Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη. Το τι είναι ο Bolsonaro και για το τι είναι ικανός είναι γνωστό. Καλύτερα απ’ όλους το ξέρουν οι προλετάριοι στη βραζιλία· και οι αυτόχθονες, εντός και εκτός ζούγκλας.
Τι αλτρουϊστικό όμως κι αυτό το διεθνές (και μάλιστα το ευρωπαϊκό) ενδιαφέρον για τις ζούγκλες του Αμαζονίου, ε; Παραλίγο να κυλήσει ένα δάκρυ στο σιδερένιο μάγουλο της ασταμάτητης μηχανής!
Ένα μέρος της σχετικής πραγματικότητας μισοακούστηκε. Παρότι σε τέτοια πυκνά δάση οι φωτιές μπορεί να ανάβουν και με φυσικό τρόπο, ειδικά σε διάφορες ζώνες του Αμαζόνιου την δουλειά την κάνουν οι τσιφλικάδες λευκοί (φίλοι του Bolsonaro, και όχι μόνο): εξασφαλίζουν με την “διαδικασία του επείγοντως” όχι οικόπεδα με θέα το ποτάμι αλλά μεγάλες εκτάσεις για να βοσκήσουν μοσχάρια και να καλλιεργήσουν σόγια. Κρέας και σόγια είναι βασικά εξαγώγιμα εμπορεύματα του βραζιλιάνιου καπιταλισμού, και καμμία ζούγκλα δε μπορεί να σταματήσει την δύναμη του επιχειρείν.
Μόνο που την ίδια ώρα που οι οικολόγοι ευρωπαίοι καθεστωτικοί κατηγορούσαν τον Bolsonaro για «αδιαφορία» απέναντι στις φωτιές (εννοώντας, πίσω απ’ τις γραμμές, «συνενοχή») και την ώρα που αυτός ο σοσιαλφιλελεύθερος γάλλος κλόουν ένοιωθε ότι «έχουν πιάσει φωτιά τα πνευμόνια της γης» (όχι τα δικά του), η ε.ε. κανονίζει εμπορική συμφωνία με την Μπαζίλια… Μεταξύ άλλων για μεγάλες εισαγωγές μοσχαρίσιου κρέατος και σόγιας στην ευρώπη. Που σημαίνει: ανοίγουν οι δουλειές των τσιφλικάδων στη βραζιλία, οπότε παίρνουν φωτιά τα τόπια… Αυτό δεν το λες «οικολογικό ενδιαφέρον» εκ μέρους της πρωτοκοσμικής κρατικο-καπιταλιστικής «ανησυχίας για το κλίμα». Συνενοχή ναι. Παρότρυνση επίσης…
Και, φυσικά, υπάρχει άλλος ένας σπουδαίος παράγοντας του ίδιου είδους και μήκους εμπρηστικού κύματος. Το Πεκίνο. Ως γνωστό, λόγω του «εμπορικού πολέμου», το Πεκίνο έχει περιορίσει σημαντικά τις εισαγωγές σόγιας απ’ τις ηπα, και έχει βρει νέο προμηθευτή: την βραζιλία. Οι ποσότητες είναι τεράστιες, η εμπορική ευκαιρία το ίδιο, κι αφού πρόκειται για καινούργιο πελάτη ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά…
Πέρα απ’ αυτά όμως, υπάρχει και μια ουρά σ’ αυτήν την ιστορία. Την λέμε από τώρα γιατί η εξομολόγηση σβήνει τις αμαρτίες. Με τον τρόπο που σκηνοθετείται η Αποκάλυψη-λόγω-κλιματικής-αλλαγής, θα ήταν δυνατόν κάποιο κράτος εδώ ή εκεί να χαρακτηριστεί (όχι στο μακρινό μέλλον) οικολογικό rogue state. «Οικοτρομοκράτης» δηλαδή. Ο Bolsonaro χαρακτηρίστηκε περίπου τέτοιος, και θα του άξιζε 110% ο χαρακτηρισμός – αλλά είναι εμπορικός εταίρος των «δικαστών», οπότε επί της ουσίας η κατηγορία είναι ψεύτικη…
Ωστόσο αυτό το περιστατικό θα μπορούσε να ανοίγει σχολή… Αίφνης ένα κράτος (μικρότερο, πιο αδύναμο, και όχι υποχρεωτικά στη λίστα «με υψηλό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα»…) υποδεικνύεται σαν ανίκανο ή αδιάφορο να πράξει τα δέοντα για κάτι που βάζει σε κίνδυνο «την ζωή στον πλανήτη»… Και τότε οι «υπεύθυνες δυνάμεις» (που νοιώθουν να καίγονται τα πνευμόνια ή τα παΐδια της ανθρωπότητας…), καθαρά και μόνο για το καλό της, θα αισθανθούν την υποχρεώση να επέμβουν για να συνετίσουν τους οικο-ταραξίες… Έγινε με την θρυλική «ισλαμική τρομοκρατία» που κατασκευάσαν μόνες τους οι «υπεύθυνες δυνάμεις»… Γιατί να μην επεκταθεί πιο πέρα; Σας βομβαρδίζουμε και σας καίμε παλιοκερατάδες για να εμποδίσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη!
Είναι μόνο μια σκέψη (μας) βέβαια. Δεν μας φαίνεται όμως καθόλου ανεδαφική. Θα ονομαζόταν απ’ την μια μεριά «οικολογική τρομοκρατία» από κράτη (ή «οντότητες») παρίες· και απ’ την άλλη «οικολογική σωτηρία». Ιμπεριαλισμός δηλαδή, as usual…
Δεν μας αρέσει καθόλου αυτή η σκέψη…
(φωτογραφία: Προκομένη η ζούγκλα. Καθαρίζει μόνη της τα καμμένα….)