Σάββατο 7 Οκτώβρη. Καλά. Αυτός αριστερά είναι ο ρώσος εργάτης της καπνοβιομηχανίας, που με την αξία του έγινε υποδιευθυντής, και επειδή είχε προνοήσει να βάζει στην άκρη ρούβλι ρούβλι το περίσσευμά του, μόλις άλλαξαν τα κόζια (τότε, στις αρχές των ‘90s, που όποιος πυροβολούσε γρηγορότερα γινόταν boss) «αγόρασε» το εργοστάσιο. Συγκινητικό!!!! Μετά πήρε κι άλλο καπνεργοστάσιο, στο ελλαδιστάν, οπότε τα μαύρα τσιγαράδικα μπήκαν στην ελληνική νομοθεσία “προσέλκυσης επενδύσεων”! Κάτι σαν εκείνον τον λαρισαίο ντελιβερά σα να λέμε, τον κυρ Πηλαδάκη, που έβαζε τα τιπς στην άκρη, και έτσι κατάφερε να αγοράζει το ένα καζίνο μετά το άλλο…
Αυτός δεξιά όμως ποιος είναι; Κι αυτός αυτοδημιούργητος; Ξεκίνησε ξυπόλητος και έγινε ο βασιλιάς του τσαρουχιού;
(Με το συμπάθειο: πρέπει να είναι εντελώς ντενεκές όποιος δεν έχει δεύτερες και τρίτες σκέψεις πριν κάνει χασκογελώντας τέτοιες παρέες…)