Κυκλοφορεί

ο πρόεδρος και το κρυπτονόμισμα: παίζοντας κρυφτό πίσω από αλγόριθμους

(ή: η φιλοσοφική λίθος στο άσπρο σπίτι…)

στα εργοστάσια της τεχνητής νοημοσύνης

η συμφωνία του διαβόλου: ηπα, ιαπωνία και όπλα βιολογικού πολέμου

η ζωή στον πάγκο του χασάπη

η ευγονική δυστοπία της “τεχνητής νοημοσύνης”

είναι πολύ νωρίς για κλινικές δοκιμές σε τεχνητές μήτρες

super babies

η υπεράσπιση της φύσης: αντίσταση στην χρηματιστικοποίηση της Γης

bytes & genes

 

Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα στην Khan Yunis – πριν 2 βδομάδες

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.42) >>

Ο καιρός θάταν όμορφος στη Γάζα, θάταν όμορφος στη Γάζα αν δε την θέλαν τα ναζίδια.

… Το κορίτσι σου θάπαιρνες για βόλτα, στη Γάζα για βολτίτσα χέρι χέρι…

(Σήμερα η Khan Yunis, απ’ την οποία ο κατοχικός στρατός αναγκάστηκε να υποχωρήσει πριν λίγους μήνες ταπεινωμένος, με πολλές απώλειες, ξαναβομβαρδίζεται…)

Και σ’ αυτό το έξτρα video κάτω η παλαιστίνια Shadia Mansur (θεωρούμενη η πρώτη αράβισσα hip hoper) μιλάει σε μια μεγάλη συγκέντρωση χιλιάδων υπέρ της Παλαιστίνης έξω απ’ την θεοναζί πρεσβεία στο Λονδίνο, το Νοέμβρη του 2012.

Προσέξτε, μαζί με την χρονολογία, μια αποστροφή του λόγου της: ο γυιός ενός πρώην [θεοναζί, απαρτχάιντ] υπουργού λέει ότι «θα καταστρέψουμε τη Γάζα γιατί οι αμερικάνοι δεν σταμάτησαν στη Χιροσίμα»…

Εδώ και 70 χρόνια αυτό ακριβώς ονειρεύονται…

Kill ‘em’ all!

Ενώ στη δύση προσπαθούν να «καθαρίσουν» τα πανεπιστήμιά τους απ’ τους αντιφρονούντες (προς το παρόν υπέρ της Παλαιστίνης), ο σύμμαχός τους τα καταστρέφει. Αυτή πάνω είναι η αίθουσα τελετών του ισλαμικού πανεπιστημίου στη Γάζα – τώρα καταφύγιο για κάποιους επιζώντες, μέσα στα αποκαϊδια…

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.37) >> Ποιοι σκοτώνουν στη Γάζα, στη δυτική Όχθη, στο νότιο λίβανο; Οι θεοναζί. Αλλά όχι μόνον αυτοί. Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: και οι σύμμαχοί τους (δηλαδή τα αφεντικά ΜΑΣ και οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και λοιποί εκπρόσωποί τους) δολοφονούν επίσης, με κάθε τρόπο που τους επιτρέπει το να φυλάνε το τομάρι τους∙ αλλά σκοτώνουν.

Πιο κάτω σας θυμίζουμε την αγαπημένη Annalena, πέρυσι τον Οκτώβρη (στις 14 του μήνα) που με μεγάλη αποφασιστικότητα «ευλογούσε» τον βομβαρδισμό οποιουδήποτε πολιτικού «στόχου» στη Γάζα, επειδή εκεί κρύβονται «τρομοκράτες». Να τονίσουμε ότι η αγαπημένη Annalena επιβραβεύτηκε για την φονικότητά της με 5.762.380 ψήφους (το κόμμα της), ο θλιβερός Scholz (του οποίου το κόμμα θα ξανακυβερνήσει) με 8.149.124, ενώ ο νικητής Merz, του ιδίου εγκληματικού φυράματος, με 14.160.402.

Θάλαμοι αερίων; Θάλαμοι αερίων είπατε; Μα ελάτε τώρα, δεν έχει τέτοια πράγματα στην Παλαιστίνη… Και εν πάσει περιπτώσει έχουμε άλλα προβλήματα, άλλες προτεραιότητες… 

Εδώ είναι η καραβανού Tammy Bruce, που τώρα βιοπορίζεται ως εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπουργείου πολέμου, πριν λίγες ημέρες: απαντάει στην ερώτηση τι «σχολιάζει» το state department για την εν ψυχρώ δολοφονία 15 νοσηλευτών και διασωστών στη Γάζα:

Για ό,τι γίνεται στη Γάζα φταίει η Hamas (Προσέξτε το ενοχλημένο ύφος της πρωτοκοσμικής seal για την ερώτηση…)

Δυσκολευόμαστε (ή και ιδιοτελώς δεν θέλουμε) να καταλάβουμε, να χωνέψουμε πόσο πολύ οπλίζουν τα χέρια των θεοναζί, απαρτχάιντ οι δυτικοί σύμμαχοί τους∙ πόσο καθοριστική είναι η συνενοχή / συμμετοχή τους στο Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων. (Και βολεύει να νομίζουμε ότι αφού οι σημερινοί ναζί δεν είναι όπως εκείνοι πριν 80 χρόνια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος…)

Κανείς στον πρώτο κόσμο δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται «τι κάνει ο άξονας της αντίστασης»! Θα έπρεπε να ρωτάμε τι δεν έχουμε κάνει σωστά εδώ, ή τι δεν έχουμε κάνει καθόλου εδώ έτσι ώστε να δυσκολέψουμε όλο και περισσότερο τα «μαύρα χέρια» των δυτικών ιμπεριαλισμών να κάνουν όσα κάνουν εκεί.

 

Kiss my ass 1

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.26) >> Ο αμερικανικός «χρυσός αιώνας» αναβάλλεται! Η «ημέρα της απελευθέρωσης» (της αμερικανικής) επίσης, εν μέρει… Κι ας μην πει κανείς ότι το «ψόφιο κουνάβι-με-κέρατα σε υαλοπωλείο» είναι τακτική! Δεν είναι!

Εκείνο που κι αν η ιστορία παραλείψει δεν πρόκειται να ξεχαστεί απ’ τους θιγόμενους (ή μάλλον απ’ τους πιο καπιταλιστικά στοιχειωδώς αξιοπρεπείς ανάμεσά τους) ακόμα κι αν προς το παρόν το καταπιούν, είναι αυτό:

Το ψόφιο κουνάβι θριαμβολογεί στις 9 Απρίλη (με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε) σε ένα κοινό δικό του, σ’ ένα κοινό χρηματοδοτών του, ΠΡΙΝ πάρει πίσω τους δασμούς / φόρους γενικά (αφήνοντας μόνο ένα 10%) και ΠΡΙΝ πάρει πίσω τους επιπλέον δασμούς / φόρους (μένει ένα 20%), και μάλιστα αναδρομικά, ειδικά για τα κινεζικής κατασκευής ηλεκτρονικά: Μου φιλάνε τον κώλο!.. Πεθαίνουν για να κάνουν συμφωνία μαζί μας… «Παρακαλώ, έλα να κάνουμε μια συμφωνία… Θα κάνω τα πάντα! Θα κάνω τα πάντα κύριε!…»

Αυτοί που (κατά την γνώμη του…) «φιλάνε τον κώλο» του ψόφιου κουναβιού, αυτοί που παρακαλάνε, αυτοί που τους λοιδωρεί, είναι … τα 75 κράτη του πλανήτη που είπαν «να τα βρούμε βρε αδελφέ» – ανάμεσά τους τα κράτη μέλη της ε.ε. (φιλάνε η κυρία Ούρσουλα, ο κύριος Mertz, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα ή ο don Rico ψοφιοκωλάρα; Χμμμ… Ας το σημειώσουμε, αφού άλλωστε δεν το διέψευσαν… )

