Παρασκευή 25 Γενάρη. Να επαναλαμβάνουν, με την βεβαιότητα και την άνεση της εθνικής ιδεολογίας, από “δεξιά” και από “αριστέρα” στο κοινοβούλιο και όχι μόνο, τα περί “αλυτρωτισμού των Σκοπίων”. Που; Σε ένα κράτος και σε μια κοινωνία που έχει άπειρες πλατείες και δρόμους με το όνομα “βορείου Ηπείρου”…
Σιχαμάρα. Να κουκουλώνουν και να συναινούν στον υπόγειο (αν και όχι τόσο ισχυρό όσο θα ήθελαν, όπως το ’92 και το ’93 και το ’94) εντόπιο, ελληνικότατο ιμπεριαλισμό της συμφωνίας των Πρεσπών, παραληρώντας από κοινού ότι “ναι, δεν κινδυνεύουμε απ’ αυτό το κράτος…” και, μετά, χωρίζοντας τους δρόμους τους με την ίδια φράση: “…κινδυνεύουμε όμως απ’ τις μελλοντικές συμμαχίες που θα το χρησιμοποιήσουν εναντίον μας”. Για τον φασίστα Σαμαρά αυτή η “μελλοντική συμμαχία” θα είναι η Άγκυρα. Για το κκε το νατο (δηλαδή η Ουάσιγκτον…) Ξεκάρφωμα… (Τους εξωγήινους γιατί δεν τους σκέφτηκε κανείς;)
Θα λέγαμε βαριές κουβέντες – αλλά θα ήταν σκέτες κουβέντες ενάντια στην απόλυτη αριστερο-δεξιά πλειοφηφία του εθνικού κορμού. Απέναντί της δεν πιάνουν οι βρισιές· δεν πιάνουν οι κατάρες.
Μόνο η κινηματική άρνηση. (Και απέχουμε πολύ απ’ αυτήν).