Το αχνάρι της πεταλούδας (το πένθος δεν ταιριάζει για όσες πολεμούν)

Δευτέρα 2 Απρίλη. H Rim Banna (πέθανε πριν μια βδομάδα, στα 52 της) ήταν παλαιστίνια – ως το μεδούλι. Τραγουδίστρια, συνθέτης, ακτιβίστρια, άνθρωπος ζωντανός ως το τέλος της, είχε ένα τέτοιο έργο ώστε ακόμα και οι συντοπίτες της που δεν το καταλάβαιναν την σέβονταν: εμπνεόμενη απ’ την παραδοσιακή αραβική / παλαιστινιακή μουσική και ποίηση, αναζητώντας και καταγράφοντας την προφορική παράδοση των ντόπιων στη Γάζα και στη δυτική Όχθη, «μετέφερε» – αν μπορούμε να το πούμε έτσι – όλον αυτόν τον πλούτο σε σύγχρονες μουσικές φόρμες. Κάτι μεταξύ jazz και ethnic. Κι αυτό αρνούμενη να «πουλήσει μούρη», προσηλωμένη πάντα στον πόνο και στην υπερηφάνεια των δικών της ανθρώπων, μέσα στους οποίους γεννήθηκε (στη Nazareth), μεγάλωσε, τραγούδησε, και τελικά έσβησε, απ’ τον καρκίνο στο στήθος της.

Η σημερινή καλημέρα της ασταμάτητης μηχανής είναι από ένα live της Rim στο Όσλο, το 2013. Προς τιμήν της, προς τιμήν των χιλιάδων ανδρών και γυναικών, μεγαλύτερων και νεαρότερων, που συνεχίζουν να αντιστέκονται εκεί κάτω…

Προς τιμήν της ζωής που την υποτιμάμε…

Τεντώστε τ’ αυτιά σας!

Στην ανατολή

Δευτέρα 26 Μάρτη. Επειδή η ασταμάτητη μηχανή όλο κάτι στενάχωρα γράφει, ας ρεφάρουμε με την μουσική. Οι αγαπημένοι πολυεθνικοί light of babylon (τι χαρμάνι γεροδιάβολε!!! – όταν έχεις όρεξη κάνεις θαύματα!), απ’ την Istanbul, σε μια ατμοσφαιρική ερμηνεία, με την κρυστάλλινη φωνή της ιρανοεβραίας Elia Kamal, στην εξίσου ατμοσφαιρική Cappadocia.

Kipur, ένα ισπανο-αραβο-σεφαραδίτικο ποιήμα για το ξημέρωμα…

Nànnuflày

Δευτέρα 19 Μάρτη. Ένας γέρος Tuareg επιστρέφει στο τόπο που μεγάλωσε, στη Σαχάρα… Θυμάται… Όμως ένα παράξενο τέρας μεγαλώνει διαρκώς.

Οι Tinariwen, απ’ το τελευταίο τους (περσινό) άλμπουμ “Elwan”. Επειδή έχουμε αργήσει για την υποσαχάρια Αφρική: το τέρας, εκεί, μεγαλώνει..

(Elwan, στα Tamashek, την γλώσσα των Tuareg, σημαίνει κυριολεκτικά «ελέφαντες». Αλλά χρησιμοποιείται μεταφορικά για να υποδείξει τους ένοπλους και τις εταιρείες που λιμαίνονται τους ανθρώπους και τα υποθέματα της ερήμου…

Γι’ αυτό πρέπει να πούμε μερικά πράγματα το γρηγορότερο…. Η τόσο όμορφη μουσική δεν θα εξουδετερώσει το τέρας… Όχι μόνη της, σίγουρα… Οι παλιοί αντάρτες μπορεί να μην ξαναπάρουν τα όπλα, όμως κάποιοι νεώτεροι θα το κάνουν…)

Ρε Χρήστο;

Τετάρτη 14 Μάρτη. Έτσι; (Έτσι… ) Ξέρουμε: Στην τελική, κανείς δεν είναι αθάνατος…

Μ’ όλο το θάρρος (απέναντι στους φίλους σου και στους δικούς σου ανθρώπους που πενθούν) ένα «άντε γεια ρε!…», αφιερωμένο special καθότι εξαιρετικά αγαπημένο (κάπως παλιό, δεν είχες γεννηθεί τότε…):

Aretha

Δευτέρα 12 Μάρτη. To 1968 η νεαρή Aretha Franklin κυκλοφόρησε σε σιγκλάκι το ‘Think”. Το τραγούδι (φεμινιστικός ύμνος για την εποχή) θα φτάσει στο νο 7 της λίστας του Billboard.

