Συμπαράσταση

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.07) >> Ποτέ πριν τα τελευταία 30 χρόνια ο αγώνας των Παλαιστινίων δεν είχε τόσους πολλούς συμπαραστάτες σ’ όλο τον πλανήτη! Και ποτέ πριν δεν δολοφονούνταν τόσο μαζικά, τόσο σαδιστικά, τόσο ανεμπόδιστα επί εκατοντάδες μέρες και νύχτες∙ ατιμώρητα, χωρίς καμιά – καμιά – απολύτως καμιά πρακτική συνέπεια. Ακόμα και οι δημαγωγοί τους feel fine…

Αν οι δολοφονημένοι / ες αυτής μόνο της χρονιάς ανασταίνονταν για μια μέρα, τότε μαζί με τους τραυματισμένους θα έκαναν την μεγαλύτερη διαδήλωση!

Όμως… Όμως νέες σημαίες προστίθενται στις διαδηλώσεις συμπαράστασης (τώρα του λιβάνου)… και ο δυτικός ιμπεριαλισμός / φασισμός προελαύνει…  

Κάτι συμβαίνει και κάτι λείπει, δε νομίζετε;

(Όλες οι διαδηλώσεις των φωτογραφιών στη συνέχεια έγιναν κάποια στιγμή τις τρεις τελευταίες ημέρες. Σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότερες πόλεις στις οποίες έγιναν διαδηλώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστινιακή και λιβανέζικη αντίσταση – αλλά δεν είχαμε χρόνο για ψάξιμο…).

Amman

Amsterdam

Athens

Baghdad

Barcelona

Berlin

Cairo

Caracas

Detroit

Doha

Dublin

Istanbul

Jakarta

Johannesburg

Karachi

Kuala Lumpur

L.A.

Lisbon

London

Madrid

Melbourne

MexicoCity

Ν. York

Najaf (Iraq)

Paris

Rome (απαγορευμένη)

Shana’a (υεμένη)

Stockholm

Tokyo

Toronto

Tunis

Ουκρανικό πεδίο μάχης (ιμπεριαλιστικά προβλήματα…)

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.06) >> Δεν θα ήταν αναγκαία μια σύντομη αναφορά στο άλλο «μέτωπο» του 4ου παγκόσμιου πολέμου: ο ρωσικός στρατός προωθείται σταθερά και ο ουκρανικός υποχωρεί επίσης σταθερά αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, τόσο αξιοθρήνητα, με τόσες απώλειες, ώστε μόνοι τους οι επιζώντες λένε όλο και πιο φωναχτά «δεν αξίζει τον κόπο». Δεν άξιζε απ’ την αρχή∙ ωστόσο αν εν γνώσει ή εν αγνοία σου είσαι «εργολάβος» για λογαριασμό άλλων, μακρινών και εξασφαλισμένων, θα υποστείς και τις απάνθρωπες συνέπειες ενός πολέμου που (πραγματικά!) δεν τον άξιζες. Εκτός απ’ τους ουκρανούς φασίστες, όσοι κι αν είναι, κανένας άλλος ουκρανός και ουκρανή δεν άξιζε μια τέτοια «μοίρα»…

Εν τω μεταξύ η επική «κατάληψη ρωσικού εδάφους» στο Kursk αποδεικνύεται αυτό που επρόκειτο να αποδειχθεί: μια αιματηρή, καταστροφική παγίδα.

Δεν θα ήταν λοιπόν αναγκαία η σημερινή αναφορά αν δεν συνέβαινε αυτή η ήττα να μην περνάει πια καθόλου «απαρατήρητη», τόσο απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς όσο και απ’ τους «σκελετούς» των κρατών. Και κατά την ταπεινή μας άποψη αυτή η ήττα και η διαχείρισή της σχετίζεται άμεσα με το μεσανατολικό πεδίο μάχης, πέρα απ’ τις ορέξεις και τα μακάβρια συμφέροντα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.

Ξαφνικά (ή όχι και τόσο…) στους financial times εμφανίστηκαν προχτές, σ’ ένα τέτοιο άρθρο «μνημόσυνο της ουκρανίας», κι αυτά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.