Παρασκευή 2 Ιούνη. Το είχε πει, το έκανε. (Θα κάνει και άλλα απ’ αυτά που είχε πει). Οι united states αποχώρησαν απ’ την «διεθνή συμφωνία για τις κλιματολογικές αλλαγές», που υπογράφτηκε στο Παρίσι στις 12 Δεκέμβρη του 2015, απ’ τους εκπροσώπους 195 κρατών μελών του οηε, και έκτοτε έχει εγκριθεί από 148 – ένας αριθμός αρκετός για να τεθεί επίσημα σε εφαρμογή απ’ τον περασμένο Νοέμβρη. Σκοπός της συμφωνίας ήταν η (παγκόσμια) μείωση της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και, κατά συνέπεια, το σταδιακό αλλά μεθοδικό πέρασμα απ’ τις μηχανές εσωτερικής καύσης (σ’ όλη την γκάμα) και τους υδρογονάνθρακες σε τεχνολογίες διαφορετικού τύπου.
Άσχετα απ’ αυτό καθ’ αυτό το κλίμα, την αλήθεια της ανθρωπογενούς προέλευσης του «φαινομένου του θερμοκηπίου» ή και της ίδιας του της ύπαρξης (η γη είναι μια πέτρα που επηρεάζεται πολύ όχι μόνο απ’ τον ήλιο αλλά και από άλλα φαινόμενα του ηλιακού συστήματος), εκείνη η συμφωνία ήταν ένα είδος παγκόσμιας ανακωχής στα πιθανά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που θα έδινε σε κάποιους καπιταλισμούς η διατήρηση του ενεργειακά σπάταλου αλλά συγκυριακά φτηνού πετροχημικού μοντέλου παραγωγής / κατανάλωσης ενέργειας έναντι άλλων που θα άλλαζαν μοντέλο, με μεγαλύτερες αρχικές επενδύσεις κι ένα μεσοδιάστημα προσαρμογής.
Ε, ο αμερικανικός καπιταλισμός, μέσω του ψόφιου κουναβιού και της διοίκησής του, αποφάσισε να κρατήσει αυτά τα (προσωρινά) ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα· αφού πριν φρόντισε να γίνει πετροχημικά αυτάρκης, να μην εξαρτιέται από εισαγωγές δηλαδή. Το ένα φέρνει το άλλο.
Αλλά υπάρχει ένα σαφές νόημα πίσω απ’ την απόφαση της αποχώρησης απ’ την συμφωνία του 2015, που ενθουσιάζει τους ανταγωνιστές και τους αντιπάλους του αμερικανικού καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού: προκειμένου να εξασφαλίσει κοντοπρόθεσμα (ενεργειακά, βιομηχανικά) οφέλη, γίνεται παγκόσμιος «οικο-παρίας». Επιτρέποντας έτσι στους ανταγωνιστές του να «κόψουν» μελλοντικά τα αμερικανικά εμπορεύματα, ως παραγόμενα με βαρύ «οικολογικό αποτύπωμα».
Ενδιαφέρον! Τέτοια αναγνώριση της καπιταλιστικής «καθυστέρησης» σαν την αμερικανική, είχαμε πολλά χρόνια να δούμε!!
Θα φανεί πόσο θα κρατήσει, και πως θα λήξει όταν λήξει… Προς το παρόν μερικές δεκάδες αμερικάνοι δημαρχαίοι (αν και όχι, ακόμα, κυβερνήτες) δήλωσαν ότι θα συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις συμφωνίες του Παρισιού (αλλά οι πολίτες τους θα πληρώνουν φόρους και στην Ουάσιγκτον, έτσι δεν είναι;)
(φωτογραφία: και με κάρβουνο αν χρειαστεί!!!)