Κυριακή 17 Ιούνη. Είναι γνωστό ότι το ισραηλινό ρατσιστικό, απαρτχάιντ κράτος, προσπαθεί να αξιοποιήσει υπέρ του οτιδήποτε. Μέσα στα «οτιδήποτε» είναι η ανοχή του απέναντι στις lgbtq κοινότητες. Όχι μόνο εντός αλλά και εκτός συνόρων. Ο μεταμοντέρνος ισραηλινός φασισμός είναι απόλυτα πρωτοκοσμικός: απ’ την μια παίζει με τα «δικαίωματα στη διαφορά» των εξασφαλισμένων, και απ’ την άλλη εξοντώνει τους Άλλους.
Διεθνώς αυτό λέγεται “pinkwash”. Ροζ πλυντήριο. Και, εννοείται, δεν έχει διαφύγει της προσοχής των σοβαρών ατόμων σε διάφορες lgbtq κοινότητες στον πρώτο κόσμο.
Έτσι, με διαδοχικές απορρίψεις, πάνω από μια δεκάδα κινηματογραφιστών έχουν ακυρώσει ως τώρα την συμμετοχή τους στο διεθνές κινηματογραφικό lgbt φεστιβάλ στο Τελ Αβίβ. Ο καναδός Marc-Antoine Lemire και ο γάλλος Antoine Heraly είναι οι πιο πρόσφατες περιπτώσεις. Καταγγέλουν τις προσπάθειες του ισραηλινού μιλιταρισμού να «ξεπλυθεί» μέσω τέτοιων δήθεν «κοινωνικών ευαισθησιών».
Υπάρχει πολύ δουλειά να γίνει ακόμα σε σχέση με το pinkwash. Όχι στα μέρη μας, αλλοίμονο! Εδώ η «εθνική γραμμή» είναι πάνω απ’ όλα – ή κάνουμε λάθος; Κι άλλωστε «αυτοί εκεί δέρνουν τις γυναίκες»…
(φωτογραφία: η Razan al-Najjar όταν ζούσε…)