Category: Cyborg

Ένα φινλανδικό όνειρο

Τρίτη 12 Νοέμβρη. Ο κόσμος (οι υπήκοοι του καπιταλιστικού κόσμου) δεν έχουν καταλάβει καν και καν τις αλλαγές (μερικές απ’ αυτές ριζικές) που έφεραν στις συμπεριφορές, στις ζωές, στις απόψεις τους οι 3G και οι 4G επικοινωνίες. Η ασταμάτητη μηχανή έχει καταλάβει λίγα (αν και βασικά) για το τι επιφυλάσσουν οι 5G επικοινωνίες, που μόλις τώρα εξαπλώνονται. Ποιές εφαρμογές; Πόσο δημοφιλείς; Με τι συνέπειες; Επ’ αυτού μπορούμε να κάνουμε βάσιμες υποθέσεις· αλλά προς το παρόν μόνο υποθέσεις εργασίας….

Για τις 6G επικοινωνίες (τις οποίες ανακοίνωσαν κινεζικές εταιρείες και το κράτος τους ότι ετοιμάζουν) ούτε λόγος!!! Ούτε λόγος; Ποτέ μην λες ποτέ! Το φινλανδικό πανεπιστήμιο του Oulu, ένα απ’ τα μεγαλύτερα και καλύτερα στην φινλανδία, θέωρησε υποχρέωσή του να παρουσιάσει αυτό το 6G μέλλον. Όπως το καταλαβαίνουν οι τεχνοεπιστήμονές του:

Να λοιπόν μια ευκαιρία (μικρής διάρκειας) να γίνει κατανοητό (σε όποιον ενδιαφέρεται) το τι είναι η ιδεολογία· ειδικά, εν προκειμένω, η τεχνο-ιδεολογία.

Αν δείτε το 4λεπτό video θα διαπιστώσετε πως έχει ένα, και μόνο ένα «μήνυμα»: μην ανησυχείτε, όλα θα πάνε καλά!!! Αυτό παίρνει συγκεκριμένη μορφή με το πως παρουσιάζονται οι άνθρωποι / πρωταγωνιστές: εντελώς ‘80s, οικείοι, και σε καμμία περίπτωση μισο-cyborg, όπως διαμορφώνεται ήδη το είδος μας…. Μ’ ένα αγαπησιάρικο φινάλε, όλα τα προηγούμενα εντάσσονται στο «πλαίσιο»: γίνονται απλά για την διευκολύνσή μας (σας)….

Δεν θα σχολιάσουμε το γεγονός ότι η περιορισμένη φαντασία (;) των κατασκευαστών αυτού του καθησυχαστικού video δείχνει τους πάντες «να πατάνε» τις «εντολές» – ενώ οι φωνητικές εντολές είναι το άμεσο μέλλον. Πρέπει όμως να σημειώσουμε το πόσο γλυκά σερβίρεται η μηχανοποίηση των πάντων – μέσω των σύνθετων αλγορίθμων. Το αποφάσισε κανείς; Ήταν μια μεγάλη έλλειψη στην καθημερινή ζωή που, ευτυχώς, ήρθε η τεχνοεπιστήμη στην φάση της 6G (ή και της 5G) επικοινωνίας, παραγωγής και διαχείρισης data να την καλύψει;

Όχι! Χωρίς κανένα ίχνος συνωμοσίας, απλά και μόνο εξαιτίας της δυναμικής της διαρκούς καπιταλιστικής αναδιάρθωσης, το Βιοπληροφοριακό Παράδειγμα κάνει κατά κύματα αιφνιδιασμούς: μόνοι τους οι τεχνικοί και οι επιχειρηματίες «βάζουν τα ερωτήματα», μόνοι τους τα απαντούν… Και οφείλουμε να τους υποδεχτούμε, κι αυτούς, και τις επιχειρήσεις τους, και τις «απαντήσεις» τους, σαν λύτρωση – απ’ τον πρωτογονισμό της μόλις προηγούμενης βιομηχανικής επανάστασης…. Ο καπιταλισμός είναι στα καλύτερά του: κατασκευάζει τις κοινωνικές ανάγκες και, φυσικά, τις «ικανοποιεί»!

Ήδη, στο ερώτημα «τι είναι η ζωή» η απάντηση είναι «η τεχνικά μεσολαβημένη»… Το «τεχνικά» είναι ψηφιακές μηχανές· το πάγιο κεφάλαιο. Τα υπόλοιπα;

Ω τα υπόλοιπα!!! Τι σημασία έχουν αν δεν αυτοπροσδιορίζεσαι σοβαρά, εμπειρικά, γνωσιοθεωρητικά, τεμηριωμένα και καθόλου ιδεολογικά σαν δημιουργός του πλούτου;

Τεχνολογική ήττα

Παρασκευή 8 Νοέμβρη. Ενώ η Ουάσιγκτον προσπαθεί, απεγνωσμένα, να ανακόψει την πορεία των κινεζικής προέλευσης 5G τεχνολογιών για τις επικοινωνίες (κωδικός «Huawei») τα νέα, αναμενόμενα, είναι ακόμα χειρότερα.

