Κυριακή 28 Φλεβάρη. Μεταξύ αδιέξοδου πρωτογονισμού και μεταμοντέρνων αδιεξόδων είναι πιθανό να κερδίσει ο πρώτος, ακόμα κι αν αυτό αφορά μια πρώην «μόνη υπερδύναμη». Αυτό δείχνουν οι προτιμήσεις των ψοφιοκουναβικών: το ίνδαλμά τους όχι μόνο δεν έχασε με την πιο πρόσφατη αποτυχημένη «προσαγωγή» του σαν ηθικού αυτουργού του ντου στο Καπιτώλιο στις 6 Γενάρη αλλά μάλλον κέρδισε.
Το συνέδριο πολιτικής δράσης των συντηρητικών (conservative political action conference / CPAC) είναι η μεγαλύτερη ετήσια συνάντηση των ρεπουμπλικάνων, που δείχνει ανάγλυφα τις τάσεις μέσα στο κόμμα και τους οπαδούς του. Φέτος γίνεται στο Ορλάντο της Φλόριντα (τελειώνει αύριο) live, λόγω των χαλαρών μέτρων στη συγκεκριμένη πολιτεία.
Είναι ένα ακόμα μαζικό show υπέρ του ψόφιου κουναβιού! Τείνει να γίνει “λαϊκός θρύλος” – σίγουρα σε σχέση με άλλους συντηρητικούς που πέρασαν απ’ το άσπρο σπίτι. Κάποια απ’ τα βαριά στελέχη που στράφηκαν εναντίον του μετά το ντου, δεν εμφανίστηκαν καν στο συγκεκριμένο ραντεβού – δείγμα σοβαρό πως σκέφτονται να γίνουν καστανάδες. Άλλα πάλι, που τον χρέωσαν γι’ αυτό το ντου, εμφανίστηκαν μετανοιωμένοι και φίλησαν χεράκι. Τα γκάλοπ του δίνουν από τώρα, κάτι λιγότερο από 4 χρόνια πριν τις επόμενες εκλογές, σαφή πλειοψηφία υποστηρίξης μεταξύ των κομματικών μελών αλλά και των οπαδών· οι μισοί μάλιστα θα έφευγαν απ’ τους συντηρητικούς για να πάνε σε αμιγώς ψοφιοκουναβικό κόμμα αν το έφτιαχνε.
Αυτά δεν αποκλείεται να αλλάξουν στο μέλλον – πολλά μπορεί να συμβούν. Αλλά προς στιγμήν αυτός ο τύπος που στη ζωή του ως την προεδρία έκανε καριέρα πλυντηρίου και showman φαίνεται πως εξακολουθεί να εκπροσωπεί τις θολές ελπίδες έως μανίες ενός αξιοσημείωτα μεγάλου μέρους της αμερικανικής κοινωνίας.
Ακόμα κι αν αποδειχθεί τελικά περαστικός, το κοινωνικό και ιδεολογικό έδαφός του δεν είναι καθόλου τέτοιο. Τα μπλουζάκια και τα λοιπά γκάτζετς με τα logo «trump for president» για το 2024 κυκλοφορούν ήδη – η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει.
Αλλά ο νυσταλέος Jo και το γκουβέρνο του θέλουν έναν, δύο, τρεις, πολλούς πολέμους… Μπορείτε να φανταστείτε το ενδεχόμενο 50 και βάλε χρόνια μετά το κίνημα κατά του πολέμου στο βιετνάμ, οι επόμενοι (αν και μισθοφόροι) λιποτάκτες του αμερικανικού στρατού ή οι επόμενοι antiwar βετεράνοι να είναι ψοφιοκουναβικοί;
Ζαλίζομαι! Ναυτία! Σταματείστε την γη να κατέβω!!!