Τετάρτη 3 Οκτώβρη. Διεθνώς όχι! Κανείς δεν αγοράζει ελληνική πολιτική!
Επειδή όμως το εθνικιστικό κατακάθι, δεξιό κι αριστερό, ανακάλυψε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν ήττα και των «ξένων» (της ε.ε. και του νατο, τα παλιοκαθάρματα, δεν τολμάνε να πατήσουν το πόδι τους στα μέρη μας και βυσσοδομούν έξω απ’ τα σύνορα!.. ) πρέπει να θυμίσουμε πόσο πληγώθηκε (αυτό το ελληνικό κρατικό / παρακρατικό και πανταχού παρόν κατακάθι) όταν οι ίδιοι ακριβώς διεθνείς παράγοντες ανάγκασαν τον φίλο του ελλαδιστάν, τον φασίστα Γκρουέφκσι, να πάει σπίτι του προκηρύσσοντας εκλογές το 2016. Λέμε: τους έχουν άχτι οι ντόπιοι φασίστες τους «διεθνείς παράγοντες», γιατί τους χαλάνε την μανέστρα στα βόρεια…. Αλλά γενικά το καταπίνουν· ή αυτό παριστάνουν…. Τι άλλο να κάνουν; (Να θυμίσουμε ότι ε.ε. και νατο δεν είναι το ίδιο συνδικάτο εδώ και πολύ καιρό, είναι άχρηστο – ε;)
Λοιπόν όχι. Το ελληνικό blame game δεν πουλάει διεθνώς, κι ούτε προορίζεται για εξαγωγή. Για εσωτερική κατανάλωση προορίζεται· τρίπλες περιορισμένης ευθύνης δηλαδή.
Αυτό σημαίνει ότι το ζήτημα του μακεδονικού κράτους θα ακολουθήσει τον δρόμο που έχει χαραχθεί: μην αποκλείσετε το ενδεχόμενο το VMRO να διασπαστεί τελικά, σε ένα (μικρότερο μεν αλλά ικανό απ’ την άποψη των τωρινών βουλευτών) «κεντροδεξιό» τμήμα (που λείπει απ’ την πολιτική σκηνή των Σκοπίων) και ένα μεγαλύτερο «λαϊκής δεξιάς» για μεταγενέστερη κατεργασία. Το «κεντροδεξιό» (σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο) μια χαρά θα υποστηρίξει τον τωρινό κυβερνητικό συνασπισμό του Zaev για την αναθεώρηση του συντάγματος: οι χρειαζούμενοι 80 βουλευτές υπάρχουν ήδη (λένε αυτοί που ξέρουν κάτι παραπάνω).
Όσο για το ελλαδιστάν; Όλες αυτές οι φράξιες του βαθέος κράτους, αυτές που κυβερνούν κι αυτές που αντιπολιτεύονται, θα χρειαστεί να μοιραστούν τα απόνερα. Κάτι θα σκεφτούν – οι υπήκοοι ψοφάνε για φτηνό μελόδραμα.
Όλοι έχουν να μοιραστούν τα απόνερα, εκτός απ’ τον τενεκεδένιο και την στενή παρέα του: αυτοί βλέπουν το “νόμπελ ειρήνης” να τους γνέφει στο βάθος, και έχουν αρχίσει να βγάζουν φωτοστέφανα… Δυστυχώς, στο πλάνο των υποψηφίων, βρίσκονται δίπλα στο ψόφιο κουνάβι και τον έρωτά του… Αλλά κι αυτός ο ανθυποψήφιος, ο ψοφιοκούναβος, μοιάζει μεν δαιμονικός, αλλά ό,τι κάνει το κάνει για καλό (: Αλέξη Τσίπρα “Άπαντα”, τόμος 3, σελίδα 107).
Σε μια φάση όξυνσης του 4ου παγκόσμιου πολέμου είναι σίγουρο ότι το “νόμπελ ειρήνης” το καλοβλέπουν όλα τα μαστιγωμένα της πίστας….