Εδώ απ’ την εκτέλεσή του στην ταινία “the blues brothers”, του 1980.

Άντε, και καλή δύναμη…

Η μουσική είναι παντού!

Δευτέρα 26 Φλεβάρη. Κάτι παλιό (;). Σαράντα χρονών. Η Patti και το Rock ‘n’ roll Nigger… (Για να θυμούνται οι… και να μαθαίνουν οι…) Απ’ την “άλλη” αμερική – live στη (δυτική) γερμανία…

Με τις καλημέρες μας! Και θυμηθείτε: η ζωή είναι μεγάλη!…

Hold on!!!

Δευτέρα 5 Φλεβάρη. Κάτι blues, δυνατό και ανεβαστικό. Απ’ την άλλη αμερική, την αμερική που έχουμε αγαπήσει. Οι Alabama Shakes φτιάχτηκαν πριν 8 ή 9 χρόνια, σε μια άλλη Athens, μακρινή, που μπορεί να έχει τις χίλιες δυο εντάσεις, δεν έχει όμως έλληνες εθνικο(παρά)φρονες. (Έχει αμερικάνους, υποθέτουμε…) Στην Alabama.

Η βασική φωνή, η Britanny Howard, μιγάδα και πρώην εργάτρια στα αμερικάνικα ταχυδρομεία, ανασταίνει και νεκρούς. Την Amy Winehouse για παράδειγμα. Και όχι, πάντως, σε καμμία περίπτωση, δεν μπορεί να κάνει κάτι για τα ελληνικά εθνικά zombie.

Καλή βδομάδα, και να το θυμάστε: κρατηθείτε, γιατί οφείλουμε να ξανακερδίσουμε τον κόσμο που φτιάχνουμε.

Ο σώζων λαούς!

Σάββατο 3 Φλεβάρη. Σπέσιαλ αφιερωμένο στα «εθνικά κεφάλαια»… (Απ’ το LP Zorba the freak, του 1985 – με τους «απροσάρμοστους»).

Ω Μίκη Μίκη Μάους ευφυή / ω Μίκη Μίκη άξιον εστί / για πάρτι σου ένα ροκ εν ρολ / με δωδεκαμετράκι από σολ

Μια τούρτα αλά κρεμ σοκολά / την ώρα που λες τα πολλά / που με χέρια ψηλά / το παίζεις ο Μπαχ και καλά

Με χρέος συμφωνίες τρεις./ Λαϊκοκλασικιστής / Ξερνώντας μ’ έναν ήχο κοινό / το δήθεν μέγα μυστικό.

Συνθηματολογίες επικές, / σε πέντε νοτούλες γλυκές. / Για μέλλον πουλάς, / αυτά που πουλιόντουσαν χθες.

Δαυϊδ με σφεντόν’ από La / στις νότες το παίζεις Γολιάθ / κι ενώ ο Τσιτσάνης παίζει καθιστός / εσύ το παίζεις μουσουργός

Κουλτούρα και πολιτικά / και ψήνεις τον κόσμο μ’ αυτά / και γεύεσ’ εσύ του Μάρκου τη γνήσια πενιά

Κορίτσι μου κάτσε καλά! / Βρε αγκάλιασέ με κι ασ’ τα πολλά / Τα βρίσκαμ’ ωραία ως τα χθες / και τώρα καλημέρα δε λες

Βρε πρόσεχε μ’ αυτούς τους τρελούς / που τ’ όνειρό τους είναι να μη ζουν
και για επάγγελμά τους δηλώνουν “Ο σώζων λαούς”
και για επάγγελμά τους δηλώνουν “Ο σώζων λαούς”…