Month: November 2024

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.06) >> Ένα άρθρο στο καθεστωτικό politico στις 17 Ιούνη του 2024 περιγράφει την ωμότητα των περιστάσεων:

«Βλέπετε την κύπρο σαν πρόβλημα» είπε ο πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης σε μια ομάδα αμερικάνων επισκεπτών την ώρα του φαγητού την περασμένη βδομάδα. «Αλλά αυτό είναι λάθος. Πρέπει να δείτε την κύπρο ως λύση».

Ο κύπριος πρόεδρος έχει δίκιο. Οι αμερικάνοι έβλεπαν για χρόνια την κύπρο σαν πρόβλημα – κυρίως επειδή έχει υπάρξει πηγή σύγκρουσης μεταξύ δυο βασικών συμμάχων των ηπα, της ελλάδας και της τουρκίας, όντας ένα νησί διαιρεμένο επί 50 χρόνια. Μια γρήγορη ματιά στην σελίδα του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών για «τις σχέσεις των ηπα με την κύπρο» επιβεβαιώνει αυτή την πραγματικότητα, εστιάζοντας στη σύγκρουση στην κύπρο αμέσως μετά την πρώτη φράση.

Αλλά η χώρα – μέλος της ε.ε. απ’ το 2004 – έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει πέρα απ’ την ατυχή θέση της μέσα στις τουρκικές περιφερειακές φιλοδοξίες.

… Η αξία του νησιού τονίστηκε στις 7 Οκτώβρη, όταν οι βίαιες επιθέσεις της Hamas στο ισραήλ προκάλεσαν ένταση στην περιοχή… Αν και δεν είναι μέλος του νατο – μια προοπτική που είναι χλωμή εξαιτίας του βέβαιου βέτο της τουρκίας – η κύπρος χρειάζεται ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις και σχέσεις ασφάλειας με την Ουάσιγκτον. Και τα τελευταία χρόνια οι ηπα άρχισαν να ανταποκρίνονται. Υπέγραψαν το 2018 μια διμερή δήλωση αμοιβαίας συνεργασίας σε ζητήματα ασφάλειας, άνοιξαν την πρεσβεία τους σε στρατιωτικούς ακόλουθους και ήραν ένα μακρόχρονο εμπάργκο στην πώληση όπλων. Αλλά αυτά είναι μόνο μικρά βήματα – οι δυνατότητες για πραγματική συνεργασία σε ζητήματα ασφάλειας είναι πολύ μεγαλύτερες.

Τους τελευταίους οκτώ μήνες οι ηπα έμαθαν την στρατηγική αξία του νησιού για στρατιωτικές και ανθρωπιστικές επιχειρήσεις, και τώρα υπάρχει η δυνατότητα ενός βαθύτερου στρατιωτικού συνεταιρισμού…     

Υποθέτουμε ότι δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις: η Ουάσιγκτον ζητάει και παίρνει κάθε διαθέσιμη βάση στη νότια κύπρο, πέρα απ’ τις υπάρχουσες αγγλικές στο Ακρωτήρι και την Δεκέλεια (οι οποίες υπάρχουν ως «αγγλικό έδαφος» ακριβώς επειδή…  – ας το αφήσουμε προς το παρόν, χρειάζεται πιο λεπτομερές ξεκαθάρισμα απ’ την μεριά μας…).

Η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου Χριστοδουλίδη στην Ουάσιγκτον αυτό το σκοπό είχε: να κανονιστούν οι λεπτομέρειες του deal. H νότια κύπρος θα πάρει αμερικανικά όπλα για να αντικαταστήσει τα ρωσικά που είχε ως τώρα (θα τα στείλει στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνουν παλιοσίδερα; μάλλον…) και θα «προσφέρει τις διευκολύνσεις» που χρειάζεται ο us army στη μέση Ανατολή. Η συνάντηση του don Rico με τον νοτιοκύπριο πρόεδρο κατά την επιστροφή του προς Λευκωσία ήταν για να μάθει ο πρώτος τις «λεπτομέρειες» του deal…

Με δυο λόγια η μεν νότια κύπρος γίνεται το δεύτερο «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» μετά την Κρήτη∙ ενώ το άλλοτε θρυλικό «ενιαίο αμυντικό δόγμα ελλάδας – κύπρου» (το θυμάται κανείς πια;) έχει εξελιχθεί σε καθαρόαιμο μεσανατολικό επιθετικό δόγμα του άξονα κατά του ευρασιατικού project: η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο και η ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Ζύγι θα πρέπει να θεωρούνται πλέον βάσεις του άξονα – μαζί, φυσικά, με τις αγγλικές.

Οι πατριώτες, οι πολεμόκαβλοι, οι φίλοι των ιμπεριαλισμών γενικά και ειδικά του ελληνικού και των συμμάχων του θα αγαλλιάσουν! Επιτέλους (θα πουν, μην έχετε καμία αμφιβολία) το εθνικό μας οικόπεδο αποκτά μεγάλη γεωπολιτική αξία!

– Είναι ο ιμπεριαλισμός σας ένας πιστός υπηρέτης άλλων ιμπεριαλισμών;

– Ναι, από κατασκευής! Ελπίζω όταν πεθάνουν οι άλλοι…

Όλα καλά λοιπόν (από εθνική άποψη). «Πυλώνες σταθερότητας» και τα λοιπά. Ή μήπως όχι; Μήπως τώρα που ως καθεστώτα το ελλαδιστάν και η νότια κύπρος εμφανίζονται σα «λύση» στα προβλήματα των δυτικών ιμπεριαλισμών στη μέση Ανατολή (ελπίζοντας στο «κάτι τις»…), τώρα που γίνονται «μεθόριος», μήπως λοιπόν τώρα γίνονται ένα σκληρό, πολύ σκληρό πρόβλημα για όλους εμάς τους εντόπιους υποτελείς, συμπεριλαμβανόμενης της μάζας των υπνωτισμένων, υπνοβατών, κλπ;

Δυο μέρες μετά την «κρίσιμη συνάντηση» του Χριστοδουλίδη με τον νυσταλέο Jo (και όχι μόνο…) στην Ουάσιγκτον, ο us army ανακοίνωσε ότι «φορτώνει» τις βάσεις του στη μέση Ανατολή με ιπτάμενα και πλεούμενα κάθε είδους προς υπεράσπιση του ισραήλ…

Μισή αλήθεια, μισό ψέμα: υπάρχουν «κάποιοι» που είναι εξαιρετικά ενοχλημένοι με αυτήν την προώθηση του us army στην ανατολική Μεσόγειο με όλο τους το δίκιο, και πρόκειται να πάρουν-τα-μέτρα-τους. Αυτό για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι προεξοφλημένο… Αλλά για τον ελληνικό είναι (λέμε…) πρόβλημα.

Για να το πούμε απλά: ο άξονας «φορτώνει» με όπλα τις βάσεις του στην ανατολική Μεσόγειο (και τις γύρω θάλασσες) εναντίον της Μόσχας – κατ’ αρχήν. Και του ευρασιατικού project συνολικά!

Αφού έτσι κι αλλιώς «είμαστε σε πόλεμο με τη ρωσία» θα πρέπει να είμαστε χαρούμενα έτοιμοι και διατεθειμένοι… Για αυτές τις εξελίξεις… Και για τις κοντοπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες συνέπειές τους…

Όχι; Θα χυθεί πολύ αίμα ακόμα λέτε;

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.04)>> Ο τούρκος υπ.εξ. Hakan Fidan (που δεν είναι κάποιος τυχαίος στο τουρκικό καθεστώς όπως είναι, για παράδειγμα, ένας Γεραπετρίτης στο ελληνικό…) ξεκαθάρισε έγκαιρα τα πράγματα, ήδη απ’ τα τέλη του περασμένου Ιούνη, είτε το αντέχει το στομάχι των εθνικοφρόνων της εντόπιας δεξιάς και της εντόπιας αριστεράς είτε όχι:

Ο υπ.εξ. της τουρκίας Hakan Fidan σήμανε συναγερμό σε σχέση με την κλιμάκωση στην ανατολική Μεσόγειο, τονίζοντας ιδιαίτερα τις απειλές που αναδύονται απ’ τους ελληνοκύπριους.

«Όταν θέσαμε το ζήτημα, ξαφνικά μας είπαν ότι πρόκειται για επιμελητειακή βάση. Το να στρατιωτικοποιηθεί και να χρησιμοποιείται κρυφά για επιχειρήσεις στη μέση Ανατολή δεν θα οφελήσει τους ελληνοκύπριους και την ελλάδα» δήλωσε ο Fidan σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι haberturk.

«Αν γίνεις μέρος των σε εξέλιξη πολέμων στη μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει και θα σε βρει. Αφού ανήκουμε στην ίδια γεωγραφική περιοχή, θα βρει κι εμάς επίσης» προειδοποίησε ο Fidan.

Ήταν ο δεύτερος στη σειρά που προειδοποιούσε τη Λευκωσία μετά τον Nasrallah της Hezb’ Allah για την απόβαση των δυτικών στρατών στο «χρυσοπράσινο φύλλο». Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης κλαψούριζε τότε «μα γιατί τα λέτε αυτά, εμείς για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους παραχωρούμε ξηρά, θάλασσα και αέρα…» και άλλα παρόμοια κωμικοτραγικά.

Κι αν ο Nasrallah είναι νεκρός, δεν είναι το καθόλου νεκρή η καθαρή και με χρονικό βάθος επίγνωση τόσο της λιβανέζικης αντιστασιακής οργάνωσης όσο και όλου του μπλοκ της αντίστασης στη μέση Ανατολή (και των μελών του ευρασιατικού project) για το τι σημαίνει η «στρατιωτικοποίηση» της (νότιας) κύπρου. Όπως, φυσικά, και το τι σημαίνουν οι βάσεις τόσο εκεί όσο και στο ελλαδιστάν:

Με μπλε οι αμερικανικές βάσεις σε νότια κύπρο (καινούργιες…) και ελλαδιστάν∙ με κόκκινο οι αγγλικές βάσεις στη νότια κύπρο∙ με πράσινο οι ρωσικές βάσεις στη συρία∙ με ανοικτό μπλέ η «σε αναμονή» βάση στον Άραξο, στην Αχαϊα∙ και με σκούρο καφέ η ισραηλινή βάση στη Σητεία…

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις γεωγραφίας για να καταλάβει κάποιος ότι οι αμερικανο-αγγλικο-ισραηλινές βάσεις σε ελλαδιστάν και νότια κύπρο καταλαμβάνοντας την ζώνη Αιγαίο / ανατολική Μεσόγειος απ’ την μια μεριά «επιτηρούν» την ρωσική ναυτική έξοδο προς την συρία, το Σουέζ και την κεντρική Μεσόγειο, ενώ απ’ την άλλη κυκλώνουν απ’ τα δυτικά και τα νότια την τουρκική επικράτεια, με τέτοιον τρόπο ώστε να αφαιρέσουν απ’ την Άγκυρα και απ’ την Μόσχα οποιοδήποτε έλεγχο.

Η άμεσα αρμόδια να «απαντήσει» σ’ αυτήν την περικύκλωση είναι η Άγκυρα, και εκτιμάμε πως αυτό θα κάνει.

Κατ’ αρχήν μπορεί να επαναφέρει ένα παλιότερο σχέδιο (που μπήκε-στον-πάγο για να μην δημιουργηθούν προκλήσεις…) για δημιουργία αεροναυτικής βάσης στη βόρεια κύπρο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα αρέσει στους νοτιοκύπριους επειδή «θα υπονομεύει την λύση του κυπριακού», αλλά ποιος είναι τόσο ηλίθιος για να τα πιστεύει αυτά; Πρώτον έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να μην υπάρξει ποτέ εύλογη λύση (την τελευταία φορά στο Κραν Μοντανά το καλοκαίρι του 2017, παρέα με τον «πρώτη-φορά-κάτι…» ογκόλιθο υπ.εξ.)∙ και έπειτα κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνει η νότια κύπρος αμερικανο-θεοναζί έδαφος.

Όμως η Άγκυρα κοιτάει και προς το Αιγαίο: είναι προφανές ότι δεν έχει κανένα συμφέρον (ούτε, άλλωστε η Μόσχα) για να γίνει … «αμερικανική λίμνη»! Δεν κάνουμε προβλέψεις επ’ αυτού, αλλά αφού το ελληνικό καθεστώς ξύνεται-στη-γκλίτσα-του-τσοπάνη… (παριστάνοντας το «περιστέρι»…) Σε κάθε περίπτωση το αναντίρρητο γεγονός ότι ανατολική όχθη του Αιγαίου είναι τουρκική δίνει στην Άγκυρα δικαιώματα (ή/και διαμορφώνει τα συμφέροντά της) με τρόπο που την φέρνει σε κρίσιμη αντιπαράθεση με οποιονδήποτε θέλει να το μετατρέψει σε εμπροσθοφυλακή του άξονα κατά των ανατολικών κρατών / καπιταλισμών.

Ενδιαφέρον έχει η μελλοντική στάση της Μόσχας απέναντι στη Λευκωσία. H μεταφορά του παραδοσιακού «ξεπλύματος» απ’ τις τράπεζες του νότου σ’ εκείνες του κυπριακού βορρά θα πρέπει να είναι εύκολη δουλειά, κι ίσως έχει προχωρήσει ήδη αρκετά… Η δημιουργία μιας κάποιας ρωσικής «προξενικής αρχής» στο βορρά, κάτι που συζητιέται εδώ και κάποιους μήνες, δεν θα είναι μεν κατευθείαν αναγνώριση βορειοκυπριακού κράτους, αλλά θα είναι ό,τι πιο κοντά σ’ αυτήν. Μπορεί επίσης να κάνει το ίδιο και το Baku – και δεν είναι δύσκολο να ακολουθήσουν και άλλα κράτη…

Σε κάθε περίπτωση θα ήταν τραγική αφέλεια να ελπίζει ο οποιοσδήποτε ότι ο 4^ος παγκόσμιος πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης θα σταματήσει … στη νότια κύπρο! Το ελλαδιστάν συμμετέχει ήδη, και θα συμμετάσχει ακόμα περισσότερο (η γενική αποβλάκωση / νηπιοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των υπηκόων βοηθάει…). Θεωρούμε ωστόσο αδύνατο πια να ανταμειφθεί με κάτι απ’ τα όνειρα της περασμένης δεκαετίας.

Ποιες υπολογίζουν τώρα τα αφεντικά ότι θα είναι οι γεωπολιτικές τους πρόσοδοι απ’ την «σωστή μεριά της ιστορίας», δηλαδή την συμμετοχή τους στον 4^ο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό το άξονα; Αποβλέπουν σε κάτι συγκεκριμένο; Ή η όποια «πίεση στις δουλειές τους» που διαφαίνεται στον ορίζοντα απ’ την μετατόπιση του καπιταλιστικού κέντρου βάρους στην ανατολή τους αφήνει σαν κύρια ελπίδα την «ανάσταση» των θαλασσοκρατιών του Λονδίνου και της Ν. Υόρκης;

Μόλις μάθετε πείτε το και σ’ εμάς…

(Καλού κακού ας το θυμάστε: οι πύραυλοι καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις. Και πολύ πιο γρήγορα απ’ τα αεροπορικά ταξίδια… Αλλά τα αφεντικά του νο 1 εθνικού κεφάλαιου δεν μένουν εδώ. Συνεπώς δεν έχουν και καμία «ευθύνη» για την τύχη των ντόπιων υποτελών.

Το έχουν αποδείξει…)