Τα κακά νέα έρχονται απ’ την «ζούγκλα»!

Πέμπτη 13 Ιούνη>> Θυμάστε εκείνον το ανεκδιήγητο χρυσοπληρωμένο ευρωπαράσιτο που παρομοίασε την ε.ε. «με όμορφο κήπο κυκλωμένο απ’ την παγκόσμια ζούγκλα», ονόματι Borrel; Ε λοιπόν η «ζούγκλα» φέρνει σύντομα κακά νέα για τον «κήπο» και τους κηπουρούς!

Οι ανεπίσημες πληροφορίες άρχισαν να κυκλοφορούν πριν ένα μήνα… Και πριν μια περίπου βδομάδα το πράγμα απέκτησε επισημότητα, στο «διεθνές οικονομικό φόρουμ της αγίας Πετρούπολης»: η παράκαμψη του δολαρίου (και του ευρώ) και όλων των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών που έχουν στηρίξει την παγκόσμια ηγεμονία τους (κυρίως του πρώτου) απ’ το Bretton Woods και μετά, βρίσκεται προ των πυλών!!! Είναι μάλλον θέμα μηνών παρά ετών! Λέγεται Unit – ή Unit ecosystem.

Οι πληροφορίες για το τι και πως είναι ελάχιστες, αρκετές πάντως για να εξηγήσουμε σε αδρές γραμμές για το τι είναι. Πρώτα το εύκολο: ΔΕΝ είναι ένα νόμισμα όπως το δολάριο ή το ευρώ ή το γιέν ή το γουάν… Κι έτσι γίνονται θρύψαλα οι ελπίδες διάφορων δυτικών «ειδικών» ότι η ώρα μιας μείζονος αποδολαριοποίησης θα έρθει μετά από πολλά πολλά χρόνια… όταν το γουάν θα…

Δεύτερον, θα διευκολύνει όσες / όσους ενδιαφέρονται αν έχουν υπόψη τους τι ήταν το ECU, το european currency unit, απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ώς τα τέλη της δεκαετίας του ’90 (οπότε αντικαταστάθηκε απ’ το ευρώ). Επί τροχάδην: το ECU ήταν μια λογιστική νομισματική μονάδα, ένα «νόμισμα λογιστηρίου» για να το πούμε χοντροκομμένα, ως ο «κοινός τόπος» και ο «λογιστικός μετρητής» των ευρωπαϊκών νομισμάτων που παρέμεναν κανονικά σε χρήση. Ήταν ο εκφραστής-σε-νόμισμα του «ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος», που είχε σαν βασικό στόχο να σταθεροποιήσει τις ισοτιμίες μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισμάτων σε ελεγχόμενο εύρος, έτσι ώστε να μην υπάρχει νομισματικός ανταγωνισμός μεταξύ των αντίστοιχων κεφαλαίων. Η συμμετοχή στο ECU αυτών των ευρωπαϊκών νομισμάτων είχε ορισμένους οικονομικούς / χρηματοπιστωτικούς κανόνες, όπως όρια στις υποτιμήσεις / ανατιμήσεις, άρα και όρια στα δημόσια χρέη και ελλείματα (αυτό το τελευταίο μορφοποιήθηκε πιο συγκεκριμένα με την «συνθήκη του Maastricht»).

Το Unit είναι κάτι παρόμοιο, πλην όμως τεχνολογικά αναβαθμισμένο και πολιτικά προσανατολισμένο στο να παρακάμψει στις διεθνείς συνάλλαγες (εμπόριο, κλπ) όλους τους υπό δυτικό έλεγχο μηχανισμούς (του είδους swift κλπ) και θεσμούς (του είδους δντ κλπ).

