Τετάρτη 24 Ιούνη. Ο φίλος κι αδελφός του ελλαδιστάν Sisi απειλεί ότι θα εισβάλει στη λιβύη (απ’ την μεριά που κατέχει ακόμα ο «τζενεράλ») αν η συμμαχία Άγκυρας – Τρίπολης καταλάβει την Σύρτη. Είναι πάρα πολύ γενναίος: ο στρατός του έχει να πολεμήσει απ’ το 1973· ενώ οι αντίπαλοι που θα συναντήσει είναι «μπαρουτοκαπνισμένοι» χτες και προχτές. (Εκτός αν τα γυμνάσια με τον ελληνικό στρατό έχουν πιάσει!!…) Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα: δεν έχει κανένα μα κανένα περιθώριο είτε σοβαρών απωλειών είτε, ακόμα χειρότερα, ήττας. Γιατί όπως όλες οι χούντες έτσι και η αιγυπτιακή είναι μισητή απ’ το μεγαλύτερο μέρος των πληβείων. Πράγμα που σημαίνει ότι ένα στρατιωτικό στραπάτσο θα ανοίξει το δρόμο για την θύελλα που θα τον ανατρέψει… Με δυο λόγια: είναι τόσο εύκολο να χάσει όχι μόνο την επιρροή του στη λιβύη αλλά και το κεφάλι του (προς μεγάλη χαρά της μουσουλμανικής αδελφότητας όπου γης) ώστε οι πάντες βάζουν στοίχημα… όχι υπέρ του!
Έχει, πάντως, κι άλλον πονοκέφαλο, πιο οργανικό. Είναι αυτός που ανέλυσε ο χουντικός υπ.εξ. Shoukry στον (βαριεστημένο) ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα τις προάλλες, όταν πήγε στο Κάιρο μπας και σπρώξει το θέμα με τις αοζ. Το «φράγμα της μεγάλης αιθιοπικής αναγέννησης» (gerd) είναι μια τεράστια κατασκευή μήκους 1,8 χιλιομέτρων και ύψους 145 μέτρων, πάνω στο μπλε Νείλο. Πρόκειται να τροφοδοτεί το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στην αφρική, παράγοντας 6.000 μεγαβάτ για τον αιθιοπικό καπιταλισμό· τόσο τους πάμφτωχους αγρότες, όσο και την επιχειρηματική ελίτ. Το φράγμα είναι έτοιμο, και η Addis Abeba έχει ανακοινώσει ότι θα αρχίσει να το γεμίζει την περίοδο των βροχών, που αρχίζει τον Ιούλη…
Η αίγυπτος δεν έχει σύνορα με την αιθιοπία. Μεσολαβεί το σουδάν, απ’ το οποίο διέρχονται αρχικά οι δύο κλάδοι του νείλου («λευκός» και «μπλε») και ύστερα το ενιαίο ποτάμι. Το αιγυπτιακό καθεστώς φοβάται όμως ότι αν η ροή του μπλε κλάδου κοπεί για να γεμίσει αυτό το τεράστιο αιθιοπικό φράγμα, το νερό που θα φτάνει στην αίγυπτο θα είναι πολύ λιγότερο· δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στους φτωχούς (ή και όχι τόσο φτωχούς) αγρότες, αλλά και στο αιγυπτιακό φράγμα (στο Ασσουάν).
Τι μπορεί να κάνει τώρα ο Sisi; Παρακαλεί τον οηε και οποιονδήποτε άλλον να πείσει την Addis Abeba να μισογεμίσει το φράγμα… Αλλιώς, λέει, θα «πάρει την υπόθεση στα χέρια του», πράγμα που (λέει) ότι δεν θέλει… Μπορεί να φανταστεί κανείς τι σημαίνει αυτό (έναν βομβαρδισμό του φράγματος για να καταστραφεί ίσως;….) αν και όχι το πως ακριβώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.
Με τούτα και τ’ άλλα είναι σε θέση η αιγυπτιακή χούντα να μπλέξει σ’ έναν πόλεμο κατά της τουρκίας στο λιβυκό πεδίο μάχης; Μάλλον όχι. Για λεονταρισμούς πρόκειται, απ’ τη μεριά των ηττημένων.