά, τα κράτη τους, τους καπιταλισμούς τους.

Πρώτα απ’ όλα μια εξήγηση για τους αρχάριους. BRICS είναι τα λατινικά αρχικά των καπιταλιστικών κρατών βραζιλία, ρωσία, ινδία, κίνα και νότια αφρική. Μετά από προπαρασκευαστικές κινήσεις, οι πρωτοκλασσάτες πολιτικές βιτρίνες των 4 πρώτων εγκαινίασαν τον Ιούνη του 2009 ένα είδος (πολιτικο)οικονομικού συνεταιρισμού / κοινοπραξίας για τον συντονισμό των οικονομικών σχέσεων μεταξύ τους και, επιπλέον, για την διαμόρφωση ενός καινούργιου «κέντρου» θεσμών και ενεργειών με παγκόσμια ακτινοβολία και (ενδιάμενο στόχο) την παράκαμψη της δολαριοκρατούμενους παγκόσμιας «οικονομίας». Στα τέλη του 2010 εντάχτηκε και η νότια αφρική, οπότε το ως τότε bric έγινε brics. Τα ως τώρα επιτεύγματά τους τους δεν είναι αμελητέα, αν τα δει κάποιος απ’ την σκοπιά της όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών του 21ου αιώνα. Το 2015 εγκαινίασαν την «νέα αναπτυξιακή τράπεζα» (new development bank), με αρχικούς μετόχους τις κεντρικές τράπεζες των 5 κρατών, και σκοπό την δανειοδότηση έργων υποδομής στον «καπιταλιστικό νότο» (ασία, αφρική, λατινική αμερική) χωρίς πολιτικές προϋποθέσεις και όρους: project σαφώς αντίπαλο με τα δυτικά δντ/παγκόσμια τράπεζα. Και πάλι το 2015 διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο αλληλοϋποστήριξης των εθνικών νομισμάτων τους: συμφωνία σαφώς αντίπαλη προς το δντ. Εν τέλει, εκείνη την ίδια χρονιά, άρχισαν την τεχνική συζήτηση για την χρήση των εθνικών νομισμάτων στις μεταξύ τους συναλλαγές: κίνηση σαφώς αντίπαλη προς το δυτικοκρατούμενο swift…

Με δυο λόγια οι brics, χωρίς να είναι στρατιωτική συμμαχία, είναι μια ιδιαίτερη σοβαρή αιχμή-του-δόρατος για την καταστροφή (ή, έστω, τον σημαντικό περιορισμό) της αμερικανικής (και δυτικής) καπιταλιστικής κυριαρχίας στον πλανήτη. Όχι αντικαπιταλιστική αιχμή! Καπιταλιστικότατη – αλλά από διαφορετικά αφεντικά.

Brics 2

Οι δύο γιγαντο-οθόνες με την ανεγκέφαλη αλεπού, είναι μόνο συμβολικές: ο Putin συμμετείχε στη σύνοδο από μακριά – από κοντά ήταν ο Lavrov.

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Όταν το 2022 τα δυτικά αφεντικά θεώρησαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εξαπολύσουν ένα μπαράζ «οικονομικών τιμωριών» κατά της Μόσχας (κλιμακώνοντας «κυρώσεις» που είχαν αρχίσει να επιβάλουν απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα με κάθε ευκαιρία…) νόμιζαν ότι θα γονατίσουν / διαλύσουν τον έναν απ’ τους τρεις πυρηνικούς συνεταίρους των brics, ώστε να «περιποιηθούν» στη συνέχεια τον δεύτερον… Νόμιζαν…

Εκείνο που πέτυχαν ήταν το ακριβώς αντίθετο: επιτάχυναν τις φυγόκεντρες τάσεις στην «παγκόσμια τάξη» του 1990 – 2000! Το project brics αντί να αδυνατίσει έγινε ελκυστικό για όλο και μεγαλύτερο μέρος των καπιταλιστικών κρατών του πλανήτη – εκτός δύσης φυσικά – το οποίο συνυπολογίζει πως ούτε στρατιωτικά (: νατο) μπορεί να επιβληθεί πια η ηγεμονία της δύσης, βλέποντας το τι συμβαίνει (και) στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Κι έτσι, στην πρόσφατη (22 – 25 Αυγούστου) σύνοδο των βασικών μελών / κρατών στο Γιοχάνεσμπουργκ, τα 5 μέλη έγιναν 11! Με την είσοδο στον συνεταιρισμό των: αργεντινή, αίγυπτος, αιθιοπία, ιράν, σαουδική αραβία και ενωμένα αραβικά εμιράτα… Ενώ αναμένονται του χρόνου κι άλλες προσχωρήσεις: οι αιτήσεις είναι πολλές!

Δεν πρόκειται για γκαλερί δημοκρατιών, όχι! Αλλά δεν υπάρχουν πλέον δημοκρατίες, ούτε στη δύση: μόνο ολιγαρχίες, όλο και περισσότερο επιθετικές, αυταρχικές, πολεμοκάπηλες. Πρόκειται για συγκέντρωση καπιταλιστικών κρατών των οποίων τα συμφέροντα στην αφετηρία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης ΔΕΝ εξυπηρετούνται πια από τον υπό δυτικό έλεγχο χρηματοπιστωτισμό και τα καλούδια του (την δυτική εκδοχή της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης»), αλλά με παραγωγή εμπορευμάτων, ακόμα κι αν πρόκειται για πρώτες ύλες.

Πρόκειται για σύγκρουση / αναμέτρηση δύο διαφορετικών καπιταλιστικών εκδοχών, με την μία («το χρήμα γεννάει χρήμα») σ’ όλες τις μορφές της να χάνει διαρκώς έδαφος, μεταφορικά και κυριολεκτικά, και την άλλη («η παραγωγή είναι η αξία») να κερδίζει.

Τι σημαίνουν αυτά;

Κατ’ αρχήν, για να το ξεκαθαρίσουμε: αν η λέξη «παγκοσμιοποίηση» έχει πραγματικό νόημα, τότε αυτό είναι δομικά σύμφυτο με τον καπιταλισμό σα σύστημα! Πολλοί, πάρα πολλοί, το έχουν ξεχάσει ή αδιαφορούν λόγω της γενικής αποβλάκωσης. Αλλά όταν εκείνοι οι πρώτοι σοσιαλιστές, κάπου στον 19ο αιώνα, διακήρυσσαν προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! αυτό ακριβώς ήξεραν καλά. Ότι το προλεταριάτο (που δημιουργείται απ’ τον καπιταλισμό) είναι τόσο παγκόσμιο όσο και ο «δημιουργός» του!

Εκείνο λοιπόν που βρίσκεται σε εξέλιξη, μια εντελώς συγκρουσιακή ενδοκαπιταλιστικά εξέλιξη, είναι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.