Ουσιαστικά το Unit θα είναι ένα λογιστικό νομισματικό μέσο, βασισμένο στα νομίσματα των BRICS+ (κατά 60%) και στον χρυσό (κατά 40% – εν μέρει επιστροφή στον «κανόνα του χρυσού»!…), στηριγμένο στην τεχνολογία blockchain (χωρίς να είναι… «κρυπτονόμισμα»!!), με το οποίο κάθε άλλο «εθνικό νόμισμα» θα έχει ελεγχόμενη ισοτιμία μέσα σε συγκεκριμένο εύρος (προσδιορισμένη, κυρίως, απ’ τα αποθέματα του αντίστοιχου κράτους σε χρυσό και τις εξαγωγές του…) – πράγμα που σημαίνει ότι τα κράτη / μέλη του Unit θα μπορούν να συναλλάσσονται μεταξύ τους στα «εθνικά νομίσματά» τους, αποφεύγοντας την ελεγχόμενη απ’ τους δυτικούς διαδικασία διεθνών εκκαθαρίσεων που λέγεται swift. Αυτές οι εκκαθαρίσεις («έσοδα / έξοδα») για κάθε κράτος (ή ιδιώτες: επιχειρήσεις κλπ) θα γίνεται αυτόματα απ’ τους αλγόριθμους του Unit. (Εννοείται ότι οι χρηματοπιστωτικές «κυρώσεις» θα αρχίσουν να καταρρέουν).

Γίνεται τώρα σαφές ότι το Unit ΔΕΝ θα εξαφανίσει ούτε το δολάριο, ούτε το ευρώ. Θα κάνει κάτι άλλο: θα απαλλάξει διάφορα (μάλλον αρκετά…) κράτη απ’ το να κρατούν μεγάλα αποθεματικά στις κεντρικές τους τράπεζες σ’ αυτά τα διεθνή νομίσματα (θα τα αντικαταστήσουν με χρυσό…) και θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν τα δικά τους «εθνικά νομίσματα», περιορίζοντας έτσι σημαντικά την εξαγωγή-της-εθνικά-αποσπασμένης-υπεραξίας προς τα δυτικά κράτη / κεφάλαια.

Η πιο πάνω περιγραφή δεν είναι πλήρης ή διεξοδική! Είναι απλά περιγραφική. Υπάρχουν κι άλλες πλευρές σ’ αυτό το «οικοσύστημα», όπως για παράδειγμα η παράκαμψη του δντ. Σε κάθε περίπτωση το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι η έναρξη της λειτουργίας του αναμένεται (σύμφωνα με τις ανεπίσημες πληροφορίες…) είτε ως το τέλος του 2024 είτε στις αρχές του 2025…

Η πρόεδρος της βραζιλίας Dilma Roussef (που τυχαίνει να είναι πρόεδρος της ευθέως ανταγωνιστικής προς το δντ/παγκόσμια τράπεζα «νέας αναπτυξιακής τράπεζας» των brics) μίλησε επί τούτου για το Unit με την ανεγκέφαλη αλεπού στην αγία Πετρούπολη, ενώ στη συνέχεια είχε τετ α τετ με τον ρώσο οικονομολόγο Sergey Glazyev, «ιθύνοντα νου» του Unit, που είναι υπουργός μακρο-οικονομίας της «ευρασιατικής οικονομικής ένωσης» (και διάφορα άλλα).

Ακόμα κι αν τα χρονοδιαγράμματα της πρώτης εμφάνισης / χρήσης του Unit μεταξύ των (αυξανόμενων…) κρατών / μελών των brics μετατοπιστούν κατά λίγους μήνες, είναι φανερό ότι «το νερό μπαίνει στο αυλάκι». Αυτό, με την σειρά του, δημιουργεί ισχυρούς (αν και ανομολόγητους) πονοκέφαλους στα δυτικά κράτη / κεφάλαια που έχουν μάθει επί δεκαετίες όχι απλά να εμπορεύονται αλλά να λεηλατούν διεθνώς και μέσω των νομισμάτων τους.

Μπείτε τώρα στη θέση αυτών των δυτικών αφεντικών και των πολιτικών εκπροσώπων τους!!! Πριν 2 χρόνια ονειρεύονταν νέες κατακτήσεις στην «ανατολή» (και περικύκλωση του κινέζικου κράτους / κεφάλαιου). Και τώρα; Τώρα βρίσκονται μπροστά σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο θηρίο που τους σπάει ένα ένα τα δόντια!!

Πιστεύετε ότι νοιώθουν σταθερό το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια τους; Πιστεύετε ότι δεν θα το ρίξουν στον αλληλοκανιβαλισμό – αν δεν μπορούν να ξαναπάρουν πίσω αυτά που χάνουν, δηλαδή 500 χρόνια παγκόσμιας ηγεμονίας;

Ή τι;

cyborg 30

Cyborg 30: κυκλοφορεί την Παρασκευή 7 Ιούνη 2024

> neurolink: διαγώνια περιδιάβαση στον μεταανθρωπισμό

> Lavender: Η μηχανή τεχνητής νοημοσύνης που κατευθύνει τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Γάζα

> Η Palantir εξηγεί: είστε όλοι νεκροί!