Χτες το κινεζικό υπουργείο τεχνολογίας ανακοίνωσε την δημιουργία δύο ομάδων ειδικών για την ανάπτυξη της τεχνολογίας δικτύων 6G (!!!). Η πρώτη ομάδα αποτελείται από εκπροσώπους διάφορων κρατικών υπηρεσιών, ενώ οι δεύτερη από μερικές δεκάδες ειδικών από πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και εταιρείες.

Η “πέτρα του σκανδάλου”, ο πρόεδρος της Huawei Ren Zhengfei, είχε δηλώσει τον Σεπτέμβρη ότι η εταιρεία του έχει ξεκινήσει τις σχετικές έρευνες “εδώ και πολύ καιρό”, αλλά ότι η τελική ανάπτυξη των σχετικών τεχνολογιών “θα πάρει μια δεκαετία”. Δεν είναι παρήγορο για τις αμερικανικές εταιρείες: έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα έλεγε από τώρα πότε ακριβώς σκοπεύει να “ξανακτυπήσει” με μια ακόμα τεχνολογική επανάσταση ευρείας χρήσης. Είτε επειδή δεν το ξέρει ακριβώς· είτε επειδή στους πολέμους ο αιφνιδιασμός είναι πάντα σημαντικός.

Μόνο σε γενικές γραμμές έχει καταλάβει η ασταμάτητη μηχανή το πως θα γίνει εκρηκτική η καπιταλιστική αξιοποίηση όταν όχι μόνο οι 5G επικοινωνίες αλλά και οι ανάλογες εφαρμογές θα έχουν εξαπλωθεί πλατιά. Ούτε λόγος λοιπόν να καταλαβαίνει τι μπορεί να είναι η 6G εποχή!!! (Το μόνο που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε είναι πως θα περιλαμβάνει κβαντικές εφαρμογές…).

Βρισκόμαστε, λοιπόν, σ’ αυτήν την εξαιρετικά και επικίνδυνα ενδιαφέρουσα εποχή: η τεχνολογική υπεροχή της δύσης (πάνω στην οποία στηρίχτηκε και η πολιτικο/στρατιωτική κυριαρχία της) τελειώνει. Μαζί τελειώνουν όλα όσα εξασφάλισε – και δεν ήταν καθόλου λίγα. Κράτησαν 500 χρόνια· αρκετά! λέει (ή ψιθυρίζει) ο υπόλοιπος πλανήτης…

Αυτό δεν το έζησαν ούτε οι παπούδες ούτε οι προπαπούδες μας!!! Δεν έχουμε ούτε βιβλιογραφία ούτε αναμνήσεις…

Το πρώτο κύμα…

Κυριακή 3 Νοέμβρη. Θα συνέβαινε κι αυτό. Φήμες αλλά και έγκυρες πληροφορίες εμφανίζονταν στιγμιαία εδώ κι εκεί από πολύ καιρό. Τελικά ανακοινώθηκε επίσημα: το κινεζικό technoscientific corpus βρήκε τον τρόπο να ανιχνεύει με ακρίβεια τα «αόρατα» (stealth) πετούμενα! Θαύμα; Ψευδείς ειδήσεις; Τίποτα απ’ τα δύο.

Όσες / όσοι έχετε γνώσεις φυσικής λυκείου θα θυμάστε ότι τα ραδιοκύματα (με τέτοια δουλεύουν τα ραντάρ), ανάλογα με την συχνότητα και το μήκος μιας πλήρους ταλάντωσης, χωρίζονται στα «μακρά», στα «μεσαία», στα «βραχέα» και στα «υπερβραχέα». Αυτά τα τελευταία είναι γνωστά ως fm. Κάθε μήκος κύματος σ’ αυτήν την κατάταξη έχει τα υπέρ και τα κατά του. Ιστορικά, τα πρώτα ραντάρ που φτιάχτηκαν ever, στη διάρκεια του β παγκόσμιου (απ’ τους άγγλους αν δεν κάνουμε λάθος), ήταν με «μακρά» ραδιοκύματα. Σταδιακά όλες οι συχνότητες / μήκοι κύματος για διάφορες χρήσεις εγκαταλείφθηκαν, υπέρ των υπερβραχέων (ή των ακόμα πιο υπερβραχέων).

