Δευτέρα 21 Απρίλη (01.04) >> Στις 2 Ιούνη του 2013 οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουάσιγκτον, νοιώθοντας ακόμα ισχυροί, είχαν το θράσος να κάνουν αεροπειρατεία στο (προεδρικό) αεροπλάνο του τότε προέδρου της βολιβίας Evo Morales, καθώς πετούσε απ’ την Μόσχα προς την Λα Παζ. Ισπανία, γαλλία και ιταλία αρνήθηκαν την διέλευση του αεροπλάνου απ’ τον εναέριο χώρο τους∙ και ο πιλότος, υπολογίζοντας ότι δεν έχει καύσιμα για να κάνει τον γύρο-του-κόσμου, ζήτησε αναγκαστική προσγείωση στη Βιέννη. Εκεί το αεροπλάνο ερευνήθηκε απ’ την αυστριακή αστυνομία για την περίπτωση να κρυβόταν εκεί …. ο αυτοεξόριστος στη Μόσχα Edward Snowden: αυτός ήταν ο λόγος της πρωτοφανούς και απόλυτα προσβλητικής για τα (τότε…) διεθνή ήθη των διακρατικών σχέσεων αεροπειρατείας.
Δώδεκα χρόνια μετά, στις αρχές Απρίλη του 2025, ο καταζητούμενος διεθνώς για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αρχιχασάπης του Τελ Αβίβ πέρασε απ’ τον εναέριο χώρο του ελλαδιστάν και της σερβίας για να προσγειωθεί όλο καμάρι στη Βουδαπέστη (επίσκεψη στον «προστάτη των αδυνάτων» Orban) και απ ‘κεί να πετάξει μέσω ενάεριου χώρου ιταλίας, γαλλίας και ισπανίας προς Ουάσιγκτον, χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς – όπως είχαν υποχρέωση να κάνουν όλα αυτά τα «φιλάνθρωπα» και «ζήτω το διεθνές δίκαιο» κράτη. Χωρίς, δηλαδή, να «κατεβάσουν το αεροπλάνο», να τον συλλάβουν, και να τον παραδώσουν στο ICC…
Οι σοσιαλδημοκράτες της Μαδρίτης το παίζουν «καλοί άνθρωποι» και λένε ότι έχουν «αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος»∙ στα χαρτιά και στη φαντασία τους. Το ένταλμα σύλληψης κατά του αρχιφασίστα δεν αρέσει όμως σε κανέναν δυτικό, επειδή «θα διαταράξει τις διεθνείς σχέσεις»…. Αυτό σημαίνει πως το δυτικής κατασκευής αλλά πέραν της δύσης ανυπόληπτο ICC σχόλασε οριστικά ως θεσμός «διεθνούς δικαίου». Απομένει το πιο παλιό και πιο αποδεκτό διεθνώς ICJ, που φαίνεται όμως να δυσκολεύεται εδώ και μήνες να καταλήξει στο αν οι θεοναζί κάνουν γενοκτονία στην κατεχόμενη Παλαιστίνη ή όχι….
Έτσι έχουν τα πράγματα. Όσο μπορεί να θυμηθεί η ασταμάτητη μηχανή μετά την σφαγή των βοσνίων ανδρών και γυναικών με τις ευλογίες του συνόλου των δυτικών ανθρωπιστών από το 1992 ως το 1995 (δολοφονήθηκαν μαζικά επειδή ήταν μουσουλμάνοι, άρα απαγορευόταν να έχουν δικό τους κράτος μέσα στην χριστιανική ευρώπη…) η Παλαιστίνη είναι το ποτάμι του αίματος, του πόνου και του θανάτου που επιδεικνύει πανηγυρικά την ιμπεριαλιστική «χαρτογραφία» των δυτικών. Και δεν γίνεται να αυτοεξαιρεθούμε. Για τον απλό λόγο ότι δεν έχουμε διακινδυνέψει τίποτα για να σταματήσουμε αυτό το αφηνιασμένο τέρας που λέγεται «δύση».
Στην ερειπωμένη Γάζα η ένοπλη αντίσταση συνεχίζεται – κι ας μην ακούγεται στα μέρη μας. Προκύπτει όμως ότι η παλαιστινιακή αντίσταση έχει προσθέσει στα έργα της και μερικές δόσεις ψυχολογικών επιχειρήσεων που σημαδεύουν στο εσωτερικό του θεοναζί, απαρχάιντ καθεστώτος. Μπορεί η πρόβλεψη διάφορων ισραηλινών αναλυτών για μια κοινωνία που βρίσκεται στο χείλος του εμφυλίου πολέμου να είναι υπερβολική, όμως η εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στους θεοναζί και στους κοσμικούς ναζί εντείνεται. Οι πρώτοι αδιαφορούν για τους ομήρους, και ευχαρίστως θα τους έκαναν κομμάτια. Οι δεύτεροι έχουν κάνει σημαία την ανταλλαγή / απελευθέρωσή τους, φτάνοντας πλέον να ζητούν και τον τερματισμό του πολέμου∙ κάτι που φαινόταν αδιανόητο πριν λίγους μόνο μήνες. Οι λιποταξίες στον θεοναζί στρατό αυξάνονται σταθερά, ενώ κατά εκατοντάδες στελέχη όλων των μηχανισμών του βαθέος κράτους (στρατός, αεροπορία, ναυτικό, μυστικές υπηρεσίες) υπογράφουν καταγγελίες κατά του αρχιχασάπη, της κυβέρνησής του και της συνέχισης ενός πολέμου που (είναι βέβαιο) θα καταλήξει στην δολοφονία των ομήρων που είναι ζωντανοί. (Οι χιλιάδες δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι θεωρούνται απλά το «αναπόφευκτο»…)
Τι τραβάνε και οι φονιάδες όμως, ε;
(Εμφύλιος πόλεμος στον οποίο η θεοναζί πλειοψηφία είναι οπλισμένη μέχρι τα δόντια ενώ οι όψιμοι «ανθρωπιστές» είναι άοπλοι δεν μπορεί να γίνει. Εκείνο που μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει ήδη) είναι η δεύτερη κατηγορία υποστηρικτών του απαρτχάιντ να φύγουν∙ ειδικά αν έχουν πρωτοκοσμικά διαβατήρια).
Επιχειρώντας να οξύνει αυτό το εσωτερικό σχίσμα η παλαιστινιακή αντίσταση δημοσιοποίησε πρόσφατα (μεταξύ άλλων) το πιο κάτω video. Είναι απ’ την παράδοση κάποιων νεκρών ομήρων στην 1η φάση της προηγούμενης «εκεχειρίας»:
Έχει πιθανότητες αυτή η παλαιστινιακή τακτική να οξύνει την εσωτερική πόλωση στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς; Δεν το ξέρουμε. Είναι ωστόσο αξιοθαύμαστη η οργανωτική επάρκεια της παλαιστινιακής αντίστασης ακόμα κι όταν πρόκειται για παράδοση νεκρών αντιπάλων∙ σε αντίθεση με τους «πολιτισμένους» θεοναζί που απλά θάβουν νεκρούς ή ζωντανούς όσους βρεθούν στο στόχαστρό τους μέσα στα ερείπια ή μαζί με τα ασθενοφόρα τους, όπως πρόσφατα.
Μην περιμένετε τίποτα «πολιτισμένο» απ’ τις εξουσίες και τους παρατρεχάμενους τα μέρη μας. Ζούμε υπνοβατώντας το τέλος των πρωτοκοσμικών ψευδαισθήσεων…