Category: Ασταμάτητη μηχανή

Κορεσμός

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Ο τόπος είναι μικρός, γεωγραφικά σχεδόν ασήμαντος (αλλά με «γεωπολιτικά μεγαλεία»!). Ο πληθυσμός συνολικά είναι μικρότερος από εκείνον οποιασδήποτε mega-city του πλανήτη. «Χωριό» σα να λέμε. Και ζορίζεται, τόσο υλικά όσο και ψυχο-συναισθηματικά, εδώ και 15 χρόνια: μισή γενιά.

Ναι, δεν υπήρξε όταν έπρεπε έστω κι ένα μικρό αλλά υπολογίσιμο κοινωνικό υποσύνολο που να διαβλέψει έγκαιρα την επερχόμενη δίνη του 21ου αιώνα, τους άγνωστους μεν στροβιλισμούς αλλά σίγουρα στροβιλισμούς…. Ναι, αντί να ερευνούν τον ορίζοντα, οι σύγχρονοι προλετάριοι κοιτούσαν το 2010 και το 2012 τον αφαλό τους. Ναι, οι «πολιτικοί εκπρόσωποι», «μεγάλοι», «μεσαίοι» και «μικροί», απέτυχαν πανηγυρικά (και σκόπιμα…) να προβλέψουν τι σημαίνει καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τόσο γενικά όσο και α λα ελληνικά. Ναι, το χοντρό παιχνίδι, οι εκβιασμοί, οι απειλές, οι γοητείες και οι ανταμοιβές, γίνεται εδώ και πολλά χρόνια με όρους συγκινήσεων. Και ναι, στο τέλος, συμβαίνει το αναμενόμενο: φορτωμένος ο συλλογικός «ψυχισμός» πέρα απ’ τα όριά του, χωρίς ριζοσπαστικές απελευθερωτικές διεξόδους, παγιδευμένος, καταρρέει. Ή/και λιμνάζει σε βάλτους ακηδίας και σκληρότητας. Φραστικής και σωματικής βίας. Ακόμα και το Θέαμα ρηγματώνεται, ενόσω οι υλικές παράμετροι της καθημερινής ζωής επιδεινώνονται σταθερά.

Οι στατιστικές δείχνουν σταθερή και διαρκή αύξηση των καταθλίψεων και των ιδεασμών αυτοκτονίας. Εννοείται ότι τα ψυχοφάρμακα κάθε είδους κάνουν θραύση: ο πληθυσμός ζει (επιβιώνει δηλαδή…) υπό συναισθηματική χημική καταστολή. (Αυτό ισχύει για όλη την καπιταλιστική δύση, με τις όποιες «εθνικές» ιδιαιτερότητες…)

Δεν υπάρχει ένα manual παρακμής με οδηγίες για το πως, υπ’ αυτές τις συνθήκες, ο «πάτος του βαρελιού» ξεσηκώνεται δημιουργικά. Δεν υπάρχουν έτοιμες έξοδοι κινδύνου. Θα πρέπει να φτιαχτούν, όσες δυσκολίες υποκειμενικές και αντικειμενικές κι αν υπάρχουν, ακόμα και μέσα στο σκοτάδι. Προς το παρόν τα αφεντικά έχουν χρόνο: δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μυαλά (και χέρια) για ένα τέτοιο «σκάψιμο». Αντίθετα, την ερχόμενη τηλεοπτική σαιζόν, 14 καινούργια σήριαλ καλούν το πόπολο – να ξεχαστεί. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη.

(Εν τω μεταξύ κυβερνήσεις «εθνικής ενότητας», «εθνικής σωτηρίας», «εθνικής συστράτευσης» χασκογελούν απ’ το όχι μακρινό βάθος του ορίζοντα, δείχνοντας τα σάπια δόντια τους. Έχει ξαναγίνει∙ το έχουμε ξαναπληρώσει ακριβά…)

11 Σεπτέμβρη…

Ο ουρανοξύστης νο 7, στο world trade center της Ν. Υόρκης, καταρρέει στις 11 Σεπτέμβρη του 2001, ώρες μετά τους δυο υψηλότερους δίπλα του, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να τον έχει κτυπήσει κανένα αεροπλάνο: σχεδιασμένη κατεδάφιση, τόσο γι’ αυτόν όσο και για τους άλλους δύο!!! Κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο, και η κατάρρευση του WTC7 ήταν η “ανάληψη ευθύνης” του inside job για το σύνολο της επιχείρησης.

Το εντυπωσιακό είναι πως ενώ αυτή κατάρρευση προβλήθηκε μηντιακά (για την ακρίβεια: αναγγέλθηκε πριν καν γίνει…), “εξαφανίστηκε” απ’ το ίχνος εντυπώσεων του μεγάλου κοινού από τότε και μετά! Με δυο λόγια, όταν γίνεται αναφορά στην “11 Σεπτέμβρη” όλοι θυμούνται τους δίδυμους πύργους, τα αεροπλάνα, και τέλος…

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Όχι, δεν ξεχνιέται το τι έγινε και, κυρίως, γιατί (και από ποιους) πριν 22 χρόνια. Είναι πια εκατοντάδες χιλιάδες εκείνοι που έχουν καταλάβει. Όμως ακριβώς εκεί ξεκινάει ένα καινούργιο και ειδικής σοβαρότητας ζήτημα.

Η θρυλική «11η Σεπτέμβρη» στις ηπα ήταν inside job, με διάφορα επίπεδα – αυτό είναι αποδεδειγμένο εδώ και χρόνια. Ήταν το «σοκ», το «Περλ Χάρμπορ», που οι δημιουργοί και οι οπαδοί του Project for a new American Century (οι λεγόμενοι «νεοσυντηρητικοί») θεωρούσαν το 1997 απόλυτα απαραίτητο για να «αφυπνιστεί» η αμερικανική κοινωνία∙ δηλαδή για να στρατιωτικοποιηθεί επίσημα και πάλι, συναινετικά όσο περισσότερο γινόταν, το αμερικανικό καθεστώς, ώστε να ξεκινήσει χωρίς εσωτερικές αντιρρήσεις τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο. «Προληπτικά»… Πράγμα που έγινε απ’ το 2001 και μετά: η θρυλική patriot act και οι διεθνείς εκστρατείες του αμερικανικού καθεστώτος και των συμμάχων του ήταν η αιτία της 11ης/9ου – όχι το αποτέλεσμά της.

Ωστόσο τι πάει να πει «αποδεδειγμένο» στην ιστορία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας; Αν οι γερμανοί ναζί και οι σύμμαχοί τους είχαν νικήσει στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα ήταν «fake stories», «διασπορά ψευδών ειδήσεων», «φαντασιώσεις ψεκασμένων», και τα λοιπά. Αν είναι εδώ και σχεδόν 80 χρόνια μια αποδεδειγμένη πραγματικότητα, αυτό οφείλεται όχι στο ότι πράγματι υπήρξαν αλλά στο ότι οι ναζί ηττήθηκαν. Κάποιοι από δαύτους δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για τα μαζικά εγκλήματά τους. (Αντίθετα, οι αμερικάνοι μιλιταριστές φασίστες νίκησαν, και παρότι τα δικά τους μαζικά εγκλήματα κατά αμάχων στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι είναι πολύ γνωστά, δεν δικάστηκαν, ούτε καταδικάστηκαν. Το «αποδεδειγμένο» στο δικό τους έγκλημα οφείλεται αποκλειστικά στο ότι καμαρώνουν γι’ αυτό…).

Τι πάει να πει, λοιπόν, «αποδεδειγμένο» σε σχέση με την 11η Σεπτέμβρη του 2001;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Σύστημα πλημμύρα»

Δρουν σε γερμανία, αυστρία, βόρεια ιταλία – προς το παρόν – κατά της «κλιματικής κρίσης», ένα είδος «συλλογικής Γκρέτας». Υποθέτουμε ότι θα είναι αποφασισμένοι συνήγοροι και της γενετικής μηχανικής… Λέγονται «last generation», όνομα μακάβριο αλλά και βαθιά θρησκόληπτο (νέου τύπου): μετανοείστε για τις αμαρτίες της 2ης καπιταλιστικής βιομηχανικής επανάστασης γιατί έρχεται το «τέλος του κόσμου» (όπως τον ξέρατε…)… Που σημαίνει «έρχεται η 4η». Είναι μια πολιτική μορφή του βαθιά τσαλακωμένου Εαυτού – Κεφάλαιο, της αντεργατικής υποκειμενικότητας του νεοφιλελευθερισμού, πριμοδοτούμενη πάνω και κάτω απ’ το τραπέζι απ’ τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Είναι οι πρόσκοποι του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ και των μετόχων του…

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Θα μπορούσε να είναι «θέλημα θεού». «Τιμωρία». Γιατί όχι; Μήπως δεν είναι αμαρτωλές οι δυτικές κοινωνίες; Αλλά όχι. Αυτή η παλιομοδίτικη θρησκευτική μεταφυσική είναι μόνο για τους παλιομοδίτες περιθωριακούς της θρησκείας. Για τους πιο σύγχρονους χρειάζεται άλλη μεταφυσική. Θρησκευτική στον πυρήνα της, αλλά κοσμική στα τυπικά της χαρακτηριστικά: κλιματική αλλαγή. Εν τέλει εκεί βρίσκεται η αιτία!!

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο «θέλημα θεού» και στην «κλιματική κρίση»; Μόνο στο είδος της επένδυσης. Στην πρώτη περίπτωση (σε μη χριστιανικές θρησκείες του παρελθόντος) υπήρχε πάντα ο κίνδυνος η «επένδυση στη σωτηρία» να είναι η θυσία (δηλαδή το μαχαίρι στον σβέρκο) του βασιλιά. Ευτυχώς αυτή η βαρβαρότητα έχει ξεπεραστεί. Η «επένδυση στη σωτηρία» απέναντι στην «κλιματική αλλαγή» (θα) είναι μαχαίρι στον σβέρκο πληβείων. Σε καπιταλισμό ζούμε διάολε!!!

