Year: 2024

αναδιάρθρωση 1…

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Ήταν για δεκαετίες ο πιο συστηματικά υποστηριζόμενος τομέας των ευρωπαϊκών καπιταλισμών: η αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία. Σχεδόν το 1/3 του κοινού, ευρωπαϊκού προϋπολογισμού κατευθυνόταν σ’ αυτόν, με την μορφή επιδοτήσεων, ενισχύσεων, οργάνωσης και κατανομής της παραγωγής. Η κοινή αγροτική πολιτική της ε.ε. ήταν ίσως η σημαία της γενναίας «μεταφοράς πόρων» μεταξύ διαφορετικών καπιταλιστικών τομέων και διαφορετικών κρατών. Ειδικά για το ελλαδιστάν, αυτή η «κοινή αγροτική πολιτική» και οι επιδοτήσεις συγκεκριμμένων αγροτικών προϊόντων / εμπορευμάτων ήταν για χρόνια η ευκαιρία για ένα ατέλειωτο πάρτυ: τότε που οι ελαιώνες έφταναν (σε στρέμματα) το σύνολο της έκτασης της ξηράς + την έκταση του Αιγαίου, και τα βοσκοτόπια κάλυπταν κάθε τετραγωνικό μέτρο βουνού, υπαρκτού ή ανύπαρκτου – ίσως και βυθού…

Τώρα; Η γενική «έκρηξη» της ευρωπαϊκής αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας έχει αιτίες πολύ σοβαρότερες απ’ αυτές που φαίνονται από πρώτη ματιά: περιορισμός ή και κατάργηση των επιδοτήσεων… υποχρεωτική κατάργηση καλλιεργειών φυτών και ζώων, (: «αγρανάπαυση»)… ενοχοποίηση της βιομηχανικής κτηνοτροφίας για πρόκληση zoonotic μολυσματικών ασθενειών… αυτά κάτω από μια καινούργια σημαία: για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την προστασία της υγείας!! Ξαφνικά (καθόλου ξαφνικά!!!) η αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία όπως αναπτύχθηκε στον 20ο αιώνα, μαζί με όλα τα «περιφερειακά» της (κυρίως: την βιομηχανία χημικών λιπασμάτων) κηρύσσεται «ένοχη», στα όρια της «παρανομίας»! Υπάρχει κάποια «νέα κανονικότητα» που αναδύεται και σε ότι αφορά την καπιταλιστική παραγωγή τροφίμων;

Η κυρία Κρισταλίνα Γκεοργίεβα, διευθύντρια ενός απ’ τους βασικούς θεσμούς της «παγκόσμιας τάξης» μετά τον β παγκόσμιο αλλά σε παρακμή πια, του ΔΝΤ, έχει παραγγείλει εδώ και κάμποσο καιρό ότι τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη πρέπει να κόψουν τις επιδοτήσεις και τα μέτρα στήριξης στην αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία, για να μην υποφέρουν από … πληθωρισμό!.. Περίεργη ιδέα, προφανές κουκούλωμα: αν κοπούν οι επιδοτήσεις και κατά συνέπεια αυξηθούν οι τιμές των τροφίμων, αυτό δεν θα είναι πληθωρισμός; Ή μήπως (θα) είναι τεχνητή πρόκληση πείνας;

Στο παρακμιακό Βερολίνο οι πολιτικές βιτρίνες κουκουλώνουν τις επιλογές τους διαφορετικά: τέρμα η επιδότηση του πετρελαίου αγροτικής κίνησης (λένε) γιατί δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός… (Σωστά: πρέπει να κατακρατηθεί ό,τι είναι δυνατόν απ’ την ουκρανική «μαύρη γη», πράγμα που σημαίνει επιδοτήσεις και δάνεια στο φασιστοκίεβο…) Παρεπιπτόντως: η Bayer που εξαγόρασε την Mosnanto και έχει ανοιχτεί στη γενετική μηχανική δεν φαίνεται πουθενά στο κάδρο της «λιτότητας στην κρατική υποστήριξη» της παραδοσιακής γερμανικής αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας… (Παράξενο, ε;)

Η βασική αιτία δεν λέγεται ανοικτά αν και πρακτικά είναι πάνω στον πάγκο: η καταστροφή κεφαλαίου στην αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία (περί αυτού πρόκειται!!!) είναι ο βασικός όρος για την Αλλαγή Παραδείγματος τόσο στην παραγωγή όσο και στην ιδιοκτησία των τροφίμων. Για να το πούμε διαφορετικά: η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου μέσω ριζικής τεχνολογικής αναδιάρθρωσης είναι το «χέρι» πίσω απ’ την οργανωμένη εγκατάλειψη (έως και «παρανομοποίηση») αυτού του βιομηχανικού τομέα, του αγρο-κτηνο-διατροφικού  όπως διαμορφώθηκε στον 20ο αιώνα!