Έχουν διάφορα πλεονεκτήματα. Είναι τα πιο γρήγορα στην μετάδοσή τους, είναι ακριβή στην στόχευσή τους, θεωρούνται δηλαδή ιδανικά για την διαδίβαση πληροφοριών. (Έχουν και μειονεκτήματα για κάποιες χρήσεις: μεταδίδονται μόνο ευθύγραμμα, απαιτούν δηλαδή να μην υπάρχουν φυσικά εμπόδια στην τροχιά τους. Γι’ αυτό και οι fm σταθμοί χρειάζονται πολλούς αναμεταδότες σε ψηλά σημεία, σε αντίθεση με τους σταθμούς που εκπέμπουν στα “μακρά”. Αλλά αυτοί οι τελευταίοι δεν γλυτώνουν τον θόρυβο, τα παράσιτα, είναι μονοφωνικοί – δηλαδή “φτωχοί σε πληροφορία” – κλπ…)

Η stealth τεχνολογία αναπτύχθηκε σ’ ένα τεχνο-πολεμικό περιβάλλον με ραντάρ υψίσυχνων ραδιοκυμάτων, επειδή αυτά είναι που χρησιμοποιούνται πια. Ερευνήθηκαν και κατασκευάστηκαν πανάκριβα υλικά επικάλυψης των ιπτάμενων μηχανών πολέμου ώστε να απορροφούν εν μέρει κύματα τέτοιων συχνοτήτων, ερευνήθηκαν και διαμορφώθηκαν σχήματα έτσι ώστε ένα μέρος των υψίσυχνων ραδιοκυμάτων των ραντάρ να μην αντανακλάται σωστά, και να μην επιστρέφει σαν αξιοποιήσιμη πληροφορία. Εκείνο το μέρος, δε, των κυμάτων που θα επιστρέφει έτσι κι αλλιώς να μην είναι αρκετό για να διαμορφωθεί η σωστή εικόνα για το περί τίνος πρόκειται. Είναι πουλί; Είναι σμήνος πουλιών; Ή είναι «αόρατα» πολεμικά; Το περιορισμένο «αποτύπωμα» στα ραντάρ που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση είναι το πλεονέκτημα της τεχνολογίας των «αόρατων». Τίποτα δεν εξαφανίζεται. Απλά δημιουργείται έντεχνα μια “κρίση ταυτοποίησης”.

Παρέμενε όμως γνωστό ότι τα παλιομοδίτικα μακρά κύματα μπορούν να αναγνωρίσουν οτιδήποτε· αν και όχι με υψηλή ακρίβεια στον εντοπισμό της θέσης του. Το άλλο μειονέκτημά τους ήταν η χαμηλή ταχύτητα εκπομπής και επιστροφής μετά την ανάκλαση· και η συνακόλουθη σχετική ασάφεια συντεταγμένων – για τις τωρινές απαιτήσεις. Με δεδομένη την ταχύτητα κίνησης των σύγχρονων πολεμικών μέσων (συχνά υπερηχητική) δεν φτάνει η αναγνώριση. Αυτή πρέπει να γίνει έγκαιρα και με ακρίβεια. Δηλαδή πάρα πολύ γρήγορα. Υπήρχε, λοιπόν, αυτή η τεχνική πρόκληση: πώς είναι δυνατόν να γίνει ταυτόχρονη εκπομπή ραδιοκυμάτων διαφορετικών συχνοτήτων, και η «πληροφορία» των μακρών να μεταφερθεί πίσω στη βάση από ultra υπερβραχέα. Θα έπρεπε να εφευρεθεί μια αξιόπιστη «πληροφοριακή σύζευξη» μεταξύ κυμάτων διαφορετικής συχνότητας…

Κατά τους αμερικάνους τεχνολόγους μια τέτοια σύζευξη ήταν αδύνατη. Κοιμούνταν ήσυχοι. Μέχρι που πρόσφατα άρχισαν να βλέπουν εφιάλτες: κινέζοι τεχνολόγοι ανακοίνωσαν ότι έλυσαν το πρόβλημα. Πέτυχαν σύνθετη εκπομπή, με ραδιοκύματα διαφορετικής συχνότητας, όπου τα υψίσυχνα «παρατηρούν», «κατασκοπεύουν» την συμπεριφορά (την διαμόρφωση) των χαμηλής συχνότητας καθώς ανακλώνται σε ένα στόχο, και μεταφέρουν πίσω τάχιστα αυτά τα data. Τα data δεν αφορούν τον στόχο αλλά τα χαρακτηριστικά των «αδελφών» μακρών κυμάτων καθώς ανακλώνται πάνω του. Σύνθετοι αλγόριθμοι πίσω στη βάση αναλύουν ακαριαία αυτά τα δεδομένα, τα «μεταφράζουν σε στόχο», και δίνουν συντεταγμένες, τροχιά, ταχύτητα και χαρακτηριστικά του στόχου τόσο έγκαιρα όσο χρειάζεται για να τον κτυπήσει πύραυλος… Stealth; Τέλος!

Είναι γεγονός ότι την ίδια (ή παρόμοια) τεχνολογία έχει αναπτύξει και η Μόσχα. Δεν το έχει φωνάξει, ίσως επειδή θέλει να έχει την πολυτέλεια μιας πολύ δυσάρεστης έκπληξης στα αμερικανικά «αόρατα». Ο αμερικανικός κρατικός προϋπολογισμός έχει ξοδέψει δις δολαρίων για την εξέλιξη της stealth τεχνολογίας – παρότι ήταν γνωστό ότι αυτή δεν δουλεύει απέναντι στα «μακρά». Απλά, σαν γνήσιοι δυτικοί πρωτοκοσμικοί, οι τεχνολόγοι της στρατοβιομηχανικού συμπλέγματος της Ουάσιγκτον θεωρούσαν (για παράδειγμα..) αδιανόητο ότι το know how των μπούμεραγκ των αυστραλών ιθαγενών είναι κάτι άλλο από εντελώς ξεπερασμένο. Έτσι ήταν και τα «μακρά» κύματα γι’ αυτούς. Τόσο ξεπερασμένα ώστε να είναι χαμένος κόπος η ενασχόληση μαζί τους…

Οι κεραίες εκπομπής «μακρών» κυμάτων είναι μεγάλες (μακριές ή, για να μικρύνουν, «διπλωμένες»), και απ’ αυτήν την άποψη είναι εύκολες να κτυπηθούν προκαταβολικά. Εκτός αν δεν φαίνονται: φανταστείτε ότι ένα κύμα αυτής της κατηγορίας μπορεί να εκπέμπεται από ένα σύρμα μήκους πολλών χιλιομέτρων, που παρεπιπτόντως είναι και σύρμα υψηλής τάσης του ηλεκτρικού δικτύου: δεν μπορεί να εντοπιστεί που ακριβώς βρίσκεται αν δεν φαίνεται σαν διακριτή εγκατάσταση.

Υπάρχει ένα δίδαγμα ευρύτερης πολιτικής σημασίας. Μην λες «δεν το είδα». Μην λες «δεν το κατάλαβα». Μην λες «ξαφνιάστηκα». Πες «δεν φρόντισα να έχω τον τρόπο να το δω – να το καταλάβω – να το περιμένω».

Όποιος δουλεύει συστηματικά και κοπιαστικά με την αντίληψή του «βλέπει» έγκαιρα. Όποιος βαριέται και βουλιάζει στις βεβαιότητές του καταναλώνοντάς τες, απλά τυφλώνεται… Είναι βολικό, είναι ξεκούραστο, είναι χαλαρό… Αλλά μόνο μέχρι να τελειώσουν οι δικαιολογίες.

(φωτογραφία: Όχι, δεν είναι αυτό το αντικλείδι για τα stealth. Είναι κινέζικο ραντάρ, αλλά μια ενδιάμεση φάση…)

Fixtion

Σάββατο 2 Νοέμβρη.

Έτσι ξεκινάει το blade runner, η θρυλική ταινία του Ridley Scott, γυρισμένη το 1982. Το L.A. είναι μια πόλη κομματιασμένη, με «πάνω» και «κάτω» κόσμο, και βασικό θέμα ασφαλείας είναι η ανάσχεση των «εισβολέων» βιοτεχνολογικής κατασκευής ανθρωποειδών που «δουλεύουν» σε άλλους πλανήτες…

Έπεσε έξω ο Scott; Ως προς την χρονολογία ναι, όχι όμως και ως προς τις τάσεις της σε εξέλιξη 4ης βιομηχανικής / καπιταλιστικής επανάστασης. Τα ιπτάμενα οχήματα πόλης είναι πολύ κοντά… Εντελώς δίπλα είναι επίσης όχι οι ρέπλικες αλλά η cyborg «μεταμόρφωση» / αναβάθμιση των «εθελοντών» του είδους μας… Και τα εντελώς ανθρωπόμορφα «sex robot»… Το «τεστ διαπίστωσης ανθρωπινότητας» Voight-Kampff δεν χρειάζεται ακόμα για να ξεχωρίζει τι είναι τι, έχει προς το παρόν διαφορετική μορφή και σκοπό, και είναι εδώ με άλλο όνομα: καταγραφή «βιομετρικών» στοιχείων και «αναγνώριση ταυτότητας» μέσω τέτοιων data. (Δοκιμάζεται σε βάρος μεταναστών, πολιορκούμενων, κλπ κλπ. Σύντομα θα αρχίσει να γίνεται καθολικής χρήσης…).

