Πέμπτη 26 Δεκέμβρη. Με την ιδιότητά του σαν διεθνώς αναγνωρισμένη πολιτική βιτρίνα στην Tripoli ο Sarraj έχει ολόκληρη την πολιτική (μήπως και την ποινική;) για τα όσα υποφέρουν οι μετανάστες στα κάτεργα της επικράτειάς του.
Οι συμφωνίες του με την Ρώμη (ανανεώθηκαν στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη) και η χρηματοδότηση απ’ την ε.ε. προβλέπουν την «ενίσχυση και εκπαίδευση» της ακτοφυλακής (του Sarraj) για να αποτρέπει τους πρόσφυγες / μετανάστες να δραπετεύουν προς την μεριά της ιταλίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι χιλιάδες αφρικανοί κρατούνται αιχμάλωτοι σε διάφορα «στρατόπεδα προσφύγων» / κάτεργα, στην επικράτεια πάντα της «διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης» της Tripoli, φυλασσόμενοι από συμμορίες κάθε είδους, που τους βασανίζουν με κάθε τρόπο προκειμένου να αποσπάσουν «λύτρα» απ’ τους συγγενείς τους. Επιπλέον πολλούς τους αναγκάζουν να δουλεύουν σαν δούλοι, ίσα ίσα για ένα πιάτο φαΐ.
Το τι συμβαίνει στην επικράτεια του Sarraj είναι καταγραμμένο με τον πιο επίσημο τρόπο, απ’ τις υπηρεσίες του οηε. (Το τι συμβαίνει στην επικράτεια του «τζενεράλ» είναι άγνωστο. Ωστόσο οι ακτές που ελέγχει είναι αισθητά πιο μακριά απ’ την ιταλία σε σχέση με τις ακτές που ελέγχει ο Sarraj, οπότε είναι αρκετά πιθανό ότι οι πρόσφυγες / μετανάστες δεν πηγαίνουν προς τα εκεί. Είναι γνωστό ωστόσο ότι ο στρατός του Haftar έχει βομβαρδίσει τέτοια στρατόπεδα αιχμαλώτων / μεταναστών…)
Ένα απ’ τα βασικά στοιχεία της υποστηρίξης της Ρώμης προς τον Sarraj είναι αυτό το έγκλημα… Από το 2017 που πρωτοϋπογράφτηκε η συμφωνία αντιμεταναστευτικής «αλληλο-υποστήριξης» υπολογίζεται ότι σχεδόν 40.000 άνθρωποι έχουν δεθεί απ’ την λιβυκή ακτοφυλακή· και τουλάχιστον οι μισοί βρίσκονται φυλακισμένοι στα κολαστήρια της «αναγνωρισμένης», πολλά απ’ τα οποία είναι άγνωστο που βρίσκονται…