Category: Ασταμάτητη μηχανή

Ο 21ος αιώνας απ’ την σκοπιά της Μόσχας

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Δεν ήταν λίγοι (αντίθετα, ήταν πολλοί και «ειδικοί») εκείνοι που μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια τις 24 Φλεβάρη του 2022 και για πολλούς μήνες, σχεδόν ως το καλοκαίρι του 2023, υποστήριζαν ότι η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) «έπεσε στην παγίδα που του είχαν στήσει οι δυτικοί»… Προφανώς έπαιρναν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα. Όσο για τους «ειδικούς»; Η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι του σκοινιού και του παλουκιού.

Υπάρχει ένα ντοκουμέντο το οποίο αγνοήθηκε τότε και αγνοείται ακόμα: η «στρατηγική εθνικής ασφάλειας» της ρωσίας, ένα 44σέλιδο έγγραφο που υπέγραψε η ανεγκέφαλη αλεπού 8 μήνες πριν την εισβολή, στις 2 Ιούλη του 2021, αναθεωρώντας ουσιαστικά το προηγούμενο αντίστοιχο σχέδιο, που ήταν το 2015. Κι εκεί περιγράφεται η ρωσική οπτική για τον κόσμο σήμερα και αύριο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Συγκρατείστε τώρα απ’ το πιο πάνω σημείωμα το συμπέρασμα: … Η ηγεμονία της Δύσης υποχωρεί αλλά αυτή η υποχώρηση θα οδηγήσει σε περισσότερες συγκρούσεις ολοένα και πιο σοβαρές καθώς η Δύση θα προσπαθεί να κρατήσει τις επιρροές της…

Γράψαμε επ’ αυτού πριν 3 βδομάδες, στις 3 Ιούνη (: ουκρανικό πεδίο μάχης). Ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης όχι μόνο δεν έχει τελειώσει αλλά εκεί ακριβώς, μετά την αποτυχία όλων των δυτικών σχεδιασμών, εκτιμήσεων και ελπίδων, «εκκρεμεί» πάντα η πρωτοβουλία της κλιμάκωσης. Ενώ οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες συνεχίζουν να επιβάλλουν «γύρους κυρώσεων» τον έναν μετά τον άλλο (η ε.ε. έχει φτάσει στον 14ο and still counting…) εν γνώσει ότι αυτές θα αποτυγχάνουν σταθερά, καταλαβαίνουν ότι το μόνο μέσο που τους έχει απομείνει είναι ο μιλιταρισμός τους. Αλλά κι εκεί τα δεδομένα είναι δύσκολα. Οι όλο και πιο αναβαθμισμένες στρατιωτικές «βοήθειες» (όπλα, οι χειριστές τους, σχεδιασμοί) προς το καθεστώς του Κιέβου αποδεικνύουν ότι με συμβατικά μέσα ΔΕΝ μπορούν να αναμετρηθούν με την Μόσχα ελπίζοντας σε νίκη. Τι απομένει; Το καταλαβαίνετε: όχι η παραδοχή της (δυτικής) αδυναμίας!!!!

Η συζήτηση περί πυρηνικών γίνεται στη δύση με τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζεται η ανεγκέφαλη αλεπού σαν ο «τρελός που θέλει να ισοπεδώσει τα πάντα». Σ’ αυτό βοηθούν διάφορες δηλώσεις «επώνυμων» ρώσων, μη εξαιρουμένου του «σκύλου-που-γαυγίζει» Medvedev. Κρύβεται έτσι το γεγονός ότι και στη δυτική δημόσια στρατόσφαιρα γίνεται από καιρό «συζήτηση» περί χρήσης τακτικών πυρηνικών (κατά της ρωσίας) ώστε να αναγκαστεί (η Μόσχα) να αποδεχθεί μια ρύθμιση του «ουκρανικού ζητήματος» … σε βάρος της. (Πίσω απ’ αυτές τις ιδέες δεν βρίσκεται μόνο η διάσωση του δυτικού ιμπεριαλιστικού κύρους, αλλά και των πολύτιμων «επενδύσεων» της Blackrock σε πολλών ειδών πρώτες ύλες της ουκρανικής επικράτειας…)

Πόσο πιθανή είναι η εφαρμογή τέτοιων «ιδεών»; Θα θέλαμε να απαντήσουμε ΚΑΘΟΛΟΥ!!! Όμως δεν έχουμε υπόψη κανένα ιστορικό προηγούμενο (ειδικά στην καπιταλιστική ιστορία του πλανήτη) όπου κάποια ηγεμονική «δύναμη» να αποφάσισε να περιορίσει ή και να χάσει την ηγεμονία της ειρηνικά και γενναιόδωρα απέναντι στον / στους διάδοχο / διαδόχους της.