> Στατιστική… όπως κράτος

Δύο συζητήσεις για την ψηφιοποίηση του διατροφικού συστήματος:

> Οι Big Tech μπαίνουν στο παιχνίδι των τροφίμων

>Η “Άμωμη Σύλληψη των Δεδομένων”

> Biohackers κωδικοποίησαν κακόβουλο λογισμικό σε τμήμα DNA

> Γεωμηχανική: τώρα ποιοί (θα) είναι οι ψεκασμένοι;

> bytes & genes

 

Where is the land of Palestine?

Δευτέρα 3 Ιούνη>> Αυτό αναρωτιέται ο Garth Hewitt πριν κάτι χρόνια. Την απάντηση την ξέρει βέβαια: απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι!

Και θα ελευθερωθεί.

Παλαιστίνη

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.55) >> Μοναδικές στιγμές, χωρίς ιστορικό προηγούμενο! Την (περασμένη) Παρασκευή 31 Μάη, σε μια μάλλον μελοδραματική επίσημη εμφάνισή του, ο νυσταλέος Jo ανακοίνωσε απ’ το άσπρο σπίτι την ύπαρξη «ενός σχεδίου του ισραήλ, τριών φάσεων, για το τέλος του πολέμου στη Γάζα!» Δεν παρέλειψε μάλιστα (ο ίδιος νυσταλέος Jo…) να παρουσιάσει τις βασικές προβλέψεις αυτού του σχεδίου.

Επρόκειτο για το ίδιο (στα κύρια χαρακτηριστικά του) σχέδιο που είχαν προτείνει Κάιρο και Ντόχα (με την διακριτική αλλά ανεπίσημη υποστήριξη του Παρωπίδα, άρα της Ουάσιγκτον…) στις 6 Μάη, είχε δεχτεί η παλαιστινιακή αντίσταση (εκπροσωπούμενη απ’ την Hamas) και είχε απορρίψει μετά βδελυγμίας το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς!

Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα περισσότερο «ύποπτα», ο νυσταλέος Jo α) δεν μνημόνευσε την κυβέρνηση του Τελ Αβίβ ως προέλευση του σχεδίου αλλά γενικά και αόριστα «το ισραήλ»∙ β) δήλωσε ότι «ξέρει ότι στο ισραήλ υπάρχουν πολλοί που είναι αντίθετοι, θέλουν να συνεχίσουν τον πόλεμο επ’ άπειρον, και κάποιοι απ’ αυτούς συμμετέχουν στην κυβέρνηση»∙ γ) κάλεσε την Hamas να αποδεχθεί το σχέδιο (την «τρομοκρατική» οργάνωση, ε;) και δ) κάλεσε τον αρχιχασάπη Netanyahu επίσης να αποδεχθεί το σχέδιο, να μην υποκύψει στις «πιέσεις» και, εν ανάγκη, να στηριχτεί σε άλλα κόμματα (της λεγόμενης «αντιπολίτευσης») …. για να νοιώσει καλύτερα… Πρακτικά, αυτό το τρίτο, σήμαινε «έκκληση» στον αρχιχασάπη να διαλύσει την κυβέρνηση και κάνει καινούργια με την τωρινή αντιπολίτευση.

Το πράγμα ξεκαθάρισε γρήγορα, όταν ο αρχιχασάπης και το γκουβέρνο του απέρριψαν «το-σχέδιο-του-ισραήλ»!!! Κάποιοι από δαύτους το χαρακτήρισαν έως και «επιβράβευση της Hamas», πράγμα που δεν είναι μακριά απ’ την αλήθεια… Στη συνέχεια η πλήρης απόρριψη έγινε μερική: Αποδεχόμαστε την πρόταση σαν «πλαίσιο», αλλά υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που πρέπει να δουλευτούν δήλωσε ο Ophir Falk, επικεφαλής σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του αρχιχασάπη. Για να συμπληρώσει: Δεν πρόκειται να υπάρξει μόνιμη εκεχειρία πριν επιτευχθούν όλοι οι στόχοι μας – δηλαδή η «εξαφάνιση» της παλαιστινιακής αντίστασης. Με απλά λόγια αυτό λέγεται παρελκυστική τακτική.

