Δευτέρα 4 Γενάρη. Παλιατζούρες συνέχεια. Τέλη δεκαετίας του ’70, και η φυσαρμόνικα είναι ένα μουσικό όργανο που έχει θέση σε μια rock μπάντα.
Supertramp…
(Άιντε, και καλή βδομάδα…)
Δευτέρα 4 Γενάρη. Παλιατζούρες συνέχεια. Τέλη δεκαετίας του ’70, και η φυσαρμόνικα είναι ένα μουσικό όργανο που έχει θέση σε μια rock μπάντα.
Supertramp…
(Άιντε, και καλή βδομάδα…)
Πέμπτη 31 Δεκέμβρη – Παρασκευή 1 Γενάρη. Χωρίς συστάσεις (όποιος ενδιαφέρεται ψάχνει και βρίσκει…) και χωρίς αξιολόγηση, έξι rock στιγμές απ’ τα μακρινά (και αλλόκοτα από κοινωνική άποψη, με τα αυριανά δεδομένα) 1975 και 1976.
Pavlov’s Dog: Valkerie
Premiata Forneria Marconi: Harlequin
David Bowie (+ Lenon): Fame
Roxy Music: Love is a drug (συναυλία του 1982)
Bruce Springsteen: Born to run
Kαι οι Sex Pistols: Anarchy in the UK
Τετάρτη 30 Δεκέμβρη. Wipers…
Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Για χάρη των ημερών, ένα ακόμα κομμάτι απ’ αυτά τα “κυτταρικά”, που έχουν ποτίσει… Thin Lizzy (απ’ την χαμένη Ατλαντίδα των ’70s…)
Δευτέρα 28 Δεκέμβρη. Να έχεις πολλά κέφια ενώ είσαι στο στόχαστρο ενός πολέμου total dominance είναι δύσκολο… Αλλά η μουσική σώζει ζωές!
Μιας και χρησιμοποιήσαμε το όνομά της τις προάλες, ας ξεκινήσουμε απ’ τους Kinks, πίσω στο μακρινό 1970: Lola…
Μετά: το Till the end of the day, των ίδιων:
Και κάτι περισσότερο απ’ κλείσιμο (για σήμερα): More than this από τους Roxy Music (1982):
Με τις ευχές μας: συνεχίστε δυνατά την ακρόαση κατά το γούστο σας! Καλύτερα να σπάσουν τα τύμπανα των αυτιών μας παρά ο τσαμπουκάς μας…
Τετάρτη 23 Δεκέμβρη. Αν έχετε βαρεθεί τα χιλιοζεσταμένα χαζοχαρούμενα soundtrack για γιορτές που, άλλωστε, απαγορεύονται, τότε το παρελθόν έχει να σας προτείνει αυτό:
Κι αν πάλι νομίζετε πως πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο μια καινούργια εποχή των παγετώνων να ξεκινήσει απ’ την γηραιά Αλβιώνα (ίσως μαζί με ατέλειωτες ουρές φορτηγών) τότε να η θερμότητα κάποιων απ’ τα καλύτερα / χειρότερα τέκνα της:
Που σημαίνει: ποιός να ξέρει που σκάβουν πάλι οι τυφλοπόντικες της Ιστορίας; (Αν ακούσετε κάτι κάτω απ’ τα πόδια σας μην το μαρτυρήσετε… Κυκλοφορούν λογιών λογιών τσατσορούφιανοι…)
Δευτέρα 21 Δεκέμβρη. Γυρνώντας στους αγαπημένους Tinariwen παίρνουμε κουράγιο και θάρρος! Ίσως επειδή οι Tuareg είναι επιζήσαντες των ψυχολογικών πολέμων!… Ή ίσως επειδή η δική τους έρημος είναι πολύ πιο γόνιμη απ’ τις δικές μας…
Εδώ ένα σχετικά παλιό τραγούδι τους, απ’ το 2009 και το άλμπουμ Imidiwan: Companions, που είχε ηχογραφηθεί στο χωριό τους, ονόματι Tessalit, στο βόρειο μάλι.