Εμφανίζονται τώρα στην πρώην υπερδύναμη κάποιοι που πουλούν αυταπάτες. Ένας από δαύτους λέγεται Ben Rhodes και διετέλεσε για χρόνια σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και λογογράφος του Obama. Γνωστός καιροσκόπος (άλλοτε με το θεοναζί καθεστώς και άλλοτε εναντίον του…) σε άρθρο του στο καθεστωτικό foreign policy στις 18 Ιούνη, αφού αναγνωρίζει ότι η παλιά διεθνής τάξη δεν υπάρχει πια συμβουλεύει τον νυσταλέο Jo (αν κρατήσει την καρέκλα του στις εκλογές του Νοέμβρη) ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνει πρόεδρος μιας καλοκάγαθης Ουάσιγκτον που (θα) συμπαθεί τους αδύνατους και δεν (θα) ανακατεύεται σε καυγάδες:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μελοδράματα…

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Εκείνο που διαφοροποιεί τις ολιγαρχίες απ’ τις απολυταρχίες (κάνοντάς τες να μοιάζουν «κάπως» με «δημοκρατίες»…) είναι η συμβολική νομιμοποίηση των αρχόντων. Η εξουσιοδότησή τους απ’ τους υποτελείς. Αυτή η εξουσιοδότηση μπορεί να γίνεται μέσω «εκλογών»… δια βοής… ακόμα και (ποιος το αποκλείει για το μέλλον;) μέσω likes… Σε κάθε περίπτωση η συμβολικότητα αυτής της νομιμοποίησης αρχίζει και τελειώνει στο «μα με εγκρίνατε!» απέναντι σε οποιαδήποτε γκρίνια ή μισο-αμφισβήτηση (των προσώπων, όχι των δομών!) Ενώ εκφράζεται με την εφεύρεση των «ποσοστών»: η νομιμοποίηση είναι απλά μια γραμμή (: αφαίρεση / σύμβολο…) απ’ την οποία διάφοροι παίρνουν ένα κομμάτι, μικρότερο ή μεγαλύτερο.

Σε χρόνο (καθόλου…) ανύποπτο αναλύσαμε αυτήν την κυβερνητική διάσταση των σύγχρονων δυτικών κρατών (συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού), με την βοήθεια του Claus Offe (: κοινοβουλευτισμός, εξουσία, κράτος στα Sarajevo νο 78 Νοέμβρης 2013, νο 80 Γενάρης 2014, και νο 90 Δεκέμβρης 2014). Αισχρή μειοψηφία είμασταν τότε, το ίδιο και τώρα, και επιπλέον δεν έχει πια κανείς όρεξη (ούτε αξιόπιστη μέθοδο) να αναλύσει το σύγχρονο (καπιταλιστικό) κράτος στην ιστορική του εξέλιξη. Το ελληνικό ή οποιοδήποτε άλλο.

Παραμένει ωστόσο πάντα διασκεδαστικός ο τρόπος που γίνονται αντιληπτές (τόσο απ’ τους υποτελείς όσο και απ’ τις τωρινές πολιτικές βιτρίνες) οι πιρουέτες των δυτικών ολιγαρχιών τώρα που «πιέζονται» όλο και περισσότερο απ’ την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Ποια σκηνή να πιάσουμε; Την αμερικανική; Την καναδική; Την γερμανική; Την αγγλική; Την γαλλική; Την ελληνική; Την φινλανδική; Ποια;

Εφόσον η γοητεία έχει γίνει το κυριότερο (και συχνά το μοναδικό) μέσο εξασφάλισης των εξουσιοδοτήσεων, προκύπτουν όλα όσα θα περίμενε κάποιος απ’ το καθαρό, ωμό Θέαμα. Οι απόφοιτοι της «σχολής ηγετών Schwab» και όσοι / όσες τους μιμούνται, είναι αλαζονικά καθάρματα. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, την δήλωση της αγαπημένης Annalena ότι «δεν με ενδιαφέρει τι γνώμη έχουν οι ψηφοφόροι μου, εγώ κάνω πόλεμο κατά της ρωσίας» για να έχετε μια συμπυκνωμένη έκφραση της πραγματικής σχέσης μεταξύ εξουσιοδοτών και εξουσιοδοτούμων στις σύγχρονες ολιγαρχίες.

Απ’ αυτή την άποψη το να μετακινούνται οι υποτελείς απ’ τον ένα στον άλλο «εκπρόσωπο» ενώ στην πραγματικότητα πιάνονται από διαφορετικά επιπλέοντα προσχήματα μέσα στον ίδιο βάλτο, είναι μόνο ένα τρυκ συντήρησης αυτής της αγοράς των συμβόλων που λέγεται “καθεστωτική πολιτική”. Κι όταν ένα κόμμα γίνεται φανερά εκείνο που είναι όλα, γίνεται δηλαδή καθαρά εταιρεία (όπως η περίπτωση του κόμματος της Κουμουνδούρου) θα μπορούσε κάποιος να χειροκροτήσει: επιτέλους η ολιγαρχία κάνει στριπτίζ!

Όχι όμως! Άλλοι υποφέρουν, άλλοι χαίρονται, άλλοι αδιαφορούν. Όλα αυτά είναι ουσιαστικά αυτοκτονικά – σε μια εποχή όμως που ο θάνατος είναι η κυρίαρχη μόδα…

Πριν πάνω από 10 χρόνια κάποιος (δεν έχει σημασία ποιος!) είχε γράψει σ’ ένα διεθνές (αγγλικής προέλευσης) καθεστωτικό έντυπο:

… Όταν ο άξονας εξουσίας κράτους – επιχειρήσεων έχει ξεπεράσει την δημοκρατία και γελοιοποιεί την διαδικασία των εκλογών, όταν το σύστημα πολιτικής χρηματοδότησης εξασφαλίζει ότι τα κόμματα μπορούν να αγοραστούν και πουληθούν, κι όταν τα μέλη των τριών κυριότερων κομμάτων κάθονται και αγναντεύουν τις δημόσιες υπηρεσίες που γίνονται βορά των επιχειρηματιών, τι έχει απομείνει απ’ αυτό το σύστημα που να εμπνέει την συμμετοχή;

Η εύλογη απάντηση θα ήταν τότε «καμία συμμετοχή! συλλογική, μεθοδική, εργατική καταστροφή αυτού του συστήματος!». Τώρα η απάντηση δυστυχώς είναι: σκάσε και δούλευε – το παλάτι έχει έξοδα!

Ασυνέχειες…

Παρασκευή 21 Ιούνη>> Όπως έχουμε ενημερώσει ήδη, για ένα διάστημα ως και την πρώτη εβδομάδα του Ιούλη η ασταμάτητη μηχανή θα είναι … άτακτη. Θα εμφανίζεται όταν κάτι τέτοιο θα είναι τεχνικά εφικτό, κι αυτό μπορεί να συμβαίνει οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας. Επιπλέον είναι αρκετά δύσκολο (λόγω ποιότητας δικτύου) το ανέβασμα φωτογραφιών ή video ως ντοκουμέντων…

Δείξτε κατανόηση…

Έγινε η σφαγή ρουτίνα;

Παρασκευή 21 Ιούνη>> Βγήκε καμαρωτός καμαρωτός ο νυσταλέος Jo για να δηλώσει ότι «το ισραήλ προτείνει ένα σχέδιο εκεχειρίας τριών σταδίων»… μόνο που κανένα ισραήλ δεν είχε προτείνει τίποτα… Οπότε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς (ενοχλημένο για την ειρηνιστική δυσφήμιση…) συνέχισε και συνεχίζει την σφαγή. Και ο νυσταλέος συνέχισε και συνεχίζει να εξοπλίζει τους χασάπηδες, εξαπατώντας ακόμα και το κογκρέσσο για τις ποσότητες όπλων και πυρομαχικών που στέλνει στο «δικαίωμα στην αυτοάμυνα»…

Βγήκε καμαρωτό καμαρωτό το «συμβούλιο ασφαλείας του οηε» να «εγκρίνει ομόφωνα το σχέδιο εκεχειρίας» (το προηγούμενο…) δίνοντας κάτι σαν «διεθνή ευλογία» στο ουσιαστικά ανύπαρκτο…

Μήπως οι ψευδαισθήσεις που ονομάζονται «εικονική πραγματικότητα» είναι ήδη καθεστώς;

Πριν, ας πούμε, 30 χρόνια οι πιο πάνω «παράγοντες» (ένας αμερικάνος πρόεδρος… ένα «συμβούλιο ασφαλείας του οηε»…) έμοιαζαν να έχουν μεγάλο βάρος στις διεθνείς σχέσεις. Αν, για παράδειγμα, η (τότε) ελεγχόμενη απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς «διεθνής κοινότητα», μέσω του «συμβουλίου ασφαλείας του οηε», αποφάσιζε κάπου μια «εκεχειρία» (για να προστατέψει τους αμάχους απ’ τις σφαγές…), θα έστελνε εκεί τον ειρηνοποιό στρατό της (τους «κυανόκρανους»…). Οι σφαγές ίσως συνεχίζονταν κάτω απ’ το άγρυπνο βλέμμα αυτών των ειρηνοποιών (όπως, για παράδειγμα, στο Σεράγεβο ή στη Σρεμπρένιτσα) αλλά τα όργανα-της-διεθνούς-κοινότητας θα συνέχιζαν να επιδεικνύουν μια κάποια στιβαρότητα.

Όχι πια!! Οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες δεν είναι οι πρώτοι για τους οποίους δεν υπάρχει καμία «σωτηρία» από καμία «διεθνή κοινότητα»… Είχαν προηγηθεί, για παράδειγμα, εκτός απ’ τους βόσνιους και τις βόσνιες οι ιρακινές και οι ιρακινοί. Είναι όμως οι Παλαιστίνιοι/ες, παρά τη θέλησή τους, οι πρώτοι στο όνομα των οποίων η ιστορικά ελεγχόμενη απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς «διεθνής κοινότητα» αποδεικνύεται live 24 μια εγκληματική φάρσα που βουλιάζει στο αίμα – ενόσω δεν υπάρχει ακόμα διαμορφωμένη (παρά τις σχετικές αναγγελίες έως απειλές…) κάποια άλλη, διαφορετική «διεθνής κοινότητα» (καθοδηγούμενη από άλλους ιμπεριαλισμούς).

Χωρίς να μειώνουμε την αξία των ειρηνικών (ειρηνικότατων…) μαζικών διαδηλώσεων σε διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη, οι Παλαιστίνιες και οι Παλαιστίνιοι ζουν τώρα και πεθαίνουν σε μια (ακόμα) βαθιά ρωγμή της καπιταλιστικής ιστορίας όπου οι «μεγάλες δυνάμεις» ετοιμάζονται να λύσουν τους λογαριασμούς τους με τον μόνο τρόπο που ξέρουν, τον μόνο τρόπο που αναλογεί σε μια καπιταλιστική αναδιάρθρωση τόσο ριζική όσο η 4η βιομηχανική επανάσταση… Σ’ αυτούς τους λογαριασμούς η Παλαιστίνη και η απελευθέρωσή της, το τέλος του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι μεν ένα κεφάλαιο, αλλά μόνο ένα ανάμεσα σε πολλά άλλα.

Συνεπώς οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες μπορούν να στηρίζονται και να υπολογίζουν μόνο στις δικές τους δυνάμεις, τις δικές τους και των ενεργητικών συμμάχων τους. Όσο για τις εκατοντάδες χιλιάδες που κατά καιρούς εκδηλώνουν την ειρηνική (ειρηνικότατη) συμπαράστασή τους σ’ αυτόν τον απελευθερωτικό αγώνα, ειδικά στην καπιταλιστική δύση; Αν δεν συνειδητοποιήσουν χθες ότι δεν είναι θεατές-σε-μια-σφαγή αλλά τα επερχόμενα εξαίσια θύματα της εξάπλωσής της, αν δεν συνειδητοποιήσουν χθες ότι σ’ αυτή την μικρή άκρη του κόσμου που λέγεται Παλαιστίνη συμπυκνώνεται και επιδεικνύεται πια η καθολική και καθόλου περιορισμένη ή κατ’ εξαίρεση βία ενός όλο και πιο κοντινού παγκόσμιου καπιταλιστικού «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών», αν δεν… έχουν ήδη υπογράψει την «μοίρα» τους.

Το πρώτο βήμα αυτής της συνειδητοποίησης είναι αυτό: δεν υπάρχει κανένα «κοινωνικό συμβόλαιο» σε ισχύ στις δυτικές ολιγαρχίες, τέτοιο που να αναγνωρίζει την παλιά σοσιαλδημοκρατικού τύπου κοινοτοπία των «κοινωνικών εταίρων»… Τα αφεντικά (τα δυτικά είναι σίγουρο!) ασκούν κατοχή.

Κατά συνέπεια δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αντιπροσώπευσης των πληβείων και των δικαίων τους σε οποιαδήποτε «κοινή φόρμα» με τους εκπροσώπους των αφεντικών – και κανένα περιθώριο σοβαρών υποχωρήσεων εντός ή εκτός εισαγωγικών απ’ την μεριά των τελευταίων.

Προσέξτε καλά την Παλαιστίνη…

Παλαιστίνη 2024

Παρασκευή 21 Ιούνη>> Μετά από σχεδόν 9 μήνες αίματος, καταστροφής, γενοκτονίας, όλα σε παγκόσμια θέα, και παρά την στρατιωτική ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στη Γάζα και την επιβεβαιωμένη αποτυχία των δηλωμένων στόχων του, φαίνεται πως το να βρίσκεται ο παλαιστινιακός απελευθερωτικός αγώνας σ’ αυτή τη ρωγμή του ιστορικού χρόνου κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Ο δρόμος του νοτιοαφρικανικού γκρεμίσματος του εκεί απαρτχάιντ δεν μπορεί να επαναληφθεί αυτούσιος. Τα δεδομένα, οι συσχετισμοί δύναμης στον πλανήτη είναι τώρα εντελώς διαφορετικά απ’ ότι στα τέλη των ‘80s και στις αρχές των ‘90s. Επιπλέον το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς-για-τον-εαυτό-του του Τελ Αβίβ, έχοντας υπόψη του την κατάρρευση του νοτιοαφρικάνικου απαρτχάιντ, έχει αναπτύξει πολύ πιο σύνθετες αρθρώσεις με τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς σε σχέση με την Πραιτώρια.

Ίσως η μεγαλύτερη αδυναμία ως τώρα της παλαιστινιακής αντίστασης (και το αντίστοιχο «κέρδος» των θεοναζί και των δυτικών συμμάχων τους) είναι πολιτική: το ότι δεν έχει ξεπεράσει ανοικτά και καθαρά την «λύση των δύο κρατών»! Το ότι αυτή η φάρσα εξακολουθεί να πλανάται-στον-αέρα, απ’ την μια μεριά επιτρέπει στους δυτικούς ιμπεριαλισμούς να κάνουν διάφορους ελιγμούς «εικονικού ενδιαφέροντος για το παλαιστινιακό πρόβλημα» κλείνοντας το μάτι στο στρατιωτικά ηττημένο Τελ Αβίβ… Και απ’ την άλλη επιτρέπει να κυκλοφορεί το φάντασμα των «διαπραγματεύσεων-για-εκεχειρία» σχετικά με την Γάζα αποκλειστικά. Αυτό το τελευταίο υπονομεύει την κεντρική πολιτική ανάδειξη (απ’ την ένοπλη αντίσταση) του ενιαίου χαρακτήρα της αποικιοκρατικής κατοχής, και στη δυτική Όχθη, και στην ανατολική Ιερουσαλήμ, αλλά και στην επικράτεια του τωρινού θεοναζί καθεστώτος.

Αυτή η υπονόμευση έχει συνέπειες. Πρώτον επιτρέπει στην fatah της Ραμάλα να εξακολουθεί να πουλάει κάποιο «πολιτικό βάρος», εικονικό μεν αλλά ως (η διεθνώς αναγνωρισμένη…) «παλαιστινιακή αρχή». Δεύτερον αναγκάζει την ένοπλη αντίσταση να εκτοξεύεται προς έναν εξαιρετικά δύσκολο στόχο ξεπεράσματος αυτής της πραγματικότητας, που είναι η απελευθέρωση του Marwan Barghouti απ’ τα ισραηλινά κάτεργα.

Ο Barghouti είναι μεν μέλος της fatah αλλά πολιτικά ακέραιος και καθολικά αποδεκτός απ’ την ένοπλη αντίσταση. Για τους δυτικούς είναι ο «παλαιστίνιος Mandela»… Σύμφωνα μ’ αυτή την «φυγή προς…» ο απελευθερωμένος Barghouti (θα) είναι ο φυσικός πολιτικός ηγέτης όλων των Παλαιστίνιων, αν γίνουν (ποτέ…) εκλογές θα εκλεγεί εύκολα επικεφαλής («πρόεδρος») της «παλαιστινιακής αρχής», και κατά συνέπεια το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς θα πρέπει (κάτω απ’ την «διεθνή πίεση»…) να διαπραγματευτεί μαζί του….τι; Την «λύση των δύο κρατών»…!!! Αν χρειάζεται θα το πούμε: η απελευθέρωση του Barghouti είναι ίσως το κεντρικότερο επίδικο στις υποτιθέμενες τωρινές (μη) διαπραγματεύσεις περί εκεχειρίας στη Γάζα, κλπ…

Να πως (κατά τη γνώμη μας) η παλαιστινιακή αντίσταση (όλη;) δείχνει εγκλωβισμένη στο «μοντέλο της νότιας αφρικής» / minus. (Το «minus» αφορά το γεγονός ότι οποιαδήποτε «λύση δύο κρατών» απλά αφήνει το σημερινό φασιστικό και ρατσιστικό Τελ Αβίβ στη θέση του, να κάνει ότι θέλει μελλοντικά…)

Σε κάθε περίπτωση το θεοναζί καθεστώς δεν πρόκειται να απελευθερώσει τον Barghouti, επειδή πολύ απλά δεν θέλει έναν καινούργιο, επικαιροποιημένο και αναβαθμισμένο Arafat! Δεν πρόκειται να δεχθεί επιστροφή στο «κουτάκι 1» των αρχών της δεκαετίας του ’90 – και φυσικά δεν υπάρχει κανένας να του επιβάλλει μια τέτοια «αναβίωση» – είναι εντελώς διαφορετικά τα σημερινά δεδομένα! Έτσι, το θεοναζί καθεστώς (και μέσω αυτού οι σύμμαχοί του) μπορεί να έχει αποτύχει / ηττηθεί στους διακηρυγμένους στόχους του, μπορεί να υποφέρει από διαδοχικές εσωτερικές κρίσεις, αλλά δεν κινδυνεύει από μια στρατηγική ήττα επιβεβλημένη απ’ την αντίσταση: την πλήρη διάλυση όλων των πλευρών και όλων των δομών του απαρτχάιντ, και την δημιουργία ενός ενιαίου πολυεθνικού δημοκρατικού (έστω: τυπικά…) κράτους απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι.

Είναι πολύ μικρή και «έξω απ’ τον χορό» η ασταμάτητη μηχανή για να κάνει υποδείξεις στην παλαιστινιακή αντίσταση! Έχει ωστόσο την άποψη ότι ακόμα και ο παραμικρός υπαινιγμός για «λύση δύο κρατών» σημαίνει ακόμα και τώρα πρακτικά «δύο παλαιστινιακές οντότητες», μία ανοικτή φυλακή στη Γάζα, και μια σε διαρκή εκχέρσωση, διωγμούς, βία και εποικισμούς στη δυτική Όχθη και στην ανατολική Ιερουσαλήμ. Διαιώνιση, δηλαδή, της ισραηλινής / πρωτοκοσμικής κατοχής.

Το τέλος των σφαγών στη Γάζα ΔΕΝ πρέπει να είναι μόνο «το τέλος των σφαγών στη Γάζα»!!! Και, απ’ την ανάποδη, η συνέχιση των σφαγών ΔΕΝ πρέπει να θεωρείται απλά η ακροδεξιά παράνοια ενός ή δύο θεοναζί βιτρινών!

Μήπως θα έπρεπε να έχετε προσέξει καλύτερα και την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία

Παρασκευή 21 Ιούνη>> Μιας και στα μέρη μας υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα (: τι θα κάνει ο ένας -άκης κι ο άλλος -άκης κι ο τρίτος -άκης…) δεν ήταν άξιο προσοχής το γεγονός ότι το καθεστωτικό reuters πριν μια βδομάδα τεκμηρίωσε μια πλευρά εκείνου που απ’ το φθινόπωρο του 2020 η τρελή κι αδέσποτη ασταμάτητη μηχανή είχε χαρακτηρίσει σαν «οπλοποίηση της δημόσιας υγείας» και «υπόγειο παγκόσμιο πόλεμο» μέσα και πίσω απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Τι αποκαλύφθηκε τώρα, κατόπιν εορτής; Ότι οι υπηρεσίες «ψυχολογικού πολέμου» και παραπληροφόρησης του αμερικανικού πενταγώνου (με επιχειρησιακό κέντρο κάπου στη Φλόριντα) έκαναν για πάνω από ένα χρόνο (απ’ την άνοιξη του 2020 ως τα μέσα του 2021) υπόγεια ιντερνετική εκστρατεία δυσφήμισης των τυπικών, κανονικών κινέζικων εμβολίων, ειδικά εναντίον εκείνου της sinovac. Για λογαριασμό αυτής της εκστρατείας κατασκευάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν εκατοντάδες «πλαστοί λογαριασμοί» στο (τότε) twitter, ενώ η «ακτίνα» της κάλυπτε την ανατολική ασία, τη μέση ανατολή και την αφρική – με ιδιαίτερη στόχευση του μουσουλμανικούς πληθυσμούς: «το κινέζικο εμβόλιο (διέδιδε ο us army…) περιέχει ένα συστατικό που προέρχεται από χοιρινό κρέας»….

Να οι βασικές διαστάσεις αυτής της καθυστερημένης καθεστωτικής «αποκάλυψης».

Πρώτον: Ενώ πράγματι είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε να υποστηρίξει οτιδήποτε (και οποιαδήποτε ανοησία) ιντερνετικά, αυτό που μπορεί να θεωρηθεί οργανωμένη παραπληροφόρηση γίνεται ΜΟΝΟ όταν υπάρχουν μηχανισμοί και λεφτά. Δηλαδή ΜΟΝΟ από επιχειρήσεις, υπηρεσίες, άρα κράτη και αφεντικά. Οτιδήποτε άλλο είναι παιχνίδι νηπιαγωγείου… (Φυσικά είναι ακριβώς οι ίδιοι που θέλουν να μας “προστατέψουν” κυνηγώντας τους …. “παραπληροφορητές”!!!)

Το καλά πληροφορημένο site antiwar (antiwar.com) έγραψε για το θέμα μεταξύ άλλων κι αυτά:

Η εκστρατεία δυσφήμισης της Sinovac ήταν μέρος ενός ευρύτερου πληροφοριακού πολέμου εναντίον των αντιπάλων των ΗΠΑ, που εντατικοποιήθηκε υπό την διοίκηση του Donald Trump. Ενώ ως πρόσφατα ο στρατός χρειαζόταν την έγκριση του υπουργείου άμυνας για να κάνει προπαγανδιστικές εκστρατείες εκτός συνόρων, μια μυστική εντολή του Πενταγώνου επέτρεψε στους καραβανάδες να παρακάμπτουν [αυτούς] τους περιορισμούς, αρχής γενομένης το 2019. Αυτή η εντολή έγινε αργότερα νόμος, που ενέκρινε με κατηγορηματικό τρόπο “εκστρατείες επιρροής” εναντίον άλλων χωρών – περιλαμβάνοντας “εκτός περιοχών ενεργών εχθροπραξιών”.

Ο στρατός εμφανίζεται να έχει ακολουθήσει παρόμοιες τακτικές προώθησης “φιλικών προς την Δύση αφηγήσεων” σε αρκετά ακόμα social media τα τελευταία χρόνια. Κάποιοι απ’ τους λογαριασμούς που χρησιμοποιήθηκαν κατά της Sinovac εντοπίστηκαν πρόσφατα σε μια μελέτη του 2022 απ’ την Graphika και το Παρατηρητήριο του internet του Stanford, που βρήκε ένα δίκτυο προφίλ με συμμετοχή σε “χειραγώγηση” και “μη αυθεντική συμπεριφορά” σε εφτά πλατφόρμες.

Αν και η διοίκηση Biden διέκοψε την επιχείρηση κατά της Sinovac το 2021, το Πεντάγωνο εμφανίζεται να συνεχίζει τις προπαγανδιστικές του ενέργειες στο εξωτερικό. Ένα όχι απόρρητο ντοκουμέντο στρατηγικής που δημοσιοποιήθηκε πέρυσι δήλωνε ότι ο στρατός μπορεί “να οπλοποιήσει τις πληροφορίες για να χειραγωγήσει την αντίληψη της πραγματικότητας απ’ την μεριά του αντιπάλου”, όπως επίσης “να διασπείρει παραπληροφόρηση μέσω των social media” και “ψευδείς αφηγήσεις που να εκλαμβάνονται ως ειδήσεις”.

Δεύτερον: Οι στρατοί (και όχι μόνον οι δυτικοί…) είχαν οργανική και καθόλου ευκαιριακή ή δευτερεύουσας σημασίας θέση στην οργάνωση του συνόλου της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Ξέρουμε ήδη για παράδειγμα ότι σε διάφορα κράτη (και όχι μόνο στις ηπα) οι στρατοί, σε συνεργασία με εξειδικευμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις, ανέλαβαν την οργάνωση του ψυχολογικού πολέμου / τρομοκρατίας εναντίον των «δικών τους» πληθυσμών, καθώς και την πληροφορική εξόντωση οποιουδήποτε ήταν ενάντιος…

Τρίτον: Ο us army στη συγκεκριμένη περίπτωση ανέλαβε την προώθηση των mRNA πλατφορμών γενετικής μηχανικής των αμερικανικών φαρμακομαφιών pfizer και moderna. Η δεύτερη (είναι γνωστό;) αποτελεί έτσι κι αλλιώς δημιούργημα της αμερικανικής darpa, του τεχνολογικού βραχίονα του us army. Ποιο ήταν το ειδικό ενδιαφέρον του αμερικανικού πενταγώνου για την επιβολή της made in usa γενετικής μηχανικής στο ανθρώπινο είδος και γιατί το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο την απέρριψε (την γενετική μηχανική) αν και είχε το know how για την κατασκευή mRNA πλατφορμών (και έφτιαξε τουλάχιστον μία, «πειραματικά»); Όσες / όσοι είστε συντονισμένοι εδώ ξέρετε.

Θα έπρεπε να ξέρουν περισσότεροι / ες. Ο Geert van der Bossche είχε δίκιο σ’ αυτήν τουλάχιστον την τεκμηριωμένη εκτίμησή του: οι mRNA πλατφόρμες θα είχαν ένα και μόνο ένα αποτέλεσμα, να διαλύσουν το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα, κάνοντας τους πληθυσμούς των «εμβολιασμένων» ευάλωτους σε συνηθισμένες, κοινές λοιμώξεις που το ανοσοποιητικό τους αντιμετώπιζε από μόνο του έγκαιρα και αποτελεσματικά.

Αναλύσαμε αυτήν την επιδίωξη έγκαιρα: η μαζική, οργανωμένη παραγωγή νοσηρότητας είναι η πηγή της κερδοφορίας της «βιομηχανίας της υγείας» στον 21ο αιώνα – και του ελέγχου πάνω στις καθημερινές ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων υποτελών, για λογαριασμό του «συλλογικού κεφάλαιου». Με την εξασφάλιση μαζικής μόνιμης πελατείας γίνονται οι “σωστές δουλειές” – όχι με θεραπείες και υγεία!!!

(Στη βουλγαρία και στη ρουμανία δεν επιβλήθηκε υποχρεωτικός πλατφορμιασμός… Στη ρωσία, που επίσης δεν έγινε έτσι, χρησιμοποίησαν το δικό τους κατασκεύασμα…)

cyborg 30

Cyborg 30: κυκλοφορεί…

> neurolink: διαγώνια περιδιάβαση στον μεταανθρωπισμό

> Lavender: Η μηχανή τεχνητής νοημοσύνης που κατευθύνει τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Γάζα

> Η Palantir εξηγεί: είστε όλοι νεκροί!

> Στατιστική… όπως κράτος

Δύο συζητήσεις για την ψηφιοποίηση του διατροφικού συστήματος:

> Οι Big Tech μπαίνουν στο παιχνίδι των τροφίμων

>Η “Άμωμη Σύλληψη των Δεδομένων”

> Biohackers κωδικοποίησαν κακόβουλο λογισμικό σε τμήμα DNA

> Γεωμηχανική: τώρα ποιοί (θα) είναι οι ψεκασμένοι;

> bytes & genes

Ασυνέχειες…

Πέμπτη 13 Ιούνη>> Όπως έχουμε ενημερώσει ήδη, για ένα διάστημα ως και την πρώτη εβδομάδα του Ιούλη η ασταμάτητη μηχανή θα είναι … άτακτη. Θα εμφανίζεται όταν κάτι τέτοιο θα είναι τεχνικά εφικτό, κι αυτό μπορεί να συμβαίνει οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας. Επιπλέον είναι αρκετά δύσκολο (λόγω ποιότητας δικτύου) το ανέβασμα φωτογραφιών ή video ως ντοκουμέντων…

Δείξτε κατανόηση…

(Επίσης: δεν έχουμε ξεχάσει την Παλαιστίνη! Ούτε και όσες / όσοι βρίσκονται εδώ γύρω…)

Drama dukes!

Πέμπτη 13 Ιούνη>> Εδώ κι εκεί εις τας ευρώπας, άρχοντες και αρχόμενοι, πολιτικές βιτρίνες και όσοι / ες καθρεφτίζονται σ’ αυτές, προσπαθούν να διαχειριστούν τα μικρά ή μεγάλα μετεκλογικά δράματά τους. Αλλά τα «κακά νέα» (που τα ευρω-αφεντικά ξέρουν αλλά φυσικά δεν πρόκειται να τα κάνουν θέμα!) έρχονται από αλλού. Περισσότερα στη συνέχεια.

Εν τω μεταξύ η ασταμάτητη μηχανή δεν αντέχει τον πειρασμό να μην χειροκροτήσει τα ακροβατικά του Μικρού Δούκα του Λίγηρα! Ελάχιστοι στην επικράτειά του (αν υπάρχουν κάποιοι…) περίμεναν ότι θα εμφανιστεί στον ύπνο του κάποιος «άγγελος» για να του ζητήσει να κάνει βουλευτικές εκλογές εδώ και τώρα! (Διάφοροι κακεντρεχείς εκεί χρησιμοποιούν χωρίς προσχήματα τον όρο cocapolitics, αλλά δεν μας περνάει απ’ το μυαλό ότι υπάρχουν τέτοιες κακές συνήθειες στο Elysee…)

‘Οσοι ψάχνουν «λογική» σ’ αυτό το salto υποθέτουν ότι ο Μικρός Πρίγκηπας αποφάσισε να εξαφανίσει την «σαρκοζική» δεξιά, παίρνοντας (ως δεξιός «αντιφασίστας»!…) το μεγαλύτερο μέρος της, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι ρισκάρει να αναγκαστεί να ορκίσει πρωθυπουργό κάποιον απ’ το κόμμα της φασιστοΛεπέν, ή και την ίδια!!! Είναι ο γνωστός πολιτικός εκβιασμός («ή με μένα ή με τους φασίστες!») σε διεστραμμένη παραλλαγή. Μπορεί να πιάσει στα στελέχη της κλασσικής δεξιάς αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα πιάσει στη βάση: στο κάτω κάτω το (δεξιό) πόπολο έχει και την επιλογή της αποχής… Απ’ την άλλη μεριά η τεχνολογία (προσθέσεων, αφαιρέσεων, πολλαπλασιασμών και διαιρέσεων) προσφέρει (έχουμε τη γνώμη…) διάφορες δυνατότητες για «διακόπτες» – όταν, για παράδειγμα, μετριούνται κουκιά…

Όπως και νάχει ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα έχει καταφέρει αυτό που γράφαμε πριν 2 βδομάδες, πριν τις ευρωεκλογές: να κάνει την φασιστοΛεπέν και το κόμμα της τον σημαντικότερο «πολιτικό παράγοντα» στο δουκάτο του – πυροδοτώντας την δικαιολογημένη οργή των αντιφασιστών (πολλοί απ’ αυτούς μαγκρεμπιανοί πρώτης, δεύτερης ή τρίτης γενιάς). Αυτά παραμονές των «ολυμπιακών αγώνων» κι ενώ, υποτίθεται, ο Μικρός Δούκας ετοιμαζόταν να εκστρατεύσει στο ουκρανικό πεδίο μάχης…

Γιατί δεν περίμενε να κάνει αυτό το κόλπο με τις εκλογές το φθινόπωρο; Γιατί ρισκάρει τώρα μια (κοινωνική) πόλωση διαρκείας; Μήπως επειδή έχει έτσι κι αλλιώς «γραμμένο» το πόπολο; Μήπως στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει τον στρατό (ως «φύλακα της δημοκρατίας»); Δεν ξέρουμε… Ας αφήσουμε την απάντηση στους ψυχο-ιστορικούς του μέλλοντος…

(Για το δράμα του Βερολίνου και το μελόδραμα της Αθήνας προσεχώς. Μια απαραίτητη παρατήρηση εδώ. Διάφοροι πανηγυρίζουν ότι «όσες πολιτικές βιτρίνες στήριξαν το φασιστοΚίεβο πέφτουν!» Δεν είναι κάτι που μπορεί να αποδειχθεί: οι ψηφοφόροι των ευρωεκλογών είχαν «πολλά και διάφορα στο μυαλό τους». Η υποδεικνυόμενη σχέση μεταξύ ουκρανίας και δραμάτων διάφορων ευρωβιτρινών μέσω εκλογών είναι υπερβολικά γραμμική. Η πραγματική σχέση είναι μάλλον «τεθλασμένη» και ουσιαστικά μυστικοποιημένη.

Ξέρουμε ότι το 2022 μεγάλα τμήματα του ευρωπαϊκού (και του αμερικάνικου…) κεφάλαιου επιχείρησαν πρώτα να διαλύσουν το ρωσικό καθεστώς και στην προοπτική να λεηλατήσουν τους φυσικούς πόρους του: ήταν η «οικονομική διάσταση του πολέμου για την προστασία της δημοκρατίας στο Κίεβο»…

Απέτυχαν. Ηττήθηκαν. Όχι μόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αυτή η ήττα επιστρέφει στις δυτικές μητροπόλεις με διάφορους τρόπους: πληθωρισμός (: σχετικά ακριβή ενέργεια), περιορισμός των κοινωνικών παροχών, νεο-μιλιταρισμός, λογοκρισία… Προφανώς αυτά επηρεάζουν μεγάλα τμήματα των δυτικών αιχμαλώτων. Προσθέστε και την ριζική τεχνολογική αναδιάρθρωση που «κτυπάει» τμήματα των μεσοστρωμάτων, και θα έχετε μια μάλλον μαζική κινούμενη άμμο.

Το ότι ευρισκόμενες σε πολιτικά νηπιακή κατάσταση αυτές οι κοινωνικές τάξεις ή τα τμήματά τους στρέφονται στον εθνοκρατισμό (σε έναν ανανεωμένο πατερναλισμό δηλαδή) αντί να χειραφετηθούν με ριζοσπαστικό τρόπο, είναι κάτι εγγεγραμμένο ήδη στην ιστορία των δυτικών αφεντικών: όταν οι δυτικές αστικές τάξεις χρειάστηκαν τις υπηρεσίες του φασισμού τον αγκάλιασαν χωρίς τύψεις!!! (Μιλάμε για τον «μεσοπόλεμο»…)

Αυτή όποια δυτική «ακροδεξιά στροφή», όσο και όπως, δεν πρόκειται να αλλάξει τα δεδομένα του 4ου παγκόσμιου πολέμου! Ουσιαστικά είναι προ-οργανωμένη… Οι συνέπειες της αποτυχίας / ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης δεν θα μπουν στην άκρη μαζί με την «απόλυση» της τάδε ή της δείνα πολιτικής βιτρίνας, και την «πρόσληψη» μιας πιο «πατριωτικής»!…)