Μακριά από εμάς η ιδέα ότι τα τρόφιμα της βιομηχανίας χημικών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, εντατικής α λα 2η βιομηχανική επανάσταση κτηνοτροφίας, υβριδικών παραγωγών, χημικών κατεργασιών, ήταν η…. «υγιεινή» τροφή!!! Ωστόσο στον καπιταλισμό εχθρός του κακού είναι το χειρότερο!! Και από καπιταλιστική άποψη η γονιδιακή ανα-παραγωγή (για παράδειγμα), ή το 3D printing «κρέατος», δεν είναι καθόλου «τα σκατά που ξέρατε»! Είναι μάλλον στην κατηγορία soylent colour – αν έχετε υπόψη…

Θα θεωρηθεί ευφάνταστο, ψεκασμένο, «αντιεπιστημονικό»; Έχουμε βαρεθεί, οπότε σημειώστε (για την ήδη σε εφαρμογή Αλλαγή Παραδείγματος παραγωγής και ιδιοκτησίας τροφίμων): NGT («νέες γονιδιακές τεχνικές», δηλαδή μεταλλαγμένα…), εργοστάσια εντόμων…, εκτυπωτές (ζωϊκών) πρωτεϊνών, «ζωντανά χυτήρια»…: αυτό είναι το επιδιωκόμενο απ’ τα αφεντικά «μέλλον» της διατροφής (ήδη παρόν…) που δεν χωράει, δεν επιτρέπει και δεν συγχωρεί τον «πρωτογονισμό» της παράτασης της 2ης βιομηχανικής αγρο-κτηνοτροφικής παραγωγής. Προφανώς όχι, σε καμμία περίπτωση, της κρατικής επιδότησης / στήριξής της. Τα λεφτά (πρέπει να) πάνε αλλού!!

Τώρα ακόμα πιο … “κρεατικό” (!!!)… Ζουμερό… Με πλήρεις πρωτεϊνες…

Τα – υποτίθεται – «κρέατα από χόρτα» βρίσκονται πλέον και στα ράφια των ελληνικών μπακάλικων…. Πατρίδα τους; Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, όπου ανθούν τουλάχιστον 50 startups με αυτό το (επιχειρηματικό) καθήκον, τις πλούσιες χρηματοδοτήσεις και μια μονάχα διεθνή φιλοδοξία: να απαλλάξουν την ανθρωπότητα απ’ το κρέας. Όλα (στις διαφημίσεις τους) μοιάζουν «πειστικά», εκτός απ’ αυτό: όποιος/όποια έχει γνώση της παραδοσιακής φυτικής κουζίνας (και σ’ όλα τα μέρη του πλανήτη υπάρχει πλούσια τέτοια!!…) ξέρει ότι είναι αδύνατο απ’ τα φυτά να προκύψει στην κατσαρόλα … κρέας! Πώς τα καταφέρνουν λοιπόν αυτοί οι καλοκάγαθοι επιχειρηματίες; Αν ψάξει κάποιος (με κόπο, είναι αλήθεια…) θα ανακαλύψει μια συλλογή χημικών ουσιών και βιοτεχνολογικών επεξεργασιών πίσω και μέσα στα προϊόντα τους που σα γεύση (με κάμποση αυθυποβολή) μπορεί να θυμίζει κρέας! Ναι, είναι αλήθεια: τα όσπρια και τα χορταρικά είναι νόστιμα αν ξέρεις να τα μαγειρεύεις∙ όμως όποιος πουλάει «vegetarian meat», («beyond meat»!!!) δεν έχει καλούς σκοπούς!…

Κι όποιος δεν έχει καταλάβει τι σχέση έχει αυτή η συγκυρία με την υγιεινιστική τρομοκρατία και την έφοδο της γενετικής μηχανικής επί των ανθρώπινων σωμάτων; Ε, κάναμε ότι μπορούσαμε όταν έπρεπε… αλλά η άγνοια σε συνδυασμό με την ευπιστία και την βλακεία είναι ακαταμάχητες.

Πίσω στην «διατροφική αναδιάθρωση» και στον τωρινό θυμό των αφεντικών της αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας. Ιδού μια απ’ αυτές τις περιθωριακές υπενθυμίσεις (που ναι, το ξέρουμε, δεν αξίζουν την προσοχή εδώ και χρόνια, αφού είναι τόσο αιρετικές ώστε δεν χωράνε καθόλου στον … αντικαπιταλισμό του 19ου αιώνα που ακόμα σέρνεται…):

Προέλευση: cyborg νο 25, Οκτώβρης του 2022. Τίτλοι, ενδεικτικά: Bayer, Monsanto και Big Data: ποιος θα ελέγχει το διατροφικό μας σύστημα στην εποχή της ψηφιακής γεωργίας και των μεγάλων συγχωνεύσεων; Και: Το ριζοσπαστικό μενού του Bill Gates. Λάθος τραγικό: μην πέσετε στο αμάρτημα της προσωποποίησης του καπιταλισμού. Όπου “Bill Gates” διαβάστε, κατανοείστε «νέο καπιταλιστικό, τεχνολογικό Μοντέλο, Παράδειγμα – και τα αφεντικά του».

Αναδημοσιεύουμε τις πρώτες παραγράφους απ’ την δεύτερη (πιο πάνω) αναφορά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αναδιάρθρωση 2…

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η σύνδεση της υπάρχουσας βιομηχανίας τροφίμων (αλλά και όλων των παλιότερων μορφών παραγωγής τροφής!) με την «κλιματική κρίση» είναι ένα είδος ατσάλινης φτέρνας υπέρ της μαζικής καταστροφής και (στη συνέχεια) της ανασύνθεσης του κεφαλαίου. Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι οι πορδές των μοσχαριών «βλάπτουν το περιβάλλον», «ενισχύουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα» κλπ (φανταστείτε την επί γης κόλαση όταν έκλαναν οι δεινόσαυροι!!… ευτυχώς εξαφανίστηκαν πριν σκάσει το “παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ”!!!). Αυτά είναι ισχυρισμοί που μπορεί να ισχύουν ή όχι: εξαρτάται, απλούστατα, απ’ την δύναμη και το χρήμα εκείνων που τους υποστηρίζουν.

