Δευτέρα 26 Μάρτη. Για σήμερα η Ουάσιγκτον σας έχει ετοιμάσει κάτι που θεωρεί “σημαντικό” – και θα μπορούσατε να το θεωρήσετε κι εσείς αν, για μυστηριώδεις έως άγνωστους λόγους θεωρείται το πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου που λέγεται Indokush καίριο για τον πλανήτη: συγκαλεί στην πρωτεύουσα του ουζμπεκιστάν Τασκένδη (γνωστή και στην ντόπια πολιτική ιστορία…) διεθνή διάσκεψη για το μέλλον του αφγανιστάν. Με «καλεσμένο όλο τον κόσμο»: την κυβέρνηση του αφγανιστάν, πέντε απ’ τα κεντροασιατικά κράτη, το πακιστάν, την ινδία, την σαουδική αραβία (;;;;), τα εμιράτα (;;;;), την ρωσία, την κίνα, και κάποιους δυτικούς συμμάχους. Είναι φανερό: καθώς η αμερικανική κατοχή στο αφγανιστάν έχει αρχίσει να νοιώθει την ανάσα (πολιτική κι όχι μόνο στρατιωτική) των ταλιμπάν και των συμμάχων τους (πακιστάν, κίνα, ρωσία, ιράν) προσπαθεί να κάνει ελιγμούς «διευρύνοντας το μέτωπο» με προσκλήσεις σε διάφορους, μήπως καταφέρει με διπλωματικό τρόπο να βγει απ’ την γωνία.
Να πούμε ότι το διπλωματικό «μέσα όλοι μπας και βγάλουμε κάτι» απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον είναι τόσο διαφανές ώστε τείνει να ξεφτιλιστεί; Τι δουλειά έχουν, για παράδειγμα, το σαουδαραβικό καθεστώς και τα εμιράτα στην κεντρική ασία; Προφανώς επειδή «έχουν και βάζουν λεφτά», σε «επενδύσεις» που μπορεί να γλυκάνουν τους τοπικούς ηγεμόνες. Πάει, λοιπόν, η Ουάσιγκτον να εξαγοράσει ένα περιθώριο κινήσεων (και βάσεων) στο αφγανιστάν με σαουδαραβικά πετροδόλαρα· και το κάνει αυτό στα μούτρα του Πεκίνου… Πάει, επίσης, να εξασφαλίσει μια γραμμή εφοδιασμού του στρατού της που να παρακάμπει το πακιστάν· και το κάνει στα μούτρα της Μόσχας και της Τεχεράνης…. Τέλος πάει να δημιουργήσει «όγκο επιρροής» στην κεντρική Ασία, κι αυτό το επιχειρεί εν έτει 2018 στα μούτρα παρόμοιων αποτυχημένων προσπαθειών των κυβερνήσεων Μπους κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, κάτω από πολύ ευνοϊκότερες για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό συνθήκες τότε… Και το επιχειρεί όταν ο στρατιωτικός της εκπρόσωπος, ο στρατηγός John Nicholson, μιλάει ήδη για “έμμεσο πόλεμο” με την ρωσία στο αφγανιστάν (δες χθεσινό σχόλιο κεντρική ασία).
Ευτυχώς που δεν είμαστε τζογαδόροι. Γιατί θα βάζαμε στοίχημα. Και δεν θα βρίσκαμε κανέναν λογικό άνθρωπο να ποντάρει στην αμερικανική επιτυχία…
(Οι ταλιμπάν, πάντως, δεν θα συμμετάσχουν στη σύσκεψη. Την έχουν καταλάβει την δουλειά… Και δεν είναι οι μόνοι…)