Σάββατο 10 Οκτώβρη. Ο τρίτος «σύνδεσμος» του εφοπλιστή με τα βοθρολύματα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρων. Πρόκειται για τον αρχιασφαλίτη του αστυνομικού τμήματος Νίκαιας, στα χρόνια της «δόξας» των βοθρολυμάτων εκεί, Δημήτρη Γιοβανίδη.
Στο ίδιο παλιό και χάρτινο τεύχος του Sarajevo γράφαμε:
…Το περιστατικό του περασμένου Ιούλη που θεωρήσαμε αξιοσημείωτο αφορά την δυσμενή μετάθεση ενός θρυλικού (στη γειτονιά και στα πέριξ) αξιωματικού της ελ.ασ. Ο Δημήτρης Γιοβανίδης, διευθυντής ασφάλειας στο τμήμα της Νίκαιας, μετατέθηκε (παρά τις αποφασιστικές αντι-δράσεις του) σε κάποιο γραφείο των “τεχνικών υπηρεσιών” στην Καλογρέζα.
Ο εντυπωσιακός στην εμφάνιση και στους τρόπους έλληνας dirty Harry αρχιασφαλίτης της Νίκαιας είναι χρεωμένος για τα άγρια βασανιστήρια σε βάρος του μετανάστη απ’ το πακιστάν Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ, στα τέλη Σεπτέμβρη του 2009· βασανιστήρια που έγιναν μέσα στο τμήμα, και που σκότωσαν τον Ατίφ λίγες ημέρες μετά. Με άλλα λόγια ο Δ. Γιοβανίδης είναι χρεωμένος (τουλάχιστον στη συνείδηση όλων των αντιφασιστών ή απλά μη φασιστών) με δολοφονία.
Όμως ο αρχιασφαλίτης της Νίκαιας, με το brutal στυλ και τις συναφείς ιδέες, είναι αυτός που εξασφάλισε με κάθε τρόπο την “ανάπτυξη” του βοθρολυματικού πυρήνα στη γειτονιά. Ξεκινώντας σα φασιστοχουλιγκάνοι, με ενέδρες, πεσίματα και μαχαιρώματα μεταναστών (κυρίως απ’ το πακιστάν), διάφοροι τσόγλανοι της Νίκαιας είχαν μόνιμα την πλάτη της ασφάλειας – και του Γιοβανίδη προσωπικά. Ένοιωθαν τέτοια σιγουριά που δεν είχαν πρόβλημα να αναγνωρίσουν τον προστάτη τους, κάθε φορά που τους στρίμωχνε κανείς· για να φοβήσουν ή/και να εντυπωσιάσουν…
Η περίπτωση της Νίκαιας είναι (ήταν) η δεύτερη στη σειρά όπου ακολουθήθηκε η ίδια μέθοδος για το στήσιμο βορθολυματικής βάσης. Η πρώτη ήταν ο αγ. Παντελεήμονας και τα πέριξ. Και στις δύο περιπτώσεις, για να “ριζώσει” η συγκεκριμένη εγκληματική φράξια, είχε απεριόριστη προστασία από (και συνεργασία με) το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Και στις δύο περιπτώσεις οι πάντες το ήξεραν αυτό – ακόμα και απλοί μπάτσοι, άσχετοι με τις περιοχές… Ειδικά την τέτοια δράση του τμήματος αγ. Παντελεήμονα την είχε “αγιάσει” αυτοπροσώπως ο τότε υπ. δημόσιας τάξης Μαρκογιαννάκης…
Όμως η δυσμενής μετάθεση του Γιοβανίδη δεν έγινε φανερά για αυτά που γράφουμε πιο πάνω. Έγινε για κάτι διαφορετικό, που έχει όμως ιδιαίτερη σημασία. Στα τέλη του περασμένου Ιούλη, όταν ο εφοπλιστής, τραπεζίτης (και πολλά ακόμα…) Βίκτωρας Ρέστης περνούσε από ανακριτή (για τραπεζικές λαμογιές της χρεωκοπημένης first business bank), ο Γιοβανίδης ήταν εκεί, γεμάτος ενδιαφέρον και ανησυχία. Κι όταν αποφασίστηκε η προφυλάκιση του Β. Ρέστη, μεταξύ άλλων με τις κατηγορίες του “ξεπλύματος χρήματος” και της “σύστασης εγκληματικής οργάνωσης”, (κατά το site του γνωστού Τριανταφυλλόπουλου):
Σύμφωνα – πάντα – με αυτόπτες μάρτυρες, ο κ. Γιοβανίδης πληροφορούμενος την απόφαση, ξέσπασε σε λυγμούς, πέταξε ένα μπουκάλι νερό στο πάτωμα και άρχισε να φωνάζει «Α@@δι, γαμώτο, όχι ρε πο@@στη μου», ενώ πολλές φορές επικαλέστηκε το όνομα του Θεού…
Εν συνεχεία, απογοητευμένος, κατέβηκε με βαριά βήματα τις σκάλες και αποχώρησε από το κτήριο…
Γιατί όμως ο dirty Harry αρχιασφαλίτης της Νίκαιας τα πήρε τόσο πολύ στο κρανίο για την προφυλάκιση ενός εφοπλιστή, τραπεζίτη και πολλά άλλα; Ο ίδιος δήλωσε ότι “τον συνδέει 20χρονη οικογενειακή φιλία με τον Ρέστη”. Συμβαίνουν άραγε τέτοια σπουδαία πράγματα στις ημέρες μας; Κάποιος που, όπως λέει ο ίδιος, γεννήθηκε στα Ταμπούρια από μάνα παράλυτη και πατέρα εργάτη, να έχει 20 χρόνια “οικογενειακή φιλία” με κάποιον που γεννήθηκε (δεν ξέρουμε που αλλά σίγουρα) στα πούπουλα, από πατέρα εφοπλιστή, συγκαταλέγεται στους “100 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου” κι έχει φωτογραφία χαιρετούρα με τον Ομπάμα; Χμμμμ… Ωραίες φιλίες…
Το σίγουρο είναι πως οι “απρέπειες” και οι βρισιές για την προφυλάκιση του Ρέστη στάθηκαν η αφορμή για να απομακρυνθεί ο Γιοβανίδης απ’ το τμήμα της Νίκαιας, όπου τόση σπουδαία δουλειά είχε κάνει… (Και δεν μάθαμε ποιόν χαρακτήρισε “αρχίδι”… Τον ανακριτή; Ή κανάν άλλο, πιο αόρατο;).
