Month: October 2024

Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.10) >> Οι φοβερές και τρομερές θεοναζί απειλές για μια Αποκαλυψιακού είδους επίθεση στην Τεχεράνη ήταν μόνο οι φανφάρες στριμωγμένων αποικιοκρατών;

H «απάντηση» της 26^ης Οκτώβρη, με στόχους ορισμένες χερσαίες εγκαταστάσεις της ιρανικής πολεμικής βιομηχανίας (ο τονισμός στο «χερσαίες», άρα κατ’ αρχήν εκτεθειμένες, είναι απαραίτητος…) που κατά τον άξονα προκάλεσε σοβαρές καταστροφές και κατά την Τεχεράνη αμελητέες, σίγουρα δεν ήταν το «ε, ρε τι σας περιμένει!!!». Αντίθετα είναι μια «απάντηση» με προοπτική το «Χ»: η Τεχεράνη έχει το περιθώριο να δηλώσει μεν ότι «δεν μπορεί παρά να απαντήσει…» αλλά ότι αυτό «θα γίνει όπως και όποτε»… Κάποτε…

Γιατί όμως το θεοναζί αναγκάστηκε να κάνει μια επίθεση που περισσότερο παραπέμπει σε φόβο για τις αντιδράσεις της Τεχεράνης (αν η επίθεση ήταν όντως… «αποκαλυψιακή»…) και πολύ λιγότερο σε κάτι του είδους «είμαστε οι boss της μέσης Ανατολής»; Γιατί τέτοια «αυτοσυγκράτηση»;

Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι απέδωσαν οι «πιέσεις» της Ουάσιγκτον… Ποιες «πιέσεις»; Άλλοι θα πουν ότι η διαρροή των προετοιμασιών ανάγκασε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς να αναδιπλωθεί… Όμως, θα το επαναλάβουμε, είναι απίθανο η Τεχεράνη να μην είχε έτσι κι αλλιώς πλήρη και καθαρή εικόνα αυτών των (χερσαίων…) προετοιμασιών μέσω Μόσχας όταν είναι γνωστό ότι το ρωσικό καθεστώς δίνει δορυφορικές εικόνες και πληροφορίες ακόμα και στην Ansar Allah (Houthis).

Τι απομένει σαν σοβαρή εξήγηση για το φρενάρισμα; Το ρωσικό «μην τολμήσετε να…» έχει πολύ μεγαλύτερο βάρος απ’ τις αμερικανικές «πιέσεις», ειδικά τώρα που ακόμα και επίσημα αμερικανικά καθεστωτικά think tanks ( του είδους atlantic council) αναγνωρίζουν πια με βαριά καρδιά ότι η Τεχεράνη δεν είναι μόνη της, και πως οποιαδήποτε «βαριά» επίθεση εναντίον της θα κινητοποιήσει οπωσδήποτε την Μόσχα (είναι δίπλα…) και πιθανόν και το Πεκίνο. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί αιτία αυτοσυγκράτησης απέναντι σ’ ένα ισχυρό αντίπαλο – προς το παρόν.

Η δική μας ταπεινή γνώμη είναι χειρότερη: βρίσκεται υπό ανάδυση αυτή τη στιγμή μια βασική αδυναμία του θεοναζί καθεστώτος που δεν είναι συγκυριακή αλλά μάλλον δομική (με την εξαίρεση των πυρηνικών του…). Μια στρατιωτική αδυναμία, για την οποία γράψαμε έγκαιρα, αλλά που τώρα πια μπορεί να θεωρηθεί πρακτικά ολοφάνερη.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.06) >> Μια διευκρίνιση πριν απ’ όλα (επειδή είναι σίγουρο πως έχουν γίνει παρεξηγήσεις). Η κατάληξη -σταν που χρησιμοποιείται εκτεταμένα στα ανατολικά σημαίνει «κράτος». Καζακ-στάν: το κράτος των κοζάκων… Τατζικι-στάν: το κράτος των τατζίκων… Τουρκμενι-στάν: το κράτος των τουρκμένων… κ.ο.κ.

