Dean Town

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Τους γνωρίσαμε πρόσφατα, τους αγαπήσαμε, και νάτους πάλι. Οι Vulfpeck σε διασκευή δικού τους κομματιού, με τον Chris Thile.

Καλό φθινόπωρο.

(Το κομμάτι είναι σπέσιαλ αφιερωμένο σ’ έναν μετανάστη κοντραμπασίστα…“Η τέχνη θέλει θυσίες”…)

1984

Δευτέρα 23 Αυγούστου>> Ένας καινούργιος ράπερ με nickname Lucas Lion, αγνώστων λοιπών στοιχείων, από αγγλία μεριά – με ένα μανιφέστο.

Η συνείδηση προχωράει προς μεγαλύτερη σοφία – δεν θα γίνουμε θύματα του συστήματός τους – δεν θα φυλακιστούμε, αυτή είναι η αντίσταση…

Καλή βδομάδα.

Aïma Ymaïma

Δευτέρα 16 Αυγούστου>> Παλιοί γνώριμοι οι Tuareg Terakaft, από το μάλι, σε μια παλιότερη συναυλία τους.

Vulfpeck Χ 3

Δευτέρα 26 Ιούλη>> Μιας και τους αναφέραμε τις προάλλες, ιδού και οι αμερικάνοι Vulfpeck, αυτή η μεγάλη παρέα μουσικών, από συναυλία του φθινόπωρου του 2019.

Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο να τραγουδάει ο κόσμος όχι στίχους αλλά το μπάσο ενός instrumental κομματιού…

Και για συμπλήρωμα, πάλι Vulfpeck , απ’ την ίδια συναυλία – αυτή τη φορά κατά το ήμισυ μόνο φωνητικά!

Είτε δροσίζεσθε κάπου είτε όχι: καλή εβδομάδα.

(Κι αν είστε σε κανά βουνό, με ησυχία, ακούστε κι αυτό το κλαρινέτο, στην αρχή… Η συνέχεια της συναυλίας θέλει άπλα και καθόλου ξάπλα…)

The Fearless Flyers

Δευτέρα 19 Ιούλη>> Να λοιπόν ένα κουαρτέτο να «βάλει τα γυαλιά» σ’ όλους εμάς τους «ανοιχτομάτηδες». Spin off των Vulfpeck, οι «άφοβες μύγες» παίζουν νοιώθοντας τα όργανά τους.

Τυφλοί; Εξαρτάται απ’ το πως καταλαβαίνει κανείς την όραση…

Yamore

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Η Cesaria Evora απ’ το πράσινο ακρωτήριο και ο μαλινέζος Salif Keita τραγουδούν Yamore. Ένα τραγούδι απ’ το μακρινό 2002. Ένα τραγούδι για την αγάπη, για τον έρωτα, που τον βαραίνει η αντίσταση, οι μάχες….

Καλή εβδομάδα anyway…

Amerimacka

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Σα να γλύφεις μέλι απ’ την κόψη του μαχαιριού….

Με τις ευχές μας για την εβδομάδα Trievery Corporation.

Sweet monday?

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Μιας που στη συνέχεια θα εξαγριωθείτε, ας αρχίσουμε την ημέρα και την εβδομάδα πιο γλυκά. Μια αγγλική και μια αμερικάνικη πάντα, του όχι-και-τόσο-μακρινού παρελθόντος. Οι pop-rock Madness και οι ροκαμπιλάδες Stray Cats. (Ευχαριστούμε Γιάννη Π.!)


Chet Boghassa

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Τα κορίτσια στη Boghassa δεν θα μάθουν ποτέ / Ότι φύγαμε μετά την πρώτη επίθεση / Ελευθερώσαμε το χωριό μας με παλιά πιστόλια / με μαχαίρια και με πέτρες / γιατί αλλιώς θα είχαμε πεθάνει μαζί / Κι όταν σκέφτομαι πως πολεμήσαμε / χωρίς νερό το χάραμα / θυμάμαι ότι οι άντρες μας ήταν γενναίοι.

Τα κορίτσια στη Boghassa δεν θα μάθουν ποτέ / Ότι φύγαμε μετά την πρώτη επίθεση.

Ένα παλιό τραγούδι των Tinariwen, που μιλάει για τον απελευθερωτικό αγώνα των Tuareg, πρώτα σε δική τους ερμηνεία:

Κι εδώ σε μια πρόσφατη, στο τέλος της περασμένης χρονιάς, instrumental διασκευή του ίδιου τραγουδιού απ’ τον Mdou Moctar, σε μια αυτοσχέδια, απρογραμμάτιστη, για τους γείτονες συναυλία στη άκρη της Niamey, πρωτεύουσας του Νίγηρα. Από τον τελευταίο δίσκο του (Μάης του 2021) Afrique Victime…

Επειδή στη «μαύρη ήπειρο» δεν πρόκειται να ξαναχάσουν την υπερηφάνειά που τους στέρησαν οι δυτικοί λευκοί επί αιώνες, και επειδή οι κοινωνίες εκεί δηλώνουν η μία μετά την άλλη πως αρνούνται να ξαναγίνουν πειραματόζωα των δυτικών φαρμακομαφιών, τις πλατφόρμες που τάχα τόσο «γενναιόδωρα» προσφέρουν οι πρωτοκοσμικοί (επειδή τους περισσεύουν) ας τις βάλουν …. εκεί που ξέρουν.

Όσο για όσους phizeroi χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα υπέρ των φαρμακομαφιών τον «παγκόσμιο νότο» και τις ανάγκες του (αυτές που εγκρίνουν οι ίδιοι δηλαδή…), μιας και δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει εκεί, ας ασχοληθούν μόνο μ’ αυτό που ξέρουν καλά: τους εαυτούς τους…

Ραντεβού στη φωτιά…

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Θέλουν συστάσεις οι Kill the Cat;

Χωρίς τέτοιες, απ’ το προ δεκαετίας “Φιλιά στο Χάος” – με τις ευχές μας για την εβδομάδα: