Category: Cyborg

Γιατί δεν λέγεται η αλήθεια;

Πέμπτη 21 Γενάρη. Είναι απόρρητες οι εξελίξεις της γενετικής μηχανικής; Όχι! Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει on line υπερ-αρκετό υλικό! Είναι απόρρητες οι έρευνες για τις mRNA πλατφόρμες με στόχο τον γενετικό αναπρογραμματισμό των κυττάρων; Όχι! Και πάλι υπάρχουν άφθονες πληροφορίες γι’ αυτές στο διαδίκτυο. Γιατί, λοιπόν, δεν λέγεται ανοικτά τι είναι οι mRNA πλατφόρμες που εμφανίζονται σαν «σωτηρία» (μια «σωτηρία» που η συντριπτική πλειοψηφία των υπηκόων δεν την χρειάζεται αφού η απειλή του sars-cov-2 είναι εξαιρετικά περιορισμένη…) και, αντίθετα, πλασσάρονται σαν «εμβόλια»; Γιατί οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τα κατασκευάσματα των pfizer/biontech, moderna, astrazeneca και σια ξεπετιέται με μισόλογα του είδους «οι πρόοδοι της επιστήμης και της τεχνολογίας»; Δεν είναι υπερήφανοι οι γενετιστές (και οι επιχειρηματίες) για τα κατορθώματά τους; Γιατί δεν τα διαφημίζουν ανοικτά στους υποτελείς; Γιατί κρύβονται; Γιατί κοροϊδεύουν; Φοβούνται κάτι;

Ναι, φοβούνται! Αν παρουσιαζόταν στους υποτελείς (όσο αποσβολωμένοι κι αν είναι αυτοί απ’ την τρομοεκστρατεία) η συγκεκριμένη πραγματικότητα, θα υπήρχαν μεγάλες και πολύ σοβαρές αντιδράσεις! Ο «γενετικός προγραμματισμός» είναι ευφημισμός για την μετάλλαξη! Κι ενώ οι γενετιστές (και οι βιομήχανοι των βιοτεχνολογιών…) υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι «οι μεταλλάξεις είναι για καλό σκοπό», οι υπήκοοι δυσπιστούν – και έχουν δίκιο! Το ανταγωνιστικό κίνημα επίσης κάποτε, όχι παλιά («κάποτε»…), είχε πολλά επιχειρήματα εναντίον… Πώς, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν να εμφανιστούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (αλλά ακόμα και στην αμερικάνικη, όπου τα μεταλλαγμένα εμπορικά φυτά είναι νόμιμα…) κάποιοι λέγοντας «θα σας προστατέψουμε απ’ τον covid κάνοντας μετάλλαξη στα κύτταρά σας»;;; Θα ήταν εμπορικά πετυχημένο κάτι τέτοιο;

Όχι βέβαια!! Να γιατί τα κατορθώματα της γενετικής μηχανικής ως προς την σχεδιασμένη μετάλλαξη των ανθρώπινων κυττάρων πρέπει να μείνουν κρυφά!! Ή, πιο σωστά, να μεταμφιεστούν κατάλληλα – «και βλέπουμε»!

Όμως αυτό το ζήτημα ΔΕΝ είναι ιατρικό!!! Το να λέγονται παραμύθια και ψέμματα μαζικά, οργανωμένα, μεθοδικά, με ρυθμό ισοπεδωτικού βομβαρδισμού, ξεπερνάει κατά πολύ ακόμα και το ζήτημα αν υπάρχουν «καλές μεταλλάξεις» ή όχι! Αφορά την ιδεολογική, δημαγωγική «διαχείριση» των κοινωνιών μέσα απ’ την οργάνωση και την εντατικοποίηση της άγνοιας!!! Υπάρχει κομμουνιστής, αναρχικός, αυτόνομος, αντεξουσιαστής, σοσιαλιστής, φιλελεύθερος, δημοκράτης, οποιοσδήποτε τέλος πάντων απλά τίμιος, λογικός και ειλικρινής, που να υποστηρίζει ότι «αυτό είναι το σωστό» και ότι «καλά κάνουν οι βιοτεχνολόγοι και οι βιομήχανοι της γενετικής που κρύβουν το τι κάνουν – έτσι υπηρετείται η δημόσια υγεία»; Υπάρχει έστω ένας τέτοιος οπουδήποτε σ’ αυτόν τον πλανήτη που υποστηρίζει ανοικτά το “μακάριοι οι πτωχοί των πνεύματι” χωρίς να είναι παπάς; Αν υπάρχει ναι: αυτός θα θέλαμε να μας αντικρούσει! Αυτός – όχι καλοθελητές που βουλιάζουν στην άγνοια και στις προκαταλήψεις τους…

Υποθέτουμε πως όταν γίνει κατανοητή η αιτία της πλαστογράφησης της πραγματικότητας εξηγούνται και ορισμένα «ανεξήγητα»: η εκβιαστική επιμονή των φαρμακο-μαφιών για «νομικές εγγυήσεις ασυλίας», η «βιασύνη» να μπουν μαζικά σε εφαρμογή οι mRNA πλατφόρμες…. Θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι εξηγείται κι αυτό που υποστηρίζουμε με κάθε δυνατή τεκμηρίωση απ’ την αρχή αυτής της ιστορίας. Ό,τι, δηλαδή, είναι τόσο στρατηγικής σημασίας τα συμφέροντα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, και τόσο μεγάλη η (οικονομική, μηντιακή, «θεσμική») δύναμή τους μέσα στα δυτικά κράτη ώστε μόνο πραξικοπηματικά θα μπορούσαν να «ξεμπλοκάρουν» / μεταμφιέσουν την τεχνολογική «πρόοδό» τους, και μόνο πραξικοπηματικά και δια της βίας θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που εύλογα υπάρχουν ενάντια στις μεταλλάξεις και στην «απελευθέρωσή» τους – όποια δικαιολογία κι αν χρησιμοποιείται!

Πατέντες

Πέμπτη 21 Γενάρη. Απόλυτα συνυφασμένο με την γενετική μηχανική είναι το ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας των εφαρμογών της. Άλλες εποχές θα αρκούσε μόνον αυτό για να οργανωθεί η αφετηρία του κοινωνικού ανταγωνισμού· κι απ’ αυτήν την αφετηρία να αρχίσει να ξηλώνεται όλο το “πλεκτό”. Όχι πια. Είναι πολύ ευκολότερο να βρει κανείς κήρυκα της “ασφάλειας” των mRNA πλατφορμών παρά κάποιον που να αναρωτιέται για το πως αυτές κόβουν χρήμα και διαμορφώνουν εξουσία.

Μία απ’ τις πιθανές χρησιμότητες της μέσω mRNA αναπρογραμματισμού των κυττάρων γενετικής μηχανικής είναι η κατασκευή εξατομικευμένων, προσωποποιημένων βλαστοκυττάρων… έτσι ώστε να παράγονται (εργαστηριακά) όργανα / ανταλλακτικά που να ταιριάζουν (γενετικά) σε κάθε άτομο χωριστά. Πρόκειται για την “γενετική αναγέννηση” που αναφέρεται πιο πάνω, ένα ιερό δισκοπότηρο των βιοτεχνολόγων και, δεν υπάρχει αμφιβολία, αν δεν έχει παρενέργειες (;) θα διευκολύνει τα μέγιστα τις μεταμοσχεύσεις και θα εξαφανίσει το εμπόριο οργάνων. Δεν μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή σε ποιο σημείο βρίσκονται οι σχετικές έρευνες – υπάρχουν σίγουρα διάφορα “τεχνικά” ζητήματα που θα πρέπει να βρουν λύσεις.