Απ’ την μεριά της η παλαιστινιακή αντίσταση δήλωσε ότι αποδέχεται κατ’ αρχήν το σχέδιο, με την προοπτική βελτίωσης (ή διόρθωσης) σε δυο ή τρία σημεία του, σχετικά με το timing της πλήρους αποχώρησης του ισραηλινού στρατού απ’ την ερειπωμένη λωρίδα / νεκροταφείο.

Τι έγινε απ’ την περασμένη Παρασκευή ως χτες, Κυριακή;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.52) >> Σε αντίθεση με την σφαγή στη Γάζα, την οποία οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί ανέχονται (και έχουν υποστηρίξει) ως τώρα χωρίς να είναι βασική επιλογή τους (είναι όμως του χωροφύλακά τους) το ουκρανικό πεδίο μάχης ήταν και παραμένει 1η επιλογή τους!

Καθώς όμως ό,τι έχει απομείνει ως ουκρανικός στρατός είτε υποχωρεί είτε παραδίνεται σε διάφορα σημεία του μετώπου, αναδύεται η πιο επικίνδυνη παραλλαγή της επιλογής «ο Putin πρέπει να ηττηθεί»: το ένα μετά το άλλο τα δυτικά κράτη επισημοποιούν ότι θέλουν να κάνουν τον δικό τους πόλεμο κατά της ρωσίας! Όχι με πεζικό αλλά χρησιμοποιώντας ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτουν σε πυραυλική τεχνολογία!

Στη δημαγωγία αυτή η πιο-επικίνδυνη-παραλλαγή εμφανίζεται ως «άντε λοιπόν, ας κτυπήσουν οι ουκρανοί μέσα στο ρωσικό έδαφος με τους σούπερ-ντούπερ πυραύλους μας!»:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

4ος παγκόσμιος πόλεμος

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.45) >> Για να εξηγούμαστε: δεν είμαστε οι τύποι που παραμυθιάζονται ότι με δυο τρεις αντικαταστάσεις προέδρων, πρωθυπουργών, βασιλιάδων και λοιπών κηφήνων θα έλθει «επί γης ειρήνη»! Αντίθετα η ανάλυση μας υποδεικνύει ότι μια all out πολεμική σύγκρουση παγκόσμιας κλίμακας είναι εξαιρετικά πιθανή με βάση την ένταση των συγκρουόμενων (καπιταλιστικών) συμφερόντων∙ εκτός εάν οι καινούργιοι «δυνατοί» του πλανήτη, το ευρασιατικό project και οι σύμμαχοί του δηλαδή, καταφέρουν να «βραχυκυκλώσουν» και να «εξουδετερώσουν» τα δυτικά κράτη και τους ιμπεριαλισμούς τους πριν επιχειρήσουν το salto mortale. (Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι αυτό, το «βραχυκύκλωμα», προχωράει, αλλά επ’ αυτού με άλλη ευκαιρία).

Μπορεί διάφορα μικρά και μεγάλα καθάρματα στα επιτελεία των δυτικών ιμπεριαλισμών να φαντασιώνονται ότι «κάπως / κάπου» θα στριμώξουν την Μόσχα, και θα πάρουν έστω ένα «Χ». Πριν δυο χρόνια ήταν σίγουροι ότι θα κρεμάσουν τα σώβρακα του Shoigu και του Gerasimov πάνω απ’ το πτώμα του Putin, και ότι ο αυτοκράτορας Xi μετά απ’ αυτό θα παραδινόταν… Τώρα πια το τελευταίο που θα έκαναν είναι να μπλέξουν σ’ έναν all out πόλεμο με την Μόσχα αφήνοντας το Πεκίνο να πράττει κατά βούληση, και χωρίς να υφίσταται το ίδιο σοβαρή, all out επίθεση! (Ένας ρεαλισμός έσχατης στιγμής φυσικά χωρίς κόκα…)

Αυτό είναι ένα άλλο όριο στις φιλοδοξίες τους περί «κλιμάκωσης» και περί «πρωτοβουλιών» και «ελέγχου». Θα μπορούσε να τους κάνει ένα καλό φροντιστήριο επί του θέματος η Χεζμπ’ Αλλάχ… αλλά αυτοί οι λιβανέζοι είναι «σκούροι» και απολίτιστοι…

Κινούνται λοιπόν οι δυτικές ολιγαρχίες προς έναν τέτοιον ολοκληρωτικό πόλεμο κατά της Μόσχας όπως φαίνεται να υποστηρίζουν διάφοροι; Οι «φωτογραφίες της στιγμής» δείχνουν πράγματι κινήσεις που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν έτσι∙ υπάρχουν όλα τα «υποκειμενικά» δεδομένα (για τους δυτικούς πολεμόκαβλους) ώστε να ενισχυθούν τέτοιες ερμηνείες.

Μόνο που η Ιστορία περνάει πίσω απ’ την πλάτη τους, και δεν την βλέπουν. Αυτό δεν φαίνεται στα enstantante των δηλώσεων και των αποφάσεων της ημέρας∙ εκεί δείχνουν «σκληροί και αποφασισμένοι». Η πραγματική ιστορική κίνηση, το «ατσάλινο χέρι» της για να γίνουμε γλαφυροί, είναι σχεδόν αόρατη αν προσπαθεί κανείς να την δει απ’ την μεριά της καπιταλιστικής δύσης. Αν όμως ασχοληθεί να την δει απ’ την μεριά της καπιταλιστικής ανατολής, τότε…

Ε.ε., οε – οε!

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.41)>> Τι είναι λοιπόν η ε.ε.; Τα πρωταθλήματα μπάσκετ και τα ποδοσφαιρικά κύπελλά της, κάτι σαν την κορυφή των Άλπεων και τα εντελβάις;

Δεν αποκλείεται να έχουν δημιουργηθεί παρεξηγήσεις. «Ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές» = ράβουμε το επόμενο αστέρι στη σωβρακοφανέλα μας, ή κουκουλώνουμε την μαφία μας εξασφαλίζοντας καλή θέση στο επόμενο ευρω-πρωτάθλημα… Γλυκούτσικο κι ανθρώπινο, αλλοίμονο.

Το ενδιαφέρον μας για τις «ευρωεκλογές» (όπως και για πολλών ειδών εκλογές ακόμα) το καταλαβαίνετε: δεν αφήνουμε τικ-τοκ για τικ-τοκ μέχρι να αποφασίσουμε…!!! Ωστόσο, ψηφοφόροι και μη καλό θα ήταν (κάτι που αποκλείεται!) να ξέρουν ότι τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα γι’ αυτούς και, από κάποιες απόψεις, για την «ενωμένη…».

Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα τα οποία αποτελούν αντικείμενο «διαχείρισης» εκεί ψηλά, στις Άλπεις των Βρυξελών, και τα οποία θα επηρεάσουν προς το χειρότερο τις ζωές των υποτελών της «ένωσης» – εκτός αν αυτοί αποφασίσουν ότι πρέπει να…

– Λογοκρίσια. Ήδη η ε.ε. έχει περάσει νομοθεσία ελέγχου, με καταρχήν στόχο τις πλατφόρμες των (αντι)social media αλλά όχι μόνο. Η ερώτηση «πόσο πετυχημένη θα είναι αυτή η εκστρατεία λογοκρισίας» είναι αφελής. Δεν θα είναι ιδιαίτερα, σας το λέμε από τώρα! Αλλά το θέμα είναι ποιες και πόσο επείγουσες ανάγκες λογοκρισίας θα έχουν τα ευρωπαϊκά αφεντικά σε διάφορους τομείς τα επόμενα χρόνια∙ κι όχι το τι μπορούν να πετύχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Αν επείγονται ξέρουν να χρησιμοποιούν κι άλλους τρόπους, όχι ιδιαίτερα «υπερτεχνολογικούς»…

– Κοινή αγροτική πολιτική. Έχουμε γράψει δύο τρία πράγματα γι’ αυτήν. Προς το παρόν, και μέχρι να συσταθεί-σε-σώμα το νέο ευρωκοινοβούλιο, να εκλέξει «όργανα» κλπ, το θέμα παραμένει στον πάγο. Όμως η αναδιάρθρωση στην (βιομηχανική) παραγωγή τροφίμων και πρώτων υλών τροφίμων είναι στην κορυφή της «ατζέντας» των ευρωπαϊκών αφεντικών. Την ώρα που η «κοινή αγροτική πολιτική» προβλέπει, για παράδειγμα, καταστροφή αγροτικού κεφαλαίου (παλαιάς κοπής) με διάφορες μορφές, εκκρεμεί και το ζήτημα της «απελευθέρωσης» της γενετικής μηχανικής σε φυτά (κατ’ αρχήν) και σύντομα σε ζώα, βρώσιμα έντομα, κλπ. Μια εντελώς διαφορετική (και ακόμα περισσότερο δηλτηριώδης) βιομηχανία μαρσάρει…

