Η έρημος είναι εύφορη γη

Δευτέρα 11 Μάρτη. Ακολουθώντας τον δρόμο των Tinariwen, των Terakaft, των Tamikrest και του Bombino, δύο μπάντες ακόμα, που παίζουν μπλουζ της ερήμου. Την μουσική των νομάδων…

Οι Tarwa N-Tiniri είναι εξαμελής μπάντα, μαροκίνοι, απ’ την Ouarzazate, την πόλη που το παρατσούκλι της είναι «η πόρτα της ερήμου». Το βίντεο είναι πλάνα απ’ την περσινή συμμετοχή τους στο φεστιβάλ Τaragalte, στο μαρόκο.

Οι Kel Assouf (το τραγούδι είναι απ’ τον τελευταίο τους δίσκο, που κυκλοφόρησε πριν 2 βδομάδες, με τίτλο «μαύρη έρημος» / black tenere) είναι ένα τρίο: ο νιγηριανός Anana Harouna, o ντράμερ Olivier Penu, και ο τυνίσιος κιμπορντίστας Sofyann Ben Youssef.

Η Σαχάρα είναι εύφορη… όταν δεν πυροβολούν ντόπιοι και εισβολείς στρατοί…

Nehanda

Δευτέρα 4 Μάρτη. Μπορεί να μην το έχουμε σα συνήθεια. Πάντως η Anne Paceo είναι η πιο γνωστή διεθνώς γαλλίδα πίσω απ’ τα τύμπανα – μια θέση γεμάτη πολύ καλούς· αλλά άντρες.

Επίσης: Nehanda είναι μια αφρικάνικη ευχή για τα νεογέννητα κορίτσια. Κυριολεκτικά σημαίνει: καλώς τη νιόφερτη ομορφούλα, νάσαι γερή.

Καλή βδομάδα.

https://www.youtube.com/watch?v=Kwm8lxCrKP8http://

Beirut

Δευτέρα 25 Φλεβάρη. Αν κάποιος (ο αμερικάνος Zach Condon εν προκειμένω) ονομάζει την μπάντα του Βηρυττό, επειδή σ’ αυτήν την πόλη οι αντιθέσεις συντίθεται σε διάφορα χαρμάνια, τότε η ταπεινή ασταμάτητη μηχανή μπορεί να τεντώσει τ’ αυτιά της.

Δυο τραγούδια απ’ τον πρόσφατο (Φλεβάρης 2019) 5ο άλμπουμ της μπάντας: «When Ι Die» και «Gallipoli»… (Η φωνή του Condon έχει την ίδια ύποπτη αρχοντιά της φωνής του Morrissey στα νειάτα του ή μας φαίνεται;)

Καλή βδομάδα.

https://www.youtube.com/watch?v=1n-x2nvTSUc

China girl

Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Δύο μούτρα στην ίδια πόλη. O Bowie στο Παρίσι. Και ο Iggy επίσης. Το τραγούδι του δεύτερου. Το κορίτσι απ’ την κίνα… Σσσσσσσσ….

Καλή βδομάδα.

Tehigren

Δευτέρα 28 Γενάρη. Μια δόση Bombino σήμερα, χωρίς άλλες συστάσεις. Από ένα tour στο αμέρικα (jam in the van), την περασμένη χρονιά.

Καλή βδομάδα.

Joulik

Δευτέρα 14 Γενάρη. Πρόκειται για ένα τρίο με έδρα τη γαλλία: η Melissa Zantman φωνή και ακκορντεόν, η Claire Menguy βιολοντσέλο και κάποτε δεύτερη φωνή, και ο Robin Celse κιθάρα. Παίζουν διάφορες διασκευές αφρικανικής και μεσογειακής προέλευσης. Και μας τράβηξε απ’ τ’ αυτί ο συνδυασμός των συγκεκριμένων οργάνων, που χωρίς κρουστά, φτιάχνει έναν “γεμάτο” και ταυτόχρονα βελούδινο ήχο.

Στο Ciao mamma ώρες ώρες α λα Μέρτενς… (Το άλμπουμ Envol κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβρη).

Καλή βδομάδα (και μην ξεχάσετε τα ποπ κορν για το κυβερνοθέαμα!)

Perota Chingo

Δευτέρα 7 Γενάρη. Θα κάνει ψοφόκρυο σήμερα (κι όσοι δουλεύουμε έξω ξέρουμε τι σημαίνει αυτό). Οπότε η ασταμάτητη μηχανή σκέφτηκε μπας και ανεβάσει λίγους βαθμούς την εσωτερική, συναισθηματική θερμότητά σας, με κάτι εντελώς θερινό, απ’ το νότιο ημισφαίριο.  Το τραγούδι είναι special αφιερωμένο για την επιστροφή – ξέρουν αυτές καλύτερα.

Η Dolores Aguirre και η Julia Oritz, αργεντίνες, ξεκίνησαν σαν φωνητικό ντουέτο με μια κιθάρα στο Buenos Aires το 2011. Αλήτεψαν παίζοντας μουσική on the road στην ακτογραμμή της ουρουγουάης. Αγάπησαν και αγαπήθηκαν, και το 2012 προστέθηκαν στο σχήμα ο ουρουγουανός κιθαρίστας Diego Cotelo και ο βραζιλιάνος περκασιονίστας Martin Dacosta. Μ’ αυτήν την σύνθεση διαμορφώθηκε το σχήμα Perota Chingo, ιδιαίτερα γνωστό πια σε μεγάλο μέρος της λατινικής Αμερικής – και όχι μόνο.

Σφίγγουμε τα δόντια και: Καλημέρα, καλή χρονιά (δεν την είπαμε απο ‘δω), και καλή δύναμη.

Esther Bejarano

Δευτέρα 24 Δεκέμβρη. Το τραγούδι ασφαλώς το ξέρετε. Την γερμανική hip hop μπάντα (microphone mafia) ίσως όχι. Εκείνην που δεν ξέρετε στα σίγουρα είναι η γιαγιά που τραγουδάει στο βάθος, μπροστά απ’ το πιάνο. (To DKP είναι το μικρό γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα…)

Η Esther γεννήθηκε το 1924 στην γερμανική πόλη Saarlouis, από εβραϊκή οικογένεια. Στα 15 της, το 1939, οι γονείς της την έστειλαν σε μια εβραϊκή εθνικιστική κατασκήνωση, να εκπαιδευτεί ώστε να μεταναστεύσουν στην Παλαιστίνη. Το 1941 τα ss συνέλαβαν τους πάντες, δάσκαλους και μαθητές, και τους έστειλαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η Esther στάλθηκε στο Auschwitz στην πολωνία, και το 1943 σε ένα άλλο στρατόπεδο γυναικών, στο Ravensbruck της βόρειας γερμανίας. Καθώς πλησίαζε ο συμμαχικός στρατός, η Esther κατάφερε να δραπετεύσει από μια «πορεία θανάτου», και να επιζήσει. Οι γονείς της και η μία αδελφή της δολοφονήθηκαν απ’ τους ναζί.

Μετά την λήξη του πολέμου μετανάστευσε στην Παλαιστίνη όπου βρισκόταν ήδη, πριν την έναρξη του πολέμου, η αδελφή της Tosca. Έμεινε εκεί 15 χρόνια, παντρεύτηκε τον Nissim Bejarano, αλλά όπως λέει «δεν αντέχαμε περισσότερο». Ο Nissim είχε πολεμήσει στον β παγκόσμιο, και δεν μπορούσε ούτε αυτός ούτε η Esther να βλέπουν αυτά που έκανε ο ισραηλινός στρατός στους παλαιστίνιους που είχαν απομείνει μετά την Nakba.

Ξαναμετακόμισαν στη γερμανία. Η Esther έγινε σφοδρή πολέμιος των ισραηλινών τακτικών, και παραμένει τέτοια ως τώρα, στα 94 της χρόνια. «Με αποκαλούν αντι-σημίτρια» λέει. «Αλλά δεν είμαι εγώ αντισημίτρια. Η κυβέρνηση του ισραήλ είναι φασιστική. Δεν βρίσκω άλλη λέξη να τους χαρακτηρίσω. Ξέρω από πρώτο χέρι τι είναι ο φασισμός».

Α ρε γιαγιά Esther. Μετράς για καμιά κατοσταριά τριαντάρηδες! Ένας αιώνας αίματος πέρασε, κι ακόμα δεν έμαθαν τίποτα…

Ukandanz

Δευτέρα 17 Δεκέμβρη. Κάτι που έρχεται απ’ την ανατολική μεριά της αφρικής, απ’ την Αιθιοπία. Special αφιερωμένο στον Παυλή και σ’ όλα τα υπόλοιπα πιτσιρίκια της φάσης του.

Και τώρα κάτι πιο ζόρικο. Αν αγαπήσατε κάτι του είδους Violent Femmes στα ‘80s – early ’90s (Kiss off, Add it up, Blister in the sun κλπ) τότε τεντώστε τ’ αυτιά σας σ’ αυτό: