Τρίτη 4 Δεκέμβρη. Όταν πεθαίνουν οι βιτρίνες της εξουσίας αγιάζουν. Όπως ο άλλοτε αμερικάνος πρόεδρος George Bush (πατέρας του μεταγενέστερου “junior” επίσης προέδρου στα ‘00s). Δεν πρόκειται να αγιάσουν οι χιλιάδες δολοφονημένοι ιρακινοί και ιρακινές απ’ την πρώτη αμερικανική “επέμβαση” στη μέση Ανατολή, το 1991, εναντίον του ιράκ του δικτάτορα (και πρώην σύμμαχου) Σαντάμ Χουσεΐν, που έγινε υπό την πολιτική ηγεσία του George Bush του Α. Με την “επιχείριση καταιγίδα της ερήμου”.
Μαζί με τους “ανώνυμους” δολοφονημένους των ιμπεριαλιστικών εκστρατειών (εδώ αναφερόμαστε σε μια αμερικανική, που δεν είναι όμως η μοναδική) δεν είναι σημείο αναφοράς και προσανατολισμού πια ούτε το βάρος της Ιστορίας. Όποιος / όποια γεννήθηκε το 1991 είναι τώρα 27 χρονών. Είναι στα όρια του αδύνατου να υποθέσει κανείς ότι οι πρωτοκοσμικοί, ευρωπαίοι ή βορειοαμερικάνοι σημερινοί / ες των 27 ή των 30 χρονών έχουν την γνώση, την αίσθηση, την υποψία ότι η εποχή που ζουν, και τα ακόμα πιο ζόρικα που τους περιμένουν, εγκαινιάστηκαν τότε. Το 1991. Και υπό την αμερικανική βιτρίνα με το όνομα George Bush.
Τι μπορεί να σημαίνει “το βάρος της Ιστορίας” για τις διαδοχικές γενιές υπηκόων του post-modern καπιταλισμού, των βαθιά ενσωματωμένων προσταγών του Θεάματος; Δεν υπάρχει Ιστορία φίλε… Και το επαυξημένο Εγώ μου δεν πρόκειται να χρεωθεί οποιοδήποτε παρελθόν, παρόν, ή μέλλον στο οποίο (θα) δεν έχω αποφασιστικό ρόλο. Για να στο πω αλλιώς: η Ιστορία αρχίζει από εμένα και τελειώνει με εμένα.
Έτσι έχουν τα πράγματα – αν υπήρχε κάποιος αρκετά ωμός για να τα πει με το όνομά τους. Ο Ιστορικός χρόνος σαν η πραγματική αλληλουχία γεγονότων σε όλες τις κλίμακες, έχει εξαφανιστεί στον πρώτο, «ανεπτυγμένο» καπιταλιστικά κόσμο. Επειδή, χάρη σε επιτυχημένα πραξικοπήματα, ο χρόνος (όπως ο χώρος, όπως όλα) έχει γίνει selfie. Σ’ αυτήν την κατασκευή δεν έχουν καμμία σημασία τα πιο κάτω:
– Η αμερικανική στρατιωτική επίθεση στο ιράκ, το 1991, έγινε για να αποκτήσουν οι ηπα μόνιμες βάσεις στη σαουδική αραβία, ώστε να ελέγχουν από κοντά και αυτοπροσώπως τη μέση Ανατολή – και τα πετρέλαιά της.
– Επειδή οι ηπα απέκτησαν μόνιμες βάσεις στη σαουδική αραβία, ένα μέλος της αριστοκρατίας του Ριάντ, με πολλά λεφτά, στράφηκε εναντίον τους. Λεγόταν Osama bin Laden.
– Στρεφόμενος κατά των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στη σαουδική αραβία ο bin Laden χρηματοδότησε και υποστήριξε επιθέσεις αντάρτικου εναντίον τους σε μια μεγάλη ζώνη της μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
– Επειδή έκανε τέτοιες επιλογές ο Osama bin Laden, και για τον εξουδετερώσουν, αφού απέτυχαν να τον καθαρίσουν, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της (Ριάντ, Τελ Αβίβ) του «χρέωσαν» την 11η Σεπτέμβρη του 2001, την οποία σχεδίασαν και μεθόδευσαν οι μυστικές υπηρεσίες (ή κάποιες φράξιές τους) αυτών των κρατών. Παράλληλα (αυτές οι υπηρεσίες) κατάφεραν εύκολα να διεισδύσουν στις οργανώσεις της «ισλαμικής διεθνούς» που προσπαθούσε να φτιάξει ο κρυβόμενος Laden και να αναλάβουν την «τοπική» καθοδήγησή τους.
– Στη συνέχεια, αξιοποιώντας την 11η/9ου οι ηπα εκστράτευσαν και κατέλαβαν διαδοχικά το αφγανιστάν και το ιράκ – ελπίζοντας να κάνουν το ίδιο με την συρία και το ιράν.
– Δεν κατάφεραν μεν το δεύτερο σκέλος του σχεδίου, αλλά σε συνεργασία με διάφορες μυστικές υπηρεσίες (ή φράξιές τους) στην ευρώπη εξέλιξαν το νατοϊκό σχέδιο “stay behind” σε “stay in front” εξαπολύοντας επιλεκτικές «τρομοκρατικές επιθέσεις» σε ευρωπαϊκό έδαφος – τις οποίες απέδιδαν στον bin Landen και στην ανύπαρκτη «οργάνωση» al-Qaeda.
– Στη συνέχεια, αξιοποιώντας υπαρκτά υποκείμενα απ’ το κατεχόμενο ιράκ έφτιαξαν μια νέα «τρομοκρατική» οργάνωση που τελικά ονομάστηκε isis. Με σχέδιο την δημιουργία μιας μόνιμα εμπόλεμης κατάστασης σε μια ζώνη του κόσμου, απ’ τον λίβανο ως το ιράν.
…
Δεν θα συνεχίσουμε. Το πολιτικό, πολεμικό 1991 (στη μέση Ανατολή αλλά και στα Βαλκάνια, και στον «μετασοβιετικό» Καύκασο) εξέβαλε στο 2001 σαν ένα ποτάμι που οι αρμόδιοι μηχανικοί διαμορφώνουν την κοίτη μέχρι τις εκβολές του. Και, με τη σειρά του, το 2001 εξέβαλε στο 2011, στο αρχικό πρωτοκοσμικό σοκ και, στη συνέχεια, στην βίαιη καταστολή των αραβικών εξεγέρσεων / επαναστάσεων.
Κι έτσι, αφού μεσολάβησαν αρκετά ακόμα, το 2018 και το 2019 δεν είναι βέβαια ο χρόνος που ορίζουν τα επαυξημένα πρωτοκοσμικά Εγώ. Αντίθετα. Η καπιταλιστική ιστορία τα αλέθει, επειδή δεν θέλουν (κι αφού δεν θέλουν δεν μπορούν) να την αντιληφθούν σαν αυτό που είναι και να της αντισταθούν.
Γι’ αυτό αγιάζει ο κάθε Bush – εγκληματίας. Επειδή τα αφεντικά και οι βιτρίνες τους δεν έχουν πάψει να νικάνε στο πιο πρίσιμο πεδίο μάχης: αυτό των συνειδήσεων…
Όμως στον ορίζοντα των selfie «αυτά δεν υπάρχουν»… Τόσο απλά…