– Επανεξοπλισμός και πολεμοκαβλία. Η προσπάθεια στησίματος ευρωπαϊκών στρατιωτικών βιομηχανιών διαρκούς ροής, μαζί με τα όχι-και-τόσο-φαντάσματα της επιστροφής της υποχρεωτικής κατάταξης στο στρατό (εκεί που είχε καταργηθεί) υποδεικνύουν έναν καθόλου ανεξήγητο μιλιταρισμό-της-αναδιάρθρωσης. Ακόμα κι αν τα κράτη μέλη της ε.ε. κινηθούν με διαφορετικές ταχύτητες (ή επιχειρήματα, π.χ. ελλαδιστάν…) θα υπάρχουν κεντρικές προπαγάνδες, οδηγίες, απειλές κλπ…

– Μετανάστες. Η ιδέα «να τους ξεφορτωνόμαστε σε outsoursing στρατόπεδα» είναι σχετικά καινούργια, αλλά φαίνεται ιδιαίτερα ελκυστική τόσο για το φασισταριό όσο και για εκείνους που θέλουν τις εξουσιοδοτήσεις των φασιστών – δηλαδή σχεδόν όλους. Και πάλι τα κράτη μέλη μπορούν να κινούνται ανεξάρτητα (το κάνουν ήδη, π.χ. melonitalia) αλλά η κεντρική «συγκατάνευση» θα τα ενισχύει / «νομιμοποιήσει» ακόμα περισσότερο. Η ιδέα ότι «αυτό αφορά τους Άλλους» είναι το ίδιο χυδαία βλακώδης και εθελόδουλη όπως και πριν 85 – 90 χρόνια…

– Ελευθερίες, δικαιώματα κλπ. Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις, το να κτυπάς κάρτα για να μπεις και να βρεις απ’ το σπίτι σου, ο έλεγχος «που πας;», το «εδώ απαγορεύεται για σένα», θα έπρεπε να έχουν ανοίξει όλων τα μάτια. Όχι δυστυχώς, τα λέπια στη σκέψη είναι πάντα πολλά και βαριά. Εν τω μεταξύ οι δυτικές ολιγαρχίες κάνουν επιδεικτική αναγνώριση δικαιωμάτων εκεί που δεν τους στοιχίζει τίποτα, για να νομιμοποιηθούν για τους μεγάλους και στρατηγικούς αποκλεισμούς. Τις καινούργιες κατανομές, ιεραρχήσεις, χωροθετήσεις, τις νέες περιφράξεις της (νέας) πρωταρχικής, άγριας συσσώρευσης – αν καταλαβαίνετε τι λέμε…

Ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα το είπε πριν κάτι καιρούς: δεν υπάρχουν πλέον δικαίωματα, υπάρχουν υποχρεώσεις… Διεκδικεί πρωτοπορία στην ωμότητα, αλλά έχει πολλούς και φιλόδοξους ανταγωνιστές… Αν αρχίσουμε να τεκμηριώνουμε το θέμα με δηλώσεις, προτάσεις, υποδείξεις για το τέλος αυτού του σπάταλου (όπως αποδείχθηκε…) πράγματος που λέγεται «ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα», είμαστε σίγουροι ότι θα ενεργοποιηθεί η συνηθισμένη απώθηση. Οπότε κάνουμε προς το παρόν οικονομία δυνάμεων: σωπαίνουμε.

Οπωσδήποτε αυτά δεν περιλαμβάνονται στο μενού των ωραίων, μοιραίων, αποτελεσματικών, πολλά υποσχόμενων υποψήφιων για μια αναπαυτική καρέκλα εκεί, στις Βρυξέλες. Ούτε στη δημαγωγία περιλαμβάνονται, λογικό.

Ε, τι περιμένετε; Ότι θα αλλάξει τα δεδομένα και τη ροή της Ιστορίας η ασταμάτητη μηχανή;