Category: Midnight Rebel

Imarhan

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> H έρημος είναι γόνιμη γη. Οι με (αλγερίνικη υπηκόοτητα) Tuareg Imarhan ανήκουν στα desert blues, αν και (θέλουμε να υποψιαζόμαστε) όχι με τον τρόπο που προβλέπει η δυτική ethnic βιομηχανία του θεάματος. Ωστόσο επωφελούνται απ’ αυτήν (το video από συναυλία στο L.A., το 2016, στη διάρκεια μιας τουρνέ που έπιασε και την γαλλία), δίνοντας παρά τη θέλησή τους τα απαραίτητα «αντιρατσιστικά» άλλοθι… Μένει να φανεί αν (και πότε) θα γυρίσουν πίσω, στην tenere∙ πότε και αν θα γίνουν εκτός από «παιδιά των Tinariwen» διάδοχοι των αγώνων τους.

Με τις ευχές μας για τις μέρες, για την επέτειο των γενεθλίων του γιού του αφεντικού (αν ήταν άλλος δεν θα μπορούσε να σβήσει 2021 κεράκια!!), για τα αστεράκια που βλέπουμε ενδιάμεσα στα απανωτά κτυπήματα – και για τις θυμωμένες αντοχές του κόσμου…

Ο παλιός είναι αλλιώς!

Δευτέρα 13 Δεκέμβρη>> Εδώ ο Bombino. Κάπου στη γαλλία, πριν 1,5 χρόνο (;)…

Και τώρα θα μας επιτρέψετε μια παράξενη αφιέρωση. Δεν είναι αφιέρωση δική μας στον ντράμερ, είναι μάλλον παλιά αφιέρωση του ντράμερ (και της μπάντας) σ’ εμάς!

Ναι ρε φίλε, δεν κυνηγάμε την ουρά μας και δεν μας χωράει ο τόπος!…

Η σύγχυση θα γίνει ο επιτάφιός μου

Δευτέρα 6 Δεκέμβρη>> Το τραγούδι είναι 52 χρονών. H μπάντα έχει πάψει να υπάρχει προ πολλού. Οι άγγλοι progressive rockers King Crimson, στον πρώτο τους δίσκο το 1969, έγραφαν, συνέθεταν, τραγουδούσαν μέσα στο ζόφο ενός ενδεχόμενου πυρηνικού πολέμου. Η σύγχυση / επιτάφιος παραμένει δυστυχώς δυσοίωνα επίκαιρη…

Ο τοίχος που πάνω του έγραψαν οι προφήτες / Μοιάζει να γεμίζει ρωγμές / Πάνω απ’ τα εργαλεία του θανάτου / Λάμπει το ηλιόφωτο

Όταν ο καθένας θα ‘χει κομματιαστεί / Από εφιάλτες κι όνειρα / Κανείς δεν θα φοράει δάφνινο στεφάνι / Όταν η σιωπή θα πνίγει τις κραυγές

Η σύγχυση θα γίνει ο επιτάφιός μου / Καθώς προχωρώ σ’ ένα διαλυμένο μονοπάτι / Αν τα καταφέρουμε / Μπορούμε να αράξουμε και να γελάμε / Αλλά φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω / Ναι, φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω

Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας / Έχουν πέσει οι σπόροι του χρόνου / Και ποτίζονται απ’ τις πράξεις / Εκείνων που ξέρουν κι εκείνων που έγιναν γνωστοί / Η γνώση είναι θανατηφόρος φίλος / Αν κανείς δεν βάζει κανόνες / Η μοίρα όλης της ανθρωπότητας, το βλέπω / Είναι στα χέρια ηλιθίων

Μετά απ’ αυτό τι να ευχηθούμε; Απαισιοδοξία της σκέψης, αισιοδοξία της δράσης! που έλεγε ο Γκράμσι, σ’ άλλους δύσκολους καιρούς…

