Κυριακή 21 Απρίλη. Ποτέ δεν κατάλαβε η ασταμάτητη μηχανή πως είναι δυνατόν να μετριέται η «μαύρη οικονομία» αφού δεν καταγράφεται πουθενά στα συγκεντρωτικά κιτάπια κάποιου κρατικού υπουργείου οικονομικών. Αλλά, ευτυχώς, κανείς δεν ασχολείται με τις αμφιβολίες μας… Έτσι το 2009 ο οασε (σοβαρός οργανισμός χωρίς αμφιβολία…) εκτιμούσε ότι περίπου 1,8 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι (τότε το σχεδόν μισό της εργατικής δύναμης του πλανήτη) βιοπορίζονταν εκτός κιταπιών – σε «ανεπίσημες», «αόρατες» (απ’ τα κρατικά λογιστήρια) και χωρίς καμμία περίπτωση «έμμεσου μισθού» δουλειές. Για το 2020 ο ίδιος σοβαρός τεχνοκρατικός οργανισμός εκτιμούσε ότι τα 2/3 της παγκόσμιας εργατικής δύναμης θα βρίσκεται σ’ αυτήν την «ζώνη». Χαράς ευαγγέλια!
Επειδή ακόμα και το άγνωστο και απροσδιόριστο πρέπει να βαφτίζεται (για να δείχνει του χεριού μας), αυτή η τεράστια ζώνη ονομάζεται «Σύστημα D». Για να αποδειχθεί σε όσους δεν καταλαβαίνουν το μεγαλείο τέτοιων βαφτισιών, το “D” προέρχεται απ’ την γαλλική λέξη débrouillard. Που σημαίνει “αυτοδύναμος”, “ανεξάρτητος”, κάτι τέτοιο. Ω τα θαύματα των ονοματοδοσιών! Όπως η σωματεμπορία απέκτησε το πολύ πιο εξευγενισμό, αόριστο και ασαφές όνομα trafficking (κάτι σαν «μεταφορές»;) έτσι και το μεροδούλι μεροφάι χωρίς προοπτική (εκτός απ’ τα κέρδη του όποιου αφεντικού) ονομάζεται «αυτοδυναμία», «ανεξαρτησία»… κλπ.
Δεν είναι ατύχημα η μετονομασία. Το «σύστημα D» είναι το όνειρο του νεοφιλελευθερισμού: αγορά εργασίας χωρίς καμμία «ρύθμιση», δηλαδή εμπόδια, δηλαδή με ωμούς συσχετισμούς δύναμης (αρκεί να είναι υπέρ των αφεντικών). Πόσο πάει; Πόσα θες; Τόσα – για σήμερα… Αύριο; Αν αρρωστήσεις; Αν κτυπήσεις; Δεν πληρώνω. Δεν σε ξέρω.
Το «σύστημα D» δεν είναι η ευχάριστη καινοτομία για το μέλλον. Είναι η αναβίωση του καπιταλιστικού παρελθόντος, πριν η τάξη μας οργανωθεί, σηκώσει το συλλογικό της μπόι, και αρχίσει να απαιτεί δυναμικά. Η διατίμηση στην αγορά (: πιάτσα) του εργαζόμενου κρέατος (πλέον: και του εργαζόμενου πνεύματος), ωμά, χωρίς δεσμεύσεις για τα αφεντικά, έχει υπάρξει η αρχή της καπιταλιστικής εποποιίας.
Είναι ίσως γι’ αυτό που ο σοβαρός οασε καταφέρνει να μετρήσει αυτό το απροσδιόριστο: για να το διαφημίσει σαν μέγεθος, άρα σαν κανονικότητα…
Αν κάποιος σε πατάει στο σβέρκο μην ανησυχείς φίλε. Είσαι στο «σύστημα D» μαζί με μερικά δισεκατομμύρια ακόμα. No problem, χαμογέλα: νοιώσε την χαρά την πλειοψηφίας…