Category: Midnight Rebel

Δευτέρα 22 Ιούλη (00.25)>> Θα είναι άδικο να υποδείξουμε ότι μετά από 10 μήνες (290 μέρες και νύχτες) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς συνεχίζει την σφαγή ανεμπόδιστο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε (εκτός, φυσικά, απ’ την παλαιστινιακή αντίσταση και τους συμμάχους της); Το πρωτοκοσμικό κίνημα συμπαράστασης στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης παρά την μαζικότητα και την επιμονή του δεν έχει καταφέρει ως τώρα να δημιουργήσει κάποιο σοβαρό εμπόδιο∙ δεν έχει επιδιώξει να «μεταφέρει» την σφαγή των Παλαιστινίων αλλά και την αποικιοκρατική κατοχή στις δυτικές μητροπόλεις ως πραγματικό πρόβλημα εξουσίας σ’ αυτές. Για να το πούμε διαφορετικά: σε μια εξαιρετικά κρίσιμη ιστορικά περίοδο ο αγώνας εναντίον των δυτικών ιμπεριαλισμών (το απαρτχάιντ καθεστώς είναι η πιο εμφατική αλλά καθόλου η μοναδική πρακτική τους!) μέσα στις δυτικές μητροπόλεις παραμένει πολιτικά αδύναμος.

Αυτό αφήνει μεσοπρόθεσμα τον πόλεμο-ως-πόλεμο σαν την μοναδική δυνατότητα εκ μέρους τόσο των Παλαιστίνιων όσο και των ένοπλων συμμάχων τους σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ την ανατολική ακτή της Μεσογείου. Στις ηπα είναι εύλογο να περιμένουμε ότι από τώρα και για τους επόμενους μήνες τον έλεγχο θα τον έχουν σχεδόν αποκλειστικά οι μηχανισμοί του βαθέος κράτους. Πράγμα που προφανώς οξύνει τους κινδύνους, με δεδομένο πως κάτι παράμοιο είναι πιθανό να συμβεί (ή να συμβαίνει ήδη) σε διάφορους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς.

Πρέπει να το θυμίσουμε και να το τονίσουμε επειδή ο κίνδυνος της σχεδιασμένης σύγχυσης είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός: ΑΝ οι δυτικοί πατρώνες του απαρτχάιντ Τελ Αβίβ το είχαν υποχρεώσει σε πρώτο χρόνο να σταματήσει την σφαγή στη Γάζα (και την συστηματική επέκταση των «οικισμών» στη Δυτική Όχθη) δεν θα υπήρχε ζήτημα πολέμου ούτε με την Χεζμπ’ Αλλάχ, ούτε με τους Huthis – και ό,τι άλλο ακολουθήσει στην ευρύτερη μέση Ανατολή. Αντίστροφα: το «ελευθέρας» στο ισραηλινό φασισταριό (μαζί με τον διαρκή εξοπλισμό του) σημαίνει ότι η λεγόμενη «ανάφλεξη στη μέση Ανατολή» είναι στην ατζέντα αυτών των πρωτοκοσμικών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών∙ ακόμα κι αν ορκίζονται το αντίθετο. Τα έργα κι όχι τα λόγια υποδεικνύουν τάσεις και στάσεις!

Οι Huthis, σταθερά στο πλευρό των Παλαιστινίων, ανέλαβαν προχθές την ευθύνη για κάτι μοναδικό ως τώρα: ένα ιπτάμενο drone πέρασε απαρατήρητο απ’ την φοβερή και τρομερή αεράμυνα του θεοναζί καθεστώτος και κτύπησε μέσα στο Τελ Αβίβ (φήμες υποστηρίζουν ότι στόχος του ήταν η αμερικανική πρεσβεία εκεί, τελικά κτύπησε 100 – 150 μέτρα δίπλα). Το θεοναζί καθεστώς απάντησε φυσικά βομβαρδίζοντας πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στην υεμένη, στο λιμάνι Hodeida.

Αλλά αυτό είναι ίσως παραδοχή αδυναμίας. Το συγκεκριμένο drone πέταξε στο Τελ Αβίβ χαμηλά, απ’ την μεριά της θάλασσας. Με δεδομένο ότι τέτοια drones μεταφέρονται (ή και συναρμολογούνται) πολύ εύκολα και δεν χρειάζονται καμία ιδιαίτερη εγκατάσταση για να εκτοξευτούν και να πιλοταριστούν, η αιγυπτιακή έρημος του Σινά (όπου υπάρχουν ισλαμιστές αντάρτες) είναι βολικός τόπος για undercover επιθέσεις τέτοιου είδους, όποιος κι αν αναλαμβάνει την ευθύνη.

Η δυτική επιλογή, κατά συνέπεια, «συνεχίστε το φονικό έργο σας στην Παλαιστίνη» (γιατί μόνο για επιλογή μπορούμε να μιλάμε πλέον) που, υποχρεωτικά, συνεπάγεται ένταση της ένοπλης αλληλεγγύης τόσο απ’ την μεριά της Χεζμπ’ Αλλάχ όσο και απ’ την μεριά των Houthis και οποιουδήποτε άλλου, και επίσης υποχρεωτικά συνεπάγεται υπερένταση της θεοναζί βίας προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι μόνο EINAI «ανάφλεξη στη μέση Ανατολή» αλλά, εκτιμάμε, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην εμπλοκή των ίδιων των δυτικών αφεντικών του απαρτχάιντ αφού είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν «μόνο του» θα καταφέρει οτιδήποτε που να μπορεί να πουλήσει ως «νίκη».

Έχουμε υποστηρίξει ότι αυτόν τον πόλεμο (στη Μέση Ανατολή) τα αφεντικά των δυτικών ιμπεριαλισμών δεν τον επέλεξαν. Τον επέλεξε ο χωροφύλακάς τους. Αν απέκλειαν πράγματι (για τα συμφέροντά τους) οποιαδήποτε εμπλοκή ή συμμετοχή σ’ αυτόν τον πόλεμο, τότε ο χωροφύλακας θα είχε μαζευτεί εδώ και μήνες. Αν όμως, παρά το γεγονός ότι δεν τον επέλεξαν, κρίνουν συν τω χρόνω (και σε συνδυασμό με την αποτυχία / ήττα τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης του 4^ου παγκόσμιου πολέμου) ότι μπορούν κάπως να τον αξιοποιήσουν, αυτή η αξιοποίηση (θα) γίνεται όλο και πιο αδύνατο να περιοριστεί σε έμμεση βοήθεια και συμπαράσταση στους θεοναζί που, από στρατιωτική άποψη, έχουν ήδη αποτύχει στη λωρίδα της Γάζας.

Μακάρι να κάνουμε λάθος. Αλλά οι Houthis (και διάφορες οργανώσεις της ιρακινής αντίστασης) έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό πως αν η σφαγή των Παλαιστίνιων συνεχίσει θα κτυπήσουν και στη Μεσόγειο – πλοία εμπορικά αλλά και πολεμικά. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να εμφανιστούν στη Μεσόγειο τηλεκατευθυνόμενα «πυρπολικά» (εκρηκτικά στην πραγματικότητα) τύπου … καπετάν Κανάρης; Πολύ εύκολο – το know how υπάρχει ήδη…

Η σφαγή συνεχίζεται, και κάποιοι κρατούν το λόγο τους…