Αλλά το κλίμα πάντα άλλαζε σ’ αυτήν την ασήμαντη μέσα στο σύμπαν περιστρεφόμενη πέτρα – σε μακρές περιόδους μεν, με μικρότερα ή μεγαλύτερα διαδοχικά βήματα, αλλά πάντως άλλαζε. Το αιρετικό «ημερολόγιο ενός ιού» κάνει μια πολύ σύντομη και χρήσιμη ανασκόπηση:

…Αλλάζει το κλίμα, τόσο σε μάκρο, όσο και σε μικρο-κλίμακα και μάλιστα ριζικά ανά τους αιώνες. Στην κρητάσιο περίοδο για παράδειγμα είχε πολύ περισσότερο ζέστη απο σήμερα τόσο που δεν υπήρχε σ΄ολόκληρο τον πλανήτη λίγος πάγος να βάλεις στο ποτό σου. Λίγο πριν τη γεωργική επανάσταση, κοντά 12000 χρόνια πριν, από την άλλη, είχες μπόλικο πάγο, αλλά καθόλου ποτό για να τον βάλεις: η μισή ευρώπη ήταν καλυμμένη από παγετώνες και άρα ακατάλληλη για καλλιέργειες σιτηρών που αποτελούν τη βάση για το αλκοόλ. Και σε πιο πρόσφατες περιόδους μεταξύ 900 και 1300 περίπου στο λεγόμενο μεσαιωνικό θερμικό μέγιστο, η μέση θερμοκρασία, στη βόρεια ευρώπη τουλάχιστον, ήταν περίπου 1-2 βαθμούς υψηλότερη από σήμερα. Και ακόμα και στη λεγόμενη μικρή περίοδο παγετώνων, μεταξύ 1500-1850 περίπου είχαμε μεμονωμένες χρονιές, το 1531 πχ, πιθανώς πιο ζεστές από το 2023 – και λέμε πιθανώς γιατί πριν τα μέσα του 19ου αιώνα όταν άρχισε η συστηματική χρήση του θερμομέτρου, δεν έχουμε παρά έμμεσους τρόπους αποτίμησης των θερμοκρασιών. Βρισκόμαστε άλλωστε προς το τέλος μιας μεσοπαγετωνικής περιόδου, σε ένα κύκλο εποχών των παγετώνων που διαμεσολαβούνται απο μεσοπαγετωνικές περιόδους, όπως αυτή που ξεκίνησε περίπου 12.000 χρόνια πριν, διάρκειας 10-15 χιλιάδες ετών. Και στα τελευταία 150 έτη με εξαίρεση λίγες δεκαετίες μετά το β΄ παγκόσμιο πόλεμο, υπάρχει μια αυξητική τάση στη μέση θερμοκρασία, όπως όμως έχει υπάρξει και πολυάριθμες φορές στο παρελθόν…

Θα ήταν παρανοϊκή ανθρωποκεντρική έπαρση η ιδέα ότι το κλίμα-αλλάζει-τώρα εξαιτίας της 2ης βιομηχανικής (καπιταλιστικής) επανάστασης απ’ τις αρχές του 20ου αιώνα, λόγω μηχανών εσωτερικής καύσης και διοξειδίου του άνθρακα, αν γινόταν γνωστό πόσο πολύ έχει αλλάξει στο παρελθόν χωρίς καπιταλισμό και χωρίς βιομηχανικές επαναστάσεις. Για παράδειγμα εκείνη η little ice age («μικρή περίοδος παγετώνων») μεταξύ 1500 και 1850 που να οφειλόταν άραγε; Τελείωσε, μήπως, χάρη στα φουγάρα της 1ης βιομηχανικής επανάστασης, χάρη στον πυρωμένο άνθρακα της τότε καπιταλιστικής παραγωγής; Μήπως εκείνο που την διαδέχτηκε (την little ice age) θεωρήθηκε η «νόρμα», το «μέτρο σύγκρισης» του τι είναι «κανονικό» και τι όχι σ’ αυτόν τον πλανήτη στον 20ο και στον 21ο αιώνα;

Η μεταφυσική της αποκλειστικά (ή κυρίως) ανθρωπογενούς «κλιματικής αλλαγής» δεν έχει τίποτα επιστημονικό, αν η λέξη επιστήμη εξακολουθεί ακόμα να σημαίνει τις κοσμικές αυστηρές περιπέτειες του ανθρώπινου πνεύματος κι όχι το τμήμα πωλήσεων της τάδε ή της δείνα εταιρείας. Με τέτοιο κλιματικό παρελθόν στον πλανήτη, οποιοσδήποτε θα ήθελε να κάνει καταμερισμό ευθυνών για τις όποιες τωρινές αλλαγές, θα έπρεπε

– πρώτα να έχει καλά τεκμηριωμένη γνώση των αιτίων για τις (τεράστιες) αλλαγές στο παρελθόν, ολοφάνερα χωρίς οποιουδήποτε είδους ανθρώπινη ευθύνη (μήπως οι πορδές των δεινοσαύρων προκάλεσαν την «κλιματική κρίση» που τους εξαφάνισε πριν 65 εκατομμύρια χρόνια; τι λέει επ’ αυτού ο παντογνώστης κυρ Βασίλης, Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων;)∙

– ύστερα να κάνει αναγωγή αυτών των όποιων αιτίων στο σήμερα∙

– να εντοπίσει τις σημερινές συνέπειές τους∙

– να τις διαχωρίσει απ’ τις καπιταλιστικές δραστηριότητες, με διοξείδιο του άνθρακα ή χωρίς∙

– και τελικά να αποδώσει σ’ αυτές τις τελευταίες το πραγματικό τους μερδικό.

Αν δεν κάνουμε λάθος (δεν κάνουμε!) αυτό θα ήταν επιστημονικό! Ναι – αλλά δεν είναι καιρός για τέτοια.

Αντίθετα είναι καιρός για την κατασκευή μαζικών συλλογικών ενοχών, σα λάδι στα γρανάζια της βίαιης μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης (η οποία, με μεγάλη ιερότητα αλλά και αναίδεια, ονομάζεται «green»…). Μαζικές συλλογικές ενοχές για να νομιμοποιήσουν «λαϊκά» την τρέχουσα καπιταλιστική αναδιάρθρωση, εμφανίζοντάς την σαν «μη καπιταλιστική» (αλλά «ανθρώπινη») και σαν «μη αναδιάρθρωση» (αλλά «σωτηρία» του πλανήτη). Κωδικός; Χάρτινο καλαμάκι!

Τον Γενάρη του 2020, όταν ακόμα ο τσαχπίνης ήταν φανερά κινέζικη υπόθεση (και υπόγεια το ακόνι των μαχαιριών του δυτικού βιο-πληροφορικό-ασφαλίτικου συμπλέγματος) ο ceo του μεγαλύτερου δυτικού επενδυτικού ταμείου στον πλανήτη γη, ο Larry Fink της blackrock, έστειλε ένα γράμμα στους χρηματιστές της wall street και στους ceo άλλων παρόμοιων επιχειρήσεων, με τίτλο «a fundamental reshaping of finance», μια ριζική αναδιάρθρωση των επενδύσεων. Η blackrock, το μαγαζί που εκπροσωπεί ο Fink, διαχειρίζεται 7 τρισεκατομμύρια δολάρια – συνεπώς το να μιλάει για «αναδιάρθρωση» των επενδύσεων / χρηματοδοτήσεων είναι κάτι σαν δήλωση του πάπα πριν τον Λούθηρο. Το κλου της επιστολής του Fink ήταν αυτό:

… Στο κοντινό μέλλον – και γρηγορότερα απ’ όσο αναμένεται – θα υπάρξει μια σημαντική ανατοποθέτηση του κεφαλαίου… Η κλιματική απειλή είναι επενδυτική απειλή… Κάθε κυβέρνηση, εταιρεία και μέτοχος πρέπει να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή…

Μπορεί να μην χρειάζεται να το τονίσουμε, αλλά ο Fink, σαν εκπρόσωπος του δυτικού συλλογικού καπιταλισμού με την μορφή της blackrock και ταμείο 7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, δήλωσε στις αρχές του 2020 ότι «ε ναι λοιπόν, το κεφάλαιο θα σώσει τον πλανήτη γη»!! Ακολούθησε μετά από κάποια σκέψη και το άλλο (ανάλογο) αμερικανικό επενδυτικό ταμείο, παρόμοιου μεγέθους, η vanguard.

Μπορούμε να ησυχάσουμε. Και κυρίως να υπακούουμε και να μην έχουμε αντιρρήσεις: δεν θα χρειαστεί να θυσιαστεί τελετουργικά κανένα αφεντικό και, κυρίως, καμία δομικά απαραίτητη καπιταλιστική σχέση εξουσίας.

Τι μπορεί να πάει κόντρα σ’ έναν τέτοιο οχετό κεφαλαίου; Τι μπορεί να αμφισβητήσει την καλοσύνη του καπιταλισμού και τα μεταφυσικά κριτήρια που ο ίδιος δημιουργεί για να (ξανα)γίνει ιερός; Δεν βλέπετε τι γίνεται; Φωτιές, πλημμύρες…

Βλέπουμε… Βλέπουμε και πίσω απ’ αυτό που γίνεται. Όπως είχαμε ξεκαθαρίσει και στην περίπτωση του τσαχπίνη, ΔΕΝ χρειάζεται στ’ αφεντικά να κατασκευάζουν τις «απειλές» (αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν και θέλουν να το κάνουν) – αρκεί το ότι μπορούν να τις συσκευάσουν, να τις παρουσιάσουν και να τις διαχειριστούν προς όφελός τους.

Σύστημα επένδυση

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Το κλίμα αλλάζει και πάντα άλλαζε σ’ αυτήν εδώ την πέτρα. Μόνο που αυτό συμβαίνει όχι σε μέρες, βδομάδες, μήνες ή χρόνια, αλλά σε διάρκεια αιώνων∙ δεκάδων, εκατοντάδων αιώνων. Απ’ την άλλη μεριά αυτά που γίνονται εμπειρικά αισθητά μέρα την μέρα, μήνα τον μήνα ή χρόνο τον χρόνο, οι μακριές περίοδοι μεγάλης ζέστης (: καύσωνες), οι νεροποντές, οι ανομβρίες, οι βαριοί χιονιάδες, αυτά είναι κάτι πολύ διαφορετικό από «κλίμα». Είναι ο καιρός. Οι μεταπτώσεις του καιρού είναι εμπειρικά αισθητές μέσα στην ζωή μιας ή δυο γενιών∙ οι αλλαγές στο κλίμα όχι. Κι έτσι συμβαίνει αυτό το παρανοϊκό: ενώ η πρόγνωση καιρού μετά από διάστημα 4 ή 5 ημερών είναι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνη (ακόμα και η πρόγνωση της επόμενης μέρας μπορεί να αποδειχθεί αβέβαιη…) το κεφάλαιο-που-θα-σώσει-τον-πλανήτη (μέσω των «ειδικών» του) κάνει προγνώσεις αλλαγής κλίματος χρονικού βάθους δεκαετιών αν όχι αιώνων!

Ξέρουμε περί τίνος πρόκειται. Το ξέρουμε απ’ το 1848: βλέπετε οι δικοί μας πρόγονοι δεν είχαν παραισθήσεις και δεν έγραφαν για το «χάραγμα του σατανά» και τις «7 σφραγίδες της κόλασης».

Κομμουνιστικό μανιφέστο λοιπόν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Σύστημα πλημμύρα»: το κράτος επιτελείο

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Τα πιο πάνω δεν αγγίζουν όσους και όσες έχουν χάσει σπίτια, οικοσκευές, καλλιέργειες, ζώα απ’ τον πρόσφατο «κατακλυσμό». Σωστά. Έχουν πολύ πιο άμεσες ανάγκες και προτεραιότητες, ακόμα κι αν αυτές οι άμεσες ανάγκες και προτεραιότητες κεφαλαιοποιούνται (γίνονται κεφάλαιο δηλαδή) πίσω απ’ την πλάτη τους ως «κλιματική κρίση». Εν τέλει έχουν να κάνουν μ’ έναν κοντινό μπελά, έναν παλιό γνώριμο, έναν εταίρο και συμπότη: το ελληνικό κράτος.

Οι προσπάθειες (ή οι διακηρύξεις) για την δημιουργία λειτουργικού κράτους (λειτουργικής δημόσιας διοίκησης) θα πρέπει να χρονολογούνται σχεδόν … απ’ τον καιρό της δημιουργίας του. Στον 19ο αιώνα. Δεν θα κάνουμε τέτοια εξιστόρηση. Η τελευταία περίπτωση «μεταρρυθμιστή» είναι αυτή του νυν don Rico, πρώην (ή μήπως νυν και αεί;) ρημαδοΚούλη.

Ανίδεος ο don Rico για το τι είναι η μορφή κράτος πέρα απ’ το να την θεωρεί λάφυρο, επένδυσε τον μεταρρυθμιστικό του οίστρο τεχνοφετιχιστικά. Η υπόθεσή του (δική του και άλλων στην Co.) ήταν / είναι ότι η ψηφιοποίηση ορισμένων διαδικασιών της δημόσιας διοίκησης θα «αναμορφώσει» το ελληνικό κράτος. Πράγματι η ψηφιοποίηση απλοποίησε ορισμένες πλευρές της κρατικής γραφειοκρατίας, και έκανε ακόμα πιο πολύπλοκες άλλες. Πράγματι η ψηφιοποίηση δημιούργησε έναν καινούργιο εξουσιαστικό γραφειοκρατικό και απρόσωπο μυστικισμό, που λέγεται «σύστημα»: «το σύστημα δεν με αφήνει να μπω∙ το σύστημα με πέταξε έξω…» κλπ., έναν μυστικισμό ιδιαίτερα ικανό και απαραίτητο σε περίπτωση ανάγκης, για να απωθεί τις «ανεπίτρεπτες» απαιτήσεις του πόπολου.

Αλλά όπως ήταν λογικά αναμενόμενο, η ψηφιοποίηση μέρους της κρατικής γραφειοκρατίας ΔΕΝ συνεπάγεται χρήσιμη κοινωνικά αναδιάρθρωση του συνόλου της δημόσιας διοίκησης. Μπορεί να συμβεί (και στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει) το αντίθετο: οτιδήποτε δεν μπορεί να ψηφιοποιηθεί αποδιαρθρώνεται, ακόμα περισσότερο απ’ ότι πριν. Η αποδιάρθρωση τομέων της δημόσιας διοίκησης μπορεί να είναι σκόπιμη, επιδιωκόμενη, επειδή ενισχύει διάφορες εκδοχές ιδιωτικοποίησης, σ.δ.ι.τ., κλπ. Αυτό για παράδειγμα ισχύει για το σύστημα υγείας ή το σύστημα εκπαίδευσης. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να είναι απλά αναπόφευκτη, άχρηστα ή χρήσιμα αναπόφευκτη, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τους διάφορους μηχανισμούς δημόσιας τάξης (π.χ.: η κάθοδος των κροατοφασιστών) ή του δικαστικού συστήματος (Γεωργίου; noor 1;).

Έτσι όλοι και όλες με τις άμεσες, επείγουσες ανάγκες και προτεραιότητες, βρίσκονται μπροστά στον «κοντινό μπελά, έναν παλιό γνώριμο, έναν εταίρο και συμπότη», μόνο που αυτός ρευστοποιείται ήδη. Παριστάνει ότι εγγυάται μόνο την απλή επιβίωση, την γυμνή ζωή (εκτός αν ούτε καν αυτήν…)∙ καλεί σε παραίτηση απ’ ότι θεωρεί «ανέμελα καλοκαίρια» (κάτι ανάλογο με την απαγόρευση των άσκοπων μετακινήσεων…)∙ και διατίθεται μόνο να χατζιλικώνει με διάφορα -pass, που είναι μια καινούργια ορολογία για την δωροδοκία και την εξαγορά συνειδήσεων (κάτι για το οποίο η don Rico & Co ίσως γνωρίζει περισσότερα…) τέτοια ώστε να παριστάνει το άλλοτε «κράτος πρόνοιας». Κουρελαρία, αλλά φτιάχνει (ή επιδιώκει να φτιάξει) «νομιμοποίηση».

Υπάρχει ένας ψευδο-ορθολογισμός που στηρίζει αυτήν την ρευστοποίηση, ο οποίος κατάγεται στην καπιταλιστική δύση απ’ την δεκαετία του ’80 και τα πρώτα βήματα του νεοφιλελευθερισμού: η γνώμη των ειδικών. Στην περίπτωση των πρόσφατων πλημμυρών, η «γνώμη των ειδικών», για παράδειγμα, ξεκίνησε ως το ύψος-της-βροχής για να συνεχίσει με κάτι πιο βαρύ απ’ τα χιλιοστά, πιο εντυπωσιακό, με το πόσοι-τόνοι-νερού-έπεσαν-ανά-στρέμμα∙ ως εάν αυτό να αλλάζει ή να διευκολύνει την εμπειρία του να βρίσκεται κάποιος σκαρφαλωμένος επί ώρες (ή και μέρες) στην ταράτσα ενός σπιτιού που το ισόγειό του (και η έξοδος…) βρίσκεται κάτω απ’ το νερό, μετρώντας το βάθος με βάση το παράθυρό του.

Αλλά η «γνώμη των ειδικών» δεν επιστρατεύεται άσκοπα. Μπορεί να προβλέπει με επιτυχία ή όχι (: “οι δύο επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες” – αυτό κάτι θα σας θυμίζει…), κι αυτό φαίνεται εκ των υστέρων. Κυρίως όμως σκηνοθετεί την σκληρή πραγματικότητα ως μέρος ενός συνόλου σημείων (σημαινόντων και σημαινομένων), εδώ τώρα της «κλιματικής κρίσης» και όχι, ας πούμε, ως συνέπεια της αβελτηρίας του «επιτελείου» και της ασυδοσίας των λίγο πολύ φίλων του (αντιπλημμυρικών) εργολάβων του πρόσφατου παρελθόντος. Ή ως συνέπεια της αδιαφορίας να έχεις (εσύ, το «επιτελείο»…) σχέδια και οργάνωση γρήγορης δημόσιας δράσης για την περίπτωση που το νερό ξεπεράσει τις «οχυρώσεις» σου, εκεί, σε μια περιοχή με μακρύ ιστορικό από πλημμύρες. Με δυο λόγια οι “ειδικοί” δεν κάνουν προβλέψεις του είδους με τόσες ίντσες διατομή σωλήνα σε λίγους μήνες θα πνιγείτε! Ούτε με τέτοια εργολαβία που δώσατε σ’ αυτόν, καλά κρασιά! Οι ειδικοί δεν κάνουν προβλέψεις που θα αμφισβητήσουν το “επιτελείο”. Κάνουν προβλέψεις για λογαριασμό του.

Πόσο απέχει η επίκληση της «κλιματικής κρίσης» απ’ το «θέλημα θεού»; Είπαμε ήδη. Η πλήρης διατύπωση / υπόδειξη είναι: το κεφάλαιο που ανατοποθετείται είναι θέλημα θεού… Μοιρολατρέψτε.

Το τελευταίο λάθος – revised

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Μπορεί να διαβάσατε μπορεί και όχι (μάλλον το δεύτερο) την γνώμη της ασταμάτητης μηχανής για την εκκαθάριση του Yevgeny Prigozhin (Δευτέρα 28 Αυγούστου, Το τελευταίο λάθος). Η πρώτη κατηγορία θα την θεώρησε παρακινδυνευμένη.

Αλλά όχι. Δείτε αυτό το μικρό απόσπασμα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Thubthumping

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> Μας ρίχνουν… Πέφτουμε… Αλλά σηκωνόμαστε πάλι. Δεν κλαψουρίζουμε για τα περασμένα μεγαλεία. Σηκωνόμαστε και πάμε μπροστά.

Οι Chumbawamba το λένε με τον δικό τους τρόπο:

Αυτό πάλι μπορούμε να το πούμε κι εμείς. Με τον δικό μας τρόπο… τέτοια εποχή. Mouthful of shit:

Τι να ευχηθούμε; Χμμμ… Να, αυτό: να μην σας/μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. (Δεν δείχνει να στέκεται και πολύ καλά στη θέση του. Ούτε ο ουρανός, ούτε το κεφάλι μας – γενικά μιλώντας…)

Το φυσικό ανοσοποιητικό νικάει…

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> (Αλλά δεν μπορεί να σκορπίσει το κακό! Εκεί χρειάζεται κάτι άλλο ανθρώπινο: η συνείδηση).

Δεν έχει περάσει δα και πολύς καιρός από τότε που οι πλατφορμιασμένοι αρρώσταιναν και ξανα-αρρώσταιναν απ’ τον τσαχπίνη… Κι αντί να τους γεννηθεί η συναίσθηση πως τους κορόιδεψαν κατάμουτρα, έφτιαχναν μια άμυνα πιστού. Έλεγαν: «πω πω, ποιος ξέρει πόσο σοβαρά θα την πάθαινα αν δεν είχα κάνει το εμβόλιο!». Ήταν η εποχή που το motto των φαρμακομαφιόζων και των λακέδων τους για την γενετική μηχανική ήταν το «τουλάχιστον δεν θα πεθάνετε». Μέχρι που άρχισαν να εκδηλώνονται οι φονικές και σακατευτικές παρενέργειες.

Εν τω μεταξύ οι «λάτρεις της επιστήμης» έτρωγαν αυτά που τους σέρβιραν ως «επιστημονικά» οι λακέδες και οι δημαγωγοί. Γιατί να ασχοληθούν περισσότερο; Πιστοί κι αυτοί.

Μια μονάχα έρευνα απ’ τις πάμπολλες που υπήρχαν (περιθωριοποιημένες όσο ήταν δυνατόν, θαμένες ουσιαστικά) ήδη απ’ το 2021 θα ήταν αρκετή για να καταστρέψει όλα τα δήθεν επιχειρήματα των φαρμακομαφιόζων και των μαγαζιών τους (συμπεριλαμβανόμενου του π.ο.υ.) που με λύσσα προσπαθούσαν να ακυρώσουν (πρακτικά να καταστρέψουν) το φυσικό ανοσοποιητικό, κηρύσσοντάς το ανίκανο να απαντήσει στον τσαχπίνη∙ εξυψώνοντας αντίστροφα τις φονικές mRNA πλατφόρμες ως «σωτήρα». Αυτή η έρευνα έγινε, έγινε στο ισραήλ (την κοινωνία πειραματόζωο του κτηνίατρου ceo) και δημοσιεύτηκε στις αρχές Απρίλη του 2022. Στόχος της ήταν να συγκρίνει την ανοσία των πλατφορμιασμένων με την ανοσία εκείνων που εμπιστεύτηκαν το φυσικό ανοσοποιητικό τους.

Η έρευνα ξεκίνησε στην αρχή της εκστρατείας πλατφορμιασμού, και η συγκέντρωση των στοιχείων ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2021. Στην μία μεριά μελετήθηκαν 673.636 πλατφορμιασμένοι τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 2021, που δεν είχαν κολλήσει τον τσαχπίνη ως τον πλατφορμιασμό τους. Στην άλλη μεριά μελετήθηκαν 62.883 μη πλατφορμιασμένοι, που κόλλησαν είτε τον Γενάρη είτε τον Φλεβάρη του 2021. Πλατφόρμα ή μόλυνση την ίδια χρονική περιόδο. Και για τις δύο ομάδες έγιναν συστηματικές καταγραφές του τι τους είχε συμβεί, απ’ την 1 Ιούνη του 2021 ως τις 14 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς.

Τι προέκυψε; Κάνοντας τις αναγκαίες αναγωγές (λόγω της διαφοράς των μεγεθών μεταξύ των δύο ομάδων) καταγράφτηκε ότι οι πλατφορμιασμένοι κόλλησαν μετά τον πλατφορμιασμό τους κατά 13 φορές παραπάνω (1.300%) σε σχέση με το πόσο κόλλησαν για δεύτερη φορά όσοι είχαν κολλήσει στις αρχές του 2021! Όσο για την εκδήλωση συμπτωμάτων; Εκεί η ήττα της τεχνητής δήθεν ανοσίας ήταν συντριπτική: όσοι εκδήλωσαν συμπτώματα απ’ την πρώτη ομάδα ήταν 27 φορές (2.700%!) περισσότεροι από όσους εκδήλωσαν συμπτώματα απ’ την πρώτη ομάδα!! (Όλα αυτά συνέβαιναν την εποχή της βασιλείας της delta version…)

Το συμπέρασμα εκείνης της μεγάλης έρευνας ήταν απλό και κατηγορηματικό:

Η ανοσία που αποκτιέται με φυσικό τρόπο εξασφαλίζει ισχυρότερη προστασία κατά της μόλυνσης και της αρρώστιας με συμπτώματα που προκαλούνται απ’ την παραλλαγή delta του Sars–VoV-2 σε σύγκριση με την ανοσία που προκύπτει απ’ την διπλή δόση του BNT162b2 (η πλατφόρμα της Pfizer)

Ναι… Αυτό, για την φυσική ανοσία, το είχαν πει οι κινέζοι γιατροί ήδη απ’ την άνοιξη του 2020… Αλλά δεν ταίριαζε καθόλου με τους σκοπούς της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Αφού ο σκοπός της δυτικής γενετικής μηχανικής ΔΕΝ είναι η ανοσία, αλλά η καταστροφή του φυσικού ανοσοποιητικού και η οργανωμένη παραγωγή μαζικής νοσηρότητας.

Αυτό το αποδεικνύει (και) η πιο πάνω έρευνα…

… αλλά η οργανωμένη παραγωγή νοσηρότητας καλά κρατάει!

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> Οι αβανταδόροι και οι λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δείχνουν όρεξη να ξαναπιάσουν δουλειά. «Ανησυχούν» για κάποια καινούργια μετάλλαξη / παραλλαγή του τσαχπίνη, και φυσικά «καλό θα ήταν οι ευάλωτοι να εμβολιαστούν» με κάποια υποτιθέμενη turbo εκδοχή mRNA πλατφορμών.

Εκείνο που απαγορεύεται να ξέρει ο οποιοσδήποτε, ευάλωτος ή όχι, είναι αυτό:

Απ’ τα τέλη Οκτώβρη του 2020 ο αμερικανικός «προστάτης της δημόσιας υγείας» FDA ΗΞΕΡΕ αρκετές απ’ τις αναμενόμενες φονικές ή/και σακατευτικές «παρενέργειες» της γενετικής μηχανικής…. ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ η επιβολή του μαζικού πλατφορμιασμού, ενόσω όμως είχε δημιουργηθεί η ανάγκη του και η Μεγάλη Αναμονή για την Σωτηρία…

Η πιο πάνω είναι η πρώτη σελίδα μιας 27σέλιδης έκθεσης για τις διαδικασίες «παρακολούθησης» που θα ξεκινούσε ο FDA, ώστε να γίνεται η καταγραφή των παρενεργειών, κλπ κλπ.

Κι αυτή είναι η 16 σελίδα, με έναν πρώτο κατάλογο αναμενόμενων παρενεργειών:

Ακόμα και χωρίς γνώση αγγλικών κάποιες απ’ αυτές μπορείτε να τις καταλάβετε. Πάνω δεξιά: deaths… Θάνατοι…

Αυτά περί «ασφάλειας»… Όσο για την «αποτελεσματικότητα»; Στη σελίδα 19 της ίδιας έκθεσης μπορείτε να μάθετε τι ήξεραν οι λακέδες των φαρμακομαφιόζων έγκαιρα:

– Εμβόλιο (α) για την Covid-19 – μπορεί να υπάρχει περιορισμένη διαθέσιμη πληροφόρηση την στιγμή της έγκρισης (licensure) για το επίπεδο και την διάρκεια της αποτελεσματικότητας (!!!!…)

– Οι κατασκευαστές μπορεί να κάνουν συγκεκριμένες μελέτες για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου για την Covid-10 μετά την έγκρισή του (!!!!…)

Λοιπόν, αυτά απαγορευόταν να τα ξέρουν τα εκατομμύρια υποψήφια θύματα των φαρμακομαφιόζων και των συνεταίρων τους τότε. Απαγορεύεται να τα ξέρουν και τώρα (οτιδήποτε διαφορετικό είναι, ως γνωστόν, «θεωρία συνωμοσίας», «διασπορά ψευδών ειδήσεων», κλπ).

Η κατάσταση είναι σοβαρή και επείγουσα, και χρειάζεται (για να αντιμετωπιστεί) καινούργιος πλατφορμιασμός, κατ’ αρχήν για τους «ευάλωτους»: οι μετοχές των φαρμακομαφιών πέφτουν!!!

(Πόσοι θυμώνουν στ’ αλήθεια; Και πόσων ο θυμός τους είναι αντικαπιταλιστικός και αντικρατικός;)