Όμως ακόμα και σ’ αυτήν την (θεωρητική προς το παρόν) “καλή” αξιοποίηση της mRNA τεχνολογίας υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά: η ιδιοκτησία. Όχι υποχρεωτικά των ανθρώπινων ανταλλακτικών οργάνων (αν και κάλιστα θα μπορούσαν να “νοικιάζονται”…), αλλά των «μηχανών» (με την ευρεία έννοια) της παραγωγής τους. Ας μην έχετε καμμία αμφιβολία: σε κάθε φάρμακο και σε κάθε θεραπεία πληρώνετε και πληρώνουμε ένα καλό μέρισμα σ’ εκείνους που έχουν την «πνευματική ιδιοκτησία» τους. Την πατέντα… «Είναι ο καπιταλισμός ανόητε!».

Το ζήτημα πέρασε για λίγο και απ’ την ντόπια δημοσιότητα, με γελοίο τρόπο – όπως ήταν αναμενόμενο. Η αξιωματική αντιπολίτευση και ο Johnny Bananas πρότειναν, όλο καμάρι, να “αγοραστεί η πατέντα των mRNA πλατφορμών («εμβολίων») των pfizer/biontech»… Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αναγκάσει κανείς οποιονδήποτε έχει «πνευματική ιδιοκτησία» να την πουλήσει (πολύ περισσότερο να την πουλήσει σε «τιμή λογική»), εκτός αν του κολλήσει ένα πιστόλι στον κρόταφο! Αντίθετα: όποιος θα ήθελε να εντοπίσει τις «καλές» χρήσεις της γενετικής μηχανικής και να τις αφαιρέσει απ’ την επιχειρηματική κερδοφορία θα έπρεπε να είναι έτοιμος για το ενδεχόμενο να βρεθεί ο ίδιος μ’ ένα πιστόλι στον κρόταφο… Θέλουμε να πούμε: η κοινωνικοποίηση (όπως κι αν την εννοεί κανείς) της βιομηχανίας της υγείας έτσι όπως έχει ήδη εκτοξευτεί χάρη στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και την υποταγή σ’ αυτήν είναι μια σύγκρουση στην οποία θα χυνόταν αίμα. Όχι λίγο. Δεν είναι αστείο… Δεν είναι για κουβέντες καφενείου…

Ο επιχειρηματίας Luigi Warren (ο ένας απ’ τους δύο συγγραφείς της πιο πάνω αναφοράς) είναι ένας από εκείνους που πατεντάρουν εκδοχές μοριακών «πλατφορμών» mUNA – φωτογραφία επάνω. Αυτό μπορεί να ρίχνει λίγο φως στην τρέχουσα δομή των «πνευματικών ιδιοκτησιών»: πίσω απ’ την πιο φανερή, την πιο κτυπητή, την πιο γνωστή, κρύβονται δυο τρεις άλλες, κι από πίσω άλλες δυο τρεις, και πάει λέγοντας. Το να κτυπήσει κανείς μια μόνο πόρτα εκεί που υπάρχει αλληλουχία ιδιοκτητών δείχνει θεμελειώδη άγνοια· κι αν έχει γνώση δεν κτυπάει καμμία. Είτε συμβιβάζεται (το ακούμε ήδη απ’ τους απολογητές των αφεντικών: «Μα τι θέλετε; Πρέπει και οι εταιρείες να βγάζουν κέρδη!») είτε ψάχνει τους τρόπους μιας γενικευμένης αναμέτρησης. Δεν έχουμε αντιληφθεί σοβαρές προετοιμασίες γι’ αυτήν – τα λόγια είναι εύκολα και δωρεάν.

Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας πάνω σε μορφές ζωής διαφέρει ριζικά από άλλες περιπτώσεις πατενταρίσματος. Όπως έχουν μελετήσει / διαπιστώσει διάφοροι ειδικοί των αφεντικών η ζήτηση «υπηρεσιών υγείας» είναι «ανελαστική»: δεν μπορεί να διαπραγματευτεί επί ίσοις όροις αυτός που υποφέρει από νεφρική ανεπάρκεια με την βιομηχανία κατασκευής νεφρών… Αυτή η δομική «ανισορροπία» είναι ατού για τα αφεντικά – και τους δίνει πλεονεκτήματα που συνήθως ο κόσμος αρνείται να πάρει υπόψη του σοβαρά. Τους δίνει τόσα και τέτοια πλεονεκτήματα ώστε όποιος αμφισβητήσει (ένα τυχαίο παράδειγμα) μια υγιεινιστική τρομοεκστρατεία να θεωρείται αυτόματα (το λιγότερο…) «τρελός». Όμως κάθε τρομοεκστρατεία τέτοιου περιεχομένου είναι, απλά, εκστρατεία τεχνητής αύξησης της ζήτησης. Οι βιομήχανοι ρούχων, παπουτσιών ή πλυντηρίων και αυτοκινήτων δεν έχουν τέτοια ατού, την δυνατότητα να αναγκάσουν τους πελάτες τους να τρέχουν πάντα παρακαλώντας… Οι βιομήχανοι της υγείας (και οι βιοτεχνολόγοι) τα έχουν… Δια της βίας.

Είναι η δομή αυτού του καπιταλιστικού τομέα στο σύνολό της που είναι αντι-ανθρώπινη! Και είναι δουλικό να την υπερασπίζεται ή/και να την διαφημίζει ο οποιοσδήποτε, ακόμα κι αν δεν ξέρει τι κάνει.

Εδώ η άγνοια δεν είναι τεκμήριο αθωώτητας…

«Ο κυβερνοχώρος απελευθερώνει!»

Δευτέρα 18 Γενάρη. Η επιχείρηση με την επωνυμία facebook μπήκε στην παγκόσμια αγορά τον Φλεβάρη του 2004. Η επιχείρηση twitter τον Ιούλιο του 2006. Η επιχείρηση instagram τον Οκτώβρη του 2010. Ό,τι και να κάνουν οι πλαστογράφοι του συστήματος, το σύμπλεγμα που αποκαλούμε antisocial media είναι ηλικίας μικρότερης των 15 χρόνων. Απογειώθηκε δηλαδή, μέσα σε μια μόνο γενιά. Νωρίτερα υπήρξαν για ελάχιστο ιστορικό διάστημα blogs, υπήρξαν chats, υπήρξαν messages… Αλλά ακόμα κι αν προσθέσουμε μισή γενιά ακόμα, ο ιστορικός χρόνος είναι μικρός για να υποστηρίξει κάποιος ότι έγινε μια τόσο ριζική ανθρωπολογική μετάλλαξη ώστε εκατομμύρια πρωτοκοσμικοί (: υπήκοοι) που πριν ήταν συνειδητά και ώριμα ερωτευμένοι με την “αλήθεια” έκαναν βουτιά στο κενό και μετατράπηκαν σε μωρά που παρασέρνονται από τυχοδιώκτες ψευδολόγους, έτσι ώστε να πρέπει να κοπεί το κεφάλι των δεύτερων για να να σωθούν τα πρώτα!…

Από που προέκυψε ο χρήστης-μάζα των antisocial media; Απ’ το πουθενά; Απ’ τον Δ του Κενταύρου; Όχι. Βγήκε από 40, 50 ή 60 χρόνια (ανάλογα με την κοινωνία / κράτος) κατανάλωσης / εκπαίδευσης απ’ τα παραδοσιακά media: έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κανάλια· επιχειρηματικούς ομίλους δηλαδή, επαγγελματίες της συστηματικής αλλοτρίωσης, παραπληροφόρησης, υπερπληροφόρησης, πλαστογράφησης, ειδικά απ’ την δεκαετία του ’90 και μετά. Βγήκε απ’ την κρεατομηχανή της παραγωγής και της αναπαραγωγής της ιδεολογικής ευστάθειας του συστήματος. Δεν είναι μία ούτε μιάμισυ η γενιά που γαλουχήθηκε απ’ την μονόδρομη ροή των ψευδαισθήσεων (και συχνά του εκχυδαϊσμού) απ’ τα πάνω προς τα κάτω, απ’ τα κέντρα ιδεολογικής, ηθικής, αισθητικής πανούκλας των αφεντικών, των κρατών και των εταιρειών τους, προς τους υποτελείς. Είναι δυο και τρεις αυτές οι γενιές.

