Month: March 2024

Fields of Palestine

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Ένας αμερικάνος, ο Seth Staton Watkins, που τραγουδάει συνήθως παραδοσιακές αντάρτικες ιρλανδέζικες μπαλάντες, εδώ σ’ ένα απ’ τα τραγούδια του για την Παλαιστίνη, διασκευή μιας ιρλανδικής μπαλάντας απ’ την εποχή του πολέμου της ανεξαρτησίας κατά των άγγλων…

Μόλις προχθεσινό…

 

Διαπραγματεύσεις…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Ενώ το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς απειλεί να αρχίσει να σκοτώνει στη Rafah όχι εκατοντάδες-κάθε-μέρα αλλά χιλιάδες, οδηγώντας τους πρωτοκοσμικούς φίλους και συμμάχους του σε κροκοδείλιες δηλώσεις «Όχι! Μη! Μην το κάνετε αυτό!!», συνεχίζει να κάνει εκείνο που ήθελε πάση θυσία (των παλαιστινίων) να αποφύγει: διαπραγματεύεται – μέσω τρίτων – με την παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα∙ η οποία σύμφωνα με δηλώσεις και σχεδιασμούς έπρεπε να έχει εξαφανιστεί προ πολλού. Και δεν το κάνει από θέση ισχύος. Όπως δεν βρίσκονται σε θέση ισχύος τα δυτικά, πρωτοκοσμικά καθεστώτα που την ίδια στιγμή που παριστάνουν τα φιλάνθρωπα συνεχίζουν να εξοπλίζουν την εξόντωση των Παλαιστινίων.

Το πρόβλημα τόσο του θεοναζί καθεστώτος όσο και των πρωτοκοσμικών συμμάχων του είναι το ίδιο: η εξαφάνιση της Γάζα απ’ τον χάρτη απέτυχε! Δόθηκε πολύς χρόνος γι’ αυτό, αλλά… Η ένοπλη παλαιστινιακή αντίσταση είναι βασική αιτία αυτής της αποτυχίας / ήττας, αλλά όχι η μοναδική. Όλα αυτά τα πρωτοκοσμικά καθάρματα έχασαν και τον ιδεολογικό πόλεμο κατά της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, τον πόλεμο που είχαν ξεκινήσει εδώ και 2 δεκαετίες, την ιδεολογική πλύση εγκεφάλου που στήριζε κάθε πιθανό και απίθανο έγκλημα στην Παλαιστίνη πριν τις 7 Οκτώβρη.

Η ένοπλη «απόδραση» των αιχμαλώτων στις 7ης Οκτώβρη έσπασε την σιωπή, και την έσπασε για πάντα. Πριν την 7η Οκτώβρη η Γάζα, η Παλαιστίνη, η κατοχή είναι «αόρατες», «ανύπαρκτες», ακόμα κι όταν στη διάρκεια των πολύμηνων διαδηλώσεων της  Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής, από τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019, επί 21 ολόκληρους μήνες, ο στρατός κατοχής εκτελούσε και σακάτευε κατά βούληση κάθε Παρασκευή άοπλους διαδηλωτές και διαδηλώτριες. Στις 7 Οκτώβρη ήταν αρκετές λίγες μόνο σεισμικές ώρες για να σκιστούν τα παραπετάσματα…

Μπορεί να θεωρηθεί συμβολικό, αλλά θα ήταν αδύνατο ή εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί πριν από 10 ή ακόμα και 5 χρόνια, όταν η εποικιστική αποικιοκρατία στην Παλαιστίνη είχε γίνει «αποδεκτή κανονικότητα»: πριν λίγες μέρες η ταινία The Zone of Interest κέρδισε το όσκαρ καλύτερης διεθνούς ταινίας, γυρισμένη γύρω απ’ το στρατόπεδο εξόντωσης του Auschwitz, με «φόντο» το Ολοκαύτωμα, σκηνοθετώντας ουσιαστικά εκείνο που η «καταραμένη» (και απόβλητη απ’ τον θεοναζισμό) εβραία διανοούμενη Hahhah Arendt είχε περιγράψει ως Κοινοτοπία του κακού.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Jonathan Glazer, άγγλος εβραϊκής καταγωγής, είχε να πει δυο κουβέντες την ώρα της βράβευσής του:

