Πέμπτη 22 Ιούλη>> Στην πρόσφατη ανακοίνωση της commision (ευρωπαϊκής επιτροπής) για την στρατηγική της ε.ε. για την ένωση ασφάλειας μπορεί κάποιος να διαβάσει μεταξύ άλλων (των διακοσμητικών, περί «προστασίας των θεμελειωδών δικαιωμάτων», κλπ) κι αυτό:
…Η κρίση της COVID-19 τόνισε επίσης τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές διαιρέσεις και οι αβεβαιότητες δημιουργούν ευπάθειες ασφάλειας. Η εξέλιξη αυτή αυξάνει τις δυνατότητες για πιο εξελιγμένες και υβριδικές επιθέσεις από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, καθώς ένας συνδυασμός κυβερνοεπιθέσεων, ζημιών σε υποδομές ζωτικής σημασίας, εκστρατειών παραπληροφόρησης και ριζοσπαστικοποίησης του πολιτικού αφηγήματος εκμεταλλεύεται τις ευπάθειες.
Ταυτόχρονα, πιο παραδοσιακές απειλές εξακολουθούν να εξελίσσονται. Το 2019 σημειώθηκε πτωτική τάση των τρομοκρατικών επιθέσεων στην ΕΕ. Ωστόσο, η απειλή για τους πολίτες της ΕΕ από τζιχαντιστικές επιθέσεις που προέρχονται ή εμπνέονται από το Da’esh και την Αλ Κάιντα και τις συνδεόμενες ομάδες τους παραμένει υψηλή. Παράλληλα, αυξάνεται επίσης η απειλή του βίαιου δεξιού εξτρεμισμού. Οι επιθέσεις με ρατσιστικά κίνητρα πρέπει να αποτελούν πηγή σοβαρής ανησυχίας: οι φονικές αντισημιτικές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Halle υπενθύμισαν την ανάγκη να ενταθεί η αντίδραση σύμφωνα με τη δήλωση του Συμβουλίου του 2018. Ένα στα πέντε άτομα στην ΕΕ ανησυχεί ιδιαίτερα για τρομοκρατική επίθεση κατά τους επόμενους 12 μήνες. Η μεγάλη πλειονότητα των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων ήταν επιθέσεις «χαμηλής τεχνολογίας», από μοναχικούς δράστες που στοχεύουν άτομα σε δημόσιους χώρους, ενώ η διαδικτυακή τρομοκρατική προπαγάνδα απέκτησε νέα σημασία με τη ζωντανή μετάδοση των επιθέσεων στο Christchurch. Η απειλή από τα ριζοσπαστικοποιημένα άτομα παραμένει υψηλή —ενισχυμένη δυνητικά από επιστρέφοντες αλλοδαπούς τρομοκράτες μαχητές και από εξτρεμιστές που αποφυλακίζονται.
… Σύνδεση όλων των φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα σε μια κοινή προσπάθεια: Οι βασικοί παράγοντες, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, επιδεικνύουν απροθυμία όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την ασφάλεια, από φόβο μήπως αυτό υπονομεύσει την εθνική ασφάλεια ή την ανταγωνιστικότητα. Είμαστε όμως πιο αποτελεσματικοί όταν όλοι αλληλοϋποστηριζόμαστε. Πρώτον, αυτό σημαίνει εντατικότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, με τη συμμετοχή των αρχών επιβολής του νόμου, των δικαστικών αρχών και των δημόσιων αρχών, καθώς και με τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ, ώστε να οικοδομηθεί η κατανόηση και η ανταλλαγή που είναι αναγκαίες για κοινές λύσεις. Η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα είναι επίσης καθοριστικής σημασίας, δεδομένου ότι ο κλάδος κατέχει σημαντικό μέρος της ψηφιακής και μη ψηφιακής υποδομής που είναι κεντρικής σημασίας για την αποτελεσματική καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Τα ίδια τα άτομα μπορούν επίσης να συνεισφέρουν, για παράδειγμα μέσω της ανάπτυξης των δεξιοτήτων και της ευαισθητοποίησης για την καταπολέμηση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο ή της παραπληροφόρησης. Τέλος, αυτή η κοινή προσπάθεια πρέπει να επεκταθεί πέραν των συνόρων μας, δημιουργώντας στενότερους δεσμούς με ομοϊδεάτες εταίρους.
Πρόκειται για την ίδια ε.ε. που έκανε κουρέλι της GDPR… Πρόκειται για την ίδια ε.ε. που άνοιξε στη ζούλα, κρυφά και δόλια, τη λεωφόρο για τα μεταλλαγμένα, ξεκινώντας απ’ ίδια τα κορμιά των ignorants υπηκόων, με την αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να γίνει η επέλαση των GMO πλατφορμών γενετικής μηχανικής…
Αυτής της ε.ε. τα κράτη / μέλη μας προστατεύουν…