Τέτοια είναι η ιδέα που έχει το παρακμιακό ψοφιοκουναβιστάν για … τους υποτακτικούς του. Τους θεωρεί δουλοπρεπείς. Είναι; Ποιοι δεν είναι θα φανεί προσεχώς. Προσεχώς επίσης η αργκώ διαθέτει βαρύτερες εκφράσεις να πεταχτούν απ’ το ψοφιοκουναβικό στόμα. Ξέρετε κάποιες…

Εν τω μεταξύ η Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να γλυτώσει ή και να ορθοποδήσει, κάνει τους BRICS+ greater…

Κάποιοι προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται. Οι αντι-ψόφιο κουνάβι new york times για παράδειγμα, στις 7 Απρίλη, μάλλον χαίρονταν για την εαρινή σύναξη των σφουγγωλάριων (τέτοιοι ανακηρύχτηκαν 2 μέρες μετά) στην Ουάσιγκτον: «κάτι θα βγει»…

Ναι; Είναι αδιάφορο αν το μικροσκοπικό Nauru, ή το Lesotho, θα παρακαλέσουν ή θα προσπαθήσουν να εξευμενίσουν το ψοφιοκουναβιστάν. Οι ουσιαστικοί αντίπαλοι / ανταγωνιστές του αμερικανικού καπιταλισμού είναι η ε.ε., η νότια κορέα, η ιαπωνία, και – φυσικά! – η κίνα.

 

Kiss my ass 2

Τα ψοφιοκουτάβια της αυλής του άσπρου σπιτιού χαριεντίζονται… Κάποιο ανέκδοτο για την (κατά Vance…) «αγροτική» κίνα; Ή μήπως για την «τουριστική» Γάζα;

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.21) >> Αρκετοί, ακόμα και καθόλου φιλικοί με το ψόφιο κουνάβι, δηλώνουν σίγουροι πως οι κινήσεις του «εξυπηρετούν κάποιο σχέδιο»… Δεν διστάζουν μάλιστα να το βρουν (;;) τραβώντας απ’ τα μαλλιά οποιαδήποτε (συχνά παράλογη) υπόνοιά τους.

Κι έτσι ερχόμαστε στα σοβαρά. Γιατί το ψόφιο κουνάβι, η «παντοδύναμη» (;;;;) Ουάσιγκτον, τα αφεντικά που είναι πίσω απ’ το ψόφιο κουνάβι, πρέπει να έχουν οπωσδήποτε ένα σχέδιο που να αξίζει το όνομά του; Ο λόγος είναι απλός: στη δύση, σε τεράστιο βαθμό, θεωρείται αδιανόητο το ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – παρ’ ότι αυτό το «αδιανόητο» συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια!!! Κι έτσι, ενώ τα παραδείγματα της ανυπαρξίας πολλαπλασιάζονται, ενώ υπάρχουν κι εκείνες οι εξαιρέσεις (αυθεντικά – όχι imitation – μαρξιστικής καταγωγής…) που έχουν αναλύσει εδώ και χρόνια τις δομικές αιτίες αυτής της ανυπαρξίας και της επερχόμενης παρακμής, ο πρωτοκοσμισμός, η ιδεολογία της εσαεί «δυτικής υπεροχής» (και πολιτικής πληρότητας, και αναλυτικής ετοιμότητας, κλπ κλπ) κρατάει καλά. Ακόμα και μεταξύ των «διαφωνούντων»…

Βαφτίζεται «στρατηγική» οποιαδήποτε σπασμωδικότητα, οποιοσδήποτε τυχοδιωκτισμός∙ αγνοείται συστηματικά ο διαβρωτικός ρόλος και η διανοητική / πολιτική δηλητηρίαση της «νίκης στον ψυχρό πόλεμο» και του νεοφιλελευθερισμού∙ βρυκολακιάζει μόνιμα η επί 5 αιώνες «δυτική κυριαρχία» (που πλασσάρεται σαν η πραγματική και μοναδική εφικτή ιστορία-του-κόσμου!)∙ αγνοούνται οι δημογραφικοί παράγοντες, το μέγεθος των πληθυσμών, των κατ’ εξοχήν παραγωγών αξίας και υπεραξίας∙ και φυσικά αγνοείται όχι μόνο το ότι ο καπιταλισμός σα σύστημα εκμετάλλευσης και πειθαρχίας δεν γνωρίζει σύνορα αλλά, επιπλέον (το πιο επίκαιρο!) ότι έχει αλλάξει οριστικά το γεωγραφικό «κέντρο βάρους» τους.

Τολμήσαμε πριν λίγο καιρό να υποστηρίξουμε ότι δεν έχει τόσο σημασία τι θέλουν να κάνουν το ψοφιοκουναβιστάν ή και η «γενική δύση» όσο το τι ΔΕΝ μπορούν να κάνουν πλέον… Εξαιτίας της ραγδαίας αλλαγής των παγκόσμιων ενδοκαπιταλιστικών συσχετισμών δύναμης. Που είναι μεν σε εξέλιξη, αλλά «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω».

Ο παρακάτω διπλός χάρτης, του 2000 και του 2024, θα πρέπει να υποδεικνύει κάτι γι’ αυτήν την ραγδαία αλλαγή:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«We have no ass left clean for kissing….»

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.14) >> Πριν μόλις μια εβδομάδα, όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά των ψοφιοκουναβικών δασμών, σε μια περιληπτική αναφορά (Emergency! Emergency!…) τελειώναμε μ’ αυτές τις φράσεις:

Θα διατυπώσουμε μόνο μια ρητορική απορία: γιατί στις ηπα πιστεύουν ότι οι όποιοι σοβαροί  ανταγωνιστές τους θα τους αφήσουν να πετύχουν; Ίσως επειδή είναι αγχωμένα και αρρωστημένα «αισιόδοξοι»: όπως το 2022 και το 2023…

Η απορία μας ήταν ρητορική επειδή ξέραμε, καταλαβαίναμε: αν λαμβάνεις υπόψη σου τις δυνατότητες των ανταγωνιστών / αντιπάλων σου (αν, δηλαδή, διαθέτεις κάτι που αντέχει στη λέξη ΣΧΕΔΙΟ), τότε δεν παίρνεις τέτοιου είδους αποφάσεις!!!

Μετά τις αναδιπλώσεις και ξαπλώσεις του ψόφιου κουναβιού διάφοροι «ειδικοί» του σκοινιού και του παλουκιού ή και ανειδίκευτοι, «κατάλαβαν» το γιατί αυτής της υποχώρησης: επειδή «ανέβηκαν οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων». Μυστηριώδεις όπως πρέπει για να στραβώνουν αυτές οι διαπιστώσεις, δεν εξήγησαν το τι συνέβη μέσα σε ελάχιστες ώρες. Οι «αποδόσεις» είναι μαγικές για τους υποτελείς∙ όπως και τα σκαμπανεβάσματά τους…

Συνέβη όμως κάτι πολύ σοβαρό; Πώς και γιατί;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ω ρε Rearm!

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.11) >> Είτε παθαίνουν στιγμιαίες κρίσεις ειλικρίνειας, είτε ορκίζονται «την επόμενη φορά θα δείτε πόσο καλοί θα είμαστε». Σε κάθε περίπτωση, ενώ διάφοροι ευρωπαίοι conquistadores 2.0 ετοιμάζονται (λένε) αν όχι να ξεχυθούν αμέσως στις ρωσικές στέπες σίγουρα να κάνουν προσυγκέντρωση στις ουκρανικές, βγαίνουν κάτι δημαγωγοί πρώτης γραμμής και λένε αυτά – στη γερμανία:

Τα γερμανικά οπλικά συστήματα είναι προφανώς μόνο εν μέρει κατάλληλα για πόλεμο.

Η ουκρανική κυβέρνηση ζητούσε επίμονα γερμανικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Όμως σύμφωνα με γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, οι στρατιώτες στο μέτωπο αντιμετωπίζουν μερικές κραυγαλέες δυσκολίες με τα οπλικά συστήματα που (τους) παρέχονται.

Στη συνέχεια το άρθρο απαριθμεί τα προβλήματα, όπλο με όπλο. Όχι ασήμαντα.

«Εν μέρει»; Τι πάει να πει «εν μέρει» για ένα leopard; Ότι βουλιάζει στη λάσπη μόνο μέχρι τη μέση;

Πάντως δεν είναι κακή είδηση. Τα δισεκατομμύρια που έχει τάξει ο κύριος Mertz για τον στρατό του καλύτερα να πεταχτούν απ’ την volkswagen (“τα τανκς του λαού”!) κατευθείαν στα διαλυτήρια παρά να αξιοποιηθούν πρακτικά∙ ο ρωσικός στρατός δεν θα ξαναμπεί στο Βερολίνο, έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον είναι γνωστό: τα δυτικά μιλιταριστικά θαύματα-του-κόσμου είναι καλά για εκθέσεις και παρελάσεις, αλλά για λάσπες και (κυρίως) για να αντέξουν σοβαρό αντίπαλο δεν είναι. Επειδή, μάλιστα, υπάρχει μια τάση για τεχνολογική πολυπλοκότητα και επιτήδευση, τα πράγματα χειροτερεύουν: άντε να ψάχνεις για συνεργείο και μάστορα όταν κάτι χαλάσει (πάντα θα χαλάσει κάτι!!! – πότε η υγρασία, πότε η ζέστη…) μέσα σε βροχή από οβίδες και βόμβες. (Εκείνο το θρυλικό αμερικανικό f-35 είναι μνημείο πολυτελούς αχρηστίας – εκτός, φυσικά, αν προορίζεται για βομβαρδισμούς παλαιστινιακών νοσοκομείων και καταυλισμών…)

Όμως… Όμως, όπως σε κάθε άλλη καπιταλιστική διαδικασία, έτσι και στον πόλεμο το «ανθρώπινο δυναμικό» έχει τον πρώτο λόγο. Ίσως περισσότερο κι απ’ τις μηχανές.

Γι’ αυτό, ενώ διάφοροι στην ε.ε. λένε ότι συνεχίζουν τον πόλεμο κατά της Μόσχας από απόσταση, στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα στρατολογικά γραφεία έχουν πολύ δουλειά. Η πατρίς χρειάζεται θυσίες∙ και, ποιός ξέρει; Η μεθοδικότητα των στρατολόγων εκεί ίσως αποδειχθεί παράδειγμα και για αλλού…:

Ρωσική προπαγάνδα; Φυσικά – το video αναρτήθηκε σε ρωσικό site. Αλλά τα πλάνα τραβήχτηκαν σε δρόμους ουκρανικών πόλεμων, από ουκρανούς και ουκρανές…

Πράγμα που σημαίνει: το μέτωπο θρυματίζεται σταθερά, όσοι ουκρανοί έχουν μείνει είτε κρύβονται είτε λιποτακτούν ή παραδίνονται στους ρώσους μόλις βρουν την ευκαιρία, οπότε χρειάζονται γενναίοι, αποφασισμένοι, ικανοί, καλοταϊσμένοι, καλομαθημένοι, καλοπληρωμένοι, αγέρωχοι, σκληροτράχηλοι άγγλοι, γάλλοι, λιθουανοί, λετονοί και εσθονοί (και ό,τι άλλο…) στρατιώτες για να δώσουν ένα γερό μάθημα σ’ αυτό το μούτρο, τον Putin, που δεν λέει να παραδοθεί…

(Αν η κυρία Kaja (Kallas) πάει εκεί να πολεμήσει αντί να φωτογραφίζεται στα μακρινά και ασφαλή μετόπισθεν των Βρυξελλών; Δεν θα ανεβάσει το ηθικό;)

On this Earth…

Arafat, Darwish και George Habash (: ο ιστορικός γ.γ. του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» / PFLP) κάπου το 1980.

Δευτέρα 7 Απρίλη >> O Mahmoud Darwish θεωρείται ο «εθνικός ποιητής» της Παλαιστίνης. Γεννήθηκε το 1941, και απ’ το 1948 βρέθηκε στους δρόμους της εξορίας (στο νότιο λίβανο) μετά την καταστροφή του χωριού του απ’ τον κατοχικό στρατό: Nakba. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Lomonosov της σοβιετικής ένωσης, και το 1973 εντάχτηκε στην (τότε…) PLO. To 1988, στη διάρκεια της 1ης intifada, έγραψε την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Παλαιστινιακού Λαού» που θεωρείται ιστορικό ντοκουμέντο. Το 1993, μετά την υπογραφή των «συμφωνιών του Όσλο», αποχώρησε απ’ την PLO κατηγορώντας την οργάνωση (και τον Αραφάτ) ότι «υπέγραψε την ισραηλινή λύση για τα ισραηλινά προβλήματα με αντάλλαγμα έναν ρολάκο της PLO σ’ αυτήν την επίλυση».

(Πατάτε το cc για το ποίημα στα αγγλικά)

Ο πυλώνας, του πυλώνα… ω πυλώνα!

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.27) >> Ο don Rico έτρεξε στον σύμμαχο χασάπη, και μάλιστα στην Ιερουσαλήμ και όχι στο Τελ Αβίβ (στην Ιερουσαλήμ που έχει «ανακηρύξει πρωτεύουσα» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του…) ως ικέτης. Ο don Rico λέει ότι πήγε εκεί για το … καλώδιο (!!!! Κοτζάμ πρωθυπουργάρα / πυλώνας να κάνει τον κόπο για ένα παλιοκαλώδιο; Τους υπουργούς τι τους έχει;). Στην πραγματικότητα πήγε για να παρακαλέσει. Να παρακαλέσει τον αρχιχασάπη να πει στο αμερικανικό λόμπι του να μεσολαβήσει στο ψόφιο κουνάβι ώστε α) να συγχωρέσει τον don Rico που υποστήριξε τον νυσταλέο Jo προεκλογικά, και β) να δώσει στον don Rico μια «πρόσκληση» για το άσπρο σπίτι, αφού διαφορετικά, με τον αιώνιο εχθρό να έχει πάρει ήδη μία, πως θα μπορεί – ο don Rico – να δικαιολογεί στους υπηκόους του την συμμαχία, και το όποιο κόστος της;

Ο παγκόσμιος (rebranded) τενεκεδένιος είχε πάρει μια τέτοια πρόσκληση, τότε, στην «πρώτη φορά»… Ο don Rico με την σειρά του είχε πάρει μία απ’ τον νυσταλέο Jo… Τώρα;

Τώρα είναι άλλο να ακούτε για την επίσκεψη στον αρχηγό του σφαγείου, κι άλλο να βλέπετε – έστω τις τυπικές χαιρετούρες! Ιδού λοιπόν ο εγκληματίας πολέμου / εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας και ο «στρατηγικός εταίρος» του. Ο ηχητικός τονισμός δικός μας:

Εντελώς συμπτωματικά, την ώρα που γίνονταν αυτές οι χαρούλες, κάπου στη Γάζα ανακαλυπτόταν η εν ψυχρώ εκτέλεση μέσα στη νύχτα απ’ τον θεοναζί στρατό 15 Παλαιστίνιων νοσηλευτών και διασωστών, που είχαν «χαθεί» για μέρες. Ανακαλύφθηκε ότι τους είχαν θάψει, κάποιους τραυματισμένους αλλά ζωντανούς ακόμα, το επόμενο πρωί της δολοφονίας τους, μαζί με τα ασθενοφόρα τους, για να εξαφανίσουν κάθε ίχνος…

Έχει, πράγματι, πολλές «κοινές αξίες» ο ελληνικός και ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός / ρατσισμός, ακόμα κι αν ο πρώτος έχει ρόλο υποστήριξης του δεύτερου σ’ αυτήν την ιστορική φάση. Να μια τέτοια «κοινή αξία»:

Θα πείτε: μα ο don Rico δεν κυνηγάει όσους υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό αγώνα… Όπως στο ψοφιοκουναβιστάν, στην αγγλία ή στη γερμανία (ως τώρα)… Πράγματι. (Απλά έχει παραχωρήσει στην επικράτειά του άφθονη άνεση στις απαρτχάιντ υπηρεσίες και στον θεοναζί στρατό, για ό,τι χρειάζονται. Μεταξύ άλλων και για το φακέλωμα των υποστηρικτών της Παλαιστίνης – εννοείται…) Όμως όταν παρακαλάς, όταν ζητάς χάρες, κάτι θα πρέπει να προσφέρεις κι εσύ, έτσι δεν είναι;

Τι επιπλέον θα προσφέρει άραγε ο don Rico στον «κουμπαρά των κοινών αξιών»;

(Ένας ντόπιος προφέσορας, «αναλυτής» και influencer, το έθεσε ως εξής συνεντευξιαζόμενος ραδιο-φονικά: δεν είναι τώρα καιρός για ηθική. Τώρα κοιτάει ο καθένας τα συμφέροντά του… Ελπίζουμε να την θυμούνται αυτή τη «σοφία» όλοι οι χασάπηδες & Co. όταν βρεθούν προσωπικά απέναντι στο τέλος-της-ηθικής, είτε αυτό κρατάει όπλο είτε σκοινί…

Εν τω μεταξύ αν μια πολιτική βιτρίνα είναι ένοχη, «πολιτικά» έστω, για 57 δολοφονίες, τι ακριβώς ισχύει για την περίπτωσή της εάν έχει συν-υποθάλψει ως τώρα 57.000 δολοφονίες αμάχων;;;)

Γιατί η Ιερουσαλήμ / al Quds δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα;

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.21) >> Όσοι καταναλώνουν ειδήσεις, και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα δυτικής προέλευσης (αυτή είναι η νόρμα της εποχής και των γεωγραφικών συντεταγμένων μας!) ανησυχούν: πού χάθηκε ο «άξονας της αντίστασης»; Μήπως ηττήθηκε;

Στη «δική μας» (δυτική) κουλτούρα, μια κουλτούρα διαμορφωμένη από πολεμικές ταινίες, «ντοκιμαντέρ» και την βία / βιασύνη του Θεάματος, ο «άξονας της αντίστασης» θα έπρεπε να έχει νικήσει ήδη∙ ή να βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική νίκη…. Αυτή η χωροχρονική μυωπία / μεροληψία διαμορφώνει τα κριτήρια και τις εκτιμήσεις, ακόμα και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν (λίγο πολύ συναισθηματικά) την απελευθέρωση της Παλαιστίνης: η εξαφάνιση της Ιστορικής Αντίληψης όχι μόνο απ’ τα κεφάλια των ειδικών των δυτικών ολιγαρχιών αλλά και των υποτελών έχει διαμορφώσει ένα μόνιμο «τώρα», που μπορεί μεν να διασταλεί λίγο αλλά δεν αντέχει στη μη-γραμμικότητα των εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Ανάλογα συρρικνωμένη έχει γίνει και η κριτική μνήμη…

Μια ερώτηση θα μπορούσε ίσως να ταρακουνήσει τέτοιες βιαστικές και ηττοπαθείς αντιλήψεις: ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι (όταν τα δεδομένα των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη είχαν πια οριστικοποιηθεί…) εκείνοι που σχεδιάζουν πραγματικά, είτε στην Παλαιστινιακή αντίσταση, είτε στον «άξονα της αντίστασης», είτε στο μπλοκ της Αστάνα, είτε στο ευρασιατικό project αδιαφόρησαν άραγε για την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στην Ουάσιγκτον – και τις συνέπειές της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο;

Η δική μας, περιθωριακή αλλά καθόλου αυθαίρετη απάντηση είναι: όχι!!! Αντίθετα (εκτιμάμε…) προχώρησαν σε προσαρμογές των τακτικών τους λαμβάνοντας υπ’όψη τους ότι α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να αφηνιάσει, και β) ότι το ψοφιοκουναβιστάν είναι «απρόβλεπτο» και οπωσδήποτε χωρίς ιδιαίτερες και ουσιαστικές δυνατότητες. Κάποιες απ’ αυτές τις προσαρμογές παρανοούνται απ’ τα δυτικά μυαλά…

Πρέπει να λαμβάνει κάποιος σοβαρά υπόψη του όλα τα δεδομένα και το σύνολο του «πολιτικού / γεωπολιτικού» εδάφους πάνω στο οποίο θα κριθεί / κρίνεται η απελευθέρωση της al Quds:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.