Τρίτη 12 Μάρτη. Το μεν Βερολίνο μπορεί να βγάζει αφρούς με την αμερικανική επιθετικότητα… Το Λονδίνο, όμως, τι κάνει; Μέρα την μέρα, καθώς το “εκτός ε.ε.” είναι λίγα μέτρα μπροστά, φαίνεται ότι τα γόνατα (του λέοντα…) τρέμουν. Το ψοφιοκουναβιστάν το δήλωσε καθαρά πολλές φορές: θέλει μια αγγλία ξεβράκωτη οικονομικά και, κατά συνέπεια, πολιτικά. Ποιές είναι, όμως, οι ηγεμονικές μερίδες του αγγλικού κεφάλαιου; Τι συμβουλεύουν τα συμφεροντά τους; Ακόμα και η ελπίδα τους για κάποια “προνομιακή σχέση” με την Ουάσιγκτον ενισχύεται ή αδυνατίζει εκτός ε.ε.;
Υπάρχει άμεσο μέλλον για το αγγλικό κράτος / κεφάλαιο εκτός ε.ε.;
(Σε μια κίνηση της τελευταίας στιγμής, η ε.ε. παραχώρησε χτες – Δευτέρα – αργά το βράδυ στην κυρά May δύο “δεσμεύσεις”. Πρώτον, πως αν το Λονδίνο νοιώσει μελλοντικά ότι “παγιδεύεται” σε ότι αφορά την μη ύπαρξη συνόρων μεταξύ βόρειας ιρλανδίας και ιρλανδικού κράτους, θα μπορεί να καταφύγει .. στα δικαστήρια, κατά της ε.ε.. Και δεύτερον, ότι ως το τέλος του 2020, θα γίνουν διαπραγματεύσεις για να αντικατασταθεί αυτό το καθεστώς με κάτι άλλο. Είναι μια συμβολική κίνηση – εκ μέρους της ε.ε. – μήπως και καταφέρει η κυρά Μay να πείσει αρκετούς απ’ τους βουλευτές της ώστε να εγκριθεί σήμερα στο σχέδιό της.
Πρόκειται για ένα είδος αόριστης “μετάθεσης στο μέλλον” που, σίγουρα, από κάποιους θα θεωρηθεί κοροϊδία. Μένει να φανεί σήμερα για πόσους…
Αυτό που μας εντυπωσιάζει πάντως είναι η ψυχραιμία του “αγγλικού λαού”! Μάλλον δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα…)