Κάποιος θα έμπαινε σε βαθιές σκέψεις για την “20χρονη φιλία” ενός φασίστα μπάτσου με έναν ζάμπλουτο εφοπλιστή, ειδικά εάν ο συγκεκριμένος εφοπλιστής είναι (σύμφωνα με πάμπολλες φήμες) πρώτος στη λίστα “χρηματοδοτών” του βόθρου… Και γιατί άραγε τέτοιο ξέσπασμα, για την προφυλάκιση ενός εφοπλιστή, από έναν άνθρωπο που έχει στείλει κόσμο και κοσμάκη πίσω απ’ τα κάγκελα; Είχαν απλώσει μαζί κανά τραχανά και δεν πρόλαβαν να τον μαζέψουν;
O dirty Harry δεν έμεινε πολύ στο πάρκινγκ. Όταν ο θόρυβος πέρασε γύρισε τη Νίκαια – και κάποια δημοσιεύματα τον θέλουν να έχει επιστρέψει στην «αντιτρομοκρατική», επί των ημερών του τεταρτοαυγουστιανού του ’20, τωρινού υπ.δημ.ταξ. Αλλά θα είναι λάθος να θεωρηθεί σαν «μεμονωμένη περίπτωση». Όχι μόνο επειδή δεν ήταν καθόλου τέτοια (στην αστυνομία τα βοθρολύματα είχαν προετοιμαστεί να φτιάξουν δικό τους συνδικάτο, αλλά το σχέδιο τους το ακύρωσε η δολοφονία του Φύσσα) αλλά ακόμα σημαντικότερο επειδή αυτό το τμήμα των νότιων προαστείων, απ’ τον Πειραιά ως το Πέραμα, ήταν ειδικού ενδιαφέροντος για τις αποστολές που είχαν αναλάβει τα βοθρολύματα.
Όσο για τον εφοπλιστή; Με τόσους και τέτοιους φίλους, με τόσες επιχειρηματικές δραστηριότητες (πάνω και κάτω απ’ τα ραντάρ), ποιό πρόβλημα θα είχε να χρηματοδοτεί τα βοθρολύματα;
Ο τέταρτος «σύνδεσμος» έρχεται απ’ το παρελθόν. Βασικό πεδίο των «δουλειών» του εφοπλιστή είναι το μαυροβούνιο. Και ειδικά οι σχέσεις του με το «αφεντικό» του μαυροβουνίου, τον Milo Ducanovic (ο οποίος πολύ πρόσφατα, στις αρχές Σεπτέμβρη, έχασε τις προεδρικές εκλογές – αλλά όχι την πραγματική εξουσία). Ένα λεπτομερές αμερικανικό ρεπορτάζ του Ιούλη του 2018 δίνει μια καλή εικόνα του τι σημαίνει «μαυροβούνιο» και τι «Ρέστης» εκεί. Είναι δύσκολο να κάνουμε ακόμα και περίληψη – πάντως για παγκόσμια δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος είναι η εξιστόρηση.
Το βασικό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι ότι ο Ducanovic (το 2010 περιλήφθηκε στην 20άδα των πιο πλούσιων ηγετών του κόσμου…) ήταν σύμμαχος του Μιλόσεβιτς στο πρώτο μισό των ‘90ς, και είχε στείλει επίσημα στρατό στην πολιορκία / καταστροφή του κροατικού Ντουμπρόβνικ. Επιπλέον το λιμάνι του Bar ήταν το βασικό λιμάνι για το λαθρεμπόριο που έκαναν έλληνες εφοπλιστές με τους σερβοφασίστες…
Το τι έκανε ανεπίσημα για τους συμμάχους του σερβοφασίστες ο Ducanovic δεν είναι γνωστό. Ωστόσο τα βοθρολύματα μεγαλούργησαν στο σφαγείο της βοσνίας. Πράγμα που υποδεικνύει ότι ένας σημαντικός «επιχειρηματικός φίλος» του Ducanovic (ο Ρέστης) θα μπορούσε να τσεκάρει τα προσόντα τους και από την μεριά της Ποντγκόριτσα τα προσόντα τους.
(συνεχίζεται)
(φωτογραφία στη μέση: Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης τηλεφωνικής συνομιλίας μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα…)