Επιπλέον, στην τουρκική επικράτεια, το ελληνικό κράτος αποκαλείται «γιουνανιστάν». Που σημαίνει: το κράτος των Ιώνων. Τους έλληνες τους αποκαλούν «γιουνάν», δηλαδή Ίωνες.

Η εκ μέρους μας χρήση της κατάληξης -σταν (ελλαδιστάν) δεν είχε ούτε έχει το νόημα της «υποτίμησης» (ή της ανατίμησης…) του ελληνικού κράτους∙ αλλά της δυσάρεστης υπενθύμισης προς την κυρίαρχη εθνική (δυτικόφιλη / κομπλεξική) ιδεολογία του ότι από πάρα πολλές απόψεις τόσο η μορφή κράτος όσο και η κοινωνία είναι ουσιαστικά μεσανατολίτικοι σχηματισμοί∙ έχοντας πετάξει στα σκουπίδια, οπωσδήποτε η κοινωνία, όσα θετικά είχε αυτό…

Καπιταλιστικοί σχηματισμοί – φυσικά!

Είναι υποτίθεται γνωστό (;) πως εδώ και μια τουλάχιστον 10ετία η «εθνική γραμμή» του ελληνικού ιμπεριαλισμού ήταν η «συνεταιρική κατάκτηση» και οπωσδήποτε ο έλεγχος της ανατολικής Μεσογείου, για λογαριασμό των συνεταίρων σ’ αυτήν την εκστρατεία και, οπωσδήποτε, για λογαριασμό και των «μεγάλων συμμάχων» της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου. Αυτό μας επέβαλε να μιλάμε (και να γράφουμε) για «άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ», με διάφορα συμπληρώματα και προεκτάσεις.

Αυτή η «εθνική γραμμή» ήταν κατευθείαν συνέπεια των συμφερόντων του νο 1 «εθνικού κεφάλαιου», των εφοπλιστών. Και είχε μια σειρά στόχων: για το ελλαδιστάν (αλλά και για τους υπόλοιπους «τοπικούς» εταίρους) στόχος άμεσος ήταν η Άγκυρα. Επιπλέον όμως για την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο στόχος ήταν η Μόσχα, η κρίσιμη (και τελικά πετυχημένη) απόβασή της στο συριακό πεδίο μάχης, και οι δύο στρατιωτικές βάσεις της στη Λατάκεια (αεροπορική) και στην Tartus (ναυτική).

Η εκστρατεία «κατάληψης / ελέγχου» της ανατολικής Μεσογείου ήταν (και παραμένει) χωρίς αμφιβολία τμήμα του 4^ου παγκόσμιου πολέμου! Και είχε διάφορα «επίπεδα». Για το ελλαδιστάν, για παράδειγμα, είχε το κωμικο-γελοίο «επίπεδο» της ελληνικής αοζ – που άφηνε στο τουρκικό καθεστώς (με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο) νερό ίσα για να γεμίσει μερικές μπανιέρες!! Το ελληνικό θράσος ήταν απίστευτο, και έμοιαζε να είναι με άγνοια οποιουδήποτε κινδύνου: το θεώρημα της «αοζ του Καστελορίζου» έσπαγε όλα τα κοντέρ, αλλά ενέπνεε τον ντόπιο εθνικισμό επί χρόνια:

Για να δείξουμε το βάρος, την έκταση και την ένταση αυτής της εκστρατείας για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό, όπως και το βάρος, την έκταση και την ένταση των συμμαχιών του σ’ αυτήν, θα έπρεπε να γράψουμε βιβλίο. Τα περιθώρια της ασταμάτητης μηχανής για κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες. Για να εικογραφήσουμε (έστω) αυτό το βάρος / έκταση / ένταση (έτσι ώστε να αναρωτηθούμε μεγαλόφωνα: και τώρα τι ω ελλαδιστάν;) κάνουμε ένα φωτογραφικό μίνι-αφιέρωμα. Δείτε το σαν στατικό ντοκυμαντέρ (θα μπορούσε να είναι και κανονικό… αν είχαμε χρόνο…). Επιπλέον: δεν πρόκειται για γεγονότα του παρελθόντος, περασμένα – ξεχασμένα! Αλλά για γεγονότα που έχουν διαμορφώσει το παρόν!

Οπωσδήποτε σαν υλικό τεκμηρίωσης δεν είναι αρκετό. Είναι ενδεικτικό. (Μετά το τέλος του οι … απορίες μας…)

(Αυτό το στατικό ντοκυμαντέρ θα παρουσιαστεί, λόγω χώρου, σε δύο συνέχειες. Σήμερα – και την επόμενη Δευτέρα).

Έχοντας μόλις διασωθεί κυβερνητικά (και έχοντας μόλις συντρίψει την αναιδή εε – ε;) ο έλληνας πρωθ. (το παρατσούκλι που του δώσαμε: τενεκεδένιος…) συναντιέται τον Σεπτέμβρη του 2015 με τον χασάπη του Καϊρου Sisi. Για την «πρώτη-φορά-κάτι…» η χούντα της αιγύπτου και οι χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι που εξοντώνονταν (και εξοντώνονται…) στα κάτεργά της δεν είχαν καμία αξία. Ή μπορεί να ήταν λάδι-στα-γρανάζια των «ελληνικών επενδύσεων» στον αιγυπτιακό καπιταλισμό και, φυσικά, στην μεγάλη εθνική αντιτουρκική εκστρατεία της ανατολικής Μεσογείου. Στην φωτο διακρίνονται αριστερά ο αγγλόφιλος ογκόλιθος της εξωτερικής πολιτικής και ο «αντ’ αυτού».

Σ’ αυτά τα κόλπα μια φορά είναι καμία… Τέσσερεις μήνες μετά, τον Δεκέμβρη του 2015, ξανά αγκαλιές με τον χασάπη…

Εν τω μεταξύ, απ’ τον Σεπτέμβρη του 2015, η Μόσχα, σε συνεργασία με τους ιρανούς «φρουρούς της επανάστασης» και την Hezb’ Allah (ο στρατός του καθεστώτος Άσσαντ είχε τα χάλια του…) αρχίζει το ξήλωμα του αμερικανο-αγγλο-γαλλικού σχεδίου για τη «νέα μέση Ανατολή», δηλαδή το «κράτος isis»… Για λογαριασμό του Άσσαντ, αλλά και για να προστατέψει τις βάσεις της στις ακτές της συρίας.

Η κατάσταση στη συριακή επικράτεια τον Σεπτέμβρη του 2015 ήταν αυτή:

Με μαύρο το «κράτος isis», με κίτρινο το «κράτος ypg»… Όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν ως τότε… Η “νέα μέση Ανατολή” στα καλύτερά της!

Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.04) >>

Σε χρόνο dt, τον Γενάρη του 2016, ο τενεκεδένιος και το γκουβέρνο του, ως γνήσιοι υπηρέτες του ελληνικού ιμπεριαλισμού, «στέλνουν μήνυμα» απ’ την κατεχόμενη μη-πρωτεύουσα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος…  

Τον Οκτώβρη του 2016, η σχέση με τον χασάπη του Καϊρου γίνεται «τριγωνική»… Με την συμμετοχή ενός ακόμα «ανθρώπου του άξονα» (τον οποίο η Ουάσιγκτον κρατούσε στο χέρι εξαιτίας των αποκαλύψεων για την οργανική συμμετοχή του σε μεγάλης έκτασης «ξέπλυμα»…): του προέδρου της νότιας Κύπρου Αναστασιάδη…

Εν τω μεταξύ, απ’ τον Ιούλιο του 2016 και μετά, το «πρώτη-φορά-κάτι…» γκουβέρνο παίρνει διδακτορικό-αφοσίωσης-στη-δημοκρατία: αρχικά κρύβει και στη συνέχεια αποθεώνει (και εφοδιάζει με πλαστές ταυτότητες ώστε να «χαθούν»…) 8 τούρκους χουντοκαραβανάδες που συμμετείχαν σε κομάντο δολοφονίας του Erdogan στη διάρκεια του σύντομου αλλά αιματηρού πραξικοπήματος στις 15 Ιούλη 2016. Το να «καλύπτεις» πραξικοπηματίες καραβανάδες οι οποίοι μάλιστα επιχείρησαν να δολοφονήσουν εκλεγμένο αρχηγό κράτους σημαίνει άραγε ότι είχες κι εσύ μια κάποια συμμετοχή στις «προσπάθειές» τους; (Μπααααα… Μην το λέτε αυτό…)

Στις αρχές του 2017 το γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον αλλάζει: αναλαμβάνει το ψόφιο κουνάβι… Ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. τρέχει (και ξανατρέχει…) με χάρτες παραμάσχαλα για να διαφημίσει την σπουδαιότητα των ελληνικών σχεδίων για την ανατολική Μεσόγειο… (Δεν ήξερε η Ουάσιγκτον τα συμφέροντά της; Ήξερε. Και γεωγραφία επίσης. Αλλά ο φόβος της Αθήνας ήταν η θρυλούμενη «φιλία» του ψόφιου κουναβιού με τον Erdogan…)

Δυο φορές με τον θεοναζί, απαρτχάιντ χασάπη, τον Ιούνιο και τον Νοέμβρη του 2017, και άλλη μια με τον άλλο χασάπη, του Καϊρου, τον Νοέμβρη του 2017, ο τενεκεδένιος έχει γίνει κυριολεκτικά «ιπτάμενος». Με τα διάσημα σπαστά αγγλικά του είναι σίγουρο ότι «κάνει την δουλειά»: η ανατολική Μεσόγειος (πρέπει να) μοιάζει όλο και περισσότερο σαν ελληνο-ισραηλινο-αιγυπτιακή λίμνη, ιδανική για αμερικανικά αεροπλανοφόρα…

Θα έλεγε κάποιος ότι ο αρχικός «κεραυνοβόλος έρωτας» έχει εξελιχθεί σε βαθιά αγάπη. Τον Μάρτη του 2018 και τον Δεκέμβρη του 2018 ξανά ο τενεκεδένιος εκπρόσωπος του ελληνικού ιμπεριαλισμού αγκαλιά με τον θεοναζί χασάπη – και τον Αναστασιάδη. Την δεύτερη φορά, «χρονιάρες μέρες», οικογενειακώς…

(Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει: ξέρετε κάποιον ή κάποια που νάχει φωνάξει τέτοιο σύνθημα;)

Εν τω μεταξύ, απ’ την Μάρτη του 2018, έχει ξεκινήσει στη Γάζα η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής: άοπλες διαδηλώσεις, κάθε Παρασκευή, προς τον φράχτη / τείχος… Τις μέρες, τις βδομάδες και τους μήνες που το «πρώτη-φορά-κάτι…» γκουβέρνο, ξέχυλο από «αριστεροσύνη», αγκαλιαζόταν και συν-σχεδίαζε την κατοχή της ανατολικής Μεσογείου, δεκάδες άοπλοι διαδηλωτές και διαδηλώτριες δολοφονούνταν και, ακόμα περισσότεροι σακατεύονταν, απ’ τον θεοναζί, απαρτχάιντ «συνομιλητή» της Αθήνας. Τα εντόπια και διεθνή καθάρματα που «ανακάλυψαν την βαρβαρότητα της Hamas στις 7 Οκτώβρη» έπιναν τα ποτά τους και έξυναν τα αχαμνά τους όταν ο …. «αντιβάρβαρος» θεοναζί στρατός δολοφονούσε επί 21 μήνες (ολογράφως: είκοσι ένα μήνες…) 225 άοπλους διαδηλωτές (ανάμεσά τους 45 παιδιά) και σακάτευε με σφαίρες διασποράς πάνω από 9.000 – με μηδέν απώλειες. Διαδηλωτές που διαδήλωναν για τι; Για το δικαίωμα της επιστροφής των προσφύγων τους…

Οι διαδηλώσεις είχαν σκοπό να «αφυπνίσουν» τους … φιλάνθρωπους και φιλεύσπλαχνους πρωτοκοσμικούς… Χωρίς βία απ’ την μεριά των φυλακισμένων Παλαιστινίων… Τι έκαναν οι φιλάνθρωποι και φιλεύσπαχνοι; Τους έγραψαν στα παπάρια τους πανηγυρικά… Ποιους έγραψαν; Αυτούς κι αυτές (ως οργανώσεις) που αποφάσισαν να δραπετεύσουν στις 7 Οκτώβρη… και κατηγορούνται ακόμα για «βαρβαρότητα»… από φιλάνθρωπους και φιλεύσπαχνους πρωτοκοσμικούς…

Σ’ αυτό το σημείο μια πολιτική διακοπή. Ο ελληνικός ιμπεριαλισμός δεν είναι των κυβικών των συμμαχικών του, π.χ. του αμερικανικού, του αγγλικού, ή του γαλλικού. Για τα δικά του κυβικά ωστόσο είναι βουτηγμένος στο αίμα – δεν θα κάνουμε εδώ την εξιστόρηση της ιστορίας του. Για το χρονικό / ιστορικό διάστημα και την γεωγραφική ζώνη που μας απασχολεί εδώ ως το 2018 είχε υπάρξει κατάφορα αιματηρός, φονικός. Υπάρχει η «άμεση» εμπλοκή: ο στρατός ή οι παραστρατιωτικοί ή οι χαφιέδες σου σκοτώνουν, καταστρέφουν. Υπάρχει και η «έμμεση»: στηρίζεις, όσο μπορείς, τον στρατό, τους παραστρατιωτικούς ή τους χαφιέδες των συμμάχων σου να σκοτώνουν, να καταστρέφουν…

Αν η υποστήριξη 8 χουντοκαραβανάδων που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον «εθνικό εχθρό»  μπορεί να θεωρηθεί στιγμιαίο ιμπεριαλιστικό έγκλημα (που δεν είναι καν τέτοιο…), η υποστήριξη ενός θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος που σκοτώνει και καταστρέφει από τότε που φτιάχτηκε και, επιπλέον, σκοτώνει και καταστρέφει όσο καιρό το αγκαλιάζεις, αυτό είναι ιμπεριαλιστικό έγκλημα διαρκείας! Ακόμα κι αν «περιορίζεται» σε «παροχή υπηρεσιών, διευκολύνσεων, ανταλλαγή πληροφοριών, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, οικογενειακές επισκέψεις» κλπ.

Βαριά ένοχη σ’ αυτό το διαρκές ελληνικό ιμπεριαλιστικό έγκλημα διαρκείας είναι και η λεγόμενη «πρώτη-φορά-κάτι…» με όλη την στελεχική και οπαδική σύνθεσή της απ’ τον Σεπτέμβρη του 2015 ως το τέλος της κυβερνητικής της θητείας. Αν οι μπάτσοι σκοτώσουν έναν, δύο ή τρεις διαδηλωτές σε πρωτοκοσμικό κράτος θα γίνει θέμα (;) Αν ο απαρτχάιντ στρατός σκοτώσει διακόσιους ή τριακόσιους παλαιστίνιους άοπλους διαδηλωτές και σακατέψει για όλη τη ζωή τους μερικές χιλιάδες ακόμα, αυτό δεν είναι θέμα.

Δεν ήταν: η «εθνική γραμμή» πάνω απ’ όλα. Συνεπώς, για την δική μας συνείδηση, είναι όλοι και όλες εκείνης της κυβερνητικής θητείας, μαζί με τους οπαδούς τους, συνένοχοι του αίματος. Για πάντα.

Τελεία και παύλα.

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.26) >> Η Παλαιστίνια Bisan Owda, «αυτοσχέδια» δημοσιογράφος, σ’ ένα 17λεπτο video οδοιπορικό για την ανθρωπότητα – ή, έστω, γι’ αυτό το μικρό κομμάτι της που λέγεται κατεχόμενη Γάζα: