Κυριακή 12 Νοέμβρη. Η ιδέα να “παραιτηθεί” ο πρωθυπουργός του λιβάνου Hariri απ’ το Ριάντ, με ανακοίνωση μέσα από σαουδαραβικό κανάλι, είναι σίγουρο ότι ξεπήδησε απ’ το κεφάλι του τοξικού πρίγκηπα. Τρομερά σχέδια δουλεύονται εκεί μέσα! Κι αμέσως οι καλοθελητές βιάστηκαν να εκτιμήσουν ότι είναι «κίνηση ματ» που θα διαλύσει τον λίβανο.
Ο λίβανος δεν έχει διαλυθεί ακόμα, κι όλα επιβεβαιώνουν την γνώμη του γνωστού δημοσιογράφου Robert Fisk (που είναι παλιά καραβάνα στη μέση ανατολή, με πάμπολλες «άκρες»). Ότι, δηλαδή, οι λιβανέζοι μπορεί να μην είναι τόσο πλούσιοι όπως οι σαουδάραβες, είναι όμως εξυπνότεροι.
Ούτε καν το ίδιο του κόμμα (πόσο μάλλον η Χεζμπ’ αλλάχ ή ο χριστιανός πρόεδρος Aoun) δεν έχει αναγνωρίσει αυτήν την «παραίτηση». Όλοι στο λίβανο ζητούν να γυρίσει ο Hariri στη Βηρυττό, κι αν επιμένει να παραιτηθεί να το κάνει εκεί, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Συμβαίνει, λοιπόν, η εξής φάρσα: ο τοξικός πρίγκηπας διέταξε τον Hariri να παραιτηθεί (απειλώντας τον με διάφορους τρόπους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρουμε) επειδή είχε την φαεινή ιδέα ότι έτσι θα προκαλέσει πολιτική κρίση στο λίβανο… Αλλά το αποτέλεσμα ως τώρα είναι το ακριβώς αντίθετο: οπαδοί και πολιτικοί αντίπαλοι του Hariri ζητούν την επιστροφή του θεωρώντας τον ακόμα πρωθυπουργό!
Το ενδιαφέρον είναι ότι και η Ουάσιγκτον ζητάει το ίδιο. Ο υπ.εξ. Tillerson δεν φαίνεται να συμπαθεί το κόλπο του τοξικού πρίγκηπα. Δήλωσε προχτές ότι αναγνωρίζει τον Hariri σαν πρωθυπουργό του λιβάνου. Και προειδοποίησε ότι είναι αντίθετος στο να μετατραπεί ο λίβανος σε πεδίο πολέμου «εξωτερικών δυνάμεων». Διευκρίνισε πως αν ο Hariri επιμένει να παραιτηθεί θα πρέπει να το κάνει στη Βηρυττό, με επίσημο τρόπο, επιτρέποντας στην κυβέρνηση του λιβάνου να λειτουργήσει κανονικά. Εν τέλει, η δήλωση του εναντίον της εμπλοκής τρίτων στα εσωτερικά του λιβάνου σημαδεύει και το Ριάντ: η παραίτηση του Hariri έτσι όπως έγινε βρωμάει διαταγή ή εκβιασμό απ’ τον τοξικό πρίγκηπα.
Είναι ο Tillerson «εκτός γραμμής» κάποιων μηχανισμών του αμερικανικού βαθέος κράτους; Ίσως. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ενώ η Ουάσιγκτον κατηγορεί το ιράν σαν «κέντρο της παγκόσμιας τρομοκρατίας» δεν εγκρίνει τις proxy μεθοδεύσεις εναντίον του που κατεβάζει η κούτρα του τοξικού πρίγκηπα: το ίδιο έγινε και με τον σχεδόν πόλεμο που κήρυξε κατά του κατάρ.
Θα γυρίσει ο Hariri για να παραιτηθεί κανονικά; Ίσως. Έτσι κι αλλιώς η οικογένειά του ζει στη σαουδική αραβία, και άνετα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν όμηρος απ’ τον τοξικό και τον κύκλο του – για την περίπτωση που ο Hariri άλλαζε γνώμη μόλις έμπαινε στο λιβανέζικο εναέριο χώρο. Όμως αν το Ριάντ ήλπιζε σε «ταραχές λίγω αιφνιδιασμού» έχει χάσει. Οκτώ μέρες μετά, και με τις διάφορες διεθνείς δηλώσεις «υπέρ της σταθερότητας» του λιβάνου (βασικός παράγοντας της οποίας είναι και η Χεζμπ’ αλλάχ), οι «παράγοντες» της λιβανέζικης εξουσίας θα πρέπει να έχουν βρει ακόμα και τον διάδοχό του.
Έχουν διαμορφώσει και την τακτική τους: όσο αργεί να γυρίσει στη Βηρυττό ο Hariri τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα να απευθυνθεί το λιβανέζικο καθεστώς στο συμβούλιο ασφαλείας του οηε: θέλουμε πίσω την πρωθυπουργάρα μας!!!
(Φαίνεται ότι ένας κίνδυνος που απειλεί τον λίβανο σ’ αυτή τη φάση, όχι ασήμαντος, είναι κάποιες μυστικές υπηρεσίες. Η τρομοκρατία για να πούμε το όνομα της απειλής… Υπάρχει πάντα, φυσικά, και το ισραήλ…)