Όχι, το L.A. (και οι καπιταλιστικές πόλεις γενικά) δεν έχει την αισθητική του Scott. Όχι ακόμα…

Αλλά να: το κάπνισμα τσιγάρου έχει επικηρυχτεί το 2019, θεωρείται έγκλημα, στο μεγαλύτερο και μαζικότερο ever πείραμα σχεδιασμένης «αλλαγής συμπεριφορών»! Μαζική εγκληματοποίηση υπό την συνοδεία μαζικών χειροκροτημάτων: αυτήν την εφιαλτική εξέλιξη δεν θα μπορούσε να την προβλέψει ούτε ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος επιστημονικής φαντασίας το 1982…

Once upon a time…

Σάββατο 2 Νοέμβρη. Το σχετικά παλιό αλλά πάντα επίκαιρο σύνθημα των i.b.p. «κάποτε καίγαν τα βιβλία, τώρα καίνε τα μυαλά» μπορεί να έχει μια παραλλαγή: κάποτε ήταν ζήτημα εκπαίδευσης, άσκησης και επώδυνης τριβής της νοημοσύνης του καθενός το να μην είναι ευκολόπιστος· τώρα «κάποιοι» (εταιρείες και κράτη…) αναλαμβάνουν την προστασία του απέναντι στη διασπορά ψευδών ειδήσεων.

Η επιχείρηση «twitter» αποφάσισε να απαγορεύσει τις «πολιτικές διαφημίσεις» (εν όψει αμερικανικών εκλογών) για να προστατέψει τους πελάτες της απ’ την πιθανή διαφθορά των συνειδήσεών τους… Η ανταγωνιστική επιχείρηση «facebook» δεν έχει πάρει ακόμα τέτοιες «ριζοσπαστικές» αποφάσεις· υπόσχεται όμως ότι θα αντιμετωπίσει το (αναγνωρισμένο) πρόβλημα με τεχνολογικό τρόπο: το λογισμικό της (και μερικές χιλιάδες κακοπληρωμένων υπαλλήλων) θα εντοπίζουν τα ψέμματα και θα τα σκοτώνουν πριν τρυπήσουν τα κρανία… Στο ωκεανό του ψέμματος των social media θα φτιάξουν, έτσι, μερικές τρύπες…

Η αντιπαράθεση της αλήθειας με το ψέμα έχει πολλά, σημαντικά, και κάποιες φορές ηρωϊκά κεφάλαια στην ιστορία του είδους μας. Συστηματικοί ψεύτες έχουν υπάρξει και εξακολουθούν να υπάρχουν άπειροι, επαγγελματίες και δυνατοί: Ποιός ξεχνάει το χριστιανικό παπαδαριό; Ποιός ξεχνάει τους διαφημιστές; Κι ωστόσο, παρά την δύναμη των κάθε είδους εξουσιών να παρουσιάζουν τους άρχοντές τους καλοντυμένους ενώ είναι ξεβράκωτοι, υπήρχε πάντα η δυνατότητα (ή η ελπίδα) του «σε τελευταία ανάλυση»: των ατόμων, των σχέσεών τους, των ηθικών και διανοητικών δυνατοτήτων τους να αμφισβητήσουν…

Σίγουρα απ’ τον Διαφωτισμό και ύστερα εκεί βρισκόταν η εστία της αντίστασης σε κάθε είδους, μικρό ή μεγάλο καθεστωτικό ψέμα: στην καλλιέργεια της ανθρώπινης νόησης, αντίληψης και αισθαντικότητας. Απ’ την άλλη μεριά ναι, είναι γεγονός, έχει υπάρξει ιδιαίτερα ελκυστικό για πολλές εξουσίες το να ορίζουν τι είναι τι, τι είναι «αλήθεια» και τι «ψέμα», αναλαμβάνοντας την ευθύνη να απαγορεύσουν το δεύτερο για να προστατέψουν την υγεία της υποδούλωσης των υπηκόων τους.

Από μακρο-ιστορική άποψη μπορεί να είναι μια ακόμη φορά… Για κάποιες γενιές είναι όμως η πρώτη φορά που «μεγαλο»παραγωγοί και «μεγαλέμποροι» ψέμματος φτύνουν στα μυαλά τους λέγοντάς τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως επειδή είναι ανίκανες (αυτές οι γενιές) να ξεχωρίσουν την ήρα απ’ το σιτάρι, θα αναλάβουν εκείνοι την προφύλαξή τους.

Το ότι στην εποχή της μηχανοποίησης των διανοητικών διαδικασιών, στην εποχή των «έξυπνων» αλγορίθμων και μηχανών, το είδος μας ξεπέφτει σ’ ένα καινούργιο, μη αναγνωρίσιμο αλλά μαζικό είδος βλακείας, αυτό το έχουμε αναλύσει αλλού (τετράδιο για εργατική χρήση νο 3: η μηχανοποίηση της σκέψης). Η κατασκευή της νηπιακότητας (της αντίληψης), της νηπιακότητας που θέλει (ψηφιακή) στοργή και (αλγοριθμικό) προδέρμ, είναι σε εξέλιξη.