‘Όταν, για παράδειγμα, το ολλανδικό κράτος αποφάσισε να βάλει σε εφαρμογή, το 2023 (με την αναγκαστική καθυστέρηση λόγω υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας αλλά και μιας δικαστικής απόφασης, δεδομένου ότι το σχέδιο είχε ανακοινωθεί στις βασικές του γραμμές απ’ το 2019), την «καταστροφή» / κλείσιμο περίπου 3.000 μικρών και μεσαίων αγροτικών επιχειρήσεων (γεωργικών και κτηνοτροφικών) επικαλέστηκε την έκκληση αμμωνίας – που μολύνει την ατμόσφαιρα, κλπ κλπ. Ποιος θα τολμήσει να υποστηρίξει ότι τέτοιοι ισχυρισμοί είναι δόλιοι;

Σίγουρα κάποιος «αρνητής της επιστήμης»… Εν τω μεταξύ είναι απόλυτα βέβαιο ότι το ολλανδικό γκουβέρνο δεν θα έκανε το ίδιο αν επρόκειτο για «εκμεταλλεύσεις» της basf, της bayer (+ monsanto) και της cargil, για να θυμίσουμε μερικούς απ’ τους πραγματικούς αναδόχους της γεωργικής / κτηνοτροφικής αναδιάρθρωσης∙ οι πολιτικοί και οι λοιποί δημαγωγοί είναι απλά οι αγορασμένες με το κιλό βιτρίνες.

Να που βρισκόμαστε τώρα, και να γιατί οι ευρω-επιδοτήσεις, οι ευρω-ενισχύσεις και η υπόλοιπη κρατική φροντίδα (νομική, θεσμική, κλπ) κατευθύνεται πια αλλού.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αναδιάρθρωση 3…

Μήπως είναι οι βιομήχανοι που μας ταϊζουν;

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η συσχέτιση που αναδεικνύουμε ανάμεσα, απ’ την μια μεριά, στην τρέχουσα «κρίση» της ευρωπαϊκής αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας, κι απ’ την άλλη στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση (με την αλλαγή τεχνολογιών διατροφής, την υπερ-συγκέντρωση κεφαλαίου και τις ανάγκες των βιο-αφεντικών για «δημιουργική καταστροφή») μπορεί να φανεί εξεζητημένη – σε κάποιους. Στο κάτω κάτω το «κίνημα των τρακτέρ» δεν φαίνεται να εκδηλώνει αντιπαλότητα στις βιοτεχνολογίες και τ’ αφεντικά τους. Ζητάει απλά και άμεσα πράγματα: συνέχιση (ή και ενίσχυση) των επιδοτήσεων… Έστω ένα κάποιο φρένο, μια κάποια καθυστέρηση στην εφαρμογή των «πράσινων» σχεδίων…

Πράγματι. Η εναντίωση, για παράδειγμα, στο ευρωπαϊκό σχέδιο NGT εκδηλώνεται (σε γενικές γραμμές) από διαφορετικά υποκείμενα σε σχέση με την εναντίωση στις περικοπές των ιστορικών κρατικών ενισχύσεων. Υπάρχει βέβαια κάτι συνδετικό: αυτό που η γραφειοκρατεία των Βρυξελών ονομάζει «πράσινη κοινή αγροτική πολιτική». Όμως αυτή η πολιτική εκλαμβάνεται ως κατασταλτική / καταστροφική απ’ την μια μεριά (την υπάρχουσα αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία) και ως ριζικά αναθεωρητική / νοσηρή απ’ την άλλη (όσους είναι πολέμιοι του σχεδίου NGT).Μοιάζουν επιφανειακά για εντελώς διαφορετικά ζητήματα.

Ουσιαστικά η αναδιάρθρωση είναι (υποχρεωτικά) και τα δύο, όπως κάθε καπιταλιστική αναδιάρθρωση∙ οπότε το σχίσμα (αν επιτρέπεται να το ονομάσουμε έτσι) στην κατανόηση του διπλού χαρακτήρα της και των οργανικών σχέσεων ανάμεσα στην καταστροφή και το επιδιωκόμενο Νέο Μοντέλο είναι μάλλον πολιτικό, με την ανταγωνιστική έννοια του όρου, παρά οτιδήποτε άλλο.

Εν τέλει υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας, που είτε είναι αόρατος / ανύπαρκτος, είτε εκδηλώνεται πολύ έμμεσα, μεσολαβημένα: οι λεγόμενοι «καταναλωτές» της παραγωγής τροφίμων. Όλοι και όλες εμείς δηλαδή.

Η έλλειψη της ευρύτερης ριζοσπαστικής εργατικής κριτικής και σ’ αυτό το ζήτημα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη εκείνης της πρακτικής άποψης που θα έχει εχθρικά στον ορίζοντά της το παρόν και το μέλλον της καπιταλιστικής κυριαρχίας κι όχι βουκολικές νοσταλγίες, βγάζει μάτι. Δεν είναι καθόλου αυτονόητα αυτά τα ζητήματα. Ούτε εύκολα, αρπακολατζίδικα… Χρειάζονται έρευνα και τριβή, κόπο και επιμονή. Αλλά υπάρχει εχθρός, κι αυτό είναι σαφές!

