Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη>> Αν δεν ανήκετε στη μεγάλη πλειοψηφία των υποτελών που κάνουν την άγνοιά τους άποψη, ύστερα απ’ την εμπειρία σχεδόν 3 χρόνων υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, μπορείτε να αναγνωρίσετε ότι ο «τσαχπίνης», που σερβιρίστηκε σαν «καινούργιος και άγνωστος – άρα de facto επικίνδυνος – ιός» (ενώ όχι μόνο ήταν γνωστός αλλά ήταν και πατενταρισμένος!), μαστορεύτηκε έτσι ώστε να είναι η δικαιολογία της «έκτακτης ανάγκης», και όλου του πραξικοπήματος που έγινε, νομιμοποιήθηκε και τελικά κανονικοποιήθηκε λόγω «έκτακτης ανάγκης»…. Όμως ο τσαχπίνης δεν είναι ο ιδανικός ιός για να εμφανίζεται ξανά και ξανά, κάθε χρόνο, ως το 2.500, και να απαιτείται (ή να επιβάλλεται) πλατφορμιασμός ρουτίνας για χάρη του… Φορτώθηκε εξ’ αρχής με πολύ θάνατο, και ύστερα (τώρα πια) με πολύ αμφισβήτηση όλων των τερατολογιών που επενδύθηκαν επάνω του και ήταν εύκολο (ακόμα και εμπειρικά) να αποδειχθούν τέτοιες.
Η γρίπη είναι πιο κατάλληλη γι’ αυτήν την δουλειά. Είναι ως τώρα αθώα, υπεράνω υποψίας, πασίγνωστη, εμφανίζεται και εξαφανίζεται ρουτινιάρικα σε ετήσια βάση, μπορεί με δυο κουβέντες να είναι συστατικό στοιχείο της «γενετικής / βιοτεχνολογικής κανονικότητας» επ’ άπειρο, χωρίς ιδιαίτερα δημαγωγικά έξοδα από ένα σημείο και μετά.
Φυσικά η οικειότητα των πληθυσμών με την γρίπη είναι το αδύνατο σημείο για την χρήση της σαν όχημα μαζικών ετήσιων πλατφορμιασμών ρουτίνας. Ποιος φοβάται την γρίπη; Κανείς! Άρα θα πρέπει να φορτωθεί με μια καλή δόση φόβου, απειλών – μέχρι να χάσει την αθωώτητά της…
Αν ο συλλογισμός μας είναι σωστός τότε στην απειλή του «κοκτέιλ» ίσως τώρα πια να γίνεται ο τσαχπίνης το δεκανίκι, τα μερικά κιλά επικινδυνότητας που πρέπει να φορτωθούν μεσοπρόθεσμα στη γρίπη….
Δυστυχώς, όμως, υπάρχει κι άλλος δρόμος για τα αφεντικά του συμπλέγματος….