Δευτέρα 7 Σεπτέμβρη. Ας υποθέσουμε ότι σας γίνεται διάγνωση, ότι πάσχετε από κάποια αρρώστια η οποία πιθανόν να εξελιχθεί πολύ άσχημα. Ένα μήνα μετά, κι ενώ ζείτε με την αγωνία ότι δεν υπάρχει φάρμακο για την περίπτωσή σας, ο γιατρός σας τηλεφωνεί για να σας ρωτήσει αν θα δεχόσασταν να δοκιμάσετε ένα πειραματικό φάρμακο, που αν αποδειχθεί πετυχημένο θα μειώσει κατά 50% το ενδεχόμενο άσχημης επιδείνωσης… πιθανόν όμως να έχει και άσχημες παρενέργειες. Στριμώχνεσθε, αλλά με 50% ελπίδα δέχεστε να διακυνδυνεύσετε – τι άλλο;
Σωστά… Αν, όμως οι πιθανότητες της άσχημης εξέλιξης της αρρώστιας ήταν 2:1000 και το πειραματικό φάρμακο τις ρίχνει στις 1:1000; Τυπικά η μείωση είναι πράγματι 50%… Όμως αν πριν ο κίνδυνος ήταν 2:1000 (δεν σας ειπώθηκε…) και πέφτει στο 1:1000, αξίζει να γίνεται πειραματόζωο;
Όχι… (Αν όμως θέλουν να σας χρησιμοποιήσουν, θα φροντίσουν να σας κοροϊδέψουν…)