Month: February 2024

αγρο-κτηνοτροφικό κεφάλαιο (1)

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Ενώ η ευρωπαϊκή γραφειοκρατεία αλλά και πολλά κράτη μέλη της ε.ε. κάνουν ελιγμούς (λόγω των επερχόμενων «ευρωεκλογών») αναβάλλοντας για μετά ορισμένες πλευρές της αγρο-κτηνοτροφικής «πράσινης» αναδιάρθρωσης, το μέλλον αυτής της βιομηχανίας, των μικρότερων κατά κύριο λόγο αφεντικών της, αλλά και (κυρίως) των στομαχιών όλων μας «δουλεύεται» απ’ τις ίδιες πολιτικές βιτρίνες. Αναφερόμαστε στην επίσημη και πανηγυρική επέλαση της γενετικής μηχανικής ΚΑΙ στα τρόφιμα, ξεκινώντας απ’ τα φυτικής προέλευσης, τους «νέους» γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, που ονομάζονται «νέες γονιδιωματικές τεχνικές» (: ngt…) για λόγους αποπροσανατολισμού και σύγχυσης.

Στις 7 Φλεβάρη ο ευρωκοινοβούλιο, με ψήφους 307 υπέρ, 263 κατά (και 41 αποχές) ενέκρινε μεγάλο μέρος του «πακέτου απελευθέρωσης των μεταλλαγμένων» φυτικών τροφών που έχουν φτιάξει από κοινού η περιβόητη commission και οι βιομηχανίες γενετικής αλλοτρίωσης – αν και όχι το σύνολό του. (Τα μεταλλαγμένα φυτά είναι απλά η αρχή. Θα ακολουθήσουν και τα ζώα. Όσο για τα έντομα, τα μικρόβια, τους ιούς, και τους υπόλοιπους μικρο-οργανισμούς; Αυτοί «απελευθέρωθηκαν» το 2020…)

Το ότι δεν εγκρίθηκαν τα πάντα έχει προκαλέσει ένα κάποιο βραχυκύκλωμα και μεγάλο εκνευρισμό στους βιομήχανους∙ αλλά επειδή εκείνα που «κέρδισαν» δεν είναι λίγα, υποθέτουμε ότι θα συνεχίσουν (τους εκβιασμούς, τις συκοφαντίες, τις εξαγορές συνειδήσεων) μέχρις ότου νικήσουν καθολικά. Αυτό υπό την προϋπόθεση (φυσικά) ότι το ζήτημα της κυριαρχίας της γενετικής μηχανικής θα συνεχίσει να είναι «περιθωριακού» ενδιαφέροντος για τους πληθυσμούς.

Τι κέρδισε η βιοτεχνολογική προέλαση απ’ αυτήν την απόφαση. Κι αν έχασε κάτι, τι είναι αυτό και για πόσο καιρό;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αγρο-κτηνοτροφικό κεφάλαιο (2)

Μπανάνες που η φλούδα τους δεν μαυρίζει: σπουδαία υπόσχεση των γενετιστών, που καταπολεμάει την σπατάλη… και την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα… Πιθανότατα, στο κοντινό μέλλον, θα μοστραριστούν ντομάτες που θα φωσφορίζουν ώστε να χρησιμοποιούνται και σαν φακοί μέσα στη νύχτα∙ για να γίνεται εξοικονόμηση μπαταριών…

Επιχειρήματα για νήπια… Αλλά πόσοι πρωτοκοσμικοί ενηλικιώνονται πια;

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Υπάρχει επιπλέον η απειλή (;) , προειδοποίηση (;) ότι αν είναι έτσι θα πάμε αλλού να παράγουμε πατενταρισμένα (κι εσείς απλά θα τα τρώτε…)  Αυτό το «αλλού» υπάρχει…

Φαίνεται πως τέτοιο είναι το εναλλακτικό πλάνο των ευρωπαίων βιομήχανων γενετικής μηχανικής αν οι ευρωθεσμοί (ή, έστω, το ευρωκοινοβούλιο) επιμείνουν ότι τα μεταλλαγμένα είναι μια χαρά για κατανάλωση αλλά χωρίς «πνευματική ιδιοκτησία» στην παραγωγή τους. Οι πατέντες είναι ήδη κατοχυρωμένες από μια χούφτα βιομηχανίες (του είδους bayer, cargil κλπ), συνεπώς το να «καλλιεργηθούν» αλλού, εκτός ε.ε. (για να καταναλωθούν εντός και οπουδήποτε αλλού), είναι απλά ένα τεχνικό πρόβλημα.

Μόνο που σ’ αυτήν την περίπτωση η αναδιάρθρωση του υπάρχοντος (ευρωπαϊκού) αγρο-κτηνοτροφικού κεφάλαιου θα είναι ακόμα πιο βίαιη. Αν τα συμφέροντα της νέας πρωτοκοσμικής βιομηχανίας μεταλλαγμένων τροφίμων γίνουν εντελώς αποδεκτά, με τον «σεβασμό» που απαιτεί η «πρόοδος», η «επιστήμη», η «πράσινη επανάσταση 2.0» και τα υπόλοιπα τα ωραία, τότε η αναδιάρθρωση θα απαιτήσει την καταστροφή ενός μέρους αυτού του κεφαλαίου (κάτι που ήδη προβλέπεται…), την μεγάλης έκτασης αλλαγή στις χρήσεις γης, και την αλλαγή (με το καλό ή το κακό…) στις τεχνολογίες παραγωγής: η επαγγελλόμενη «ακόμα πιο μεγάλη παραγωγικότητα» της γενετικής μηχανικής συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου (: η μια χούφτα βιομηχανίες…) και καταστροφή (είτε μέσω εξαγορών είτε, ακόμα, και μέσω απαγόρευσεων αν χρειαστεί) του πλεονάζοντος «παλιού» αγρο-κτηνοτροφικού κεφαλαίου…

Αν όμως δεν γίνει «σεβαστή» η πνευματική γενετική ιδιοκτησία, τότε το «αλλού» θα χρησιμοποιηθεί σαν όπλο-μαζικότερης-καταστροφής αυτού του «παλιού»! Είναι δοκιμασμένη τακτική! Αντιγράφουμε απ’ το «ποντίκι» στις 8/2/2024 την περίπτωση της γκάνας:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κρίσιμη υπενθύμιση!

αφίσα των “κόκκινων μαντηλιών”, Δεκέμβρης 2023

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Η παραχάραξη, η εξαφάνιση του οτιδήποτε χαρακτηριζόταν «φυσικό» ως πριν μια 5ετία, και η αντικατάσταση / υποκατάστασή του με μηχανικές κατασκευές (βιο-τεχνολογικές, πληροφορικές, οτιδήποτε προκύψει μελλοντικά) είναι στρατηγική κατεύθυνση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης∙ κι όχι το καπρίτσιο του ενός ή του άλλου καπιταλιστικού κλάδου. Ο όρος «nature 2.0» κυκλοφορεί καιρό τώρα σε διάφορα επιτελεία∙ μέχρι και «φιλοσοφική» επένδυση έχει αποκτήσει! Από κάτι τύπους του σκοινιού και του παλουκιού σαν τον Harari.

Η «nature 2.0» δεν αφορά τα βουνά και τις πέτρες∙ σίγουρα όχι καταρχήν. Αφορά τα ζωντανά είδη, συνολικά. Το δόγμα πίσω απ’ αυτόν τον όρο είναι αμείλικτο: … Η φύση (συμπεριλαμβανόμενης της ανθρώπινης τέτοιας) εξελίσσεται πάρα πολύ αργά∙ και, κατά συνέπεια, δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις πολύ πιο γρήγορες τεχνολογικές (καπιταλιστικές) εξελίξεις μας. Το «οικοσύστημα» είναι πλέον μηχανικό… Οπότε πρέπει να την «αλλάξουμε» («να την αλλάζουμε διαρκώς» πιο σωστά…) επίσης με τεχνολογικά μέσα, για να προσαρμόζεται…

Βιάζονται… Και γι’ αυτό θα βιάζουν τα πάντα.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φυσιολάτρης για να γίνει έξαλλος με την ωμή, σύγχρονη καπιταλιστική επιθετικότητα του engineering of everything! Διάφοροι που δηλώνουν «οικολόγοι» έχουν βέβαια υιοθετήσει αυτό το δόγμα, στο όνομα της «προόδου» και της «επιστήμης», ξεχνώντας βολικά ότι και τα πυρηνικά όπλα μια χαρά «επιστήμη» και «πρόοδος» είναι, χωρίς αυτό να τα κάνει … αξιαγάπητα. Τι να πούμε πλέον για τα ηλεκτρομαγνητικά και τα βιολογικά όπλα; Τις γνωστές βλακείες για τα «κακά» χέρια στα οποία πέφτει αυτή η «πρόοδος» και η «επιστήμη»; Διάολε! Είναι τα χέρια που τις ταϊζουν!!!

Πρέπει λοιπόν να θυμίσουμε πόσο βίαια και οδυνηρά ξεκίνησε το πιο πρόσφατο και τεράστιο κύμα της αντικατάστασης / υποκατάστασης (και παραχάραξης, και σφετερισμού…) του «φυσικού» απ’ το «μηχανικό». Ήταν τότε που το ανθρώπινο φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα τέθηκε εκτός νόμου, απαγορεύτηκε ουσιαστικά, για να πάρει την θέση του μια γενετική / βιοτεχνολογική «υπόσχεση ανοσίας» που αποδείχθηκε γρήγορα εκείνο που πραγματικά ήταν: μηχανή μόνιμης και διαρκούς μαζικής παραγωγής νοσηρότητας.

Για τα νηπιακά μυαλά ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αμφισβητηθεί στη βάση του, στην άγρια εκμετάλλευση μέσω (και) της μηχανοποίησης / πάγιου κεφάλαιου. Για τα νηπιακά μυαλά οτιδήποτε μηχανικό είναι εξ’ ορισμού «θετικό», καλοδεχούμενο. Δεν υπάρχει καν η στοιχειώδης καχυποψία απέναντι στον “sugar daddy”…. Τα νηπιακά μυαλά αντιγράφουν (χωρίς να το ξέρουν, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν τους χρειάζεται να ξέρουν) τους ιταλούς “φουτουριστές” του Marinetti, στις αρχές του 20ου αιώνα. Που τους οδήγησαν οι ύμνοι τους στις (τότε) μηχανές; Στον Μουσολίνι… Πού αλλού;

Υπ’ αυτές τις συνθήκες είναι ίσως πιθανό (μόνο και μόνο επειδή αυτό έγινε 2 ή 3 φορές στο καπιταλιστικό παρελθόν…) μετά από 2, 3 ή 4 γενιές καθηλωμένες στη «nature 2.0» (και στη «nature 3.0»…) και χειραγωγημένες ανάλογα, να εκδηλωθεί κάποιο νέο-νέο-ρομαντικό ξέσπασμα επιστροφής στη φύση.

Μόνο που αυτή η «φύση» θα είναι μυθοποιημένη – όπως έγινε και τις προηγούμενες φορές. Και σε μεγάλο βαθμό ανύπαρκτη, εξαφανισμένη…

Πακιστάν

Το λιμάνι Gwadar είναι μια σημαντική κινεζική επένδυση, καθώς σ’ αυτό καταλήγει ένας σημαντικός κλάδος των «δρόμων του μεταξιού»: αξιοποιώντας το Gwadar οι κινεζικές εξαγωγές θα αποφεύγουν τα «στενά της Malacca» συντομεύοντας κατά πολύ την έξοδο στον ινδικό.

 (Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι εκεί θα υπάρξει και κινεζική αεροναυτική βάση). Η Τεχεράνη ενδιαφέρεται επίσης για την «προκοπή» αυτής της κινεζικής παρουσίας στην περιοχή….

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Το πακιστάν δεν είναι ένα κράτος που μόνο εξάγει εργασία που υποτιμούν οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί. Είναι επίσης ένα κράτος / κεφάλαιο σ’ έναν βασικό αρμό του 4ου παγκόσμιου πολέμου: με σημαντικό μέρος του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών του «δεμένο» πάνω στην Ουάσιγκτον, αλλά ταυτόχρονα με σημαντικές (σε μέγεθος και σε είδος) οικονομικές σχέσεις με το Πεκίνο.

Ο πρώτην πρωταθλητής του κρίκετ Imran Ahmed Khan διετέλεσε πρωθ. απ’ τα μέσα του 2018 ως τον Απρίλη του 2022. Έστρεψε την «εξωτερική πολιτική» του καθεστώτος σαφώς προς την μεριά του ευρασιατικού project, προς την Μόσχα, το Πεκίνο και την Άγκυρα∙ αποφόρτισε τις σχέσεις με το Νέο Δελχί∙ άρχισε να «χειραφετείται» απ’ τον επικίνδυνο οικονομικό «εναγκαλισμό» (μέσω δανείων) με τις αραβικές πετροχούντες: όλα αυτά τον έκαναν επικίνδυνο για την Ουάσιγκτον και το πακιστανικό βαθύ κράτος. Που ανέλαβε δράση:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Η δυτική δημαγωγία ακολουθεί (χωρίς να το ξέρει) τον στίχο απ’ τον «άγγελο εξάγγελο»:  … Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά, κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας… Και ύστερα: …Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα…

Δεν υπάρχουν νέα ευχάριστα απ’ το ουκρανικό πεδίο μάχης (ποτέ δεν υπήρχαν…), τώρα δεν υπάρχουν καν ψευδαισθήσεις. Οπότε καλύτερα no news.

