Σάββατο 15 Ιούλη. Στην υπερτουριστική και υπερεμπορευματοποιημένη Βαρκελώνη έφτασε έτσι η κατάσταση ώστε η ριζοσπάστρια δήμαρχος και ένα μεγάλο μέρος των ντόπιων (που δεν «ζουν» απ’ την μπίζνα) να στρέφονται πια εναντίον της συγκεκριμένης βιομηχανίας. Πρόκειται για ένα καλό παράδειγμα κοινωνικής αντίθεσης, που δεν έχει στόχο τους τουρίστες σαν φυσικά υποκείμενα (δεν γίνεται, δηλαδή, νέου είδους ρατσιστικό μίσος) αλλά ένα επιχειρηματικό μοντέλο που μέχρι πρόσφατα δοξαζόταν σαν πανευρωπαϊκό (το λιγότερο) παράδειγμα.
Δεν γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες και τον προοπτικό σχεδιασμό του συγκεκριμένου καταναλικού κινήματος. Ωστόσο όλα δείχνουν ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ελληνική εκδοχή της τουριστικής μπίζνας σαν εχθρική, σε όλες τις πλευρές της. Απ’ τα μεροκάματα ψίχουλα και τις άθλιες συνθήκες εργασίας μέχρι τις άμεσες και έμμεσες οικολογικές ζημιές· απ’ την άγρια καπιταλιστική κερδοφορία μέχρι την «κοινωνικοποίηση των ζημιών»· απ’ την κρατικοποίηση του οργανωμένου εγκλήματος μέχρι την κατάπτωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας…
(φωτογραφία: Αυτό είναι ένα πλάνο από τουριστική ατραξιόν στην κίνα. Ας στρέψουμε όσους θέλουν οπωσδήποτε «μαγευτικά ακρογιάλια» – στα οποία, έτσι κι αλλιώς, δεν μπαίνουν – στα αξιοθέατα αυτού του μεγάλου και καλά οργανωμένου κράτους! Είναι πάμπολλα και ποιοτικά.
Δεν πειράζει: ας έρχονται λιγότεροι στα μέρη μας… )