Καινούργια ανακάλυψη, μας άρεσε… Και…
Δευτέρα 14 Δεκέμβρη. Η γερμανο-νιγηριανή Ayo είναι γνωστή. Και ο γαλλο-κογκολέζος Youssoupha Mabiki επίσης. Όσο για το τραγούδι; Οι συστάσεις περιττεύουν.
Μπορείτε ωστόσο να ακούσετε το τραγούδι βλέποντας το αποκάτω video (Υπάρχουν πολύ περισσότερα και μεγαλύτερα). Απ’ την χθεσινή διαδήλωση στο Παρίσι, ενάντια στη μπατσονομοθεσία και στην ισλαμοφοβία… Οι διαδηλώσεις ενάντια στη δεύτερη δεν είναι άγνωστες εκεί· αλλά γίνονταν σε μια άλλη εποχή. Τώρα τα αφεντικά άλλαξαν το όνομα της δημόσιας τάξης, την ονόμασαν “πόλεμο κατά αόρατου εχθρού”, και εννοείται ότι προσπαθούν να δικαιολογήσουν το μενού της βίας κατά των πληβείων (και μεγάλου μέρους της σύγχρονης εργατικής τάξης) σαν “υγιεινομικά αναγκαίο”. Ο βασιλιάς Macron το είπε: πολεμάει το ισλάμ που δεν είναι δικό του. Είπε επίσης: «τηλε-εργασία και ξερό ψωμί»…
Οι δημαγωγοί προβοκάτορες έχουν βρει το τροπάρι για όσους αναδύονται σαν εχθροί σ’ αυτήν την σύνθετη συγκυρία: “είναι ψεκασμένοι, είναι ακροδεξιοί”. Ας τρέφονται, λοιπόν, με τα κόπρανα των αφεντικών τους· τόσο το καλύτερο για μας! Χτες στο Παρίσι ήταν μια καλή συνάντηση, κατέβηκε στο δρόμο η σωστή σύνθεση υποκειμένων… Και θα το ξανακάνει.
Καίγονται οι πρωτοκοσμικές πόλεις; Όχι… Όμως ακόμα κι αν συμβεί δεν θα είναι από μόνο του ούτε αρκετό ούτε πρόβλημα για τα αφεντικά. Ωστόσο οι φωτιές που σιγοκαίνε υπόγεια είναι πολλές. Κι αν τα αφεντικά παίζουν μαζί τους, κι αν έχουν σχεδιασμούς και για την συνέχεια, είναι δικό μας καθήκον εκείνη η εργατική θερμότητα που θα είναι out of order, και δεν θα μπορούν να την σταματήσουν.
Η ηχώ είναι μακρινή, αλλά κτυπάει πάντα σαν μέταλλο πάνω σε κόκκαλο. Ο W. Benjamin προειδοποίησε:
…Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Πρέπει να κατορθώσουμε να συλλάβουμε την ιστορία έχοντας αυτή την επίγνωση. Τότε θα διαπιστώσουμε καθαρά ότι αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έτσι θα βελτιωθεί η θέση μας στον αγώνα κατά του φασισμού….
Πρέπει να συλλάβουμε την Ιστορία έχοντας αυτήν την επίγνωση!! Εννιά λέξεις για δύο αιώνες!
(Κατά τα υπόλοιπα: καλή εβδομάδα…).
Δευτέρα 7 Δεκέμβρη. Τους πολυεθνικούς Orange Blossom τους ξέρετε. Και το τραγούδι πιθανόν. Βρήκαμε και μας αρέσει αυτήν εδώ την ακόμα πιο πληθωρική εκτέλεση – και την αφιερώνουμε.
Καλή βδομάδα.
Κυριακή 29 Νοέμβρη. Η έρημος είναι εύφορη γη λένε οι Tuareg – και έτσι πρέπει νάναι. Στο 20λεπτο video οι Tinariwen τριγυρνούν στα μέρη τους, στο βόρειο μάλι. Με ξεναγό τον Ibrahim Ag Alhabib και μουσική απ’ τον πιο πρόσφατο δίσκο τους Amadjar (2019), η μπάντα των πρώην ανταρτών της (διαρκούς) εξέγερσης των Tuareg θυμίζει τους ανοικτούς ορίζοντες των τόπων, του μυαλού και της καρδιάς.
Αφιερωμένο εξαιρετικά σ’ όλους τους αιχμάλωτους…