Καίνε τα μυαλά, πράγματι. Και μετά έρχονται να πουλήσουν first hand τα κάρβουνα…

Ιπτάμενες σακαράκες

Τετάρτη 30 Οκτώβρη. Τα (εντελώς) ηλεκτρικά ι.χ. έχουν μπει και στο ελλαδιστάν, αν και οι υποδομές για φόρτιση είναι ακόμα περιορισμένες. (Στη βουλγαρία είναι, αναλογικά, αισθητά περισσότερα τα σημεία φόρτισης). Είναι ζήτημα χρόνου – και χρημάτων.

Ωστόσο μην βιαστείτε να αγοράσετε ηλεκτρικό ι.χ. Για κάμποσα χρόνια ακόμα δεν θα βγουν στην παρανομία οι κινητήρες εσωτερικής καύσης. Και εν τω μεταξύ το μέλλον θα έχει ιπτάμενα ι.χ. – ξέρετε δα το ενδιαφέρον της ασταμάτητης μηχανής γι’ αυτό το επαναστατικό (από καπιταλιστική άποψη…) είδος…

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Το Guangzhou είναι η avant garde τεχνόπολη του κινεζικού καπιταλισμού, η ασιατική silicon valley στο πολλαπλάσιο της αμερικανικής – και χωρίς τις δασικές πυρκαγιές γύρω γύρω…. Η EHang είναι μια κινεζική avant garde εταιρεία ιπτάμενων οχημάτων, πολύ μπροστά απ’ τις όποιες ανταγωνίστριές της παγκόσμια, με την έννοια ότι έχει κάνει εξαντλητικές δοκιμές εδώ και χρόνια στα οχήματά της, ώστε να διαμορφώσει το απόλυτο «λογισμικό ασφαλείας».

Η EHang είναι έτοιμη για την παγκόσμια αγορά του είδους· χρειάζεται, όμως, και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό: το hardware και το software της urban ρύθμισης εναέριας κυκλοφορίας για τέτοιου είδους οχήματα· που στην προοπτική τους θα είναι πολλά εκατομύρια. Πρόκειται για κτηνώδες τεχνολογικό προαπαιτούμενο, δεδομένου ότι στην 3D urban κυκλοφορία τα προβλήματα της 2D που ξέρουμε (στους δρόμους) δεν είναι απλά υψωμένα στον κύβο…

Λοιπόν: η EHang ετοιμάζεται να εγκαταστήσει την σχετική τεχνολογία στο Guangzhou, σε συνεργασία με την τοπική εξουσία, με προοπτική οι πτήσεις ιδιωτικών ιπτάμενων ι.χ., ταξί και drones μεταφοράς αντικειμένων να είναι ορθολογικά διαχειρίσιμες (στη βάση ενός προγράμματος ελέγχου ενάεριας κυκλοφορίας σε χαμηλά ύψη) ως το 2021. Σε σκάρτα δυο χρόνια από σήμερα… Και επειδή κάποιοι μπορεί να είναι μελό και να θεωρούν το Guangzhou μακρινό κι αδιάφορο, ένα παρόμοιο ακριβώς πρόγραμμα ξεκίνησε ήδη, σε συνεργασία με την Vodafone, στο γερμανικό Düsseldorf – που οπωσδήποτε είναι πιο κοντά.

Τι σημαίνουν αυτά, είτε εξελίσσονται στη μακρινή κίνα είτε στη κοντινή γερμανία; Ο τεχνολογικός πυρήνας αυτού του internet of things, όπου τα ιπτάμενα οχήματα θα επικοινωνούν με πολλαπλά αυτόματα και ημιαυτόματα «αστικά κέντρα ελέγχου πτήσεων» αλλά και μεταξύ τους, είναι η δημιουργία εφαρμογών 5G για τις συγκεκριμένες ανάγκες. Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε ποια καπιταλιστική εταιρεία είναι πρωτοπόρα στις 5G τεχνολογίες· μπορεί κάποιοι (φιλοαμερικάνοι – ζουν ανάμεσά μας!) να ανατριχιάζουν, και δεν το θέλουμε.