..Στεκόμαστε εδώ σαν άνθρωποι που αρνούμαστε την Εβραϊκότητά μας και την πειρατεία πάνω στο Ολοκαύτωμα από ένα κατοχικό καθεστώς που έχει οδηγήσει στο θάνατο τόσους αθώους ανθρώπους, είτε πρόκειται για τα θύματα της 7ης Οκτώβρη στο Ισραήλ είτε για την συνεχιζόμενη επίθεση στη Γάζα…

Η ιδεολογική κυριαρχία βρισκόταν στην καρδιά της εποικιστικής αποικιοκρατίας στην Παλαιστίνη επί σχεδόν 80 χρόνια. Τώρα πια η αλήθεια ότι αυτό το καθεστώς αποτελεί πειρατεία (και φασιστική παραμόρφωση) του Ολοκαυτώματος γίνεται μια διαρκώς επεκτεινόμενη συνείδηση όχι μόνο στους αριθμητικά ογκούμενους συμπαραστάτες της παλαιστινιακής αντιαπαρτχάιντ αντίστασης αλλά, επιπλέον, σ’ όλο και μεγαλύτερα τμήματα των εβραϊκών κοινοτήτων του πλανήτη. Κανείς δεν θέλει να έχει το αστέρι του Δαβίδ στο πέτο του∙ όλο και λιγότεροι θέλουν να έχουν το αίμα των Παλαιστινίων στα χέρια τους με άλλοθι το Ολοκαύτωμα (ή την … παλαιά διαθήκη!!)

Με εντελώς άμεσο και πρακτικό τρόπο αυτή η πολλαπλή (κάποιοι την θεωρούν στρατηγική) ήττα εκδηλώνεται σ’εκείνο που το θεοναζί καθεστώς ήθελε να αποφύγει: στις διαπραγματεύσεις με την παλαιστινιακή αντίσταση. Αυτές οι διαπραγματεύσεις προβάλλονται απ’ την δυτική καθεστωτική δημαγωγία σαν ένα αίνιγμα τυλιγμένο με μυστικότητα. Δεν είναι έτσι. Και δεν είναι το Τελ Αβίβ αλλά η αντίσταση που έχει απαιτήσεις, που βάζει όρους, σ’ αυτές:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Υποτίθεται ότι το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo έχει «χάσει την υπομονή του» με τον αρχιχασάπη του Τελ Αβίβ και το δικό του γκουβέρνο… Υποτίθεται… Υποτίθεται ακόμα ότι η Ουάσιγκτον θα ευνοούσε εκλογές (όχι πραξικόπημα…) στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, ώστε να γίνουν γκουβέρνο οι κοσμικοί φασίστες… Υποτίθεται…

Η πολυδιαφημισμένη «αντίθεση» ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική τακτική των ηπα (και των συμμάχων τους) στη Μέση Ανατολή και σ’ εκείνη του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος κοντεύει να μετατρέψει τον νυσταλέο και το κόμμα του σε «απόστολους της ειρήνης!»∙ σε ποιών τα μυαλά άραγε;

Το θεοναζί γκουβέρνο μπορεί πράγματι να αδιαφορεί για τις εκλογικές ανάγκες του νυσταλέου και των λεγόμενων «δημοκρατικών». Κι ο λόγος είναι απλός: ένα ψόφιο κουνάβι στο άσπρο σπίτι για δεύτερη φορά είναι πολύ πιο χρήσιμο για το θεοναζί καθεστώς. Δεν είναι, άραγε, το ψόφιο κουνάβι που «αναγνώρισε» την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του απαρτχάιντ; Δεν είναι, άραγε, το ψόφιο κουνάβι, που «αναγνώρισε» τα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν ως ισραηλινό εδάφος; Δεν είναι, άραγε, το ψόφιο κουνάβι που προωθούσε την ιδέα να εξαγοραστούν οι Παλαιστίνιοι με λεφτά απ’ τις πετροχούντες, και να κάτσουν ήσυχοι στις «ανοικτές» φυλακές τους στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη;

