Σάββατο 29 Σεπτέμβρη. Γιατί βαφτίζουν τα καιρικά φαινόμενα με ανθρώπινα ονόματα; Είναι ανιμισμός; Είναι υπολογισμός; Μάλλον ένας συνδυασμός τους.
Το να αποκαλείς έναν τυφώνα «Κατερίνα» μπορεί να μην τον κάνει λιγότερο επικίνδυνο, τον κάνει όμως περισσότερο οικείο – στις καθημερινές κουβέντες. Ένα θηρίο χωρίς όνομα είναι ένα θηρίο που διαφεύγει κάθε «ορισμό». Ένα θηρίο με όνομα έχει, τουλάχιστον, «κατακτηθεί» συμβολικά. Βαφτίζοντας κάτι δηλώνεις μια ορισμενη συμβολική κυριότητα πάνω του…
Ακόμα κι αν είναι έτσι, δεν πρόκειται για μια διαδικασία απ’ τα κάτω. Το αντίθετο. Τα βαφτίσια γίνονται από ειδικούς· ίσως παρόμοιους μ’ εκείνους που φτιάχνουν τα εμπορικά ονόματα των μοντέλων των αυτοκινήτων, ανάλογα με τις γλωσσικές παραδόσεις (και τις στοματικές κοιλότητες) των εν δυνάμει αγοραστών, ανά αγορά. Πράγμα που σημαίνει ότι η ονοματοδοσία ορισμένων καιρικών φαινομένων είναι psy-op· ψυχοσυναισθηματική επιχείρηση κατευνασμού πιθανών «ακραίων» αντιδράσεων των πληθυσμών. Αμερικανιά μεν, όμως ποιος χρειάζεται κάτι παραπάνω;
Άλλο να ονομάζεται ένας τυφώνας “Ζορμπάς» (γελοίο σαν έμπνευση, αποτελεσματικό ψυχο-πολιτικά) και άλλο VT 602! Ύστερα μπορεί να βαφτίζονται οι εκρήξεις των ηφαιστείων· ίσως και οι σεισμοί. Με ονόματα (πεθαμένων) ποδοσφαιριστών ή άλλων megastars του θεάματος.
Τι άλλο θα απομείνει να βαφτιστεί; Ίσως οι βομβαρδισμοί με ατομικές βόμβες… (Έχει γίνει· έτσι ξεκίνησε το πράγμα…)