Όμως… Ποιοι είμαστε εμείς που θα βλαστημίσουμε την κοινωνία και, ακόμα χειρότερα, την τάξη μας για την υπνοβασία τους;

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (1)

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε (τα πρώτα φέρετρα):

… Υπάρχει άλλη επιλογή για την Ουάσιγκτον; Προσωρινά ίσως: βαρύς βομβαρδισμός θέσεων των ανταρτών… Όμως θα ακολουθήσουν κι άλλες επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις, κι άλλοι νεκροί πεζοναύτες∙ ο χρόνος δεν κυλάει υπέρ της… 

Το πρώτο έγινε ήδη, με την απειλή ότι θα ξαναγίνει. Παρά την βαριά και εντυπωσιακή σκηνοθεσία (αμερικανικά «στρατηγικά βομβαρδιστικά» που κτυπάνε από πολύ μεγάλη απόσταση, για λόγους ασφαλείας…) πρόκειται για συμβολικές επιθέσεις. Η Ουάσιγκτον είναι υποχρεωμένη να ειδοποιεί έγκαιρα και με ακρίβεια για τους στόχους της: αν είναι στη συριακή επικράτεια πρέπει να ειδοποιεί την Μόσχα, μην και βρεθεί κάποιος ρώσος στρατιώτης στο στόχο και προκύψουν άλλα∙ αν είναι στην επικράτεια του ιράκ πρέπει να ειδοποιεί την Βαγδάτη, μην και βρεθεί κάποιος ιρακινός στρατηγός σε λάθος σημείο… Μ’ αυτό το δεδομένο οι επιθέσεις αφορούν υποδομές (αυτές που δεν είναι υπόγειες: τούνελ υπάρχουν παντού σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου!) και έχουν ελάχιστες ανθρώπινες απώλειες.

Δεν παύουν ωστόσο να είναι κανονικές επιθέσεις. Συνοδευόμενες – στη συγκεκριμένη περίπτωση – από ισραηλινό βομβαρδισμό του αεροδρομίου της Δαμασκού: κάτι σαν καταμερισμός αρμοδιοτήτων. Για την Ουάσιγκτον δεν είναι σωστό και πρέπον να κτυπάει στη Δαμασκό, επειδή αυτό θα θεωρηθεί επίθεση κράτους – σε – κράτος∙ για το θεοναζί, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ οι επιθέσεις στη Δαμασκό είναι απλά η συνηθισμένη βρωμοδουλειά, που την κάνει ευχαρίστως (μέχρι να βάλει «stop» η Μόσχα…).

Όμως δεν τελειώνει εδώ η ιστορία: οι μικρότερες ή μεγαλύτερες αμερικανικές βάσεις στη συριακή και στην ιρακινή επικράτεια παραμένουν πάντα στόχος. Και το ζητούμενο λέγεται όλο και πιο ανοικτά και καθαρά, τόσο δυνατά μάλιστα ώστε στην Ουάσιγκτον παραδέχονται (έμμεσα κατ’ αρχήν) ότι το έχουν υπόψη τους: yankees go home!!! Μήπως μια προεδρία ψόφιου κουναβιού θα τα μάζευε και θάφευγε, αφού άλλωστε το ήθελε και στην προηγούμενη θητεία;

Χμμμ… Το ζήτημα είναι πια ιδιαίτερα περίπλοκο.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (2)

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η τακτική των προβοκατσιών απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, του Τελ Αβίβ (αλλά και του Λονδίνου…), για να χρησιμοποιηθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δεν είναι καθόλου άγνωστη διεθνώς. Η πιο πρόσφατη «βόμβα στο ψαχνό» στο ιράν και η «επανεμφάνιση του … isis» μπορεί να αποδειχθεί η σταγόνα-που-ξεχύλισε-το-ποτήρι, κι όχι μόνο για την Τεχεράνη: τέτοιου είδους «κτυπήματα» είναι αδύνατο να αντιμετωπίζονται πάντα έγκαιρα. Έτσι ορισμένες κινήσεις όχι κατ’ αρχήν (ή όχι μόνο) στρατιωτικές αλλά μάλλον πολιτικο-στρατιωτικές φαίνεται να επιταχύνονται.

Στις 24 και στις 25 Γενάρη συναντήθηκαν στην Αστάνα εκπρόσωποι της Μόσχας, της Τεχεράνης και της Άγκυρας (: «μπλοκ της Αστάνα», μην το ξεχνάτε!) με θέμα την Γάζα – αλλά και την συρία. Στην τελική ανακοίνωση μεταξύ άλλων υπέδειξαν έμμεσα αλλά καθαρά ως ζητούμενό τους την εκδίωξη του us army απ’ την συριακή επικράτεια. (Η Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με τους υπεργολάβους της των ypg έχουν καταλάβει περίπου το ¼ της συριακής επικράτειας, ανατολικά του Ευφράτη).

Δυο βδομάδες αργότερα η Δαμασκός (που είναι το «αόρατο» μέλος του μπλοκ της Αστάνα) έβγαλε ανακοίνωση για το ίδιο θέμα, μιλώντας πιο καθαρά και συγκεκριμένα για την χρήση του isis απ’ την Ουάσιγκτον.

Λόγια-του-αέρα; Όχι ακριβώς: πρόκειται για την πολιτική κάλυψη της τρέχουσας δράσης των ένοπλων οργανώσεων κατά των αμερικανικών βάσεων τόσο στη συρία όσο και στο ιράκ∙ πολιτική κάλυψη που προέρχεται απ’ την Τεχεράνη, την Δαμασκό, αλλά και την Μόσχα και την Άγκυρα!!! Ακόμα περισσότερο: πολιτική κάλυψη οποιασδήποτε κλιμάκωσης που θα έχει αυτόν τον στόχο: να αδειάσει η Ουάσιγκτον τουλάχιστον αυτές τις δύο επικράτειες, του ιράκ και της συρίας…

Αυτά συμβαίνουν ενόσω εκτός απ’ την αναμενόμενη ανακοίνωση της εμβάθυνσης της στρατιωτικής σχέσης Τεχεράνης – Μόσχας έρχεται και η επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Δαμασκού και Άγκυρας! Έχει γίνει αρκετή προεργασία (κυρίως σε ότι αφορά την «διαχείριση» του Idlib), ουσιαστικά ποτέ δεν διακόπηκαν οι «υπόγειες» σχέσεις μεταξύ τους, και εκείνο που εκκρεμεί τώρα είναι η πανηγυρική συνάντηση του Erdogan με τον παλιόφιλο Assad.

Συμφωνούν, αυτό είναι ξεκάθαρο: yankees go home! (Αρκεί να διαφανεί κάτι τέτοιο στον ορίζοντα για να γυρίσουν οι ypg στα χωριά τους στη βορειοανατολική συρία επιστρέφοντας τις πετρελαιοπηγές απ’ τις οποίες κάνουν τώρα λαθρεμπόριο στο νόμιμο ιδιοκτήτη τους, στη Δαμασκό…) Μια τέτοια επίσημη «αποκατάσταση σχέσεων» μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού θα συμπληρώσει τις ήδη τρέχουσες εξελίξεις: η πετροχούντα των εμιράτων άνοιξε και πάλι την πρεσβεία της στη Δαμασκό, μετά από 13 χρόνια∙ ενώ ο άλλος πετροχουντικός, ο τοξικός του Ριάντ, έχει στείλει ήδη τον πρεσβευτή του και μια ομάδα διπλωματών στη Δαμασκό… Μόλις τελειώσει η ανακαίνιση της σαουδαραβικής πρεσβείας στην πρωτεύουσα της συρίας, θα φύγει απ’ το ξενοδοχείο που τώρα είναι η ανεπίσημη έδρα του και θα εγκατασταθεί όμορφα κι ωραία.

Η συριακή και η ιρακινή επικράτεια ήταν καίριες στο αμερικανικό / δυτικό σχέδιο για τη «νέα μέση Ανατολή» απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’10, μέσω της διάλυσης των κρατών και της δημιουργίας διάφορων «φυλετικών» κρατιδίων, με μεγαλύτερο εκείνο του isis. Η «νέα μέση Ανατολή» μοιάζει τώρα σαν ένας εφιάλτης που απομακρύνεται στο βάθος της ιστορίας∙ γι’ αυτό η «επανεφεύρεση» του isis είναι ένας ελεεινός αναχρονισμός απ’ την μεριά της χρεωκοπημένης υπερδύναμης και των συμμάχων της.

Όταν θα έχει γίνει ολοφάνερο τι είδους καταλύτης ήταν η «εισβολή του al Aqsa», και γιατί δολοφονούνται με τέτοια λύσσα τόσες χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά στη Γάζα (και στη Δυτική Όχθη), πολλοί θα πρέπει να καταπιούν όχι μόνο τις γλώσσες τους αλλά και τα κεφάλια τους…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

H γνωστή Victoria “fuck–EU” Nuland επέστρεψε μετά από 10 χρόνια στην πλατεία Maidan του Κιέβου, όπως ακριβώς ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Το 2014 μοίραζε μπισκότα στους φασίστες (φωτογραφία επάνω). Αυτή τη φορά (κάτω) μέσα στην παγωμένη νύχτα, με την πλατεία έρημη, μοίρασε απειλές: υποσχέθηκε στη Μόσχα “δυσάρεστες εκπλήξεις”. Σαν υφυπουργός εξωτερικών του νυσταλέου κάτι θα είχε στο κεφάλι της…  

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η κατάρριψη ενός ρωσικού στρατιωτικού μεταγωγικού αεροπλάνου μέσα στον ρωσικό εναέριο χώρο, με χρήση αμερικανικών patriot, είναι αυτό το είδος προβοκατσιών για το οποίο γράψαμε νωρίτερα. Το αεροπλάνο μετέφερε 65 ουκρανούς αιχμαλώτους πολέμου, με προορισμό την ανταλλαγή τους (μαζί με άλλους) με ρώσους αιχμαλώτους πολέμου. Δεν έχει αναφερθεί ως τώρα κάτι που να υποδεικνύει πως κάποιος ή κάποιοι απ’ αυτούς τους 65 ήταν κίνδυνος για το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, οπότε έπρεπε να «καθαριστεί» (μαζί με τους υπόλοιπους). Απομένει λοιπόν γυμνή η προβοκάτσια: παρά τις αμερικανικές υποσχέσεις, δεσμεύσεις, κλπ, για το αντίθετο, αμερικανικά όπλα χρησιμοποιούνται (πιθανότατα από δυτικούς χειριστές) κατά ρωσικών στόχων εντός ρωσίας – απ’ το ουκρανικό έδαφος…

Πρόκειται για «ανεξέλεγκτα στοιχεία» που κάνουν του κεφαλιού τους; Πρόκειται για κάποια «τακτική» εκ μέρους της Ουάσιγκτον, μέσω των ουκροναζί εργολάβων της; Πρόκειται για «προειδοποίηση», κι αν ναι τι είδους;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το βέλος…

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Η (αληθινή) ιστορία που πέρασε σα θρύλος πάει ως εξής:

Ένα αμερικανικό ελικόπτερο επιτρέφει στη βάση του μετά τον βομβαρδισμό κάποιων «στόχων» στο βιετνάμ… Ο πιλότος ανακαλύπτει ένα βέλος καρφωμένο κάπου στο πλάι του σκάφους… και σχολιάζει ειρωνικά: Πώς περιμένουν να νικήσουν με τέτοια όπλα;

‘Ενας ανώτερός του τον ακούει και του απαντάει: Πώς περιμένεις να χάσουν με τέτοια αρχίδια;

(Ξέρουμε τι έγινε, και πόσο αίμα και αποφασιστικότητα χρειάστηκε για να γίνει…)

Ποιος περιμένει να χάσουν οι Παλαιστίνιοι;

Ως τις ρίζες των μαλλιών

Δευτέρα 29 Γενάρη>> …Όσοι όμως στήριξαν το Ισραήλ στα δύσκολα νιώθουν πολύ ανήσυχοι, ίσως και θυμωμένοι. Είναι πιθανώς η στιγμή για «καθαρές κουβέντες». Κανείς δεν μπορεί πρώτα απ’ όλα να δεχθεί την πολιτική της βίαιης απομάκρυνσης του παλαιστινιακού πληθυσμού από τη Γάζα και τη Δυτική Οχθη. Ηθικά, πολιτικά, από κάθε άποψη αυτά τα σχέδια πρέπει να καταδικαστούν κάθετα από όλη τη διεθνή κοινότητα. Καμία απειλή, καμία δικαιολογία δεν στέκεται. Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να αποκτήσουν ένα δικό τους κράτος, παρέχοντας ταυτόχρονα κάθε δυνατή εγγύηση για την προστασία της ασφάλειας του ισραηλινού λαού. Δεν μπορεί να μετακομίσουν βίαια ούτε στο Σινά ούτε στην Ιορδανία. Επίσης δεν καταπίνεται η πολιτική κυριαρχία πραγματικά ακραίων πολιτικών δυνάμεων που σπρώχνουν το Ισραήλ εσωτερικά σε ένα πολιτισμικό και θεσμικό κατήφορο και στον διχασμό. Εξωτερικά δε με τις πράξεις και δηλώ σεις τους σπρώχνουν τη χώρα τους στην απομόνωση και στον «παλαβό» τυφλό εθνικισμό…

Αυτά έγραφε ο γνωστός Αλέξης Παπαχελάς, διευθυντής σύνταξης της καθεστωτικής «καθημερινής», γνωστής για την υποστήριξή της στον don Rico & Co, στις 24 Γενάρη, κάτω απ’ τον τίτλο «καθαρές κουβέντες». Δύσκολο να υποθέσει κάποιος ότι όλοι (ο διευθυντής σύνταξης και το μήντιο κατ’ αρχήν) ξύπνησαν ένα πρωί και είπαν «βρε παιδί μου, τι γίνεται εκεί κάτω στη Γάζα;»

Αντίθετα είναι εύκολο να υποθέσει ότι υπάρχει κάτι σαν «φλοτέρ αίματος» που μπορεί να πουληθεί ακόμα και σαν «ανθρωπισμός», «ευαισθησία» κλπ, όταν ο ένας ή ο άλλος στρατηγικός σύμμαχος του ελλαδιστάν ηττάται – εννοούμε την στρατιωτική ήττα. Ένας διακόπτης ας πούμε, που ενεργοποιείται αυτόματα στους… στους (ας πούμε) 30.000 δολοφονημένους. Ή μπορεί στους 40.000. Πάντα εκ μέρους του «στρατηγικού συμμάχου».

Ανησυχεί το γκουβέρνο στο ελλαδιστάν για την επικίνδυνη κλήση που έχει πάρει η «σωστή μεριά της ιστορίας»;

Ο αρχιδημαγωγός πάντως τελειώνει την έκθεση της ανησυχίας του έτσι:

…Είναι ζήτημα του ισραηλινού λαού να αποφασίσει ποιον δρόμο θα πάρει. Η πόλωση είναι ασύλληπτη, όπως και ο απόλυτα δικαιολογημένος θυμός για τα εγκλήματα της Χαμάς. Στο τέλος της ημέρας, όμως, το Ισραήλ επιβίωσε και έγινε ό,τι έγινε χάρη σε ένα συνδυασμό πυγμής, ισχυρών φίλων στη Δύση, ενός θετικού οράματος για το μέλλον του που συσπείρωνε τους πάντες και ρεαλισμού. Με φανατισμό, χωρίς τα ερείσματα του παρελθόντος και καθαρό μυαλό, το μέλλον δεν προδιαγράφεται ρόδινο. Γι’ αυτό και όσοι στήριξαν το Ισραήλ όταν δεν ήταν της… μόδας πιστεύουν ότι είναι ώρα για «καθαρές κουβέντες»…

Ποιος άλλος έχει επιβιώσει χάρη σε «ισχυρούς φίλους στη Δύση» και στις γεωπολιτικές προσόδους που του προσέφεραν; Η ερώτηση δεν είναι προβοκατόρικη: αν ο αρχιχωροφύλακας (: «πυγμή»…) των δυτικών ιμπεριαλισμών στην ανατολική Μεσόγειο / μέση Ανατολή κουτσαίνει ποιος μπορεί να είναι ο επόμενος που κινδυνεύει καθώς κάνει την ίδια δουλειά (: «πυλώνας σταθερότητας»…); Ε;

ICJ: μισογεμάτο το ποτήρι ή μισοάδειο;

Δευτέρα 29 Γενάρη>> To γράψαμε έγκαιρα, οπότε δεν έχουμε αμαρτία. Πριν 2 βδομάδες (15 Γενάρη, Εκατό μέρες) λέγαμε:

…Το ICJ είναι δικαστήριο. Ακόμα κι αν οι δικαστές του επιδείξουν την μέγιστη ακεραιότητα, δεν παύει να είναι ένα δικαστήριο. Ακόμα κι αν αύριο ή σε λίγες ημέρες διατάξουν «προσωρινά μέτρα» κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, και πάλι θα είναι ένα δικαστήριο.