Οι αμφίδρομες ανταλλαγές που έγιναν εφικτές στον κυβερνοχώρο (πρακτικά, από πολιτική άποψη, ο κυβερνοχώρος είναι αυτό: η ψηφιακή, μηχανική μεσολάβησης της συνάφειας των κοινωνικών υποκειμένων) «εκδημοκράτησαν» αυτό που είχε ήδη παγιωθεί, το νομιμοποίησαν, το αναπαρήγαγαν. Και μ’ αυτήν την έννοια πολλαπλασίασαν τις πιο εύκολες, εύπεπτες, συγκινησιακές και εντυπωσιακές πλευρές του πραγματικά «υπάρχοντος» σαν κοινωνικό υλικό απ’ τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του ’00 και ύστερα. Δεν ήταν κυρίαρχα ούτε το καλό γούστο, ούτε η ευγένεια, ούτε τα επιχειρήματα, ούτε η διεξοδική επισκόπηση αντίθετων επιχειρημάτων, ούτε η αναζήτηση ακλόνητων τεκμηρίων. Μετά από 20 γερά χρόνια νεοφιλευθερισμού και Εγώ-Κεφάλαιο δεν υπήρχαν ούτε «καλοί τρόποι» ούτε ευφυία. Υπήρχε κηρυγμένος ή ακύρηχτος πόλεμος όλων εναντίον όλων, υπομανίες, χάπια με την χούφτα, ντρόγκες, πόζες και φόβοι. Κυρίαρχα ήταν οι εντυπώσεις, οι ατάκες, οι συναισθηματικοί εκβιασμοί, η ρηχότητα, το ζάπινγκ σαν τρόπος ζωής – επίσης τα ψυχολογικά προβλήματα και οι κρίσεις πανικού. Ε, αυτό ήταν που «έπιασαν» σαν ευκαιρία τόσο οι επιχειρηματίες των antisocial media όσο και οι πελάτες τους! Η σαπίλα ήταν παραγωγική με κάποιες έννοιες, ένα είδος “λιπάσματος” για την εξέλιξη διάφορων τεχνολογιών επιτήρησης και ελέγχου. Επεκτάθηκε με την ταχύτητα φωτιάς σε κάμπο με ξερά χόρτα· αλλά τα ξερά χόρτα ήταν κοινωνικές σχέσεις, εννοήσεις, συμπεριφορές, ηθικές, που αν και είχαν διαμορφωθεί ήδη απ’ το ώριμο Θέαμα παρέμεναν ακόμα παγιδευμένες απ’ την ψευτο-σεμνοτυφία της μονόδρομης προπαγάνδας των ιστορικών μηντιακών μεσολαβήσεων. Όταν άνοιξαν (επιτέλους!) οι πύλες άρχισε να ξεχύνεται εκείνο που ήταν ώριμο: οι ματαιοδοξίες, οι ανασφάλειες, οι άγνοιες, οι εγωισμοί, οι βολικές ευπιστίες, οι προκαταλήψεις, οι δεισιδαιμονίες, οι καταγραφές, τα κόμπλεξ, το δωρεάν ψηφιακό ξεβράκωμα / επίδειξη… και οπωσδήποτε το ερώτημα (αρχικά) και οι απαντήσεις (σύντομα, δηλαδή ήδη) του ελέγχου πάνω σ’ όλο αυτό το υλικό.

Έρχονται τώρα οι λογοκριτές (που είναι πάντα άνθρωποι των εξουσιών) να παραστήσουν τους σωτήρες / λυτρωτές· να παραστήσουν ότι είναι έτοιμοι να βάλουν τα χέρια τους στον βούρκο για να τον στεγνώσουν (η μυθική υπόσχεση του ψόφιου κουναβιού, παρεπιπτόντως, με μακριά «υγιεινομική» παραδήλωση: drain the swamp, που σημαίνει «αποξήρανση του έλους»…) και, οπωσδήποτε, να ανασύρουν απ’ αυτόν τους υποτελείς. Πώς; Με τον γνωστό τρόπο: με διατάγματα, απαγορεύσεις και ποινές. Είναι οι ίδιοι που έσωσαν τους πρωτοκοσμικούς απ’ τον Αρμαγεδώνα του covid· απ’ τον Αρμαγεδώνα της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας· απ’ τον Αρμαγεδώνα της ενεργειακής κρίσης στα ‘70s· απ’ τον Αρμαγεδώνα του «ψυχρού πολέμου» αργότερα… Έχουν ακόμα κι άλλες ιεραποστολές, αφού οι Αρμαγεδώνες ποτέ δεν τελειώνουν. Βρίσκεται σε εξέλιξη η σωτηρία απ’ τον Αρμαγεδώνα της κλιματικής αλλαγής, τον Αρμαγεδώνα της συνωμοσιολογίας… Κι έχει ο καπιταλισμός!

Πόσο γλυκούτσικες και ανθρωπιστικές αυτές οι σωτηρίες, ε;

ΑΙ pets

Κυριακή 17 Γενάρη. Δείτε πρώτα το παρακάτω δίλεπτο video, και λέμε κάποια πράγματα στη συνέχεια.

Τι είδατε; 90% θα σκεφτήκατε «άλλη μια γιαπωνέζικη μαλακία» – σωστά; Ένα pet τεχνητής νοημοσύνης… – τι βλακεία; Ίσως αν βλέπατε έναν σκύλο που να έμοιαζε κανονικός αλλά να ήταν ρομποτικός να κοντοστεκόσασταν (υπάρχουν και τέτοιοι, πάντως…)

Κι όμως. Project σαν αυτό, του «moflin», έχουν την δική τους ξεχωριστή δυναμική στις συνθήκες της «νέας κανονικότητας» που έχει ξεκινήσει δια της βίας.

Πρώτον, επειδή μορφοποιεί μια εκδοχή χνουδωτού machine learning. Χωρίς καλώδια και χωρίς κουμπιά δεν φαίνεται ότι πρόκειται για μηχανή, και μάλιστα για μια μηχανή που διαδρά με το περιβάλλον της. Δεύτερον, επειδή η ίδια η μορφή δεν παραπέμπει σε κάποιο απ’ τα γνωστά pets. Αλλά αυτή η πρωτοτυπία έχει αρκετή κοινωνιολογία και ψυχολογία πίσω της· όπως, επίσης, και μια βασική τροχιά της τεχνητής νοημοσύνης. Αν οι μορφές της προσπαθούν να μιμηθούν υπαρκτές μορφές ζωντανών (ας πούμε σκύλους ή γάτες) θα βρίσκονται πάντα υπό την αίρεση της σύγκρισης μ’ αυτές τις μορφές. Διάφορες εταιρείες, κυρίως ασιατικές, δεν αποφεύγουν αλλά μάλλον επδιώκουν μια τέτοια σύγκριση – σαν μέτρο και κίνητρο διαρκών βελτιώσεων. Άλλες εταιρείες όμως προτιμούν να δημιουργήσουν ένα εξαρχής «νέο προϊόν», που να καθιερώσει μια δική του εμπορική τάξη. (Αυτής της λογικής ήταν, για παράδειγμα, τα iphones…)

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο: η «ιαματική» χρησιμότητα της τεχνητής νοημοσύνης, με την μορφή νοστιμούτσικου ρομποτικού pet. Θα πρέπει να αναγνωρίσετε ότι έχει ακαταμάχητα πλεονεκτήματα: δεν τρώει, δεν χέζει – μόνο φόρτιση θέλει. Και προσφέρει «ζεστασιά» και «τρυφερότητα»…

Ξανασκεφτείτε το. Δεν είναι μια χαρά για συνθήκες κατ’ οίκον φυλάκισης; Βρείτε, τουλάχιστον, στέρεα επιχειρήματα για να μην κάνετε δώρο ένα τέτοιο pet αύριο ή μεθαύριο στα παιδιά σας… (Δεν θα έπρεπε να το πούμε, αλλά για την περίπτωση που δεν το σκεφτήκατε: αυτά τα «έξυπνα» οικιακά ρομπότ θα λανσαριστούν και σαν ιδανικοί φύλακες. Με τους αναβαθμισμένους αισθητήρες τους και το internet of things θα σας τηλε-ειδοποιούν για οτιδήποτε στραβό συμβαίνει στο σπίτι σας. Όπου κι αν βρίσκεσθε…)

6 – Υπέρθεση; Διεμπλοκή;

Παρασκευή 15 Γενάρη. Επειδή ορισμένα βασικά της φυσικής (εννοημένης ως επιστήμης) τα έχει μάθει ο καθένας μας απ’ το σχολείο και, κυρίως, τα έχει υιοθετήσει σαν σταθερές, σαν δεδομένα, σαν πραγματικότητα, αυτός ο μέσος «καθένας» θα θεωρούσε εύκολα «συνωμοσιολογία» (ή «έλλειψη επιστημονικής παιδείας»…) την θέση ότι αυτή η φυσική που μας έχει μάθει μια ορισμένη άποψη για τον κόσμο είναι σε ικανό βαθμό (αναπόφευκτα) ιδεολογική. Και, πάντως, αυτή η (όπως όπως…) εδραιωμένη «αντίληψη για τον υλικό και ενεργειακό κόσμο» δεν είναι, υποχρεωτικά, ο κόσμος ο ίδιος…

Η κβαντική φυσική, που δεν είναι (ακόμα) «σχολική ύλη» και, κατά συνέπεια, δεν συμμετέχει στην κατασκευή των αντιλήψεών μας για τον κόσμο, είναι ένα καλό παράδειγμα. Οι βασικές της παραδοχές και τα θεμελειώδη αξιώματά της ξεπερνούν (και σε ορισμένες περιπτώσεις διαλύουν…) το «Παραδεδεγμένο Μοντέλο» που έχουμε εκπαιδευτεί για την εννόηση της υλικής (και ενεργειακής) πραγματικότητας. Αν η κβαντική φυσική με τις καινοτόμες (για την μέση κοινωνική γνώση) και «περίεργες» έννοιες της ήταν φιλοσοφική θεωρία, αυτή η μέση κοινωνική άγνοια θα ήταν μικρό κακό. Αν πρόκειται όμως ένα βασικό πεδίο όπου η καπιταλιστική «ανάπτυξη» (και ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός…) έχει αρχίσει να ξετυλίγεται; Μήπως τότε θα έπρεπε να ξέρουμε τουλάχιστον τις βασικές έννοιες και τις πρακτικές εφαρμογές της κβαντικής φυσικής έτσι ώστε να μπορούμε να συλλάβουμε την πολιτική οικονομία της σύγχρονης καπιταλιστικής αξιοποίησης – αντί να κρατάμε σφικτά μια «πολιτική οικονομία της μηχανής εσωτερικής καύσης» θεωρώντας την ικανή να εξηγεί τα πάντα για πάντα;

Δύο τέτοιες βασικές έννοιες, λοιπόν. Η υπέρθεση. Και η διεμπλοκή. Η κβαντική υπέρθεση είναι θεμελειώδες φαινόμενο, σύμφωνα με το οποίο δύο ή περισσότερες «κβαντικές καταστάσεις» μπορούν να συνυπάρχουν. Πράγμα που σημαίνει: το είτε υπάρχει το κάτι είτε το αντίθετό του δεν ισχύει για την υπέρθεση. Ισχύει «υπάρχει το κάτι και το αντίθετό του μαζί και ταυτόχρονα», με ορισμένες πιθανολογήσεις για την «αναλογία» της συνύπαρξής τους.

Αυτό το, ας το πούμε πρόχειρα, «είναι και δεν είναι» της κβαντικής φυσικής, ακόμα και σαν θεωρία, προσβάλει στο κέντρο της και την (αστική) αντίληψη της πραγματικότητας εδώ και αιώνες, και τις θεωρούμενες ως ορθολογικές βεβαιότητες, ακόμα και της καθημερινής ζωής! Ο κόσμος (ο κόσμος όπως τον εννοούμε) είναι συγκροτημένος πάνω και γύρω από θεμελειακούς δυϊσμούς… Τι σημαίνει, απ’ αυτήν την άποψη, «η γάτα του Σρέντιγκερ», που «ζει και δεν ζει», αν όχι την κατάρρευση των όποιων δυαδικών βασικών βεβαιοτήτων;

Ωστόσο το θέμα που μας ενδιαφέρει εδώ είναι ακριβώς δίπλα. Όλο το ηλεκτρονικό σύμπαν (όπως κι αν το καταλαβαίνει ο καθένας) είναι δημιουργημένο πάνω σε έναν ηλεκτρικό δυισμό, τον δυισμό on/off, που έχει σαν μαθηματική έκφραση το 1/0. Εδώ η κβαντομηχανική φέρνει αληθινή επανάσταση: οι «καταστάσεις» δεν είναι είτε 1 είτε 0 αλλά και όλες οι ενδιάμεσες τιμές· που σημαίνει ότι η «πληροφορία» (αυτή η «μαγική» έννοια…) μπορεί να δια-κινείται πολυεπίπεδα / σύνθετα μεταξύ 1 και 0. Πρακτικά αυτό σημαίνει μεγάλο πολλαπλασιασμό του όγκου των «πληροφοριών» που μπορούν να μεταφερθούν, αν η κωδίκωσή τους δεν είναι 1/0 αλλά και όλες οι ενδιάμεσες «τιμές». Τέτοιο είναι το μεγάλο και καταλυτικό δώρο της κβαντικής υπέρθεσης αν αιχμαλωτιστεί τεχνολογικά…

Η κβαντική διεμπλοκή είναι ακόμα πιο μυστηριώδης και ξένη προς το «Παραδεδεγμένο Μοντέλο» εννόησης του κόσμου. Σύμφωνα με την ελληνική εκδοχή της wikipedia (ο τονισμός δικός μας):

Η κβαντική διεμπλοκή (αποκαλούμενη και κβαντικός εναγκαλισμός) είναι το φαινόμενο κατά το οποίο δύο σωματίδια ή ομάδες σωματιδίων που δημιουργούνται μαζί ή αλληλεπιδρούν συνενώνοντας τις κυματοσυναρτήσεις τους, μένουν σε κατάσταση διεμπλοκής μεταξύ τους, ασχέτως του χώρου που μεσολαβεί πλέον από το ένα στο άλλο. Αν σταλεί το ένα από τα δύο στο άλλο άκρο του σύμπαντος και συμβεί κάτι σε οποιοδήποτε από τα δύο, το άλλο αντιδρά ακαριαία. Έτσι, φαίνεται είτε πως η πληροφορία μπορεί να ταξιδέψει με άπειρη ταχύτητα, είτε πως στην πραγματικότητα τα δύο αντικείμενα βρίσκονται ακόμα σε «επαφή», σε σύνδεση μεταξύ τους, σε κατάσταση διεμπλοκής.

Η κβαντική διεμπλοκή είναι υπαρκτό φαινόμενο και παρατηρείται σε πειράματα, όχι μόνο στο μικρόκοσμο, αλλά και σε μεγαλύτερες κλίμακες.

Οι συνέπειες και οι προεκτάσεις της κβαντικής διεμπλοκής στην ερμηνεία (πιο σωστά: στην ανακατασκευή της εννόησης) του κόσμου πάνε πολύ μακριά! Και είναι πιθανό ότι εκείνοι κι εκείνες που θα περνάνε απ’ το όποιο “εκπαιδευτικό σύστημα” την δεκαετία, ας πούμε, του 2050, θα θεωρούν όλα (ή τα περισσότερα απ’) όσα θεωρούμε ακόμα δεδομένα σαν πρωτογονισμό!

Εν τω μεταξύ ας γυρίσουμε σε πιο πρακτικές πλευρές της τωρινής πραγματικότητας.

Το δίκτυο… Ποιό δίκτυο;

Παρασκευή 15 Γενάρη. Στις αρχές του περασμένου Μάρτη (ενώ η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ξεκινούσε στην δύση…) στην ηλεκτρονική έκδοση του γνωστού περιοδικού Wired, μπορούσε κανείς να διαβάσει την αρχή ενός άρθρου με τίτλο εξηγήσεις για το τι είναι η κβαντική υπολογιστική και η κβαντική υπεροχή:

Η κβαντική υπολογιστική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Θα μετασχηματίσει την ιατρική, θα σπάσει την κρυπτογράφηση και θα προκαλέσει επανάσταση στις επικοινωνίες και την τεχνητή νοημοσύνη. Εταιρείες όπως η IBM, η Microsoft και η Google συναγωνίζονται μεταξύ τους για να κατασκευάσουν αξιόπιστους κβαντικούς υπολογιστές. Η κίνα έχει επενδύσει δισεκατομύρια.

Πρόσφατα η Google δήλωσε ότι πέτυχε κβαντική υπεροχή – την πρώτη φορά που ένας κβαντικός υπολογιστής ξεπέρασε έναν παραδοσιακό…

Και πιο κάτω:

Οι κβαντικοί υπολογιστές δεν θα κάνουν απλά τα πράγματα πιο γρήγορα ή με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Θα μας επιτρέψουν να κάνουμε πράγματα που ούτε ονειρευτήκαμε ποτέ. Πράγματα που ούτε και ο καλύτερος υπερ-υπολογιστής δεν μπορεί να κάνει.

Έχουν την δυνατότητα να επιταχύνουν γρήγορα την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Η Google ήδη προσπαθεί να βελτιώσει το software των αυτο-οδηγούμενων οχημάτων. Είναι κρίσιμοι επίσης στην μοντελοποίηση χημικών αντιδράσεων.

Ως τώρα οι υπερ-υπολογιστές μπορούν να αναλύσουν μόνο τα πιο βασικά μόρια. Αλλά οι κβαντικοί υπολογιστές δουλεύουν χρησιμοποιώντας τις ίδιες κβαντικές ιδιότητες όπως τα μόρια που προσπαθούν να προσομοιώσουν. Και δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να διαχειριστούν τις πλέον σύνθετες αντιδράσεις.

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πιο αποδοτικά προϊόντα – από νέα υλικά για τις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, μέχρι καλύτερα και φτηνότερα φάρμακα, ή πολύ εξελιγμένα φωτοβολταϊκά…. Οι κβαντικοί υπολογιστές θα χρησιμοποιηθούν οπουδήποτε υπάρχει ένα μεγάλο, αβέβαιο σύστημα το οποίο χρειάζεται προσομοίωση. Αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε, απ’ την πρόβλεψη των χρηματοπιστωτικών αγορών μέχρι την βελτίωση των προβλέψεων του καιρού, την μοντελοποίηση των συμπεριφορών ενός πλήθους ανθρώπων ή της συμπεριφοράς μεμονωμένων ηλεκτρονίων…

Η κρυπτογράφηση θα είναι μια ακόμα κεντρική εφαρμογή…

Αυτά τον περασμένο Μάρτη, στο wired: η IBM, η Microsoft, η Google, εκλεκτά μέλη του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ήταν οι επικεφαλής του άλματος στο τεχνολογικό / καπιταλιστικό μέλλον… Χαράς ευαγγέλια!

Και να μια χθεσινή είδηση:

… Η Κίνα πέτυχε «κβαντική υπεροχή» με την δημιουργία του υπολογιστή στην Jiuzhang, που τον περασμένο μήνα ξεπέρασε τον Sycamore της Google, με την ικανότητά του να κάνει υπολογισμούς 100 τρισεκατομύρια φορές γρηγορότερα απ’ τον γρηγορότερο κλασσικό υπερ-υπολογιστή.

Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε κύματα σοκ σ’ όλο τον κόσμο. Αλλά πριν αυτά τα νέα προλάβουν να εξεταστούν απ’ τους αντίπαλους παίκτες στον ανταγωνισμό για τα κβάντα, ο Πεκίνο ανακοίνωσε επίσης ότι δημιούργησε το πρώτο διαδίκτυο πλήρως ενσωματωμένο στην κβαντομηχανική. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ένα δίκτυο δορυφόρων και οπτικών ινών ανάμεσα στην Σαγκάη και στο Πεκίνο κατάφερε να «τηλεμεταφέρει» τεράστιους όγκους δεδομένων.

Ο κόσμος παρακολουθεί τώρα την γέννηση ενός κινέζικου κβαντικού internet που θα επαναστατικοποιήσει την κοινωνία επιτρέποντας αδιάρρηκτες μεταφορές δεδομένων και αξιοποιώντας την μηχανική μάθηση (machine learning, ένας άλλος όρος για την τεχνητή νοημοσύνη) του “internet of things”, οδηγώντας πιθανόν σε ακαριαίες επικοινωνίες όταν αναπτυχθεί παραπάνω.

… Οι κινέζοι επιστήμονες τηλεμετέφεραν κβαντικά πληροφορίες 1.400 χιλιόμετρα μακριά σε δύο δορυφόρους και ύστερα πίσω στην γη μέσω δύο σταθμών λήψης – το πρώτο βήμα για την δημιουργία ενός κβαντικού internet παγκόσμιας κλίμακας. Μαζί με τον υπολογιστή της Jiuzhang, αυτές οι εξελίξεις οδηγούν την Κίνα στην πρώτη γραμμή του ανταγωνισμού για να κερδίσει την “εποχή των κβάντα” – μια εξέλιξη που θα αναστατώσει την Ουάσιγκτον και την Silicon Valley…

Είναι εύλογη η δυτική αναστάτωση, είτε ομολογηθεί είτε όχι: η πρώτη χρήση του κβαντικού internet θα είναι στρατιωτική… Για να το πούμε διαφορετικά: το να έχει κάποιος πλεονέκτημα στις επικοινωνιακές (και όχι μόνο) εφαρμογές της κβαντικής υπέρθεσης και της κβαντικής διεμπλοκής, είναι σα να έχει χίλιες φορές το πλεονέκτημα στην πυρηνική τεχνολογία και στην οπλοποίησή της. Καταλαβαίνετε…

Αλλοίμονο στους ignorants…

Αυτοάνοσα – και ανοσοκαταστολή… (1)

Πέμπτη 14 Γενάρη. Θα πείτε (ίσως…) ότι η ασταμάτητη μηχανή «το γύρισε»… Δυστυχώς είναι η πραγματικότητα που δημιουργεί ανάγκες· γνωσιολογικές αν έχετε κάποια επίγνωση επί του θέματος στη γενικότητά του. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι καθόλου παράξενο κάποιος γνωστός, φίλος, κοντινός σας να έχει διαγνωστεί με «αυτοάνοσο» νόσημα. Μακάρι να μην συμβαίνει έτσι, μακάρι όλοι και όλες να είναι καλά – και μακάρι να μην προκύψει μελλοντικά κάποιο «κύμα αυτο-άνοσων»…. Όταν, όμως, οι γενετιστές με τον υπερφίαλο τρόπο που υποδεικνύουν τα συμφέροντα των βιομήχανων υγείας παριστάνουν τους «μάγους», τότε είναι καλύτερα να ξέρουμε έγκαιρα εκείνα που απαγορεύεται (- είσαι γιατρός; – όχι… – τότε γιατί ανακατεύεσαι; – για να μην είμαι αύριο άρρωστος!..).

Η πιο πάνω περιγραφή στη φωτογραφία είναι απόσπασμα από μια τυχαία ιατρική ιστοσελίδα: «αυτο-άνοσες» ονομάζονται εκείνες οι παθολογικές καταστάσεις κατά τις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα ενός οργανισμού (ανθρώπινου ας πούμε…) στρέφεται εναντίον δικών του κυττάρων, κυττάρων του ίδιου του ανθρώπινου οργανισμού (άρα ιστών και οργάνων) θεωρώντας τα ξένα και εχθρικά. Ο κατάλογος αυτών των «αυτο-άνοσων» παθολογικών καταστάσεων είναι, δυστυχώς, μεγάλος, και περιλαμβάνει μερικές εξαιρετικά σοβαρές, όπως η σκλήρυνηση κατά πλάκας (αυτο-άνοση φλεγμονή του κεντρικού νευρικού συστήματος), ο «λύκος», και άλλες. Μιλώντας γενικά τα «αυτο-άνοσα» δεν είναι ούτε συνάχι, ούτε γρίπη· είναι σοβαρές αρρώστιες.

Παρά τις φήμες ότι οι τεχνο-επιστήμονες ξέρουν πως δουλεύει το ανοσοποιητικό (οπότε είναι «ασφαλές και αποτελεσματικό να το χακάρουν» ) η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν ιδέα!!! Δεν έχουν ιδέα πως δουλεύει, δεν έχουν ιδέα πως και γιατί στρέφεται εναντίον του ίδιου του οργανισμού του, καταστρέφοντάς τον. Εννοείται ότι δεν έχουν διαθέσιμη και καμμία θεραπεία που να αφορά την αιτία. Όπως συμβαίνει πάντα όταν οι δυτικοί τεχνο-επιστήμονες δεν ξέρουν αλλά δεν θέλουν να το παραδεχτούν, απ’ την μια διατυπώνουν διάφορες εικασίες με τόνο βεβαιότητας και γνώσης, κι απ’ την άλλη προσπαθούν να μειώσουν την ένταση των συμπτωμάτων των αυτο-άνοσων. Πράγμα που είναι σίγουρα καλύτερο απ’ το τίποτα, ωστόσο δεν διασώζει το κύρος της «επιστημονικής γνώσης». Και οι εικασίες για το «τι φταίει» κάνουν το πράγμα κάπως χειρότερο: φταίνε «ψυχολογικοί παράγοντες» είναι η συνηθισμένη επωδός, οπότε περάστε απ’ τους αρμόδιους ψυγο-γιατρούς. Με άλλα λόγια, «ξεφορτωνόμαστε το πρόβλημα»…

Κοινός τόπος της διαχείρισης των συμπτωμάτων αυτών των τουλάχιστον 20 αναγνωρισμένων αυτοάνοσων είναι εκείνο που ταιριάζει γάντι στην δυτική αντίληψη όχι μόνο για την υγεία και το σώμα αλλά για τα πάντα: η καταστολή. Αν δεν ξέρεις πως και γιατί το ανοσοποιητικό ενεργεί ανορθόδοξα εμπόδισε την λειτουργία του! (Τουλάχιστον, μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μειωθεί η ένταση της επίθεσής του στον ίδιο τον οργανισμό).

Η ανοσοκαταστολή, η καταστολή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος είναι, λοιπόν, ένα τρέχον ιατρικο-χημικό know how, και όχι science fiction. Είναι πρακτικά χρήσιμη στις μεταμοσχεύσεις, για να μην αποβάλει ο οργανισμός το μόσχευμα αναγνωρίζοντάς το σαν «ξένο σώμα». Και είναι η τεχνο-επιστημονική κοινοτοπία όταν πρόκειται για αυτο-άνοσα…

Μόνο που η ανοσοκαταστολή δεν θα μπορούσε να είναι μια δωρεάν «προσφορά» των ζωντανών οργανισμών… Περιορίζοντας την δυνατότητα ενός οργανισμού να αμυνθεί έναντι ιών, βακτηριδίων και μικροβίων (οι πιο συνηθισμένοι στόχοι του ανοσοποιητικού) τον κάνεις πολύ πιο ευάλωτο στις συνηθισμένες ιώσεις και μολύνσεις. Συμπεριλαμβανομένων εκείνων των αρκετών που υπό κανονικές συνθήκες θα αντιμετώπιζε με επιτυχία μόνος του, μέσω της φυσιολογικής λειτουργίας του ανοσοποιητικού, χωρίς εξωτερική βοήθεια (φάρμακα, κλπ). Έτσι, για όσο καιρό κάποιος βρίσκεται σε ανοσοκαταστολή (και πολλοί με αυτο-άνοσα βρίσκονται σ’ αυτήν την κατάσταση για όλη τους την ζωή), όντας ιδιαίτερα ευάλωτος σε συνηθισμένες εκθέσεις σε ιούς ή μικρόβια, είναι υποχρεωμένος να καταναλώνει διάφορα φάρμακα – πέρα από εκείνα της ανοσοκαταστολής και του ελέγχου των όποιων φλεγμονών ή άλλων προβλημάτων…

Αυτοάνοσα – και ανοσοκαταστολή… (2)

Πέμπτη 14 Γενάρη. Η διαχείριση (και όχι η θεραπεία…) των αυτο-άνοσων γίνεται με ανοσοκαταστολή, περιορισμένης ή όχι χρονικής διάρκειας, και αυτό οδηγεί σε μια καινούργια κατάσταση τους οργανισμούς. Που ονομάζεται «δευτερογενής ή επίκτητη ανοσολογική ανεπάρκεια» (secondary or acquired immunodeficiency). Πέρα απ’ την ανοσολογική ανεπάρκεια που προκύπτει σαν «παρενέργεια» της διαχείρισης αυτο-άνοσων νοσημάτων, υπάρχει και μία εκδοχή που αποδίδεται σε ιό. Ο ιός λέγεται HIV (human immunodeficiendy virus), και η προκαλούμενη παθολογική κατάσταση που έγκειται ακριβώς στην αδυναμία του ανοσοποιητικού να ανταποκριθεί στις συνηθισμένες αποστολές του λέγεται AIDS (acquired immunodeficiency syndrome, σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας). Μετά από μια τριετία μαζικών θανατηφόρων πειραματισμών με τοξικά χημικά (AZT) σήμερα η HIV μόλυνση θεωρείται χρόνια νόσος (πηγή: εοδυ), υπό την προϋπόθεση της μόνιμης λήψης αντιρετροϊικών φαρμάκων.

Οι πιο πάνω σύντομες σημειώσεις δείχνουν ότι το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα είναι εδώ και χρόνια «θέμα». Θέμα ιατρικό αλλά, επιτρέψτε μας, και θέμα εμπορικό. Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που στρέφεται εναντίον του εαυτού του ή ένα ανεπαρκές ανοσοποιητικό σύστημα σχετίζεται βέβαια με ασθένειες· σχετίζεται όμως και με κέρδη (από φάρμακα, θεραπείες, κλπ) – σε καπιταλισμό ζούμε! Τα πρώτα, οι ασθένειες, επιβαρύνουν άτομα του είδους μας με λίγο πολύ «τυφλό» τρόπο· τα δεύτερα, τα κέρδη, οφελούν συγκεκριμένα άτομα του είδους μας, πολύ λιγότερα αριθμητικά, ανώτερα από ταξική άποψη, με επιλεκτικό τρόπο…

Οι θαυματουργοί και «μάγοι» γενετιστές υποστηρίζουν τώρα πως (ενώ δεν ξέρουν πως δουλεύει το ανοσοποιητικό) ξέρουν πως θα το κοροϊδέψουν, πως θα χακάρουν, πως θα του κάνουν πειρατεία μέσω γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων, ώστε να «δουλέψει σωστά»: mRNA και DNA πλατφόρμες… Είναι ένας ισχυρισμός που ξεφεύγει κατά πολύ απ’ την κοινή λογική και ηθική, όχι όμως και από διάφορους κλάδους και εκδοχές της «επιστημονικής λογικής» – και της «επιστημονικής ηθικής», αν υποθέσουμε ότι υπάρχει τέτοια παντού στους σχετικούς κύκλους ειδικών….

Σύμφωνα με την κοινή λογική αν δεν ξέρεις πως «δουλεύει» κάτι, ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις του κόσμου να έχεις, αν του βάλεις χέρι μπορεί να το χαλάσεις / καταστρέψεις· και μάλιστα αυτό το ενδεχόμενο είναι περισσότερο πιθανό παρά απίθανο. Σύμφωνα με την «επιστημονική λογική» (ειδικά όταν περιφρουρείται απ’ το κεφάλαιο στις διάφορες μορφές του) αν χαλάσεις / καταστρέψεις κάτι έκανες απλά ένα «επιστημονικό λάθος», μια ειδική κατηγορία «ανθρώπινων λαθών» που χαίρουν εκτίμησης και προστασίας για την προσπάθεια που καταβλήθηκε ώστε να γίνουν, οπότε μπορείς να συνεχίσεις να του βάζεις χέρι αρκεί να λες ότι το κάνεις «για το καλό της ανθρωπότητας». Σύμφωνα με την κοινή ηθική τα λάθη πληρώνονται οπωσδήποτε και απ’ αυτόν που τα κάνει, και όσο πιο σοβαρά και δραματικά είναι τόσο περισσότερο. Σύμφωνα με την «επιστημονική ηθική» τα λάθη πληρώνονται απ’ αυτούς που υφίστανται αυτά και τις συνέπειές τους κι όχι απ’ τους «μάγους» που τα κάνουν και τις εταιρείες που να πουλάνε· και επιπλέον (αυτό λέει αυτή η «ηθική») έτσι προχωράει η επιστήμη…

Σπέρνωντας πτώματα; Ναι – αν η όποια υποστηρικτική εξουσία παραμένει στη θέση της.

Αυτοάνοσα – και ανοσοκαταστολή… (3)

Πέμπτη 14 Γενάρη. Να θυμίσουμε ότι ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα υπεξαίρεσης / εκμετάλλευσης / πειθάρχησης που προχωράει (μαζί με τα μέσα του, των τεχνο-επιστημονικών περιλαμβανόμενων) μέσα απ’ την σπάνη, την σπανιότητα, την έλλειψη – ως το σημείο να τις κατασκευάζει; Να θυμίσουμε ότι εκατομμύρια αιχμάλωτων σ’ αυτόν τον πλανήτη πεινούν και διψούν ακριβώς εξαιτίας της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης (ό,τι και να λένε τα φιλάνθρωπα αφεντικά);

Υπάρχει, λοιπόν, λόγος για τον οποίο η επίκτητη ανοσοποιητική ανεπάρκεια θα ήταν αδιάφορη από καπιταλιστική άποψη; Δεν βρίσκουμε κάποιον – οι καλοθελητές ας δείξουν έναν… Εφόσον τα άγνωστης προέλευσης και αιτίας (για την «επιστημονική γνώση») αυτο-άνοσα γίνονται αντικείμενο διαχείρισης μέσω ανοσοκαταστολής, μέσω δηλαδή τεχνητής ανοσοποιητικής ανεπάρκειας, κι αφού αυτή, με τη σειρά της, προκαλεί αυξημένη ζήτηση διαφόρων ειδών φαρμάκων, μήπως η τεχνητή ανοσοποιητική ανεπάρκεια έχει φτάσει να συνορεύει επικίνδυνα, να είναι μεσοτοιχία, με την πρόκληση τεχνητής ζήτησης φαρμάκων και λοιπών υπηρεσιών, μια κατ’ εξοχήν πρακτική της βιομηχανίας της υγείας;

Πολλοί θα αγανακτήσουν με αυτές τις ερωτήσεις· αλλά δεν φταίει η ασταμάτητη μηχανή για τον καπιταλισμό! Ένα σύστημα που, για παράδειγμα, αποδεδειγμένα στηρίζεται στην παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής και θανάτου, και θα ξαναστηριχτεί ακόμα καλύτερα όταν και αν αυτά χρησιμοποιηθούν, το μόνο που δεν διαθέτει είναι το «τεκμήριο της αθωώτητας». Η βιομηχανία της υγείας δεν εξαιρείται.

Αν, λέμε αν (και ευχόμαστε ολόψυχα το αντίθετο!) η γενετική τροποποίηση των κυττάρων για, υποτίθεται, θεραπευτικούς λόγους – ενώ η παλιά τεχνολογία των συνηθισμένων εμβολίων είναι επαρκέστατη – και η απόπειρα πειρατείας στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα προκαλέσει, σε μερικούς μήνες ή και παραπάνω, ένα μεγάλο κύμα αυτο-άνοσων (τα οποία, φυσικά, αποκλείεται να χρεωθούν στους «μάγους» της γενετικής!…), η «επιστημονική απάντηση» είναι έτοιμη: ανοσοκαταστολή. Τότε δεν θα υπάρχει επιστροφή· τότε ο δρόμος θα είναι μονόδρομος· τότε οι μόνοι που δεν θα χάσουν (το αντίθετο…) θα είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι.

Ξέρουμε βέβαια πως υπάρχουν όλοι εκείνοι οι πιθανόν (;) καλοπροαίρετοι που σαν μόνο αρμό της σύγχρονης βιομηχανίας της υγείας και του σύγχρονου καπιταλισμού (4ης βιομηχανικής επανάστασης, για να μην ξεχνιέται κανείς) βρίσκουν τον αριθμό των γιατρών, των κρεβατιών εντατικής και της τιμής των φαρμάκων. Εντάξει – αλλά…. Δεν ξέρουν; Δεν θέλουν να ξέρουν; Αγνοούν τις εξελίξεις στις βιοτεχνολογίες, στις νευροεπιστήμες, στις «επιστήμες της συνείδησης», στη συνθετική βιολογία, στη φυσική νέων υλικών; Αγνοούν και τις σχετικές διακηρύξεις ακόμα; Ζουν νοσταλγικά στην «πολιτική ζεστασιά» των μέσων του 20ου αιώνα;

Όπως και νάχει οι δράστες και οι δράστριες του σημαντικού αγώνα εναντίον των μεταλλαγμένων φυτών και ζώων, που ήταν (από ιστορική άποψη) το προηγούμενο κύμα βιοτεχνολογικού εμπορίου / όπλου / πολέμου, δεν περίμεναν «να δουν πρώτα τι θα συμβεί» και μετά να αποφασίσουν να κινηθούν!

Σωστά και άγια έκαναν! Οι γενετικές παρεμβάσεις / μεταλλάξεις σαν θεραπευτικά μέσα θα μπορούσαν να νομιμοποιηθούν, ίσως, μόνο για εκείνες τις περιστάσεις που θυμήσαμε χτες εκ μέρους του Tri Wibawa: όταν κάποιος βαριά ασθενής πορεύεται προς τον θάνατο, οπότε ίσως (ίσως…) υπάρχει μια πιθανότητα ζωής. Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, είτε σε ανθρώπους είτε σε άλλα έμβια όντα, θα έπρεπε να απαγορεύονται ρητά και κατηγορηματικά – δεν υπάρχει κανένας λόγος αναμονής του είδους “ας δούμε πρώτα τι θα γίνει”.

Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία με τον τσαχπίνη οδήγησε μεθοδικά σ’ εκείνη την ιστορική στιγμή όπου η γενετική μηχανική ετοιμάζεται να επιβληθεί α) σε πολύ μεγάλους αριθμούς υγιών ανθρώπων, β) σε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων που πιθανόν είναι positive αλλά είτε δεν αρρωσταίνουν είτε αρρωσταίνουν ελαφριά ή μέτρια, γ) σε μια ασθένεια που στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα με πολύ ήπια, συμβατικά και ιστορικά επιβεβαιωμένα μέσα (όπως αποδεικνύει η χρήση της παραδοσιακής κινέζικης, πιθανόν και αφρικάνικης ιατρικής) και, κυρίως δ) με καθολικό τρόπο εναντίον του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος!