Υπάρχει στα μέρη μας (ίσως και αλλού) ένας παραμορφωμένος «αντι-ιμπεριαλισμός» ο οποίος, κοιτώντας το ουκρανικό πεδίο μάχης, θεωρεί ότι το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα είναι «αντινατοϊκό» (!!;;;;) και πιο φιλικό στη Μόσχα (!!!) – άρα είναι προτιμότερο… Μυωπία, το λιγότερο! Μια τέτοια «φιλικότητα», αν και εφόσον εκδηλωθεί (…μετά την δυτική αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης…) είναι μόνο ο ανασχεδιασμός των προτεραιοτήτων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, και η «επιστροφή» στον αντισινισμό και την ταϊβάν σαν κυριότερο «θέατρο» του 4ου παγκόσμιου. Σε ότι αφορά την Μέση Ανατολή είναι μεν αλήθεια ότι το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του θα προτιμούσε να αποσύρει τον στρατό του απ’ το ιράκ και την συρία∙ αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι τέτοιου είδους υπόγειες διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει ήδη, απ’ τον νυσταλέο. (Γι’ αυτό και έχουν σταματήσει προσωρινά οι επιθέσεις στις αμερικανικές βάσεις…) Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν γίνονται στα σοβαρά απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, φαίνεται όμως ότι οι τοπικοί τους βάσσαλοι ανησυχούν.

Το γεγονός είναι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Εντελώς γαλλικά!

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα θέλει να ξαναγίνει βασιλιάς. Της ευρώπης (της αφρικής είναι δύσκολο … προς το παρόν…) Και πως μπορεί να γίνει βασιλιάς της ευρώπης; Αν δείξει πυγμή, αποφασιστικότητα… «έτοιμος για όλα»! Υπέρ του φασιστοΚιέβου υποτίθεται. Και εναντίον της φθονερής Μόσχας…

Η παράσταση προσφέρεται για φτηνό μελόδραμα, αλλά δεν θα έφτανε ούτε καν στα προκριματικά κάποιου διαγωνισμού. Αποπνέει βέβαια (ή το προσπαθεί) μεγαλοπρέπεια. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά. Το έχει ξαναδοκιμάσει:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ειδικό «μνημόσυνο»: η «κοινή δεξαμενή»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μιλήσουν απ’ τον τάφο. Και οι συγγενείς τους, που υπέφεραν τόσα απ’ τα ενσυνείδητα, εμπρόθετα, εγκληματικά ψέματα που τάισαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, που δεν μπορούν να κάνουν καν τις εκταφές (για τους λόγους που ήταν γνωστοί απ’ την αρχή, δεν θα γίνουμε μακάβριοι…), θα μείνουν κι αυτοί σιωπηλοί. Όσο για εμάς; Είναι πικρό, πολύ πικρό, όλοι οι ιερείς και τα εξαπτέρυγα αυτού του μαζικού εγκλήματος που πήρε το ψευδώνυμο «προστασία της δημόσιας υγείας» να νοιώθουν τόσο άνετα ώστε ακόμα και να ομολογούν πια το αίσχος τους – και να μην υπάρχει ούτε ψήγμα εργατικής δικαιοσύνης. Όλα πνίγονται στην αδιαφορία…. Όλα πνίγονται στη λήθη…

Πριν ένα χρόνο έγινε στην Αθήνα το «22ο πανελλήνιο συνέδριο λοιμώξεων».

Όχι, δεν μαζεύτηκαν οι λοιμώξεις να κουβεντιάσουν! Μαζεύτηκαν οι λοιμωξιολόγοι του λαού και του τόπου… Τους θυμάστε μήπως; Κάποιους θα του θυμηθείτε:

Ήταν εκεί και το αφεντικό τους, ως «μεγάλος χορηγός». Ο «μεγάλος σωτήρας»!

Εκεί όπου «α, τι ωραία που τα λέμε μεταξύ μας!», ανάμεσα σε διάφορες ανακοινώσεις και έρευνες των ειδικών, παρουσιάστηκε κι αυτή:

Μελετήθηκαν αναδρομικά οι φάκελοι 530 ανθρώπων που νοσηλεύτηκαν σε 7 αθηναϊκά νοσοκομεία (ηλικίας από 70 ως 90 χρονών), πέθαναν εκεί (από 1 Γενάρη ως 31 Αυγούστου 2022) και δηλώθηκαν ως θάνατοι από covid19: ανοίχτηκε ξανά το πιστοποιητικό θανάτου, ο ιατρικός / νοσηλευτικός φάκελος….

Και το συμπέρασμα; Οι μισοί σχεδόν απ’ τους καταγραμμένους θανάτους (οι 240 απ’ τους 530) ΔΕΝ σχετίζονταν με λοίμωξη λόγω covid19!!!

Δεν πρόκειται για 1, 2 ή 5 θανάτους που από παραδρομή αποδόθηκαν σε λάθος αιτία. Πρόκειται για το 45,3% των θανάτων που δηλώθηκαν «από covid19» (ενώ δεν ήταν έτσι…) με βάση τις «οδηγίες» του υπουργείου και των ειδικών, που ακολούθησαν πιστά τις εντολές του παραμάγαζου των φαρμακομαφιών, του Π.Ο.Υ.! Πρόκειται για την κατασκευή της «κοινής δεξαμενής», της δημιουργικής λογιστικής θανάτου, και της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Δεν πρόκειται καν για οργανωμένη κρατικά και παρακρατικά «διασπορά ψευδών ειδήσεων»: πρόκειται για αυτουργία στην τρομοκράτηση του πληθυσμού, εσκεμμένα, σχεδιασμένα, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση!!

Όμως…. Αν μετά από τόσο καιρό αυτή η (εκ των πραγμάτων κυνική…) ομολογία / παραδοχή παραμένει κρυφή, «κτήμα των ειδικών»… Αν μετά από τόσο καιρό δεν γίνεται να ξεριζωθεί αναδρομικά ο τρόμος… Αν μετά από τόσο καιρό κανένας νεκρός δεν μπορεί να διεκδικήσει δικαιοσύνη για την αντικοινωνική απομόνωσή του όσο ζούσε και για την καπηλεία του θανάτου του… Κι αν μετά από τόσο καιρό όλα βουλιάζουν στην απώθηση, τι απομένει για την ριζοσπαστική, απελευθερωτική κριτική στις καπιταλιστικές εξουσίες;

Σχεδόν τίποτα… Αισχρές μειοψηφίες εδώ κι εκεί…  Απέμειναν όμως οι διάφοροι ατζέντηδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, λιγότερο ή περισσότεροι «επώνυμοι», να αφοδεύουν πάνω σε τάφους∙ τωρινούς και μελλοντικούς…

Θεός δεν υπάρχει, το ξέρουμε. Αλλά και ο διάολος βαρέθηκε. Κι έχει κηρύξει απεργία διαρκείας…

Ειδικό «μνημόσυνο»: τα «ασφαλή»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά 36 «ειδικοί» από μερικές δεκάδες πρωτοκοσμικά πανεπιστήμια, δημοσιοποίησαν πριν ένα μήνα (στις 12 Φλεβάρη του 2024) μια έρευνα – μαμούθ για κάποιες απ’ τις παρενέργειες της γενετικής μηχανικής.

Η έρευνα συγκέντρωσε τα στοιχεία 99.068.901 πλατφορμιασμένων (!!) με τις πλατφόρμες των φαρμακομαφιών pfizer (183.559.462 δόσεις) και moderna (36.178.442 δόσεις), και τον γενετικά τροποποιημένο αδενοϊό της oxford/astrazeneka* (23.093.399), σε πρωτοκοσμικές ζώνες υποχρεωτικού πλατφορμιασμού: επαρχίες της αυστραλίας, επαρχίες του καναδά, αργεντινή, δανία, φινλανδία, γαλλία, νέα ζηλανδία, και σκωτία. Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν αφορούσαν 5 σοβαρές «παρενέργειες»: σύνδρομο Guillain-Barre, εγκεφαλικές θρομβώσεις, οξεία γενικευμένη εγκεφαλομυελίτιδα, μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα.

Τα στοιχεία γι’ αυτές τις σοβαρές «παρενέργειες» προέκυψαν, φυσικά, απ’ τα αρχεία «κίτρινων καρτών» των αντίστοιχων κρατικών υπηρεσιών – για (μόνο) τις πρώτες 42 ημέρες μετά τον πλατφορμιασμό… Έχει σημασία να θυμίσουμε ότι αυτές οι καταγραφές θεωρούνταν ελλειπέστατες πριν την τρομοεκστρατεία: το πολύ το 10% των παρενεργειών καταγράφονταν μέσω αυτού του «παθητικού» συστήματος αναφοράς. Τα ίδια (και χειρότερα) ίσχυσαν σε πολλά κράτη για τις καταγραφές των «παρενεργειών» της γενετικής μηχανικής: η «γραμμή» ήταν να αποδίδονται (απ’ τους γιατρούς) οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ τις πλατφόρμες. Συνεπώς ο αριθμός των «παρενεργειών» που συγκέντρωσαν αυτοί οι 36 «ειδικοί» ήταν ο μικρότερος δυνατός – και καθόλου ο πραγματικός!

Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι λογιστική και μάλλον συνηθισμένη για τέτοιου είδους έρευνες – μαμούθ. ΔΕΝ αναφέρονται οι «απόλυτοι αριθμοί» των έστω ελάχιστα καταγραμμένων «παρενεργειών», αλλά η σύγκρισή τους με τον μέσο όρο των αντίστοιχων «παρενεργειών» όλων των εμβολιασμών (με τα κλασσικά, πραγματικά εμβόλια) απ’ το 2015 ως το 2019 για το ίδιο μέγεθος πληθυσμών. Αυτός ο τρόπος (ένα κλάσμα στην ουσία) λέγεται «παρατηρήθηκαν προς αναμενόμενες»∙ observed to expected / OE.

Να μία απ’ τις αναφορές των ευρημάτων:

– Το σύνδρομο Guillain–Barre εκδηλώθηκε 2,49 φορές παραπάνω από εμβολιασμούς του παρελθόντος (αύξηση 249%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της oxford/astrazeneca…

– Οι εγκεφαλικές θρομβώσεις εκδηλώθηκαν 3,23 φορές παραπάνω (αύξηση 323%) μετά την πρώτη δόση του ίδιου τηςoxford/astrazeneca…

– Η οξεία γενικευμένη εγκεφαλομυελίτιδα εκδηλώθηκε 3,78 φορές παραπάνω (αύξηση 378%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της moderna…

– Η μυοκαρδίτιδα εκδηλώθηκε 3,48 περισσότερες φορές (αύξηση 348%) μετά την πρώτη δόση και από 4,01 έως 6,1 περισσότερες φορές (αύξηση από 401% ως 610%) μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου» της moderna…

– H μυοκαρδίτιδα εκδηλώθηκε 2,78 περισσότερες φορές (αύξηση 278%) μετά την πρώτη δόση και 2,86 περισσότερες φορές (αύξηση 286%) μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου» της pfizer…

– H περικαρδίτιδα εκδηλώθηκε 1,74 φορές περισσότερο (αύξηση 174%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της moderna, και 6,91 περισσότερες φορές (αύξηση 691%) μετά την τρίτη δόση του «σωτήριου» της oxford/astrazeneca…

Υπάρχουν ίσως ακόμα οι ηλίθιοι που θα πουν «ααα, δεν καταλάβατε καλά», «ααα, δεν ξέρετε να διαβάζετε τέτοιες έρευνες», «ααα, είστε ψέκα». Τα γνωστά… Και καλά καταλαβαίνουμε, και να διαβάσουμε ξέρουμε (κάνοντας προσεκτική έρευνα για κάθε τεχνικό όρο). Αυτή η έρευνα – μαμούθ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, μπορεί όμως είτε να κρυφτεί είτε να «μουτσουρωθεί». Κι ας λάβει υπόψη του όποιος θέλει να καταλάβει, τα εξής:

– Οι καταγραφές των συγκεκριμένων 5 σοβαρών «παρενεργειών» είναι πολύ πολύ μικρότερες απ’ την πραγματικότητα.

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ ασχολήθηκε με τους θανάτους αρκετών απ’ όσους εμφάνισαν μία ή περισσότερες πιο πάνω «παρενέργειες».

– Η έρευνα ΔΕΝ ασχολήθηκε με άλλες εξίσου σοβαρές «παρενέργειες», όπως οι επιθετικοί (και συχνά θανατηφόροι) καρκίνοι, η εκδήλωση «αυτοάνοσων» ασθενειών κάθε είδους, οι βλάβες στο αναπαραγωγικό σύστημα γυναικών και ανδρών. Όχι επειδή δεν υπάρχουν αυτές! Αλλά επειδή για πρακτικούς λόγους οι ερευνητές περιόρισαν το πεδίο τους.

Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο; Υπάρχει κάποιο δικαστήριο ή οποιοσδήποτε άλλος θεσμός στις δυτικές «δημοκρατίες» για να δικάσει και να καταδικάσει όλους εκείνους (δεν είναι καθόλου λίγοι!) που οργάνωσαν και διέπραξαν αυτό το απίστευτο έγκλημα, είτε ενεργητικά είτε ως «ηθικοί αυτουργοί»;

 

* Θα πρέπει να το θυμάστε. Στην αρχή, όταν το συγκεκριμένο «εμβόλιο» διαφημιζόταν, το oxford στο όνομά του λεγόταν δυνατά και καθησυχαστικά: διάολε, είναι πανεπιστημιακό προϊόν πρωτοποριακής πανεπιστημιακής έρευνας, άρα υπεράνω υποψίας… Όταν όμως άρχισαν να πέφτουν κορμιά, το oxford εξαφανίστηκε απ’ το όνομα∙ έμεινε σκέτη και μόνη η συγκεκριμένη φαρμακομαφία.

Τι ρόλο παίζουν, λοιπόν, αυτά τα τόσο διάσημα πανεπιστήμια; Κράχτη φυσικά…

Ειδικό «μνημόσυνο»: τα «σωτήρια»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Μήπως τουλάχιστον ισχύει το έσχατο παραμύθι που έχουν στην άκρη της γλώσσας τους οι προσκυνημένοι και οι εγκάθετοι, ότι δηλαδή «εντάξει μωρέ, κάποιοι («κάποιοι»… όχι εμείς!) έπαθαν ζημιά αλλά σώθηκαν πολλοί περισσότεροι»;

Η απάντηση και η αποκαθήλωση αυτού του (δήθεν) «ωφελιμιστικού» παραμυθιού, που ούτε λίγο ούτε πολύ εννοεί δεν πα να πεθάνετε όλοι; αρκεί να σώσω εγώ το τομάρι μου! έγινε από μια έρευνα / δημοσίευση του Σεπτέμβρη του 2022.

Μια ομάδα ερευνητών υπό την αιγίδα του Peter Doshi, διευθυντή έκδοσης της πασίγνωστης βρετανικής ιατρικής επιθεώρησης British Medical Journal (την μόνης που στάθηκε τίμια μέσα στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!) «σκάλισε» τα στοιχεία των ίδιων των φαρμακομαφιών pfizer και moderna απ’ την φάση 3 των κλινικών δοκιμών τους.

Και τι βρήκε εκεί; Αυτό:

Τα εμβόλια κατά της covid-19 της pfizer και της moderna σχετίζονται με τον αυξημένο κίνδυνο σοβαρών παρενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος, με αύξηση του απόλυτου κινδύνου στο 10,1 και 15,1 ανά 10.000 εμβολιασμένους σε σχέση με την βάση placebo… Στον συνδυασμό τους τα mRNA εμβόλια σχετίζονται με την απόλυτη αύξηση του κινδύνου εκδήλωσης σοβαρών παρενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος σε 12,5 ανά 10.000 εμβολιασμένους [αυτό σημαίνει ότι με βάση τα στοιχεία των ίδιων των φαρμακομαφιών και κατά μέσο όρο ο 1 στους 800 πλατφορμιασμένους θα πάθαινε οπωσδήποτε μια σοβαρή ζημιά υγείας…] Ο υπερβάλλον κίνδυνος σοβαρών παρενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος ξεπερνάει την μείωση του κινδύνου νοσηλείας για την covid-19 σε σχέση με την ομάδα placebo στις δοκιμές και της pfizer και της moderna…

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η επικινδυνότητα των mRNA πλατφορμών (για πρόκληση σοβαρών έως ολέθριων παρενεργειών) ήταν / είναι μεγαλύτερη απ’ την «προστασία» (μέσω της πρόληψης της εισαγωγής σε νοσοκομείο)!!!

Να τονίσουμε αυτά:

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ αφορά και δεν συγκρίνει θανάτους, είτε λόγω «παρενεργειών» σε πλατφορμιασμένους, είτε λόγω πετάγματος στην «κοινή δεξαμενή» μετά από νοσηλεία. Αφορά και συγκρίνει ΜΟΝΟ τις πιθανότητες να νοσηλευτεί κάποιος μη πλατφορμιασμένος με τις πιθανότητες να υποστεί κάποια «παρενέργεια» αν πλατφορμιαστεί… Για να το πούμε με αριθμούς: ενώ ο 1 στους 800 πλατφορμιασμένους θα εκδήλωνε / εκδηλώνει κάποια σοβαρή παρενέργεια, μόνο ο 1 στους 900 ή ο 1 στους 1000 (ή δεν ξέρουμε ποια μικρότερη αναλογία) μη πλατφορμιασμένος που θα κόλλαγε τον Sars-Cov-2 θα χρειαζόταν νοσηλεία…

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ ήταν έρευνα πεδίου. Ήταν έρευνα στα αρχεία των φαρμακομαφιών, στα δικά τους στοιχεία. Τα οποία ξέρουμε ότι ήταν στον έναν ή στον άλλο βαθμό χαλκευμένα υπέρ της «ασφάλειας» και της «αποτελεσματικότητας» των mRNA πλατφορμών.

Το «ζήσε εσύ κι άστους άλλους να πεθάνουν», αμφίβολο έτσι κι αλλιώς (στη ρωσική ρουλέτα του ο 1 στους 800 κανείς δεν ξέρει αν θα είναι ο ένας ή κάποιος ανάμεσα στους 799!), δεν ήταν / είναι ούτε επιστημονικό ούτε ορθολογικό. Είναι μνησίκακο και διεστραμμένο! Όμως ήταν ένα «μάθημα» που πότισε τα έτσι κι αλλιώς έτοιμα να το υποδεχτούν Εγώ-Κεφάλαια, που αφού παράστησαν για κάποιο διάστημα τα «κοινωνικά υπεύθυνα» («ούτε ένας θάνατος απ’ την covid-19» δεν φώναζαν, υπέρ της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας;) αποδείχθηκαν γρήγορα εκείνο που ήταν και παραμένουν: μικρονοϊκά, βαθιά αντικοινωνικά και ιδιοτελή.

Τέσσερα χρόνια μετά…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> To δημαγωγικό, καταθλιπτικό carpet bombing μέσω της «προσευχής των 6.00» άρχισε στα μέρη μας στις 16 Μάρτη του 2020… Η πλήρης (και απόλυτα αντισυνταγματική, για όσους ασχολούνται με καθεστωτικές αντισυνταγματικότητες, π.χ. για τα ι.χ. πανεπιστήμια…) απαγόρευση κυκλοφορίας «καθ’ άπασαν την επικράτειαν» επιβλήθηκε για πρώτη φορά στις 23 Μάρτη του 2020… Έχουν περάσει από τότε τέσσερα χρόνια – και ελάχιστοι θέλουν να θυμούνται, ελάχιστοι θέλουν και μπορούν να κάνουν βαθύ κριτικό αναστοχασμό και απολογισμό… (Για αυτοκριτική; Ας μην παιδιαρίζουμε!)

Τέσσερα χρόνια στα οποία ο κεντρικά κατευθυνόμενος φόβος πότισε εκατομμύρια υποτελείς, τα αισθήματα και τις σκέψεις τους, με τρόπο που δεν αντιστρέφεται εύκολα∙ τέσσερα χρόνια στα οποία οι κοινωνικές σχέσεις πέρασαν (σπρώχτηκαν) σ’ ένα ανώτερο επίπεδο κυνισμού… Αλλά, κυρίως, τέσσερα χρόνια μέσα στα οποία οι θεσμικές, παραθεσμικές, πολιτικές και ιδεολογικές ανατροπές, η «καρδιά» του υγεινιστικού / πληροφορικού πραξικόπηματος που σαν τέτοιο στέφθηκε με επιτυχία, έχουν ανοίξει μια δυσοίωνη κατηφόρα∙ ή, πιο σωστά, την έχουν κάνει λεωφόρο εφόσον τα βασικά της χαρακτηριστικά και περάσματα προϋπήχαν.

Επιμένουμε και θα επιμένουμε: πέρα απ’ τις εξαιρετικά σημαντικές και σοβαρές πληγές που έχουν μείνει σ’ όσους και όσες είχαν την «στατιστική ατυχία» να μην ανήκουν στις 799άδες ή/και στους φίλους και συγγενείς τους, το πολιτικό, ιδεολογικό, ηθικό, αισθητικό, συναισθηματικό έδαφος-και-υπέδαφος των δυτικών κοινωνιών έχει ναρκοθετηθεί με τρόπο που οι παραδοσιακές θεωρίες και αναλύσεις δεν μπορούν ούτε να συλλάβουν ούτε καν να «μυριστούν»! Ο ιστορικός χρόνος έχει σκιστεί σε «προ covid19» και «μετά covid19» εποχή.

Ναι, αυτό το προ- και μετα- είναι συμπύκνωση. Έχει πάρα πολλά πλευρές. Αλλά μια απ’ τις σημαντικές, στρατηγικής σημασίας, είναι ότι οι υποτελείς έγιναν ακόμα περισσότερο τέτοιοι. Πιστεύουν και ξεχνούν – αλλά δεν ερευνούν, με όλο τον κόπο που απαιτεί αυτό.

Γενική (και ανομολόγητη) παράλυση!!! Ζωή με xanax (κι όχι μόνο)!! Αυτό είναι «κεφάλαιο»!! Που τα αφεντικά συνεχίζουν να κατεργάζονται με πολλούς τρόπους… Ο διαλεκτικός ιστορικός υλισμός θα έπρεπε να είναι εδώ και χρόνια “με το μαχαίρι στο στόμα”. Δεν είναι, όχι επειδή λείπουν τα μαχαίρια της κριτικής, αλλά επειδή λείπουν τα στόματα… (Περισσεύει όμως η αναίδεια.)

Η «νέα κανονικότητα» έχει ξεκινήσει! Όσο προχωράει ανεμπόδιστα, τόσο το χειρότερο για όλους και όλες.