Πέμπτη 10 Δεκέμβρη. Για την οπτική του ελληνικού ιμπεριαλισμού και των βιτρινών του, το τουρκικό καθεστώς είναι κάτι που μπορεί να «ελεγχθεί»… αν κάποιοι «μεγάλοι σύμμαχοί» του (ο βασιλιάς Macron; ο νυσταλέος Jo;) του βάλουν «τιμωρίες»… Για τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο όμως το τουρκικό καθεστώς (κι αυτό είναι δουλειά σχεδόν 20 χρόνων ισλαμοδημοκρατικής διακυβέρνησης) έχει καταφέρει κάτι για το οποίο δεν ζήτησε κανενός την άδεια: να είναι χρήσιμο και στα δύο αντίπαλα μπλοκ του 4ου παγκόσμιου πολέμου, χωρίς να είναι εξάρτημα κανενός… Προφανώς είναι θέμα «καπιταλιστικού όγκου», τόσο απ’ την άποψη της εργασίας όσο και απ’ την άποψη της γεωγραφικής θέσης. Το έχουμε ξαναπεί: ότι και να είναι το κλαμπ των g20, η Άγκυρα δεν μπήκε εκεί «με μέσο»!
Είναι πολλά που οι πολιτικές βιτρίνες του (στα σκοινιά) ελληνικού ιμπεριαλισμού δεν θέλουν και δεν μπορούν να καταλάβουν· πράγμα αναμενόμενο. Ένα απ’ αυτά είναι το εξής: η απαίτησή τους απ’ τους «ευρωπαίους εταίρους» να «τιμωρήσουν» την Άγκυρα (στα σοβαρά…) θα βλάψει πολύ περισσότερο αυτούς τους «εταίρους» παρά το τουρκικό καθεστώς. Δεν είναι απλά και μόνο ζήτημα επενδύσεων και οικονομικών συμφερόντων όπως ο πρωτόγονος οικονομισμός των ντόπιων εθνικιστών δημαγωγών («ειδικών» και απλών προπαγανδιστών) παπαγαλίζει. Είναι ότι το δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο (εννοημένο, κάπως γενικόλογα, σαν ενιαίο παρά τις εσωτερικές του αντιθέσεις) δεν θα άντεχε να έχει ένα ξεκάθαρα εχθρικό τουρκικό «σπαθί» στα πλευρά του, δηλαδή στη Μεσόγειο…
Το τουρκικό καθεστώς έχει συντονίσει πολλά απ’ τα βήματά του (αλλά όχι όλα) με το ευρασιατικό project: τα αφεντικά του καταλαβαίνουν μια χαρά που έχει μετατοπιστεί το «κέντρο βάρους» του παγκόσμιου καπιταλισμού. Σε αντίθεση, όμως, με το ελληνικό καθεστώς, που απ’ την μια καμαρώνει (; ή καμάρωνε…) για την «κινεζική επένδυση» της cosco ενώ, ταυτόχρονα, δίνει τα πάντα για μερικές αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις ακόμα, η Άγκυρα είναι ένα πλήρες και κανονικό «μη ελεγχόμενο κράτος». Κι αυτό έχει ανεβάσει κατακόρυφα τις «γεωπολιτικές προσόδους» του – αν μπορούν να το παραδεχτούν οι ντόπιοι επαγγελματίες των γεωπολιτικών προσόδων… Ταυτόχρονα, φυσικά, αντιλαμβανόμενο (το τουρκικό καθεστώς) ότι η γεωγραφία από μόνη της δεν εξασφαλίζει τίποτα, φροντίζει να γίνει όσο πιο πολύ «αστακός» γίνεται· συμπεριλαμβανόμενης της εσωτερικής απολυταρχίας του.
Τι σημαίνει το ότι οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες (και όχι μόνο) αντιλαμβάνονται ότι η γεωγραφία από μόνη της δεν εξασφαλίζει τίποτα; Σημαίνει ότι έχουν εκτιμήσει σωστά πως δυο φορές μέσα στα τελευταία 30 χρόνια η τουρκική επικράτεια έγινε στόχος διάλυσης – ακριβώς λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Την μια φορά στη δεκαετία του ’90, την δεύτερη με το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, σε συνάρτηση με τότε κατάσταση στο συριο-ιρακινό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου και την εμφάνιση της Μόσχας σ’ αυτό. Το να μην είναι «ελεγχόμενο κράτος» αλλά, επίσης, το να μην είναι «κράτος που μπορεί να εκβιαστεί», είναι για την Άγκυρα αποφασιστικός όρος ύπαρξης!
Για να το πούμε διαφορετικά: αν δυο φορές μέσα σε 30 χρόνια έχουν προσπαθήσει να σε διαλύσουν / εξαφανίσουν δια της βίας σαν κράτος, να σε σπάσουν σε 2, 3, 4 κρατίδια που θα είναι συνέχεια σε μεταξύ τους πόλεμο· αν ξέρεις τι σημαίνει γεωπολιτικός και ιδεολογικός οριενταλισμός, τότε έχεις μάθει ότι απέναντι στους δυτικούς πρέπει να βρίσκεσαι όχι υποχρεωτικά σαν εχθρός, αλλά πάντα με το «δάκτυλο στην σκανδάλη». Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Απ’ αυτήν την άποψη οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες είναι συνεπείς συνεχιστές του Κεμάλ Ατατούρκ! Και μάλλον είναι οι μόνοι που θα μπορούσαν να πάρουν μια πολιτική εκατό χρόνων παλιά και να την αναβαθμίσουν / προσαρμόσουν στα δεδομένα του 21ου αιώνα.
(Το τουρκικό καθεστώς ανέπτυξε συστηματικά, άσχετα από κυβερνήσεις, απ’ το 1974 και μετά την στρατιωτική / πολεμική του βιομηχανία επειδή η Ουάσιγκτον αποφάσισε (για κάποια χρόνια) να μην του πουλάει όπλα, μετά την εισβολή στην κύπρο… 45 χρόνια αργότερα, με την τουρκική μιλιταριστική παραγωγή να έχει φτάσει όχι μόνο σε σημείο εξαγωγών αλλά να έχει συσσωρεύσει από πάμπολλες μεριές σημαντικό know how σχεδιασμού και παραγωγής high tech όπλων, οι εκπρόσωποι του ελληνικού ιμπεριαλισμού ελπίζουν ότι μια παρόμοια τακτική, δυτικών «κυρώσεων» και «απαγορεύσεων», θα φρενάρει τον τουρκικό…
Μήπως είναι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον;)
(φωτογραφία: Η τελευταία εθνική νοστιμιά που υπέπεσε στην αντίληψή μας, από πατριωτικότατες φωνές: αυτός ο χάρτης (λέει…) είναι δημιούργημα των αιώνιων εχθρών (λέει…) που διασπείρουν fake news (λέει…) για να πείσουν τον κόσμο ότι το ελλαδιστάν έχει μαξιμαλιστικές απαιτήσεις (λέει…)!!!
Δεν το είχατε καταλάβει; Εδώ και πολλά χρόνια οι παλιοαιώνιοι εχθροί έχουν διαβρώσει τα πάντα στο φτωχό πλην τίμιο ελλαδιστάν. Απ’ τις κυβερνήσεις και τα κόμματα ως τα μήντια, τα παραμήντια, τον στρατό, την εκκλησία, τα πάντα…)