Αν δεν είναι τώρα η ιστορική περίοδος να μπουν οι γενετιστές / μαθητευόμενοι μάγοι της 4ης βιομηχανικής επανάστασης στη θέση τους, πότε νομίζετε ότι θα είναι; Αν δεν φρενάρουμε τώρα το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα πότε νομίζετε ότι θα είναι η κατάλληλη στιγμή;

4 – The cognitives ‘n’ the ignorants

Σάββατο 9 Γενάρη. Ξεκινήσαμε προχθές αυτή την σειρά αναφορών στο γνωσιακό κενό μέσα στο οποίο έχουν πέσει, εν μέρει σπρωγμένοι και εν μέρει με την θέλησή τους, οι υπήκοοι του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου (σίγουρα του δυτικού)· ένα γνωσιακό κενό που δεν είναι καθόλου ταυτόσημο με την «έλλειψη σχολικής εκπαίδευσης» που χαρακτήριζε τους πληβείους πριν έναν αιώνα αλλά, αντίθετα, είναι προϊόν αφενός της υπερ-εξειδικευμένης εκπαίδευσής τους και αφετέρου του πληθωρικού πληροφοριακού / μηντιακού βομβαρδισμού.

Η παραπάνω αναφορά (για την κατάργηση / απαγόρευση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος) αφορά τον καθένα και την καθεμιά σ’ αυτόν τον πλανήτη, όλες τις ηλικίες, όλες τις φυλές, όλα τα φύλα. Δεν είναι το μόνο τόσο σημαντικό που συμβαίνει αυτόν τον καιρό· ποιός, όμως, θα το θεωρούσε δευτερεύουσας σημασίας; Κι ωστόσο πόσο εύκολο είναι να καταλάβουν οι υπήκοοι την σημασία του και, στη συνέχεια, την αιτία του; Θεωρητικά είναι (ή θα έπρεπε να είναι) πανεύκολο: όλοι λίγο πολύ ξέρουν εμπειρικά και την λέξη «ανοσία», και τους τρόπους που αυτή αποκτιέται…

Κι όμως: πρακτικά ένα μεγάλο ποσοστό (των υπηκόων) θα προτιμούσε να θεωρήσει αδιανόητη μια τέτοια απαγόρευση παρά να διαβάσει (με τα ματάκια του) τις «οδηγίες» του Π.Ο.Υ. καταλαβαίνοντας τι διαβάζει. Και, κατά συνέπεια, θα θεωρούσε αδιανόητο το ότι ο καπιταλισμός (και όχι κάποιοι μεμονωμένοι σκοτεινοί συνωμότες) έχει φτάσει σ’ εκείνο το τεχνολογικό-πολιτικό σημείο ώστε η «ανάπτυξή» του να χρειάζεται επειγόντως κι αυτό: την πλήρη αποικιοποίηση των ανθρώπινων σωμάτων ως το σημείο των κυττάρων τους – κι ακόμα πιο βαθιά!

Ανάμεσα σ’ αυτούς που θα κατάγγελναν με μεγάλη ευχαρίστηση την ασταμάτητη μηχανή για «συνωμοσιολογία» και «ψέκα» είναι αρκετοί που αυτάρεσκα αυτοχαρακτηρίζονται «μαρξιστές» – ακόμα κι αν έχουν διαβάσει μόνο μερικά τσιτάτα απ’ τον κυρ Κάρολο ή, ακόμα χειρότερα, είναι ανίκανοι να εξάγουν από μόνοι τους στοιχειώδη συμπεράσματα παρατηρώντας την σύγχρονη πραγματικότητα. (Τα επαγγελματικά troll είναι μια άλλη κατηγορία, μόνα τους).

Ωστόσο, λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, σε «αρχαίες εποχές» σα να λέμε, ο Κάρολος έγραψε διάφορα. Δεν είχε ιδέα για την αποικιοποίηση / γενετική μετάλλαξη των κυττάρων· είχε καταλάβει όμως την γενική λειτουργία του καπιταλισμού και της μηχανοποίησης σαν διαδικασίας που τα αφεντικά αξιοποιούν για να εντείνουν την εκμετάλλευση. Για παράδειγμα, (σελ. 539, Β τόμος, Grundrisse – ο τονισμός στο πρωτότυπο):

… Η φύση δεν κατασκευάζει μηχανές, ατμομηχανές, σιδηρόδρομους, ηλεκτρικούς τηλέγραφους, αυτόματες κλωστικές μηχανές, κλπ. Αυτά είναι προϊόντα της ανθρώπινης βιομηχανίας· φυσική ύλη που μετατράπηκε σε όργανο της ανθρώπινης βούλησης πάνω στη φύση, ή της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσα στη φύση. Είναι όργανα του ανθρώπινου μυαλού δημιουργημένα με το ανθρώπινο χέρι· αντικειμενοποιημένη επιστήμη. Η ανάπτυξη του παγίου κεφαλαίου δείχνει σε ποιο βαθμό η γενική κοινωνική γνώση, knowledge, έχει γίνει άμεση παραγωγική δύναμη, και άρα οι όροι της κοινωνικής βιοτικής διαδικασίας έχουν οι ίδιοι υπαχθεί στον έλεγχο του γενικού νου και έχουν μετασχηματιστεί…

Το να γράφει κανείς, το 1858, ότι «οι όροι της κοινωνικής βιοτικής διαδικασίας έχουν υπαχθεί στον έλεγχο του γενικού νου… που έχει γίνει παραγωγική δύναμη, αντικειμενοποιημένη επιστήμη, πάγιο κεφάλαιο» θα πρέπει να χαρακτηριστεί, χωρίς ίχνος μεταφυσικής, συμπέρασμα εξαιρετικά διορατικό ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα!! Η κοινωνική βιοτική διαδικασία τότε δεν ήταν αυτό που ζούμε σήμερα· παρ’ όλα αυτά υπήρχαν κριτικά πνεύματα που μπορούσαν να διακρίνουν την τάση, βλάποντας πολύ μακρύτερα απ’ τη μύτη τους. Διότι πράγματι η φύση ΔΕΝ κατασκευάζει ούτε εμβόλια ούτε πλατφόρμες – μπορεί ωστόσο να δημιουργεί ιούς. Επιπλέον η δημιουργία των φαρμάκων ΔΕΝ είναι κοινωνικοποιημένη διαδικασία, άρα δεν υπόκειται σε κάποιον πραγματικό έλεγχο. Πρόκειται για εμπορεύματα, φετιχοποιημένα στον ύψιστο βαθμό. Ο έλεγχος πάνω στην κοινωνική βιοτική διαδικασία έχει πια logo, των φαρμακο-μαφιών που κατασκευάζουν ό,τι τις συμφέρει, και τα διαφημίζουν όπως τις συμφέρει.

Αυτά έλεγε ή εννοούσε ο Μαρξ, που ως γνωστόν δεν ήταν … μαρξιστής! Οι τωρινοί είναι, όπως σωστά είπε μια ψυχη, στο μεγαλύτερο μέρος του μικροαστοί με διδακτορικά και μεγάλη όρεξη για καριέρες (ειδικευμένοι ηλίθιοι εν πολλοίς) που στην καλύτερη περίπτωση είναι καιροσκόποι, αλλά υποστηρίζουν ότι είναι οι φάροι της αλήθειας, και μερικές φορές της εργατικής τάξης.

Μπορεί να υπάρξει σύγχρονη εργατική / ταξική συνείδηση μέσω της άγνοιας ή/και της «ευπιστίας»; Όχι! Είναι όμως εξαιρετικά πιθανό πως όλοι αυτοί οι ignorants θα μάθουν σύντομα (όχι ότι απαγορεύεται να έχουν το δικό τους, ανθρώπινο, ανοσοποιητικό σύστημα χωρίς την «έγκριση», την «σφραγίδα», την configuration και την dato-ποίηση της βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικης εξουσίας, αλλά) ότι οι μηχανές έχουν «συνείδηση»… Κατ’ αρχήν του εαυτού τους…

Πώς έγιναν κοινότυπες οι λέξεις artificial intelligence; Κάπως έτσι: artificial consience. Η συνείδηση ως πάγιο κεφάλαιο, το πάγιο κεφάλαιο ως συνείδηση…

Κουραστικό πράγμα το να μαθαίνεις… (Καλύτερα τα σήριαλ…)

(συνεχίζεται)