Το συμπέρασμα, πάντως, είναι αδιαμφισβήτητο: πολύ πριν τα παιδιά που τώρα είναι νήπια τελειώσουν το δημοτικό, τα ηλεκτρικά χερσαία οχήματα ιδιωτικής χρήσης θα έχουν αρχίσει να παίρνουν την απόχρωση αραμπά. Πολύ νωρίτερα, σίγουρα στο Guangzhou (δεν ξέρουμε για το Düsseldorf…) θα έχουν φτιαχτεί urban πεδία προσγείωσης / απογείωσης, parking, και ότι άλλο χρειάζεται για τις ιπτάμενες σακαράκες. Για την ακρίβεια αυτά θα είναι έτοιμα μέσα στον επόμενο 1,5 χρόνο.

Απ’ αυτήν την άποψη όσοι / όσες μένουν στην Κυψέλη (π.χ.) δεν θα μπουν σ’ αυτή την καπιταλιστική φάση· οπότε δεν έχουν και τις σχετικές έγνοιες. Απ’ την σκοπιά του urban ύψους ο επίσης urban underworld (το έδαφος και οι υποκουλτούρες του) είναι αναπόφευκτος. Εδώ κι εκεί μπορεί να γίνει απαραίτητη κάποια ισοπέδωση, κάποιος λιμός, κάποιος χαλασμός – κάτι τέλος πάντων: οι gentrifications του όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος θα υπηρετούν όχι τις δυο αλλά τις τρεις διαστάσεις των αστικών μετακινήσεων.

Θα καταστραφούν οι πόλεις της μοντέρνας πολεοδομίας / χωροταξίας; Ή απλά θα παρακμάσουν, όπως συμβαίνει ήδη, αλλά πολύ πιο εντατικά; Η αλήθεια είναι ότι στις καπιταλιστικές εξελίξεις οι χαμένοι είναι πολλοί· άσχετα απ’ την μορφή της χασούρας…

(φωτογραφία πάνω: Η EHang κάνει επίδειξη των οχημάτων της σε γήπεδο στη Βιέννη, τον περασμένο Απρίλη – σε ευρωπαίους δημοσιογράφους και ειδικούς πτήσεων. Εντυπωσιάστηκαν λέει…

Κάτω: βόλτα στο δάσος. Εκ τους ασφαλούς…)

Προσοχή στο δρόμο!

Δευτέρα 14 Οκτώβρη. Αν δείτε πουθενά όχημα σαν αυτό των φωτογραφιών, μην σταυροκοπηθείτε. Είναι το καινούργιο ρομποτικό φορτηγό της σουηδικής scania, που δεν έχει οδηγό (είναι «αυτο-κίνητο» κυριολεκτικά…) και, φυσικά, δεν έχει καμπίνα.

Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και μικρότερα κόστη (μείον οι μισθοί των οδηγών) και αντισεξισμός. Παρελθόν πια «τα κορίτσια της pirelli»…

Στα μέσα του περασμένου αιώνα (του 20ου) ήταν συνηθισμένο για τα μικρά αγόρια να απαντούν φορτηγατζής στην ερώτηση «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Τα φορτηγά (και γενικά τα μεγάλα οχήματα) προκαλούσαν δέος· οι οδηγοί τους έμοιαζαν να έχουν υπεράνθρωπες δυνάμεις.

Όχι πια. Τώρα ίσως η απάντηση στην ίδια ερώτηση να είναι: ρομπότ θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω…

Πίσω απ’ τα τιτιβίσματα χασμουριούνται οι ύαινες

Πέμπτη 3 Οκτώβρη. …Ο εκτελεστικός διευθυντής του twitter με αρμοδιότητα την μέση Ανατολή είναι επίσης μερικής απασχόλησης αξιωματικός της μονάδας ψυχολογικού πολέμου του αγγλικού στρατού.

Ο Gordon MacMillan, που προσλήφθηκε στα γραφεία της εταιρείας social media πριν 6 χρόνια, υπηρετεί εδώ και χρόνια στην 77η ταξιαρχία, μια μονάδα που δημιουργήθηκε το 2015 για να αναπτύξει «μη φονικά» μέσα πολέμου.

Η 77η ταξιαρχία χρησιμοποιεί τις πλατφόρμες των social media όπως το twitter, το instagram και το facebook, όπως επίσης εκπομπές video στο διαδίκτυο, ανάλυση δεδομένων και έρευνες διαφόρων ειδών, για να κάνει αυτό που ο επικεφαλής του αγγλικού στρατού στρατηγός Nick carter περιγράφει σαν «πληροφορικό πόλεμο».

Ο Carter λέει ότι η 77η ταξιαρχία δίνει στον αγγλικό στρατό «την δυνατότητα να ανταγωνιστεί τους λόγους περί πολέμου σε επίπεδο τακτικής», που σημαίνει να διαμορφώσει το πως γίνεται αντιληπτή η σύγκρουση. Μερικοί στρατιώτες που έχουν υπηρετήσει σ’ αυτή τη μονάδα λένε ότι συμμετείχαν σε επιχειρήσεις που είχαν στόχο να αλλάξουν την συμπεριφορά των κοινωνικών ομάδων που επιλέγονταν σαν στόχοι…

Μπορεί να ξεμείνει από κωλόχαρτα ο βρετανικός λέων· από μιλιταρισμό όχι! Η ενοποίηση κρατικών υπηρεσιών και ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι ο ορισμός του φασισμού – το είχε δηλώσει ο καθ’ ύλην αρμόδιος, γνωστός σαν Μουσολίνι. Αλλά, προφανώς, δεν ιδρώνουν τα αυτιά (ή τα δάκτυλα) των χρηστών.

Μήπως, αφού δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται σε βάρος τους, να το ρίξουν στην dark ποίηση; Τι όμορφα αγάπη μου που τιτιβίζουμε μέσα στο ναρκοπέδιο! Ας πάμε παρακάτω και στο νεκροταφείο!…

Ο ρομποτικός φίλος σας

Τετάρτη 2 Οκτώβρη. Οι φυσιογνωμιστές θα κρεμάσουν τα παπούτσιά τους! Αν 600 διαφορετικές εκφράσεις προσώπου μπορούν να μηχανοποιηθούν εν έτει 2019, τότε το 2029 (δεν είναι, δα, και σ’ έναν αιώνα, ε;!) πώς θα ξεχωρίζουμε ποιός είναι ποιός;

Η ρωσική promobot λανσάρει το ανθρωποειδές ρομπότ με εργοστασιακό όνομα android robo-c· το εργοστάσιό της βγάζει 10 τον μήνα· και τα έχει πουλήσει σε 35 χώρες (λέει). Το android robo-c μιλάει, στραβοκοιτάει και συνεννοείται (σύμφωνα με την κατασκευάστρια) και μπορεί να δουλέψει σαν ξεναγός ή υπάλληλος γραφείου. Γενικά μιλώντας στον τριτογενή. (Αν αυτό θεωρείται σε κάποιο πόστο προσόν, μπορεί να έχει και κάποιο τικ).

Δεν ξέρουμε αν αυτοί που φοβούνται την κινεζική τεχνολογία είναι έτοιμοι για τα ρωσικά ρομπότ… Πάντως η promobot έχει βάλει στόχο να δουλεύουν 1000 τέτοια στην ευρώπη ως το 2024.

Αν το πετύχετε κάπου και σας θυμίζει έναν φίλο που έχετε καιρό να δείτε, μην βιαστείτε για χαιρετούρες. Αυτός ο «κάποιον μου θυμίζεις» δεν έρχεται απ’ το παρελθόν· έρχεται απ’ το μέλλον…

Την λύση θα δώσει το ρομπότ

Τετάρτη 25 Σεπτέμβρη. Καταλαβαίνουμε το γιατί η δικαστική απόρριψη του κλεισίματος του house of commons στο London απασχολεί σήμερα τόσο πολύ: επειδή έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον οι πιρούεττες του παρακμιακού αγγλικού πολιτικού συστήματος και κανείς δεν προσέχει τον βρετανικό λέοντα που έχει φρακάρει εδώ και 3,5 χρόνια, κάθεται ακίνητος και περιμένει· και στο τέλος θα πεθάνει από πλήξη, είτε έτσι είτε αλλιώς.

Είναι μια συντηρητική στάση. Η λύση θα έρθει (από πού αλλού;) απ’ την τεχνολογία. Αν η boston dynamics φτιάξει έναν ρομποτικό βρετανικό λέοντα τόσο καλό (ή ακόμα καλύτερο) όσο το Atlas, τότε η ασταμάτητη μηχανή πιστεύει πως όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.

Αυτά που ξέρετε, κάτι μωριουδιακά για «κωλοτούμπες» κλπ, ξεχάστε τα! Προσέξτε σε ποιο σημείο έχει φτάσει το Atlas μέσα από διαδοχικές βελτιώσεις… Και αναρωτηθείτε που θα βρισκόταν σήμερα ο βρετανικός λέοντας και η πολιτική σκηνή / ουρά του αν, just if, ο αγγλικός καπιταλισμός είχε αναπτυχθεί όπως έπρεπε, κι αν όλα αυτά τα ενοχλητικά ήταν ρομπότ. Ποιά ε.ε. θα μπορούσε να παίξει pressing:

(φωτογραφία: Καταλαβαίνετε; Τόσο καιρό σφηνωμένος ο βρετανικός λέοντας, η κοινωνία και η πολιτική σκηνή του, κλωσσάνε το αυγό της εξόδου. Κυκλοφορούν κι όλας τα αναμνηστικά… Ο άλλοτε βασιλιάς της ζούγκλας έχει γίνει βρετανική όρνιθα· και κανείς δεν δίνει σημασία….)