Η ολική κατάληψη της Adveevka απ’ το ρωσικό στρατό είναι απλά θέμα χρόνου. Η βιομηχανική αυτή πόλη δεν είναι δίπλα στην πρωτεύουσα∙ βρίσκεται νότια, ανήκει στην περιφέρεια του Donetck, που έχει προσχωρήσει στη ρωσική ομοσπονδία από πέρυσι. Κανονικά δεν θα ήταν σπουδαία απώλεια. Μόνο που έχει επενδυθεί (απ’ τον τοξικό κλόουν) με στρατηγική, “υπαρξιακή” σημασία… Την ίδια στιγμή που ο ίδιος απολύει τον αρχιστράτηγό του και βάζει άλλον στο πόστο…

Οι ποδοσφαιρόφιλοι στα μέρη μας ξέρουν τι σημαίνει το «αλλάζω προπονητή προς το τέλος της σαιζόν» (ακόμα κι αν έχω αλλάξει άλλους δυο ή τρεις νωρίτερα): η σαιζόν χάθηκε, πάμε μπας και σώσουμε την επόμενη. Κάπως έτσι το φασιστοΚίεβο και οι σύμμαχοί του ελπίζουν, αφού φαίνεται ότι το 2024 χάνεται, μπας και σώσουν το 2025.

Δεν είναι σίγουρο ότι ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα ακολουθήσει την περιοδικότητα και την ρουτίνα ενός ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Δεν υπάρχει καν σοβαρός λόγος για να μην αναγκαστεί το φασιστοΚίεβο σε κάποιου είδους συνθηκολόγηση τους επόμενους μήνες∙ με ή χωρίς τις ευλογίες της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Βερολίνο, με ή χωρίς “πατριωτικό” πραξικόπημα.

Υπάρχουν όμως οι ήδη γνωστές επιπλοκές. Αναφερόμαστε στο νατο. Αν έχεις ορκιστεί πως η νίκη σου είναι θέμα μηνών (το 2022) και δυο χρόνια μετά, το 2024, βρίσκεσαι στη δυσάρεστη θέση να κυνηγάς έναν δεξιό, δικό σου anchorman μην και πάρει συνέντευξη απ’ την ανεγκέφαλη αλεπού (: aka Putin), δεν πατάς πλέον σε κινούμενη άμμο. Αλλά στο άλλο, το δύσοσμο, το πρωκτικής προέλευσης. Και το θέμα είναι ότι μια τέτοια αποτυχία που διαγράφεται όλο και πιο καθαρά στον ορίζοντα σαν ήττα έχει κόστος∙ ακόμα κι αν παριστάνεις ότι το αγνοείς.

Η ανεγκέφαλη αλεπού (ενώπιον σχεδόν 200 εκατομμυρίων περίεργων, «διψασμένων» για ρωσικές αλήθειες…) έδωσε μια κάποια έμφαση στο γνωστό: ότι το δολάριο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αμερικανικής ηγεμονίας στο πλανήτη. Χμμμμ…. Στο νομισματικό επιστέγασμα του 4ου παγκόσμιου πολέμου δεν υπάρχουν Adveevka. Υπάρχουν όμως «κυκλωτικοί ελιγμοί» σε εξέλιξη.

Σ’ αυτήν την καθόλου ασήμαντη πλευρά του 4ου παγκόσμιου δεν διατίθενται ούτε διηπειρωτικοί πύραυλοι ούτε πυρηνικά. Και το γεγονός ότι η δύση εξακολουθεί να δανείζεται για να δανείζει το φασιστοΚίεβο, εν αναμονή του ότι όταν το τελευταίο πεθάνει θα κληροδοτήσει κάτι τις (γη, δεκάδες χιλιάδες στρέμματα…) στους δανειστές του (ενόσω ταυτόχρονα λέει «σκοτώστε – σκοτώστε – σκοτώστε Παλαιστίνιους») δεν είναι καθόλου συνταγή επιτυχίας.

To beat δεν τελειώνει ποτέ

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Δύο παλαιστίνιοι, ο μικρός (MC Abdul), ο μεγάλος (Tamer Nafar), και η λιβανέζα Noel Kharman – ραπάρουν, πριν 2 χρόνια:

Κι ένα ακόμα, με τον Tamer Nafar και την Samar Qupty, ερωτικό (κάποια στιγμή κάτω απ’ το βλέμμα του Λένιν), απ’ την ταινία Junction 48.

Έρωτας υπό κατοχή – ίσως… Έρωτας επαναστάτης επίσης…

αναδιάρθρωση 1…

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Ήταν για δεκαετίες ο πιο συστηματικά υποστηριζόμενος τομέας των ευρωπαϊκών καπιταλισμών: η αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία. Σχεδόν το 1/3 του κοινού, ευρωπαϊκού προϋπολογισμού κατευθυνόταν σ’ αυτόν, με την μορφή επιδοτήσεων, ενισχύσεων, οργάνωσης και κατανομής της παραγωγής. Η κοινή αγροτική πολιτική της ε.ε. ήταν ίσως η σημαία της γενναίας «μεταφοράς πόρων» μεταξύ διαφορετικών καπιταλιστικών τομέων και διαφορετικών κρατών. Ειδικά για το ελλαδιστάν, αυτή η «κοινή αγροτική πολιτική» και οι επιδοτήσεις συγκεκριμμένων αγροτικών προϊόντων / εμπορευμάτων ήταν για χρόνια η ευκαιρία για ένα ατέλειωτο πάρτυ: τότε που οι ελαιώνες έφταναν (σε στρέμματα) το σύνολο της έκτασης της ξηράς + την έκταση του Αιγαίου, και τα βοσκοτόπια κάλυπταν κάθε τετραγωνικό μέτρο βουνού, υπαρκτού ή ανύπαρκτου – ίσως και βυθού…

Τώρα; Η γενική «έκρηξη» της ευρωπαϊκής αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας έχει αιτίες πολύ σοβαρότερες απ’ αυτές που φαίνονται από πρώτη ματιά: περιορισμός ή και κατάργηση των επιδοτήσεων… υποχρεωτική κατάργηση καλλιεργειών φυτών και ζώων, (: «αγρανάπαυση»)… ενοχοποίηση της βιομηχανικής κτηνοτροφίας για πρόκληση zoonotic μολυσματικών ασθενειών… αυτά κάτω από μια καινούργια σημαία: για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την προστασία της υγείας!! Ξαφνικά (καθόλου ξαφνικά!!!) η αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία όπως αναπτύχθηκε στον 20ο αιώνα, μαζί με όλα τα «περιφερειακά» της (κυρίως: την βιομηχανία χημικών λιπασμάτων) κηρύσσεται «ένοχη», στα όρια της «παρανομίας»! Υπάρχει κάποια «νέα κανονικότητα» που αναδύεται και σε ότι αφορά την καπιταλιστική παραγωγή τροφίμων;

Η κυρία Κρισταλίνα Γκεοργίεβα, διευθύντρια ενός απ’ τους βασικούς θεσμούς της «παγκόσμιας τάξης» μετά τον β παγκόσμιο αλλά σε παρακμή πια, του ΔΝΤ, έχει παραγγείλει εδώ και κάμποσο καιρό ότι τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη πρέπει να κόψουν τις επιδοτήσεις και τα μέτρα στήριξης στην αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία, για να μην υποφέρουν από … πληθωρισμό!.. Περίεργη ιδέα, προφανές κουκούλωμα: αν κοπούν οι επιδοτήσεις και κατά συνέπεια αυξηθούν οι τιμές των τροφίμων, αυτό δεν θα είναι πληθωρισμός; Ή μήπως (θα) είναι τεχνητή πρόκληση πείνας;

Στο παρακμιακό Βερολίνο οι πολιτικές βιτρίνες κουκουλώνουν τις επιλογές τους διαφορετικά: τέρμα η επιδότηση του πετρελαίου αγροτικής κίνησης (λένε) γιατί δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός… (Σωστά: πρέπει να κατακρατηθεί ό,τι είναι δυνατόν απ’ την ουκρανική «μαύρη γη», πράγμα που σημαίνει επιδοτήσεις και δάνεια στο φασιστοκίεβο…) Παρεπιπτόντως: η Bayer που εξαγόρασε την Mosnanto και έχει ανοιχτεί στη γενετική μηχανική δεν φαίνεται πουθενά στο κάδρο της «λιτότητας στην κρατική υποστήριξη» της παραδοσιακής γερμανικής αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας… (Παράξενο, ε;)

Η βασική αιτία δεν λέγεται ανοικτά αν και πρακτικά είναι πάνω στον πάγκο: η καταστροφή κεφαλαίου στην αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία (περί αυτού πρόκειται!!!) είναι ο βασικός όρος για την Αλλαγή Παραδείγματος τόσο στην παραγωγή όσο και στην ιδιοκτησία των τροφίμων. Για να το πούμε διαφορετικά: η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου μέσω ριζικής τεχνολογικής αναδιάρθρωσης είναι το «χέρι» πίσω απ’ την οργανωμένη εγκατάλειψη (έως και «παρανομοποίηση») αυτού του βιομηχανικού τομέα, του αγρο-κτηνο-διατροφικού  όπως διαμορφώθηκε στον 20ο αιώνα!

Μακριά από εμάς η ιδέα ότι τα τρόφιμα της βιομηχανίας χημικών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, εντατικής α λα 2η βιομηχανική επανάσταση κτηνοτροφίας, υβριδικών παραγωγών, χημικών κατεργασιών, ήταν η…. «υγιεινή» τροφή!!! Ωστόσο στον καπιταλισμό εχθρός του κακού είναι το χειρότερο!! Και από καπιταλιστική άποψη η γονιδιακή ανα-παραγωγή (για παράδειγμα), ή το 3D printing «κρέατος», δεν είναι καθόλου «τα σκατά που ξέρατε»! Είναι μάλλον στην κατηγορία soylent colour – αν έχετε υπόψη…

Θα θεωρηθεί ευφάνταστο, ψεκασμένο, «αντιεπιστημονικό»; Έχουμε βαρεθεί, οπότε σημειώστε (για την ήδη σε εφαρμογή Αλλαγή Παραδείγματος παραγωγής και ιδιοκτησίας τροφίμων): NGT («νέες γονιδιακές τεχνικές», δηλαδή μεταλλαγμένα…), εργοστάσια εντόμων…, εκτυπωτές (ζωϊκών) πρωτεϊνών, «ζωντανά χυτήρια»…: αυτό είναι το επιδιωκόμενο απ’ τα αφεντικά «μέλλον» της διατροφής (ήδη παρόν…) που δεν χωράει, δεν επιτρέπει και δεν συγχωρεί τον «πρωτογονισμό» της παράτασης της 2ης βιομηχανικής αγρο-κτηνοτροφικής παραγωγής. Προφανώς όχι, σε καμμία περίπτωση, της κρατικής επιδότησης / στήριξής της. Τα λεφτά (πρέπει να) πάνε αλλού!!

Τώρα ακόμα πιο … “κρεατικό” (!!!)… Ζουμερό… Με πλήρεις πρωτεϊνες…

Τα – υποτίθεται – «κρέατα από χόρτα» βρίσκονται πλέον και στα ράφια των ελληνικών μπακάλικων…. Πατρίδα τους; Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, όπου ανθούν τουλάχιστον 50 startups με αυτό το (επιχειρηματικό) καθήκον, τις πλούσιες χρηματοδοτήσεις και μια μονάχα διεθνή φιλοδοξία: να απαλλάξουν την ανθρωπότητα απ’ το κρέας. Όλα (στις διαφημίσεις τους) μοιάζουν «πειστικά», εκτός απ’ αυτό: όποιος/όποια έχει γνώση της παραδοσιακής φυτικής κουζίνας (και σ’ όλα τα μέρη του πλανήτη υπάρχει πλούσια τέτοια!!…) ξέρει ότι είναι αδύνατο απ’ τα φυτά να προκύψει στην κατσαρόλα … κρέας! Πώς τα καταφέρνουν λοιπόν αυτοί οι καλοκάγαθοι επιχειρηματίες; Αν ψάξει κάποιος (με κόπο, είναι αλήθεια…) θα ανακαλύψει μια συλλογή χημικών ουσιών και βιοτεχνολογικών επεξεργασιών πίσω και μέσα στα προϊόντα τους που σα γεύση (με κάμποση αυθυποβολή) μπορεί να θυμίζει κρέας! Ναι, είναι αλήθεια: τα όσπρια και τα χορταρικά είναι νόστιμα αν ξέρεις να τα μαγειρεύεις∙ όμως όποιος πουλάει «vegetarian meat», («beyond meat»!!!) δεν έχει καλούς σκοπούς!…

Κι όποιος δεν έχει καταλάβει τι σχέση έχει αυτή η συγκυρία με την υγιεινιστική τρομοκρατία και την έφοδο της γενετικής μηχανικής επί των ανθρώπινων σωμάτων; Ε, κάναμε ότι μπορούσαμε όταν έπρεπε… αλλά η άγνοια σε συνδυασμό με την ευπιστία και την βλακεία είναι ακαταμάχητες.

Πίσω στην «διατροφική αναδιάθρωση» και στον τωρινό θυμό των αφεντικών της αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας. Ιδού μια απ’ αυτές τις περιθωριακές υπενθυμίσεις (που ναι, το ξέρουμε, δεν αξίζουν την προσοχή εδώ και χρόνια, αφού είναι τόσο αιρετικές ώστε δεν χωράνε καθόλου στον … αντικαπιταλισμό του 19ου αιώνα που ακόμα σέρνεται…):

Προέλευση: cyborg νο 25, Οκτώβρης του 2022. Τίτλοι, ενδεικτικά: Bayer, Monsanto και Big Data: ποιος θα ελέγχει το διατροφικό μας σύστημα στην εποχή της ψηφιακής γεωργίας και των μεγάλων συγχωνεύσεων; Και: Το ριζοσπαστικό μενού του Bill Gates. Λάθος τραγικό: μην πέσετε στο αμάρτημα της προσωποποίησης του καπιταλισμού. Όπου “Bill Gates” διαβάστε, κατανοείστε «νέο καπιταλιστικό, τεχνολογικό Μοντέλο, Παράδειγμα – και τα αφεντικά του».

Αναδημοσιεύουμε τις πρώτες παραγράφους απ’ την δεύτερη (πιο πάνω) αναφορά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αναδιάρθρωση 2…

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η σύνδεση της υπάρχουσας βιομηχανίας τροφίμων (αλλά και όλων των παλιότερων μορφών παραγωγής τροφής!) με την «κλιματική κρίση» είναι ένα είδος ατσάλινης φτέρνας υπέρ της μαζικής καταστροφής και (στη συνέχεια) της ανασύνθεσης του κεφαλαίου. Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι οι πορδές των μοσχαριών «βλάπτουν το περιβάλλον», «ενισχύουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα» κλπ (φανταστείτε την επί γης κόλαση όταν έκλαναν οι δεινόσαυροι!!… ευτυχώς εξαφανίστηκαν πριν σκάσει το “παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ”!!!). Αυτά είναι ισχυρισμοί που μπορεί να ισχύουν ή όχι: εξαρτάται, απλούστατα, απ’ την δύναμη και το χρήμα εκείνων που τους υποστηρίζουν.

‘Όταν, για παράδειγμα, το ολλανδικό κράτος αποφάσισε να βάλει σε εφαρμογή, το 2023 (με την αναγκαστική καθυστέρηση λόγω υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας αλλά και μιας δικαστικής απόφασης, δεδομένου ότι το σχέδιο είχε ανακοινωθεί στις βασικές του γραμμές απ’ το 2019), την «καταστροφή» / κλείσιμο περίπου 3.000 μικρών και μεσαίων αγροτικών επιχειρήσεων (γεωργικών και κτηνοτροφικών) επικαλέστηκε την έκκληση αμμωνίας – που μολύνει την ατμόσφαιρα, κλπ κλπ. Ποιος θα τολμήσει να υποστηρίξει ότι τέτοιοι ισχυρισμοί είναι δόλιοι;

Σίγουρα κάποιος «αρνητής της επιστήμης»… Εν τω μεταξύ είναι απόλυτα βέβαιο ότι το ολλανδικό γκουβέρνο δεν θα έκανε το ίδιο αν επρόκειτο για «εκμεταλλεύσεις» της basf, της bayer (+ monsanto) και της cargil, για να θυμίσουμε μερικούς απ’ τους πραγματικούς αναδόχους της γεωργικής / κτηνοτροφικής αναδιάρθρωσης∙ οι πολιτικοί και οι λοιποί δημαγωγοί είναι απλά οι αγορασμένες με το κιλό βιτρίνες.

Να που βρισκόμαστε τώρα, και να γιατί οι ευρω-επιδοτήσεις, οι ευρω-ενισχύσεις και η υπόλοιπη κρατική φροντίδα (νομική, θεσμική, κλπ) κατευθύνεται πια αλλού.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αναδιάρθρωση 3…

Μήπως είναι οι βιομήχανοι που μας ταϊζουν;

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η συσχέτιση που αναδεικνύουμε ανάμεσα, απ’ την μια μεριά, στην τρέχουσα «κρίση» της ευρωπαϊκής αγρο-κτηνοτροφικής βιομηχανίας, κι απ’ την άλλη στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση (με την αλλαγή τεχνολογιών διατροφής, την υπερ-συγκέντρωση κεφαλαίου και τις ανάγκες των βιο-αφεντικών για «δημιουργική καταστροφή») μπορεί να φανεί εξεζητημένη – σε κάποιους. Στο κάτω κάτω το «κίνημα των τρακτέρ» δεν φαίνεται να εκδηλώνει αντιπαλότητα στις βιοτεχνολογίες και τ’ αφεντικά τους. Ζητάει απλά και άμεσα πράγματα: συνέχιση (ή και ενίσχυση) των επιδοτήσεων… Έστω ένα κάποιο φρένο, μια κάποια καθυστέρηση στην εφαρμογή των «πράσινων» σχεδίων…

Πράγματι. Η εναντίωση, για παράδειγμα, στο ευρωπαϊκό σχέδιο NGT εκδηλώνεται (σε γενικές γραμμές) από διαφορετικά υποκείμενα σε σχέση με την εναντίωση στις περικοπές των ιστορικών κρατικών ενισχύσεων. Υπάρχει βέβαια κάτι συνδετικό: αυτό που η γραφειοκρατεία των Βρυξελών ονομάζει «πράσινη κοινή αγροτική πολιτική». Όμως αυτή η πολιτική εκλαμβάνεται ως κατασταλτική / καταστροφική απ’ την μια μεριά (την υπάρχουσα αγρο-κτηνοτροφική βιομηχανία) και ως ριζικά αναθεωρητική / νοσηρή απ’ την άλλη (όσους είναι πολέμιοι του σχεδίου NGT).Μοιάζουν επιφανειακά για εντελώς διαφορετικά ζητήματα.

Ουσιαστικά η αναδιάρθρωση είναι (υποχρεωτικά) και τα δύο, όπως κάθε καπιταλιστική αναδιάρθρωση∙ οπότε το σχίσμα (αν επιτρέπεται να το ονομάσουμε έτσι) στην κατανόηση του διπλού χαρακτήρα της και των οργανικών σχέσεων ανάμεσα στην καταστροφή και το επιδιωκόμενο Νέο Μοντέλο είναι μάλλον πολιτικό, με την ανταγωνιστική έννοια του όρου, παρά οτιδήποτε άλλο.

Εν τέλει υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας, που είτε είναι αόρατος / ανύπαρκτος, είτε εκδηλώνεται πολύ έμμεσα, μεσολαβημένα: οι λεγόμενοι «καταναλωτές» της παραγωγής τροφίμων. Όλοι και όλες εμείς δηλαδή.

Η έλλειψη της ευρύτερης ριζοσπαστικής εργατικής κριτικής και σ’ αυτό το ζήτημα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη εκείνης της πρακτικής άποψης που θα έχει εχθρικά στον ορίζοντά της το παρόν και το μέλλον της καπιταλιστικής κυριαρχίας κι όχι βουκολικές νοσταλγίες, βγάζει μάτι. Δεν είναι καθόλου αυτονόητα αυτά τα ζητήματα. Ούτε εύκολα, αρπακολατζίδικα… Χρειάζονται έρευνα και τριβή, κόπο και επιμονή. Αλλά υπάρχει εχθρός, κι αυτό είναι σαφές!

Όμως… Ποιοι είμαστε εμείς που θα βλαστημίσουμε την κοινωνία και, ακόμα χειρότερα, την τάξη μας για την υπνοβασία τους;

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (1)

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε (τα πρώτα φέρετρα):

… Υπάρχει άλλη επιλογή για την Ουάσιγκτον; Προσωρινά ίσως: βαρύς βομβαρδισμός θέσεων των ανταρτών… Όμως θα ακολουθήσουν κι άλλες επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις, κι άλλοι νεκροί πεζοναύτες∙ ο χρόνος δεν κυλάει υπέρ της… 

Το πρώτο έγινε ήδη, με την απειλή ότι θα ξαναγίνει. Παρά την βαριά και εντυπωσιακή σκηνοθεσία (αμερικανικά «στρατηγικά βομβαρδιστικά» που κτυπάνε από πολύ μεγάλη απόσταση, για λόγους ασφαλείας…) πρόκειται για συμβολικές επιθέσεις. Η Ουάσιγκτον είναι υποχρεωμένη να ειδοποιεί έγκαιρα και με ακρίβεια για τους στόχους της: αν είναι στη συριακή επικράτεια πρέπει να ειδοποιεί την Μόσχα, μην και βρεθεί κάποιος ρώσος στρατιώτης στο στόχο και προκύψουν άλλα∙ αν είναι στην επικράτεια του ιράκ πρέπει να ειδοποιεί την Βαγδάτη, μην και βρεθεί κάποιος ιρακινός στρατηγός σε λάθος σημείο… Μ’ αυτό το δεδομένο οι επιθέσεις αφορούν υποδομές (αυτές που δεν είναι υπόγειες: τούνελ υπάρχουν παντού σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου!) και έχουν ελάχιστες ανθρώπινες απώλειες.

Δεν παύουν ωστόσο να είναι κανονικές επιθέσεις. Συνοδευόμενες – στη συγκεκριμένη περίπτωση – από ισραηλινό βομβαρδισμό του αεροδρομίου της Δαμασκού: κάτι σαν καταμερισμός αρμοδιοτήτων. Για την Ουάσιγκτον δεν είναι σωστό και πρέπον να κτυπάει στη Δαμασκό, επειδή αυτό θα θεωρηθεί επίθεση κράτους – σε – κράτος∙ για το θεοναζί, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ οι επιθέσεις στη Δαμασκό είναι απλά η συνηθισμένη βρωμοδουλειά, που την κάνει ευχαρίστως (μέχρι να βάλει «stop» η Μόσχα…).

Όμως δεν τελειώνει εδώ η ιστορία: οι μικρότερες ή μεγαλύτερες αμερικανικές βάσεις στη συριακή και στην ιρακινή επικράτεια παραμένουν πάντα στόχος. Και το ζητούμενο λέγεται όλο και πιο ανοικτά και καθαρά, τόσο δυνατά μάλιστα ώστε στην Ουάσιγκτον παραδέχονται (έμμεσα κατ’ αρχήν) ότι το έχουν υπόψη τους: yankees go home!!! Μήπως μια προεδρία ψόφιου κουναβιού θα τα μάζευε και θάφευγε, αφού άλλωστε το ήθελε και στην προηγούμενη θητεία;

Χμμμ… Το ζήτημα είναι πια ιδιαίτερα περίπλοκο.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.