Όταν μια τέτοια σφαγή, η πιο televised ως τώρα στην ιστορία του πλανήτη, καθημερινή, διαρκής, στη γνώση ακόμα κι εκείνων που κοιμούνται όρθιοι, για 100 μέρες ήδη, πρέπει να φτάσει σ’ ένα δικαστήριο με την ελπίδα να σταματήσει, τότε πρέπει να αναμετρηθούμε με τους δικούς μας δαίμονες…

Το «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» εξέδωσε την περασμένη Παρασκευή την απόφασή του σε σχέση με τα επείγοντα προσωρινά μέτρα (κατά του κατηγορούμενου για γενοκτονία θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος) που ζητούσε το νοτιοαφρικανικό κράτος. Απ’ την λίστα των τέτοιου είδους μέτρων που ζητούσε η Πραιτόρια, το ICJ δέχτηκε τα περισσότερα – εκτός από δυο: τον τερματισμό του πολέμου (εκ μέρους του Τελ Αβίβ) και την απόσυρση του στρατού του και οποιουδήποτε παραστρατιωτικού απ’ την Γάζα.

Φαίνεται πως πολλοί είχαν στηρίξει όλες τους τις ελπίδες για μια τέτοια απόφαση (τερματισμός πολέμου / αποχώρηση κατοχικού στρατού) στο ICJ ξεχνώντας ότι πρόκειται μόνο για ένα δικαστήριο, που επιπλέον δεν έχει καμία δυνατότητα ή εξουσία να επιβάλει τις αποφάσεις του. Απογοητεύτηκαν (ή αυτό δηλώνουν) επιδεικνύοντας (ας μας επιτραπεί η έκφραση) έναν ασυγχώρητο λεγκαλισμό, εντελώς κενό περιεχομένου και σημασίας για την Παλαιστινιακή αντίσταση (και όχι μόνο) και, κυρίως, για την ιστορική συγκυρία. Κι αυτό επειδή το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν θα φύγει τελικά απ’ την Γάζα επειδή αυτό ζήτησε ένα δικαστήριο (χωρίς δυνατότητα και εξουσία), αλλά ως ηττημένο – στρατιωτικά!  

Το 95% της αξίας της προσφυγής και του κατηγορητηρίου της Πραιτόρια, και κατά συνέπεια το 95% της αξίας οποιασδήποτε απόφασης για επείγοντα, προσωρινά μέτρα έπαιρνε το ICJ βρίσκονται εκτός της λωρίδας της Γάζα, εκτός της κατεχόμενης Παλαιστίνης! Στον υπόλοιπο πλανήτη! Και σε σχέση μ’ αυτήν την πλανητική κλίμακα και τους ριζικούς μετασχηματισμούς που συμβαίνουν ήδη σ’ αυτήν, η απόφαση του ICJ έκανε εκείνο που μπορούσε: διέσωσε την αντανάκλαση αυτών των μετασχηματισμών, της αλλαγής των συσχετισμών, σ’ ένα κορυφαίο θεσμικά σημείο∙ επιταχύνοντας ορισμένες κρίσιμες εξελίξεις. Για να το πούμε διαφορετικά, κι όποιος καταλάβει κατάλαβε:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι χασάπηδες…

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Για την ιστορική ακρίβεια της ανάλυσης αυτής της απόφασης, η ασταμάτητη μηχανή θεωρεί υποχρέωσή της να μεταφέρει όχι μόνο τα τελικά της σημεία, αλλά και κάποια σημεία του σκεπτικού της. Μην το θεωρήσετε σχολαστικότητα…

Σε ότι αφορά την παράλειψη των δύο πρώτων έκτακτων μέτρων που ζητούσε η Πραιτόρια, δηλαδή τον τερματισμό της επίθεσης του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και την αποχώρηση στρατού και παραστρατιωτικών:

Εδώ οι δικαστές του ICJ θεωρούν πως το να αποφασίσουν κάτι τέτοιο βρίσκεται έξω απ’ τις προβλέψεις της Σύμβασης κατά Γενοκτονιών, η οποία αποτελεί την βάση της κρίσης τους – άρα έξω απ’ τις αρμοδιότητές τους στη συγκεκριμένη προσφυγή. Δεν ξέρουμε τα νομικά του «διεθνούς δικαιου» ή την Σύμβαση∙ συνεπώς δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν πρόκειται για πραγματικό περιορισμό ή νομικίστικο ελιγμό. Πρακτικά πάντως η συγκεκριμένη γνωμάτευση, η οποία ακολουθεί την αναγνώριση της βασιμότητας όλων των διαπιστώσεων και των θέσεων της Πραιτόρια για τα μαζικά εγκλήματα που διαπράττονται, σημαίνει ότι ο θεοναζί στρατός μπορεί να παραμείνει ως κατοχικός, αρκεί να αλλάξει «στυλ πολέμου»… Δηλαδή: να μην σκοτώνει αμάχους, να μην καταστρέφει υποδομές, κλπ.

Σύμφωνα με την αρχική εισήγηση «υπεράσπισης» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο «επειδή οι τρομοκράτες της Χαμάς χρησιμοποιούν τους αμάχους ως ανθρώπινη ασπίδα». Κατά συνέπεια αυτό το σημείο του σκεπτικού του ICJ επιδέχεται δύο εντελώς διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με την δράση του θεοναζί στρατού: είτε «μπορείτε να συνεχίσετε αφήνοντας τους άμαχους στην ησυχία τους», είτε «αφού – λέτε ότι – αυτό δεν γίνεται, θα πρέπει να σταματήσετε τον πόλεμο».

Σε ότι αφορά τις πηγές που κατά το ICJ πιστοποιούν την (εν δυνάμει) διάπραξη γενοκτονίας, τέτοια που όντως να χρειάζονται επείγοντα, προσωρινά μέτρα, οι μαρτυρίες της UNRWA (του οργανισμού ανθρωπιστικής βοήθειας του οηε) είναι βασικές. (Θα γυρίσουμε στην UNRWA στη συνέχεια):

Σε ότι αφορά τις τελικές αποφάσεις:

Εκτός απ’ τους 15 μόνιμους δικαστές του ICJ, στην ψηφοφορία επί των μέτρων συμμετείχαν και δύο de facto δικαστές, διορισμένοι ο ένας απ’ την Πραιτόρια και ο άλλος απ’ το Τελ Αβίβ. Προσέξτε λοιπόν ότι στα 4 απ’ τα 6 μέτρα μειοψήφισαν η Sebutinde (της ουγκάντα) και ο Barak (ο de facto του θεοναζί καθεστώτος), 15 – 2 το αποτέλεσμα, ενώ τα δυο, τα νο 3 και 4 εγκρίθηκαν ΚΑΙ απ’ τον Barak (16 – 1): αφορούν την υποχρεώση του καθεστώτος να τιμωρεί όποιον διαπράτει γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστίνιων (η οποία γενοκτονία όμως δεν έχει αποφασιστεί ρητά απ’ το ICJ ως η πρακτική του Τελ Αβίβ…) και την απρόσκοπτη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας… Είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει το θεοναζί καθεστώς το «ναι» του σ’ αυτά τα δύο μέτρα ως απόδειξη ότι δεν διαπράτει ηθελημένα γενοκτονία όταν αρχίσει η κυρίως εκδίκαση της προσφυγής της Πραιτόρια; Ναι (λέμε…), προφανώς!!!!

Σημειώσαμε νωρίτερα ότι το ICJ είχε να αποφασίσει, ουσιαστικά, για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς απ’ το 1945 και μετά! Αυτά τα κράτη υποστηρίζουν την τωρινή σφαγή των Παλαιστινίων, όπως εξάλλου υποστηρίζουν επί δεκαετίες την κατοχή και το απαρτχάιντ καθεστώς σε κάθε έκφανσή τους. Αν και δεν περιλαμβάνονται ρητά στο κατηγορητήριο, όλος ο πλανήτης ακούει την καμπάνα που κτυπάει: κανονικά, ως μέλη της Συνθήκης κατά των Γενοκτονιών, αυτά τα δυτικά κράτη θα πρέπει να στηρίξουν τα έκτακτα, προσωρινά μέτρα, σταματώντας (για παράδειγμα…) τον εξοπλισμό του θεοναζί στρατού εφόσον όπλα και πυρομαχικά χρησιμοποιούνται γενοκτονικά.

Ναι… Όμως αν όντως εννοούσαν την αντίθεσή τους στις γενοκτονίες, στα εγκλήματα πολέμου, στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αυτά τα κράτη ούτε ιμπεριαλιστικά / αποικιοκρατικά θα ήταν, ούτε θα αλληλοτροφοδοτούνταν σε όπλα και τεχνολογίες με τους θεοναζί – και δεν θα χρειαζόταν δικαστική απόφαση!!!

Τι θα κάνουν τώρα λοιπόν, που εκτίθενται και δικαστικά; Ηπα, αγγλία, γερμανία, καναδάς, φινλανδία, σουηδία, σκωτία και ιταλία (η ε.ε. σα σύνολο έπεται…), με τον «ανθρωπισμό» τους να τρέχει απ’ τα μπατζάκια τους, αποφάσισαν να σταματήσουν την χρηματοδότηση της UNRWA για την Παλαιστίνη, με πρόφαση το ότι ο σύμμαχός τους (το θεοναζί, απαρχάιντ Τελ Αβίβ) κατηγορεί τον οργανισμό τώρα, μετά από σχεδόν 4 μήνες, ότι μια δεκάδα μέλη του, Παλαιστίνιοι, συμμετείχαν στην «εισβολή του al Aqsa», στις 7 Οκτώβρη!!! Με δυο λόγια έστησαν μια πλαστή κατηγορία για να εμποδίσουν (όσο τους είναι δυνατό…) την εφαρμογή βασικών έκτακτων και προσωρινών μέτρων!!!

Αυτή είναι η πρώτη απάντηση των συνεργών της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη στην έμμεση αλλά σαφή καταδίκη τους απ’ το ICJ!!!! «Σας γράφουμε!!» Φυσικά η UNRWA θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται απ’ τον υπόλοιπο πλανήτη, από κάποια κράτη περισσότερο απ’ ότι τώρα. Όμως η απόφαση των δυτικών αφεντικών, και μάλιστα στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, κάνει ακόμα πιο φανερή, πιο έντονη και πιο συστηματική την συνέργειά τους στην εξόντωση των Παλαιστινίων…

Αν βρουν τρόπο να διαλύσουν το ICJ θα το κάνουν – μην έχετε αμφιβολία! Δεν το ελέγχουν, άρα…