Sahara

Δευτέρα 29 Νοέμβρη>> Οι μαλινέζοι Songhoy Blues μας είχαν κάνει παρέα και πριν κάτι μήνες, στα τέλη του Μάρτη. Ξανά εδώ, με μια blues ωδή στην έρημο. Την έρημο που είναι ένας ζωντανός, γόνιμος τόπος∙ και μακάρι η τωρινή κοινωνική να της έμοιαζε…

Κι αμέσως μετά ένας ακόμα απ’ τους αγαπημένους της ασταμάτητης μηχανής, ο επίσης μαλινέζος Mdou Moctar με τους φίλους του, κάπου στις όχθες του ποταμού Νίγηρα… Που μπορεί κάλιστα να είναι μυθικός, αφού διατρέχει μια σειρά πόλεις της υποσαχάριας δυτικής αφρικής, κυκλώνοντας όλη την περιοχή. Το Bamako και το Tombouctou (μάλι), τη Niamey (νίγηρας), την Lokaja και την Asaba (νιγηρία).

Desert blues – αφήστε τα να ακούγονται…

Καλή δύναμη.

 

 

We will survive!

Δευτέρα 22 Νοέμβρη>> Η Gloria Gaynor στο πεζοδρόμιο: ο Fabio Rodrigues (κιθάρα, φωνή), η Allie Sherlock (φωνή), ο Jason McNamara (κιθάρα) και ο John Mahon (τύμπανα), ιρλανδική street μπάντα, «επιζούν» τραγουδώντας τέτοιο καιρό πέρυσι σε κάποιο δρόμο του Δουβλίνου.

Το τραγούδι είναι ερωτικό. Γι’ αυτό: θα ζήσουμε, κόντρα σε κάθε απαγόρευση της ζωής!

Κι εδώ ο Marvin Gaye και η Tammi Terrel σε άλλους, παλιούς καιρούς, πριν τον «κατακλυσμό»: δεν υπάρχει βουνό τόσο ψηλό…

Καλή δύναμη.

Everybody knows…

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Ζωντανός στο Δουβλίνο πριν 7 χρόνια ο αθάνατος ποιητής:

… Everybody knows ότι έρχεται η Πανούκλα

Everybody knows ότι έρχεται γρήγορα

Everybody knows ότι o γυμνός άντρας και η γυμνή γυναίκα

Είναι απλά ένα λαμπερό τεχνούργημα του παρελθόντος

Everybody knows ότι η σκηνή είναι νεκρή…

Foxy lady

Δευτέρα 8 Νοέμβρη>> Το τζαζ τρίο του κιθαρίστα Thomas Naim και η καμερουνέζα τραγουδίστρια Celia Kameni σε μια διασκευή του Foxy Lady του Jimmy Hendrix – στο τζαζ φεστιβάλ του Ferte, στη γαλλία, το καλοκαίρι του 2021.

Και για τους νοσταλγούς του αυθεντικού ροκ πάθους, ο Hendrix με την μπάντα του το 1970.

Με τις ευχές μας για την εβδομάδα.

Comandante

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Το έκαναν τόσο icon ώστε να ξεχαστεί. Όμως απροειδοποίητα, εδώ ή εκεί, κάποιοι με γερή καρδιά γεννιούνται, μεγαλώνουν … και θυμούνται.

Τιμής και μνήμης ένεκεν λοιπόν, για λογαριασμό ενός άγραφου μέλλοντος: Hasta Siempre.

Twist it

Δευτέρα 18 Οκτώβρη>>Το έχουμε ξαναπαίξει, αλλά στα αγαπημένα η επανάληψη δεν βλάπτει, έτσι δεν είναι; Ray Charles λοιπόν, με John Belushi και Dan Aykroyd (Blues Brothers) για την περίσταση.

Και μην ξεχνάτε. Αν δεν μπορείτε να το πείτε χορέψτε το!

Καλή βδομάδα.